Georgian - The Book of Job the Perfect and Upright Man

Page 1


თავი1

1იყოკაციუცისქვეყანაში, სახელადიობი;ესკაციიყო

წრფელიდაწრფელი, ღვთისმოშიშიდა ბოროტებისგანგარიყული

2დაშეეძინამასშვიდივაჟი

დასამიქალიშვილი

3მისიქონებაშვიდიათასი ცხვარი,სამიათასიაქლემი, ხუთასიუღელიხარი,ხუთასი ჭაღარავირიდაძალიანდიდი კომლიიყო;ამიტომესკაცი აღმოსავლეთისყველაკაცს შორისუდიდესიიყო

4მისივაჟებიწავიდნენდა ნადიმობდნენთავიანთ სახლებში,თითოეულითავის დღეს;დაგაგზავნესდა მოიწვიესმათისამიდა,რათა მათთანერთადეჭამათდა დაელიათ.

5როდესაცმათინადიმი დასრულდა,იობმაგაგზავნა ისინიდაგანწმინდაისინი. დილითადრედგებოდადა ყველასრაოდენობის

მიხედვითსწირავდა დასაწვავშესაწირავს რადგანიობმათქვა:იქნებ

ჩემმაშვილებმაშესცოდესდა გულითდაწყევლილიღმერთი დაწყევლილიყვნენასე იქცეოდაიობიგამუდმებით.

6იყოდღე,როდესაცღვთის ძენიმივიდნენუფლისწინაშე წარსადგენადდასატანაც მივიდამათშორის 7დაჰკითხაუფალმასატანას: „საიდანმოდიხარ?“მაშინ

მიუგოსატანამუფალსდა უთხრა:„ქვეყნადხეტიალიდან

დასიარულიდან“ . 8უთხრაუფალმასატანას: „შენიშნეჩემიმსახურიიობი?

მასაქვს,მხოლოდმასზენუ აღმართავხელს.დაგავიდა სატანაუფლისპირისაგან

13დაიყოდღე,როცამისი

ვაჟებიდაასულებიჭამდნენ დაღვინოსსვამდნენ თავიანთიუფროსიძმის სახლში.

14

მივიდაიობთანმაცნედა უთხრა:ხარებიხნავდნენდა ვირებიმათგვერდითძოვდნენ

15

;

გადავრჩი,

. 17სანამისჯერკიდევ ლაპარაკობდა,მოვიდასხვა დათქვა:„ქალდეველებმასამი რაზმიგამოყვეს,აქლემებს დაესხნენთავსდაწაიყვანეს, მსახურებიკიმახვილით დახოცეს;მეკიმხოლოდ გადავრჩი,რომგითხრა“

18.სანამისჯერკიდევ ლაპარაკობდა,მოვიდასხვა დათქვა:შენივაჟებიდა ასულებიჭამდნენდაღვინოს სვამდნენთავიანთიუფროსი ძმისსახლში 19დააჰა,უდაბნოდანძლიერი ქარიამოვარდადასახლის ოთხივეკუთხესდაარტყა, ჭაბუკებზედაეცადა დაიხოცნენ;მხოლოდმე გადავრჩი,რომგაცნობო

22ამყველაფერშიიობმაარ შესცოდადაარცუგუნურად დასცინოდაღმერთს

თავი2

1კვლავიყოდღე,როცაღვთის ძენიმივიდნენუფლისწინაშე წარსადგენადდასატანაც მივიდამათშორისუფლის წინაშეწარსადგენად

2უთხრაუფალმასატანას:

„საიდანმოდიხარ?“უპასუხა

სატანამუფალსდაუთხრა:

„ქვეყნადხეტიალიდანდა სიარულიდან“ .

3უთხრაუფალმასატანას:

„შენიშნეჩემიმსახურიიობი? არავინარისმისიმსგავსი ამქვეყანაზე,უმწიკვლოდა

წრფელიკაცი,ღვთისმოშიში

დაბოროტებისგან

განრიდებული?ისმაინც

მტკიცედინარჩუნებსთავის

უმწიკვლობას,თუმცაშენ

წამაქეზემისწინააღმდეგ,

რომუმიზეზოდ

გამენადგურებინაიგი. “

4მიუგოსატანამუფალსდა

უთხრა:ტყავიტყავისწილ,

ყველაფერს,რაცაქვს ადამიანს,სიცოცხლისწილ

გაიღებს

5ახლაკიგაიწოდეხელიდა

შეეხემისძვალსადახორცს, დაპირშიდაგწყევლის

6.უთხრაუფალმასატანას:აჰა, შენსხელშიაიგი,მაგრამ სულიგადაარჩინე

7გავიდასატანაუფლის პირისაგანდადასცაიობი საშინელიწყლულებითფეხის ტერფებიდანთხემამდე.

8დააიღოთიხისნატეხითავის გასაფხეკადდანაცარში ჩაჯდა.

9უთხრამასცოლმა:„კვლავ ინარჩუნებუმწიკვლობას?

დაწყევლეღმერთიდამოკვდი“

10მაგრამმანუთხრამას:შენ ისელაპარაკობ,როგორცერთი უგუნურიდედაკაცი.რა?ღვთის ხელიდანსიკეთესმივიღებთ დაბოროტებასარმივიღებთ

12დაროდესაცმათშორიდან ასწიესთვალებიდავერ იცნესიგი,აიმაღლესხმადა ატირდნენ;დაყველამ

შემოიხიათავისისამოსელი დათავზემტვერიცისკენ მოყარეს

13.შვიდიდღედაშვიდიღამე ისხდნენმასთანერთად

მიწაზედაარავისარაფერი უთქვამსმისთვის,რადგან ხედავდნენ,რომმისი

მწუხარებაძალიანდიდიიყო თავი3

1ამისშემდეგგახსნაიობმა პირიდადაწყევლათავისი

4ბნელოდესისდღე;ნუ

შეხედავსმასღმერთი ზემოდანდანუგაანათებს მასნათელი

5სიბნელემდასიკვდილის ჩრდილმაშეღებოსიგი; ღრუბელიდაივანოსმასზე; დღისსიბნელემშეაშინოსიგი 6იმღამესკისიბნელე

დაეუფლოს,წელიწადისდღეებს ნუშეუერთდებადათვეების რიცხვსნუმიაღწევს.

7აჰა,იყოსისღამე

მარტოსული,ნუშემოვამასში სიხარულისხმა.

8დაწყევლილიქნენის,ვინც დღესწყევლის,ვინცმზადაა თავისიგლოვისაღსადგენად. 9დაბნელდნენმისიბინდის ვარსკვლავები;ნათელს ეძებდესდაარჰქონდეს;ნურც დღისგათენებასიხილავს 10რადგანარდახურა

13რადგანახლაჩუმადუნდა დავწოლილიყავიდამშვიდად ვყოფილიყავი,დამეძინებოდა; მაშინმოსვენებარომ მქონოდა, 14მეფეებთანდადედამიწის მრჩევლებთანერთად, რომლებმაცსაკუთარი თავისთვისუკაცრიელი

ადგილებიააშენეს;

15ანოქროსმქონე მთავრებთან,რომლებიც ვერცხლითავსებდნენ თავიანთსახლებს?

16ანფარული,ნაადრევი მშობიარობისმსგავსადარ ვყოფილვარ;როგორცჩვილები, რომლებმაცარასდროსიხილეს სინათლე.

17იქბოროტნიშეწყვეტენ შფოთვასდაიქდაღლილები ისვენებენ.

18იქერთადგანისვენებენ

პატიმრები;ისინიარესმით

მჩაგვრელისხმას.

19იქარიანპატარებიდა

დიდები;დამონა

თავისუფალიათავისი ბატონისგან

20ამიტომაცეძლევასინათლე ტანჯულსდასიცოცხლესულგამწარებულს;

21რომლებიცსიკვდილსელიან, მაგრამარმოდის;დადამალულ

საგანძურზემეტადეძებენ მას;

22რომლებიცძლიერხარობენ

დახარობენ,როცასაფლავს პოულობენ?

23რატომეძლევანათელიკაცს, რომლისგზადაფარულიადა რომელიცღმერთმაშემოღობა?

24რადგანჭამისწინკვნესა მელისდაჩემიღრიალი

წყალივითიღვრება

25რადგანის,რისიცძალიან

მეშინოდა,დამემართადაის, რისიცმეშინოდა,დამემართა.

26არცუსაფრთხოდვიყავი,არც

მოსვენებამქონდადაარც სიმშვიდე,მაგრამმაინც დამემართაუბედურება.

თავი4

1მაშინელიფაზთემანელმა

4

მუხლები

5ახლაკიესდაგემართადა გულიგაგიტყდა;გეხებადა შეძრწუნდი

6განაესარარისშენიშიში, შენინდობა,შენიიმედიდა შენიგზებისსიმართლე?

7გაიხსენე,გევედრები,ვინ დაღუპულაუდანაშაულო,ან სადმოიკვეთნენმართალნი?

8როგორცმემინახავს,ისინი, ვინცუსამართლობასხნავენ დაბოროტებასთესავენ, იმავესიმკიან.

9

10

მამაცილომისბოკვერები იფანტებიან

12.ფარულადმომიტანესერთი რამდაჩემმაყურმაც გაიგონა

13ღამისხილვებიდან მომდინარეფიქრებში,როცა ადამიანებსღრმაძილი ეუფლებათ,

14შიშიდამეუფლადაკანკალი დაყველაძვალიშემძრა

15დასულიგამიარაწინდა ტანზეთმაწამომიდგა

16ისგაჩერდა,მაგრამვერ გავარჩიემისისახე;ჩემს თვალწინგამოსახულებაიყო, სიჩუმეიყოდაგავიგეხმა, რომელიცამბობდა:

17

განამოკვდავიადამიანი ღმერთზეუფროსამართლიანი იქნება?განაადამიანი თავისშემოქმედზეუფრო სუფთაიქნება?

18

იღუპებიანყოველგვარი

შეუმჩნევლობისგარეშე.

21განაარქრებამათი

დიდებულება,რომელიცმათშია?

ისინისიბრძნისგარეშე იღუპებიან

თავი5

1ახლავედაუძახე,თუვინმე

გიპასუხებს;რომელწმინდანს

მიმართავ?

2რადგანრისხვაკლავს სულელსდაშური-სულელს

3ვნახე,როგორიდგამდაფესვი

უგუნურს,მაგრამუცებ დავწყევლემისისამყოფელი

4მისიშვილებიშორსარიან უსაფრთხოებისგანდა

კარიბჭესთანარიან დათრგუნულნი,არავინაამათი

მხსნელი.

5რომლისმოსავალსმშიერი

ჭამსდაეკლებიდანაცკი

იღებს,ხოლოყაჩაღი

შთანთქავსმათქონებას

6თუმცამტვრიდანარამოდის გასაჭირიდამიწიდანარ აღმოცენდებაუბედურება;

7მაგრამადამიანი უბედურებისთვისიბადება, როგორცნაპერწკლებიმაღლა აფრინდება

8ღმერთსვეძიებდიდაღმერთს

მივანდობდიჩემსსაქმეს

9რომელიცდიდებულდა მიუწვდომელსაქმეებს სჩადის,საოცრებებს, რომელთარიცხვიცარარის

10რომელიცწვიმასაძლევს დედამიწასდაწყალს აგზავნისმინდვრებში; 11რათამაღლააამაღლოს დამცირებულნიდა

მწუხარებაშიამაღლდნენ 12ისაფუჭებსცბიერთა ზრახვებსდავერასრულებენ მათხელებსთავიანთი ზრახვები

13ბრძენებსმათმზაკვრობაში იჭერსდაურწმუნოთარჩევა თავდაყირადადგება.

14დღისითსიბნელეს აწყდებიანდაშუადღისასისე ეძებენ,როგორცღამით

15

19ექვსგასაჭირშიგიხსნის დაშვიდშიბოროტებაარ შეგაწუხებს

20შიმშილისჟამს

სიკვდილისგანგიხსნისდა ომისჟამს-მახვილის

ძალისგან

21ენისწყევლისგან დაიმალებიდაარ შეგეშინდებადაღუპვის,როცა ისმოვა

22განადგურებასადა შიმშილზეგაიცინებდამიწის

25იცოდე,რომდიდიიქნება შენითესლიდაშენი შთამომავლობამიწის ბალახივითიქნება

26სიბერეშიმიხვალსაფლავში, როგორცხორბლისძაფითავის დროზემოდის

27აჰა,ესგამოვიკვლიეთდა ასეცარის;მოისმინედა შეიცანიშენსსასიკეთოდ

თავი6

1.მაგრამიობმაუპასუხადა თქვა:

2ნეტავჩემიმწუხარება სრულადაწონილიყოდაჩემი უბედურებასასწორზე ყოფილიყოდადებული!

3რადგანახლაზღვისქვიშაზე მძიმეიქნებოდა;ამიტომაც შთანთქაჩემისიტყვები 4

ანკვერცხისცილასგემო

აქვს?

7ის,რასაცჩემისულიარ შეეხებოდა,ჩემიმწარე

საჭმელივითაა.

8ნეტავშემესრულებინაჩემი

თხოვნადაღმერთმამოეცაის, რაცმსურს!

9ღმერთსრომენებოსჩემი

განადგურება,რომგამიშვას

ხელიდამომკლას!

10მაშინკიდევმექნებოდა ნუგეში;მწუხარებაში

გავქვავდითავს;ნუ

დაინდობს,რადგანარ დამიმალავსწმიდის სიტყვები

11რაარისჩემიძალა,რომ იმედივიქონიოდარაარის ჩემიდასასრული,რომ სიცოცხლეგავხანგრძლივო?

12ჩემიძალაქვების სიმტკიცეათუჩემიხორცი სპილენძის?

13განაჩემშიაჩემიშემწედა განასიბრძნესაერთოდარ არისჩემგანამოღებული?

14დაჩაგრულსმეგობარი

შეწყალებასუნდაავლენდეს, ისკიყოვლადძლიერისშიშს ტოვებს.

15ჩემმაძმებმა ნაკადულივითმოტყუვდნენდა ნაკადულებივითგაიფანტნენ;

16რომლებიცყინულისგამო შავდებიანდარომლებშიც თოვლიიმალება; 17როგორცკითბებიან,ქრება;

როცაცხელა,თავისი

ადგილიდანიკარგება. 18მათიგზისბილიკები გადაიხრება,არარაობისკენ მიდიანდაიღუპებიან. 19თემასჯარებმაუყურეს, შებასრაზმებიკიელოდნენ მათ.

20შერცხვნენ,რადგანიმედი ჰქონდათ;მივიდნენიქდა შერცხვნენ

21რადგანახლაარარაობა ხართ;ხედავთჩემს

დამცირებასდაგეშინიათ.

22განამევთქვი:მომიტანეთმეთქი?ან:მომეცითთქვენი

სიტყვებიდასიტყვები?

27თქვენკიობლებს ამარცხებთდაორმოსთხრით თქვენიმეგობრისთვის

28ახლაკი,დამეთანხმედა შემომხედე,რადგანთუ ვცრუობ,ესშენთვისცხადია

29გევედრები,დაბრუნდით,ნუ იქნებაესუსამართლობა; დიახ,დაბრუნდით,ჩემი სიმართლეამასში.

30ნუთუუსამართლობააჩემს ენაზე?ნუთუჩემიგემოვერ არჩევსუკუღმართობას?

თავი7

1

განსაზღვრულიდროამ ქვეყანაზე?განამისი დღეებიარჰგავს

დაქირავებულისდღეებს?

2როგორცმსახური

გულმოდგინედნატრობს ჩრდილსდაროგორც დაქირავებულიელისთავისი შრომისსაზღაურს,

3ასემეკუთვნისამაოების თვეებიდადამღლელიღამეები დამინიშნა

4როცავწვები,ვამბობ:როდის ავდგებიდაღამეგავა?და სავსევარქანაობითდღის გათენებამდე.

5ჩემიხორციჭიებითადა მტვრისგუნდებითაა შემოსილი,კანიდამიზიანდა დასაზიზღარიგახდა

6ჩემიდღეებიმქსოველის ეტლზესწრაფიადაიმედის გარეშეიწურება

7გახსოვდეს,რომქარიაჩემი სიცოცხლე;ჩემითვალიაღარ იხილავსსიკეთეს 8

სულისტანჯვით,ვიჩივლებ

ჩემისულისსიმწარით.

12ზღვავართუვეშაპი,რომ

მცველიდამაყენე?

13როცავამბობ:ჩემისაწოლი

მანუგეშებს,ჩემიდივანი

დამიწყნარებსტანჯვას;

14მაშინმაშინებსიზმრებით

დახილვებითმაფრთხობ

15ამიტომჩემისული სიცოცხლესკიარა, დახრჩობასადასიკვდილს ამჯობინებს.

16მძულსეს;არმინდა სამუდამოდვიცოცხლო; მიმატოვე,რადგანამაოებაა ჩემიდღეები

17რაარისკაცი,რომადიდებ

მასდაგულიმისკენუნდა მიიპყრო?

18დარომყოველდილითუნდა ეწვიომასდაყოველწამს გამოსცადო?

19როდემდეარმიმატოვებდა

არდამტოვებ,სანამნერწყვს არგადავყლაპავ?

20შევცოდე,რაგიყო, ადამიანთამფარველო?რატომ

დამისახესახედ,რომ

ტვირთადვიქცეჩემი თავისთვის?

21დარატომარმაპატიებჩემს დანაშაულსდაარმაშორებ ჩემსურჯულოებას?რადგან

ახლამტვერშიდავიძინებდა დილითმეძებ,მაგრამაღარ ვიქნები.

თავი8

1მაშინმიუგობილდად

შუხელმადათქვა:

2როდემდეუნდაილაპარაკოეს ყველაფერიდაროდემდეუნდა იყოსშენიპირისსიტყვები ძლიერიქარივით?

3განაღმერთიამახინჯებს სამართალს?ან

ყოვლისშემძლეამახინჯებს სამართალს?

4თუშენმაშვილებმა შესცოდესმასდამან მიატოვაისინიმათი დანაშაულისგამო;

5თუდროულადმიმართავ ღმერთსდავედრებასშესთხოვ

მათიმამებისსაძიებლად 9(რადგანჩვენგუშინდელი ვართდაარაფერივიცით, რადგანჩვენიდღეები დედამიწაზეჩრდილია)

10

განაარგასწავლიანდაარ გეტყვიანდაარ ამოილაპარაკებენგულიდან სიტყვებს?

11შეიძლებათუარალერწმის ზრდაჭაობისგარეშე?

შეიძლებათუარადროშა გაიზარდოსწყლისგარეშე?

12სანამჯერკიდევ სიმწვანეშიადაარარის

13

14ვისიიმედიცშეწყდებადა ვისიიმედიცობობას

15.თავისსახლსდაეყრდნობა, მაგრამვერგაძლებს;მაგრად მოეჭიდება,მაგრამვერ გაძლებს.

16მზისწინაშემწვანეადა მისიტოტებიმისბაღში ყლორტებს.

17

მისიფესვებიგროვაზეა შემოხვეულიდაქვების ადგილასდუღს.

18თუგაანადგურებსმას თავისიადგილიდან,უარყოფს მასდაეტყვის:არ მინახავხარო

19აჰა,ესარისმისიგზის სიხარულიდამიწიდანსხვები აღმოცენდებიან

20აჰა,ღმერთიარუარყოფს სრულყოფილკაცსდაარც ბოროტმოქმედებს დაეხმარება

21სანამსიცილითარ

თავი9

1მაშინიობმაუპასუხადა თქვა:

2ვიცი,რომესსიმართლეა: მაგრამროგორუნდაიყოს ადამიანიმართალიღმერთთან?

3თუმასთანკამათს მოინდომებს,ათასში

ერთჯერაცვერუპასუხებს

4გულითბრძენიდაძალით ძლიერიაიგი;ვინგაჯიუტდა მისწინააღმდეგდამიაღწია წარმატებას?

5რომელიცმთებსაძრობსდა ვერხვდებიან,რომელიც

თავისირისხვითამხობსმათ

6რომელიცმიწასთავისი ადგილიდანარყევსდამისი სვეტებიირყევიან

7რომელიცმზესუბრძანებსდა ისარამოდის,და ვარსკვლავებსბეჭდავს

8რომელიცმარტოაშლისცასდა ზღვისტალღებზეთელავს.

9რომელიცქმნისარქტურუსს, ორიონს,პლეადებსდა სამხრეთისსამყოფლებს.

10რომელიცსჩადისდიდებულ

საქმეებს,უთვალავ

საოცრებებს.

11აჰა,ჩემსგვერდითგადისდა

ვერვხედავ;გადისდავერ

ვამჩნევ.

12აჰა,ისწაართმევს,ვინ

შეუშლისხელს?ვინეტყვის

მას:რასაკეთებ?

13თუღმერთიარშეწყვეტს

თავისრისხვას,ამაყი

დამხმარეებიმისქვეშ დაიხრებიან

14რამდენადნაკლებად

ვუპასუხომასდასიტყვები შევარჩიომასთანსასაუბროდ?

15მართალირომცვიყო,მაინც არვუპასუხებდიდაჩემს მსაჯულსვევედრებოდი

16.რომდამეძახადამიპასუხა, მაინცარდავიჯერებდი,რომ შეისმინაჩემიხმა 17რადგანქარიშხლით

მანადგურებსდაუმიზეზოდ მიმრავლებსჭრილობებს 18არმაძლევსსუნთქვის

;ჩემსსიცოცხლეს შევძულებდი

22ერთიაეს,ამიტომაცვთქვი: ისანადგურებს უმწიკვლოებსადა ბოროტმოქმედებს

23თუჭირიუეცრადმოკლავს, უდანაშაულოთაგანსაცდელზე გაიცინებს

24ბოროტთახელშიამიცემული ქვეყანა;ისსახესუფარავს მისმსაჯულებს;თუარადასად არისის?

25ახლაჩემიდღეებიფოსტის

26.

თავს, 28მეშინიაჩემიყველა მწუხარების,ვიცი,რომშენარ დამიცავ

29თუბოროტივარ,რატომ ვშრომობამაოდ?

30თუთოვლისწყლითდავიბან თავსდახელებსაცარ გავწმენდ;

31მაგრამთხრილშიჩამაგდებ დაჩემივესამოსელი შემძულებს

32რადგანისისეთიკაციარ არის,როგორიცმევარ,რომ ვუპასუხოდაერთად შევიკრიბოთსამსჯავროზე 33დაარარისჩვენსშორის შუამავალი,რომორივესხელი დაგვადოს.

34წამართვასთავისიკვერთხი

2

3.ნუთუკარგიაშენთვის,რომ

ჩაგრავ,რომამცირებშენი ხელისნამოქმედარსდა ამაყობბოროტთაზრახვით?

4ხორციელითვალებიგაქვს? ანკაცივითხედავ?

5განაშენიდღეებიკაცის დღეებივითაა?განაშენი წლებიკაცისდღეებივითაა?

6რომჩემსურჯულოებასიძიებ დაჩემსცოდვასეძებ?

7შენიცი,რომბოროტიარვარ

დაარავინაა,ვინცშენი

ხელიდანმიხსნის

8შენმახელებმაშემქმნესდა მომცესფორმა,მაგრამშენკი

მანადგურებ

9გაიხსენე,გევედრები,რომ

თიხასავითშემქმენიდაისევ მტვრადდამაქცევ?

10განარძესავითარ დამიღვარედაყველივითარ შედედე?

11შენშემმოსეტყავითადა ხორცითდაშემომხვიე ძვლებითადამყესებით

12შენმომანიჭესიცოცხლედა წყალობადაშენმა

მონახულებამშეინარჩუნა ჩემისული

13ესყველაფერიშენსგულში

გაქვსდამალული;ვიცი,რომეს შენთანაა

14თუშევცოდე,შემხედავდაარ გამათავისუფლებჩემი

ურჯულოებისგან

15თუბოროტივარ,ვაიმე;თუ მართალივარ,თავსარავწევ სავსევარსირცხვილით; ამიტომნახეჩემიგაჭირვება; 16რადგანმრავლდებამდევნი როგორცმძვინვარელომიდა კვლავსაოცრადმექცევი. 17შენაახლებშენსმოწმეებს ჩემსწინააღმდეგდაზრდი შენსრისხვასჩემზე; ცვლილებებიდაომიაჩემს წინააღმდეგ

18.მაშ,რისთვისგამომიყვანე საშოდან?ნეტავსულიმომეცა დათვალიარმენახა!

19ისევიქნებოდი,თითქოსარ

ჩრდილისქვეყანა,უწესრიგო დასადაცნათელი სიბნელესავითაა თავი11

1.მაშინმიუგოცოფარ ნაამათელმადათქვა:

2განაარუნდაგაცემულიიყოს პასუხიმრავალსიტყვაზედა განაარუნდაგამართლდეს სიტყვაძუნწიკაცი?

3ნუთუშენიტყუილიაიძულებს ადამიანებსდადუმდნენ?და როცადამცინი

4

ურჯულოებაიმსახურებს

7.შეგიძლიაღმერთისძიებით შეიცნო?შეგიძლია

სრულყოფილადშეიცნო

ყოვლისშემძლე?

8ცასავითმაღალია;რა შეგიძლიაგააკეთო? ჯოჯოხეთზეუფროღრმაა;რა შეგიძლიაგაიგო?

9მისისიგრძედედამიწაზე გრძელიადაზღვაზეფართო. 10თუისგაწყვეტსდა დახურავსანშეკრებს,მაშინ ვინშეაჩერებსმას?

11რადგანისიცნობსამაო ადამიანებს;ხედავს ბოროტებასდანუთუარ ჩაუღრმავდება?

12რადგანამაოკაციბრძენი იქნებოდა,თუნდაცველური

15მაშინაღაპყრობსახეს უმწიკვლოდ,მტკიცეიქნები დაარშეგეშინდება

16რადგანდაივიწყებშენს ტანჯვასდაგაიხსენებმას, როგორცგამდინარეწყლები

17დაშენიხანაშუადღეზე ნათელიიქნება; გაბრწყინდები,დილასავით

იქნები

18დაუსაფრთხოდიქნები, რადგანიმედია;დიახ, ირგვლივიხრებიდა უსაფრთხოდგანისვენებ

19დაწვებიდაარავინ შეგაშინებს;ბევრი გამოგიცხადებს 20ბოროტთათვალებიკი

დაცარიელდებადავერ

გაექცევიან,მათიიმედიკი

სულისდაკარგვასავით იქნება.

თავი12

1დაიობმაუპასუხადათქვა:

2უეჭველად,თქვენხართხალხი დასიბრძნეცთქვენთანერთად მოკვდება

3მაგრამმეცისევემაქვს გაგება,როგორცთქვენ; არაფრითვართქვენზე ნაკლები;ვინარიცისასეთი რამ?

4მეისეთივარ,როგორიც მოყვასსდასცინიან,ღმერთს რომეძახისდაისპასუხობს მას;მართალსდასცინიანდა

დასცინიან

5ვინცფეხებით წაბორძიკებასცდილობს, ლამპარსჰგავს,რომელიც დამცირებულიამშვიდ ადამიანზეფიქრისას

6ყაჩაღებისკარვები წარმატებულიადაღვთის მრისხანეებიუსაფრთხოდ არიან,რომელთახელშიც ღმერთიუხვადმოაქვს

7ახლაკიჰკითხემხეცებსდა ისინიგასწავლიან,ცის ფრინველებსდაისინი გეტყვიან

8ანელაპარაკემიწასდაის გასწავლის,ზღვისთევზები კიგეტყვიან

9ვინარიცისამყველაფერში

გონიერება.

14აჰა,ისანგრევსდავეღარ აშენდება;კაცსკეტავსდა ვეღარაფერიგაიხსნება

15აჰა,აკავებსწყალსდა შრება;უშვებსმათდა აბრუნებენმიწას

16მასთანააძალადასიბრძნე; მისიამოტყუებულიდა მატყუარა

17მრჩევლებს განძარცვავებულადმიჰყავს

18

21

.

22სიბნელიდანსიღრმეებს ავლენსდასიკვდილისჩრდილს სინათლეზეგამოჰყავს.

23

ხალხებსამრავლებსდა ანადგურებსმათ;ხალხებს აფართოებსდაისევ ავიწროებს

24ისგულსართმევსქვეყნის ხალხთამთავრებსდა უდაბნოშიახეტიალებს,სადაც გზაარარის

25.სიბნელეშიდადიან სინათლისგარეშედა მთვრალივითაბრკოლებსმათ თავი13

1აჰა,ჩემმათვალმაიხილაეს ყველაფერი

2

5ნეტავჩუმადიყოთ!დაეს თქვენისიბრძნეიყოს.

6ახლაისმინეთჩემი მსჯელობადაყურიდაუგდეთ

ჩემიბაგეებისვედრებას.

7განაბოროტებას

ლაპარაკობთღვთისსახელით

დამისსახელითცრუდ ლაპარაკობთ?

8მისპირმოთნეობას მიიღებდით?ღმერთისთვის

იბრძოლებდით?

9კარგია,რომთქვენ

გამოგცადათ?თუროგორცკაცი

დასცინისმეორეს,თქვენც

დასცინითმას?

10ისაუცილებლადშეგაგონებთ, თუფარულადმიკერძოდებით

11განამისიდიდებულებაარ შეგაშინებთდამისიშიშიარ დაგატყდებათთავს?

12თქვენიმოგონებებიფერფლს ჰგავს,თქვენისხეულებიკითიხისსხეულებს

13გაჩუმდით,მომეცით საშუალებავილაპარაკოდა რაცგინდათ,ისდამემართოს

14.რატომვიღებჩემსხორცს კბილებითდარატომვიღებ ჩემსსიცოცხლესხელში?

15.თუნდაცმომკლას,მასზე ვიქნებიმინდობილი;ჩემს გზებსმისწინაშედავიცავ

16ისიქნებაჩემიხსნა, რადგანთვალთმაქცივერ წარდგებამისწინაშე

17ყურადღებითმოისმინეთ ჩემისიტყვადაჩემი ნათქვამითქვენიყურით

18აჰა,მედავადგინეჩემი საქმედავიცი,რომ გამართლებულივიქნები

19ვინარის,რომშემედავოს? რადგანახლა,თუენას

დავიკავებ,სულიცკიუნდა დავკარგო.

20მხოლოდორირამნუ გამიკეთებდაარდავიმალები შენგან

21შორსგანმაშორეშენიხელი დანუშემაშინებსშენიშიში

22მაშინმომიწოდედა გიპასუხებ;ანმე ვილაპარაკებდაშენ მიპასუხე

26

სიყმაწვილისურჯულოებას მაძლევ.

27ხუნდებშიამწყვდევჩემს ფეხებსდაყველაჩემს ბილიკსაკვირდები,კვალი დამიტოვებიაჩემიფეხის ქუსლებზე. 28დაის,როგორცლპობა, შთანთქავს,როგორცჩრჩილის მიერშეჭმულისამოსელი. თავი14

1ქალისგანნაშობიკაცი

3

სამსჯავროზემიმიყვან?

4ვისშეუძლიასუფთას გამოყვანაუწმინდურისგან? ვერავინ.

5რადგანმისიდღეები განსაზღვრულია,მისი

თვეებისრაოდენობა შენთანაა,შენდაუწესემას საზღვრები,რომელთა

გადალახვაცარშეუძლია;

6ზურგიაქციემას,რათა დაისვენოს,სანამარ

შეასრულებსთავისდღეს, როგორცდაქირავებული

7რადგანხესიმედიაქვს,რომ თუმოჭრიან,ისევ

აღმოცენდებადამისინაზი ტოტებიარგაქრება

8.თუმცამისიფესვიმიწაში დაბერდებადამისიღერო მიწაშიჩაკვდება,

9წყლისსურნელითკი კვირტებიგამოისვრისდა მცენარესავითტოტებს გამოისხამს.

10

კაციკიკვდებადალპება

11

13ნეტავსაფლავშიდამმალო, დამიმალო,სანამშენი რისხვაარგადაივლის, დამინიშნოდროდაგამიხსენო! 14თუკაციმოკვდება,განა ისევგაცოცხლდება?მთელი ჩემიდროისგანმავლობაში დაველოდები,სანამჩემი გარდამოსვლაარდადგება 15დამიძახებდაგიპასუხებ; შენიხელისნამოქმედარი მოგინდება

16.რადგანახლაჩემს ნაბიჯებსითვლი,განაჩემს ცოდვასარაკვირდები?

17ჩემიდანაშაულიტომარაშია დაბეჭდილიდაშენკერავ ჩემსურჯულოებას

18დამთა,რომელიცეცემა, უსასრულოდდაეცემადაკლდე თავისიადგილიდან გადაადგილდება.

19წყლებიქვებსაცლიან, მიწისმტვრიდანამოსულსკი ჩამორეცხავდაკაცთაიმედს ანადგურებ

20შენსამუდამოდსძლევმას დაისგადის;შენცვლიმის სახესდაგაუშვებმას

21მისიშვილებიდიდებაში მოდიანდაისამასვერ ხვდება;დამცირდებიანისინი, მაგრამისამასვერხვდება

22მაგრამმისიხორციმასზე

იტანჯებადამისისული მასშიიგლოვებს

თავი15

1.მაშინმიუგოელიფაზ თემანელმადათქვა:

2ნუთუბრძენიამაოცოდნას გამოთქვამსდა აღმოსავლეთისქარითმუცელს ავსებს?

3უსარგებლოლაპარაკითუნდა იმსჯელოსთუისეთი ლაპარაკით,რომლითაც უსარგებლოიქნება?

4შენშიშსაშორებდაღვთის წინაშელოცვასზღუდავ

5რადგანშენიპირიშენს უსამართლობასალაპარაკებს დაცბიერებისენასირჩევ

6შენივეპირიგსჯისშენდა არამე

9

10ჩვენთანარიანჭაღარადა ძალიანმოხუცებულები,შენს მამაზეგაცილებითუფროსები

11ნუთუღვთისნუგეშიმცირეა შენთვის?ნუთურაიმე საიდუმლოაშენთან?

12

რატომგიტაცებსგულიდა რასხედავენშენითვალები?

13რომღვთისწინააღმდეგ მიმართავშენსსულსდაასეთ სიტყვებსგამოუშვებშენი პირიდან?

14რაარისკაცი,რომსუფთა იყოსდაქალისგანნაშობი, რომმართალია?

15

;

18რაცბრძენებმამამებისგან გაიგესდაარდაუმალეს; 19.მხოლოდმათთვისიყო მოცემულიმთელიქვეყანადა უცხოარგაუვლიამათშორის

20ბოროტიმთელითავისი დღეებიტკივილებით იტანჯებადა

მჩაგვრელისთვისდაფარულია წლებისრიცხვი

21საშინელიხმაურიისმის მისყურებში:კეთილდღეობაში დაატყდებათავსდამღუპველი

22არსჯერა,რომსიბნელიდან დაბრუნდებადამახვილი ელოდებამას

23პურისსაძებნელად დახეტიალობსდაამბობს:

არის?იცის,რომმისხელთაა სიბნელისდღე

24უბედურებადატანჯვა

27რადგანსახესთავისი სიმსუქნითიფარავსდა გვერდებზესიმსუქნისგროვა აქვს.

28დაცხოვრობსუკაცრიელ ქალაქებშიდასახლებში, სადაცარავინცხოვრობსდა რომლებიცნანგრევებად იქცევა

29ვერგამდიდრდებადავერც მისიქონება

გაიხანგრძლივებსდავერც მისსრულყოფილებას გაახანგრძლივებს

დედამიწაზე

30ისარგამოვასიბნელიდან; ალიგაშრობსმისტოტებსდა თავისიპირისსუნთქვითწავა

31ნუიმედოვნებსმოტყუებული ამაოებას,რადგანამაოება იქნებამისისაზღაური

32ესმისდროზეადრე აღსრულდებადამისიტოტები მწვანეარიქნება

33ვაზივითგაძვრენსთავის უმწიფარყურძენსდა ზეთისხილივითგაძვრენს თავისყვავილს.

34რადგანთვალთმაქცთა

კრებულიგაპარტახდებადა ცეცხლიშთანთქავს

მექრთამეობისკარვებს

35ისინიჩასახავენ

ბოროტებასდაშობენ

ამაოებას,მათიმუცელიკი მზაკვრობასამზადებს

თავი16

1მაშინიობმაუპასუხადა თქვა:

2ბევრიასეთირამმსმენია: უბედურინუგეშისმცემლები ხართყველანი

3ნუთუამაოსიტყვებსბოლო ექნება?ანრაგაგამხნევებს, რომპასუხსგასცემ?

4მეცშემეძლოთქვენსავით ლაპარაკი:თქვენისულირომ

ჩემსსულშიყოფილიყო, სიტყვებსდავუბრუნდებოდი თქვენსწინააღმდეგდათავს გავანძრევდითქვენზე 5მაგრამმეგაგამხნევებდი

,რომელიც ჩემშიამოდის,მოწმობსჩემს სახეზე.

9მანადგურებსთავისი რისხვით,რომელიცმძულს; კბილებსღრჭენსჩემზე;ჩემი მტერითვალებსამახვილებს ჩემზე.

10პირიმომაპყარეს, საყვედურითლოყაში მირტყამენ,ჩემსწინააღმდეგ შეიკრიბნენ

11ღმერთმაუღმერთოთახელში მომცადაბოროტთახელში ჩამაგდო

12მშვიდადვიყავი

, ნაწილებადდამაქციადა თავისსამიზნედდამაყენა. 13მისიმშვილდოსნებიგარს მეხვევიან,სადავეებს მიგლეჯსდაარინდობს, მიწაზეღვრისჩემსნაღველს

14ისმტკენსნგრევაზე, გოლიათივითმექცევა.

15კანზეჯვალოშემოვიკერე დამტვერშიშევიბილწერქა 16.ტირილითშემბილწული

მაქვსსახედაქუთუთოებზე სიკვდილისჩრდილიმაქვს; 17არაჩემსხელში

უსამართლობისგამო;ჩემი ლოცვაცწმიდაა

18მიწავ,ნუდაფარავჩემს სისხლსდანუიქნებაადგილი ჩემსგოდებას

19.აჰა,ახლაჩემიმოწმეცაშია დაჩემიმოწმობამაღლა

20

ჩემიმეგობრებიდამცინიან, ჩემითვალიკიცრემლებს ღვრისღმერთს

21

ნეტავვინმემღმერთთან კაცისსაქმეიშუამდგომლოს, როგორცკაციმოყვასის საქმესაკეთებს

22.

ჩემითვალიმათრისხვაზეარ არისმიშტერებული?

3დაწექიახლა,დამიდგინე თავდებურად;ვინმომკიდებს

ხელს?

4რადგანდაფარემათიგული გაგებისთვის;ამიტომარ

აამაღლებმათ.

5ვინცმეგობრებსპირფერს ეუბნება,მისიშვილების თვალებიცკიდაღლება

6მანხალხისსაცინად გამხადადაუწინდაფასავით ვიყავი

7ჩემითვალიცდაბინდულია მწუხარებისგანდაჩემი ყველაასოჩრდილსჰგავს

8მართალნიგაოცდებიანამის გამოდაუმანკოაღდგება თვალთმაქცისწინააღმდეგ

9მართალიცთავისგზას გაუძლებსდასუფთახელების მქონეუფროდაუფრო გაძლიერდება

10თქვენკიყველანი დაბრუნდითდამოდით,რადგან

ვერვპოულობთქვენშიერთ ბრძენკაცს.

11ჩემიდღეებიგავიდა,ჩემი

განზრახვებიდაჩემიგულის ზრახვებიცკიჩაიშალა.

12ღამესდღედცვლიან; სინათლემოკლეასიბნელის გამო.

13თუდაველოდები,საფლავი

ჩემისახლია;სიბნელეში

გავშალესაწოლი.

14გარყვნილსვუთხარი:შენ

მამახარჩემი;ჭიაყელასკი:

შენდედახარჩემიდადახარ ჩემი

15სადარისახლაჩემიიმედი? ვინდაინახავსმასჩემს იმედს?

16ისინიორმოსურდულებამდე ჩავლენ,როცაჩვენიერთად განსვენებამტვერშია

თავი18

1მაშინმიუგობილდად შუხელმადათქვა:

2რამდენხანსარდაასრულებთ სიტყვებს

5

6მისკარავშინათელი ჩაქრებადამისისანთელი მასთანერთადჩაქრება.

7მისიძლიერებისნაბიჯები შეიზღუდებადამისივე განზრახვადაამხობსმას

8რადგანსაკუთარიფეხებით ებმებაბადეშიდახაფანგში დადის

9ქუსლშიდაიჭერსმას თაღლითიდაყაჩაღი დაამარცხებსმას

10ხაფანგიმიწაშიადაგებული დახაფანგიგზაზე.

11ყოველიმხრიდან

14მისიიმედიამოძირკვული იქნებამისიკარვიდანდა მიიყვანსმასსაშინელებათა მეფესთან

15.მისკარავშიიცხოვრებს, რადგანმისიარარის; გოგირდიმოისვრისმის სამყოფელზე.

16

მისიფესვებიქვემოთ გახმებადამისიტოტები ზემოთმოიკვეთება.

17

მისიხსოვნაგაქრება დედამიწიდანდამისისახელი ქუჩაშიაღარიქნება.

18ისსინათლისგანსიბნელეში იქნებაგანდევნილიდაამ ქვეყნიდანგანდევნილი.

19არცვაჟიეყოლებათავის ხალხშიდაარცძმისშვილიდა არცარავინდარჩებამის საცხოვრებელში

20მისშემდეგმოსულნი გაოცდებიანმისიდღით, როგორცშეშინდნენ წინამორბედნი

21ასეთიაბოროტების სამყოფელიდაესარის ადგილიმისი,ვინცღმერთსარ იცნობს

თავი19

1მაშინიობმაუპასუხადა თქვა:

2როდემდეუნდამაწუხებდეთ

სულიდასიტყვებით

დამსხვრეოდათ?

3.ათჯერუკვემლანძღავთ;არ

გრცხვენიათ,რომუცხოდ

მექცევით

4დათუმართლაშევცდი,ჩემი

შეცდომაჩემთანრჩება

5თუჩემსწინააღმდეგ

გადიდგულდებითდაჩემს

შეურაცხყოფასდამიბრალებთ,

6ახლაიცოდეთ,რომღმერთმა დამამხოსდათავისიბადით

შემომხვია

7აჰა,უსამართლობისგამო

ვყვირი,მაგრამარავინ

მისმენს;ხმამაღლავყვირი, მაგრამსამართალიარარის.

8მანგადამიღობაგზადავერ გავუვლიდასიბნელე

დამიმკვიდრაბილიკებზე.

9მანდიდებაგამიხადადა გვირგვინიმომხსნათავიდან

10ყოველიმხრიდან

გამანადგურებსდაწავედი;

ჩემიიმედიხესავით მომაშორა.

11მანრისხვააღიგზნოჩემზე დამტრადმთვლის

12მისიჯარებიერთადმოდიან,

გზასაწყობენჩემს წინააღმდეგდაჩემიკარვის გარშემოდაბანაკდებიან. 13მანგანმაშორაჩემიძმები დაჩემინაცნობები

ჭეშმარიტადგამიშორეს.

14ჩემინათესავები

დაცარიელდნენდაჩემმა

ახლობლებმადამივიწყეს.

15ჩემსსახლშიმცხოვრებნი

დაჩემიმხევლებიუცხოდ მთვლიან;ხიზანივარმათ

თვალში

16დავუძახეჩემსმსახურსდა

არმიპასუხა;ვევედრებოდი

მასჩემიპირით

17ჩემისუნთქვაუცხოაჩემი

22რატომმდევნით,როგორც ღმერთს,დაარძღებითჩემი ხორცით?

23ნეტავჩემისიტყვებიახლა დაწერილიიყოს!ნეტავ წიგნადიყოსდაბეჭდილი!

24რომისინირკინისკალმითა დატყვიითიყვნენ

გამოკვეთილნიკლდეში სამარადისოდ!

25რადგანვიცი,რომცოცხალია ჩემიმხსნელიდარომ უკანასკნელდღესაღდგება დედამიწაზე

26დამიუხედავადიმისა

29

, რადგანრისხვამახვილის სასჯელსმოაქვს,რათა იცოდეთ,რომარისსამსჯავრო თავი20

1მაშინმიუგოცოფარ

ნაამათელმადათქვა:

2ამიტომმაიძულებსჩემი ფიქრებიპასუხისგაცემასდა ამისთვისვჩქარობ.

3მოვისმინეჩემი

შეურაცხყოფისშეურაცხყოფა დაჩემიგონებისსული მაძლევსპასუხისგაცემის უფლებას.

4განაესარიციუძველესი დროიდან,მასშემდეგ,რაც ადამიანიდედამიწაზე დაასახლეს

8სიზმარივითგაფრინდებადა ვეღარავინიპოვის;ღამის ხილვასავითგაძევებული იქნება.

9თვალი,რომელმაციხილაიგი, აღარიხილავსმასდამისი ადგილიაღარიხილავსმას

10მისიშვილებიღარიბებს ასიამოვნებენდამისი ხელებიდაუბრუნებსმათ ქონებას

11მისიძვლებისავსეამისი სიყმაწვილისცოდვით, რომელიცმასთანერთად

მტვერშიჩაეფლო

12თუმცაბოროტებატკბილია მისპირში,ენისქვეშაცკი

მალავსმას;

13თუმცადაინდობსდაარ

მიატოვებს,მაგრამმაინც

პირშიინახავს

14მაგრამმისისაჭმელიმის

ნაწლავებშიგადაიქცა,ეს

მასშიასპისნაღველია

15.მანშთანთქასიმდიდრედა ისევამოანთხევსმას; ღმერთიგამოდევნისმასმისი მუცლიდან. 16ვერხვისშხამსწოვს, გველგესლასენამოკლავსმას

17ისვერიხილავს მდინარეებს,წყალდიდობებს, თაფლისადაკარაქის ნაკადულებს.

18რასაცშრომობდა, დააბრუნებსდაარშთანთქავს; მისიქონებისამებრიქნება ანაზღაურებადაარ გაიხარებსამით

19რადგანჩაგრავდადა მიატოვაღარიბები,რადგან ძალადობითწაართვასახლი, რომელიცარაუშენებია;

20მუცელშისიმშვიდესვერ იგრძნობსდავერგადაარჩენს იმას,რაცსურდა.

21მისისაზრდოაღარდარჩება დაამიტომარავინდაეძებს მისსაქონელს

22როცათავისისიუხვის სისავსეექნება, გაჭირვებაშიიქნება; ბოროტებისყველახელიმასზე დადგება

23როცამუცლისავსებას

ყოველგვარისიბნელე;ცეცხლი, რომელიცარენთება, შთანთქავსმას;უბედურება დაემართებამას,ვინცთავის კარავშიდარჩება

27ცაგამოავლენსმის ურჯულოებასდადედამიწა აღდგებამისწინააღმდეგ. 28მისისახლისმოსავალი გაქრებადამისიქონება გაქრებამისირისხვისდღეს

2

3

4მეკიკაცსვეხები?დათუ ასეა,რატომარუნდა შეშფოთდესჩემისული?

5შემამჩნიედაგაოცდი,და პირზეხელიდაიდე

6როცამახსენდება,მეშინია დაკანკალიმეუფლებახორცს.

7რატომცოცხლობენბოროტნი, ბერდებიანდაძლიერდებიან?

8მათითესლიმათთვალწინ არისმათთანერთადდამათი შთამომავლობამათთვალწინ

9მათისახლებიშიშისგან დაცულიადაღვთისკვერთხი არარისმათზე

10მათიხარიმშობიარობსდა არცდება,მათიძროხა მშობიარობსდახბოსარ სძენს

11

ფარასავითუშვებენ თავიანთპატარებსდამათი შვილებიცეკვავენ.

12ისინიიღებენდაფასადა

15რაარისყოვლადძლიერი,რომ

ვემსახუროთმას?დარა

სარგებელიგვექნება,თუმას

ვევედრებით?

16აჰა,მათისიკეთემათხელში არარის;ბოროტთაზრახვა

შორსარისჩემგან

17რამდენჯერქრებაბოროტთა სანთელიდარამდენჯერეწევა მათზემათიგანადგურება! ღმერთითავისირისხვით არიგებსმწუხარებას 18ისინიქარისწინაშე ნამჯასავითარიანდა ქარიშხლისმიერწაღებული ნამჯასავით.

19ღმერთიინახავსმის ცოდვასთავისი შვილებისთვის,მიუზღავსმას დაშეიცნობს

20მისითვალებიიხილავენ

მისგანადგურებასდადალევს ყოვლისშემძლისრისხვისგან

21რადგანრასიხარული

ექნებამასთავისსახლში მისშემდეგ,როცამისი

თვეებისრიცხვიშუაში

შეწყდება?

22განავინმემუნდა

ასწავლოსღმერთსცოდნა?

რადგანისგანსჯისმაღლა

მდგომებს?

23ადამიანიკვდებასრული ძალით,სრულიადმშვიდადდა

მშვიდად

24მისიმკერდირძითაასავსე დამისიძვლებიტვინითაა დასველებული

25დასხვაკვდებასულის

სიმწარითდაარასდროსჭამს სიამოვნებით

26მტვერშიერთნაირადწვანან დაჭიებიდაფარავენმათ.

27აჰა,მევიცითქვენი ზრახვებიდაზრახვები, რომლებსაცჩემსწინააღმდეგ აწყობთ

28რადგანამბობთ:სადარის მთავრისსახლიდასადარის ბოროტებისსამყოფელი?

29განაარგამოკითხეთ

გზადაგზაგამვლელები?განა არიცითმათინიშნები?

30ბოროტნიგანადგურების დღისთვისარიან შემონახულნი

33

34როგორმანუგეშებთამაოდ, როცათქვენსპასუხებში სიცრუერჩება?

თავი22

1მაშინელიფაზთემანელმა უპასუხადათქვა:

2განაშეიძლებაადამიანი ღმერთისთვისსასარგებლო იყოს,როგორცბრძენი საკუთარითავისთვისაა სასარგებლო?

3ნუთუყოვლისშემძლესთვის

4განაშენიშიშით

ერთადშევასამსჯავროზე?

5განადიდიარარისშენი ბოროტებადაშენი უსამართლობაუსასრულოარ არის?

6რადგანშენუსასყიდლოდ აიღოგირაოშენიძმისგანდა გახადეშიშველიმათი სამოსელი

7დაღლილსწყალიარდალევდი დამშიერსპურიარმიეცა.

8ძლიერსკიმიწაეკუთვნოდა დადიდებულიკაციცხოვრობდა მასში.

9

ქვრივებიხელცარიელები გაუშვიდაობლებსხელები მოტყდათ.

10ამიტომაცხაფანგები

გეხვევადაუეცარიშიში გაწუხებს;

11ანსიბნელე,რომვერ ხედავდედაუხვიწყლები დაგფარავდეს

12განაღმერთიცის

16რომლებიცდროთა განმავლობაშიმოიკვეთნენ, რომელთასაძირკველიც წარღვნითდაიტბორა;

17.რომლებიცღმერთს ეუბნებოდნენ:გამშორდი

ჩვენგანდარაშეუძლია მათთვისყოვლადძლიერს?

18მაგრამმანაავსომათი

სახლებისიკეთით,ხოლო

ბოროტთაზრახვაშორსარის ჩემგან

19მართალნიხედავენამასდა ხარობენ,უმანკოებიკი

დასცინიანმათ

20ჩვენისაბადებელიკიარ იკლდება,არამედმათ

ნარჩენებსცეცხლი შთანთქავს.

21ახლაკიმასთანგაიცანიდა დამშვიდდი,ამითსიკეთე გექნება.

22გევედრები,მიიღერჯული

მისიპირიდანდაგულში ჩაიდემისისიტყვები.

23თუყოვლისშემძლეს

დაუბრუნდები,აშენდები, შენისამყოფლებიდან უსამართლობასმოაშორებ

24მაშინოქროსმტვერს

დაამსგავსებდაოფირის

ოქროს-ნაკადულებისქვებს

25ყოვლისშემძლეიქნება

შენიდამცველიდავერცხლი

უხვადგექნება

26რადგანმაშინ

ყოვლადძლიერშიგექნება

შენისიამოვნებადა ღმერთისკენაღაპყრობსახეს

27.ილოცემისმიმართდაის მოგისმენსდაშეასრულებ შენსაღთქმებს

28.შენკირამესგადაწყვეტდა ისდამტკიცდებაშენთვის;და ნათელიგაანათებსშენს გზებს.

29როცახალხიდამცირდება, მაშინიტყვი:ამაღლებააო,და ისიხსნისთავმდაბალს

30ისიხსნისუმანკოთა კუნძულსდაშენიხელების სიწმინდითიხსნებაიგი.

თავი23

1მაშინიობმაუპასუხადა

4

5მცოდნოდასიტყვები, რომლითაცმიპასუხებდადა გავიგებდი,რასმეტყოდა

6ნუთუთავისიდიდიძალით დამიპირისპირდება?არა, არამედძალასმომანიჭებს

7იქმართალნიედავებიანმას დამესამუდამოდ გავთავისუფლდებიჩემი მსაჯულისგან.

8აჰა,წინმივდივარდაისიქ არარის;უკანმივდივარდა ვერვხედავმას.

9მარცხნივ,სადაცმუშაობს, მაგრამმევერვხედავმას

10

11

12მისიბაგეებისმცნებასარ

სიტყვებიჩემსსაჭმელზე მეტადდავაფასე

13მაგრამერთიზრახვითარის იგიდავისშეუძლიამისი მოხდენა?დარასაცმისისული მოისურვებს,იმასაკეთებს.

14რადგანისასრულებს ჩემთვისგანწესებულსდა მრავალიასეთირამმასთანაა.

15ამიტომვნერვიულობმის წინაშე;როცავფიქრობ, მეშინიამისი.

16რადგანღმერთიდარბილებს ჩემსგულსდაყოვლადძლიერი მაწუხებს.

17

რადგანარმოვკვეთილვარ სიბნელისწინაშედაარცმან დაფარასიბნელეჩემი სახისგან

თავი

3უმამოვირსართმევენ, ქვრივისხარსგირაოდ ართმევენ

4ისინიგზიდანაშორებენ

გაჭირვებულებს;ერთად

იმალებიანდედამიწის

ღარიბები

5აჰა,უდაბნოშიველური

ვირებივითმიდიანთავიანთ

საქმეზე;დროულადდგებიან

ნადირისთვის;უდაბნოაძლევს მათდამათშვილებსსაზრდოს

6.თითოეულითავის

მარცვლეულსმინდორშიიმკის დაბოროტებისრთველსკრეფენ

7შიშველებსტანსაცმლის გარეშეათევენ,რომ სიცივეშისაფარველიარაქვთ

8მთებისწვიმითსველდებიან დათავშესაფრისნაკლებობის გამოკლდესეხუტებიან

9ობლებსმკერდიდან

ატაცებენდაღარიბებისგან გირაოსიღებენ

10შიშველდაუტანჯოდ ატარებენმასდამშიერს ართმევენძნას;

11რომლებიცზეთსამზადებენ

თავიანთკედლებში,წურავენ

თავიანთსაწნახლებსდა წყურვილსგანიცდიან.

12ქალაქიდანკვნესიანდა დაჭრილთასულიღაღადებს, მაგრამღმერთიარაფასებს

მათსისულელედ

13ისინისინათლის წინააღმდეგ

მეამბოხეთაგანნიარიან;არ იციანმისიგზებიდაარცმის ბილიკებზედგანან.

14მკვლელი,რომელიცნათელში აღდგება,კლავსღარიბებსა დაღატაკებს,ღამითკიქურდს ჰგავს

15მრუშისთვალიკიბინდის მოლოდინშიადაამბობს: თვალივერდამინახავს;და სახესიფარავს. 16სიბნელეშითხრიანსახლებს, რომლებიცდღისითჰქონდათ მონიშნული;სინათლესვერ ცნობენ.

17რადგანდილამათთვის

სიკვდილისჩრდილივითაა;თუ

19

მასდაბოროტებახესავით დაიმტვრევა.

21ბოროტადეპყრობაუნაყოფო ქალს,რომელიცარ

მშობიარობსდაქვრივს სიკეთესარუკეთებს

22თავისიძალითიზიდავს ძლიერებს,ადგებადა

არავინაასიცოცხლისიმედით უზრუნველყოფილი. 23თუმცამასმიეცა უსაფრთხოდყოფნა,სადაცის განისვენებს,მისითვალები მაინცმათგზებზეა მიპყრობილი 24.ისინიმცირეხნით ამაღლდებიან,

;

1.მაშინმიუგობილდად შუხელმადათქვა:

2ბატონობადაშიშიმასთანაა, მშვიდობასამყარებსთავის მაღლობებზე

3ნუთურიცხვიამისი ლაშქრები?დავისზეარ ამოდისმისინათელი?

4როგორშეიძლებაკაცი გამართლდესღვთისწინაშე? ანროგორშეიძლებასუფთა იყოსის,ვინცქალისგანარის ნაშობი?

5შეხედემთვარესდაისარ ანათებს;ვარსკვლავებიცარ არიანწმიდებიმისთვალში

6მითუმეტეს,ადამიანი, რომელიცჭიაა

გამოაცხადეყველაფერიისე, როგორცარის?

4ვისმიმართესიტყვებიდა ვისისულიგამოვიდაშენგან?

5წყლებისქვეშიდანმკვდარი არსებებიდამისიმკვიდრნი იქმნებიან

6ჯოჯოხეთიმისწინაშე შიშველიადადაღუპვას

საფარიარაქვს

7ჩრდილოეთსსიცარიელეზე გადაჭიმავსდადედამიწას არაფერზეჰკიდებს.

8ისაკრავსწყლებსთავის ღრუბლებშიდაღრუბელიარ იხევამათქვეშ.

9ისაკავებსთავისიტახტის პირსდააშუქებსმასზე თავისღრუბელს.

10მანშემოავლოწყლებს საზღვრები,სანამდღედა ღამეარდასრულდება.

11ცისსვეტებიკანკალებენ დაგაოცებულნიარიანმისი შენიშვნით.

12თავისიძალითზღვასყოფს დათავისიგონიერებით

ამპარტავნებსანადგურებს.

13თავისისულითმორთოცა;

მისმახელმაშექმნა დახვეულიგველი.

14აჰა,ესმისიგზების ნაწილებია:მაგრამრამცირე

ნაწილიისმისმისშესახებ?

მაგრამვისშეუძლიაგაიგოს მისიძალისჭექა-ქუხილი?

თავი27

1.განაგრძოიობმათავისი იგავიდათქვა:

2ცოცხალარსღმერთს, რომელმაცწამართვაჩემი სამართალიდა

ყოვლისშემძლეს,რომელმაც შემაწუხაჩემისული!

3სანამჩემისუნთქვაჩემშია დაღვთისსულიჩემს ნესტოებშია;

4ჩემიბაგეებიბოროტებასარ ილაპარაკებენდაჩემიენა სიცრუესარგამოთქვამს.

5ღმერთმანუქნას

ღაღადეს,როცაუბედურება დაატყდებათავს?

10ნუთუყოვლადძლიერით გაიხარებს?ნუთუმუდამ ღმერთსმოუხმობს?

11

მეგასწავლითთქვენღვთის ხელით;რაც ყოვლადძლიერთანაა,არ დავმალავ.

12აჰა,თქვენთვითონნახეთეს

14

.

16

მტვერივითვერცხლსრომ დააგროვოსდათიხასავით სამოსელსმოამზადებს,

17

მასშეუძლიამოამზადოს იგი,მაგრამმართალნი ჩაიცვამენდაუდანაშაულონი გაიყოფენვერცხლს

18ჩრჩილივითაშენებსთავის სახლსდაროგორცკარავს, რომელსაცდარაჯიაკეთებს

19მდიდარიდაწვება,მაგრამ არშეკრებენ;თვალებს გაახელსდააღარარის

20საშინელებაწყლებივით ეუფლებამას,ღამით

ქარიშხალიიტაცებსმას

21აღმოსავლეთისქარი წაიღებსმასდამიდის; ქარიშხალივითაგდებსმას თავისიადგილიდან

22რადგანღმერთიდაესხმება

არისადგილი,სადაცმას ასუფთავებენ.

2რკინასმიწიდანიღებენდა სპილენძსქვისგანდნობენ.

3ისბოლოსმოუღებსსიბნელეს დაეძებსყოველგვარ სრულყოფილებას:სიბნელის

ქვებსდასიკვდილისჩრდილს.

4წყალდიდობამოედინება

მცხოვრებისგან,ფეხისთვის

დავიწყებულიწყლები;დაშრა,

გაქრაკაცთაგან

5მიწაკიმისგანგამოდის პურიდამისქვეშ

ცეცხლივითააამობურცული

6მისიქვებისაფირონების ადგილიადაოქროსმტვერი აქვს

7არისგზა,რომელიც

ფრინველმაარიცისდა სვავისთვალსაცარუნახავს

8ლომისბოკვერებსარ გაუვლიათიგიდაარც საშინელლომსგაუვლია

გვერდით.

9კლდესხელსუწვდისდამთებს ძირფესვიანადაბრუნებს

10კლდეებსშორისმდინარეებს ჭრისდამისითვალიხედავს ყოველძვირფასს

11ისაკავებსნიაღვრებს,რომ არგადმოვიდნენდადაფარული გამოაქვსსინათლეზე

12მაგრამსადშეიძლება

სიბრძნისპოვნადასადარის გონიერებისადგილი?

13კაცმაარიცისმისიფასიდა არცცოცხლებისქვეყანაშია ისნაპოვნი

14უფსკრულიამბობს:ჩემშიარ

არის;ზღვაამბობს:ჩემთანარ

არის

15ოქროსფასადვერიყიდიდა

ვერცვერცხლსაიწონიმის

ფასად

16მისიშეფასება შეუძლებელიაოფირისოქროთი, ძვირფასიონიქსითან საფირონით

17ოქროდაბროლივერ შეედრებამასდავერ გაცვლიანმასწმინდაოქროს ძვირფასეულობებზე

18მარჯანიდამარგალიტინუ

იქნებახსენებული

21

22.

მისიხმა

23ღმერთმაიცისმისიგზადა იცისმისიადგილი

24რადგანისდედამიწის კიდეებსიყურებადამთელი ცისქვეშხედავს;

25ქარისთვისსაწონის დასადებადდაწყალსსაზომით აწონის

26როდესაცწვიმისთვის განკარგულებადაჭექაქუხილისთვისგზადაადგინა, 27მაშინდაინახადა გამოაცხადა;მოამზადადა

1განაგრძოიობმათავისი იგავიდათქვა:

2ნეტავისეთივყოფილიყავი, როგორცწარსულთვეებში, როგორციმდღეებში,როცა ღმერთიმიცავდა!

3როდესაცმისისანთელი ანათებდაჩემსთავზედა როდესაცმისინათლით დავდიოდისიბნელეში;

4როგორცვიყავიჩემი

ახალგაზრდობისდღეებში, როცაღვთისსაიდუმლოჩემს კარავშიიყო;

5როცაყოვლისშემძლეჯერ კიდევჩემთანიყო,როცაჩემი შვილებიჩემსგარშემო იყვნენ;

6როცაკარაქითვბანდი ნაბიჯებსდაკლდეზეთის ნაკადულებსმიღვრიდა;

7როცაქალაქისკარიბჭესთან გავედი,როცაქუჩაშიადგილი

8

თვალმადამინახა,მაშინ

დამამოწმა.

12რადგანვიხსენიღარიბი, რომელიცმღაღადებდა,ობოლი

დაის,ვისაცარავინჰყავდა

შემწე

13დაღუპვისპირასმყოფის კურთხევამომივიდადა

ქვრივისგულისიხარულით

აღვავსე

14სიმართლეჩავიცვიდამან შემმოსა;სამოსელიდა

დიადემაიყოჩემისამართალი.

15ბრმისთვისთვალებივიყავი დაკოჭლისთვისფეხები

16მემამავიყავი ღარიბებისთვისდაუცნობ საქმესვეძებდი

17დამედავუმტვრიე

ბოროტმოქმედისყბებიდა კბილებიდანნადავლი გამოვგლიჯე.

18მაშინვთქვი:ჩემსბუდეში მოვკვდებიდაქვიშასავით გავამრავლებჩემსდღეებს.

19ჩემიფესვიწყლებთანიყო

გაშლილიდანამიმთელიღამე ჩემსტოტზეიყოგაშლილი.

20ჩემიდიდებაგანახლდა

ჩემშიდაჩემიმშვილდი განახლდაჩემსხელში.

21მომისმინეს,მომელოდნენ

დაჩემსრჩევასგაჩუმდნენ

22ჩემისიტყვებისშემდეგ

ისინიაღარლაპარაკობდნენ

დაჩემისიტყვებიმათზე წვეთ-წვეთადგადმოდიოდა. 23დამელოდებოდნენ,როგორც

წვიმასდაპირიგააღეს, როგორცგვიანდელწვიმას. 24თუდავცინოდიმათზე,არ დაიჯერებდნენ;დაჩემი

სახისნათელსარაშორებდნენ. 25მემათიგზაავირჩიედა

მეთაურადდავჯექიდა მეფესავითლაშქარში ვცხოვრობდი,როგორც მგლოვიარეთა ნუგეშისმცემელი

თავი30

1ახლაკიდამცინიანჩემზე უმცროსები,რომელთა

მამებსაცჩემიფარის

4

5განდევნესისინიკაცთა შორის(ისინიქურდივით უყვიროდნენმათუკან)

6ხეობებისკლდეებში,მიწის გამოქვაბულებსადა კლდეებშისაცხოვრებლად

7ბუჩქნარშიღრიალებდნენ, ჭინჭრისქვეშკიერთად შეიკრიბნენ

8ისინისულელებისშვილები იყვნენ,უგუნური

ადამიანებისშვილები;ისინი დედამიწაზეუფროსაძაგლები იყვნენ

9დაახლამემათისიმღერა

12ჩემსმარჯვენამხარეს აღდგებაჭაბუკი,

მიფართხალებსდა გამანადგურებელგზებს მიწყობენ

13ისინიამახინჯებენჩემს გზას,წინმიწევენჩემს უბედურებას,არავინჰყავთ შემწე.

14

ისინიწყლისფართო ნაპრალივითშემომეყარნენ; უკაცრიელადგილასთავს დამესხნენ

15საშინელებაშემომეყარა, ქარივითმისდევენჩემსსულს დაჩემიკეთილდღეობა ღრუბელივითქრება

16დაახლაჩემისულიჩემზეა გადმოღვრილი;მწუხარების დღეებმაშემიპყრო.

17ღამითძვლებიმიჩხვლიტება დამყესებიარისვენებენ 18ჩემისნეულებისდიდი

21სასტიკიგახდიჩემს მიმართ;შენიძლიერიხელით

მეწინააღმდეგები

22ქარშიამიწევ,მასზე

ამხედრედაჩემსარსებას ანადგურებ

23რადგანვიცი,რომ სიკვდილთანმიმიყვანდა ყველაცოცხლისთვის განკუთვნილსახლში

24თუმცახელსსაფლავისკენ არგაიწვდის,თუნდაცმისი განადგურებისასღაღადი ჰქონდეთ

25განაარვტიროდი გასაჭირშიმყოფისთვის? განაარდამწუხრდაჩემი სულიღარიბისთვის?

26როცასიკეთესველოდი, ბოროტებადამემართა;როცა ნათელსველოდი,სიბნელე

მოვიდა.

27შიგნეულობაამიდუღდადა

არმოსვენებულა,გაჭირვების

დღეებიდამეწია.

28მზისგარეშეგლოვით

დავდიოდი;ავდექიდა

კრებულშივიტირე.

29მედრაკონებისძმავარდა

ბუებისმეგობარი

30კანიგამიშავდადაძვლები

სიცხისგანმეწვის

31ჩემიარფაგლოვადიქცადა

ჩემისასულე-მტირალების

ხმად

თავი31

1აღთქმადავდეჩემს თვალებთან;რატომუნდა ვიფიქროქალწულზე?

2რადგანრაწილიაქვსღმერთს ზემოდანდარამემკვიდრეობა აქვსყოვლისშემძლეს მაღლიდან?

3განაბოროტმოქმედთათვის დაღუპვაარარისდა უსამართლობის მოქმედთათვისუცხოსასჯელი?

4განაისარხედავსჩემს გზებსდაარითვლისჩემს ყველანაბიჯს?

5თუამაოებითდავდიოდიანთუ ჩემიფეხიცბიერებისკენ ისწრაფოდა,

, 10მაშინჩემმაცოლმა სხვისთვისდაფქვასდა სხვებიმასთაყვანს

სცემდნენ

11რადგანესსაზარელი დანაშაულია;დიახ,ესარის უსამართლობა,რომელიც მსაჯულებმაუნდადაისაჯონ

12რადგანესცეცხლია, რომელიცშთანთქავსდამთელ ჩემსმოსავალსამოძირკვავს

13თუჩემიმსახურისან მხევლისსაქმეარდავუშვი, როცაისინიკამათობდნენ

15განამანარშექმნაიგი,

საშოში?

16თუღარიბებსმათი სურვილებიდავუკალეან ქვრივსთვალებიდავუკარგე, 17ანმარტომშევჭამეჩემი ლუკმადაუმამომარშეჭამა; 18(რადგანსიყმაწვილიდანვე მამასავითაღიზარდაჩემთან დადედისმუცლიდანვემე ვხელმძღვანელობდიმას.)

19თუმინახავსვინმე,ვინც ტანსაცმლისუკმარისობის გამოდაღუპულიყოანვინმე, ვინცტანსაცმლისგარეშე გაჭირვებულიყო,

20.

თუმისმასაზარდულმაარ მაკურთხადათუჩემიცხვრის მატყლითარგათბა,

21თუობოლზეხელიაღვმართე, როცაკარიბჭესთანჩემი შემწედავინახე,

22მაშინჩემიხელიბეჭიდან ჩამოვარდესდაჩემიხელი ძვლიდანმომეტეხოს

23რადგანღვთისგან

25თუვხარობდი,რომდიდიიყო ჩემისიმდიდრედარომჩემმა ხელმაბევრიმოიხვეჭა;

26თუმზეს,როცაანათებდა,ან

მთვარეს,რომელიც

კაშკაშებდა,ვხედავდი;

27დაფარულადშეცდაჩემი

გული,ანპირიაკოცაჩემს

ხელს

28ესეცცოდვაიყო,რომელიც

მსაჯულისმიერუნდა დასჯილიყო,რადგან

უარვყოფდიზეციერღმერთს.

29თუვხარობდიჩემიმოძულის

განადგურებითან გავდიდგებოდი,როცა უბედურებაეწიამას,

30არცჩემიპირითმიმიცია ცოდვისჩადენისუფლებამისი სულისწყევლისსურვილით

31თუჩემიკარვისკაცებიარ

იტყოდნენ:ნეტავმისიხორცი

გვქონდესო,ვერგავძღებით!

32უცხოელიქუჩაშიარ

ჩერდებოდა;მეკიკარი

გავუღემოგზაურს

33თუადამივითდავფარეჩემი ცოდვები,ჩემსუბეშიჩემი

ურჯულოებისდამალვით,

34ნუთუდიდიბრბოსმეშინოდა, თუოჯახებისზიზღმა შემაშინა,რომჩუმადვიყავი

დაკარიდანარგავსულვარ?

35ნეტავვინმემმომისმინოს!

აჰა,ჩემისურვილია,რომ

ყოვლადძლიერმამიპასუხოს

დაჩემმამოწინააღმდეგემ წიგნიდაწეროს

36მხარზეავიღებდიდა

გვირგვინივით შემოვიკრავდი

37ვუცხადებდიმასჩემი ნაბიჯებისრაოდენობასდა როგორცმთავარი, მივუახლოვდებოდიმას

38თუჩემიმიწაიყვირებს ჩემსწინააღმდეგანმისი კვლებიცწუწუნებენ, 39თუმისინაყოფიუფულოდ შევჭამეანმისიპატრონები სიცოცხლესგამოვასალმე, 40ხორბლისნაცვლადეკალი ამოვადაქერისნაცვლად ღორიიობისსიტყვები

წინააღმდეგაცაენთორისხვა, რადგანმათპასუხივერ იპოვესდამაინცდაგმეს იობი

4ელიჰუდაელოდაიობის ლაპარაკს,რადგანისინი მასზეუფროსებიიყვნენ.

5როდესაცელიჰუმდაინახა, რომამსამიკაცისპირში პასუხიარიყო,მაშინმისი რისხვააენთო

6მიუგოელიჰუმ,ბუზელ ბარაქელისძემდათქვა:მე ახალგაზრდავარ,თქვენკიძალიანმოხუცები;ამიტომ შემეშინდადავერგავბედე ჩემიაზრისთქმა 7მევთქვი:

ილაპარაკებენდაწლების სიმრავლესიბრძნეს

8

კივერხვდებიანგანსჯას

დამეცგამოვთქვამჩემს აზრს

11აჰა,თქვენსსიტყვებს ველოდიდათქვენსმსჯელობას ვუსმენდი,სანამთქვენ ეძებდით,რაგეთქვათ.

12მოგისმინეთდა,აჰა,არავინ იყოთქვენგან,ვინციობს დაარწმუნებდადამის სიტყვებსუპასუხებდა

13რათაართქვათ:სიბრძნე ვიპოვეთ;ღმერთიამხობსმას დაარაადამიანი

14.ახლამანარმიმართა თავისისიტყვებიჩემს წინააღმდეგდაარცმე ვუპასუხებმასთქვენი სიტყვებით.

15გაოცდნენ,აღარაფერი უპასუხესდაშეწყვიტეს ლაპარაკი

18რადგანსავსევარ

მატერიით,სული,რომელიც

ჩემშია,მაძლიერებს

19აჰა,ჩემიმუცელი

ღვინოსავითაა,რომელსაც

სასრიალოარაქვს;ახალი

ტიკებივით

გასკდომისთვისაამზად.

20ვილაპარაკებ,რომ

გამოვცოცხლდე;გავაღე

ბაგეებიდავუპასუხებ

21ნუმოვინდომებვინმეს პირფერობასდანურცვინმეს ვაქებ

22რადგანარვიცი,როგორუნდა ვიხმარომლიქვნელური სიტყვები;ასერომმოვიქცე, მალეწამიყვანსჩემი შემოქმედი.

თავი33

1ამიტომ,იობ,გევედრები, ისმინეჩემისიტყვებიდა ყურიდაუგდეჩემსყველა სიტყვას

2აჰა,ახლაგავხსენიპირი, ენამილაპარაკაჩემსპირში.

3ჩემისიტყვებიჩემიგულის

სიწრფელითიქნებადაჩემი ბაგეებინათლად

გამოთქვამენცოდნას

4ღვთისსულმაშემქმნამედა ყოვლადძლიერისსუნთქვამ მომცასიცოცხლე

5თუშეგიძლიამიპასუხო, დამილაგეშენისიტყვებიდა დადექი

6აჰა,მეშენინებისამებრ

ვარღვთისნაცვლად;მეც

თიხისგანვარშექმნილი

7აჰა,ჩემიშიშიარ

შეგაშინებსდაჩემიხელიარ

დაგამძიმებს

8შენჩემსგასაგონად ილაპარაკედამესმოდაშენი სიტყვებისხმა,რომელიც ამბობდა:

9მესუფთავარ,უდანაშაულო, უდანაშაულოვარდაჩემში უსამართლობაარარის

10აჰა

ადამიანებს,საწოლზე მძინარეს;

16

მაშინისხსნისადამიანთა ყურებსდაბეჭედსუსვამს მათსწავლებას,

17რათაჩამოაშოროსადამიანი თავისიგანზრახვისგანდა დაფაროსადამიანისგან სიამაყე

18ისიცავსმისსულს ორმოსგანდამისსიცოცხლესმახვილითდაღუპვისგან

19ტკივილითისჯებაიგი

21

22მისისულისაფლავს უახლოვდებადამისი სიცოცხლედამღუპველებს

23თუმასთანერთადიქნება მაცნე,მთარგმნელი,ათასში ერთი,რათაკაცსმისი სიმართლეაუწყოს,

24

მაშინწყალობაგამოუცხადა მასდაუთხრა:იხსენიიგი

საფლავშიჩასვლისგან, ვიპოვეგამოსასყიდი

25მისიხორციბავშვის ხორცივითუფროახალიიქნება დაისსიყმაწვილისდღეებს დაუბრუნდება

26ილოცებსღმერთისმიმართ დაისშეიწყალებსმას; სიხარულითიხილავსმის სახეს,რადგანმიუზღავს კაცსმისისიმართლე

30რათამისისული

საფლავიდანამოიყვანოს, რათაცოცხლებისნათელით განათდეს.

31კარგადდაფიქრდი,იობ, მომისმინე;გაჩუმდიდამე ვილაპარაკებ

32თურამეგაქვსსათქმელი, მიპასუხე;ილაპარაკე, რადგანშენიგამართლება მსურს

33თუარადა,მომისმინე, გაჩუმდიდასიბრძნეს გასწავლი

თავი34

1კვლავუპასუხაელიჰუმდა თქვა:

2ისმინეთჩემისიტყვები, ბრძენნო,დაყურიმომკიდეთ, ცოდნისმქონენო.

3რადგანყურისიტყვებს

გამოცდის,როგორცპირი-

საჭმელს.

4ავირჩიოთჩვენთვის

სამართალიდავიცოდეთ ერთმანეთში,რაარისკეთილი.

5რადგანიობმათქვა:მართალი

ვარდაღმერთმაწამართვა ჩემისამართალი.

6ჩემიმართლმსაჯულების წინააღმდეგვიტყუო?ჩემი

ჭრილობაგანუკურნებელია

დანაშაულისგარეშე

7ვინარისიობისმსგავსი კაცი,რომელიცწყალსავით

სვამსზიზღს?

8რომელიცდადის

უსამართლობისმოქმედებთან დადადისბოროტხალხთან

9რადგანთქვა:„კაცსარაფრით არსარგებლია,რომღმერთთან ერთადგაიხაროს“

10ამიტომმომისმინეთ, გონიერნო!შორსიყოს ღვთისგანბოროტებისკეთება დაყოვლისშემძლისგან უსამართლობისჩადენა

11

რადგანკაცისნამოქმედარს მიუზღავსდათითოეულს თავისიგზისმიხედვით მიაგებსსარგებელს 12დიახ

16თუგაგებისუნარიგაქვს, მოისმინეეს:ყურიდაუგდე ჩემსსიტყვებს

17

განასიმართლისმოძულე იმეფებს?განაყველაზე მართალსდასჯი?

18.განაღირსმეფესუთხრა: ბოროტიხარ?დამთავრებს: უღმერთოხართ?

19მითუმეტეს,ვინცმთავრებს არაფასებსდამდიდრებს ღარიბებზემეტადარ მიიჩნევს,რადგანყველანი მისიხელისნამოქმედარია 20ერთწამშიმოკვდებიანდა

.

22არარისსიბნელედა სიკვდილისჩრდილი,სადაც დაიმალებიანუსამართლობის მოქმედნი

23რადგანისადამიანსარ დააკისრებსმეტს,რომ ღმერთთანსამსჯავროზე შევიდეს

24უთვალავძლიერებს დაამსხვრევსდასხვებს დასვამსმათნაცვლად

25ამიტომიცისმათი საქმეებიდაღამითამხობს მათ,რათაგანადგურდნენ

26ისბოროტმოქმედთა

მსგავსადსჯისმათსხვების თვალწინ;

27

რადგანზურგიაქციესმას დაარდააკვირდნენმის არცერთგზას.

28რათამისწვდნენმასთან ღარიბთაღაღადიდაისმენდა დაჩაგრულთაღაღადისს 29

სასჯელიგადავიტანედააღარ შევცდები.

32რასაცვერვხედავ, მასწავლე;თუუსამართლობა

ჩამიდენია,აღარასდროს

ჩავიდენ

33შენინებისამებრუნდა იყოს?ისგადაგიხდის,უარს

იტყვითუმოისურვებ;მეკი

არაამიტომ,რაციცი,ის

ილაპარაკე

34გამჭრიახებმამითხრესდა ბრძენმამომისმინოს.

35იობიუგუნურად

ლაპარაკობდადამისი სიტყვებისიბრძნისგარეშე იყო

36ჩემისურვილია,რომიობი

ბოლომდეგამოიცადობოროტი ადამიანებისსახელით გაცემულიპასუხებისგამო

37რადგანთავისცოდვას ამბოხებასაცუმატებს,ჩვენს შორისტაშსუკრავსდაღვთის

წინააღმდეგსიტყვებს ამრავლებს

თავი35

1კვლავილაპარაკაელიჰუმდა თქვა:

2სწორადგგონია,რომთქვი: ჩემისიმართლეღვთისაზე მეტია?

3რადგანთქვი:რასარგებელი

გექნებადარასარგებელი მექნება,თუჩემიცოდვისგან განვიწმინდები?

4გიპასუხებშენდაშენს

თანამგზავრებსაც.

5ცასშეხედედაშეხედე;და შეხედეღრუბლებს,რომლებიც შენზემაღლაარიან.

6თუშესცოდავ,რასუზამმას? ანთუშენიცოდვები გამრავლდება,რასუზამმას?

7თუმართალიხარ,რასაძლევ მასანრასიღებსშენი ხელიდან?

8შენიბოროტებაშეიძლება ავნოსშენნაირკაცსდაშენი სიმართლე-კაცისძეს.

9მრავალიჩაგვრისგამო აატირებენდაჩაგრულებს, ყვირიანძლიერთამკლავის

13ამაოებასარმოისმენს

შეხედავსმას.

14თუმცაამბობ,რომვერ

იხილავმას,მაინცმის წინაშეაგანკითხვა;ამიტომ მიენდემას

15.ახლაკი,რადგანასეარ არის,მანთავისირისხვით დაისაჯა,მაგრამარიცისეს უკიდურესად.

16ამიტომაცამაოდაღებს იობიპირსდაუცოდინრობით ამრავლებსსიტყვებს

1

: შენთანაასრულყოფილიცოდნა

5აჰა,ღმერთიძლიერიადა არავისსძულს;ძლიერიაიგი ძალითადასიბრძნით

6ბოროტმოქმედსსიცოცხლეს არუნარჩუნებსდაღარიბებს სამართალსაძლევს

7მართალთაგანთვალსარ აშორებს,მეფეებთანერთად არიანისინიტახტზე; სამუდამოდამყარებსმათდა ამაღლდებიან.

8დათუისინიბორკილებით არიანშეკრულნიდა გაჭირვებისთოკებითარიან შებოჭილნი;

9მაშინუჩვენებსმათსაქმეს დაცოდვებს,რომლებიც

გადააჭარბა

10ისასევეაღებსმათყურს

დაიღუპებიანდა უცოდინრობითდაიხოცებიან.

13გულითთვალთმაქცნიკი რისხვასიგროვებენ;არ

იტირებენ,როცაისშებოჭავს

მათ

14ახალგაზრდობაშიკვდებიან დაუწმინდურთაშორისარიან.

15იხსნისღარიბებსმის

გასაჭირშიდაყურებსაღებს მათჩაგვრისდროს

16ასევეისგიცდიდა გაჭირვებიდანფართო ადგილასგამოგიყვანო,სადაც

არარისსიდუხჭირედარაც შენსსუფრაზეუნდაიყოს გაშლილი,სავსეუნდაიყოს

სიმაძღრით

17შენკიაღასრულე

ბოროტებისგანაჩენი; სამართალიდასიმართლე დაგიდგება.

18რადგანრისხვაა,ფრთხილად იყავი,რომთავისიდარტყმით

არწაგიყვანოს;დიდი

გამოსასყიდივერგიხსნის

19განაშენსსიმდიდრეს დააფასებს?არა,არცოქროსდა

არცძლიერებისყველაძალას

20ნუისურვებღამეს,როცა ხალხითავისადგილას

მოიკვეთება

21ფრთხილადიყავი,ნუ

მიაქცევყურადღებას

უსამართლობას,რადგანეს აირჩიეგასაჭირს

22აჰა,ღმერთიამაღლდება

თავისიძალით:ვინასწავლის მასავით?

23ვინაუწყომასგზა?ანვინ

იტყვის:შენჩაიდინე

უსამართლობა?

24გახსოვდეს,რომადიდებმის ნამოქმედარს,რომელსაც

ადამიანებიხედავენ

25ყველაადამიანსშეუძლია მისიდანახვა;შორიდან

შეუძლიამისიდანახვა.

26აჰა,დიდიაღმერთიდაჩვენ

არვიცნობთმასდამისი წლებისრიცხვიარიკითხება

27რადგანწყლისწვეთებს პატარასხდის,ისინიკი

წვიმასაფრქვევენმისი ორთქლისმსგავსად 28

32ღრუბლებითფარავსნათელს დაუბრძანებს,რომარ გაანათოსშუაშიჩამავალი ღრუბლით

33მისიხმაურიმისშესახებ მეტყველებს,პირუტყვიკი ორთქლზე. თავი37

1ამისგამოგული

მიკანკალებსდაადგილიდან

3

5ღმერთისაოცრადჭექაქუხილობსთავისიხმით;დიდ საქმეებსაკეთებს,რომელთა გაგებაცჩვენარშეგვიძლია.

6რადგანთოვლსეუბნება: „იყავიმიწაზე“ ,ასევემცირე წვიმასდადიდწვიმასმისი ძლიერებისა

7ისყოველიკაცისხელს ბეჭდავს,რათაყველამ

იცოდესმისინამოქმედარი

8შემდეგცხოველები ბუნაგებშიშედიანდა თავიანთადგილებშირჩებიან

9სამხრეთიდანმოდის ქარიშხალიდაჩრდილოეთიდან -სიცივე

10ღვთისსუნთქვითყინვა იშვებადაწყლებისსიგანე ვიწროვდება

11მორწყვითღლისხშირ ღრუბელსდაფანტავსთავის ნათელღრუბელს 12

14მოუსმინეამას,იობ, გაჩერდიდაშეხედეღვთის საოცრებებს

15იცი,როდისგანდევნაისინი ღმერთმადაროგორგაანათა თავისიღრუბლისშუქი?

16იციღრუბლების

წონასწორობა,მისი საოცრებები,ვინც სრულყოფილიაცოდნით?

17როგორთბილიაშენი სამოსელი,როცასამხრეთის ქარითამშვიდებსმიწას?

18მასთანერთადგაშალეცა, რომელიცმტკიცეადა გამდნარისარკესავითაა?

19გვასწავლე,რავუთხრათმას, რადგანსიბნელისგამოვერ ვმართავთჩვენსლაპარაკს.

20განაეტყვისმას,რომმე

ვლაპარაკობ?თუკაცი ილაპარაკებს,აუცილებლად

შთანთქავს

21დაახლაადამიანებივერ

ხედავენღრუბლებშიარსებულ კაშკაშანათელს,არამედ

ქარიგადისდაგანწმენდს

მათ.

22ჩრდილოეთიდანმოდისკარგი ამინდი;ღმერთთანსაშინელი დიდებაა.

23ყოვლისშემძლესვერ

შევძლებთმისპოვნას;ის შესანიშნავიაძალით, მსჯელობითადასიმართლით; ისარდაჩაგრავს

24ამიტომეშინიათმისი

ხალხიდაარსცემსპატივს

არავის,ვისაცგულით

ბრძენია.

თავი38

1მაშინუფალმაუპასუხაიობს გრიგალიდანდაუთხრა: 2ვინარისეს,რომაზრს აბნელებსუცოდინარი სიტყვებით?

3ახლაშემოირტყიწელი

კაცივით,რადგანგკითხავდა მიპასუხე

4სადიყავი,როცადედამიწას საფუძვლებსვდებდი? გამომიცხადე

7

?

8ანვინდაკეტაკარებითზღვა, როცაგასკდა,თითქოს საშოდანგამოსულიყო?

9როცაღრუბელიმის სამოსელადგავხადედაბნელი სახვევად-მისთვის, 10დაგავუკეთემასჩემი დადგენილიადგილიდა დავუდგინეუჯრებიდაკარები, 11დათქვა:აქამდემოხვალ, მაგრამარაიქით;აქკიშენი ამპარტავანიტალღები შეჩერდება?

12შენიდღეებიდანვე უბრძანედილასდაგანა განთიადსთავისიადგილი აუწყე?

13რათადედამიწისკიდეებს მოეჭიდოსდაბოროტნი შეირყევიანმისგან?

14თიხასავითბეჭედადიქცა დაისინისამოსელსავით დგანან

15

დაბოროტებსმათინათელი წაერთმევათდამაღალი მკლავიდაიმსხვრევა

16ზღვისწყაროებშიშეხვედი თუსიღრმეებისძიებაში წახვედი?

17გაგეხსნასიკვდილის კარიბჭეები?ანგინახავს სიკვდილისჩრდილისკარები? 18.შენიშნედედამიწის სიგანე?გამოაცხადე,თუ ყველაფერიიცი

19სადარისგზა,სადაცნათლის სამყოფელია?დასადარის ბნელეთისადგილი?

20რომმისსაზღვრამდე მიიყვანოდაიცოდემისი სახლისკენმიმავალიგზები? 21.იციეს,რადგანმაშინ დაიბადეანიმიტომ,რომშენი დღეებისრიცხვიდიდია?

22შეხვედითოვლის საგანძურებში?ანსეტყვის საგანძურიგინახავ?

23

24

26რათაწვიმამოავლინოს მიწაზე,სადაცარარისკაცი, უდაბნოზე,სადაცარარის კაცი;

27უკაცრიელიდაუდაბური მიწისდასატენადდანაზი ბალახისკვირტის აღმოსაცენებლად?

28განაწვიმასჰყავსმამა? ანვინშვანამისწვეთები?

29ვისისაშოდანგამოვიდა ყინულიდავინშექმნაიგი ცისჭაღარა?

30წყლებიქვასავით დაფარულიადაუფსკრულის პირიგაიყინა.

31შეგიძლიაპლეადების ტკბილიგავლენისშეკვრაან ორიონისბორკილებისგახსნა?

32შეგიძლიამაზაროთის თავისდროზეგამოყვანა?ან

შეგიძლიაარქტუროსის

წაყვანამისვაჟებთანერთად?

33იციცისსამართალი?

შეგიძლიამისიბატონობა დედამიწაზედააწესო?

34შეგიძლიაღრუბლებამდე აღმართოშენიხმა,რომუხვი წყლებიდაგფაროს?

35ნუთუშეგიძლიაელვების გაგზავნა,რომწავიდნენდა გითხრან:აჰა,აქვართ?

36ვინჩადოსიბრძნეგულში?ან

ვინმისცაგულსგონიერება?

37ვინდაითვლისღრუბლებს სიბრძნით?ანვინდააკავებს ცისჭურჭლებს?

38როდესაცმტვერი

გამაგრდებადაკოჭები

ერთმანეთსმაგრადეკვრება?

39ლომისთვისხომარნადირობ მსხვერპლზე?ანლომების მადასდააკმაყოფილებ?

40როცაბუნაგშიიწვებიანდა სამალავშიჩასაფრებულები დგანან?

41ვინაძლევსყორანს საზრდოს?როცამისიბაჭიები ღმერთსშესთხოვენ,ისინი

ხორცისუკმარისობისგამო დახეტიალობენ

თავი39

1იციკლდისთხების დაბადებისდრო?ანშეგიძლია

2

4

5ვინგაუშვაველურივირი თავისუფლად?ანვინშეუხსნა ველურივირისბორკილები?

6რომლისსახლადაცუდაბნო დავაყენედაუნაყოფომიწასაცხოვრებლად.

7ქალაქისბრბოსდასცინისდა

8

დაყველამწვანესეძებს 9

შენთვისმსახურების,ან შენსაკვანთან დარჩენისთვის?

10ნუთუშეგიძლიაერთრქას ჯოხითშეკრაღარში?ან ხეობებსგათხრისშენს შემდეგ?

11ენდობიმას,რადგანდიდია მისიძალა,

12გჯერამისი,რომსახლში მოიტანსშენსთესლსდა შეაგროვებსშენსბეღელში?

13ფარშავანგებსმშვენიერი ფრთებიმიეცი?სირაქლემას ფრთებიდაბუმბული?

14რომელიცთავისკვერცხებს მიწაშიტოვებსდამტვერში ათბობსმათ, 15დაავიწყდება,რომფეხით

შეიძლებამათიგაჭყლეტაან მხეცსშეუძლიამათიგატეხვა

16ისგაჯიუტდათავის შვილებს,თითქოსმისიარ იყვნენ;ამაოამისიშრომა შიშისგარეშე; 17რადგანღმერთმასიბრძნე წაართვამასდაარც გონიერებამისცა.

18როცამაღლაადის,ცხენსადა მისმხედარსდასცინის 19შენმიეციცხენსძალა? ჭექა-

22შიშსდასცინისდაარ

შეშინდება,მახვილსუკანარ

აქცევს

23მისწინააღმდეგკაპარჭი

ხმაურობს,მბზინავიშუბიდა

ფარი

24მიწასშთანთქავს მძვინვარებითადა მძვინვარებით;არსჯერა,რომ

ესსაყვირისხმაა

13მტვერშიერთადდაფარე ისინიდაფარულადშეკრა მათისახეები.

25საყვირებსშორისამბობს: „ჰა,ჰა!“

დაშორიდანგრძნობს

ბრძოლისყნოსვას,მეთაურთა ჭექა-ქუხილსადაყივილის

ხმას

26განაშენისიბრძნით

დაფრინავსქორიდა სამხრეთისკენშლისფრთებს?

27.ნუთუშენიბრძანებით

აფრინდებაარწივიდამაღლა იკეთებსბუდეს?

28კლდეზე,კლდისკლდეზედა სიმაგრეზეცხოვრობსდა მკვიდრობს

29იქიდანეძებსნადავლსდა მისითვალებიშორსიყურება

30მისინაშიერებიცსისხლს წოვენდასადაცმოკლულები

არიან

თავი40

1მიუგოუფალმაიობსდა

უთხრა:

2განაყოვლისშემძლესთან

მოდავემასდაარიგებს?

ღმერთსამხელს,უპასუხოს.

3მაშინიობმაუპასუხაუფალს

დაუთხრა:

4აჰა,საძაგელივარ;რა

გიპასუხო?ხელსპირზე

დავიფარავ

5ერთხელვთქვი,მაგრამაღარ გიპასუხებ;ორჯერვთქვი, მაგრამაღარგავაგრძელებ

6მაშინმიუგოუფალმაიობს გრიგალიდანდაუთხრა:

7.კაცივითშემოიხვიეწელი; გკითხავდაშენც გამომიცხადე

8განაჩემიგანაჩენიც გააუქმებ?განაგანმსჯი,რომ გამართლდე?

9გაქვსღვთისმსგავსი

მკლავი

10

14მაშინმეცაღგიარებ,რომ შენიმარჯვენაგიხსნის 15აჰა,ბეჰემოთი,რომელიც შენთანერთადშევქმენი;ის ბალახსჭამსროგორცხარი. 16აჰა,მისიძალამისწელზეა დამისიძლიერება-მისი მუცლისჭიპში.

17კედარივითამოძრავებს კუდს;მისიქვებისმყესები ერთმანეთზეაშემოხვეული. 18

20

21

საფარში

22ჩრდილიანიხეებიფარავენ მასთავიანთიჩრდილით, ნაკადულისტირიფებიგარს ერტყნენმას

23აჰა,მდინარესსვამსდაარ ჩქარობს;იმედიაქვს,რომ იორდანესპირშიჩაივლებს

24თვალითიჭერს,ცხვირი ხაფანგებშიუჩხვლეტს

თავი41

1განაშეგიძლიალევიათანის ამოყვანაკაუჭითანმისი ენისთოკითგამოყვანა?

2შეგიძლიაცხვირშიკაუჭი ჩაარჭოანეკლითყბა გაუბურღო?

3განაბევრვედრებას შემოგთავაზებს?განარბილ სიტყვებსგეტყვის?

4ნუთუაღთქმასდადებს

7შეგიძლიამისიკანი ეკლიანირკინითგაავსოან მისითავითევზისშუბებით?

8დაადეხელიმასზე,გაიხსენე ბრძოლა,აღარაფერიგააკეთო.

9აჰა,ამაოამისიიმედი;ნუთუ

მისიდანახვაზეცკიარ

შერცხვებავინმე?

10არავინააისეთისასტიკი, რომგაბედოსმისიაღშფოთება; მაშ,ვინშეძლებსჩემს წინაშედადგომას?

11ვინდამიშალახელი,რომ სამაგიეროგადამეხადა მისთვის?ჩემიაყველაფერი, რაცმთელიცისქვეშარის?

12

არდავმალავმისნაწილებს, არცმისძალასდაარცმის მშვენიერაღნაგობას.

13ვინაღმოაჩენსმისი სამოსისსახეს?ანვინმივა მასთანმისიორმაგილაგამით?

14ვისშეუძლიამისისახის კარებისგაღება?მისი

კბილებისაშინელიაირგვლივ.

15მისიქერცლებიმისი

სიამაყეა,დაკეტილი,თითქოს

მჭიდრობეჭედით.

16ერთიიმდენადახლოსაა

მეორესთან,რომჰაერივერ

გადისმათშორის.

17ისინიერთმანეთსეკვრიან, ერთმანეთზეარიან

მიმაგრებულნიდავერ

გაიყოფიან

18მისიჭირვეულობითნათელი ანათებსდამისითვალები დილისქუთუთოებსჰგავს

19მისიპირიდანგამოდის

ანთებულილამპრებიდა ცეცხლისნაპერწკლები ამოდის

20მისინესტოებიდანკვამლი გამოდის,როგორცმდუღარე

ქვაბიდანანქვაბიდან

21მისისუნთქვა ნაკვერჩხლებსაენთებადა ალიგამოდისმისიპირიდან.

22მისკისერშიძალაადა

მწუხარებასიხარულად იქცევამისწინაშე

23მისიხორცისფანტელები ერთმანეთზეაშეერთებული, ისინიმკვრივიადაარ

26

27

28ისარივერაიძულებსმას გაქცევას;შურდულისქვები

მასთანერთადნამჯადიქცევა

29ისრებინამჯასავით ითვლება;შუბისქნევაზე იცინის.

30მისქვეშბასრიქვებია; ტალახზებასრწვეტიან ნივთებსაფენს.

31უფსკრულსქვაბივით ადუღებსდაზღვას ნელსაცხებლისქვაბსჰგავს.

32ისთავისუკანბილიკს ნათელსაჩენს

33

დაუთხრა:

2ვიცი,რომყველაფრის

გაკეთებაშეგიძლიადა ვერანაირიფიქრივერ შეგეკავება.

3ვინარის,რომმალავს

განზრახვასცოდნისგარეშე? ამიტომვამბობდიიმას,რაც არმესმოდა,რაცჩემთვის ძალიანსაოცარიიყოდაარ ვიცოდი.

4გევედრები,მომისმინედა გეტყვი;გკითხავდაშენ განმიმარტე.

5ყურითმსმენიაშენზე, მაგრამახლაჩემითვალი გხედავს

6ამიტომაცვძულვართავსდა ვინანიებმტვერსადა

წადითჩემსმსახურიობთან დაშესწირეთთქვენთვის სრულადდასაწველი;ილოცებს

თქვენთვისჩემიმსახური

იობი;მისთვისმივიღებ,რათა თქვენივესისულელისამებრ არმოგექცეთ,რადგანარ ილაპარაკეთჩემზესწორად, როგორცჩემიმსახურიიობი

9წავიდნენთემანელი ელიფაზი,შუხელიბილდადიდა ნაამათიელიცოფარიდაისე მოიქცნენ,როგორცუფალმა უბრძანაუფალმაცშეიწყნარა იობი

10დაუფალმადააბრუნაიობი ტყვეობიდან,როდესაცილოცა მისიმეგობრებისთვის;და მისცაუფალმაიობსორჯერ მეტი,ვიდრეჰქონდა 11მაშინმივიდამასთანმისი ყველაძმა,დადა,ყველა,ვინც კიადრეიცნობდამას,და ჭამესმასთანერთადპური მისსახლში.დასტიროდნენდა ანუგეშებდნენმასყველაიმ უბედურებისგამო,რაც უფალმადაატეხამასზე. თითოეულმამისცამასთითო ვერცხლიდაოქროსსაყურე 12ამიტომაკურთხაუფალმა იობისუკანასკნელიპერიოდი მისდასაწყისზემეტად:

ჰყავდამასთოთხმეტიათასი

ცხვარი,ექვსიათასიაქლემი, ათასიუღელიხარიდაათასი ჭაღარავირი.

13მასასევეშვიდივაჟიდა სამიქალიშვილიჰყავდა

14დაუწოდაპირველსსახელი იემიმა,მეორეს-კეცია,ხოლო მესამეს-კერენჰაპუქი

15დამთელქვეყანაშიარ მოიძებნებოდაიობის ასულებზელამაზიქალები;და მათმამამამმისცამათ სამკვიდრომათძმებსშორის 16ამისშემდეგიობმაას ორმოციწელიიცოცხლადა ნახათავისიძენიდაშვილთა ძენიოთხითაობა 17მოკვდაიობი,მოხუციდა დღეებითგაძღომილი

Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.