ΈχουμεστοTheStoryofAhikarμιααπότις αρχαιότερεςπηγέςανθρώπινηςσκέψηςκαισοφίας.Η επιρροήτουμπορείναεντοπιστείμέσααπότους θρύλουςπολλώνανθρώπων,συμπεριλαμβανομένουτου ΚορανίουκαιτηςΠαλαιάςκαιτηςΚαινήςΔιαθήκης.
ΈναμωσαϊκόπουβρέθηκεστοTrevesτηςΓερμανίας, απεικονίζειανάμεσαστουςσοφούςτουκόσμουτον χαρακτήρατουAhikar.Εδώείναιηπολύχρωμηιστορία του.
Ηημερομηνίααυτήςτηςιστορίαςαποτέλεσε αντικείμενοζωηρήςσυζήτησης.Οιμελετητέςτελικάτο κατέθεσανγιατονΠρώτοΑιώνα,όταναποδείχθηκαν κατάλάθοςαπότηναρχικήιστορίαπουεμφανίστηκεσε έναναραμαϊκόπάπυροτου500πΧ,ανάμεσαστα ερείπιατουElephantine.
Ηιστορίαείναιπροφανώςμυθοπλασίακαιόχιιστορία Μάλισταοαναγνώστηςμπορείνακάνειτηγνωριμία τουστιςσυμπληρωματικέςσελίδεςτουTheArabian NightsΕίναιγραμμένουπέροχακαιηαφήγησηπου
είναιγεμάτηδράση,ίντριγκακαιστενήαπόδραση κρατάτηνπροσοχήμέχριτοτελευταίοΗελευθερίατης φαντασίαςείναιτοπολυτιμότεροαγαθότουσυγγραφέα
Ηγραφήχωρίζεταισετέσσεριςφάσεις:(1)Ηαφήγηση (2)Ηδιδασκαλία(μιααξιοσημείωτησειράΠαροιμιών) (3)ΤοταξίδιστηνΑίγυπτο(4)ΟιΠαρομοιώσειςή Παραβολές(μετιςοποίεςοΑχικάρολοκληρώνειτην εκπαίδευσητουπλανημένουανιψιούτου)
ΚΕΦΑΛΑΙΟ1
ΟΑχικάρ,ΜέγαςΒεζίρηςτηςΑσσυρίας,έχει60 συζύγουςαλλάείναιμοιραίοςναμηνέχειγιοΓι'αυτό υιοθετείτονανιψιότουΤονστριμώχνειγεμάτοσοφία καιγνώσηπερισσότεροαπόψωμίκαινερό
1ΗιστορίατουHaiqârτουΣοφού,Βεζίρητου ΣενναχερίμτουΒασιλιά,καιτουNadan,γιουτης αδελφήςτουHaiqârτουΣοφού.
2ΥπήρχεέναςΒεζίρηςστιςημέρεςτουβασιλιά Σενναχερίμ,γιουτουΣαρχαντούμ,βασιλιάτης ΑσσυρίαςκαιτηςΝινευή,έναςσοφόςπουλεγόταν Χαϊκάρ,καιήτανΒεζίρηςτουβασιλιάΣενναχερίμ.
3Είχεμιαωραία,περιουσίακαιπολλάαγαθά,καιήταν επιδέξιος,σοφός,φιλόσοφος,στηγνώση,στηγνώμηκαι στηνκυβέρνηση,καιείχεπαντρευτείεξήνταγυναίκες καιείχεχτίσειένακάστρογιακαθεμίααπόαυτές. 4Αλλάμεόλααυτάδενείχεπαιδίαπόκανέναν.από αυτέςτιςγυναίκες,πουμπορείναείναιηκληρονόμος
5Καιλυπήθηκεπολύγι'αυτό,καιμιαμέρα
6Καιεκείνοιτουείπαν:Πήγαινε,κάνεθυσίαστους
7Καιέκανεό,τιτουείπανκαιπρόσφερεθυσίεςστα
8Καιδεντουαπάντησανούτεμιαλέξη.Καιέφυγε λυπημένοςκαιαπογοητευμένος,φεύγονταςμεπόνο στηνκαρδιάτου.
9Καιγύρισε,καιπαρακάλεσετονΎψιστοΘεό,και πίστεψε,παρακαλώνταςΤονμεφλόγαστηνκαρδιάτου, λέγοντας:«Ω,ΎψιστοςΘεέ,δημιουργόςτωνουρανών καιτηςγης,δημιουργόςόλωντωνκτισμένων πραγμάτων!
10Σεικετεύωναμουδώσειςένααγόρι,γιανα παρηγορηθώαπόαυτόν,ώστεναείναιπαρώνστην υγειάμου,ναμουκλείσειταμάτιακαιναμεθάψει».
11Τότεήρθεσ'αυτόνμιαφωνήπουέλεγε:«Επειδή
12ΑλλάπάρετονΝαντάντονγιοτηςαδερφήςσου,και
13ΤότεπήρετονNadanτονγιοτηςαδερφήςτου,που
βυσσινίΚαικαθότανσεμεταξωτούςκαναπέδες 15ΚαιότανοΝαντάνμεγάλωσεκαιπερπάτησε, πετώνταςψηλάσανψηλόςκέδρος,τουδίδαξεκαλούς τρόπουςκαιγραφήκαιεπιστήμηκαιφιλοσοφία
16Καιμετάαπόπολλέςμέρες,οβασιλιάςΣενναχερίμ κοίταξετονΧαϊκάρκαιείδεότιείχεγεράσειπολύ,και τουείπεεπίσης
17«Ωτιμημένοςμουφίλε,οεπιδέξιος,οέμπιστος,ο σοφός,οκυβερνήτης,ογραμματέαςμου,οβεζίρηςμου, οκαγκελάριοςκαιδιευθυντήςμουΑλήθεια,γέρασες πολύκαιβαρέθηκεςμεταχρόνιακαιηαναχώρησήσου απόαυτόντονκόσμοπρέπειναείναικοντά.
18Πεςμουποιοςθαέχειθέσηστηνυπηρεσίαμουμετά απόσένα».ΚαιοΧαϊκάρτουείπε:«Κύριέμου,ας ζήσειτοκεφάλισουγιαπάντα!ΥπάρχειοNadanογιος τηςαδερφήςμου,τονέχωκάνειπαιδίμου.
19Καιτονμεγάλωσακαιτουδίδαξατησοφίακαιτη γνώσημου».
20Καιοβασιλιάςτουείπε:«ΩΧαϊκάρ!Φέρτετον μπροστάμου,γιανατονδω,κιαντονβρωκατάλληλο, βάλτετονστηθέσησας.καιθαπαςστοδρόμοσου,για
Σαρχαντούμ,αςμευπηρετήσειαυτότοαγόρισουκαινα εκπληρώσειτιςυποχρεώσειςμου,τιςανάγκεςμουκαι τιςδουλειέςμου,ώστενατοντιμήσωκαινατονκάνω ισχυρόγιαχάρησου».
23ΚαιοΧαϊκάρπροσκύνησετονβασιλιάκαιτουείπε: «Αςζήσειτοκεφάλισου,κύριέμου,βασιλιά,γιαπάντα! Ζητώαπόσένανακάνειςυπομονήμετοαγόριμουτον Ναντάνκαινατουσυγχωρήσειςταλάθητου,ώστενα σεεξυπηρετήσειόπωςτουαρμόζει».
24Τότεοβασιλιάςτουορκίστηκεότιθατονέκανετον μεγαλύτεροαπότουςαγαπημένουςτουκαιτονπιο ισχυρόαπότουςφίλουςτου,καιότιθαέπρεπεναείναι μαζίτουμεκάθετιμήκαισεβασμό.Καιτουφίλησετα χέριακαιτοναποχαιρέτησε.
25ΚαιπήρετονΝαντάν.ογιοςτηςαδερφήςτουμαζί τουκαιτονκάθισεσεένασαλόνικαιάρχισενατον διδάσκεινύχτακαιμέραώσπουτονστρίμωξεμεσοφία καιγνώσηπερισσότεροπαράμεψωμίκαινερό
ΚΕΦΑΛΑΙΟ2
Ένα«ΑλμανάκτουφτωχούΡίτσαρντ»τωναρχαίων χρόνωνΑθάνατεςεπιταγέςανθρώπινηςσυμπεριφοράς σχετικάμεταχρήματα,τιςγυναίκες,τοντύσιμο,τις επιχειρήσεις,τουςφίλουςΙδιαίτεραενδιαφέρουσες παροιμίεςβρίσκονταιστουςστίχους12,17,23,37,45, 47Συγκρίνετετονστίχο63μεμερικούςαπότον κυνισμότουσήμερα
1Έτσιτονδίδαξε,λέγοντας:«Ωγιεμου!ακούστετην ομιλίαμουκαιακολουθήστετησυμβουλήμουκαι θυμηθείτετιλέω
2Ωγιεμου!ανακούσειςένανλόγο,άφησέτοννα πεθάνειστηνκαρδιάσουκαιμηντοναποκαλύψειςσε άλλον,μήπωςγίνειζωντανόκάρβουνοκαικάψειτη γλώσσασουκαιπροκαλέσειπόνοστοσώμασου,και κερδίσειςόνειδοςκαιντροπιαστείςενώπιοντουΘεού καιάνθρωπος
3Ωγιεμου!Εάνέχετεακούσειμιααναφορά,μηντη διαδώσετεκαιανείδεςκάτι,μηντοπεις
4Ωγιεμου!κάνετηνευγλωττίασουεύκοληστον ακροατήκαιμηβιάζεσαινααπαντήσεις
5Ωγιεμου!ότανακούσειςκάτι,μηντοκρύβεις.
6Ωγιεμου!Μηνλύσετεένανσφραγισμένοκόμπο, ούτενατονλύσετεκαιμηνσφραγίσετεέναν χαλαρωμένοκόμπο.
7Ωγιεμου!Μηνεπιθυμείτετηνεξωτερικήομορφιά, γιατίεξασθενείκαιφεύγει,αλλάητιμητικήανάμνηση διαρκείγιαπάντα.
8Ωγιεμου!αςμησεπαραπλανήσειμιαανόητη γυναίκαμετονλόγοτης,μήπωςπεθάνειςοπιοάθλιος απότουςθανάτουςκαισεμπλέξειστοδίχτυμέχρινα παγιδευτείς.
9Ωγιεμου!Μηνεπιθυμείςμιαγυναίκαστριμωγμένη μεντύσιμοκαιμεαλοιφές,πουναείναικατάπτυστηκαι
απόδύναμη,τοάροτροδενθαέβγαινεποτέαπότους ώμουςτωνκαμήλων.
12Ωμγιε!ηαφαίρεσηπετρώνμεένανσοφόείναι καλύτεροαπότοναπιειςκρασίμεένανλυπημένος. 13Ωγιεμου!Ρύξετοκρασίσουστουςτάφουςτων δικαίωνκαιμηνπίνειςμεαδαείςκαικαταφρονημένους ανθρώπους.
14Ωγιεμου!προσκολληθείτεστουςσοφούςπου φοβούνταιτονΘεόκαιγίνετεσαναυτούς,καιμην πλησιάζετετουςαδαείς,γιαναμηγίνετεσαναυτόνκαι μάθετετουςδρόμουςτου.
15Ωγιεμου!Ότανέχειςσύντροφοήφίλο,δοκίμασέ
16Ωγιεμου!ενώέναπαπούτσιμένειστοπόδισου,
κύματακαιβυθιστείκαιδενμπορείσώθηκε
17Ωγιεμου!ανοπλούσιοςφάειέναφίδι,λένε:«Από τησοφίατου»,καιαντοφάειέναςφτωχός,ολαόςλέει: «Απότηνπείνατου»
18Ωγιεμου!αρκείταιστοκαθημερινόσουψωμίκαιτα αγαθάσου,καιδενεπιθυμείό,τιείναιάλλου
19Ωγιεμου!Μηγίνεσαιπλησίοντουανόητουκαιμη φαςψωμίμαζίτουκαιμηχαίρεσαιγιατιςσυμφορές τωνγειτόνωνσουΑνοεχθρόςσουσεαδικήσει,δείξε τουκαλοσύνη
20Ωγιεμου!ένανάνθρωποπουφοβάταιτονΘεό,να τονφοβάσαικαινατοντιμάς
21Ωγιεμου!οανίδεοςπέφτεικαισκοντάφτει,κιο φρόνιμοςκιανσκοντάφτειδενκουνιέται,κιανπέσει σηκώνεταιγρήγορα,κιανείναιάρρωστος,μπορείνα φροντίσειτηζωήτου.Αλλάόσογιατοναδαή,ανόητο άνθρωπο,γιατηνασθένειάτουδενυπάρχειφάρμακο. 22Ωγιεμου!ανσεπλησιάσεικάποιοςπουείναι κατώτεροςαπότονεαυτόσου,πήγαινενατον συναντήσειςκαιμείνεόρθιος,καιανδενμπορείνασε
25Ωγιεμου!πάρεέναχοντρόβόδιμετηνακροποσθία
καιένανγάιδαρομεγάλομετιςοπλέςτου,καιμην πάρειςέναβόδιμεμεγάλακέρατα,ούτενακάνεις φίλουςμεένανδύστροπο,ούτεναπάρειςένανκαβγά σκλάβο,ούτεμιακλέφτηυπηρέτρια,γιαόλαόσα διαπράττειςσεαυτούςθακαταστρέψουν.
26Ωγιεμου!Αςμησεβρίζουνοιγονείςσου,καιο Κύριοςείναιευχαριστημένοςμαζίτους.γιατίέχει ειπωθεί:«Όποιοςπεριφρονείτονπατέρατουήτη μητέρατου,αςπεθάνειμεθάνατο(εννοώτονθάνατο τηςαμαρτίας)καιαυτόςπουτιμάτουςγονείςτουθα παρατείνειτιςημέρεςκαιτηζωήτουκαιθαδειόλατα καλά."
27Ωγιεμου!Μηνπερπατάςστοδρόμοχωρίςόπλα, γιατίδενξέρειςπότεμπορείνασεσυναντήσειοεχθρός, γιαναείσαιέτοιμοςγι'αυτόν.
28Ωγιεμου!Μηνγίνεστεσανέναγυμνό,άφυλλο δέντροπουδενφυτρώνει,αλλάσανέναδέντρο καλυμμένομεταφύλλακαιτακλαδιάτου.γιατίο άντραςπουδενέχειούτεγυναίκαούτεπαιδιάείναι ντροπιασμένοςστονκόσμοκαιτονμισούν,σανάφυλλο καιάκαρποδέντρο
29Ωγιεμου!ναείσαισανκαρποφόροδέντροστην άκρητουδρόμου,τουοποίουτονκαρπότρώνεόλοι όσοιπερνούν,καιταθηρίατηςερήμουαναπαύονται κάτωαπότησκιάτουκαιτρώνεαπόταφύλλατου
30Ωγιεμου!κάθεπρόβατοπουξεφεύγειαπότο μονοπάτιτουκαιτουςσυντρόφουςτουγίνεταιτροφή γιατονλύκο
31Ωγιεμου!Μηλες,«Οκύριόςμουείναιανόητοςκαι εγώείμαισοφός»,καιμηναφηγείσαιτονλόγοτης άγνοιαςκαιτηςανοησίας,γιαναμηνκαταφρονηθείς απόαυτόν
32Ωγιεμου!μηνείστεέναςαπόεκείνουςτους υπηρέτες,στουςοποίουςοιάρχοντεςτουςλένε:«Φύγε απόκοντάμας»,αλλάναείσαιέναςαπόαυτούςστους οποίουςλένε:«Πλησιάστεκαιπλησιάστεκοντάμας»
33Ωγιεμου!Μηχαϊδεύειςτονδούλοσουπαρουσία
τουσυντρόφουτου,γιατίδενξέρειςποιοαπόαυτάθα είναιπιοπολύτιμογιασέναστοτέλος
34Ωγιεμου!ΜηφοβάσαιτονΚύριόσουπουσε δημιούργησε,μήπωςκαισιωπήσειαπέναντίσου.
35Ωγιεμου!Κάντετονλόγοσαςδίκαιοκαιγλυκάνετε
τηγλώσσασας.καιμηνεπιτρέψειςστονσύντροφόσου ναπατήσειτοπόδισου,γιαναμηνπατήσειάλληστιγμή τοστήθοςσου.
36Ωγιεμου!Ανχτυπήσειςένανσοφόάνθρωπομεμια λέξησοφίας,θακρύβεταιστοστήθοςτουσανμιαλεπτή αίσθησηντροπής.αλλάανρίξειςτοναδαήμεέναραβδί, ούτεθακαταλάβειούτεθαακούσει.
37Ωγιεμου!ανστείλειςένανσοφόγιατιςανάγκεςσου, μηντουδώσειςπολλέςεντολές,γιατίθακάνειτις δουλειέςσουόπωςθέλεις·καιανστείλειςένανανόητο, μηντονδιατάξεις,αλλάπήγαινεμόνοςσουκαικάνετις
40Ωγιεμου!Έχωφάειένακολοκυθάκι,καιέχω καταπιείαλόη,καιδενέχωβρειτίποταπιοπικρόαπότη φτώχειακαιτησπανιότητα.
41Ωγιεμου!Δίδαξεστογιοσουτηλιτότητακαιτην πείνα,γιαναταπάεικαλάστηδιαχείρισητουσπιτικού του.
42Ωγιεμου!Μηδιδάσκετεστοναδαήτηγλώσσατων σοφών,γιατίθατουείναιβαρύ.
43Ωγιεμου!Μηνδείχνειςτηνκατάστασήσουστον φίλοσου,γιαναμησεπεριφρονήσει.
44Ωγιεμου!ητύφλωσητηςκαρδιάςείναιπιοοδυνηρή απότηντύφλωσητωνματιών,γιατίητύφλωσητων ματιώνμπορείνακαθοδηγείταισιγάσιγά,αλλάη τύφλωσητηςκαρδιάςδενκαθοδηγείται,καιαφήνειτο
46Ωγιεμου!έναςφίλοςπουείναικοντάείναι καλύτεροςαπόένανπιοεξαιρετικόαδελφόπουείναι μακριά
47Ωγιεμου!ηομορφιάξεθωριάζειαλλάημάθηση
τοκαλόόνομαούτεματαιόδοξογίνεταιούτεφθίνει 48Ωγιεμου!Οάνθρωποςπουδενέχειανάπαυση,ο θάνατόςτουήτανκαλύτεροςαπότηζωήτουΚαιο ήχοςτουκλάματοςείναικαλύτεροςαπότονήχοτου τραγουδιούγιατίηθλίψηκαιτοκλάμα,ανείναιμέσα τουςοφόβοςτουΘεού,είναικαλύτερααπότονήχοτου τραγουδιούκαιτηςαγαλλίασης
49Ωπαιδίμου!Ομηρόςενόςβατράχουστοχέρισου είναικαλύτεροςαπόμιαχήναστοδοχείοτουγείτονά σουΚαιέναπρόβατοκοντάσουείναικαλύτεροαπό έναβόδιμακριάΚαιένασπουργίτιστοχέρισουείναι καλύτεροαπόχίλιασπουργίτιαπουπετούνΚαιη φτώχειαπουσυγκεντρώνειείναικαλύτερηαπότη διασποράπολλώνπρομηθειών.Καιμιαζωντανήαλεπού είναικαλύτερηαπόένανεκρόλιοντάρι.Καιμιαλίβρα μαλλίείναικαλύτερηαπόμιαλίβραπλούτου,εννοώ
50Ωγιεμου!μιαμικρήπεριουσίαείναικαλύτερηαπό
51Ωγιεμου!έναςζωντανόςσκύλοςείναικαλύτερος
52Ωγιεμου!έναςφτωχόςπουκάνεισωστάείναι
53Ωγιεμου!Κράταένανλόγοστηνκαρδιάσου,καιθα
54Ωγιεμου!αςμηβγειλέξηαπότοστόμασουμέχρι νασυμβουλευτείςμετηνκαρδιάσου.Καιμηνστέκεσαι ανάμεσασεανθρώπουςπουμαλώνουν,γιατίαπόμια κακήλέξηέρχεταιμιαφιλονικία,καιαπόμιαφιλονικία έρχεταιπόλεμος,καιαπότονπόλεμοέρχεταιημάχη, καιθααναγκαστείςναδώσειςμαρτυρία.αλλάτρέξεαπό εκείκαιξεκουράσου.
55Ωγιεμου!Μηναντέχειςσεάνθρωποπιοδυνατόαπό τονεαυτόσου,αλλάαπόκτησευπομονετικόπνεύμα, αντοχήκαιορθήσυμπεριφορά,γιατίδενυπάρχειτίποτα πιοεξαιρετικόαπόαυτό.
56Ωγιεμου!Μηνμισείςτονπρώτοσουφίλο,γιατίο δεύτεροςμπορείναμηνέχειδιάρκεια.
57Ωγιεμου!επισκέψουτονφτωχόστηνταλαιπωρία του,καιμίλαγι'αυτόνενώπιοντουΣουλτάνουκαικάνε τηνεπιμέλειάσουγιανατονσώσειςαπότοστόματου λιονταριού.
58Ωγιεμου!Μηχαίρεσαιμετοθάνατοτουεχθρού σου,γιατίμετάαπόλίγοθαείσαιογείτονάςτου,και όποιοςσεκοροϊδεύει,σέβεσαικαιτιμάςκαιναείσαι μαζίτουπροηγουμένωςστοχαιρετισμό
59Ωγιεμου!Αντονερόέμενεακίνητοστονπαράδεισο, καιέναμαύροκοράκιγινότανάσπροκαιτομύρο γινότανγλυκόσανμέλι,τότεοιαδαείςκαιοιανόητοιθα μπορούσαννακαταλάβουνκαιναγίνουνσοφοί 60Ωγιεμου!Ανθέλειςναείσαισοφός,φρόντισετη γλώσσασουαπότοψέμα,καιτοχέρισουαπότην κλοπήκαιταμάτιασουαπότοναβλέπειςτοκακότότε θαλέγεσαισοφός
61Ωγιεμου!αςσεχτυπήσειοσοφόςμεμιαράβδο, αλλάοανόητοςαςμηνσεαλείψειμεγλυκόαλάτιΝα είσαιταπεινόςστανιάτασουκαιθατιμηθείςστα γεράματάσου
62Ωγιεμου!Μηναντισταθείτεσεάνθρωποστις ημέρεςτηςδύναμήςτου,ούτεσεποτάμιστιςημέρεςτης πλημμύραςτου
63Ωγιεμου!Μηβιάζεσαιστονγάμομιαςσυζύγου, γιατίανπάεικαλά,θαπει:«Κύριέμου,φρόντισεμε»
καιαναποδειχτείάρρωστο,θαβαθμολογήσειαυτόνπου ήτανηαιτίατου
64Ωγιεμου!Όποιοςείναικομψόςστοντύσιμότου,το ίδιοείναικαιστηνομιλίατου.καιαυτόςπουέχεικακή εμφάνισηστοντύσιμότου,τοίδιοείναικαιστονλόγο του.
65Ωγιεμου!ανέχειςδιαπράξειμιακλοπή,κάνετο γνωστόστονΣουλτάνοκαιδώσετουέναμερίδιοαπό αυτό,γιαναελευθερωθείςαπόαυτόν,γιατίαλλιώςθα υπομείνειςτηνπίκρα.
66Ωγιεμου!κάνεφίλομεαυτόνπουτοχέριτουείναι χορτασμένοκαιχορτασμένο,καιμηνκάνειςφίλο εκείνοντουοποίουτοχέριείναικλειστόκαιπεινασμένο.
67Υπάρχουντέσσεραπράγματασταοποίαούτεο
τοτέλοςτουAhikar.
1ΈτσιείπεοHaiqâr,καιόταντελείωσεαυτέςτις προσταγέςκαιτιςπαροιμίεςστονNadan,τονγιοτης αδερφήςτου,φαντάστηκεότιθατακρατούσεόλα,και δενήξερεότιαντίγι'αυτότουέδειχνεκούραση, περιφρόνησηκαικοροϊδία.
2Στησυνέχεια,οHaiqârκάθισεστοσπίτιτουκαι παρέδωσεστονNadanόλαταυπάρχοντάτου,καιτους σκλάβους,καιτιςυπηρέτριες,καιταάλογα,καιτα βοοειδή,καιό,τιάλλοείχεαποκτήσεικαιείχε αποκτήσει.καιηδύναμητηςπροσφοράςκαιτης απαγόρευσηςπαρέμεινεστοχέριτουΝαντάν.
3ΚαιοΧαϊκάρκαθόταναναπαυόμενοςστοσπίτιτου,
4Τώρα,ότανοNadanαντιλήφθηκεότιηεξουσίατης προσφοράςκαιτηςαπαγόρευσηςήτανστοχέριτου, περιφρόνησετηθέσητουHaiqârκαιτονχλεύασε, καιάρχιζενατονκατηγορείόποτεεμφανιζόταν, λέγοντας:«ΟθείοςμουοHaiqârείναιστηφυλήτου καιδενξέρειτίποτατώρα»
5Καιάρχισεναδέρνειτουςσκλάβουςκαιτις υπηρέτριες,καιναπουλάειταάλογακαιτιςκαμήλες καιναείναισπάταλοςμεόλαόσαείχεοθείοςτου Haiqâr
6ΚαιότανοΧαϊκάρείδεότιδενείχεσυμπόνιαγιατους υπηρέτεςτουούτεγιατοσπιτικότου,σηκώθηκεκαιτον έδιωξεαπότοσπίτιτουκαιέστειλεναενημερώσειτον βασιλιάότιείχεσκορπίσειταυπάρχοντάτουκαιτην προμήθειατου
7ΚαιοβασιλιάςσηκώθηκεκαικάλεσετονΝαντάνκαι τουείπε:«ΕνώοΧαϊκάρείναιυγιής,κανείςδενθα εξουσιάζειτααγαθάτου,ούτετοσπιτικότουούτετα υπάρχοντάτου».
8ΚαιτοχέριτουNadanσηκώθηκεαπότονθείοτου Haiqârκαιαπόόλατααγαθάτου,καιεντωμεταξύδεν μπήκεούτεέξω,ούτετονχαιρέτησε.
9ΤότεοHaiqârτονμετανόησεγιατονκόποτουμετον Nadan,τονγιοτηςαδερφήςτου,καισυνέχισενα λυπάταιπολύ.
10ΚαιοNadanείχεένανμικρότεροαδερφόπου ονομαζότανBenuzârdân,οπότεοHaiqârτονπήρεστον
12ΚαιοΝαντάνσυνέχισεναδιαλογίζεταιωςπροςτο εμπόδιοπουθαμπορούσεναεπινοήσειγι'αυτόν.Και μετάαπόλίγοοNadanτογύρισεστομυαλότου,και έγραψεμιαεπιστολήστονAchish,γιοτουΣάχητου Σοφού,βασιλιάτηςΠερσίας,λέγονταςέτσι:
13«Ειρήνηκαιυγείακαιδύναμηκαιτιμήαπότον Σενναχερίμ,τονβασιλιάτηςΑσσυρίαςκαιτηΝινευή, καιαπότονβεζίρητουκαιτονγραμματέατουΧαϊκάρ σεσένα,ωμέγαβασιλιά!Αςυπάρχειπέναανάμεσασε σένακαισεμένα.
14Καιότανφτάσεισεσένααυτότογράμμα,αν σηκωθείςκαιπαςγρήγοραστηνπεδιάδατηςΝισρίνκαι στηνΑσσυρίακαιστηΝινευή,θασουπαραδώσωτο βασίλειοχωρίςπόλεμοκαιχωρίςμάχη».
15Καιέγραψεεπίσηςμιαάλληεπιστολήστοόνοματου HaiqârστονΦαραώ,τονβασιλιάτηςΑιγύπτου.«Ας υπάρχειειρήνηανάμεσασεσένακαισεμένα,ωισχυρός βασιλιάς!
16Αντηστιγμήπουθαφτάσεισεσένααυτότογράμμα, σηκωθείςκαιπαςστηνΑσσυρίακαιστηΝινευήστην πεδιάδατηςΝισρίν,θασουπαραδώσωτοβασίλειο χωρίςπόλεμοκαιχωρίςμάχη»
17ΚαιηγραφήτουNadanέμοιαζεμετηγραφήτου θείουτουHaiqâr
18Έπειταδίπλωσεταδύογράμματακαιτασφράγισεμε τησφραγίδατουθείουτουHaiqârβρίσκοντανωστόσο στοπαλάτιτουβασιλιά
19Έπειταπήγεκαιέγραψεεπίσηςμιαεπιστολήαπότον βασιλιάστονθείοτουΧαϊκάρ:«Ειρήνηκαιυγείαστον Βεζίρημου,στονΓραμματέαμου,στονΚαγκελάριο μου,Χαϊκάρ
20ΩΧαϊκάρ,ότανφτάσεισεσένααυτότογράμμα, συγκέντρωσεόλουςτουςστρατιώτεςπουείναιμαζίσου, καιάφησέτουςναείναιτέλειοισερούχακαισεαριθμό, καιφέρετουςσεεμένατηνπέμπτημέραστηνπεδιάδα τουΝισρίν
21Καιότανθαμεδειςναέρθωπροςτομέροςσου, βιάσουκαικάνετονστρατόνακινηθείεναντίονμουως εχθρόςπουθαπολεμήσειμαζίμου,γιατίέχωμαζίμου τουςπρεσβευτέςτουΦαραώ,βασιλιάτηςΑιγύπτου,για ναδουντηδύναμήμαςστρατόκαιμπορείναμας φοβούνται,γιατίείναιεχθροίμαςκαιμαςμισούν».
22Έπειτασφράγισετηνεπιστολήκαιτηνέστειλεστον Χαϊκάραπόέναναπότουςυπηρέτεςτουβασιλιά.Και πήρετοάλλογράμμαπουείχεγράψεικαιτοέδωσε στονβασιλιάκαιτουτοδιάβασεκαιτουέδειξετη σφραγίδα.
23Καιότανοβασιλιάςάκουσεαυτόπουήτανστην επιστολή,σαστίστηκεμεμεγάληαμηχανίακαι οργίστηκεμεμιαμεγάληκαισφοδρήοργή,καιείπε: «Αχ,έδειξατησοφίαμου!τιέκαναστονHaiqârπου έγραψεαυτάταγράμματαστουςεχθρούςμου;Είναι αυτήηανταμοιβήμουαπόαυτόνγιαταοφέλημουπρος αυτόν;».
24ΚαιοΝαντάντουείπε:«Μηλυπάσαι,βασιλιά!ούτε ναθυμώνεις,αλλάαςπάμεστηνπεδιάδατουΝισρίνκαι
25ΤότεοΝαντάνσηκώθηκετηνπέμπτημέρακαιπήρε
27ΚαιότανοβασιλιάςείδετηνπράξητουHaiqârτον έπιασεάγχος,τρόμοςκαιαμηχανία,καιοργίστηκεμε μεγάληοργή.
28ΚαιοΝαντάντουείπε:Είδες,κύριέμου,βασιλιά!τι έχεικάνειαυτόςοάθλιος;αλλάμηνθυμώνειςκαιμη λυπάσαιούτεπονάς,αλλάπήγαινεστοσπίτισουκαι κάτσεστονθρόνοσου,καιθασουφέρωτονΧαϊκάρ δεμένοκαιδεμένομεαλυσίδες,καιθαδιώξωτονεχθρό σουαπόσέναχωρίςκόπο».
29Καιοβασιλιάςεπέστρεψεστονθρόνοτου, οργισμένοςγιατονΧαϊκάρ,καιδενέκανετίποταγι' αυτόν.ΚαιοNadanπήγεστονHaiqârκαιτουείπε: "W'allah,θείεμου!Οβασιλιάςπραγματικάχαίρεται μαζίσουμεμεγάληχαράκαισεευχαριστείπουέκανες αυτόπουσεπρόσταξε
30Καιτώραμεέστειλεσεσέναγιανααπολύσειςτους
31ΤότεαποκρίθηκεοΧαϊκάρκαιείπε:«Τοναακούς σημαίνειυπακούς»Καισηκώθηκεαμέσωςκαιέδεσετα χέριατουπίσωτου,καιαλυσόδεσεταπόδιατου 32ΚαιοΝαντάντονπήρεκαιπήγεμαζίτουστον βασιλιάΚαιότανοΧαϊκάρμπήκεστηνπαρουσίατου βασιλιά,προσκύνησεμπροστάτουστοέδαφος,και ευχήθηκεδύναμηκαιαιώνιαζωήστονβασιλιά 33Τότεοβασιλιάςείπε:«ΩΧαϊκάρ,Γραμματέαμου, Κυβερνήτηςτωνυποθέσεωνμου,Καγκελάριέμου, άρχονταςτουΚράτουςμου,πεςμουτικακόσουέκανα πουμεανταμείψεςμεαυτήτηνάσχημηπράξη» 34Τότετουέδειξανταγράμματαστηγραφήτουκαιμε τησφραγίδατουΚαιότανοHaiqârτοείδεαυτό,τα μέλητουέτρεμανκαιηγλώσσατουήτανδεμένη αμέσως,καιδενμπορούσεναπειλέξηαπόφόβο.αλλά κρεμούσετοκεφάλιτουπροςτηγηκαιήτανβουβός. 35Καιότανοβασιλιάςτοείδεαυτό,ένιωσεσίγουρος ότιτοπράγμαήταναπόαυτόν,καιαμέσωςσηκώθηκε καιτουςδιέταξενασκοτώσουντονΧαϊκάρκαινατου χτυπήσουντολαιμόμετοσπαθίέξωαπότηνπόλη.
36ΤότεοNadanούρλιαξεκαιείπε:«ΩHaiqâr,O
πονηρόςπρέπειναδώσειλογαριασμόγιατηνκακίατου.
παρόλααυτά,ω,κύριεβασιλιά!Σεικετεύωκαιγιατη φιλίασου,άφησετονξιφομάχοναδώσειτοσώμαμου στουςδούλουςμου,γιαναμεθάψουν,καιαςγίνειη δούλασουθυσία».
39Οβασιλιάςσηκώθηκεκαιδιέταξετονξιφομάχονα κάνειμαζίτουσύμφωναμετηνεπιθυμίατου.
40Καιδιέταξεαμέσωςτουςυπηρέτεςτουναπάρουν τονΧαϊκάρκαιτονξιφομάχοκαιναπάνεμαζίτου γυμνοίγιανατονσκοτώσουν.
41ΚαιότανοΧαϊκάρκατάλαβεμεβεβαιότηταότι επρόκειτονασκοτωθεί,έστειλεστηγυναίκατου,και τηςείπε:Βγεςέξωναμεσυναντήσεις,καιαςείναιμαζί σουχίλιεςνεαρέςπαρθένες,καινατιςντύσειςμε πορφυράφορέματακαιμετάξιγιαναμεκλάψουνπριν απότοθάνατόμου.
42Καιετοιμάστετραπέζιγιατονξιφομάχοκαιγιατους υπηρέτεςτουΚαιανακατέψτεάφθονοκρασί,γιανα πιουν».
43Καιέκανεόλαόσατηςπρόσταξε.Καιήτανπολύ σοφή,έξυπνηκαισυνετήΚαιένωσεκάθεδυνατή ευγένειακαιμάθηση
44Καιότανέφθασεοστρατόςτουβασιλιάκαιτου ξιφομάχου,βρήκαντοτραπέζιστρωμένο,καιτοκρασί καιταπολυτελήφαγητά,καιάρχισαννατρώνεκαινα πίνουνέωςότουφαγώθηκανκαιμέθυσαν
45ΤότεοΧαϊκάρπήρετονξιφίαστηνάκρηεκτόςαπό τηνομάδακαιείπε:«ΩΑμπούΣαμίκ,δενξέρειςότι ότανοΣαρχαντούμοβασιλιάς,οπατέραςτου Σενναχερίμ,ήθελενασεσκοτώσει,σεπήρακαισε έκρυψασεέναορισμένομέροςμέχριοθυμόςτου βασιλιάυποχώρησεκαισεζήτησε;
46Καιότανσεέφεραμπροστάτου,χάρηκεμαζί σουκαιθυμήσουτώρατηνκαλοσύνηπουσουέκανα
47Καιξέρωότιοβασιλιάςθατονμετανοήσειγιαμένα καιθαθυμώσειμεμεγάληοργήγιατηνεκτέλεσήμου
48Διότιδενείμαιένοχος,καιότανθαμεπαρουσιάσεις ενώπιόντουστοπαλάτιτου,θασυναντήσειςμεγάλη τύχη,καιναξέρειςότιοΝαντάνογιοςτηςαδερφήςμου μεεξαπάτησεκαιμουέκανεαυτήτηνκακήπράξη,και οβασιλιάςθαμετανοήσειπουμεσκότωσεκαιτώρα έχωένακελάριστονκήποτουσπιτιούμουκαικανείς δεντοξέρει.
49Κρύψτεμεμέσασεαυτόμετηγνώσητηςγυναίκας μου.Καιέχωένανσκλάβοστηφυλακήπουτουαξίζει νασκοτωθεί.
50Βγάλτετονέξωκαιντύστετονμεταρούχαμου,και δώστεεντολήστουςυπηρέτεςότανείναιμεθυσμένοινα τονσκοτώσουν.Δενθαξέρουνποιονείναιπου σκοτώνουν.
51Καιπέταξετοκεφάλιτουεκατόπήχειςαπότοσώμα του,καιδώσετοσώματουστουςδούλουςμουγιανατο θάψουν.Καιθαέχειςσυγκεντρώσειένανμεγάλο θησαυρόμαζίμου.
52Καιτότεοξιφομάχοςέκανεόπωςτονπρόσταξεο Haiqâr,καιπήγεστονβασιλιάκαιτουείπε:«Τοκεφάλι
53ΤότεηγυναίκατουHaiqârτουάφηνεκάθεεβδομάδα
υπάρχειέναςάνθρωποςτόσοέξυπνος,τόσο μορφωμένος,τόσοεπιδέξιοςστονακυβερνάώστενα μοιάζειμεσένα,ώστεναμπορείνακαλύψειτηθέση σου;».
56ΑλλάοβασιλιάςμετανόησεγιατονHaiqâr,καιη μετάνοιάτουδεντονωφέλησετίποτα.
57ΤότεφώναξετονΝαντάνκαιτουείπε:Πήγαινεκαι πάρετουςφίλουςσουμαζίσουκαικάνεθρήνοκαι κλάμαγιατονθείοσουτονΧαϊκάρ,καιθρήνησεγι' αυτόνόπωςείναιτοέθιμο,τιμώνταςτημνήμητου 58ΌτανόμωςοΝαντάν,οανόητος,οαδαής,ο σκληρόκαρδος,πήγεστοσπίτιτουθείουτου,ούτε έκλαψεούτελυπήθηκεούτεθρήνησε,αλλά συγκέντρωσεάκαρδουςκαιδιαλυμένουςανθρώπουςκαι άρχισεναφάεικαιναπιει 59ΚαιοNadanάρχισενααρπάζειτιςυπηρέτριεςκαι τουςσκλάβουςπουανήκανστονHaiqâr,καιτουςέδεσε καιτουςβασάνισεκαιτουςέριξεμεέντονοτύλιγμα 60Καιδενσεβάστηκετηγυναίκατουθείουτου,αυτή πουτονείχεμεγαλώσεισανδικότηςαγόρι,αλλάήθελε ναπέσειστηναμαρτίαμαζίτου
61ΑλλάοΧαϊκάρείχεκοπείστηνκρυψώνα,και άκουσετοκλάματωνδούλωντουκαιτωνγειτόνωντου, καιδόξασετονΎψιστοΘεό,τονΕλεήμονα,και ευχαριστούσε,καιπάνταπροσευχότανκαι παρακαλούσετονΎψιστοΘεό
62Καιοξιφομάχοςερχόταναπόκαιρόσεκαιρόστο Haiqârενώβρισκότανστημέσητηςκρυψώναςκαιο HaiqârερχότανκαιτονπαρακαλούσεΚαιτον παρηγόρησεκαιτουευχήθηκελύτρωση
63Καιόταναναφέρθηκεηιστορίασεάλλεςχώρεςότιο HaiqârοΣοφόςείχεσκοτωθεί,όλοιοιβασιλιάδες λυπήθηκανκαιπεριφρονούσαντονβασιλιάΣενναχερίμ, καιθρήνησανγιατονHaiqârπουλύνειαινίγματα.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ4
«ΤααινίγματατηςΣφίγγας».Τιπραγματικάσυνέβημε τονAhikar.Ηεπιστροφήτου.
1ΚαιότανοβασιλιάςτηςΑιγύπτουφρόντισενα
3Έπειτασφράγισετηνεπιστολήκαιτηνέστειλεστον Σεναχειρείμ.
4Τοπήρεκαιτοδιάβασεκαιτοέδωσεστουςβεζίρηδες τουκαιστουςευγενείςτουβασιλείουτου,καιαυτοί σαστίστηκανκαιντροπιάστηκαν,καιοργίστηκεμε μεγάληοργή,καιαπορούσεπώςέπρεπεναενεργήσει.
5Τότεσυγκέντρωσετουςγέροντεςκαιτουςλόγιουςκαι τουςσοφούςκαιτουςφιλοσόφους,καιτουςμάντειςκαι τουςαστρολόγους,καιόλουςόσουςήτανστηχώρατου, καιτουςδιάβασετηνεπιστολήκαιτουςείπε:Ποιοςαπό εσάςθέλειναπάωστονΦαραώ,βασιλιάτηςΑιγύπτου καινατουαπαντήσωστιςερωτήσειςτου;».
6Καιτουείπαν:«Κύριέμας,βασιλιά!ναξέρειςότιδεν υπάρχεικανέναςστοβασίλειόσουπουναγνωρίζειαυτά ταζητήματαεκτόςαπότονΧαϊκάρ,τονβεζίρηκαιτον γραμματέασου.
7Αλλάεμείς,δενέχουμεκαμίαεπιδεξιότητασεαυτό, εκτόςκαιανείναιοNadan,ογιοςτηςαδελφήςτου, γιατίτουδίδαξεόλητουτησοφία,τημάθησηκαιτη γνώση.Φώναξέτονκοντάσου,ίσωςναλύσειαυτόντον σκληρόκόμπο»
8ΤότεοβασιλιάςκάλεσετονΝαντάνκαιτουείπε: «Κοίτααυτότογράμμακαικατάλαβετιέχει»Καιόταν οNadanτοδιάβασε,είπε,«Ω,άρχοντάμου!ποιος μπορείναχτίσειένακάστροανάμεσαστονουρανόκαι τηγη;»
9ΚαιότανοβασιλιάςάκουσετηνομιλίατουNadan, λυπήθηκεμεμεγάληκαιοδυνηρήλύπη,καικατέβηκε απότονθρόνοτουκαικάθισεστιςστάχτες,καιάρχισε
νακλαίεικαιναθρηνείγιατονHaiqâr
10Λέγοντας,«Ωθλίψημου!OHaiqâr,πουδενήξερες ταμυστικάκαιτουςγρίφους!Αλίμονογιασένα,ω Χάικαρ!Ωδάσκαλετηςχώραςμουκαιάρχοντατου
βασιλείουμου,πούθαβρωτοόμοιόσου;ΩΧαϊκάρ, δάσκαλετηςχώραςμου,πούνααπευθυνθώγιασένα; αλίμονογιασένα!πώςσεκατέστρεψα!καιάκουσατην κουβένταενόςηλίθιου,ανίδεουαγοριούχωρίςγνώση, χωρίςθρησκεία,χωρίςανδρισμό
11Α!καιπάλιΑχγιατονεαυτόμου!ποιοςμπορείνα μουσεδώσειμόνογιαμιαφοράήναμουπειότιο Χαϊκάρείναιζωντανός;καιθατουέδινατομισότου βασιλείουμου.
12Απόπούείναιαυτόγιαμένα;Αχ,Haiqâr!γιανασε δωμόνογιαμιαφορά,γιαναχορτάσωνασεκοιτάζω καινασεαπολαμβάνω.
13Α!Ωλύπημουγιασέναπάντα!ΩHaiqâr,πώςσε σκότωσα!καιδενέμειναστηνπερίπτωσήσουμέχρινα δωτοτέλοςτουθέματος».
14Καιοβασιλιάςέκλαιγενύχτακαιμέρα.Τώρα,όταν οξιφομάχοςείδετηνοργήτουβασιλιάκαιτηλύπητου γιατονΧαϊκάρ,ηκαρδιάτουμαλακώθηκεαπέναντί του,καιπλησίασεμπροστάτουκαιτουείπε:
15«Κύριέμου!πρόσταξεστουςυπηρέτεςσουναμου
16Καιοξιφομάχοςτουείπε:«Κύριέμου!κάθε
19Καιοβασιλιάςτουείπε.«Αλίμονόσου,ωΑμπού Σαμίκ!μεκορόιδεψεςκαιείμαιοκύριόςσου».
20Καιοξιφομάχοςτουείπε:Όχι,αλλάμετηζωήτου κεφαλιούσου,κύριέμου!ΟHaiqârείναιασφαλήςκαι ζωντανός».
21Καιότανοβασιλιάςάκουσεαυτότορητό,ένιωσε σίγουροςγιατοθέμα,καιτοκεφάλιτουκολύμπησε,και λιποθύμησεαπόχαρά,καιτουςπρόσταξεναφέρουντον Χαϊκάρ.
22Καιείπεστονξιφομάχο:«Ωέμπιστοςυπηρέτης!ανο λόγοςσουείναιαληθινός,θασεπλούτιζακαιθα εξύψωσατηναξιοπρέπειάσουπάνωαπόαυτήόλωντων φίλωνσου»
23Καιοξιφομάχοςπροχώρησεαγαλλιασμένοςώσπου
κρυψώνας,καικατέβηκεκαιβρήκετονΧαϊκάρνα κάθεται,ναδοξάζειτονΘεόκαιναΤονευχαριστεί 24Καιτουφώναξε,λέγοντας:«ΩHaiqâr,φέρνωτη μεγαλύτερηχαρά,ευτυχίακαιαπόλαυση!»
25ΚαιοΧαϊκάρτουείπε:«Τιείναιτανέα,ωΑμπού Σαμίκ;»ΚαιτουείπεταπάνταγιατονΦαραώαπότην αρχήμέχριτοτέλοςΜετάτονπήρεκαιπήγεστον βασιλιά
26Καιότανοβασιλιάςτονκοίταξε,τονείδεσε κατάστασηέλλειψης,καιότιταμαλλιάτουείχαν μακρύνεισανταάγριαθηρίακαιτανύχιατουσαν νύχιααετού,καιότιτοσώματουήτανβρώμικοαπότη σκόνη,καιτοχρώματουπροσώπουτουείχεαλλάξει καιξεθωριάσεικαιήτανπλέονσανστάχτη 27Καιόταντονείδεοβασιλιάς,λυπήθηκεγι'αυτόνκαι σηκώθηκεαμέσωςκαιτοναγκάλιασεκαιτονφίλησε, καιέκλαψεπάνωτουκαιείπε:«ΔόξατωΘεώ!πουσε έφερεπίσωσεμένα»
28Τότετονπαρηγόρησεκαιτονπαρηγόρησε.Και έβγαλετοιμάτιότου,καιτοφόρεσεστονξιφομάχο,και ήτανπολύευγενικόςμαζίτου,καιτουέδωσεμεγάλο πλούτο,καιανάπαυσετονHaiqâr.
29ΤότεοΧαϊκάρείπεστονβασιλιά:«Αφήστετον κύριόμουτονβασιλιάναζήσειγιαπάντα!Αυτέςείναι οιπράξειςτωνπαιδιώντουκόσμου.Μουέχω μεγαλώσειέναφοίνικαγιαναακουμπήσωπάνωτου, καιέσκυψεστοπλάικαιμεπέταξεκάτω.
30Αλλά,Κύριεμου!αφούεμφανίστηκαμπροστάσου,
32Τότεοβασιλιάςέγδυσετοακριβόιμάτιότουκαιτο φόρεσεστοHaiqâr,καιοHaiqârευχαρίστησετονΘεό καιπροσκύνησετονβασιλιά,καιπήγεστηνκατοικία τουχαρούμενοςκαιχαρούμενος,δοξάζονταςτον ΎψιστοΘεό.
33Καιοιάνθρωποιτουσπιτικούτουχάρηκανμαζίτου, καιχάρηκανκαιοιφίλοιτουκαιόλοιόσοιάκουγανότι ήτανζωντανός.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ5
Τογράμματων«γρίφων»φαίνεταιστονΑχικάρ.Τα αγόριαστουςαετούς.Ηπρώτηβόλταμε«αεροπλάνο». ΠηγαίνετεστηνΑίγυπτο.ΟAhikar,τοναείσαι άνθρωποςμεσοφίαέχειεπίσηςαίσθησητουχιούμορ. (Στίχος27).
1Καιέκανεόπωςτονπρόσταξεοβασιλιάς,και ξεκουράστηκεγιασαράνταημέρες 2Έπειτα,ντύθηκετοπιοόμορφοφόρεμάτου,καιπήγε ιππεύονταςστονβασιλιά,μετουςσκλάβουςτουπίσω τουκαιμπροστάτου,χαρούμενοςκαιχαρούμενος
3ΌτανόμωςοNadan,ογιοςτηςαδερφήςτουκατάλαβε τισυνέβαινε,τονκυρίευσεφόβοςκαιτρόμος,και σάστισε,χωρίςναξέρειτινακάνει
4ΚαιόταντοείδεοΧαϊκάρ,μπήκεμπροστάστον βασιλιάκαιτονχαιρέτησε,καιεκείνοςανταπέδωσετον χαιρετισμό,καιτονέβαλενακαθίσειστοπλευρότου, λέγοντάςτου:
«ΩαγαπητέμουHaiqâr!δεςαυτάταγράμματαπουμας
έστειλεοβασιλιάςτηςΑιγύπτου,αφούάκουσεότι σκοτώθηκες
5Μαςεξόργισανκαιμαςνίκησαν,καιπολλοίαπότους κατοίκουςτηςχώραςμαςκατέφυγανστηνΑίγυπτοαπό φόβογιατουςφόρουςπουέστειλεοβασιλιάςτης
Αιγύπτουγιανααπαιτήσειαπόεμάς
6ΤότεοΧαϊκάρπήρετογράμμακαιτοδιάβασεκαι κατάλαβετοπεριεχόμενότου
7Τότεείπεστονβασιλιά«Μηνθυμώνεις,άρχοντάμου!
ΘαπάωστηνΑίγυπτο,καιθαεπιστρέψωτιςαπαντήσεις στονΦαραώ,καιθατουεπιδείξωαυτότογράμμα,και θατουαπαντήσωγιατουςφόρους,καιθαστείλωπίσω όλουςόσουςέχουντραπείσεφυγή.καιθαντροπιάσω τουςεχθρούςσουμετηβοήθειατουΥψίστουΘεούκαι γιατηνΕυτυχίατηςβασιλείαςσου».
8Καιότανοβασιλιάςάκουσεαυτόντονλόγοαπότον Haiqâr,χάρηκεμεμεγάληχαρά,καιηκαρδιάτου διευρύνθηκεκαιτουέδειξεεύνοια.
9ΚαιοΧαϊκάρείπεστονβασιλιά:«Δώσεμουμια καθυστέρησησαράνταημερώνγιανασκεφτώαυτότο ερώτημακαινατοδιαχειριστώ».Καιοβασιλιάςτο επέτρεψε.
10ΚαιοΧαϊκάρπήγεστηνκατοικίατου,καιδιέταξε
στηνπλάτητους.Μετάτατράβηξεστονεαυτότου. 12ΚαιότανοHaiqârείδεότιηεπιθυμίατου εκπληρώθηκε,πρόσταξεστααγόριαότι,ότανθατα σηκώσουνστονουρανό,έπρεπεναφωνάξουν,λέγοντας: 13«Φέρτεμαςπηλόκαιπέτρα,γιαναχτίσουμεένα κάστρογιατονβασιλιάΦαραώ,γιατίείμαστεαδρανείς». 14ΚαιοHaiqârδεντελείωσεποτέτηνεκπαίδευσήτους καιτηνάσκησήτουςμέχριναφτάσουνστοαπόλυτο δυνατόσημείο(δεξιότητας)
15Έπειτα,τουςάφησε,πήγεστονβασιλιάκαιτουείπε: «Κύριέμου!τοέργοτελείωσεσύμφωναμετηνεπιθυμία
16Έτσι,οβασιλιάςξεπήδησεκαικάθισεμετονHaiqâr
αγαπημένημου!Ωκαμάριτουβασιλείουμου!στην ΑίγυπτοκαιαπαντήστεστιςερωτήσειςτουΦαραώκαι νικήστετονμετηδύναμητουΥψίστουΘεού»
18Τότετοναποχαιρέτησε,καιπήρεταστρατεύματά τουκαιτονστρατότου,τουςνέουςκαιτουςαετούς,και πήγεπροςτιςκατοικίεςτηςΑιγύπτουκαιότανέφτασε, γύρισεπροςτηχώρατουβασιλιά
19ΚαιότανολαόςτηςΑιγύπτουέμαθεότιο ΣενναχερίμείχεστείλειένανάνθρωποαπότοΜυστικό τουΣυμβούλιογιαναμιλήσειμετονΦαραώκαινα απαντήσειστιςερωτήσειςτου,μετέφεραντανέαστον βασιλιάΦαραώ,καιαυτόςέστειλεμιαομάδαμυστικών συμβούλωντουγιανατονφέρουνμπροστάτου.
20ΚαιήρθεκαιμπήκεστηνπαρουσίατουΦαραώ,και προσκύνησεσεαυτόν,όπωςαρμόζεινακάνουμεστους βασιλιάδες.
21Καιτουείπε:«Κύριέμου,βασιλιά!Οβασιλιάς Σενναχερίμσεχαιρετίζειμεαφθονίαειρήνηςκαι δύναμηςκαιτιμής.
22Καιμεέστειλε,πουείμαιέναςαπότουςδούλουςτου,
σταθερότηταενόςβασιλείουείναιαυστηρήδικαιοσύνη, καιανκερδίσειςκαιτοχέριμουδενέχειικανότητανα σουαπαντήσει,τότεοκύριόςμουοβασιλιάςθασου στείλειτοφόρουςπουαναφέρατε.
25Καιανσουέχωαπαντήσειστιςερωτήσειςσου,θα σουαπομείνειναστείλειςό,τιανέφερεςστονκύριόμου τονβασιλιά».
26ΚαιότανοΦαραώάκουσεαυτόντονλόγο,απόρησε καιμπερδεύτηκεαπότηνελευθερίατηςγλώσσαςτου καιτηνευχάριστηομιλίατου.
27ΚαιοβασιλιάςΦαραώτουείπε:«Ω,άνθρωπε!ποιο είναιτοόνομάσου;Καιείπε:"Ουπηρέτηςσουείναιο Abiqâm,καιεγώέναμικρόμυρμήγκιαπόταμυρμήγκια τουβασιλιάΣενναχερίμ".
28ΚαιοΦαραώτουείπε:"Δενείχεοκύριόςσου κανέναςυψηλότερηςαξιοπρέπειαςαπόσένα,πουμου έστειλεέναμυρμήγκιγιαναμουαπαντήσεικαινα συνομιλήσειμαζίμου;"
29ΚαιοΧαϊκάρτουείπε:«Κύριέμου,βασιλιά!Θα ήθελαστονΎψιστοΘεόναεκπληρώσωό,τιέχειςστο μυαλόσου,γιατίοΘεόςείναιμετουςαδύναμουςγιανα μπερδέψειτουςδυνατούς»
30ΤότεοΦαραώδιέταξεναετοιμάσουνμιακατοικία γιατονΑμπίκαμκαινατουπρομηθεύσουνπροιόντα, κρέαςκαιποτόκαιό,τιχρειαζόταν 31Καιόταντελείωσε,τρειςμέρεςαργότεραοΦαραώ ντύθηκεπορφυράκαικόκκινακαικάθισεστονθρόνο του,καιόλοιοιβεζίρηδεςτουκαιοιμεγιστάνεςτου βασιλείουτουστέκοντανμεσταυρωμέναταχέρια,τα πόδιατουςκοντάκαιτακεφάλιασκυμμένα
32ΚαιοΦαραώέστειλεναφέρειτονΑμπικάμ,και όταντονπαρουσίασαν,προσκύνησεμπροστάτουκαι φίλησετοέδαφοςμπροστάτου
33ΚαιοβασιλιάςΦαραώτουείπε:«ΩΑμπικάμ,σε ποιονμοιάζω;καιοιευγενείςτουβασιλείουμου,σε ποιονμοιάζουν;»
34ΚαιοΧαϊκάρτουείπε:«Κύριέμουτονσυγγενή,εσύ είσαισαντοείδωλοΒελ,καιοιευγενείςτουβασιλείου σουείναισαντουςυπηρέτεςτου»
35Αυτόςτουείπε:ΠήγαινεκαιγύρναεδώαύριοΈτσι οΧαϊκάρπήγεόπωςτονείχεδιατάξειοβασιλιάς Φαραώ.
36ΚαιτηνεπομένηοΧαϊκάρπήγεμπροστάστον Φαραώ,καιπροσκύνησε,καιστάθηκεμπροστάστον βασιλιά.ΚαιοΦαραώήτανντυμένοςμεκόκκινοχρώμα, καιοιευγενείςήτανντυμένοισταλευκά.
37ΚαιοΦαραώτουείπε:«ΩΑμπικάμ,σεποιον μοιάζω;καιοιευγενείςτουβασιλείουμου,σεποιον μοιάζουν;».
38ΚαιοΑμπίκαμτουείπε:«Κύριέμου!είσαισαντον ήλιοκαιοιδούλοισουσαντιςακτίνεςτου».Καιο Φαραώτουείπε:Πήγαινεστηνκατοικίασουκαιέλα εδώαύριο.
39ΤότεοΦαραώδιέταξετηνΑυλήτουναφορέσει κατάλευκα,καιοΦαραώντύθηκεόπωςαυτοίκαι κάθισεστονθρόνοτου,καιτουςπρόσταξεναφέρουν τονΧαϊκάρ.Καιμπήκεκαικάθισεμπροστάτου.
40ΚαιοΦαραώτουείπε:«ΩΑμπικάμ,σεποιον
42ΤότεοΦαραώδιέταξετουςυπηρέτεςτουνα
θρόνοτουκαιτουςπρόσταξεναφέρουντονΑμπίκαμ. Καιμπήκεκαιπροσκύνησεμπροστάτου.
43Καιείπε:«ΩAbiqâm,σεποιονμοιάζω;καιοι στρατοίμου,σεποιονείναισαν;».Καιείπε:«Ωκύριέ μου!είσαισαντονμήναΑπρίλιοκαιοιστρατιέςσου σανταλουλούδιατου».
44Καιόταντοάκουσεοβασιλιάς,χάρηκεμεμεγάλη χαράκαιείπε:«ΩAbiqâm!τηνπρώτηφοράμε συγκρίνειςμετοείδωλοΜπελκαιτουςευγενείςμουμε τουςυπηρέτεςτου.
45Καιτηδεύτερηφοράμεπαρομοίασεςμετονήλιο, καιτουςευγενείςμουμετιςηλιαχτίδες.
46Καιτηντρίτηφοράμεπαρομοίασεςμετοφεγγάρι, καιτουςευγενείςμουμετουςπλανήτεςκαιτααστέρια 47Καιτηντέταρτηφοράμεπαρομοίασεςμετονμήνα Απρίλιο,καιτουςευγενείςμουμεταάνθητουΑλλά
48ΚαιοΧαϊκάρφώναξεμεδυνατήφωνήκαιείπε:
σουγιανασουπωμεποιονμοιάζειοκύριόςμουο βασιλιάςκαιμεποιουςείναιοιευγενείςτου»
49ΚαιοΦαραώμπερδεύτηκεαπότηνελευθερίατης γλώσσαςτουκαιτηντόλμητουνααπαντήσειΤότεο Φαραώσηκώθηκεαπότονθρόνοτου,στάθηκεμπροστά στονΧαϊκάρ,καιτουείπε:«Πεςμουτώρα,γιαναδωμε ποιονμοιάζειοκύριόςσουοβασιλιάς,καιοιευγενείς του,μετουςοποίουςμοιάζουν»
50ΚαιοHaiqârτουείπε:«ΟκύριόςμουείναιοΘεός τουουρανού,καιοιευγενείςτουείναιοιαστραπέςκαι οιβροντές,καιότανθέλειοιάνεμοιφυσούνκαιηβροχή πέφτει
51Καιδιατάζειτηβροντή,καιφωτίζεικαιβρέχει,και κρατάτονήλιο,καιδενδίνειτοφωςτου,καιτοφεγγάρι καιτααστέρια,καιδενκάνουνκύκλους.
52Καιδιατάζειτηντρικυμία,καιφυσάκαιπέφτειη βροχήκαιπατάειτονΑπρίληκαικαταστρέφειτα λουλούδιακαιτασπίτιατου».
53ΚαιότανοΦαραώάκουσεαυτόντονλόγο,σάστισε πολύκαιοργίστηκεμεμεγάληοργή,καιτουείπε:«Ω,
54Καιτουείπετηναλήθεια.«ΕίμαιοHaiqârο
56ΚαιοΧαϊκάρτουείπε:«Ναι,έτσιέγινε,αλλάδόξα στονΘεό,πουγνωρίζειτιείναικρυμμένο,γιατίο κύριόςμουοβασιλιάςδιέταξεναμεσκοτώσουν,και πίστεψεστονλόγοτωνασεβών,αλλάοΚύριος απελευθέρωσεεμένα,καιευλογημένοςείναιαυτόςπου εμπιστεύεταισεΑυτόν».
57ΚαιοΦαραώείπεστονHaiqâr:«Πήγαινε,καιαύριο είσαιεδώ,καιπεςμουμιαλέξηπουδενέχωακούσει ποτέαπότουςευγενείςμουούτεαπότουςανθρώπους τουβασιλείουμουκαιτηςχώραςμου».
ΚΕΦΑΛΑΙΟ6
Τοτέχνασμαπετυχαίνει.ΟAhikarαπαντάσεκάθε ερώτησητουΦαραώ.Τααγόριαστουςαετούςείναιτο αποκορύφωματηςημέρας.Τοπνεύμα,πουτόσοσπάνια βρίσκεταιστιςαρχαίεςΓραφές,αποκαλύπτεταιστους στίχους34-45
1ΚαιοΧαϊκάρπήγεστηνκατοικίατου,καιέγραψεένα γράμμα,λέγονταςσεαυτόσχετικά:
2ΑπότονβασιλιάτηςΑσσυρίαςΣενναχερίμκαιη ΝινευήστονΦαραώβασιλιάτηςΑιγύπτου
3«Ειρήνησεσένα,αδελφέμου!καιαυτόπουσου κάνουμεγνωστόμεαυτόείναιότιέναςαδελφόςέχει ανάγκητοναδελφότουκαιβασιλιάδεςοέναςγιατον άλλον,καιηελπίδαμουαπόσέναείναιναμου δανείσειςεννιακόσιατάλανταχρυσό,γιατίτο χρειάζομαιγιατοντροφοδοσίατουμερικούςαπότους στρατιώτες,γιανατουςταξοδέψωΚαιμετάαπόλίγο θασουτοστείλω»
4Έπειταδίπλωσετογράμμακαιτοπαρουσίασετην επόμενηστονΦαραώ
5Καιόταντοείδε,σάστισεκαιτουείπε:«Αλήθειαδεν έχωακούσειποτέαπόκανένανκάτισαναυτήτη γλώσσα»
6ΤότεοΧαϊκάρτουείπε:«Αλήθειααυτόείναιένα χρέοςπουέχειςστονκύριόμουτονβασιλιά»
7ΚαιοΦαραώτοδέχτηκεαυτό,λέγοντας:«ΩΧαϊκάρ, είναισανεσέναπουείσαιέντιμοςστηνυπηρεσίατων βασιλιάδων
8ΕυλογητόςοΘεόςπουσεέκανετέλειοστησοφίακαι σεστόλισεμεφιλοσοφίακαιγνώση.
9Καιτώρα,ωΧαϊκάρ,μένειαυτόπουεπιθυμούμεαπό σένα,ναχτίσειςωςένακάστροανάμεσαστονουρανό καιτηγη».
10ΤότεείπεοΧαϊκάρ:«Τοναακούςσημαίνειυπακούς. Θασουχτίσωένακάστροσύμφωναμετηνεπιθυμίακαι τηνεπιλογήσου.αλλά,κύριέμου,μαςετοιμάζω ασβέστηκαιπέτρακαιπηλόκαιεργάτες,καιέχω επιδέξιουςοικοδόμουςπουθαχτίσουνγιασέναόπως θέλεις».
11Καιοβασιλιάςτουετοίμασεόλααυτά,καιπήγανσε έναμεγάλομέρος.ΚαιοHaiqârκαιτααγόριατου ήρθανσεαυτό,καιπήρετουςαετούςκαιτουςνεαρούς άνδρεςμαζίτου.καιοβασιλιάςκαιόλοιοιευγενείςτου
13Καιτααγόριαάρχισανναφωνάζουν,λέγοντας:
14Καιτοπλήθοςήτανέκπληκτοκαισαστισμένο,και απορούσε.Καιοβασιλιάςκαιοιευγενείςτου αναρωτήθηκαν.
15ΚαιοΧαϊκάρκαιοιυπηρέτεςτουάρχισαννα χτυπούντουςεργάτες,καιφώναξανγιαταστρατεύματα τουβασιλιά,λέγοντάςτους:«Φέρτεστουςέμπειρους εργάτεςό,τιθέλουνκαιμηντουςεμποδίζετεαπότη δουλειάτους».
16Καιοβασιλιάςτουείπε:«Είσαιτρελός.ποιοςμπορεί ναφέρεικάτισεαυτήτηναπόσταση;».
17ΚαιοΧαϊκάρτουείπε:«Κύριέμου!πώςθαχτίσουμε ένακάστροστοναέρα;καιανοκύριόςμουοβασιλιάς ήτανεδώ,θαείχεχτίσειπολλάκάστρασεμιαμέρα» 18ΚαιοΦαραώτουείπε:«Πήγαινε,ωΧάικαρ,στην κατοικίασουκαιξεκουράσου,γιατίεγκαταλείψαμετην κατασκευήτουκάστρου,καιαύριοέλασεμένα»
12ΤότεοΧαϊκάράφησετουςαετούςαπότακουτιά,και
20ΚαιότανοHaiqârάκουσεαυτόντονλόγο,πήγεκαι
μαστιγώνειμεέναβίαιομαστίγωμαμέχριπουτο άκουσανοιΑιγύπτιοι,καιπήγανκαιτοείπανστον βασιλιά
21ΚαιοΦαραώέστειλεναφέρειτονΧαϊκάρ,καιτου είπε:"ΩΧαίκαρ,γιατίμαστιγώνειςέτσικαιχτυπάςαυτό τοάλαλοθηρίο;"
22ΚαιοΧαϊκάρτουείπε,κύριέμου,οβασιλιάς!όντως μουέκανεμιαάσχημηπράξη,καιτηςάξιζεαυτότο χτύπημακαιτομαστίγωμα,γιατίοκύριόςμουο βασιλιάςΣενναχερίμμουείχεδώσειέναωραίοπετεινό, καιείχεδυνατήαληθινήφωνήκαιήξερετιςώρεςτης ημέραςκαιτηςνύχτας
23Καιηγάτασηκώθηκεαυτήτηνύχτα,έκοψετο κεφάλιτηςκαιέφυγε,καιεξαιτίαςαυτήςτηςπράξηςτης έδωσααυτότοχτύπημα».
24ΚαιοΦαραώτουείπε:«ΩΧαϊκάρ,βλέπωαπόόλα αυτάότιγερνάςκαιβρίσκεσαιστηφυλήσου,γιατί ανάμεσαστηνΑίγυπτοκαιτηΝινευήυπάρχουνεξήντα
28ΚαιοΧαϊκάρτουείπε:«Κύριέμου,βασιλιά, πρόσταξεναμουφέρουνένασκοινίαπότο θησαυροφυλάκιογιαναφτιάξωένασαναυτό»
29ΤότεοHaiqârπήγεστοπίσωμέροςτουσπιτιού,και τρύπησεστηντραχιάακτήτηςθάλασσας,καιπήρεμια χούφταάμμοστοχέριτου,άμμοθάλασσας,καιότανο ήλιοςανέτειλε,καιεισχώρησεστιςτρύπες,απλώθηκεη άμμοςστονήλιοώσπουέγινεσανυφασμένησαν σχοινιά.
30ΚαιοHaiqârείπε:«Δώσεεντολήστουςυπηρέτες σουναπάρουναυτάτασχοινιά,καιόποτετοθελήσεις, θασουυφάσωμερικάσαναυτά».
31ΚαιοΦαραώείπε:«ΩΧαίκαρ,έχουμεμια μυλόπετραεδώκαιέχεισπάσεικαιθέλωνατηράψεις».
32ΤότεοHaiqârτοκοίταξεκαιβρήκεάλληπέτρα.
33ΚαιείπεστονΦαραώ«Κύριέμου!Είμαιξένος:και δενέχωεργαλείογιαράψιμο.
34Αλλάθέλωναδώσειςεντολήστουςπιστούςσου τσαγκάρηδεςνακόψουνσουβήλιααπόαυτήτηνπέτρα, γιαναράψωαυτήτημυλόπετρα».
35ΤότεοΦαραώκαιόλοιοιευγενείςτουγέλασανΚαι είπε:«ΕυλογητόςοΎψιστοςΘεός,πουσουέδωσεαυτή τηνεξυπνάδακαιτηγνώση»
36ΚαιότανοΦαραώείδεότιοΧαϊκάρτονείχενικήσει, καιτουανταπέδωσετιςαπαντήσειςτου,αμέσως ενθουσιάστηκεκαιτουςδιέταξενατουμαζέψουν φόρουςτριώνετώνκαινατουςφέρουνστηΧαϊκάρ
37ΚαιέγδυσεταράσατουκαιταφόρεσεστονΧαϊκάρ, καιστουςστρατιώτεςτουκαιστουςυπηρέτεςτου,και τουέδωσεταέξοδατουταξιδιούτου 38Καιτουείπε:Πήγαινεμεειρήνη,δύναμητουκυρίου τουκαικαμάριτωνΓιατρώντου!έχετεκανέναναπό τουςΣουλτάνουςσανεσάς;Δώσετουςχαιρετισμούς
μουστονκύριόσου,τονβασιλιάΣενναχερίμ,καιπες τουπώςτουστείλαμεδώρα,γιατίοιβασιλιάδεςείναι ικανοποιημένοιμελίγα»
39ΤότεοΧαϊκάρσηκώθηκεκαιφίλησεταχέριατου βασιλιάΦαραώκαιφίλησετοέδαφοςμπροστάτου,και
τουευχήθηκεδύναμηκαισυνέχεια,καιαφθονίαστο θησαυροφυλάκιότου,καιτουείπε:«Κύριέμου! Επιθυμώαπόσέναναμηνμείνεικανέναςσυμπατριώτης μαςστηνΑίγυπτο».
40ΚαισηκώθηκεοΦαραώκαιέστειλεκήρυκεςγιανα διακηρύξουνστουςδρόμουςτηςΑιγύπτουότικανένας απότονλαότηςΑσσυρίαςήτηςΝινευήδενέπρεπενα παραμείνειστηγητηςΑιγύπτου,αλλάναπάνεμετον Χαϊκάρ.
41ΤότεοΧαϊκάρπήγεκαιπήρεάδειααπότονβασιλιά Φαραώ,καιταξίδεψε,αναζητώνταςτηγητηςΑσσυρίας καιτηΝινευή.καιείχεμερικούςθησαυρούςκαιπολλά πλούτη.
42Καιότανέφτασεηείδησηστονβασιλιά ΣενναχερίμότιερχότανοΧαϊκάρ,βγήκενατον συναντήσεικαιχάρηκεγι'αυτόνπολύμεμεγάληχαρά
46Τότεοβασιλιάςάρχισενατονρωτάειπώςταείχεμε τονΦαραώαπότηνπρώτητουάφιξηέωςότουέφυγε απότηνπαρουσίατου,καιπώςείχεαπαντήσεισεόλες τουτιςερωτήσειςκαιπώςείχελάβειτουςφόρουςαπό αυτόνκαιτιςαλλαγέςτουενδύματοςκαιτωνδώρων. 47ΚαιοΣενναχερίμοβασιλιάςχάρηκεμεμεγάληχαρά, καιείπεστονΧαϊκάρ:«Πάρεό,τιθαήθελεςναέχεις απόαυτότοφόρο,γιατίόλαείναιμέσασταχέριασου».
του.
49Κύριεμου!τιμπορώνακάνωμετονπλούτοκαιτα παρόμοια;αλλάανθέλειςναμουδείξειςεύνοια,δώσε
διόρισετονΝεμπου-χάλωςφρουρόπάνωτουγιανατου δίνειένακαρβέλιψωμίκαιλίγονερόκάθεμέρα
ΚΕΦΑΛΑΙΟ7
ΟιπαραβολέςτουAhikarστιςοποίεςολοκληρώνειτην εκπαίδευσητωνανιψιώντουΕντυπωσιακές παρομοιώσειςΟAhikarαποκαλείτοαγόριγραφικά ονόματαΕδώτελειώνειηιστορίατουAhikar
1ΚαιόποτεοHaiqârέμπαινεήέβγαινε,επέπληξετον Nadan,τονγιοτηςαδελφήςτου,λέγοντάςτουμε σύνεση:
2«ΩNadan,αγόριμου!Σουέκαναό,τιείναικαλόκαι ευγενικόκαιμεαντάμειψεςγιααυτόμεό,τιείναι άσχημοκαικακόκαιμεφόνο.
3«Ωγιεμου!λέγεταιστιςπαροιμίες:Όποιοςδενακούει μετοαυτίτου,θατονκάνουνναακούειμετολαιμό του».
4ΚαιοΝαντάνείπε:"Γιαποιολόγοθυμώνειςμαζί
5ΚαιοΧαϊκάρτουείπε:«Επειδήσεμεγάλωσα,καισε
θεραπεύειτιςσυντετριμμένεςκαρδιέςκαιεμποδίζειτους φθονερούςκαιτουςαγέρωχους.
7Ωαγόριμου!ήσουνγιαμένασαντονσκορπιόπου ότανχτυπάειστονορείχαλκο,τοντρυπάει.
8Ωαγόριμου!είσαισαντηγαζέλαπουέτρωγετιςρίζες τηςτρέλας,καιμεπρόσθεσεσήμερακαιαύριοθα μαυρίσουνκρύβονταιστιςρίζεςμου».
9Ωαγόριμου!Έχειςπάεισεποιοςείδετονσύντροφό τουγυμνόστηνψυχρήεποχήτουχειμώνα.καιπήρε κρύονερόκαιτουέριξε.
10Ωαγόριμου!ήσουνγιαμένασανάνθρωποςπου πήρεμιαπέτρακαιτηνπέταξεστονουρανόγιανα λιθοβολήσειτονΚύριότουμεαυτήν.Καιηπέτραδεν χτύπησε,καιδενέφτασεαρκετάψηλά,αλλάέγινεαιτία ενοχήςκαιαμαρτίας.
11Ωαγόριμου!ανμεείχεςτιμήσεικαισεβαστείςκαι είχεςακούσειταλόγιαμου,θαήσουνοκληρονόμοςμου καιθαβασίλευεςστιςκυριαρχίεςμου 12Ωγιεμου!ναξέρειςότιανηουράτουσκύλουήτου χοίρουήτανδέκαπήχεις,δενθαπλησίαζετηναξίατου αλόγουακόμακιανήτανσανμετάξι 13Ωαγόριμου!Σκέφτηκαότιθαήσουνοκληρονόμος μουστονθάνατόμουκιεσύαπότονφθόνοσουκαιτην αυθάδειάσουήθελεςναμεσκοτώσειςΑλλάοΚύριος μεελευθέρωσεαπότηνπονηριάσου
14Ωγιεμου!Ήσουνγιαμένασανπαγίδαπουήταν στημένηστηνκοπριά,καιήρθεένασπουργίτικαιβρήκε τηνπαγίδαστημένηΚαιτοσπουργίτιείπεστηνπαγίδα: "Τικάνειςεδώ;"Είπεηπαγίδα,«Προσεύχομαιεδώστον Θεό»
15Καιοκορυδαλλόςτονρώτησεεπίσης:«Ποιοείναιτο κομμάτιξύλουπουκρατάς;»Είπεηπαγίδα,«Αυτήείναι μιανεαρήβελανιδιάστηνοποίαακουμπάωτηνώρατης προσευχής»
16Είπεοκορυδαλλός:«Καιτιείναιαυτόστοστόμα σου;»Είπεηπαγίδα:«Αυτόείναιψωμίκαιτρόφιμαπου κουβαλάωγιαόλουςτουςπεινασμένουςκαιτους φτωχούςπουέρχονταικοντάμου»
17Είπεοκορυδαλλός:«Τώρα,λοιπόν,μπορώναβγω μπροστάκαιναφάω,γιατίπεινάω;»Καιηπαγίδατου είπε:«Έλαμπροστά»Καιοκορυδαλλόςπλησίασεγια ναφάει.
18Αλλάηπαγίδαξεπήδησεκαιέπιασετονκορυδαλλό απότολαιμότου.
19Καιοκορυδαλλόςαπάντησεκαιείπεστηνπαγίδα: «Αναυτόείναιτοψωμίσουγιατονπεινασμένο,οΘεός δενδέχεταιτηνελεημοσύνησουκαιτιςκαλέςπράξεις σου.
20Καιαναυτήείναιηνηστείακαιοιπροσευχέςσου,ο Θεόςδενδέχεταιαπόσέναούτετηνηστείασουούτε τηνπροσευχήσου,καιοΘεόςδενθατελειοποιήσειό,τι είναικαλόγιασένα».
21Ωαγόριμου!Ήσουνγιαμένα(σαν)έναλιοντάριπου έκανεφίλουςμεένανγάιδαρο,καιογάιδαροςσυνέχισε ναπερπατάμπροστάστολιοντάριγιαλίγο.καιμιαμέρα
24Ωαγόριμου!ήσουνγιαμένασαντηνπέρδικαπου τηνείχανρίξειστοδίχτυ,καιδενμπορούσενασωθεί, αλλάφώναξετιςπέρδικες,νατιςρίξειμαζίτηςστο δίχτυ.
25Ωγιεμου!Ήσουνσεμένασαντοσκυλίπουκρύωνε καιμπήκεστοσπίτιτουαγγειοπλάστηναζεσταθεί.
26Καιότανζεστάθηκε,άρχισενατουςγαβγίζει,καιτο έδιωξανκαιτοχτυπούσαν,γιαναμηντουςδαγκώσει. 27Ωγιεμου!ήσουνγιαμένασαντογουρούνιπου μπήκεστοζεστόμπάνιομεποιοτικούςανθρώπους,και ότανβγήκεαπότοζεστόμπάνιο,είδεμιαβρώμικη τρύπακαικατέβηκεκαικυλιότανμέσατης
28Ωγιεμου!ήσουνγιαμένασαντοκατσίκιπου ενώθηκεμετουςσυντρόφουςτουστοδρόμοτουςγιατη θυσία,καιδενμπόρεσενασωθεί
29Ωαγόριμου!οσκύλοςπουδεντρέφεταιαπότο κυνήγιτουγίνεταιτροφήγιατιςμύγες
30Ωγιεμου!τοχέριπουδενκοπιάζεικαιδενοργώνει και(που)είναιάπληστοκαιπονηρό,θακοπείαπότον ώμοτου
31Ωγιεμου!τομάτιστοοποίοδενφαίνεταιφως,τα κοράκιαθατομαζέψουνκαιθατοξεριζώσουν 32Ωαγόριμου!ήσουνγιαμένασανέναδέντροτου
οποίουτακλαδιάέκοβαν,καιτουςείπε:«Ανκάτιαπό εμέναδενήτανσταχέριασας,αληθώςδενθα μπορούσατεναμεκόψετε»
33Ωαγόριμου!είσαισαντηγάταστηνοποίαείπαν: «Άσετιςκλοπέςμέχρινασουφτιάξουμεμιααλυσίδα απόχρυσόκαινασεταΐσουμεμεζάχαρηκαι αμύγδαλα»
34Καιείπε:«Δενξεχνώτηντέχνητουπατέραμουκαι τηςμητέραςμου»
35Ωγιεμου!ήσουνσαντοφίδιπουκαβάλαπάνωσε ένααγκάθιότανήτανστημέσηενόςποταμού,καιένας λύκοςτουςείδεκαιείπε:«Καταρίαπάνωσεκακία,και όποιοςείναιπιοάτακτοςαπόαυτούςαςτουςκατευθύνει καιτουςδύο».
36Καιτοφίδιείπεστονλύκο:«Τααρνιάκαιτα κατσίκιακαιταπρόβαταπουέφαγεςόλησουτηζωή,θα ταεπιστρέψειςστουςπατέρεςτουςκαιστουςγονείς τουςήόχι;»
37Ολύκοςείπε:«Όχι».Καιτοφίδιτουείπε:«Νομίζω ότιμετάαπόμέναείσαιοχειρότεροςαπόεμάς».
38Ωαγόριμου!Σετάισαμεκαλόφαγητόκαιδενμε τάισεςξερόψωμί.
39Ωαγόριμου!Σουέδωσαζαχαρούχονερό.ποτόκαι
42Ωαγόριμου!Ήλπιζαγιασέναναμουχτίσειςένα οχυρωμένοκάστρο,ώστενακρυφτώαπότουςεχθρούς μουμέσασεαυτό,καιέγινεςγιαμένασανκάποιοςπου θαφτείσταβάθητηςγης.αλλάοΚύριοςμελυπήθηκε καιμεελευθέρωσεαπότηνπονηριάσου.
43Ωαγόριμου!Σουευχήθηκακαλά,καιμεαντάμειψες μεκακίακαιμίσος,καιτώραθαέσκιζαταμάτιασου καιθασουέκανατροφήγιατασκυλιά,θαέκοβατη γλώσσασουκαιθασουέβγαζατοκεφάλιμετηνκόψη τουσπαθιού.καινασεανταποδώσειγιατιςαποτρόπαιες πράξειςσου».
44ΚαιότανοNadanάκουσεαυτόντονλόγοαπότον θείοτουHaiqâr,είπε:«Ωθείεμου!Αντιμετώπισέμου σύμφωναμετηγνώσησου,καισυγχώρεσεμουτις αμαρτίεςμου,γιατίποιοςείναιεκείπουαμάρτησεόπως εγώ,ήποιοςείναιεκείπουσυγχωρείόπωςεσύ; 45Δέξουμε,θείεμου!Τώραθαυπηρετήσωστοσπίτι σου,θαπεριποιηθώταάλογάσου,θασκουπίσωτην κοπριάτωνβοοειδώνσουκαιθαταΐσωταπρόβατάσου, γιατίεγώείμαιοπονηρόςκαιεσύείσαιοδίκαιος·εγώο ένοχοςκαιεσύοσυγχωρείς»
46ΚαιοΧαϊκάρτουείπε:«Ωαγόριμου!είσαισαντο δέντροπουήτανάκαρποδίπλαστονερό,καιοαφέντης τουδεντοέκοψε,καιτουείπε:«Πάρεμεσεάλλομέρος, κιανδενφέρωκαρπό,κόψεμε»
47Καιοκύριόςτουτουείπε:«Εσύπουείσαιδίπλαστο νερόδενέχειςκαρποφορήσει,πώςθακαρποφορήσεις ότανείσαισεάλλομέρος;»
48Ωαγόριμου!ταγηρατειάτουαετούείναικαλύτερα απότανιάτατουκορακιού
49Ωαγόριμου!είπανστονλύκο:«Φύγεμακριάαπότα πρόβαταμήπωςσεβλάψειησκόνητους»Καιολύκος είπε:«Τακατακάθιααπότοπρόβειογάλακάνουνκαλό σταμάτιαμου»
50Ωαγόριμου!έβαλαντονλύκοναπάεισχολείογια ναμάθειναδιαβάζεικαιτουείπαν:«ΠεςΑ,Β»Είπε: "Αρνίκαικατσίκιστοκουδούνιμου"
51Ωαγόριμου!άφησαντονγάιδαροστοτραπέζικαι έπεσε,καιάρχισενακυλιέταιστησκόνηκαιέναςείπε: «Αφήστετοννακυλήσει,γιατίείναιστηφύσητου,δεν θααλλάξει
52Ωαγόριμου!έχειεπιβεβαιωθείτορητόπουλέει: «Ανγεννήσειςαγόρι,αποκάλεσετογιοσου,καιαν μεγαλώσειςαγόρι,αποκάλεσετοδούλοσου».
53Ωαγόριμου!Αυτόςπουκάνεικαλόθασυναντήσει τοκαλό.καιόποιοςκάνειτοκακόθασυναντήσειτο κακό,γιατίοΚύριοςανταποδίδειτονάνθρωπο σύμφωναμετομέτροτουέργουτου.
54Ωαγόριμου!τινασουπωπερισσότεροαπόαυτάτα λόγια;γιατίοΚύριοςγνωρίζειτιείναικρυμμένο,και γνωρίζειταμυστήριακαιταμυστικά.
55Καιθασεανταποδώσεικαιθακρίνει,ανάμεσασε μένακαισεσένα,καιθασεανταμείψεισύμφωναμετην
56ΚαιότανοNadanάκουσεαυτήτηνομιλίααπότον
58Καιτοτελευταίοτουτέλοςήτανηκαταστροφή,και
59Αυτόσυνέβηκαι(τι)βρήκαμεγιατηνιστορίατου
57Καιπρήστηκανταμέλητουκαιταπόδιατουκαιτα