De Afsluitdijk Voor ieder die met een boot rondvaart door Nederland zijn de kunstwerken, dijken, sluizen, stuwen en bruggen niet weg te denken onderdelen van ons waterrijke landschap. De ervaring die je nodig hebt om een boot te besturen is dan ook niet altijd ‘zeemanschap’ maar vooral manoeuvreermanschap. We hebben echter toch ook onze eigen ‘zee’, maar die noemen we sinds de aanleg van de Afsluitdijk, IJsselmeer, en daar kunnen we ons zeemanschap een beetje proberen. Veel bezongen is het IJsselmeer, onder andere door de bekende shanty De Zuiderzee ballade, waarvan hier een couplet. Repertoire van ons KNMC-koor. De weemoed die hieruit spreekt, emotioneert. Daar is het water, daar is de haven Waar j’altijd horen kon “we gaan aan boord” De voerman laat er nou paarden draven En aan de horizon leit Emmeloord Eens ging de zee hier tekeer Maar die tijd komt niet weer Zuiderzee heet nou IJsselmeer
Een tractor gaat er nou greppels graven ‘K Zie tot de horizon geen schepen meer Nog een beetje weemoed. Het is alweer een behoorlijke tijd geleden dat wij, Nicole en ik, besloten om de Impala te laten bouwen en daarmee door Europa te zwerven. Weg van cement, zand, grind en het beton. Maar dat je werk je nooit helemaal loslaat, blijft voor velen van ons een feit. Zoals ook voor mij de
nieuwsgierigheid blijft. Je probeert de ontwikkelingen van het bedrijf waar je gedurende een aantal jaren verantwoordelijk voor bent geweest, op afstand een beetje te volgen. ‘Het gaat nu natuurlijk allemaal anders’. Een onderdeel dat op dit moment de aandacht trekt en waar ze trots op kunnen zijn, is van Holcim
