3 minute read

"MENSEN HELPEN EN RONDRIJDEN IS MIJN LEVEN"

HILDA RIJDT AL 25 JAAR MET HART EN ZIEL VOOR LOMMELAREN

In 2000 startte Hilda Hoeks als vrijwilliger bij de Minder Mobielen Centrale. Nu, 25 jaar en meer dan 20.000 kilometer later, rijdt ze nog steeds drie keer per week met evenveel plezier uit om mensen met een beperkte mobiliteit naar hun bestemming te brengen. Haar jarenlange inzet leverde haar onlangs de titel van ‘Duurzame Held’ op. Als het van Hilda afhangt, doet ze er nog vele jaren en kilometers bij.

“Mijn eerste rit was naar het ziekenhuis in Lommel. Achteraf heb ik gezegd dat ze mij wel verder weg mochten sturen. Die rit was veel te kort!”, lacht Hilda.

Altijd op pad zonder gps

Hilda kwam destijds toevallig in contact met een vrijwilliger van de Minder Mobielen Centrale in het ziekenhuis. Ze wist meteen: dat is iets voor mij! “Ik heb altijd rondgereden in Nederland met het fabrieksbusje. Ik ben graag op de baan en liefst zonder gps. Ik kan uit mijn hoofd overal naartoe rijden, zelfs naar het Middelheimziekenhuis in Antwerpen. Alleen in Nieuwpoort ging het ooit fout. Ze hadden een extra verkeerslicht gezet. Toen kwam ik uit in een doodlopende straat (lacht).”

Veel kilometers maken vele verhalen

Als Hilda de baan op kan, is ze gelukkig. Gewapend met haar muziekcassetjes vervoert ze iedereen met de glimlach. “Iemand zei ooit: ‘jij hebt altijd groen licht, hoe kan dat toch!’. Ik antwoordde al lachend dat de lichten bang werden als ze mijn auto zagen en automatisch van kleur veranderden. Ik heb al wat afgelachen. Maar het kan natuurlijk ook van mijn gebedjes afhangen. Ik doe al 40 jaar een gebed voor de veiligheid van mezelf, mijn passagiers en anderen op de weg voordat ik in de auto stap.”

Van per ongeluk uitkomen op de parking van de luchthaven tot een snelle stop aan de apotheek: Hilda doet haar vrijwilligerswerk enorm graag. “Mensen helpen en rondrijden is mijn leven. Nu is mijn auto kapot en mis ik het sociaal contact. Ik kijk ernaar uit om opnieuw te beginnen. Ik krijg veel telefoontjes met de vraag of hij nog niet gemaakt is, omdat ze mij missen. Als mijn auto klaar is, ben ik meteen weer onderweg!”

Dubbele dankbaarheid

Doorheen alle verhalen is het duidelijk: Lommelaars zijn Hilda ontzettend dankbaar voor alles wat ze doet. Ze rijdt niet alleen van hot naar her, maar gaat ook mee binnen, biedt een luisterend oor en staat altijd goed op tijd paraat. Ook Hilda is dankbaar voor alles wat ze nog kan en mag doen. “Ik ben 81 jaar en al 25 jaar de enige vrouw binnen de Minder Mobielen Centrale. Als ik de mensen kan helpen, ben ik gelukkig. De dankbaarheid, de warmte en het sociaal contact doen zo’n deugd. En als er iemand ondankbaar in mijn auto zit, dan krijgt die steeds een antwoord (lacht)!"

This article is from: