De loopbaan van... Ingrid Mekking-Pompen

Mijn collega's maken mijn werk

De afwisseling tussen haar drie rollen verrijkt Ingrid haar werkgeluk

Ingrid Mekking-Pompen is kinder- en jeugdpsychiater binnen Reinier van Arkel. Ze is ongeveer 15 jaar in dienst. We duiken in haar loopbaan, wat haar drie rollen zijn en hoe die zich tot elkaar verhouden, de werk-privébalans en daarmee hoe ze het werken bij Reinier van Arkel ervaart.

Na haar indiensttreding breidde ze haar loopbaan snel verder uit. Wat haar drijft? De combinatie van kinderpsychiatrie en kindergeneeskunde, de fijne collega’s om haar heen en het opleiden van psychiaters die zorgen voor een verhoogde kwaliteit van zorg aan cliënten.

“Door de afwisseling krijg ik ruimte om te schakelen tussen verschillende niveaus. Dat vind ik echt leuk. Het geeft speelruimte.”

Een start met mooie ontwikkelingen

Ze stapte binnen bij Herlaarhof op de polikliniek. Herlaarhof is onderdeel van Reinier van Arkel en richt zich op kinderen, jongeren en jongvolwassenen die (complexe) problemen ervaren thuis, op school of in contact met leeftijdsgenoten.

Op dat moment was ze als psychiater nog een half jaar in opleiding tot kinder- en jeugdpsychiater. “Ik greep die kans om mijn stage in te richten met als doel een brug te bouwen tussen somatiek (lichamelijke gezondheid) en psychiatrie.” Zo ontstond haar pilotfunctie: “Ik werkte twee dagen per week op Herlaarhof (ggz) en twee dagen in het Jeroen Bosch Ziekenhuis (JBZ, kindergeneeskunde).” Op beide locaties werkte ze als psychiater, maar in het JBZ op consultatieve basis (specialistisch advies geven aan collega's).

Ze breidde haar twee rollen uit met het opleiden van arts-assistenten. Nadat ze de opleiding had behaald zette ze zich namelijk samen met oud-collega Wim Schlooz in om de opleiding tot kinder- en jeugdpsychiater ook binnen Herlaarhof te kunnen doen. Wim werd opleider kinder- en jeugdpsychiatrie en toen hij met pensioen ging nam Ingrid zijn rol over. “Door de afwisseling raak ik minder snel verveeld en krijg ik de ruimte om te schakelen tussen verschillende niveaus. Dat vind ik echt leuk. Het geeft me wat speelruimte.”

Lichaam en geest - De kracht van samenwerking

Wat Ingrid bijzonder vindt aan haar werk, is de nauwe samenhang tussen somatiek en psychiatrie. “We zijn als mens één geheel. Lichamelijke klachten kunnen een mentale oorzaak hebben en andersom. In het ziekenhuis zie ik bijvoorbeeld kinderen met functioneel neurologisch syndroom (FNS): een aandoening waarbij het kind neurologische klachten heeft, zoals niet meer kunnen lopen, zonder dat er een aantoonbare lichamelijke oorzaak is. Met therapie kunnen we deze kinderen toch helpen.” Een meer alledaags voorbeeld is zenuwachtig zijn of stress hebben. “Het gebeurt mentaal, maar uit zich soms fysiek, bijvoorbeeld in buikpijn.”

In een ander voorbeeld legt ze uit: “Een meisje met autisme werd steeds onwel, viel flauw. Lichamelijk werd er niets gevonden. Het bleek bij haar een uiting van overprikkeld zijn. Door haar stoornis voelde ze haar grenzen minder goed. Je bespreekt dan samen met de ouders en het kind hoe je dit kunt herkennen en hoe zij samen beter op haar grenzen kunnen letten.” Het ging om de relatie tussen lichaam en geest. “Bij de een uit het zich in hoofdpijn, bij de ander in buikpijn of flauwvallen.”

Volgens haar is het bijzonder hoe het JBZ en Reinier van Arkel samenwerken. “Kinderartsen komen bij ons spreekuur doen. En ik doe dat bij hen in het ziekenhuis. Zeker bij complexe problematiek, zoals eetstoornissen, heb je elkaar hard nodig.”

De weekindeling van Ingrid is inmiddels aangepast. Ze is één dagdeel per twee weken in het JBZ. “Soms zie ik daar kinderen op spreekuur of overleg ik met de kinderartsen om hen te adviseren vanuit mijn specialisme.” Binnen Herlaarhof is Ingrid onderdeel van het team Ontwikkeling. “We helpen kinderen en jongeren tussen de 6 en 18 jaar met ontwikkelingsstoornissen, zoals autisme of ADHD.” Haar derde rol, die van opleider zijn, vindt plaats op beide werklocaties: “Een artsassistent in opleiding neem ik bijvoorbeeld mee naar het JBZ.”

Balans tussen werk en privé

Haar werk-privébalans probeert ze goed te blijven bewaken. “Als het op de poli drukker wordt zie ik minder cliënten, maar denk ik met collega’s mee. Al is het veel leuker om de cliënten zelf te zien.” In het weekend probeert ze geen werkgerichte dingen te doen. Eén dag per week heeft ze vrij. “Die probeer ik echt te beschermen. Natuurlijk lukt dat niet altijd, maar ik heb geleerd om mijn agenda goed te bewaken. Ik reserveer spelingsruimte en heb fijne afspraken gemaakt met de collega’s die mijn agenda beheren. Voor spoedgevallen blijft altijd ruimte. Dat alles samen helpt.”

De organisatie steunt haar. “Er is veel ruimte om mijn werk zelf in te richten. Als ik aangeef dat iets niet lukt, wordt daarnaar geluisterd. Dat vertrouwen is belangrijk.”

“Reinier van Arkel is een werkgever waar je kansen kunt benutten. Als je het initiatief wil nemen, geven ze je daar de ruimte voor.”

Daarom Reinier van Arkel

“Mijn collega’s maken mijn werk. We hebben echt een leuke groep kinderpsychiaters die goed samenwerkt. En binnen de organisatie is veel ruimte om kansen te pakken. We mogen ongevraagd advies geven aan de Raad van Bestuur. En alles wat ik nu doe, is omdat ik het zelf echt leuk vind.”

Toekomstplannen

“Wat we al goed doen is de ambulante zorg, onder andere samen met het Intensive Home Treatment team (IHT). Dit team verleent hulp aan cliënten in een crisissituatie in de eigen leefomgeving. Ook hebben we een spoedpoli en hebben we de opnametijd van kinderen kunnen inkorten.”

Met haar blik op de toekomst zou Ingrid graag meer willen doen met eetstoornissen voor jongeren onder de 18. “Dat blijft me aanspreken. Binnen de polikliniek hebben we met enthousiaste collega’s een werkgroep gevormd ‘psyche en soma’ om ook binnen Herlaarhof de zorg voor kinderen en jongeren op het snijvlak van somatiek en psychiatrie beter vorm te geven en de expertise te vergroten.”