Првото евангелие за детството на Исус Христос ПОГЛАВЈЕ 1 1 Следниве извештаи ги најдовме во книгата на првосвештеникот Јосиф, повикана од некои Кајафа 2 Тој раскажува дека Исус зборувал уште кога бил во лулка и ѝ рекол на мајка си: 3 Марија, јас сум Исус, Синот Божји, тој збор што ти го кажа според изјавата на ангелот Гаврил до тебе, и мојот татко ме испрати за спасение на светот. 4 Во триста и деветтата година од ерата на Александар, Август објавил декрет според кој сите луѓе треба да одат да се оданочуваат во својата земја. 5. Јосиф стана, и со својата сопруга Марија отиде во Ерусалим, а потоа дојде во Витлеем, за тој и неговото семејство да бидат оданочени во градот на неговите татковци. 6 А кога дојдоа покрај пештерата, Марија му призна на Јосиф дека дошло нејзиното време на раѓање, и не можеше да оди во градот, и рече: „Да влеземе во оваа пештера. 7 Во тоа време сонцето беше многу блиску до заоѓање. 8 Но Јосиф побрза да ѝ донесе бабица; и кога виде една стара Еврејка, која беше од Ерусалим, ѝ рече: „Молиј се, дојди овде, добра жена, и оди во таа пештера, и таму ќе видиш жена што е подготвена да роди. 9 Беше после зајдисонце, кога старицата и Јосиф со неа стигнаа до пештерата и двајцата влегоа во неа. 10 И ете, сето тоа беше исполнето со светла, поголема од светлината на светилките и свеќите и поголема од светлината на самото Сонце. 11 Тогаш детето го завиткуваа во повиени и ги цицаа градите на својата мајка Света Марија. 12 Кога обајцата ја видоа оваа светлина, се изненадија; Старицата ја прашала Света Марија, дали ти си мајка на ова дете? 13 Света Марија одговори: Таа беше. 14 На која старицата рече: „Ти си многу поразличен од сите други жени. 15 Света Марија одговори: „Како што нема дете како мојот син, така нема ниту една жена како неговата мајка. 16 Старицата одговори и рече: „Госпоѓо моја, дојдов овде за да добијам вечна награда. 17 Тогаш нашата Богородица Света Марија ѝ рече: „Положи ги рацете твои врз детето; што, кога го направи, стана цела. 18 И додека излегуваше, рече: „Од отсега па натаму, во сите денови на мојот живот, ќе се грижам и ќе му бидам слуга на ова дете. 19 По ова, кога пастирите дојдоа и запалија, и тие многу се радуваа, им се јави небесната војска, која го фалеше и се поклонуваше на Севишниот Бог. 20 И додека пастирите се занимаваа со иста работа, пештерата во тоа време изгледаше како славен храм, бидејќи и ангелските и човечките јазици се обединија за да Го обожаваат и величаат Бога заради раѓањето на Господ Христос. 21 Но, старата Еврејка, кога ги виде сите овие очигледни чуда, Го пофали Бога и рече: „Ти благодарам, Боже, Боже Израилев, зашто моите очи го видоа раѓањето на Спасителот на светот.
ПОГЛАВЈЕ 2 1 И кога дојде времето на неговото обрежување, имено, осмиот ден, кога законот заповеда да се обрежува детето, тие го обрежаа во пештерата. 2 И старата Еврејка ја зеде кожичката (други велат дека ја зеде врвката од папокот) и ја чуваше во алабастерска кутија со старо масло од нард. 3 А таа имаше син дрогер, кому му рече: „Внимавај да не ја продаваш оваа алабастерска кутија со маст од шипката, иако за тоа треба да ти принесат триста пени“. 4 Сега ова е онаа алабастерска кутија што ја набави Марија грешничката, и го излеа со мирото врз главата и нозете на нашиот Господ Исус Христос, и ја избриша со јас влакната на главата. 5 Потоа, по десет дена го доведоа во Ерусалим, и на четириесеттиот ден од неговото раѓање го принесоа во храмот пред Господа, принесувајќи му ги соодветните жртви, според барањето на Мојсеевиот закон: имено, секој мажјакот што ја отвора утробата ќе биде наречен свет на Бога. 6 Во тоа време стариот Симеон го виде како свети како столб на светлината, кога Света Богородица, мајка му, го носеше на раце и се исполни со најголемо задоволство од глетката. 7 А ангелите стоеја околу него и го обожаваа, како што стојат царски стражари околу него. 8 Тогаш Симеон, приближувајќи се до Света Марија, испружејќи ги рацете кон неа, Му рече на Господа Христа: „Сега, Господи мој, слугата твој ќе замине во мир, според Твоето слово; 9 Зашто очите мои ја видоа твојата милост, што си ја приготвил за спасение на сите народи; светлина на сите луѓе и слава на твојот народ Израел. 10 Присутна беше и пророчицата Ана, која се приближи и Го пофали Бога и ја славеше среќата на Марија. ПОГЛАВЈЕ 3 1 И се случи, кога Господ Исус се роди во Витлеем, град на Јудеја, во времето на Царот Ирод; мудреците дојдоа од Исток во Ерусалим, според пророштвото на Зорадашт, и донесоа со себе приноси: злато, темјан и смирна, и му се поклонија и му ги принесоа своите дарови. 2 Потоа Госпоѓата Марија зеде едно негово повивање во кое беше завиткано новороденчето и им го даде наместо благослов, кој го примија од неа како најблагороден подарок. 3 И во исто време им се јави ангел во облик на ѕвездата што претходно им беше водич на нивното патување; чија светлина ја следеа додека не се вратија во својата земја. 4 Кога се вратија, нивните кралеви и кнезови дојдоа кај нив и ги прашаа: Што виделе и направиле? Какво патување и враќање имаа? Какво друштво имаа на пат? 5 Но тие го изведоа повилникот што им го даде Света Марија, поради што празнуваа гозба. 6 И откако, според обичаите на нивната земја, запалија оган, му се поклонија. 7 И фрлајќи го повивањето во него, огнот го зеде и го чуваше. 8 И кога се изгасна огнот, го извадија повивањето неповредено, колку огнот да не го допрел. 9 Потоа почнаа да го бакнуваат и да го ставаат на главите и на очите, велејќи: „Ова е, секако, несомнена вистина, и навистина е чудно што огнот не можеше да го изгори и да го проголта. 10 Потоа го зедоа и со најголема почит го положија меѓу своите богатства. ПОГЛАВЈЕ 4 1 А Ирод, кога сфати дека мудреците задоцнија и не се вратија кај него, ги повика свештениците и мудреците и рече: „Кажете ми на кое место да се роди Христос?