Op de borrel bij Susanne en Rémon Vollebregt op hun schip Joop! Rémon is in maart 2020 lid geworden van de KNMC. Hij is 45 jaar en daarmee dus ook letterlijk een, voor KNMC begrippen, jong lid. Hij en zijn vrouw Susanne wonen, samen met hun dochter Sophie van 15 en zonen Hugo en Luuk van 12 en 9 in Den Haag. Hun thuishaven is Leiderdorp. Beiden hebben een drukke baan. Susanne is specialistisch verpleegkundige en de laatste jaren oefent zij haar functie uit op de hartfalenpoli. Bij topdrukte, vanwege de heersende coronapandemie, zet ze zich ook in op de afdeling cardiologie. Gelukkig kan ze haar werk goed combineren met haar gezin, omdat ze op reguliere uren werkzaam is. Rémon is na zijn studie Elektrotechniek, Technische Bedrijfskunde en (in de avonduren) Bedrijfswetenschappen uiteindelijk gaan werken bij Microsoft, waar hij momenteel commercieel verantwoordelijk is voor professional support voor alle landen in Europa, Midden-Oosten en Afrika. Vóór Corona vloog hij soms wel 2 keer per week (en soms zelfs voor een afspraak van maar een uur). Nu gaat alles digitaal, maar Rémon is ervan overtuigd dat de tijd van heen en weer vliegen voor een enkele afspraak voorgoed voorbij is. Dat kan ook niet meer vindt hij, gezien de ecologische footprint die je als organisatie achter wilt laten. Omdat we voor deze uitgave van ons clubblad ook graag kennis willen maken met een ‘jong’ lid van onze vereniging, maak ik graag gebruik van de commissie PR & ledenwerving die mij van een mooi lijstje voorziet. En omdat alle namen die mij worden gepresenteerd, voor mij nieuw zijn, kies ik voor het lid dat tot nu toe voor zover ik kan nagaan de minste kaarsjes op zijn verjaardagstaart heeft mogen uitblazen en dat is Rémon Vollebregt. Als ik Rémon bel met de vraag of hij wil meewerken aan een interview, reageert
hij direct enthousiast. Zijn vader, Fred Vollebregt, was namelijk lid van de KNMC en hij heeft daar wel iets mee. Op het moment dat ik bel liggen ze in Heusden naast de Rio Grande van Eddie en Adriana (Adrie) Dücker, opa en oma van hun kinderen. Omdat het meivakantie is zijn ze van plan om de komende twee weken samen naar Maastricht te varen, dus op korte termijn is het maken van een afspraak niet zo handig, maar op de terugreis willen ze wel via Rotterdam terugvaren. En zo gebeurt het dat op donderdag 6 mei, net voor het sluiten van de brug,
de Joop! en de Rio Grande de Marina binnenvaren. Noot van de redactie: van maandag t/m vrijdag draait de Binnenhavenbrug niet van 07.30 - 09.00 uur en van 16.30 18.00 uur. Je moet dit maar weten want de lichten gaan niet op dubbel rood en in de almanak worden de brugsluitingen niet gemeld. Het gebeurt dus nogal eens dat boten aan deze of gene zijde van de brug anderhalf uur moeten wachten, omdat ze niet op de hoogte zijn van de spitssluitingen. Aart is alvast naar de passantensteiger aan de overkant gelopen om de ‘touwtjes’ aan te pakken en als beide schepen goed vastliggen geeft Rémon aan dat we van harte welkom zijn. Dus ik overleg met Aart, blijf jij daar dan maar, dan kom ik er zo aanlopen, waarop Rémon verbaasd naar Aart kijkt. Later vertelt hij dat hij dacht dat Aart de havenmeester was. Als ik het schip binnenstap dan is het nog een drukte van belang. Rémon en Susanne hebben, naast hun 3 kinderen, ook een vriendinnetje mee op vakantie. De jongens worden nog voorzien van een bakje chips en een drankje, waarmee ze zich terugtrekken in de slaapkamer. De dochter en vriendin willen graag de stad in en als ook zij de kajuit hebben verlaten, voorzien van goede adviezen en enkele euro’s uit de scheepspot voor de aanschaf van een tramkaartje, en wij zijn voorzien van een glaasje wijn en biertje, kan het gesprek beginnen. Rémon vertelt dat hij min of meer op het water is geboren. Toen hij 4 jaar was zijn zijn ouders gescheiden, maar de vakanties bracht hij altijd door bij zijn vader en Adrie op de boot. De vaartochten gingen dan niet alleen door Nederland, maar ook naar Frankrijk, de Moezel enz. De eerste vakantie van Rémon en Susanne samen was met pa en Adrie en nog wat zussen met aanhang naar Parijs. Een beregezellige vakantie en vanaf dat moment was Susanne niet alleen definitief gevallen voor Rémon, maar ook voor de watersport.
