Macedonian - The Book of Prophet Jeremiah

Еремија

ПОГЛАВЈЕ1

1ЗборовитенаЕремија,синотХелкиин,од свештеницитештобеавоАнатот,воземјата Венијаминова:

2.КомумудојдесловотоГосподововоденовитена Јосија,синотАмонов,царотјудејски,вотринаесеттата годинаоднеговотоцарување

3ТоадојдеиводеновитенаЈоаким,синотЈосиев, царотјудејски,докрајотнаединаесеттатагодинаод царувањетонаСедекија,синотЈосиев,царотјудејски, допреселувањетонаЕрусалимворопствовопеттиот месец

4ТогашмидојдесловотоГосподово: 5Преддатеобликувамвоутробата,Јастепознавав;и преддаизлезешодутробата,теосветивитепоставив запророкнанародите

6Тогашреков:„О,Господи,Боже!Еве,неможамда зборувам,заштосумдете“

7НоГосподмирече:„Невели:детесум,заштоќе одишкајситекајкоиќетепратам,исèштоќети заповедам,зборувајго“

8Неплашисеоднивнителица,заштоЈассумсотебе задатеизбавам,велиГоспод.

9ТогашГосподјаиспружиракатаијадопреустата мојаИГосподмирече:„Еве,гиставивзборовитеМои воустататвоја.“

10Ете,денестепоставивнаднародитеинадцарствата, задаискоренуваш,дауриваш,даразорувашида уриваш,даградишидасадиш.

11ИдојдесловотоГосподоводомене:„Еремија,што гледаш?“Јасреков:„Гледамбадемовстап.“

12ТогашГосподмирече:„Добровиде,заштоЈасќе побрзамдагоисполнамзборотМој“

13ИдојдесловоГосподоводоменевторпат:„Што гледаш?“Јасреков:„Гледамвриечкогрне,алицетому есвртеноконсевер“

14ТогашГосподмирече:„Одсеверќеизбувнезловрз ситежителиназемјата“

15Зашто,ете,Јасќегиповикамситеплемињана севернитецарства,велиГоспод,итиеќедојдатиќего поставатсекојсвојотпрестолпредвлезотна ерусалимскитепорти,ипредситенеговиѕидови наоколу,ипредситејудејскиградови.

16ИќегиизречамМоитесудовипротивнивзасета нивназлоба,коиМеоставијаикадеанадругибоговии сепоклонуваанаделатанасвоитераце.

17Затоа,препашигибедратасвои,станиикажиимсè штоќетизаповедам;неплашисеоднивнителица,за данетепосрамампреднив.

18Зашто,ете,денестенаправивзаутврденград,за железенстолбизабронзениѕидовипротивцелата земја,противцаревитејудејски,противнејзините кнезови,противнејзинитесвештенициипротив народотназемјата

19Иќесеборатпротивтебе,нонемадатенадвладеат, заштоЈассумсотебе,велиГоспод,задатеизбавам

1УштемидојдесловотоГосподово: 2ОдииизвикајвоушитенаЕрусалим,велејќи:„Вака

3ИзраилотбешесветпредГоспода,првинаод плодовитеНегови;ситештогопроголтуваат,ќесе соблазнат;злоќедојдеврзнив,велиГоспод

4ЧујтегословотоГосподово,домеЈаковов,исите племињанадомотИзраилев!

5ТакавелиГоспод:„КакванеправданајдоавоМене вашитетатковци,тасеоддалечијаодМенеиодеапо суетаистанаасуетни?“

6Инерекоа:„КадееГоспод,Којнèизведеодземјата Египетска,Којнèводешенизпустината,низземјана пустиниибездни,низземјанасушаинасмртнасенка, низземјанизкојаникојнепоминаликадештоникој неживеел?“

7Иведоведоввоплодназемја,задајадетеод нејзинитеплодовииоднејзинитедобрини;нокога влеговте,јаосквернивтеМојатаземјаигонаправивте Моетонаследствогнасно.

8Свештеницитенерекоа:„КадееГоспод?“Ионие штогочуваатЗаконотнеМепознаа;пастирите згрешијапротивМене,апророцитепророкувааво иметонаВаалиодеапонекорисниработи

9ЗатоаЈасуштеќесезалагамсовас,велиГоспод,исо синовитенавашитесиновиќесезалагам

10Зашто,појдетепрекуостровитеКитимивидете,па испратетевоКидаридоброразгледајте,ивидетедали иматаквонешто

11Далинекојнародгипроменилсвоитебогови,кои сепакнесебогови?АМојотнародјазаменилсвојата славасоонаштонееодкорист.

12Чудетесе,небеса,одоваиужасетесе,бидетемногу пусти,велиГоспод.

13ЗаштоМојотнароднаправидвезла:Меостави Мене,Изворотнаживавода,исиископакладенци, скршеникладенци,коинеможатдадржатвода.

14ДалиеИзраелслуга?Далиетојдомашенроб? Зоштоерасипан?

15Младителавовирикааврзнегоивикаа,ија направијаземјатанеговапустош;градовитенеговисе изгоренибезжители

16ИсиновитенаНофиТахапанестигоскршија теметонаглавата

17Несилитипричиназатоа,штогооставиГоспода, твојотБог,когатеводешепопатот?

18Асега,штоправишпопатотконЕгипет,задаги пиешводитенаСихор?Илиштоправишпопатоткон Асирија,задагипиешводитенареката?

19Твојатазлобаќетепоправа,атвоитеотстапувањаќе текараатЗатоазнајивидидекаезлоигорчливошто

21Јастезасадивкакоблагородналоза,одчистосеме; какотогашсепретворивоизопаченорастениеодтуѓа лозазамене?

22.Зашто,дуриидасемиешсонитратиидакористиш многусапун,твојатабеззакониееобележанапред Мене,велиГосподБог

23Какоможешдакажеш:„Несумосквернет,несум тргналпоВаалим?“Видигосвојотпатводолината, знајштосинаправил;тисибрзадромедаркаштоги минувасвоитепатишта;

24Дивоосле,навикнатонапустина,коегодише ветеротпосвојаволја;којќегоодбиевонејзината пригода?Ситештојабараатнемадасеизморат;во нејзиниотмесецќејанајдат

25Спречијаногатасвојаданебидеголаигрлотосвоја данебидежед,атирече:„Неманадеж,нема,заштоги сакавстранцитеипонивќеодам“

26Какоштокрадецотсесрамикогаќегофатат,такасе срамиидомотИзраилев:тие,нивнитецареви,нивните кнезови,нивнитесвештенициинивнитепророци, 27велејќимунадрвото:„Тисимојтатко!“ина каменот:„Тимеизведе!“заштомигосвртеагрбот,ане лицетосвое;нововреметонасвојатаневолјаќеречат: „Станииспасинè!“

28.Но,кадесетвоитебогови,штосигинаправил? Некастанат,акоможатдатеспасатвовреметона твојатаневолјаЗашто,Јуде,споредбројотнатвоите градови,сеитвоитебогови.

29ЗоштосерасправатесоМене?Ситевиезгрешивте противМене,велиГоспод

30Залудногиудираввашитесинови,тиенепримија опомена;вашиотмечгипроголтавашитепророцикако лавштогиуништува

31О,роде,видетегословотоГосподово!Зарбев пустиназаИзраел?Земјанатемнина?Затоамојот народвели:„Ниесмегосподари,немаповеќеда доаѓамекајТебе?“

32Можелидевојкадагизаборависвоитеукраси,или невестатасвојатаоблека?АМојотнародМезаборави безбројденови.

33Зоштогоскратувашсвојотпатзадабарашљубов, пазатоаизлитегинаучинасвоитепатишта

34Ивотвоитескутовисенаоѓакрвтанадушитена сиромашнитеневини;нејанајдовпрекутајно пребарување,тукуврзситеовие

35.Ативелиш:„Бидејќисумневин,сигурноќесе одвратиНеговиотгневодмене“Еве,Јасќесезалагам соТебе,заштовелиш:„Несумзгрешил.“

36Зоштотолкумногусемачишзадагопромениш својотпат?ЌесезасрамишиодЕгипет,какоштосе засрамиодАсирија

37Ќеизлезешоднегосорацетенаглавата,зашто Господгиотфрлитвоитенадежи,инемадауспеешво нив

ПОГЛАВЈЕ3

1Велат:„Акочовекјаостависвојатажена,итаасиоди однегоистанеженанадруг,зартојќесевратикајнеа? Зартааземјанемадабидемногуосквернета?Атиси

2Подигнигиочитесвоиконвисокитеместаивиди

3Затоадождовитебеаодложени,инемашедоцендожд; атиимашечелокаконаблудница,анесакашедасе засрамиш

4Заротсеганемадамивикаш:„Таткомој,тисиводач намојатамладост?“

5Зарќегочувазасекогашсвојотгнев?Зарќегодржи докрај?Ете,тизборувашеиправишзло,колкушто можеше

6ГосподмиречеиводеновитенацаротЈосија:„Дали сивиделштонаправиотпадникотИзраил?Се

качувашенасекојависокапланинаиподсекоезелено дрвоитамублудствуваше.

7Иреков,откакоќегинаправиситеовиеработи: „Свртисеконмене!“НотаанесевратиИнејзината вероломнасестраЈудаговидетоа.

8Ивидов,когапорадиситепричинипорадикои отпадничкиотИзраелвршешепрељуба,јаотпуштиви

дрво

10Ипокрајсетоова,нејзинатавероломнасестраЈуда

велиГоспод

11ИГосподмирече:„ОтпадничкиотИзраилсе оправдаповеќеодвероломнатаЈуда.“

12Одииобјавигиовиезборовиконсеверикажи: „Вратисе,отстапникуИзраиле,велиГоспод,инемада гоискористамМојотгневврзвас,заштосуммилостив, велиГоспод,инемадаселутамзасекогаш“

13Самопризнајгосвоетобеззаконие,декасисе побунилпротивГоспода,твојотБог,исигирасфрлал своитепатиштаконтуѓинцитеподсекоезеленодрво,и негопослушалгласотМој,велиГоспод

14.Свртетесе,децаотстапници,велиГоспод,зашто Јассеоженивсовас;иќевеземампоеденодградипо двајцаодплеме,иќеведоведамнаСион

15ИќевидадампастириспоредМоетосрце,коиќеве хранатсознаењеиразбирање

16Икогаќесемножитеиќесеразмножитеназемјата, вотиеденови,велиГоспод,немаповеќедавелат: „КовчеготназаветотГосподов!“,нитуќеимдојдена ум,нитуќесесетатнанего,нитуќегопосетат,нитуќе сепотрудатповеќе

17ВотоавремеќегонаречатЕрусалимпрестол

20Какоштоженатасеодвојуваодсвојотмаж,такаи виепостапувавтепредавничкисоМене,домеИзраилев, велиГоспод

21Глассеслушнанависокитеместа,плачимолбина синовитеИзраилеви,заштогоискривијасвојотпатиго заборавијаГоспода,својотБог

22Вратетесе,децаотстапници,иЈасќегиизлекувам вашитеотстапувања.Еве,ниедоаѓамекајТебе,зашто ТисиГоспод,Богнаш

23Навистина,залудносенадеваспасениетоод ридовитеиодмноштвотопланини;навистина,во Господа,нашиотБог,еспасениетонаИзраилот 24Заштосрамотгопроголтатрудотнанашите татковциоднашатамладост,нивнитестадаинивните говеда,нивнитесиновиинивнитеќерки 25Лежимевосрам,исрамотнèпокрива,зашто згрешивмепротивГоспода,нашиотБог,ниеи татковцитенаши,одмладостанашадоденес,инего слушавмегласотнаГоспода,нашиотБог.

ПОГЛАВЈЕ4

1Акосевратиш,Израиле,велиГоспод,вратисекон Мене;акогиотфрлишодпредМоитеочисвоите гнасотии,немадасеоддалечиш.

2Иќесезаколнеш:„ЖивеГоспод“,вовистина,во судивоправда,инародитеќесеблагословуваатво НегоиќесефалатсоНего.

3ЗаштовакаимвелиГосподналуѓетоодЈудаи Ерусалим:„Орејтејавашатанеобработеназемјаине сејтемеѓутрње.

4ОбрезајтесезаГосподаиотстранетегообрезотод срцетоваше,луѓеЈудејциижителиЕрусалимски,зада неизбувнеМојотгневкакооганиданегори,такашто никојданеможедагоизгасне,порадивашитезлодела 5ОбјаветевоЈудејаиобјаветевоЕрусалим,икажете: затрубетесотрубавоземјата!викајте,соберетесеи кажете:соберетесеидавлеземевоутврденитеградови

6ПодигнетегознаметоконСион,повлечетесе,не застанувајте,заштоќедонесамзлоодсевериголема пропаст

7Лавотизлезеодсвојатагрмушка,иуништувачотна незнабошцитеенапат;тојизлезеодсвоетоместозада јанаправитвојатаземјапустош,атвоитеградовиќе бидатопустошени,безжители 8Зашто,опашетесесовреќиште,ридајтеиридајте, заштолутиотгневГосподовнесеодвраќаоднас 9.Ивотојден,велиГоспод,ќепропаднесрцетона царотисрцетонакнезовите,исвештеницитеќесе зачудат,апророцитеќесечудат 10Тогашреков:„О,ГосподиБоже!Навистина,Ти многугиизмамиовиелуѓеиЕрусалим,велејќи:‘Ќе иматемир’,додекамечотсепробивадодушата“ 11Вотоавремеќеимсекаженаовојнародина Ерусалим:сувветеродвисокитеместавопустината конќеркатанамојотнарод,незаразладувањенитуза чистење, 12ДуриисиленветеродтиеместаќедојдеконМене; сегаиЈасќеизречампресудапротивнив 13Ете,тојќесеискачикакооблаци,аколитенегови каковиор;коњитенеговисепобрзиодорлитеТешко

14Ерусалиме,измијгосрцетосвоеодзлобата,задасе

15ЗаштогласобјавуваодДаниобјавуваневолјаод горатаЕфрем.

16Објаветеимнанародите!Еве,објаветепротив Ерусалимдекаоддалечназемјадоаѓаатнабљудувачии гокреваатсвојотгласпротивградовитеЈудини.

17Какочуваринанива,тиесепротивнеаодсите страни,заштотаасепобунипротивМене,велиГоспод 18Твоитепатиштаитвоитеделатедоведоадоова; тоаетвојатазлоба,бидејќиегорчлива,бидејќидопре досрцетотвое.

19Моиутроби,моиутроби!Меболисрцето;срцето мизуивомене;неможамдамолчам,заштоТигочу, душомоја,звукотнатрубата,страшниотгласзавојна. 20Севикауништувањеврзуништување,заштоцелата земјаеопустошена;одеднашмоитешаторисе опустошија,имоитезавесизамиг.

21Докогаќегогледамзнаметоиќегослушамзвукот натрубата?

22ЗаштоМојотнародебезумен,неМепознава;тиесе глупавидецаинемаатразбирање;мудриседаправат зло,адаправатдобронемаатзнаење

23Јавидовземјата,иете,бешебезличнаипразна;и небесата,атиенемаасветлина

24Гивидовпланините,иете,тиетрепереа,асите ридовилесносетресеа.

25Гледав,иете,немашечовек,иситептицинебесни избегаа

26.Гледав,иете,плоднотоместобешепустина,исите неговиградовибеаразурнатиодлицетонаГосподаи одНеговиотжестокгнев

27ЗаштовакавелиГоспод:„Целатаземјаќебиде пуста,ноЈаснемадајауништамцелосно“

28Заштоземјатаќетагува,анеботогореќепотемни, заштоЈасгокажавтоа,гонаумивтоа,инемадасе покајам,нитуќесеодвратамодтоа

29Целиотградќебегаодбучаватанакоњаницитеи стрелците,ќевлегуваатвогрмушкитеиќесе искачуваатпокарпите;секојградќебиденапуштени никојнемадаживеевонего

30Икогаќебидешразгалена,штоќеправиш?Дурии дасеоблекувашвопурпур,дуриидасеукрасувашсо златниукраси,дуриидагокинешлицетосвоесослика, залудноќесеразубавуваш;твоитељубовнициќете презираат,ќетигобараатживотот

Еремија

3Господи,неселиТвоитеочинасочениконвистината? Гиудри,нотиенетагуваа;гиистреби,нотиеодбијада приматопомена;гинаправијалицатасвоипотврдиод карпа,одбијадасевратат.

4Затоареков:„Навистинасеовиесиромашни,тиесе неразумни,заштонегопознаваатпатотГосподов,ниту судотсвојБог“

5Ќеодамкајголемцитеиќеимзборувам,заштотиего познаваатпатотГосподовисудотсвојБог;атиесите госкршијајаремотигискинааоковите

6Затоалаводшуматаќегиубие,волкодвечертаќеги ограби,леопардќегичуваградовитенивни;секојшто ќеизлезеоттамуќебидерастргнат,заштонивните престаписемногубројни,анивнитеотстапувањасе зголемија

7Какодатипростамзаова?ТвоитедецаМеоставијаи сезаколнаавоониештонесебоговиКогагинахранив доситост,тиеизвршијапрељубаисесобираавовојски вокуќитенаблудниците.

8Беакаконахранетикоњинаутро:секојзаржувашепо женатанасвојотсосед

9Зарнебиказнилзаова,велиГоспод,изарнебисе одмаздилдушатаМојанатаковнарод?

10Качетесенаѕидовитенејзинииразурнувајте,ноне уништувајтегицелосно;урнајтегибедемитенејзини, заштотиенесеГосподови

11ЗаштодомотИзраилевидомотЈудинпостапија многупредавничкипротивМене,велиГоспод.

12ТиегоизлажааГосподаирекоа:„Неетој,нитуќе нèстигнезло,нитуќевидимемечниглад“

13Ипророцитеќебидатветер,авонивнемасловото; такаќеимсенаправи

14ЗатоавакавелиГоспод,БогСаваот:„Затоаштого зборуватеовојзбор,ете,Јасќегинаправамзборовите Моивоустататвојаоган,аовојнароддрва,итојќеги проголта

15.Ете,Јасќедоведамврзваснарододдалеку,доме Израилев,велиГоспод;тоаесиленнарод,тоаедревен народ,народчијјазикнегознаеш,нитуразбирашшто зборуваат.

16Нивниоттресокекакоотворенгроб,ситесесилни луѓе

17Иќејаизедаттвојатажетваитвојотлеб,штоќего јадаттвоитесиновиитвоитеќерки;ќегиизедаттвоите овциитвоитестада;ќегиизедаттвоителозјаитвоите смокви;ќегиосиромашаттвоитеутврдениградови,на коисенадеваше,сомеч

18Новотиедни,велиГоспод,немадавеуништам.

19Икогаќесеслучи,когаќепрашате:„Зоштони правиГоспод,нашиотБог,сèова?“,тогашќеим одговорите:„КакоштоМеоставивтеиимслужевтена туѓибоговивовашатаземја,такаќеимслужитена туѓинцивоземјаштонееваша“

20ОбјаветегооваводомотЈакововиобјаветегово Јуда,велејќи:

21Слушнетегоовасега,луѓебезумниибезразбирање, коииматеочи,анегледате;коииматеуши,ане слушате!

22„НесебоителиодМене?“,велиГоспод,„не треперетелиодлицетоМое,Којгопоставивпесокотза границанаморетосовечназаповед,заданеможеда поминепрекунего;иакобрановитесенишаат,ноне

можатданадвладеат;акорикаат,нонеможатдаго преминат?“

23Ноовојнародимаодвратноибунтовносрце;се одметнааисизаминаа.

24Иневелатвосрцетосвое:„Дасебоимесегаод Господа,нашиотБог,Којдавадожд,ипрвиоти последниот,восвоевреме,инигичуваодредените неделинажетвата.“

25Вашитебеззаконијагиодвратијаовиеработи,а вашитегревовивелишијаоддоброто

26ЗаштомеѓуМојотнародсенаоѓаатбеззаконици:тие седнувааткакоонојштопоставувастапици, поставуваатстапица,фаќаатлуѓе.

27Какоштоекафезотполнсоптици,такасеполнии нивнитекуќисоизмама;затоасезголемијаисе збогатија.

28Тиесездебелија,блескаа;дуриигинадминаа делатананечесните;нејасудатправдата,правдатана сираците,носепакнапредуваат,инејасудатправдата насиромашните

29Зарнебиказнилзаова,велиГоспод,зарнебисе одмаздилдушатаМојанатаковнарод?

30Чудесноистрашнонештосеслучувавоземјата; 31Пророцитепророкуваатлажно,асвештениците владеатсосвоитесили;аМојотнародсакатакада биде;штоќеправитенакрајот?

ПОГЛАВЈЕ6

1СиновиВенијаминови,собериседаизбегашод Ерусалим,затрубисотрубавоТекоаипоставиогнен знаквоБет-Акерем,заштозлотодоаѓаодсевер,и големапропаст

2ЈаспоредивќеркатаСионовасоубаваинежнажена.

3Пастиритеќедојдаткајнеасостадатасвои,ќе распнатшаториоколунеа,секојќегопасатнасвоето место.

4Подгответесезавојнапротивнеа;станете,даодиме напладне!Тешкони,заштоденотсиоди,зашто сенкитенавечертасерастегнуваат.

5Станете,даодименоќеидагиразурнемедворците нејзини

6ЗаштовакавелиГосподСаваот:„Сечетедрвјаи подигнетенасиппротивЕрусалим!Овојеградотшто требадасеказни;тојецелосноугнетувањевонего“ 7Какоштоизворгиистурасвоитеводи,такаитааја истурасвојатазлоба;вонеасеслушанасилствои

9ТакавелиГосподСаваот:„Тиеќегособерат

Еремија

женатаќебидеземен,старецотсоонојштоеситод денови.

12Инивнитекуќиќебидатпредаденинадруги,заедно сонивитеиженитенивни;заштоЈасќејапротегнам ракатаМојаврзжителитеназемјата,велиГоспод.

13Зашто,однајмалиотдонајголемиот,секојесклонен коналчност,аодпророкотдосвештеникот,секој постапуванеправедно.

14Тиејалекувааранатанаќеркатанамојотнарод малку,велејќи:„Мир,мир“,коганемамир

15Далисесрамеакоганаправијагнаснодело?Не, воопштонесесрамеа,нитуможеадасесраматЗатоа ќепаднатмеѓуониештопаѓаат;вовреметокогаќеги посетам,ќебидатсоборени,велиГоспод

16ВакавелиГоспод:„Застанетенапатиштатаи видете,прашајтезастаритепатеки,кадеедобриотпат, иодетепонего,иќенајдетеодморзадушите ваши“Нотиерекоа:„Немадаодимепонего“

17Ипоставивстражаринадвас,велев:„Слушајтего звукотнатрубата!“Нотиеодговорија:„Немада послушаме“

18Затоа,чујте,народи,изнајте,особрание,штоемеѓу нив

19Слушај,земјо!Ете,ќедонесамзловрзовојнарод, плоднанивнитемисли,заштонегипослушааМоите зборови,нитуМојотзакон,тукугоотфрлија 20ЗоштомидоаѓатемјанодСава,иблагородентрска оддалечназемја?Вашитепаленицинемисе прифатливи,нитувашитежртвимисеслатки 21ЗатоавакавелиГоспод:„Ете,ќепоставамкамењаза сопнувањепредовојнарод,итатковцитеисиновите заедноќесесопнатврзнив;исоседотинеговиот пријателќезагинат

22.ВакавелиГоспод:„Ете,народдоаѓаодсеверната земја,иголемнародќесеподигнеодкраиштатана земјата

23Ќесефататзалакикопје;свиреписеибезмилост; нивниотгласрикакакоморе;јаваатнакоњи,наредени каколуѓезавојнапротивтебе,ќеркоСионова

24Чувмезагласотзанего;рацетениослабнаа;маканè обзеде,болкакаконаженаштосепородува

25Неизлегувајвополето,нитуодишпопат,зашто мечотнанепријателотистравотсеодситестрани.

26Ќерконамојотнарод,препашисесовреќаисе валкајвопепел;тагувајкакозаединец,горчливо ридање,зашторазорувачотќедојдененадејноврзнас.

27ТепоставивзакулаитврдинамеѓуМојотнарод,за дагозапознаешидагоиспробашнивниотпат.

28Ситесесуровибунтовници,одатсоклевети;тиесе месингижелезо,ситесерасипувачи

29Меховитесеизгорени,оловотосетрошиодогнот, леаротсетопизалудно,заштозлитенесеискорени.

30Ќегинаречатрасипаносребро,заштоГосподги отфрли

ПОГЛАВЈЕ7

1СловоштомудојденаЕремијаодГоспода,велејќи: 2ЗастанинапортатаоддомотГосподовиобјавиго тамуовасловоикажи:„ЧујтегословотоГосподово, ситеЈудејци,штовлегуватенизовиепортизадаМусе

3ВакавелиГосподСаваот,БогИзраилев:„Исправете

4Неверувајтеналажнизборови,велејќи:„Храмот Господов,храмотГосподов,храмотГосподовеова!“ 5Зашто,акогиисправитецелосносвоитепатиштаи своитедела,акоправилнојаизвршуватеправдатамеѓу човекотинеговиотближен,

6Аконегоугнетуватедојденецот,сирачетои вдовицата,непролеватеневинакрвнаоваместоине одитеподругибоговинавашаштета,

7Тогашќевенатерамдаживеетенаоваместо,во земјаташтоимјададовнавашитетатковци,засекогаш. 8Ете,сенадеватеналажнизборови,одкоинема никаквакорист

9Ќекрадетели,ќеубиватели,ќепрељубодејствувате ли,ќесеколнетелилажно,ќемукадетелитемјанна Ваалиќеодитеподругибогови,коинегипознавате? 10идојдетеизастанетепредменевоовојдом,којсе викасомоетоиме,икажете:„Избавенисмезадаги правимеситеовиегнасотии?“

11Заровојдом,којсевикасоМоетоиме,стана разбојничкапештеравовашитеочи?Ете,иЈасго видовтоа,велиГоспод

12АсегаодетевоМоетоместо,коебешевоСило,каде штогопоставивМоетоимепорано,ивидетештому направивпорадибеззакониетонаМојотнародИзраел 13Асега,бидејќигинаправивтеситеовиедела,вели Господ,иЈасвизборував,станувајќиранонаутрои зборувајќи,новиенеслушавте,ивеповикав,новиене одговаравте;

14Затоаќенаправамсоовојдом,којсевикасоМоето име,вокојсенадевате,исоместотоштовигодадов ваминавашитетатковци,какоштонаправивсоСило.

15ИќевеотфрламодпредСвојотпоглед,какоштоги отфрливситевашибраќа,целотоЕфремовосеме

16Затоанемолисезаовојнарод,некревајнивикни молитвазанив,нитумолисезанив,заштонемадате послушам

17Негледашлиштоправатвоградовитејудејскиипо улицитеерусалимски?

18Децатасобираатдрва,ататковцитепалатоган,а женитемесаттестозадаѝнаправатколачина небеснатацарицаидаимлеатпреливинадругибогови, задамеразгневат 19ЗарМеразгневуваат,велиГоспод,несе разгневуваатлисебеси,сосрамнасвоителица?

20ЗатоавакавелиГосподБог:„Ете,Мојотгневи

животните,врздрвјатаполскииврзплодовитеземни, иќегоратинемадасеугаснат

21ВакавелиГосподСаваот,БогИзраилев:

24Нотиенепослушаа,нитугоприклонијаувото,туку одеапосоветитеипофантазијатанасвоетозлосрце,и одеаназад,аненапред

25Одденоткогавашитетатковциизлегоаодземјата Египетскадоденес,вигииспраќавситеМоислуги, пророците,секојденстанувајќираноииспраќајќиги

26НотиенеМепослушаа,нитугоприклонијаувото, тукугоожесточијавратотсвој,правејќиполошоод своитетатковци

27Затоаќеимгикажувашситеовиезборови,нотие немадатепослушаат;ќегиповикуваш,нотиенемада тиодговорат

28.Нотиќеимкажеш:‘Оваенарод,којнегослуша гласотнаГоспода,својотБог,нитупримаопомена; вистинатаеисчезнатаиеотсеченаодустатанивна’

29Исечијакосатасвоја,Ерусалиме,ифрлија,и подигниридањенависокитеместа,заштоГосподго отфрлиигооставиродотнаСвојотгнев 30ЗаштосиновитеЈудиниправеазлопредМоитеочи, велиГоспод;гипоставијасвоитегнасотииводомот, којсевикасоМоетоиме,задагоосквернат

31ИгиизградијависокитеместанаТофет,којево долинатанасинотЕном,задагигоратсвоитесиновии своитеќеркивооган,штонеимгозаповедав,нитуми дојденаум.

32Затоа,ете,доаѓаатденови,велиГоспод,коганема повеќедасенарекуваТофет,нитудолинанасинот Еном,тукудолинанаколење;заштоќепогребуваатво Тофет,додеканеостанеместо

33Итруповитенаовојнародќебидатхраназаптиците небесниизаземнитеѕверови,иникојнемадаги избрка

34ТогашќегоотстранамодградовитеЈудинииод улицитеЕрусалимскигласотнавеселбаигласотна радост,гласотнамладоженецигласотнаневеста, заштоземјатаќебидепуста

ПОГЛАВЈЕ8

1Вотоавреме,велиГоспод,ќегиизвадатод гробовитекоскитенајудејскитецареви,коскитена неговитекнезови,коскитенасвештениците,коскитена пророцитеикоскитенажителитеерусалимски.

2Иќегираспослатпредсонцетоимесечинатаипред целатанебеснавојска,коигисакале,коиимслужеле, покоиоделе,коигибаралеикоиимсепоклонувале; немадабидатсобранинитупогребани,тукуќебидат ѓубреполицетоназемјата.

3Исмрттаќебидеизбранапредживототзасите остатоциодовазлосемејство,коиостанаанасите местакадештогиистерав,велиГосподСаваот 4.Ќеимречеш:„ВакавелиГоспод:зарќепаднат,а немадастанат?Зарќесесвртиинемадасеврати?“

5Зоштотогашовојнародерусалимскиезастранетод вечноотпаѓање?Седржицврстозаизмама,несакада севрати

6Јасслушавислушав,нотиенезборувааправилно; никојнесепокајазасвојатазлоба,велејќи:„Што направив?“Секојсевратинасвојотпат,какокоњшто брзавобитка.

7Да,штркотнанеботогизнаесвоитеопределени времиња;желката,жеравотиластовичкатагопазат

времетонасвоетодоаѓање;ноМојотнароднегознае судотГосподов.

8Каковелите:„НиесмемудриизаконотГосподовесо

еперотонакнижниците.

9Мудрецитесезасрамени,сеужаснатиисезаробени: ете,гоотфрлијасловотоГосподово;икаквамудрост имавонив?

10Затоаќеимгидадамнивнитеженинадруги,а нивнитеполињанаониештоќегинаследат,зашто секој,однајмалдонајголем,епреданнаалчност,од пророкдосвештеник,секојпостапуванеправедно 11Заштотиејаизлекувааранатанаќеркатанамојот народмалку,велејќи:„Мир,мир“,коганемамир 12Зарсесрамеакоганаправијагнаснодело?Не, воопштонесесрамеа,нитуможеадасесрамат.Затоа ќепаднатмеѓуониештопаѓаат;вовреметонанивната казнаќебидатсоборени,велиГоспод

13Ќегиистребам,велиГоспод,грозјенемадаимана лозата,смоквинасмоквата,илистотќеовене,иона штоимгодадовќеимисчезне

14Зоштоседимемирно?Соберетесе,давлеземево утврденитеградовиидамолчиметаму,заштоГоспод, нашиотБог,нèзамолкнаинидадедапиемежолчна вода,заштозгрешивмепротивГоспода.

15Очекувавмемир,нонемадобро;временаздравје,а ете,мака!

16ФрчењетонакоњитенеговисеслушашеодДан; целатаземјасетресеодржењетонанеговитесилни коњи,заштодојдоаијапроголтааземјатаисèштоево неа,градотиониештоживеатвонего.

17Зашто,ете,Јасќеиспратаммеѓувасзмии, кокатриси,коинемадабидатмаѓепсани,итиеќеве каснат,велиГоспод.

18Когасакавдасеутешамодтага,срцетомисе изнемоштивомене

19ЕтегогласотнавикотнаќеркатанаМојотнародод ониештоживеатводалечназемја:неелиГосподна Сион?нееливонегонеговиотцар?зоштоме разгневијасосвоитерезбаниликовиисочуднисуети? 20Жетватапомина,летотозаврши,аниенесме спасени

21Порадиранатанаќеркатанамојотнарод,повреден сум;црнсум,ужасмеобзеде

22НемалибалсамвоГалад,немалитамулекар? Зоштотогашнесеопоравиздравјетонаќеркатана мојотнарод?

ПОГЛАВЈЕ9

1О,дабешеглаватамојавода,аочитемоиизворна солзи,задаплачамдењеиноќезаубиенитенаќерката намојотнарод!

2О,даимаввопустинатаместозапрестојувањена патници,дагонапуштамнародотСвојидасиодамод

3Игисвиткуваатјазицитесвоикаколакзалага,ноне

4Внимавајтенасекојодближнитесвоиинесе надевајтенанитуеденбрат,заштосекојбратќего замени,асекојближенќесеклевети

5Исекојќегозалажувасвојотближенинемада зборувавистина;гонаучијајазикотсвојдазборува лагиисеизморијадаправатбеззаконие

6Твоетоживеалиштеесредеизмама;соизмаматие одбиваатдаМепознаат,велиГоспод.

7ЗатоавакавелиГосподСаваот:„Ете,ќегистопами ќегииспитам,заштоштоќенаправамзаќеркатана Мојотнарод?“

8Јазикотимекакострелаиспружена;зборуваизмама; соустатачовекмузборувамирнонаближниотсвој,а восрцетосезаканува

9Зарнеќегиказнамзаовиеработи,велиГоспод,зар неќесеодмаздидушатаМојазатаковнарод?

10Ќекренамплачиридањезапланините,аза пустинскитеживеалишта-оплакување,заштоизгореа, такаштоникојнеможешедапоминенизнив,нитуќе гочујатгласотнадобитокот;иптицитенебеснии ѕверовитеизбегаа,исчезнаа

11ИќегонаправамЕрусалимкупиштаурнатинии пештераназмејови,аградовитенаЈудаќегинаправам пустини,безжители

12Којемударчовек,штоможедагоразбереова,икој етој,комуустатаГосподовамузборуваше,задаго откриетоа,заштоземјатапропаѓаигорикакопустина, такаштоникојнепоминуванизнеа?

13ИГосподвели:„ЗатоаштогонапуштијаМојот закон,штоимгопоставив,инегопослушаагласот Мој,нитуодеапонего;

14тукуодеапофантазијатанасвоетосрцеипо Ваалимите,накоигиучеанивнитетатковци;

15ЗатоавакавелиГосподСаваот,БогИзраилев:„Ете, Јасќегинахранамовиелуѓесопелиниќеимдадамда пијатжолчнавода“

16Ќегираспрснаммеѓународите,коинитутиениту нивнитетатковцинегипознаваа;иќеиспратаммечпо нивдодеканегиистребам

17ВакавелиГосподСаваот:„Размислетеиповикајте гиожалостенитежени,некадојдат;ииспратетепо лукавитежени,некадојдат

18Инекапобрзаатинеказапеатзанас,задани потечатсолзиодочите,аочнитекапациданисе истураатсовода

19ЗаштогласнаплачсеслушаодСион:„Какосме разорени!Многусмепосрамени,заштојанапуштивме земјата,заштонашитеживеалиштанèотфрлија.“

20Но,чујтегословотоГосподово,жени,иувотоваше некагопримисловотоодустатаНегова,инаучетеги ќеркитевашинаплачење,асекојасвојасоседкана ридање.

21Заштосмрттасеискачинизнашитепрозорции влезевонашитедворци,задагиистребидецата однадворимладитемажиодулиците 22„Зборувај:вакавелиГоспод:труповитечовечкиќе паднаткакоѓубренаотворенополе,какогрстпо жетварот,иникојнемадагисобере“

23ТакавелиГоспод:„Неканесефалимудриотсо мудростасвоја,нитусилниотсосилатасвоја,ниту богатиотсобогатствотосвое

24Но,којсефали,некасефалисоова:декаМе разбираиМепознава,декаЈассумГоспод,Кој покажувамилост,судиправданаземјата,заштовотоа миемило,велиГоспод.

25Ете,доаѓаатденови,велиГоспод,когаќегиказнам ситеобрезанисонеобрезаните;

26Египет,Јуда,Едом,Амоновитесинови,Моависите штоживеатвопустината,заштоситетиенародисе необрежани,ицелиотдомИзраилевенеобрежанво срцето

ПОГЛАВЈЕ10

1СлушајтегословотоштовигокажуваГоспод,доме Израилев!

2.ТакавелиГоспод:„Неучетегопатотна незнабошцитеинеплашетесеоднебеснитезнаци, заштонезнабошцитесеплашатоднив“

3Заштообичаитенанародотсесуетни:сечедрвоод шумата,делонарацетенаработникот,сосекира

4Гоукрасуваатсосреброисозлато,гоприцврстуваат соклинциичекани,заданесепомрдне.

5Тиесеисправеникакопалма,нонезборуваат;мора дасеносат,бидејќинеможатдаодатНебојтесеод нив,заштонеможатдаправатзло,нитупакевонивда праватдобро

6ЗаштоникојнеекакоТебе,Господи,големсиТи,и големоеТвоетоимевосилата.

7КојнебисебоилодТебе,Царенанародите?Зашто ТебеТиприпаѓатоа,бидејќимеѓуситемудрецина народитеивоситенивницарстванеманикојкакоТебе.

8Нотиесесосемабезумниинеразумни:родотеучење засуети

9СреброраспослановочинииедонесеноодТарсис,а златоодУфаз,делонамајсториодрацетеналеарот; синаицрвенаенивнатаоблека;сèеделонавешти луѓе.

10НоГосподевистинскиБог,тојеживБогивечен Цар:одНеговиотгневземјатаќесетресе,анародите немадаможатдагоиздржатНеговиотгнев.

11Вакаќеимкажете:боговите,коинегисоздадоа неботоиземјата,ќеисчезнатодземјатаиодподовие небеса.

12ТојјасоздадеземјатасосилатаСвоја,гоутврди светотсомудростаСвојаигираспнанебесатасо разумотСвој.

13КогаќегоизговоригласотСвој,имамногуводина небесата,игикревапареитеодкраиштатаназемјата, правимолњиоддождиговадиветеротодсвоите ризници

14Секојчовекебезуменвосвоетознаење;секојлеаре

17Соберијасвојатастокаодземјата,жителна

18ЗаштовакавелиГоспод:„Ете,веднашќегиизгонам жителитеназемјатаиќегивознемирам,задасе снајдат“

19Тешкоменезамојатарана,тешкаеранатамоја,но јасреков:„Навистинаеовамака,иморамдаја поднесам“

20Мојатаскинијаеразурната,иситемоијажињасе скинати;моитесиновиизлегоаодмене,игинема; немавеќекојдајараспнемојаташаторницаидаги поставимоитезавеси

21ЗаштопастиритестанаабезумниинеГобараа Господа;затоанемадауспеат,иситенивнистадаќе бидатраспрснати.

22Ете,доаѓабучаваодбучаваиголемавреваод севернатаземја,задагинаправиградовитеЈудини пустиниизмејовипештера.

23Господи,знамдекапатотначовекотнеевонего, деканеевонего,којоди,задагиуправувасвоите чекори.

24Господи,казниме,нососуд,невогневотСвој,за данемеуништиш

25ИзлејгогневотСвојврзнародитештонеТе познаваат,иврзплемињаташтонегоповикуваат Твоетоиме,заштотиегоизедоаЈакова,гоизедоа,го истребијаигоопустошијанеговотоживеалиште.

ПОГЛАВЈЕ11

1СловоштомудојденаЕремијаодГоспода,велејќи:

2Слушнетегизборовитенаовојзаветизборувајтеим налуѓетоодЈудаинажителитеерусалимски;

3Икажиим:‘ВакавелиГоспод,БогИзраилев: Проклетдаечовекот,којнегипослушувазборовите наовојзавет!

4штоимгозаповедавнавашитетатковциводенот когагиизведоводземјатаЕгипетска,оджелезната печка,велејќи:„ПослушајтегогласотМоји исполнувајтесèштовизаповедам;такаќебидетеМој народ,аЈасќебидамвашБог“

5задајаисполнамзаклетваташтоимјазаклетвавна вашитетатковци,декаќеимдадамземјавокојатече медимлеко,какоштоеденесТогашодговориви реков:„Таканекабиде,Господи!“

6ТогашГосподмирече:„Објавигиситеовиезборови поградовитеЈудиниипоулицитеЕрусалимски, велејќи:„Чујтегизборовитенаовојзавети исполнувајтеги!“

7Заштоимсезаколнавнавашитетатковциодденот когагиизведоводземјатаЕгипетска,пасèдоденес, станувајќираноивелејќи:„ПослушајтегогласотМој“ 8Нотиенепослушаа,нитугонаведнааувотосвое, тукусекојодешеспоредмислатанасвоетозлосрце; затоаЈасќегииспратамврзнивситезборовинаовој завет,штоимзаповедавдагиисполнуваат,атиенеги исполнија

9ИмиречеГоспод:„Сенашлазаверамеѓулуѓетоод ЈудаимеѓужителитенаЕрусалим.“ 10Севратијаконбеззаконијатанасвоитетатковци, коинесакаадагислушаатМоитезборови,итргнаапо другибоговизадаимслужат.ДомотИзраилевидомот ЈудингопрекршијаМојотзаветштогосклучивсо

11ЗатоавакавелиГоспод:„Ете,ќеимдонесамзлоод

12ТогашградовитеЈудиниижителитеЕрусалимскиќе

воопштонемадагиспасатвовреметонанивната неволја

13Зашто,Јудо,колкуштобеатвоитеградови,толку беаитвоитебогови,иколкуштобеаерусалимските улици,толкужртвенициподигнавтенатаасрамна работа,жртвеницизакадењенаВаал

14Затоанемолисезаовојнарод,нитукревајвикниту молитвазанив,заштоЈаснемадагипослушамкогаќе викаатконМенезасвојатаневолја

15Штоправимојотвозљубенвомојотдом,кога гневотговршешесомнозина,исветатаплотсе оддалечуваодтебе?Когаправишзло,тогашсе радуваш

16Господгонаречетвоетоимезеленамаслинка,убава исодобарплод;собучаваодголемавревазапалиоган врзнеа,игранкитеѝсеискршија

17ЗаштоГосподСаваот,Којтепосади,изречезло противтебе,порадизлотонадомотИзраилевина домотЈудин,штогонаправијапротивсебе,задаМе разгневат,принесувајќимутемјаннаВаал.

18ИГосподмидадезнаењезатоа,ијасгознамтоа; тогашТимигипокажанивнитедела

19Ајасбевкакојагнеиливолштоговодатнаколење, инезнаевдекасмислуваатзаговорипротивмене, велејќи:„Дагоуништимедрвотосонеговиотплодида гоистребимеодземјатанаживите,заданесепамети повеќенеговотоиме“

20Но,Господинавојските,Којсудишправедно,Кој гииспитувашбубрезитеисрцето,дозволимидаја видамТвојатаодмаздаврзнив,заштоТебеТија откривМојатаработа

21ЗатоавакавелиГосподзалуѓетоодАнатот,коија барааттвојатадуша,велејќи:„Непророкувајвоимето Господово,заданеумрешоднашарака!“

22ЗатоавакавелиГосподСаваот:„Еве,Јасќеги казнам:младитеќеумратодмеч,синовитенивнии ќеркитенивниќеумратодглад

23Инемадаимаостатокоднив,заштоќедонесамзло врзлуѓетоодАнатот,дуриивогодинатананивната казна

1ПраведенсиТи,Господи,когасемоламсоТебе;но дозволимидазборувамсоТебезаТвоитесудови Зоштопатотназлитенапредува?Зоштосесреќнисите

5Акоситрчалсопешаците,атиетеизмориле,тогаш какоможешдасеборишсокоњите?Иаковомирната земја,вокојасенадеваше,теизмориле,тогашкакоќе сесправишкогаЈорданќесеизлее?

6Заштоибраќататвоиидомотнататкототвој,тие постапуваапредавничкисотебе,дурииповикаа мноштвопотебе;неверувајим,дуриикогати зборуваатубавизборови.

7Гонапуштивсвојотдом,гонапуштивсвоето наследство;јапредадовдрагатанадушатамојаво рацетенанејзинитенепријатели

8Моетонаследствомиекаколаввошума;вика противмене;затоагозамразив.

9Моетонаследствоезаменекакошаренаптица, птицитенаоколусепротивнеа;дојдете,соберетеги ситеполскиѕверови,дојдетедаизедете.

10Многупастиригоуништијамојотлозје,гозгазија мојотдел,гонаправијамојотблагороденделпустина 11Јанаправијапуста,ипустатагувапредМене;целата земјаепуста,заштоникојнејаземаприсрце 12Опустошувачитедојдоанаситевисокиместаво пустината,заштомечотГосподовќепроголтаод едниоткрајназемјатадодругиот;ниеднотелонемада имамир

13Сеејапченица,ноќежнеаттрње;семачатсебеси,но немадаимааткорист;иќесезасраматодвашите приходипорадижестокиотгневГосподов

14ВакавелиГосподпротивситеМоизлисоседи,кои седопираатдонаследствотоштомугодадовнаМојот народИзраел:„Ете,ќегиискорнамоднивнатаземјаи ќегоискорнамдомотЈудиноднивнатасредина.“

15Иоткакоќегиискоренам,ќесевратамиќеимсе смилувам,иќегивратам,секоговосвоетонаследство исекоговосвојатаземја.

16Иќесеслучи,акотиевнимателногинаучат патиштатанаМојотнарод,колнатсевоМоетоиме: „ЖивеГоспод“,какоштогоучеаМојотнароддасе колневоВаал,тогашќебидатизграденимеѓуМојот народ

17.Но,аконепослушаат,Јасќегоискорнамиќего уништамтојнарод,велиГоспод

ПОГЛАВЈЕ13

1ВакамивелиГоспод:„Одиикуписилененпојас, ставигооколуслабините,инегоставајвовода.“

2ИтакакупивпојасспоредсловотоГосподовоиго облековоколуслабините.

3ИмидојдесловотоГосподововторпат:

4Земигопојасотштосигокупил,штоеоколу слабините,стани,одидоЕуфратискријготамуво дупкаодкарпа.

5ИотидовигоскривпокрајЕуфрат,какоштоми заповедаГоспод

6Ипомногудни,Господмирече:„Стани,одидо Еуфратиземигооттамупојасот,штотизаповедавда госкриештаму.”

7ПотоаотидовдоЕуфрат,ископавигозедовпојасот одместотокадештогобевскрил;иете,појасотбеше оштетен,небешекорисензаништо. 8ТогашмидојдесловотоГосподово:

9ВакавелиГоспод:„Вакаќејаосквернамгордостана

10Овојзолнарод,којнесакадагислушаМоите

ништо

11Заштокакоштопојасотсеприлепувазаслабините

ИзраилевдомицелиотЈудиндом,велиГоспод,зада бидатМоинарод,име,пофалбаислава,нотиене послушаа

12Затоаќеимкажешовиезборови:„ВакавелиГоспод, БогИзраилев:секојмевќесенаполнисовино“Итие ќетиречат:„Незнаемелидекасекојмевќесенаполни совино?“

13Тогашќеимкажеш:„ВакавелиГоспод:„Еве,ќеги наполнамсопијанствоситежителинаовааземја, царевитештоседатнаДавидовиотпрестол, свештениците,пророцитеиситежителиерусалимски“ 14Иќегиздробамеденпротивдруг,татковцитеи синовитезаедно,велиГоспод;немадагисожалам,

гиистребам

15Слушајтеивнимавајте;небидетегорди,зашто Господзборува

16ДајтеМуславанаГоспода,вашиотБог,предда донесетемнина,ипреднозетевашидасесопнатна темнитепланини,идодекачекатесветлина,Тојја претворавосенканасмрттаијапретворавомрак 17Но,аконегопослушатетоа,душатамојаќеплаче вотајностпорадивашатагордост,иокотомоеќеплаче горкоиќепотечеодсолзи,заштостадотоГосподовое одведеноворопство.

18Кажиимнацаротинацарицата:„Смиретесе, седнете,заштовашитекнезстваќесесрушат,дурии крунатанавашатаслава.“

19Градовитенајуготќебидатзатворенииникојнема дагиотвори;целаЈудаќебидеодведенаворопство, целатаќебидеодведенаворопство.

20Кренетегиочитесвоиипогледнетегиониешто доаѓаатодсевер:кадеестадотоштотибешедадено, твоетоубавостадо?

21Штоќекажешкогаќетеказни?Заштотигинаучи дабидатводачииводачинадтебе;немалидатефатат макикакоженаштосепородува?

22Иаковосрцетосвоеречеш:„Зоштомисеслучи ова?“Порадиголеминатанатвоетобеззаконие,ќесе откријатскутовитетвоииќесеоткријатпетицитетвои 23МожелиЕтиопјанецотдасијапроменикожата,или леопардотсвоитедамки?Тогашивие,коисте

ПОГЛАВЈЕ14

1СловоГосподовоштомудојденаЕремијазасушата 2Јудатагува,апортитенејзиниовенуваат,црниседо земјата,ивикотзаЕрусалимсекрева.

3Инивнитеблагородницигииспратијасвоитедеца приводите;тиедојдоадојамите,ноненајдоавода;се вратијасопразнисадови;беазасрамениизбунети,иги покријаглавитесвои

4Бидејќиземјатаерасцепена,бидејќинемашедождна земјата,орачитесезасрамија,гипокријаглавитесвои 5Исрнатасеродивополетоигоостави,зашто немашетрева.

6Идивитеослистоејанависокитеместа,го пригушувааветероткакозмејови;очитеим престануваа,заштонемашетрева.

7Господи,иаконашитебеззаконијасведочатпротив нас,направиготоазарадиТвоетоиме,заштомногусе нашитеотстапувања;згрешивмепротивТебе.

8О,надежИзраилева,спасителунеговвовремена неволја,зоштодабидешкакостранецвоземјата,како патникштосевраќадапреноќи?

9Зоштодабидешкакозбунетчовек,какосиленчовек штонеможедаспаси?АТи,Господи,симеѓунасисо Твоетоимесмеповикани;неоставајнè.

10ТакавелиГосподнаовојнарод:„Такасакаатда талкаат,негивоздржуваатнозетесвои;затоаГоспод негиприфаќа;сегаќесесетинанивнотобеззакониеи ќегиказнинивнитегревови“

11ТогашГосподмирече:„Немолисезаовојнародза неговодобро.“

12Когапостат,немадагочујамнивниотвик;икога принесуваатжртвапаленицаижртва,немадаги прифатам;тукуќегиистребамсомеч,согладисо помор

13Тогашреков:„О,ГосподиБоже!Ете,пророцитеим велат:немадавидитемеч,нитуќеиматеглад,тукуќе видадамсигуренмирнаоваместо“

14ТогашГосподмирече:„Пророцитепророкуваат лажновоМоеиме;Јаснегииспратив,нитуим заповедав,нитуимзборував;тиевипророкуваатлажно видениеигатање,ништожноиизмамананивнотосрце 15ЗатоавакавелиГосподзапророцитешто пророкуваатвоМоеиме,аЈаснегииспратив,атие велат:„Мечигладнемадаимавоовааземја;одмечи гладќебидатистребенитиепророци.“

16Инародотнакогомупророкуваат,ќебидеисфрлен поулицитеерусалимскипорадигладимеч,инемада иманикојдагипогребе,нинив,нинивнитежени,ни нивнитесинови,нинивнитеќерки,заштоќејаизлеам нивнатазлобаврзнив

17Затоакажиимгооваслово:некасолзаточитемои дењеиноќе,инеканепрестануваат,заштодевицата ќерканамојотнародескршенасоголемокршење,со многутежокудар

18Акоизлезамвополето,етегиубиенитеодмеч,ако влезамвоградот,етегигладните!Ипророкоти свештеникотодатвоземјаштонејапознаваат 19ЗарцелоснојаотфрлиЈуда?Зардушататвојасе згрозиодСион?Зоштонèпобеди,азанаснема исцеление?Чекавмемир,анемадобро,времеза исцеление,аете,мака!

20Јапризнаваме,Господи,нашатабеззакониеи

22Далимеѓусуетитенанезнабошцитеиманекојшто можедапредизвикадожд?Илинеботоможедададе дожд?Несилититој,Господи,Боженаш?Затоа,на Тебесенадеваме,заштоТисигисоздалситеовие работи

ПОГЛАВЈЕ15

1ТогашГосподмирече:„ИакоМојсејиСамоилстоеја предМене,сепакнебиможелдасесвртамконовој народ;фрлигиодпредМенеипуштигидасиодат 2Иакотиречат:„Кадедаодиме?“-кажиим:„Вака велиГоспод:којезасмрт,засмрт;којезамеч,замеч; којезаглад,заглад;којезаропство,заропство“

3Иќеимпоставамчетиривида,велиГоспод:мечза убивање,кучињазакинење,птицинебеснииѕверови земнизаголтањеиуништување

4Иќегиизведамвоситеземницарствапоради Манасија,синотЕзекиев,царотЈудејски,заонаштого направивоЕрусалим

5Зашто,којќесесмилуванатебе,Ерусалиме,иликој ќетеоплакува,иликојќесесвртидапрашакакоси? 6„Меостави“,велиГоспод,„севратиназад;затоаќе јапротегнамракатаМојапротивтебеиќетеистребам; уморенсумодкаење.

7Иќегиразвеамсолепезапредпортитеназемјата,ќе гилишамоддеца,ќегоистребамМојотнарод,зашто несевраќаатодсвоитепатишта.

8Вдовицитенивнисенамножијазаменеповеќеод песокотморски;доведовврзнив,противмајкатана младите,ограбувачнапладне;гонатеравненадејнода падневрзнего,аужасиврзградот

9Онааштородиласедумдеца,сеизнемоштува;го предавадухот;сонцетоѝзаоѓадодекаеуштеден;се засрамуваисепосрамува;аостатокотоднивќего предадамнамечпреднивнитенепријатели,вели Господ.

10Тешкомене,мајкомоја,штомиродичовекна раздоричовекнарасправиизацелатаземја!Нијасне сумпозајмилсолихва,нитупакнекојмипозајмилсо лихва,асепакситемепроколнуваат 11Господрече:„Навистинаќебидедобросотвојот остаток;навистинаќенаправамнепријателотдате молидобрововременазлоивовременаневолја“ 12Заржелезотоќегоскршисевернотожелезои

16Твоитезборовибеапронајдениигипроголтав;и Твоетословомибешерадостивеселбанасрцетомое, заштосумповикансоТвоетоиме,Господи,Божена војските.

17Неседеввособраниетонапотсмевачите,нитусе радував;седевсампорадиТвојатарака,заштоме исполнисогнев

18Зоштоболкатамојаевечна,аранатамоја неизлечива,којаодбивадасеизлекува?Зартиќеми бидешкаколажливецикаководаштопресушува?

19ЗатоавакавелиГоспод:„Акосевратиш,ќете вратамиЈасќезастанешпредМене;акогоодделиш скапоценотоодподмолното,ќебидешкакоМојауста; некасеврататтиеконТебе,нотинесевраќајкон нив“

20Ќетенаправамзаовојнародкакоограденбронзен ѕид;тиеќесеборатпротивтебе,нонемадате надвладеат,заштоЈассумсотебезадатеспасамида теизбавам,велиГоспод.

21Иќетеизбавамодрацетеназлите,иќетеоткупам одрацетенаужасните

ПОГЛАВЈЕ16

1ИдоменедојдесловотоГосподово: 2Неземајжена,нитуќеимашсиновиниќеркинаова место

3ЗаштовакавелиГосподзасиновитеиќеркитештосе родијанаоваместо,изамајкитештогиродија,иза татковцитештогиродијавоовааземја;

4Ќеумратодтешкасмрт;немадабидатоплакувани, нитуќебидатпогребани,тукуќебидаткакоѓубрепо лицетоназемјата;ќебидатистребениодмечиодглад, анивнитетруповиќебидатхраназаптицитенебеснии заземнитеѕверови

5ЗаштовакавелиГоспод:„Невлегувајтеводомотна тагата,неодетедатагуватеинетагувајтезанив,зашто ЈасгоодзедовмиротСвојодовојнарод,велиГоспод, милостаимилоста“

6Иголемитеималитеќеумираатвоовааземја;нема дабидатпогребани,нитуќесеоплакуваатзанив,ниту ќесесечат,нитуќесеоќелавуваатзанив

7Нитуќесекинатзаниввотага,задагиутешатза мртвите,нитуќеимседавачашаутехазанивниот таткоилизанивнатамајка

8.Невлегувајвокуќазагозба,задаседишсонив,да јадешидапиеш

9ЗаштовакавелиГосподСаваот,БогИзраилев:„Ете, Јасќегоотфрламодоваместо,предвашитеочииво вашитеденови,гласотнарадостаигласотнарадоста, гласотнамладоженецотигласотнаневестата“ 10Икогаќемугиоткриешнаовојнародситеовие зборови,тиеќетиречат:„ЗоштоГосподнијаизрече целатаовааголемазлоба?Какваенашатабеззаконие? КојенашиотгревштогонаправивмепротивГоспода, нашиотБог?“

11Тогашќеимречеш:„ЗатоаштовашитетатковциМе оставија,велиГоспод,иодеаподругибогови,им служеаиимсепоклонуваа,аМеоставијаМенеинего пазеаМојотзакон;

12Авиепостапувавтеполошоодвашитетатковци; зашто,ете,секојодвасодипофантазијатанасвоето

випокажаммилост

14Затоа,ете,доаѓаатденови,велиГоспод,когаповеќе немадасевели:„ЖивеГоспод,Којгиизведесиновите ИзраилевиодземјатаЕгипетска!“

15Туку:„ЖивеГоспод,Којгиизведесиновите Израилевиодсевернатаземјаиодситеземјикадешто гибешепротерал.“Иќегивратамвонивнатаземја, штоимјададовнанивнитетатковци

16Ете,ќепратампомногурибари,велиГоспод,итие ќегиловат;апотоаќепратампомногуловци,итиеќе гиловатодсекојапланина,иодсекојрид,иод дупкитенакарпите

17ЗаштоМоитеочисенаситенивнипатишта;тиене сескриениодМоетолице,нитунивнотобеззакониее скриеноодМоитеочи

18Ипрвоќеимвратамдвојнозанивнатабеззакониеи

19Господи,силомоја,тврдиномојаиприбежиштемое воденотнаневолја,ќедојдаткајТебенезнабошците

корист“

20Зарчовекќесиправибогови,атиенесебогови?

21Затоа,ете,ќеимпокажамуштееднаш,ќеимја покажамракатаМојаисилатаМоја,иќезнаатдека иметоМоееГоспод.

ПОГЛАВЈЕ17

1ГревотнаЈудаенапишансожелезнопероисо дијамантскиврв;врежаненаплочатананивнотосрце инароговитенавашитежртвеници;

2Додеканивнитедецасесеќаваатнасвоитеолтарии насвоитешумичкипокрајзеленитедрвјанависоките ридови.

3О,мојагоровополето,ќегодадамтвојотимотисите твоибогатстванаграбеж,итвоитевисокиместаза грев,поситетвоиграници.

4Итисамиотќесеоткажешоднаследствотосвоешто тигодадов;иќетенатерамдаимслужишна непријателитетвоивоземјаташтонејапознаваш,

5ВакавелиГоспод:Проклетдаечовекот,којсе надеваначовекигоправителотосвојарака,ачиесрце

Еремија

зелен;инемадасегриживогодинатанасуша,нитуќе престанедадаваплод.

9Срцетоеизмамливоповеќеодсèимногуелукаво: којможедагопознае?

10Јас,Господ,гоиспитувамсрцето,гииспитувам душите,задамудадамнасекогоспореднеговите патиштаиспоредплодотнанеговитедела

11Какоштоеребицатасединајајца,анегиизведува, такаионојштосезбогатува,анепоправо,ќеги оставивосрединатанасвоитеденовиинакрајотќе бидебезумен

12Славенвисокпрестолодпочетокотеместотона нашетосветилиште.

13Господи,надежИзраилева,ситештоТенапуштаат ќебидатзасрамени,аониештосеоддалечуваатод Менеќебидатзапишаниназемјата,заштоГо напуштијаГоспода,Изворотнаживавода

14Исцелиме,Господи,иќебидамисцелен;спасиме,и ќебидамспасен,заштоТисимојапофалба.

15Ете,тиемивелат:„КадеесловотоГосподово?Нека дојдесега!“

16Јаснебрзавданебидампастирзадатеследам, нитупосакувавтаженден;Тизнаеш:онашто излегувашеодмоитеуснибешепредТебе

17Небидимистрав,Тисимојанадежводенотна злото

18Некасепосраматониештомегонат,нојаснекане сепосрамам;некасеужаснаттие,нојаснеканесе ужаснам;донесетеврзнивденназлоиистребетегисо двојнапогибел

19ВакамиречеГоспод:„Одиизастанинапортатана синовитенародни,низкојавлегуваатиизлегуваат царевитејудејски,инаситеерусалимскипорти;

20Икажиим:„ЧујтегословотоГосподово,цареви јудејски,ицелаЈуда,иситежителиерусалимски,што влегуватенизовиепорти!

21ВакавелиГоспод:„Внимавајтенасебеиненосете товарвосаботенден,нитувнесувајтегониз ерусалимскитепорти;

22.Неизнесувајтетовародвашитекуќивосаботенден, нитуработетеникакваработа,тукусвететего саботниотден,какоштоимзаповедавнавашите татковци.

23Нотиенепослушаа,нитугонаведнааувото,тукусе вкочанијавратот,заданеслушаат,нитудаприфатат поука.

24ИакоМепослушате,велиГоспод,иневнесувате товарнизпортитенаовојградвосаботенден,тукуго осветуватесаботниотденинеработитеникакваработа вонего;

25Тогашќевлезатнизпортитенаовојградцаревии кнезови,коиседатнапрестолотДавидов,јавајќиколи икоњи,тиеинивнитекнезови,луѓетоодЈудаи жителитенаЕрусалим;иовојградќеостанезасекогаш

26ИќедојдатодградовитеЈудини,одоколинатана Ерусалим,одземјатаВенијаминова,одрамнината,од планинитеиодјуг,носејќижртвипаленици,жртви, приносиодмесоитемјан,иќепринесуваатжртвина пофалбаводомотГосподов 27Но,аконеМепослушатедагопразнувате саботниотдениданеноситетовар,влегувајќиниз

1СловоштомудојденаЕремијаодГоспода,велејќи: 2Станииодидолувокуќатанагрнчарот,итамуќете натерамдагичуешМоитезборови.

3Потоаотидоввокуќатанагрнчарот,иете,тој работешенатркалата

4Исадотштогонаправиодглинасеоштетиворацете нагрнчаротЗатоатојповторнонаправидругсад,како штомусечинешедобронагрнчаротдагонаправи.

5ТогашмидојдесловотоГосподово:

6ДомеИзраилев,неможамлиданаправамсоваскако штоеовојгрнчар?велиГоспод.Ете,какоштое глинатаворакатанагрнчарот,такастеивиевоМоите раце,домеИзраилев

7Воонојмигкогаќезборувамзанекојнародиза некоецарство,задагоискоренам,дагособорамида гоуништам;

8Акотојнарод,противкогоизреков,сеодвратиод своетозло,ќесепокајамзазлотоштомислевдамуго направам

9Икогаќезборувамзанародизацарство,задаго изградамизасадам;

10АконаправизловоМоитеочи,негопослуша гласотМој,тогашќесепокаамзадоброто,сокоереков декаќеимкористам

11Затоа,сегаодиикажиимналуѓетоЈудејциина жителитеЕрусалимски:вакавелиГоспод:„Ете,Јас смислувамзлопротиввасисмислувампланпротиввас; вратетесесекојодсвојотлошпатинаправетегидобри патиштатасвоииделатасвои.“

12Итиерекоа:„Неманадеж;тукуќеодимепосвоите мислиисекојоднасќесепокоруванасвојатазлобна мисла.“

13ЗатоавакавелиГоспод:прашајтегисега незнабошците,којчултаквонешто?Девицата Израилеванаправимногустрашнодело.

14Ќегооставилинекојливанскиотснегштодоаѓаод карпатанаполето,илиќесеоставилистуденатавода штодоаѓаоддругоместо?

15ЗаштоМојотнародМезаборави,тиекадеана суетатаигинатераадасесопнуваатнапатиштатасвои, постаритепатеки,даодатпопатеки,попатштонее утврден;

16Задајанаправатземјатанивнапустинаиместоза вечносвиркање;секојштоќепоминепокрајнеаќесе зачудииќејазамавнеглавата 17Ќегираспрснамкакосоисточенветерпред непријателот;ќеимгопокажамгрбот,анелицето,во

Еремија

Тебезадазборувамдоброзанивидагоодвратам Твојотгневоднив.

21Затоапредајтегидецатанивнинагладипролејтеја нивнатакрвсосилатанамечот;нивнитеженинека останатбездецаивдовици;нивнитемажинекабидат погубени;нивнитемладилуѓенекабидатубиениод мечвобитка

22Некасечуевикодкуќитенивни,когаодеднашќе донесештолпаврзнив,заштоископаајамазадаме фататискријаастапицизанозетемои 23Но,Господи,Тигизнаешситенивнинамери противмене,задамеубијат;неимпростувајго беззакониетонивно,нитугобришешгревотнивниод предТвоетолице;некабидатсоборенипредТвоето лице;такапостаписониввовреметонаТвојотгнев ПОГЛАВЈЕ19

1.ВакавелиГоспод:„Одииземигрнчарскиземјенсад иземигистарешинитенанародотистарешинитена свештениците;

2ИизлезиводолинатанасинотЕном,којаепри влезотнаисточнатапорта,иобјавигитамузборовите штоќетигикажам,

3Икажи:„ЧујтегословотоГосподово,царевијудејски ижителиерусалимски!ТакавелиГосподСаваот,Бог Израилев:ете,ќедонесамзловрзоваместо,коеќему заѕвонинасекојштоќегочуе.

4ЗаштоМеоставијаигоотуѓијаоваместоикадеаво негонадругибогови,коинитутие,нитунивните татковцинегипознаваа,нитуцаревитејудејски,иго исполнијаоваместосокрвнаневини; 5ТиеизградијаивисокиместанаВаал,задагигорат своитесиновисооганкакожртвипаленицинаВаал, штонегозаповедав,нитугореков,нитумипаднана памет

6Затоа,ете,доаѓаатденови,велиГоспод,когаова местонемаповеќедасенарекуваТофет,нитудолина насинотЕном,тукудолинанаколење 7ЌегообезвреднамнамеротнаЈудаиЕрусалимнаова место;ќегинаправамдападнатодмечпред непријателитенивнииодрацетенаониештоимја бараатдушата;анивнитетруповиќеимгидадамза хрананаптицитенебеснииназемнитеѕверови 8Иќегонаправамовојградпустошиместоза свиркање;секојштоќепоминенизнегоќесезачудии ќесвирипорадиситенеговиневолји 9Иќегинатерамдајадатмесоодсиновитесвоии месоодќеркитесвои,исекојќејадемесоодсвојот пријателвоопсадатаитеснатаположба,сокојаќеги притискаатнивнитенепријателииониештоимја бараатдушата.

10Тогашќејаскршишмешинатапредочитеналуѓето штоодатсотебе,

11Иќеимкажам:„ВакавелиГосподСаваот:такаќе госкршамовојнародиовојград,какоштосекрши грнчарскисад,којнеможедасепоправи;иќеги погребаатвоТофет,додеканеостанеместоза погребување“

12„Такаќенаправамсооваместо,велиГоспод,исо жителитенегови,иќегонаправамовојградкако

13Икуќитеерусалимскиикуќитенајудејскитецареви

15ВакавелиГосподСаваот,БогИзраилев:„Ете,ќего доведамврзовојградиврзситенеговиградовисето злоштогоизрековпротивнего,заштосезакоравија,за данегислушаатзборовитеМои

ПОГЛАВЈЕ20

1Пасхур,синотнасвештеникотИмер,којбешеи главенуправникводомотГосподов,чудекаЕремија гипророкувашеовиеработи

2ТогашПасхургоудрипророкотЕремијаигостави вокладакајгорнатапортаВенијаминова,којабешекај домотГосподов

3УтредентаПасхургоизведеЈеремијаодкладата ТогашЈеремијамурече:„ГосподнетенаречеПасхур, тукуМагормисабиб“

4ЗаштовакавелиГоспод:„Ете,ќетенаправамужасза себеизаситетвоипријатели;тиеќепаднатодмечот насвоитенепријатели,атвоитеочиќеговидаттоа;и целиотЈудаќегопредадамворацетенававилонскиот цар,итојќегиодведеворопствовоВавилониќеги убиесомеч“

5Ќегипредадамситесилинаовојград,ситенегови трудови,ситенеговискапоценостииситебогатствана јудејскитецаревиворацетенанивнитенепријатели, коиќегиограбат,ќегизематиќегиоднесатво Вавилон.

6Ати,Пасхуре,иситештоживеатвотвојотдом,ќе отидетеворопство;ќеотидетевоВавилон,тамуќе умретеитамуќебидетепогребани,тииситетвои пријатели,накоиимпророкувашелажно

7Господи,Тимеизмами,ијасбевизмамен;Тиси посиленодменеипобеди;секојденсумнапотсмев, ситемисепотсмеваат

8Зашто,откакозборував,викав,викавзанасилствои грабеж,заштословотоГосподовомибешезапотсмеви запотсмевсекојден

9Тогашреков:„Немаповеќедагоспомнувам,нитуќе зборувамвоНеговоиме.“Но,Неговиотзборбешево срцетомоекакораспаленоган,затворенвокоските мои,ибевизморенодтрпеливоста,инеможевда издржам

10Заштогислушнавклеветитенамнозина,стравод ситестраниЈавете,велаттие,иниеќејаобјавиме

Еремија

13ПејтеМунаГоспода,фалетеГоГоспода,заштоја избавидушатанасиромавиотодракатана злосторниците

14Проклетдаеденотвокојсеродив!Данебиде благословенденотвокојмеродимајками.

15Проклетдаечовекотштомудонесевестнататко ми,велејќи:„Тисеродимашкодете!“-тоамногуго израдува.

16ИнекабидетојчовеккакоградовитештоГосподги разурна,анесепокаја;некагослушавикотнаутрои викотницатанапладне;

17Заштонемеубиуштеодутробата,задамибиде мајкамигроб,аутробатанејзинадабидевечноголема сомене

18Зоштоизлеговодутробатазадавидаммакаитага, задамипоминатденовитевосрам?

ПОГЛАВЈЕ21

1СловоштодојдедоЈеремијаодГоспода,когацарот СедекијагииспратикајнегоПасхур,синотМелхиев,и Софонија,синотМасиев,свештеникот,велејќи: 2Прашајго,темолам,Господазанас,зашто Навуходоносор,царотвавилонски,војувапротивнас; можебиГосподќепостаписонасспоредситеСвои чудеса,паќесеоддалечиоднас

3ТогашЈеремијаимрече:„Вакаќемукажетена Седекија:

4ВакавелиГоспод,БогИзраилев:„Ете,ќеговратам оружјетозабојнооружјештоевовашитераце,сокое себоритепротиввавилонскиотцарипротив Халдејците,коивеопсадуваатнадвородѕидините,иќе гособерамсредеовојград

5ИЈассамиотќесеборампротиввассоиспружена ракаисосилнамишка,вогнев,војаростивоголем гнев

6Иќегипоразамжителитенаовојград,илуѓетои добитокот;ќеумратодголемпомор

7Потоа,велиГоспод,ќегопредадамСедекија,царот јудејски,инеговитеслуги,инародот,иониештоќе останатвоовојградодпомор,одмечиодглад,во рацетенаНавуходоносор,царотвавилонски,иво рацетенанивнитенепријатели,иворацетенаоние штојабараатнивнатадуша;итојќегипоразисо острилотонамечот;немадагипоштеди,нитуќеимсе смилува,нитуќеимсесмилува.

8Инаовојнародќемукажеш:„ВакавелиГоспод:ете, предвасставампатнаживотипатнасмрт.“

9Којќеостаневоовојград,ќеумреодмеч,одглади одпомор;акојќеизлезеиќеимпадненаХалдејците, коивеопсадуваат,ќеживее,инеговиотживотќему бидеплен.

10ЗаштоЈасгосвртивлицетоМоепротивовојградза зло,анезадобро,велиГоспод;тојќебидепредаденво рацетенававилонскиотцар,итојќегоизгорисооган 11Азадомотнајудејскиотцар,кажи:„Чујтего словотоГосподово!

12ДомеДавидов,вакавелиГоспод:извршетесуд наутроиизбаветегоограбениотодрацетена угнетувачот,заданеизгориМојотгневкакооганида негори,такаштоникојданеможедагоизгасне,

13Ете,Јассумпротивтебе,жителкенадолинатаи

14НоЈасќевеказнамспоредплодовитенавашите дела,велиГоспод,иќезапаламоганвонејзинаташума, итааќепроголтасèнаоколу

ПОГЛАВЈЕ22

1ВакавелиГоспод:„Слезиводомотнајудејскиотцар икажитамуовиезборови:

2Икажи:„ЧујгословотоГосподово,цареЈудејски,кој седишнапрестолотДавидов,тиитвоитеслугии твојотнарод,коивлегуваатнизовиепорти

3ВакавелиГоспод:Извршувајтесудиправда, избавувајтегоограбениотодрацетенаугнетувачот;не

оваместо

4Зашто,аконавистинагонаправитеова,тогашниз портитенаовојдомќевлезатцаревиштоседатна

слугиинеговиотнарод

5.Но,аконегипослушатеовиезборови,секолнамво Себе,велиГоспод,декаовојдомќестанепустина 6ЗаштовакавелиГосподнацарскиотдомЈудин:„Ти сизаМенеГаладиврвнаЛиван;ноЈасќетенаправам пустинаиградовибезжители“

7Ќеподготвампротивтебеуништувачи,секојсо своетооружје;тиеќегиисечаттвоитеизбраникедрии ќегифрлатвооган

8Имногународиќепоминатпокрајовојградиќему речатсекојнасвојотближен:„ЗоштоГосподпостапи такасоовојголемград?“

9Тогашќеодговорат:„Затоаштогооставијазаветот наГоспода,својотБог,иимсепоклонуваанадруги боговииимслужеа“

10Неплачетезамртвиот,нитутагувајтезанего;туку плачетегоркозаонојштосиоди,заштотојповеќе немадасевратиинемадајавидисвојатародназемја 11ЗаштовакавелиГосподзаСалум,синотна јудејскиотцарЈосија,којцарувашенаместотаткому Јосија,којизлезеодоваместо:„Тојповеќенемадасе вратитаму“

12.Ноќеумренаместотокадештогоодведоаво ропствоиповеќенемадајавидиовааземја

13Тешконаоној,којјаградисвојатакуќасонеправда

ближензаработабезплатаинемудавазанеговата

14Којвели:„Ќесиизградамширокакуќаиголеми

Еремија

17Нотвоитеочиитвоетосрцесенасоченисамокон твојатаалчност,конпролевањеневинакрв,кон угнетувањеинасилство,задагоправиштоа

18ЗатоавакавелиГосподзаЈоаким,синотЈосиев, царотјудејски:„Немадагооплакуваатвелејќи:„Леле, братемој!“или„Леле,сестро!“немадагооплакуваат велејќи:„Леле,Господи!“или„Леле,славаму!“

19Ќебидепогребанкакомагаре,влеченифрлен надвородерусалимскитепорти

20ОдивоЛиванивикај,икренигогласотсвојво Васанивикајодходниците,заштоситетвои љубовницисеуништени

21Тизборуваввотвојатаблагосостојба,нотирече: „НемадатепослушамТаквитисеобичаитеод младостатвоја:негослушашегласотМој

22.Ветротќегиизедеситетвоипастири,атвоите љубовнициќеодатворопство;тогашсигурноќесе засрамишиќесепосрамишзасетосвоезло

23О,жителунаЛиван,којсигоправишгнездотово кедрите,колкуќебидешмилостивкогаќетестигнат маки,макикаконаженаштосепородува!

24ЖивСум,велиГоспод,дуриидабешеХонија, синотЈоакимов,царотјудејски,печатнадеснатарака моја,оттамуќетеземав;

25Ќетепредадамворацетенаониештојабараат твојатадуша,ворацетенаониеодчиелицесебоиш, ворацетенаНавуходоносор,вавилонскиотцар,иво рацетенаХалдејците.

26Ќетеисфрламтебеитвојатамајка,штотероди,во другаземја,кадештонестесеродиле,итамуќе умрете.

27Новоземјатавокојасакаатдасевратат,тамунема дасевратат

28ДалиовојчовекХонијепрезрен,скршенидол?

Далиесадбеззадоволство?Зоштосепротерани,тоји неговотопотомство,исефрленивоземјаштонеја познаваат?

29О,земјо,земјо,земјо,чујгословотоГосподово

30ВакавелиГоспод:„Запишетегоовојчовеккако бездетен,човекштонемаданапредувавосвоитедни, заштоникојоднеговотопотомствонемаданапредува, седејќинапрестолотДавидовивладеејќиповеќево Јудеја.“

ПОГЛАВЈЕ23

1Тешкоимнапастиритештогиуништуваати растураатовцитеодМоетопасиште,велиГоспод.

2ЗатоавакавелиГоспод,БогИзраилев,против пастиритештогопасатМојотнарод:„Гораспрснавте стадотоМое,гиизгонивтеинегипосетивте;еве,Јасќе веказнамзазлотонавашитедела,велиГоспод.

3ИќегособерамостатокотодМоетостадоодсите земјикадештогипротерав,иќегивратамвонивните стада,итиеќебидатплоднииќесенамножат 4Ќеимпоставампастири,коиќегипасат;итиенема повеќедасеплашат,нитудасеужаснуваат,нитуќеим снема,велиГоспод 5Ете,доаѓаатденови,велиГоспод,когаќему издигнамнаДавидправеднагранка,ицарќецаруваи ќенапредува,иќеизвршувасудиправданаземјата

6ВонеговитедниЈудаќебидеспасена,аИзраелќе

ИзраилевиодземјатаЕгипетска;

8туку:„ЖивеГоспод,Којгоизведеигоповеде потомствотонадомотИзраилеводсевернатаземјаиод ситеземјикадештогиизгонив,итиеќеживеатво својатаземја“

9Срцетомиескршеновоменепорадипророците,сите коскимитреперат;сумкакопијанчовек,какочовек когогосовладувавиното,порадиГосподаипоради зборовитенаНеговатасветост

10Заштоземјатаеполнасопрељубници,заштопоради клетватаземјататагува,убавитеместавопустинатасе исушија,нивниотпателош,инивнатасиланее праведна

11Заштоипророкотисвештеникотсеосквернети;иво Мојотдомјанајдовнивнатабеззаконие,велиГоспод 12Затоапатотнивниќеимбидекаколизгавипатеки

13ИвидовбезумиекајпророцитеСамарија;тие пророкуваавоВаалигозаблудувааМојотнарод Израилот

14Икајпророцитеерусалимскивидовнештострашно:

рацетеназлосторниците,заданесеодвратиникојод својатабеззаконие.СитетиесезаменекакоСодом,а жителитенеговикакоГомора

15ЗатоавакавелиГосподСаваотзапророците:„Ете, Јасќегинахранамсопелиниќегинапојамсожолчна вода,заштоодерусалимскитепророцисепрошири безбожностапоцелатаземја“

16ВакавелиГосподСаваот:„Неслушајтеги зборовитенапророцитештовипророкуваат;тиеве праватсуетни;зборуваатвиденијаодсвоетосрце,ане одустатаГосподова.

17Тиеимвелатуштенаониештомепрезираат: „Господрече:„Мирќеимате!“Имувелатнасекојшто одипофантазијатанасвоетосрце:„Злонемадаве снајде“

18Зашто,којседржелдосоветотГосподов,иго согледалигочулНеговиотзбор,којгопазелНеговиот зборигочул?

19Ете,виорГосподовизлегувавобес,силенвиор;ќе паднестрашноврзглаватаназлите

20ГневотГосподовнемадасевратидодеканеги исполниидодеканегиисполнимислитенасрцето

24Можелинекојдасескриевотајност,аЈасданего видам?велиГоспод.НегиисполнувамлиЈаснеботои земјата?велиГоспод

25Слушнавштозборуваапророците,коипророкуваат лажновоМоеиме,велејќи:„Сонував,сонував.“

26Докогаќебидеовавосрцетонапророцитешто пророкуваатлаги?Да,тиесепророцинаизмаматана своетосрце;

27коимислатдекаќегонатераатМојотнароддаго заборавиМоетоимепрекусвоитесоништаштоги раскажуваатсекојнасвојотближен,какоштонивните татковцигозаборавијаМоетоимепорадиВаал 28Пророкот,којсонува,некараскажувасон;икојго имаМојотзбор,некагокажуваМојотзборверноШто еплевасопченица?велиГоспод

29НеелиМоетословокакооган,велиГоспод,икако чеканштокршикарпа?

30Затоа,ете,Јассумпротивпророците,велиГоспод, коигикрадатМоитезборови,секојодсвојотближен.

31Ете,Јассумпротивпророците,велиГоспод,коиго користатјазикотсвојивелат:„Тојвели“

32Ете,Јассумпротивониештопророкуваатлажни соништа,велиГоспод,игираскажуваатиго заведуваатМојотнародсосвоителагиисосвојата лекомисленост;ноЈаснегииспратив,нитуим заповедав;затоатиенемадамукористатнаовојнарод, велиГоспод

33Икогаовојнарод,илипророк,илисвештеник,ќете праша,велејќи:„КоеебреметоГосподово?“тогашќе имречеш:„Каквобреме?Ќевеоставам“,велиГоспод

34Апророкот,свештеникотинародотштоќекаже: „БремеГосподово“,ќегоказнамтојчовекинеговиот дом

35Вакаќемукажетесекојнасвојотближенисекојна својотбрат:„ШтоодговориГоспод?Шторече Господ?“

36Инемаповеќедагоспоменуватебремето Господово,заштозборотнасекогоќебиденеговбреме, заштогиизопачивтезборовитенаживиотБог,на ГосподаСаваот,нашиотБог.

37Вакаќемукажешнапророкот:„Штотиодговори Господ?ШторечеГоспод?“

38Но,бидејќивиевелите:„БремеГосподово“,затоа вакавелиГоспод:„Затоаштоговелитеовојзбор: „БремеГосподово“,аЈасвивелам:„Невелите:„Бреме Господово“,

39Затоа,ете,Јас,токмуЈас,ќевезаборавамсосема,ќе венапуштамвасиградотштовигодадоввамина вашитетатковци,иќевеотфрламодМоетолице 40Иќевинанесамвеченсрамивеченсрам,којнема дасезаборави

ПОГЛАВЈЕ24

1Господмипокажа,иете,двекошницисосмоквибеа поставенипредхрамотГосподов,откако Навуходоносор,царотвавилонски,гиодведеод ЕрусалимвозаробеништвоЈехонија,синотЈоакимов, царотјудејски,икнезовитејудејски,содрводелцитеи ковачите,игиодведевоВавилон.

2Еднатакошницаимашемногудобрисмокви,како

лошисмокви,коинеможеадасејадат,бидејќибеа

3ТогашГосподмирече:„Штогледаш,Еремија?“Јас

лошитесемногулоши,штонеможатдасејадат,толку селоши“

4ИпакмидојдесловотоГосподово:

5ВакавелиГоспод,БогИзраилев:„Какоовиедобри смокви,такаќегипочитувамиодведенитеворопство Јудејци,коигииспративодоваместовоземјата Халдејсказанивнодобро“

6ЗаштоќегисвртамочитеМоиконнивзадоброиќе гивратамвоовааземја;ќегиизградам,анеќеги уривам;ќегизасадам,анеќегикорнам

7ИќеимдадамсрцезадаМепознаат,декаЈассум Господ;итиеќебидатМојнарод,аЈасќебидамнивни Бог,заштоќесеобрататконМенесосетосвоесрце 8Икакоштоселошитесмокви,штонеможатдасе јадат,толкуселоши,такавелиГоспод:„Такаќеимго дадамСедекија,царотјудејски,инеговитекнезови,и остатокотодЕрусалим,штоостанавоовааземја,и ониештоживеатвоземјатаЕгипетска.“

9Иќегипредадамдабидатпротеранипоситеземни царствазанивнанесреќа,запотсмевипоговорка,за потсмевизапроклетство,наситеместакадештоќеги изгонам

10Иќеиспратаммеѓунивмеч,гладипомор,додека

нивнитетатковци

ПОГЛАВЈЕ25

1СловоштодојдедоЕремијазацелиотјудејскинарод вочетвртатагодинанаЈоаким,синотЈосиев,царот јудејски,односновопрватагодинанаНавуходоносор, царотвавилонски

2.ШтопророкотЈеремијаимгокажанаситеЈудејции наситежителинаЕрусалим,велејќи: 3ОдтринаесеттатагодинанаЈосија,синотАмонов, царјудејски,пасèдоденес,односнодваесетитретата година,дојдедоменесловотоГосподово,иви зборував,станувајќиранонаутро,новиенеслушавте 4ГосподвигииспраќашеситеСвоислуги,пророците, раностанувајќиииспраќајќиги,новиенеслушавте, нитугонаклонивтеувотодаслушате 5Тиерекоа:„Вратетесесегасекојодсвојотлошпати

сепоклонувате,инеразгневувајтемесоделатана вашитераце,инемадавинаправамзло 7НовиенеМепослушавте,велиГоспод,задаМе

Еремија

10Ќеимгоодземамгласотнавеселбатаигласотна радоста,гласотнамладоженецотигласотнаневестата, звукотнамелничкитекамењаисветлинатанасвеќата 11Ицелатаовааземјаќебидепустошиужас;иовие народиќемуслужатнававилонскиотцарседумдесет години

12Икогаќесенаполнатседумдесетгодини,ќего казнамвавилонскиотцаритојнарод,велиГоспод,за нивнотобеззаконие,иземјатаХалдејска,иќеја направамвечнапустош

13ИќегидонесамврзтааземјаситеМоизборовишто гиизрековпротивнеа,сèштоенапишановооваа книга,штоЕремијагопророкувашепротивсите народи

14Заштомногународииголемицаревиќеимробуваат, иЈасќеимплатамспореднивнитеделаиспоред делатананивнитераце

15ЗаштовакамивелиГоспод,БогИзраилев:земија чашатасовиноодракатаМојаинапојгиситенароди, кајкоитепраќам

16Иќепијат,ќесерастреперуваатиќеполудуваат, порадимечотштоќегоиспратаммеѓунив.

17ТогашјазедовчашатаодракатаГосподоваиги напоивситенароди,кајкоимеиспратиГоспод

18Имено,ЕрусалимиградовитеЈудини,инеговите царевиинеговитекнезови,задагинаправипустош, ужас,потсмевипроклетство,какоштоеденес; 19Фараонот,царотегипетски,инеговитеслуги,и неговитекнезови,исиотнеговнарод; 20Исиотизмешаннарод,иситецаревиодземјатаУз, иситецаревиодземјатаФилистејска,иАскалон,иАза, иЕкрон,иостатокотодАзот, 21Едом,МоавиАмоновитесинови,

22иситецаревитирски,иситецаревисидонски,и царевитенаостровитештосеоддругатастранана морето,

23Дедан,Тема,Вузиситештосевокрајнитеагли,

24ИситецаревинаАрабија,иситецаревина мешаниотнародштоживеевопустината,

25ИситецаревиЗимријски,иситецаревиЕламски,и ситецаревиМидијски,

26Иситесеверницареви,далечнииблиски,еденсо друг,иситецарстванасветот,штосеналицетона земјата;ицаротнаСисахќепиепонив

27Затоаќеимкажеш:„ВакавелиГосподСаваот,Бог Израилев:пијтеиопијтесе,повраќајте,паѓајтеи повеќенестанувајте,порадимечотштоќегоиспратам противвас.“

28Иакоодбијатдајазематчашатаодтвојатараказа дајапијат,тогашкажиим:„ВакавелиГосподСаваот: ќепиете!“

29.Зашто,ете,Јаспочнувамдадонесувамзловрз градот,којсевикасоМоетоиме,авиеќеостанете неказнети?Немадаостанетенеказнети,заштоЈасќе повикаммечврзситежителиназемјата,велиГоспод Саваот

30Затоапророкувајпротивнивситеовиезборовии кажиим:„Господќезагрмиодвисинитеиќего изговоригласотСвојодСвоетосветоживеалиште; силноќезагрмиврзСвоетоживеалиште;ќеизвика какоониештоцедатгрозјепротивситежителина

31Шумќестигнедокрајотназемјата,заштоГоспод

32ТакавелиГосподСаваот:„Ете,злоќеодиоднарод

земни

33ИвотојденќебидатубиениодГосподаодедниот крајназемјатадодругиот;немадабидатоплакувани, нитусобрани,нитупогребани,тукуќебидатѓубрена земјата

34Викајте,пастири,ивикајте,ивалкајтесевопепелта, виеводачинастадото,заштоденовитенавашето колењеинавашеторасејувањесеисполнија,иќе паднетекакопријатенсад

35Ипастиритенемадаимааткадедабегаат,ниту водачитенастадотоќеможатдасеспасат.

36Ќесечуегласодвикањенапастиритеиридањена водачитенастадото,заштоГосподгоопустоши нивнотопасиште.

37Имирнитеживеалиштасеразрушенипоради жестокиотгневГосподов

38Тојгонапуштисвоетозасолништекаколав,зашто нивнатаземјаепустапорадисвирепостана угнетувачотипорадижестокиотгневНегов ПОГЛАВЈЕ26

1ВопочетокотнацарувањетонаЈоаким,синотЈосиев, царотјудејски,дојдеовасловоодГоспода:

2ВакавелиГоспод:„Застаниводворотнадомот ГосподовикажиимнаситеградовиЈудини,кои доаѓаатдасепоклонатводомотГосподов,сите зборовиштотизаповедавдаимгикажеш;неодземај нитуедензбор.

3Акоетака,тиеќепослушаатиќесеодврататсекојод својотлошпат,задасепокајамзазлотоштонамислив даимгонаправампорадизлотонанивнитедела. 4Иќеимкажеш:„ВакавелиГоспод:аконеМе послушатеинеодитеспоредМојотзакон,штого поставивпредвас, 5задагислушатезборовитенаМоитеслуги, пророците,коивигипраќавранонаутро,новиене слушавте;

6ТогашќегонаправамовојдомкакоСило,аовојград ќегонаправампроклетствозаситенародиназемјата 7Свештениците,пророцитеицелиотнародгочуја Еремијакакогизборуваовиезборовиводомот Господов.

8АкогаЕремијазавршисокажувањетонасèшто Господмузаповедадамукаженасиотнарод,го фатијасвештениците,пророцитеисиотнарод,велејќи: „Ќеумреш!“

9ЗоштопророкувашевоиметоГосподово,велејќи:

Еремија смрт,заштопророкувашепротивовојград,какошто слушнавтесосвоиуши.“

5Јасјасоздадовземјата,човекотиѕверотштосена

12ТогашЈеремијаимреченаситекнезовиинацелиот народ:„Господмеиспратидапророкувампротивовој домипротивовојградситезборовиштогичувте.“

13Затоасегаисправетегивашитепатиштаивашите делаипослушајтегогласотнаГоспода,вашиотБог,и Господќесепокаезазлотоштогоизречепротиввас.

14Ајас,ете,сумвовашираце;праветесоменештови сечинидоброикакоштовиодговара

15Нознајтесигурнодекаакомепогубите,ќе навлечетеневинакрвврзсебе,врзовојградиврз жителитенегови;заштоГосподнавистинамеиспрати кајвасдагикажамситеовиезборовивовашитеуши

16Тогашкнезовитеицелиотнародимрекоана свештеницитеинапророците:„Овојчовекнее достоензасмрт,заштонизборувашевоиметона Господа,нашиотБог“

17Тогашстанаанекоиодстарешинитеназемјатаиму рекоанацелотособраниенанародот: 18МихејМорастиецотпророкувашеводеновитена Езекија,царотјудејски,имуреченасиотјудејски народ:„ВакавелиГосподСаваот:Сионќебидеизоран каконива,аЕрусалимќестанекупиштаурнатини,а горатанадомоткаковисокиместавошума.

19ДалиЕзекија,царотјудејски,иситеЈудејцигоубија?

НесебоешелиодГосподаинеГомолешелиГоспода, инесепокајалиГосподазазлотоштогобешеизрекол противнив?Такабиможеледананесемеголемозло врзнашитедуши

20Аимашеиеденчовеккојпророкувашевоимето Господово,Урија,синотШемаеводКиријат-Јарим;тој пророкувашепротивовојградипротивовааземја споредситезборовинаЕремија:

21КогацаротЈоаким,соситенеговијунациисосите неговикнезови,гичунеговитезборови,царотсеобиде дагопогуби.Но,когаУријагочутоа,сеисплаши, избегаиотидевоЕгипет

22ИцаротЈоакимиспратилуѓевоЕгипет,имено Елнатан,синотнаАхбор,инеколкулуѓесонегово Египет

23ИгодоведоаУријаодЕгипетигодоведоакајцарот Јоаким,којгоубисомеч,анеговототелогофрливо гробовитенаобичниотнарод

24Сепак,ракатанаАхикам,синотСафанов,бешесо Јеремија,заданегопредадатворацетенанародотза дагоубијат

ПОГЛАВЈЕ27

1ВопочетокотнацарувањетонаЈоаким,синотЈосиев, царотјудејски,дојдеовасловодоЈеремијаодГоспода: 2ВакамивелиГоспод:направисијарињаијаремии ставигинавратотсвој,

3Ииспратигидоцаротедомски,доцаротмоавски,до царотамонски,доцароттирскиидоцаротсидонски, прекугласницитештодоаѓаатвоЕрусалимкај Седекија,царотјудејски

4Изаповедајимдаимкажатнагосподаритесвои: „ВакавелиГосподСаваот,БогИзраилев:вакаќеим

инасинотнанеговиотсин,додеканедојдевреметона неговатаземја;итогашмногународииголемицареви ќемуслужат

8Иќебидетака,народотицарството,коенемадаму служинаистиотНавуходоносор,вавилонскиотцар,и коенемадагоставивратотсвојподјаремотна вавилонскиотцар,тојнародќегоказнам,велиГоспод, сомеч,согладисопомор,додеканегоистребамсо ракатаНегова.

9Затоанегислушајтевашитепророци,нитувашите гатачи,нитувашитесонувачи,нитувашите волшебници,нитувашитемаѓепсници,коививелат: ‘Немадамуслужитенававилонскиотцар!’

10Заштотиевипророкуваатлага,задавеоддалечат одвашатаземја,задавеизгонамидапропаднете. 11Анародитештоќегоставатвратотсвојподјаремот нававилонскиотцариќемуслужат,нивќегиоставам вонивнатаземја,велиГоспод,итиеќејаобработуваат иќеживеатвонеа

12ИмурековнаСедекија,царотјудејски,споредсите овиезборови,велејќи:„Ставетегивратотподјаремот нававилонскиотцар,служетемунемуинанеговиот народ,иќеостанетеживи“

13Зоштодаумрете,тиитвојотнарод,одмеч,одглад иодпомор,какошторечеГосподпротивнародотшто несакадамуслужинававилонскиотцар?

14Затоанегислушајтезборовитенапророцитештови велат:‘Немадамуслужитенававилонскиотцар,’ заштотиевипророкуваатлага

15ЗаштоЈаснегииспратив,велиГоспод,атие пророкуваатлагавоМоеиме,задавеизгонамида загинетевиеипророцитештовипророкуваат 16Имрековнасвештеницитеинацелиотовојнарод, велејќи:„ВакавелиГоспод:неслушајтегизборовите навашитепророци,коивипророкуваат,велејќи:„Ете, садовитеоддомотГосподовнаскороќебидатвратени одВавилон,заштотиевипророкуваатлага“ 17Негислушајте;служетемунававилонскиотцари ќеостанетеживи!Зоштодабидеопустошеновојград? 18Но,акосепророци,иакословотоГосподовоесо нив,некасемолатсегакајГосподаСаваот,садовите штоостанааводомотГосподов,водомотнајудејскиот царивоЕрусалим,данеодатвоВавилон 19ЗаштовакавелиГосподСаваотзастолбовите,за морето,заподножјатаизаостатокотодсадовитешто

Еремија

22ЌебидатоднесенивоВавилон,итамуќеостанатдо деноткогаќегипосетам,велиГоспод;тогашќеги одведамиќегивратамнаоваместо

ПОГЛАВЈЕ28

1Истатагодина,напочетокотодцарувањетона Седекија,царотјудејски,вочетвртатагодина,во петтиотмесец,Ананија,синотАзуров,пророкотод Гаваон,миречеводомотГосподов,предсвештениците ицелиотнарод,велејќи:

2ВаказборуваГосподСаваот,БогИзраилев:„Го скршивјаремотнававилонскиотцар.

3Задвеполнигодиниќегивратамнаоваместосите садовиоддомотГосподов,штовавилонскиотцар Навуходоносоргиоднесеодоваместоигиоднесево Вавилон

4ИќеговратамнаоваместоЈехонија,синотЈоакимов, царотјудејски,соситејудејскизаробеници,што отидоавоВавилон,велиГоспод,заштоќегоскршам јаремотнававилонскиотцар

5ТогашпророкотЈеремијамуреченапророкот Ананијапредсвештеницитеипредсиотнародшто стоешеводомотГосподов:

6ПророкотЈеремијарече:„Амин!ДанаправиГоспод така!ДагиисполниГосподзборовитештоги пророкуваше,задагивратисадовитеоддомот ГосподовисèштоеодведеноворопствоодВавилон наоваместо!“

7Носегачујгоовојзборштогозборувамвоушите твоиивоушитенацелиотнарод;

8Пророцитештобеапредменеипредтебеодстаро времепророкуваапротивмногуземјиипротивголеми царства,завојна,зазлоизапомор.

9Пророкотштопророкувазамир,когаќесеисполни зборотнапророкот,тогашќесезнаедекаГоспод навистинагоиспратил.

10ТогашпророкотАнанијагозедејаремотодвратот напророкотЕремијаигоскрши

11ИАнанијапроговорипредсиотнарод:„Вакавели Господ:„Такаќегоскршамјаремотнававилонскиот царНавуходоносородвратотнаситенародизадве полнигодини.“ИпророкотЕремијасиотидепосвојот пат

12ТогашдојдесловотоГосподоводопророкот Јеремија,откакопророкотАнанијагоскршијаремотод вратотнапророкотЈеремија,велејќи: 13„ОдиикажимунаАнанија:вакавелиГоспод:тиги скршидрвенитејареми,анаместонивќенаправиш железнијареми“

14ЗаштовакавелиГосподСаваот,БогИзраилев: железенјаремставивнавратотнаситеовиенародиза дамуслужатнававилонскиотцарНавуходоносор;и тиеќемуслужат,аиполскитеѕверовимугидадов

15ТогашпророкотЈеремијамуреченапророкот Ананија:„Слушајсега,Ананија!Господнетеиспратил тебе,атигонаведувашовојнароддасенадевана лага“

16ЗатоавакавелиГоспод:„Ете,Јасќетеотфрламод лицетоназемјата;оваагодинаќеумреш,зашто проповедашебунтпротивГоспода“

17ТакапророкотАнанијаумреистатагодина,во седмиотмесец.

1ЕвегизборовитеодписмотоштопророкотЈеремија гоиспратиодЕрусалимдоостанатитестарешини,кои

пророцитеидоцелиотнародштоНавуходоносорго одведеворопствоодЕрусалимвоВавилон

2(ПотоацаротЈехонија,царицата,евнусите,кнезовите јудејскииерусалимски,дрводелцитеиковачитеси заминааодЕрусалим.)

3ПрекуракатанаЕласа,синотСафанов,иГемариј, синотХелкиев,когојудејскиотцарСедекијаго испративоВавилонкајвавилонскиотцар Навуходоносор,велејќи:

4ВакавелиГосподСаваот,БогИзраилев,досите одведениворопство,штоЈасгиодведоводЕрусалим воВавилон:

5Градетекуќииживејтевонив,садетеградинии јадетегонивниотплод;

6Женетесеираѓајтесиновииќерки;иземајтежениза синовитеваши,адавајтегиќеркитевашинамажи,за дараѓаатсиновииќерки,задасемножитетаму,ане дасенамалувате

7Ибарајтегомиротнаградотвокојвеодведовво

вомиротнеговќеиматемиривам

8ЗаштовакавелиГосподСаваот,БогИзраилев:не дозволувајтедавеизмаматвашитепророциивашите гатачи,штосемеѓувас,нитудагислушатевашите соништа,штогисонувате

9ЗаштотиевипророкуваатлажновоМоеиме;Јасне сумгииспратил,велиГоспод

10ЗаштовакавелиГоспод:„Поседумдесетгодинина Вавилон,ќевепосетамиќегоисполнамдобриотзбор конвас,враќајќивенаоваместо“

11ЗаштоЈасгизнаммислитештогиимамзавас,вели Господ,мислизамир,анезазло,задавидадам очекуванкрај

12ТогашќеМеповикате,ќеодитеиќесемолитекон Мене,иЈасќевепослушам.

13ИќеМебаратеиќеМенајдете,когаќеМебарате одсетосвоесрце

14Иќебидампронајденодвас,велиГоспод,иќего вратамвашеторопство,иќевесоберамодситенароди иодситеместакадештовепротерав,велиГоспод,иќе

15Зашторековте:„Господнивоздигнапророциво Вавилон;“

16ЗнајтедекавакавелиГосподзацарот,којседина

Еремија

19ЗаштонегипослушаазборовитеМои,велиГоспод, штоимгипраќавпрекуслугитеМои,пророците,кога станувавраноигипраќав;авиенеслушавте,вели Господ.

20Затоа,чујтегословотоГосподово,ситевиеод пленство,штогииспративодЕрусалимвоВавилон

21ВакавелиГосподСаваот,БогИзраилев,заАхав, синотКолаин,изаСедекија,синотМасиин,коиви пророкуваатлагавоМоеиме:„Ете,Јасќегипредадам ворацетенававилонскиотцарНавуходоносор,итојќе гиубиепредвашитеочи;

22ИоднивќесеземепроклетствоодситеЈудејци,кои севоВавилон,велејќи:„Господдатенаправикако СедекијаикакоАхав,коговавилонскиотцарго печешевооган!“

23.ЗаштотиенаправијабеззакониевоИзраилот, прељубодејствуваасоженитенасвоитеближнии зборуваалажнизборовивоМоеиме,штонеим заповедав;Јасзнамисумсведок,велиГоспод.

24ВакаќемукажешинаСемаја,Нехеламецот, велејќи:

25ВакавелиГосподСаваот,БогИзраилев:„Затоашто испратиписмавоТвоеимедосиотнародштоево Ерусалим,доСофонија,синотнасвештеникотМаасија, идоситесвештеници,велејќи:

26Господтепоставизасвештеникнаместо свештеникотЈодај,задабидетеуправнициводомот Господов,засекојчовекштополудуваисеправи пророк,задагоставишвозатворивоклада

27Асега,зоштонегоукориЕремијаодАнатот,којсе правипророкпредвас?

28ЗатоанииспративоВавилонданикаже:„Долгое оваропство;градетекуќииживејтевонив,садете градиниијадетегиплодовитенивни.“

29ИсвештеникотСофонијагопрочитаоваписмопред пророкотЕремија

30ТогашдојдесловотоГосподоводоЕремија:

31Испратидоситеодпленствотоикажиим:„Вака велиГосподзаСемајаодНехелам:заштоСемајави пророкуваше,аЈаснегоиспратив,ивенаведедасе надеватеналага,

32ЗатоавакавелиГоспод:„Ете,Јасќегоказнам СемајаНехеламецотинеговотопотомство;тојнемада имачовекдаживеемеѓуовојнарод,нитуќеговиди добротоштоќемугонаправамнаМојотнарод,вели Господ,заштопроповедашебунтпротивГоспода.“

ПОГЛАВЈЕ30

1СловоштомудојденаЕремијаодГоспода,велејќи: 2ВакавелиГоспод,БогИзраилев:„Запишигиво книгаситезборовиштотигикажав.“

3Зашто,ете,доаѓаатденови,велиГоспод,когаќеги вратамодпленствоМојотнародИзраелиЈуда,вели Господ;иќегивратамвоземјаташтоимјададовна нивнитетатковци,итиеќејанаследат

4ИовасезборовитештоГосподгиизречезаИзраели заЈуда

5ЗаштовакавелиГоспод:чувмегласнатрепет,на страв,аненамир.

6Прашајтесегаивидетедалимажотќесепороди?

какоженаштосепородува,алицатанаситесе

7Леле,заштоголеметојден,немакаконего;тоае

8Заштовоонојден,велиГосподСаваот,ќегоскршам јаремотНеговодтвојотвратиќегираскинамтвоите окови,итуѓинциповеќенемадаМуробуваат 9ТукуќеМуслужатнаГоспода,својотБог,ина Давид,својотцар,когоЈасќеимговоздигнам

10Затоанеплашисе,слугоМојЈакове,велиГоспод,и неплашисе,Израеле,зашто,ете,Јасќетеспасамтебе оддалеку,ипотомствототвоеодземјатананивното ропство;иЈаковќесеврати,иќебидеспокоен,иќе бидемирен,иникојнемадагоплаши

11ЗаштоЈассумсотебе,велиГоспод,задатеспасам Дуриидагиистребамситенародимеѓукоите распрснав,тебенемадатеистребамЌетеказнам разумноинемадатеоставамсосеманеказнет

12ЗаштовакавелиГоспод:„Твојатаранаенеизлечива, атвојатаранаетешка“

13Неманикојдајабранитвојатапарница,задабидеш излечен,немалековизатебе.

14Ситетвоиљубовницитезаборавија,нетебараат, заштотеранивсорананепријателска,соказнасурова, порадимноштвототвоибеззаконија,заштосе зголемијагревовитетвои

15Зоштовикашзасвојатамака?Твојатаболкае неизлечивапорадимноштвототвоибеззаконија.

ова

16Затоа,ситештотепроголтуваат,ќебидат проголтани;иситетвоинепријатели,секојоднив,ќе одатворопство;иониештотеограбуваат,ќебидат плен,иситештотеограбуваат,ќегидадамзаплен.

17ЗаштоЈасќетеизлечамиќетеизлекувамодраните твои,велиГоспод,заштотенарекоаОтфрлен,велејќи: „ОваеСион,когоникојнегобара.“

18ВакавелиГоспод:„Ете,ќегивратамропските шаторинаЈаковаиќесесмилувамнаживеалиштата негови;иградотќебидеизграденнасвојатанасип,и дворецотќеостанекакоштобеше“

19Иоднивќеизлегуваблагодарностигласнаоние штосевеселат;иќегиумножам,инемадабидат малкубројни;иќегипрославам,инемадабидат малкубројни

20Инивнитедецаќебидаткакопорано,инивното собраниеќесезацврстипредМене,иќегиказнамсите штогиугнетуваат.

21Инивнитеблагороднициќебидатодсебе,а нивниотуправителќеизлезеоднивнатасредина;иќе гоприближам,итојќесеприближиконМене;зашто

22ИвиеќебидетеМојнарод,аЈасќебидамвашБог

ПОГЛАВЈЕ31

1Воистовреме,велиГоспод,ЈасќебидамБогнасите племињаИзраилеви,атиеќебидатМојнарод.

2.ТакавелиГоспод:народотштоостанаодмечот најдеблагодатвопустината,Израел,когаотидовдаму дадамодмор

3Господмисејавиодамна,велејќи:„Да,тевозљубив совечнаљубов;затоатепривлековсомилост“

4Ќетеизградампак,иќебидешизградена,дево Израилево;ќебидешповторноукрасенасотвоите тапанчињаиќеизлегувашвооратанаониештосе веселат.

5ЌесадишлозјауштепопланинитеСамариски; садницитеќесадатиќегијадаткакообичниплодови 6ЗаштоќедојдеденкогастражаритенагоратаЕфрем ќевикаат:„СтанетеидасеискачименаСионкај Господа,нашиотБог!“

7ЗаштовакавелиГоспод:пејтерадоснозаЈаковаи викајтемеѓупрвенцитенанародите;објавувајте, фалетесеивелете:Господи,спасигонародотСвој, остатокотИзраилев.

8Ете,Јасќегидоведамодсевернатаземјаиќеги соберамодкраиштатаземни,асонивислепитеи куците,бременатаженаионааштородилазаедно; големомноштвоќесевратитаму

9Ќедојдатсоплач,исомолбиќегиводам;ќегиодам покрајводнипотоципоправпат,покојнемадасе сопнуваат,заштоЈассумтатконаИзраилот,аЕфреме Мојпрвороден

10.ЧујтегословотоГосподово,народи,иобјаветего подалечнитеостровиикажете:„Оној,Којгорастури Израилот,ќегособереиќегопазикакоштоправи пастиротсосвоетостадо.“

11ЗаштоГосподгоизбавиЈакова,гоизбавиодраката наонојштобешепосиленоднего

12ЗатоаќедојдатиќепеатвовисочинитенаСион,и ќесенасочаткондобритеГосподови,конпченица,кон вино,конмасло,иконмладитеодстадотоиговедата; инивнатадушаќебидекаконаводнетаградина,итие немаповеќедатагуваат

13Тогашдевицатаќесерадуванатанцот,имладиците истарцитезаедно;заштоЈасќејапретворамнивната тагаворадост,ќегиутешамиќегиразвеселимод нивнататага

14Иќејанаситамдушатанасвештеницитесо маснотија,иМојотнародќесенаситисоМојата добрина,велиГоспод.

15ВакавелиГоспод:„ГлассеслушнавоРама,плачи горчливплач;Рахилплачешезасвоитедеца,несакаше дасеутешизасвоитедеца,заштогинемаше

16ВакавелиГоспод:„Воздржигогласотсвојод плачењеиочитесвоиодсолзи,заштоделототвоеќе биденаградено,велиГоспод,иќесеврататодземјата непријателска

17Ииманадежвотвојоткрај,велиГоспод,дека твоитесиновиќесеврататвосвоитепредели. 18НавистинагочувЕфремкакосежаливака:„Тиме казнуваше,ијасбевказнеткаковолненавикнатна јаремот;свртиме,ијасќесесвртам,заштоТиси Господ,Богмој“

19Откакосеобратив,сепокајав;откакобевпоучен,се удривпобедрото;сезасрамив,дуриисезбунив,зашто

20ЗарЕфремемојотмилсин?Заретојмилодете? Заштооткакозборувавпротивнего,сèуштесесеќавам нанего;затоамисевознемируваутробатазанего; сигурноќемусесмилувам,велиГоспод

21Постависипатокази,направисикупиштагробови; насочигосрцетосвоеконпатот,конпатотпокојси тргнал;вратисе,девоИзраилево,вратисеконовие твоиградови

22Докогаќеталкаш,ќеркоотстапничка?Зашто Господсоздаденовонештоназемјата:женаќего опкружимажот

23ВакавелиГосподСаваот,БогИзраилев:„Тиеќего кажуваатовојзборуштевоземјатаЈудинаиво нејзинитеградови,когаќегивратамнивнитеропства: Господдатеблагослови,живеалиштенаправдатаи горонасветоста!“

24ИќеживеатвоЈудаивоситенејзиниградови заедно,земјоделцииониештоодатсостада

25ЗаштоЈасјанаситивизморенатадушаија надополнивсекојатажнадуша

26Тогашсеразбудививидов,исонотмибешесладок

27Ете,доаѓаатденови,велиГоспод,когаќегопосеам домотИзраилевидомотЈудинсосемечовечкоисо семеоддобиток

28Икакоштобдеевнаднив,задагиискоренувам,да гиразрушувам,дагиуништувамидагимачам,такаќе бдеамнаднив,задаградамидасадам,велиГоспод 29Вотиеденовинемаповеќедавелат:„Татковците јадеакиселогрозје,анадецатаимсестегнаазабите“

30Носекојќеумрезасвоетобеззаконие;секојшто јадекиселогрозје,ќемусенаежатзабите.

31Ете,доаѓаатденови,велиГоспод,когаќесклучам новзаветсодомотИзраилевисодомотЈудин

32Неспоредзаветотштогосклучивсонивните татковциводеноткогагизедовзараказадаги изведамодЕгипетскатаземја;којМојзаветтиего прекршија,иакоЈасимбевсопруг,велиГоспод.

33Но,оваќебидезаветотштоќегосклучамсодомот Израилев:потиедни,велиГоспод,ќегоставамМојот законвонивнитесрцаиќегонапишамвонивните срца;иќебидамнивниБог,атиеќебидатМојнарод 34Инемаповеќедагоучатсекојсвојотближенисекој својотбрат,велејќи:„ПознајтегоГоспода!Заштосите ќеМепознаат,однајмалиотдонајголемиот,вели

38Ете,доаѓаатденови,велиГоспод,когаградотќе бидеизградензаГосподаодкулатаАнанеилдо АголнатаПорта

39Имернотојажеќепродолжиспротинегонаридот ГаривиќесесвртиконГоат.

40Ицелатадолинанамртвитетелаипепелта,исите нивидопотокотКедрон,доаголотнакоњскатапорта конисток,ќебидатсветизаГоспода;немаповеќедасе корненитудасеуривазасекогаш

ПОГЛАВЈЕ32

1СловоштомудојденаЕремијаодГосподаво десеттатагодинанаСедекија,царотјудејски,односно воосумнаесеттатагодинанаНавуходоносор 2Заштотогашвојскатанававилонскиотцарго опсадувашеЕрусалим,апророкотЕремијабеше затворенводворотназатворот,којбешеводомотна јудејскиотцар.

3Седекија,царотјудејски,гобешезатворил,велејќи: „Зоштопророкувашивелиш:вакавелиГоспод:„Еве, ќегопредадамовојградворацетенававилонскиотцар, итојќегопреземе;

4Седекија,царотјудејски,немадаизбегаодрацетена Халдејците,тукуќебидепредаденворацетена вавилонскиотцар,иќезборувасонегоуставуста,и очитенеговиќегигледаатнеговитеочи;

5ИтојќегоодведеСедекијавоВавилон,итамуќе останедодеканегопосетам,велиГосподДуриидасе боритепротивХалдејците,немадауспеете

6ИЈеремијарече:„МидојдесловотоГосподово:

7Ете,Анамеил,синотнатвојотчичкоСалум,ќедојде кајтебеиќетикаже:‘Куписијаниватамојаштоево Анатот,заштотвоееправотонаоткупдајакупиш.’

8ИАнамеил,синотнамојотчичко,дојдекајменево дворотназатворот,споредсловотоГосподово,ими рече:„Купијамојатанива,штоевоАнатот,воземјата Венијаминова,заштоТвоееправотонанаследство,и Твоееоткупот;купијазасебе“Тогашзнаевдекатоае словотоГосподово.

9ИјакупивниватаодАнамеил,синотнамојотчичко, штобешевоАнатот,имугиизмеривпарите, седумнаесетсиклисребро.

10Игопотпишавдоказот,гозапечатив,повикав сведоциимугиизмеривпаритенавагата 11Итака,гозедовдокументотзакупопродажба,ионој штобешезапечатенспоредзаконотиобичајот,ионој штобешеотворен.

12Имугодадовдокументотзакупопродажбатана Варух,синотнаНирија,синнаМаасија,предАнамеил, синотнамојотчичко,ипредсведоцитештоја потпишаакупопродажнатакнига,предситеЈудејци штоседеавозатворскиотдвор 13ИмузаповедавнаВарухпреднив,велејќи: 14ВакавелиГосподСаваот,БогИзраилев:земиги овиедокази,иовојдокументзакупување,иовој документзапечатениовојдокументзаотворен,истави гивоземјенсад,задатраатмногуденови

15ЗаштовакавелиГосподСаваот,БогИзраилев: „Куќи,нивиилозјапакќебидатзапоседнативооваа земја

16Откакомугопредадовдокументотза купопродажбатанаВарух,синотНириин,Мусе помоливнаГоспода,велејќи:

18Типокажувашмилостконилјаднициигивраќаш беззаконијатанататковцитевопреграткитенанивните децапонивГолемисиленБог,Господнадвојскитее Неговотоиме

19Големвосоветотимоќенводелото,заштоТвоите очисеотворенизаситепатиштанасиновитечовечки, задамудадешнасекогоспореднеговитепатиштаи споредплодотнанеговитедела

20КојсинаправилзнациичудавоземјатаЕгипетска, пасèдоденес,воИзраелимеѓудругителуѓе,иси стекналимекакоденес; 21ИгоизведеТвојотнародИзраилодземјата Египетскасознациисочудеса,сосилнаракаисо испруженамишкаисоголемстрав; 22Иимјададеовааземја,закојаимсезаколнана нивнитетатковцидекаќеимјададеш,земјавокоја течемедимлеко;

23Ивлегоаигоосвоија,нонегопослушаагласотТвој, нитуодеапоТвојотзакон,ненаправијаништоодсè штоимзаповедадаправат;затоаТиимгодонесесето овазло

24Ете,ридовитедојдоадоградотзадагоосвојат;и градотепредаденворацетенаХалдејците,коисе боратпротивнего,порадимеч,гладипоморИона штогокажа,сеисполни;иете,тигогледаштоа.

25АТимирече:„ГосподиБоже,куписијаниватаза среброипобарајсведоци,заштоградотепредаденво рацетенаХалдејците.“

26ТогашдојдесловотоГосподоводоЈеремија:

27Ете,ЈассумГоспод,Богнасекоетело;имали нештоштоепретешкозаМене?

28ЗатоавакавелиГоспод:„Еве,ќегопредадамовој градворацетенаХалдејцитеиворацетена Навуходоносор,царотвавилонски,итојќегопреземе. 29ИХалдејците,коисеборатпротивовојград,ќе дојдатиќегозапалатовојградиќегоизгоратзаедно сокуќите,начиипокривимукаделетемјаннаВаали имлеележртвизапреливнадругибогови,задаМе разгневат

30ЗаштосиновитеИзраилевиисиновитеЈудини

31ЗаштоовојградмибешекакопровокацијанаМојот гневинаМојотгневодденоткогагоизградијадо

35ИгиизградијависокитеместанаВаал,коисево долинатанасинотЕномов,задагипренесуваатсвоите синовииќеркинизоганзаМолох;штонеим заповедав,нитумипаднанаумдекаќеправаттаква гнасотија,задагонаведатЈуданагрев.

36Исега,вакавелиГоспод,БогИзраилев,заовојград, закојвиевелите:‘Ќебидепредаденворацетена вавилонскиотцарсомеч,согладисопомор’.

37Ете,Јасќегисоберамодситеземји,кадештоги изгониввоМојотгнев,воМојотгневивоголемата јарост;иќегивратамнаоваместоиќеимдадам мирноместо

38ИтиеќебидатМојнарод,аЈасќебидамнивниБог.

39Иќеимдадамедносрцеиеденпат,задасебојатод Менезасекогаш,занивнодоброизадобротона нивнитедецапонив.

40Иќесклучамсониввечензавет,деканемадасе одвратамоднив,задаимправамдобро;иќевложам страввонивнитесрца,заданеотстапатодМене.

41Ќесерадувамзанив,правејќиимдобро,исигурно ќегизасадамвоовааземјасосетомоесрцеисосета мојадуша.

42ЗаштовакавелиГоспод:„Какоштогодоведовсето оваголемозловрзовојнарод,такаќегодоведамврз нивсетодоброштоимговетив.“

43Иќесекупатнививоовааземја,закојавелите: „Пустаебезчовекнидобиток;предаденаеворацете наХалдејците.“

44Ќекупуваатнивизапари,ќепотпишуваатдокази, ќегизапечатуваатиќесобираатсведоцивоземјата ВенијаминоваивооколинатанаЕрусалим,во градовитеЈудини,воградовитепланински,во градовитеводолинатаивоградовитенајуг,заштоЈас ќегивратамнивнитезаробеници,велиГоспод.

ПОГЛАВЈЕ33

1Уштееднаш,ГосподовотословомудојденаЈеремија повторпат,додекатојбешеуштезатворенводворот назатворот,велејќи:

2ТакавелиГоспод,Творецот,Господ,Којгосоздаде, задагоутврди;ГосподеНеговотоиме;

3.ПовикајМе,иЈасќетиодговорам,иќетипокажам големиимоќниработи,коитинегизнаеш

4ЗаштовакавелиГоспод,БогИзраилев,закуќитена овојградизакуќитенајудејскитецареви,коисе разурнатисоридовиисомеч; 5ТиедоаѓаатдасеборатпротивХалдејците,нозада гинаполнатсомртвителаналуѓе,коигиубивво СвојотгневивоСвојатајарост,ипорадисетачија злобагосокривСвоетолицеодовојград 6Ете,ќемудонесамздравјеилек,иќегиизлекувам,и ќеимоткријамизобилствонамиривистина 7ИќегивратамропстватанаЈудаиропстватана Израел,иќегиизградамкакопорано 8Иќегиочистамодситенивнибеззаконија,сокои згрешијапротивМене;иќеимгипростамситенивни беззаконија,сокоизгрешијаисокоипрестапија противМене

9ИтоаќеМибидеименарадост,пофалбаичестпред ситенародиназемјата,коиќечујатзасетодоброшто

младоженецигласнаневеста,гласнаониештоќе велат:„ФалетегоГосподанадвојските,заштоедобар Господ,заштомилостаНеговаевечна!“инаониешто ќедонесатжртванапофалбаводомотГосподовЗашто ќегивратамзаробенитеодземјата,какоштобеа порано,велиГоспод.

12ТакавелиГосподСаваот:„Наоваместо,коеепусто безчовекибездобиток,ивоситенеговиградови,ќе имаживеалиштанаовчари,коиќегиодмораатсвоите стада

13Воградовитенапланините,воградовитена долината,воградовитенајуг,воземјатаВенијаминова, воместатаоколуЕрусалимивоградовитеЈудини, стадатаќеминуваатповторноподрацетенаОној,Кој имкажува,велиГоспод.

14Ете,доаѓаатденови,велиГоспод,когаќего извршамдобротоштоимговетивнадомотИзраилеви надомотЈудин.

15Вотиеденовиивотоавреме,ќенаправамда израснегранканаправдатазаДавид,итојќеизврши судиправдавоземјата.

16ВотиедниЈудаќебидеспасена,иЕрусалимќе живеебезбедноИоваеиметосокоеќесенарече: Господ,нашатаправда.

17ЗаштовакавелиГоспод:„НаДавидникогашнема дамуснемачовекдасединапрестолотнадомот Израилев;

18Инасвештеницителевитинемадаимнедостасува човекпредменезадапринесуважртвипаленици,да палилебнижртвиидапринесуважртвипостојано. 19ИдојдесловотоГосподоводоЕремија:

20ВакавелиГоспод:„Акоможетедагопрекршите заветотМојзаденотизаветотМојзаноќта,заданема дениноќвонивнотовреме, 21ТогашнекабидераскинатиМојотзаветсоДавид, Мојотслуга,заданемасиндацарувананеговиот престол,исолевитите,свештениците,Моитеслуги 22Какоштонеможедасеизброинебеснатавојска, нитудасеизмериморскиотпесок,такаќегоумножам потомствотонаДавид,Мојотслуга,илевититештоми служат.

23УштемудојдеГосподовотословонаЕремија:

24Неразбирашлиштозборуваовојнарод,велејќи: „ДветеплемињаштогиизбраГоспод,ги отфрли?“ТакагопрезреаМојотнарод,заданебиде

ПОГЛАВЈЕ34

1СловоштодојдедоЕремијаодГоспода,кога Навуходоносор,царотвавилонски,соцелатанегова војска,соситеземницарстваподнеговавластисо ситенароди,војуваапротивЕрусалимипротивсите неговиградови,велејќи:

2ВакавелиГоспод,БогИзраилев:одиизборувајмуна Седекија,царотјудејски,икажиму:вакавелиГоспод: „Еве,ќегопредадамовојградворацетена вавилонскиотцар,итојќегоизгорисооган

3Инемадаизбегашодракатанегова,тукуќебидеш фатенипредаденворакатанегова;итвоитеочиќеги видаточитенававилонскиотцар,итојќезборувасо тебеуставуста,итиќеотидешвоВавилон

4.Но,чујгословотоГосподово,Седекие,царујудејски: вакавелиГосподзатебе:„Немадаумрешодмеч!“

5Нотиќеумрешвомир;икакоштогореагорењата натвоитетатковци,поранешнитецаревиштобеапред тебе,такаќетигоратмирисииќетеоплакуваат, велејќи:„О,Господи,заштогоизрековзборот“,вели Господ.

6ТогашпророкотЈеремијамугикажаситеовие зборовинаСедекија,јудејскиотцар,воЕрусалим, 7когавојскатанававилонскиотцарсеборешепротив ЕрусалимипротивситепреостанатиградовинаЈуда, противЛахисипротивАзика,заштоодградовитена Јудаостанаасамотиеутврдениградови.

8ОваесловотоштомудојденаЕремијаодГоспода, откакоцаротСедекијасклучизаветсосиотнародшто бешевоЕрусалим,задаимпрогласислобода;

9Секојдагопуштисвојотслуга,исекојсвојата слугинка,ЕвреинилиЕврејка,наслобода,заданему служинабратотсвојЕвреин.

10Акогаситекнезовиицелиотнарод,штобеа склучилезавет,чујадекасекојтребадагопушти својотслугаисекојсвојатаслугинканаслобода,зада неимслужиповеќеникој,тогашпослушааиги пуштија

11Нопотоасесвртеаигивратијаслугитеи слугинките,штогибеапуштиленаслобода,иги покоријакакослугиислугинки

12ЗатоамудојдесловотоГосподовонаЕремијаод Господа:

13ВакавелиГоспод,БогИзраилев:Јассклучивзавет совашитетатковциводеноткогагиизведоводземјата Египетска,оддомотнаропството,велејќи:

14Поседумгодини,отпуштетегосекојодвассвојот братЕвреин,којвиепродаден;акогаќевислужи шестгодини,отпуштетегонаслободаНо,вашите татковцинемепослушаа,нитугосвртијасвоетоуво

15Исегавиесеобративтеинаправивтештое исправнопредмене,прогласувајќислободасекојна својотближен,исклучивтезаветпредменеводомот, којсевикасомоетоиме

16НовиесесвртевтеигоосквернивтеиметоМое,и секојговраќашесвојотслугаисекојсвојатаслугинка, штогибевтепуштиленаслободапосвојаволја,иги покорувавте,задавибидатслугиислугинки

17ЗатоавакавелиГоспод:неМепослушавте,

19Јудинитекнезовииерусалимскитекнезови, евнуситеисвештеницитеисиотнародназемјата,што поминамеѓуделовитенателето;

20Ќегипредадамворацетенанивнитенепријателии ворацетенаониештојабараатнивнатадуша,а нивнитетруповиќеимбидатхрананаптицитенебесни иназемнитеѕверови.

21АСедекија,царотјудејски,инеговитекнезовиќеги предадамворацетенанивнитенепријатели,ворацете наониештојабараатнивнатадушаиворацетена војскатанававилонскиотцар,којасеповлеклаодвас 22„Еве,Јасќезаповедам,велиГоспод,иќегивратам воовојград;тиеќесеборатпротивнего,ќегоосвојат иќегоизгоратсооган;аградовитеЈудиниќеги направампустинабезжители“

ПОГЛАВЈЕ35

1СловоштомудојденаЈеремијаодГосподаво деновитенаЈоаким,синотЈосиев,царотјудејски: 2„ОдиводомотнаРихавовиотсинизборувајсонив, падоведигиводомотГосподов,воеднаодсобите,и дајимвинодапијат“

3ПотоагозедовЈазанија,синотнаЕремија,синна Авазинија,инеговитебраќа,иситенеговисинови,и целиотдомнаРехав

4ИгидоведовводомотГосподов,вособатана синовитенаАнан,синотнаИгдалија,Божјичовек,која бешедособатанакнезовите,надсобатанаМаасија, синотнаСалум,чуваротнавратата

5ИпоставивпредсиновитеоддомотнаРихавовците садовиполнисовиноичаши,иимреков:„Пијте вино!“

6Нотиерекоа:„Немадапиемевино,заштоЈонадав, синотнанашиоттаткоРихав,низаповеда:‘Немојтеда пиетевино,нитувие,нитувашитесиновидовека’ 7Неградитекуќа,несеетесеме,несадетелозје,ниту ќеиматеништо;тукуситевашиденовиќеживеетево шатори,задаживеетемногуденовивоземјатакаде штостестранци.

8ТакагопослушавмегласотнаЈонадав,синотна Рихав,нашиоттатко,восèштонизаповеда:дане пиемевиновоситенашиденови,ние,нашитежени, нашитесиновиинашитеќерки

9нитудаградимекуќизадаживеемевонив;немаме нилозје,нинива,нисеме; 10Аниеживеевмевошаториисепокорувавмеи

Еремија

немалидапримитепоукадагислушатеМоите зборови?“,велиГоспод.

14ЗборовитенаЈонадав,синотРихавов,когаим заповеданасиновитесвоиданепијатвино,се исполнија;заштододенденеснепијат,тукуја почитуваатзаповедтанасвојоттаткоЈасвизборував, станувајќиранонаутро,новиенеМепослушавте 15ИвигииспративситеМоислуги,пророците, станувајќираноииспраќајќиги,велев:„Вратетесе секојодсвојотлошпатиисправетегисвоитедела,и неодетеподругибоговизадаимслужите;иживејте воземјаташтовијададовваминавашитетатковци Новиенегоприклонивтеувото,нитуМепослушавте.“

16ЗаштосиновитенаЈонадав,синотРихавов,ја исполнијазаповедтанасвојоттатко,штоимјададе,а овојнароднеМепослуша.

17ЗатоавакавелиГоспод,БогСаваот,БогИзраилев: „Ете,ќегодоведамврзЈудаиврзситежители ерусалимскисетозлоштогоизрековпротивнив, заштоимзборував,нотиенеслушаа,гиповикував,но тиенеодговараа

18ИЈеремијамуреченадомотнаРехав:„Вакавели ГосподСаваот,БогИзраилев:„Затоаштоја послушавтезаповедтанавашиоттаткоЈонадавиги пазевтеситеНеговизаповедииправевтесèштови заповеда,

19ЗатоавакавелиГосподСаваот,БогИзраилев: Јонадав,синотРихавов,немадаснемачовекдастои предМенезасекогаш

ПОГЛАВЈЕ36

1ВочетвртатагодинанаЈоаким,синотЈосиев,цар јудејски,дојдеовасловодоЈеремијаодГоспода:

2„Земисиеденсвитокинапишивонегоситезборови штотигикажавпротивИзраел,противЈудаипротив ситенароди,одденоткогатизборував,одденовитена Јосија,пасèдоденес“

3МожебидомотЈудинќечуезасетозлоштонамислив даимгонаправам,задасеодврататсекојодсвојот лошпат,задаимгипростамбеззаконијатаигревовите нивни

4ТогашЈеремијагоповикаВарух,синотНириин,и ВарухгизапишаодустатанаЈеремијаситезборови Господови,штомугибешекажал,накниженсвиток 5ИЈеремијамузаповеданаВарух:„Затворенсум,не можамдавлезамводомотГосподов

6Затоаодитиипрочитајгиодсвитокот,штосиги запишалодустатамоја,зборовитеГосподовипред народотводомотГосподов,наденотнапостот;и прочитајгипредцелиотЈудејскинарод,штодоаѓаод своитеградови.

7МожебиќесемолатпредГосподаисекојќесе одвратиодсвојотлошпат,заштоголемегневоти јаросташтоГосподгиизречепротивовојнарод 8ИВарух,синотНириев,направисèкакоштому заповедапророкотЕремија,читајќигиодкнигата зборовитеГосподовиводомотГосподов 9ВопеттатагодинанаЈоаким,синотЈосиев,цар јудејски,водеветтиотмесец,објавијапостпред ГосподазацелиотнародвоЕрусалимизацелиот

11КогаМихеј,синотнаГемариј,синотСафанов,гичу одкнигатаситезборовиГосподови, 12Потоаслезевоцарскиотдом,вособатанаписарот, иете,тамуседеаситекнезови:писаротЕлисам,Делаја, синотСемаин,Елнатан,синотАхборин,Гемарија, синотСафанов,Седекија,синотАнаниин,исите кнезови

13ТогашМихејимгикажаситезборовиштогичу, когаВарухјачиташекнигатапреднародот. 14ЗатоаситекнезовигоиспратијаЈехудиј,синотна Нетанија,синнаСелемија,синнаХуши,кајВарух, велејќи:„Земиговоракатасвитокотштогопрочита преднародотидојди!“ИВарух,синотнаНирија,го зедесвитокотворакатаидојдекајнив

15Имурекоа:„Седнисегаипрочитајнигогласно!“И Варухимгопрочитагласно

16Когагичујаситезборови,сеисплашијаиедени другимурекоанаВарух:„Ќемугикажеменацарот ситеовиезборови”

17ИгопрашааВарух,велејќи:„Кажинисега:какоги напишаситеовиезборовиодустатанегова?“

18ИимодговориВарух:„Ситеовиезборовимиги изговорисоустатаСвоја,ајасгинапишавсомастило вокнигата.“

19ТогашкнезовитемурекоанаВарух:„Оди,скријсе, тииЕремија,иникојданезнаекадесте”

20Ивлегоакајцаротводворот,асвитокотгооставија вособатанаписаротЕлисамимугикажаасите зборовинацарот

21ЦаротгоиспратиЈехудијдагодонесесвитокот.Тој гозедеодсобатанаписаротЕлисамИЈехудијго прочитапредцаротипредситекнезовиштостоеја покрајнего.

22Царотседешевозимскатакуќа,водеветтиотмесец, апреднегогорешеоганнаогништето

23ИкогаЈехудијпрочитатрииличетирилиста,ги исечесокасапскиотножигифрливоогнотштобеше наогништето,сèдодекацелиотсвитокнеизгорево огнотштобешенаогништето.

24Нотиенесеисплашија,нитугираскинааоблеките свои,нитуцарот,нитукојбилооднеговитеслуги,кои гичујаситеовиезборови.

25Сепак,Елнатан,ДелајаиГемаријагомолеацаротда негогорисвитокот,нотојнегипослуша.

26НоцаротимзаповеданаЈерамеил,синотАмелехов, инаСераја,синотАзриел,инаСелемија,синот Авдилов,дагифататписаротВарухипророкот Јеремија.Но,Господгискри.

27ТогашмудојдесловотоГосподовонаЕремија, откакоцаротгоизгоресвитокотизборовитешто ВарухгинапишаодустатанаЕремија,велејќи:

Еремија

уништиовааземјаиќеистребиоднеалуѓеи животни?“

30ЗатоавакавелиГосподзаЈоаким,царотјудејски: „НемадаиманикојдасединапрестолотДавидов,а неговотомртвотелоќебидефрленодењенажега,а ноќенамраз“

31Иќегоказнамнего,неговотопотомствоинеговите слугизанивнотобеззаконие;иќегодонесамврзнив, врзжителитенаЕрусалимиврзлуѓетонаЈуда,сето злоштогоизрековпротивнив,нотиенепослушаа

32ПотоаЕремијазедедругсвитокимугодадена писаротВарух,синотНириин;итојгизапишавонего одустатанаЕремијаситезборовиодкнигаташтоја изгоревооганјудејскиотцарЈоакимИконнивбеа додадениуштемногусличнизборови ПОГЛАВЈЕ37

1ИцаротСедекија,синотЈосиев,царувашенаместо Хонија,синотЈоакимов,когоНавуходоносор,царот вавилонски,гопоставизацарвоземјатаЈудејска

2Нонитутој,нитунеговитеслуги,нитународотна земјатанегипослушаазборовитенаГоспода,штоги изречепрекупророкотЈеремија

3ЦаротСедекијагииспратиЈехухал,синотна Селемија,иСофонија,синотнаМасеа,свештеникот, кајпророкотЈеремија,велејќи:„Молисесегазанасна Господа,нашиотБог!“

4Еремијавлегувашеиизлегувашемеѓународот, бидејќинегобеафрлилевозатвор

5ТогашфараоновавојскаизлезеодЕгипет.Кога Халдејците,коигоопсадувааЕрусалим,слушнааза нив,сизаминааодЕрусалим 6ТогашдојдесловотоГосподоводопророкотЈеремија:

7ВакавелиГоспод,БогИзраилев:„Вакаќемукажете најудејскиотцар,којвеиспратикајменедаме прашате:ете,војскатафараонова,којаизлезедави помогне,ќесевративоЕгипет,восвојатаземја“

8Халдејцитеќесеврататиќесеборатпротивовој град,ќегоосвојатиќегоизгоратсооган.

9ВакавелиГоспод:нелажетесесебеси,велејќи: „Халдејцитеќесиодатоднас!“Заштотиенемадаси одат.

10Зашто,дуриидајабевтепоразилецелатавојскана Халдејцитештосеборатпротиввас,амеѓунив останелесаморанетилуѓе,сепактиебистаналесекој восвојотшаторибигоизгорелеовојградсооган

11Исеслучи,когавојскатахалдејскасеодвоиод Ерусалимпорадистраводвојскатафараонова, 12ТогашЕремијаизлезеодЕрусалимзадаодиво земјатаВенијаминова,задасеодвоиоттамумеѓу народот.

13ИкогабешеприВенијаминоватапорта,тамубеше еденначалникнастражата,поимеИрија,синна Селемија,синнаАнанија;игофатипророкотЈеремија, велејќи:„ТипреминувашкајХалдејците“

14ТогашЈеремијарече:„Лагае;неодамкај Халдејците“НотојнегопослушаИријгофати Јеремијаигоодведекајкнезовите 15ЗатоакнезовитесеразгневијанаЈеремија,го

тој,„ќебидешпредаденворацетенававилонскиот цар“

18ИЈеремијамуреченацаротСедекија:„Штови згрешивпротивтебе,противтвоитеслуги,противовој народ,памефрливтевотемница?

19Кадесесегавашитепророци,коивипророкуваа, велејќи:„Вавилонскиотцарнемададојдепротиввас, нитупротивовааземја?“

20Затоа,темолам,чујмесега,господарумој,цару! некабидеприфатенамојатамолбапредтебе,данеме вратишвокуќатанаписаротЈонатан,заданеумрам таму

21ТогашцаротСедекијазаповедадагозатворат Еремијаводворотназатворотидамудаваатсекојден поеднопарчелебодпекарскатаулица,додеканесе потрошицелиотлебвоградотТакаЕремијаостанаво дворотназатворот.

1ТогашСефатија,синотМатанов,иГодолија,синот Пашуров,иЈухал,синотСелемиев,иПашур,синот Малхиев,гичујазборовитештоЕремијамугикажана сиотнарод,велејќи:

2ВакавелиГоспод:„Којќеостаневоовојград,ќе умреодмеч,одгладиодпомор;акојќеизлезекај Халдејците,ќеживее;заштодушатасвојаќемубиде плен,иќеживее“

3ВакавелиГоспод:„Овојградсигурноќебиде предаденворацетенавојскатанававилонскиотцар,и тојќегопреземе“

4Затоакнезовитемурекоанацарот:„Темолиме,нека бидепогубеновојчовек,заштотакагиослабуварацете навојницитештоостанаавоовојградирацетена целиотнарод,зборувајќиимтаквизборови;заштоовој човекнебарадобронаовојнарод,тукузло“

5ТогашцаротСедекијарече:„Ете,тојевовашираце, заштоцаротнеможеништоданаправипротиввас.“ 6ТогашгозедоаЈеремијаигофрлијавојаматана Малхија,синотАмелехов,којабешеводворотна затворот;игоспуштијаЈеремијасојажиња.Војамата немашевода,тукукалИЈеремијапотонавокалта 7АкогаЕтиопјанинотЕвдемелех,еденодевнусите штобешевоцарскиотдворец,чудекаЕремијаго фрлилевотемница,ацаротседешепри Венијаминоватапорта, 8Авдемелехизлезеодцарскиотдомимуреченацарот:

Еремија

излиенипанталониистарискапанипарталииги спуштисојажињавотемницатакајЕремија.

12ИЕтиопјанинотЕвдемелехмуреченаЈеремија: „Ставигиовиестари,излиеникрпиискапанипартали подпазувите,подјажињата!“ИЈеремијатаканаправи.

13ИгоизвлекоаЈеремијасојажињаигоизведоаод темница,аЈеремијаостанаводворотназатворот 14ТогашцаротСедекијаиспрати,тагодовеле пророкотЈеремијакајсебевотретиотвлез,штоево домотГосподовЦаротмуреченаЈеремија:„Ќете прашамнешто;некријништоодмене“

15ТогашЈеремијамуреченаСедекија:„Акотикажам, немалидамепогубиш?Иакотидадамсовет,немали дамепослушаш?“

16ИцаротСедекијамусезаколнатајнонаЈеремија, велејќи:„КакоштоеживГоспод,Којнијасоздаде оваадуша,немадатепогубам,нитуќетепредадамво рацетенаовиелуѓе,штојабарааттвојатадуша“

17ТогашЈеремијамуреченаСедекија:„Вакавели Господ,Богнавојските,БогИзраилев:акоизлезешкај кнезовитенававилонскиотцар,тогаштвојатадушаќе живее,иовојграднемадабидеизгоренсооган,итиќе живеешитвојотдом

18Но,аконеизлезешкајкнезовитенававилонскиот цар,тогашовојградќебидепредаденворацетена Халдејците,итиеќегоизгоратсооган,итинемада избегашоднивнитераце

19ИцаротСедекијамуреченаЈеремија:„Сеплашам одЈудејцитештопаднаакајХалдејците,заданеме предадатвонивнитераце,идасепотсмеваатнамене“

20НоЈеремијарече:„Немадатепредадат.Темолам, послушајгогласотГосподов,штотигозборувам; тогашќетибидедоброидушататвојаќеживее“

21Но,акоодбиешдаизлезеш,оваесловотоштомиго објавиГоспод:

22Иете,ситежеништоостаналеводомотна јудејскиотцарќебидатизведенипредкнезовитена вавилонскиотцар,итиежениќеречат:„Твоите пријателитенамамијаитепобедија;нозететисе потонативокалтаисевратијаназад.“

23Ќегиизведатситетвоижениитвоидецакај Халдејците,итинемадаизбегашоднивнитераце, тукуќебидешфатенодракатанававилонскиотцар,и ќегоизгоришовојградсооган

24ТогашСедекијамуреченаЈеремија:„Никојдане знаезаовиезборови,инемадаумреш.”

25Но,акокнезовитечујатдекаразговаравсотебе,и дојдаткајтебеитиречат:„Окажиништомукажана царот,некријгооднас,инемадатепогубиме,ниту штотиречецарот,“

26Тогашќеимкажеш:‘Јаизведовмојатамолбапред царот,данемевраќавокуќатанаЈонатан,задаумрам таму’’

27ТогашситекнезовидојдоакајЕремијаигопрашаа, атојимкажасèштоимзаповедацаротИпрестанаада зборуваатсонего,бидејќиработатанебешеразбрана 28ИЕремијаостанаводворотназатворотдоденот когабешепреземенЕрусалим;ибешетамукогабеше преземенЕрусалим

1ВодеветтатагодинаодцарувањетонаСедекија,

војскапротивЕрусалимигоопседна

2ИвоединаесеттатагодинаодСедекија,вочетвртиот месец,надеветтиотденодмесецот,градотбеше разурнат

3Иситекнезовинававилонскиотцарвлегоаиседнаа насреднатапорта,Нергал-Шарезер,Самгарнево, Сарсехим,Рапсариј,Нергал-Шарезер,Рабмаг,исите останатикнезовинававилонскиотцар.

4ИкогагивидеСедекија,царотјудејски,исите војници,избегааиизлегоаодградотноќе,попатотниз царскатаградина,низпортатамеѓудватаѕида,итргнаа попатотнизрамнината

5НохалдејскатавојскагигонешеигостигнаСедекија ворамнинитенаЕрихон.Гофатијаигоодведоакај вавилонскиотцарНавуходоносорвоРивла,воземјата Емат,кадештотојмусудеше

6ТогашвавилонскиотцаргиубисиновитенаСедекија

ситејудејскиблагородници

7ПотоамугиизвадиочитенаСедекијаиговрзасо синџиризадагооднесевоВавилон

8Халдејцитегиизгореасооганцарскиотдомикуќите нанародот,игиразурнааѕидовитенаЕрусалим.

9ПотоаНавузардан,началникотнастражата,гиодведе возаробеништвовоВавилоностанатитеоднародот штоостанавоградот,иониештосеодметнаа,коиму сепридружија,заедносоостатокотоднародотшто остана

10НоНавузардан,началникотнастражата,гиостави сиромаситеоднародот,коинемааништо,воземјата Јудејска,давајќиимлозјаинививоистовреме

11АНавуходоносор,царотвавилонски,мудаде заповедзаЈеремијанаНавузардан,началникотна стражата,велејќи:

12Земиго,внимавајнанегоинеправимуништолошо, тукуправимукакоштоќетикаже

13ТогашиспратиНавузардан,началникотнастражата, иНавузасан,Рапсариј,Нергал-Шаресар,Равмаг,исите кнезовинававилонскиотцар;

14Дуриииспратија,тагозедоаЈеремијаоддворотна затворотимугопредадоанаГодолија,синотна Ахикам,синотСафанов,задагооднеседомаИтој живеешемеѓународот.

15ИдојдесловотоГосподоводоЈеремија,додекатој бешезатворенводворотназатворот,велејќи: 16„ОдиикажимунаЕтиопјанинотАвдемелех:вака велиГосподСаваот,БогИзраилев:„Еве,Јасќеги

ПОГЛАВЈЕ40

1СловоштомудојденаЕремијаодГоспода,откако Невузардан,началникотнастражата,гопуштиодРама, откакогофативрзанвосинџиримеѓуситезаробеници одЕрусалимиЈуда,коибеазаробенивоВавилон

2ИзаповедникотнастражатагозедеЈеремијаиму рече:„Господ,твојотБог,гоизречеовазловрзова место“

3АсегаГосподгодонесетоаинаправикакошторече: заштозгрешивтепротивГосподаинегопослушавте гласотНегов,затоаивисеслучиова

4Иете,денестеослободувамодоковитештотибеана рацетеАкотисечинидобродадојдешсоменево Вавилон,дојди,иќетибидамблагонаклонет;ноакоти сечинилошодадојдешсоменевоВавилон,немој!Ете, целатаземјаепредтебе;кадештотисечинидоброи погоднодаодиш,тамуоди 5Додекауштенесебешевратил,мурече:„Вратисеи кајГодолија,синотнаАхикам,синотСафанов,кого вавилонскиотцаргопоставизауправителнад јудејскитеградови,иживејкајнегомеѓународот;или одикадештотисечинидекаепогоднода одиш“Тогашстражаротмудадехранаинаградаиго пушти.

6ТогашЈеремијаотидекајГодолија,синотАхикамов, воМиспа,иживеешекајнегомеѓународотштобеше останалвоземјата.

7Когаситевојводинавојскаташтобеавополето,тие инивнителуѓе,чујадекававилонскиотцаргопоставил Годолија,синотАхикамов,зауправителвоземјатаи мугидоверилмажите,жените,децатаисиромаситеод земјата,ониештонебеаодведениворопствово Вавилон,

8ПотоадојдоакајГодолијавоМиспа,Исмаил,синот Нетаниев,иЈоананиЈонатан,синовитеКарееви,и Серај,синотТанхуметов,исиновитенаЕфајод Нетофат,иЈезанија,синотнаМахатец,тиеинивните луѓе

9ИГодолија,синотнаАхикам,синотСафанов,имсе заколнаниминанивнителуѓе,велејќи:„Небојтеседа имслужитенаХалдејците;живејтевоземјатаи служетемунававилонскиотцар,иќевибидедобро.“

10Јас,ете,ќеживеамвоМиспазадаимслужамна Халдејците,коиќедојдаткајнас;вие,пак,собирајте вино,летниплодовиимасло,ставетегивовашите садовииживејтевовашитеградовиштостегиосвоиле 11Истотака,когаситеЈудејциштобеавоМоав,меѓу Амонците,воЕдомивоситеземји,чујадека вавилонскиотцароставиледеностатокодЈудејаидека наднивгопоставилГодолија,синотнаАхикам,синот Сафанов, 12ИситеЈудејцисевратијаодситеместакадештобеа протерани,идојдоавоЈудејскатаземјакајГодолијаво Миспа,инабраамногувиноилетниплодови 13Јоанан,синотКареев,иситевојводинавојскаташто беавополето,дојдоакајГодолијавоМиспа, 14имурече:„ЗнаешлидекаВаалис,царотна Амонците,гоиспратиИсмаил,синотНетаниев,дате убие?“Но,Годолија,синотАхикамов,неимверуваше. 15ТогашЈоанан,синотКареев,муречетајнона ГодолијавоМиспа:„Пуштиме,темолам,даодамида

гоубијамИсмаил,синотНетаниев,иникојдане дознаезатоа.Зоштодатеубие,задасераспрснатсите Јудејциштосесобраниоколутебе,идазагине

16НоГодолија,синотАхикамов,муреченаЈоанан, синотКареев:„Неправиготоа,заштолажнозборуваш заИсмаил“

ПОГЛАВЈЕ41

1Воседмиотмесец,Исмаил,синотнаНетанија,синот Елишамов,одцарскотопотомство,идесеткнезови царскисонегодојдоакајГодолија,синотАхикамов,во Миспа,итамујадеалебзаедновоМиспа

2ТогашстанаИсмаил,синотНетаниев,идесеттелуѓе штобеасонего,игоубијасомечГодолија,синотна Ахикам,синотСафанов,игоубијаонојкого вавилонскиотцаргопоставизауправителнадземјата 3ИсмаилгиубииситеЈудејциштобеасонего,заедно соГодолија,воМиспа,иХалдејцитештосенајдоа таму,ивојниците

4ИсеслучивториотденоткакогоубиГодолија,а никојнедозназатоа,

5ДекадојдоаодСихем,одСиломиодСамарија, осумдесетмажи,соизбриченибради,соискинати облекиисопосекотининателото,соприносиитемјан ворацете,задагидонесатводомотГосподов

6ИИсмаил,синотНетаниев,излезеодМиспадаги пречека,плачејќицеловремеИкогагипречека,им рече:„ДојдетекајГодолија,синотАхикамов!“

7Икогавлегоавосрединатанаградот,Исмаил,синот Нетаниев,гизаклаигифрливојамата,тојилуѓето штобеасонего

8Номеѓунивсенајдоадесетлуѓекоимурекоана Исмаил:„Неубивајнè,заштоимамебогатствана полето:пченица,јачмен,маслоимед“Итојсеоткажа инегиубимеѓунивнитебраќа.

9АјаматавокојаИсмаилгифрлиситемртвителана луѓето,штогибешеубилпорадиГодолија,бешеонаа штоцаротАсајанаправиодстраводВаса,царот израелскиИИсмаил,синотНетаниев,јанаполнисо убиени

10ТогашИсмаилгиодведевопленситеостанатиод народот,штобеавоМиспа,царскитеќерки,исителуѓе, штоостанаавоМиспа,коиНавузардан,началникотна телеснатастража,мугидоверинаГодолија,синот АхикамовИгиодведевопленИсмаил,синот Нетаниев,итргнадаодикајАмонците.

11НокогаЈоханан,синотКареев,иситевојводишто беасонего,чујазасетозлоштогобешенаправил Исмаил,синотНетаниев,

12Потоагизедоасителуѓеиотидоадасеборат

13ИкогасиотнародштобешесоИсмаилговиде

15НоИсмаил,синотНетаниев,избегаодЈоанансо

Еремија

16ТогашгизедеЈоанан,синотКареев,иситевојводи штобеасонего,целиотостатокоднародотштого бешеизбавилодИсмаил,синотНетаниев,одМиспа, откакогоубиГодолија,синотАхикамов,храбри војници,жени,децаиевнуси,штогивратиодГаваон.

17ИотидоаисенаселијавонаселбатаХимам,штое близудоВитлеем,задаодатдавлезатвоЕгипет, 18ПорадиХалдејците,заштосеплашеаоднив,зашто Исмаил,синотНетаниев,гоубиГодалија,синот Ахикамов,коговавилонскиотцаргопоставиза управителназемјата

ПОГЛАВЈЕ42

1Тогашсеприближијаситевојводи,Јоанан,синот Кареев,иЈезанија,синотОсаев,исиотнарод,од најмалиотдонајголемиот, 2ИмуреченапророкотЈеремија:„Темолиме,нека бидеприфатенанашатамолбапредтебе,имолисеза наспредГоспода,твојотБог,зацелиотовојостаток, (заштониесмеостаналесамомалкуминаодмногите, какоштонèгледааттвоитеочи!)

3заданигопокажеГоспод,твојотБог,патотпокојда одимеиделотоштодагоправиме

4ТогашпророкотЈеремијаимрече:„Вепослушав;ете, ќеМусемоламнаГоспода,вашиотБог,споредвашите зборови;исèштоќевиодговориГоспод,ќевикажам; ништонемадасокријамодвас.

5ТогашмурекоанаЕремија:„Господнекабиде вистинскииверенсведокмеѓунас,аконепостапиме споредсè,закоеГоспод,твојотБог,ќетеиспратикај нас“

6Далиедоброилилошо,ќегопослушамегласотна Господа,нашиотБог,кајкоготеиспраќаме,задани бидедоброкогаќегопослушамегласотнаГоспода, нашиотБог

7Иподесетдена,мудојдесловотоГосподовона Еремија

8ТогашгиповикаЈоанан,синотКареев,иситевојводи штобеасонего,исиотнарод,однајмалдонајголем, 9иимрече:„ВакавелиГоспод,БогИзраилев,кајкого меиспративтедајаизнесамвашатамолбапредНего; 10Акосепакостанетевоовааземја,ќевеизградам,а неќевеуривам,ќевезасадам,анеќевекорнам,зашто секаамзазлотоштовигонаправив 11Небојтесеодвавилонскиотцар,одкогосеплашите; небојтесеоднего,велиГоспод,заштоЈассумсовас задавеспасамидавеизбавамоднеговатарака.

12Ќевипокажаммилост,задависесмилуваидаве вративовашатаземја

13Но,акокажете:„Немадаживеемевоовааземјаи немадагопослушамегласотнаГоспода,вашиотБог,“ 14велејќи:„Не,тукуќеодимевоземјатаЕгипетска, кадештонемадавидимевојна,нитуќечуемезвукна труба,нитуќеогладнемезалеб,итамуќеживееме“ 15ИсегачујтегословотоГосподово,остатокЈудин: вакавелиГосподСаваот,БогИзраилев:акосесвртите конвлегувањевоЕгипетитамудасенаселите, 16Тогашмечот,одкојсеплашевте,ќевестигнетаму воЕгипетскатаземја,игладот,одкојсеплашевте,ќе вестигнетамувоЕгипет,итамуќеумрете

17Такаќебидесосителуѓештоќесеодлучатдаодат

немаповеќедаговидитеоваместо“

19Господречезавас,остатокЈудин:неодетево Египет!Знајтедекаденесвеопоменав

20Заштосепреправавтевосрцатаваши,когаме испративтекајГоспода,вашиотБог,велејќи:„Молете сезанаснаГоспода,нашиотБог!“Исèштоќекаже Господ,нашиотБог,такаобјаветени,иниеќего направиме

21Иеве,денесвигокажавтоа,новиенего послушавтегласотнаГоспода,вашиотБог,ниту ништозакоемеиспратикајвас

22Затоа,знајтесигурнодекаќеумретеодмеч,одглад иодпомор,наместотокадештосакатедаодитеида престојувате

ПОГЛАВЈЕ43

1ИкогаЕремијазавршисокажувањетонасиотнарод наситезборовинаГоспода,нивниотБог,закои Господ,нивниотБог,гоиспратикајнив,ситеовие зборови,

2ТогашАзарија,синотнаОсаија,иЈоанан,синотна Кареа,иситегорделивилуѓемурекоанаЈеремија: „Лажнозборуваш!Господ,нашиотБог,нетеиспратил дакажеш:‘НеодивоЕгипетзадапрестојуваштаму!’ 3НоВарух,синотНириев,тенаговарапротивнас,за данèпредадешворацетенаХалдејците,заданè убијатиданèодведатвозаробеницивоВавилон.

4ИЈоанан,синотКареев,иситевојводинавојската,и сиотнарод,негопослушаагласотГосподовзада живеатвоземјатаЈудина.

5НоЈоанан,синотКареев,иситевојводинавојската гизедоаситеЈудејциштоостанааодситенародикаде штобеапротерани,задаживеатвоЈудинатаземја.

6мажи,жени,деца,царскитеќеркиисителуѓештоги оставиНавузардан,началникотнателохранителите,кај Годолија,синотнаАхикам,синотСафанов,икај пророкотЈеремијаикајВарух,синотНириин 7ИтакадојдоавоземјатаЕгипетска,заштонего послушаагласотГосподов;такастигнаадуридо Тафнес

8ТогашдојдесловотоГосподоводоЈеремијаво Тафнес:

9Земиголемикамењаворакатасвојаискријгиво

Еремија

11Икогаќедојде,ќејапоразиземјатаЕгипетскаиќе гипредадеониештосезасмрт,насмрт,ониештосеза ропство,наропство,иониештосезамеч,намеч 12Ќезапаламоганводомовитенаегипетскитебогови; тојќегиизгорииќегиодведевозаробеници;ќесе облечевоземјатаегипетска,какоштоовчарја облекуваоблекатасвоја,иќесиодиоттамувомир 13ЌегискршииидолитевоВетсемеш,штоево земјатаЕгипетска,иќегиизгорисооганкуќитена египетскитебогови

ПОГЛАВЈЕ44

1СловоштодојдедоЕремијазаситеЈудејцишто живеатвоземјатаЕгипетска,штоживеатвоМигдол, воТафнес,воНофивоземјатаПатрос,велејќи:

2ВакавелиГосподСаваот,БогИзраилев:„Виего видовтецелотозлоштогодоведовврзЕрусалимиврз ситеградовиЈудини;иете,денестиесепустошати никојнеживеевонив

3ПорадизлобаташтојанаправијазадаМеразгневат, заштоотидоадакадеттемјанидаимслужатнадруги богови,коинегипознаваанитутие,нитувие,ниту вашитетатковци

4НојасвигипраќавситеМоислуги,пророците, станувајќираноипраќајќиги,велејќи:„Неправетего овагнасноделоштогомразам!“

5Нотиенепослушаа,нитугонаведнааувотозадасе одврататодсвојатабеззаконие,заданеимкадеат темјаннадругибогови

6ЗатоаМојотгневиМојотгневсеизлеајаисе разгореавоградовитеЈудиниипоулиците Ерусалимски,итиесеопустошениипустикакоштосе денес.

7ЗатоасегавакавелиГоспод,БогСаваот,Бог Израилев:„Зоштоправитеоваголемозлопротив вашитедуши,истребувајќиодвасмажижена,детеи доенчеодЈуда,заданеостаненикојодвас?

8Меразгневуватесоделатанавашитераце,кадејќи имтемјаннадругибоговивоземјатаЕгипетска,каде штодојдовтедаживеете,задасеистребитеида станетепроклетствоипотсмевмеѓуситенародина земјата?

9Зарјазаборавивтебеззакониетонавашитетатковци, ибеззакониетонајудејскитецареви,ибеззакониетона нивнитежени,ивашатасопственабеззаконие,и беззакониетонавашитежени,штогонаправијаво земјатаЈудинаипоулицитеерусалимски?

10Тиенесесмиријанидоденденес,несеуплашија, нитуодеапоМојотзакон,нитупоМоитеуредбишто гипоставивпредвасипредвашитетатковци 11ЗатоавакавелиГосподСаваот,БогИзраилев:„Ете, ќегосвртамлицетоМоепротиввасзазлоизадаго истребамцелиотЈуда

12ИќегоземамостатокотодЈуда,штосесвртикон земјатаЕгипетсказадасенаселитаму,иситеќебидат истребенииќепаднатвоземјатаЕгипетска;ќебидат истребениодмечиодглад;ќеумрат,однајмалдо најголем,одмечиодглад;иќебидатзапроклетство, заужас,запроклетствоизасрам.

13ЗаштоЈасќегиказнамониештоживеатвоземјата Египетска,какоштогоказнивЕрусалим,сомеч,со гладисопомор 14ТакаштоникојодостатокотнаЈуда,којотидево земјатаЕгипетсказадаживеетаму,немадаизбега нитуќеостане,задасевративоземјатаЈудина,вокоја сакаатдасеврататзадаживеаттаму;заштоникојнема дасевратиосвенониештоќесеспасат.

15Тогашситемажи,коизнаејадеканивнитежени каделетемјаннадругибогови,иситежеништостоеја таму,големомножество,ицелиотнародштоживееше воземјатаЕгипетска,воПатрос,муодговоријана Јеремија,велејќи:

16АзазборотштонигокажавоиметоГосподово, немадатепослушаме

17Но,ниесигурноќеправимесèштоизлегуваод нашатауста,задаѝкадименанебеснатацарицаидаѝ леемепреливи,какоштоправевмениеинашите татковци,нашитецаревиинашитекнезовиво градовитејудејскиипоулицитеерусалимски,зашто тогашимавмемногухрана,бевмедоброинегледавме зло.

18Нооткакопрестанавмедаѝкадеметемјанна

недостигашеибевмеуништениодмечиодглад.

19Икогаѝкадевметемјаннанебеснатацарицаиѝ леевмепрелив,далиправевмеколачизадаѝсе поклонимеиѝлеевмепрелив,безнашителуѓе?

20ТогашЈеремијаимреченасителуѓе,намажите,на женитеинасителуѓештомуодговоријатака,велејќи: 21ЗатемјанотштогокадевтевоградовитеЈудиниипо улицитеЕрусалимски,виеивашитетатковци,вашите цареви,вашитекнезовиинародотназемјата,несесети лиГосподзанивинеМудојделинаумтоа?

22Господнеможешеповеќедатрпипорадизлотона вашитеделаипорадигнасотиитештогиправевте; затоавашатаземјаепустина,ужасипроклетство,без жители,какоштоеденес

23Затоаштокадевтетемјанизатоаштозгрешивте противГоспода,негопослушавтегласотГосподови неодевтепоНеговиотзакон,нитупоНеговите одредби,нитупоНеговитесведоштва,затоависе случиовазло,какоштоеденес.

24ИЈеремијаимреченасиотнародинаситежени: „ЧујтегословотоГосподово,ситеЈудејци,штостево земјатаЕгипетска!

25ВакавелиГосподСаваот,БогИзраилев:„Виеи вашитеженигокажавтесоустатасвојаиго исполнивтесоракатасвоја,велејќи:„Ќегиисполниме заветитештогидадовме,даѝкадеметемјанна небеснатацарицаидаѝлеемепрелив;виеќеги

28Малкумина,пак,штоќеизбегаатодмечот,ќесе врататодземјатаЕгипетскавоземјатаЈудина,исиот остатокодЈуда,штоотидевоземјатаЕгипетсказада живеетаму,ќезнаечиизборовиќесеисполнат,моите илинивните.

29Иованекавибидезнак,велиГоспод,декаќеве казнамнаоваместо,задазнаетедеказборовитеМои ќесеисполнатпротиввасназло.

30ВакавелиГоспод:„Еве,Јасќегопредадам фараонот,египетскиотцар,ворацетенанепријателите неговииворацетенаониештојабараатнеговатадуша, какоштогопредадовСедекија,јудејскиотцар,во рацетенаНавуходоносор,вавилонскиотцар,неговиот непријателионојштојабарашенеговатадуша“

ПОГЛАВЈЕ45

1СловоштопророкотЈеремијамугокажанаВарух, синотНириин,откакогизапишатиезборовивокнига одустатанаЈеремија,вочетвртатагодинанаЈоаким, синотЈосиин,царотјудејски,велејќи:

2ВакативелиГоспод,БогИзраилев,Варух; 3Тирече:„Тешкоменесега,заштоГосподдодадетага намојататага;сеонесвестиввовоздивнувањетосвоеи ненаоѓаммир.“

4Вакаќемукажеш:„Господвеливака:ете,онашто гоизградив,ќегоурнам,ионаштогонасадив,ќего искорнам,целатаовааземја.“

5Ибарашлиголемиработизасебе?Небарајги, зашто,ете,Јасќедонесамзловрзсекоетело,вели Господ,атвојотживотќетигодадамкакопленнасите местакадештоќеодиш

ПОГЛАВЈЕ46

1СловоГосподовоштодојдедопророкотЕремија противнезнабошците;

2ПротивЕгипет,противвојскатанафараонотНехао, царотегипетски,којабешеприрекатаЕуфратво Кархемис,којаНавуходоносор,царотвавилонски,ја поразивочетвртатагодинанаЈоаким,синотЈосиев, царотјудејски

3Нарачајтештитиоклоп,иприближетесеконбитка.

4Впрегнетегикоњите,истанете,коњаници,и застанетенапредсошлемовите,исчистетегикопјатаи ставетегиоклопите.

5Зоштогивидовужаснатиикакосевраќаатназад?А нивнитесилнисепоразени,брзобегаатинесе осврнуваатназад,заштостравбешенаоколу,вели Господ

6Неканеизбегабрзиот,нитусилниотнеканесеспаси; тиеќесесопнатиќепаднатконсевер,приреката Еуфрат

7Којетојштосеиздигакакопоплава,чииводисе движаткакореки?

8Египетсекревакакопоплава,анеговитеводисе раздвижувааткакореки,итојвели:„Ќесеискачамиќе јапокријамземјата,ќегоуништамградотинеговите жители“

9Качетесе,коњи,ибеснетесе,коли,инекаизлезат

10ЗаштооваеденнаГоспода,БогаСаваот,денна

11ОдивоГаладиземибалсам,девица,ќерко египетска!Залудноќекористишмногулекови,зашто немадабидешизлекувана.

12Народитечујазатвојотсрам,итвојотвикја исполниземјата,заштосилниотсесопнапротив силниот,идвајцатападнаазаедно

13СловоштоГосподмугокажанапророкотЈеремија, затоакакоНавуходоносор,вавилонскиотцар,ќедојде иќејапоразиегипетскатаземја

14ОбјаветевоЕгипетиобјаветевоМигдол,објавете воНофивоТафнес:кажете:стојтецврстоиподгответе се,заштомечотќетепроголтанаоколу

15Зоштосеуништенитвоитехрабрилуѓе?Тиенесе спротивставија,заштоГосподгиизгони.

16Многуминагисобори,еденврздругпадна,атие велеа:„Станетеидасевратимекајнашиотнародиво земјатананашетораѓање,одугнетувачкиотмеч.“

17Тамуизвикаа:„Фараонот,египетскиотцар,есамо шум,гопоминавреметоопределено“

18„ЖивсумЈас,велиЦарот,чиеимееГосподСаваот, какоштоеТавормеѓупланинитеикакоКармилпокрај морето,такаќедојдеиТој“

19Ќерко,штоживеешвоЕгипет,подготвисеза ропство,заштоНофќестанепустошипустош,без жители

20Египетекакоубавајуница,нопропастадоаѓа;доаѓа одсевер

21Инејзинитенаемницисесреденеакакоугоени волови,заштоитиесевратијаназадиизбегаазаедно; неиздржаа,заштоденотнанивнатанесреќадојдеврз нив,времетонанивнатаказна

22Гласотнеговќеодикакозмија,заштоќемаршираат совојскаиќедојдатпротивнеасосекири,како дрвосечачи

23Ќејаисечатшуматанејзина,велиГоспод,иаконе можедасепребара,заштосеповеќеодскакулците,и себезбројни

24ЌеркатаЕгипетскаќебидепосрамена,ќебиде предаденаворацетенасевернитенароди

25ГосподСаваот,БогИзраилев,вели:„Еве,Јасќеги казнаммноштвотоНо,фараонотиЕгипет,сонивните боговиинивнитецареви,фараонотиситештосе надеваатнанего.

26Иќегипредадамворацетенаониештогибараат нивнитедуши,ворацетенаНавуходоносор, вавилонскиотцар,иворацетенанеговитеслуги;и

27Нотинеплашисе,слугоМојЈакове,инеплашисе,

ПОГЛАВЈЕ47

1СловотоГосподовоштодојдедопророкотЕремија противФилистејците,предфараонотдајапоразиГаза.

2.ТакавелиГоспод:„Ете,водисеиздигаатодсевер,ќе бидатпреплавенипоплавииќејапреплаватземјатаи сèштоевонеа,градотиониештоживеатвонего; тогашлуѓетоќевикаатиситежителиназемјатаќе ридаат

3Одтропањетонакопитатананеговитесилникоњи, одбрзањетонанеговитеколииодтатнежотна неговитетркала,татковцитенемадасесвртаткон своитедецапорадислабостнарацете; 4Зарадиденотштоќедојдезадагиопустошисите ФилистејциидагиистребиодТириСидонсите помошнициштоќеостанат,заштоГосподќеги опустошиФилистејците,остатокотодземјатаКафтор 5ЌелавостдојдеврзГаза;Ашкелонеистребенсо остатокотоднивнатадолина;докогаќесесечеш?

6О,мечуГосподов,докогаќеможешдамолчиш? Стависевоножницатасвоја,одморисеимолчи 7Какоможедабидемирно,когаГосподмузаповеда противАскалонипротивморскиотбрег?Тамуго постави

ПОГЛАВЈЕ48

1ВакавелиГосподСаваот,БогИзраилев:Тешкона Нево,заштоеопустошен;Киријатаимепосрамени преземен;Мисгавепосрамениужаснат 2.Моавнемаповеќедаимапофалби;воЕсевон смислијазлопротивнего;дојди,дагоистребимеод народ!Ити,Мадмен,ќебидешсотрена,мечќетегони

3ГласнавикањеќедојдеодХоронаим,пустоши

големоразорување

4Моавеуништен;неговитедецаиздадоакрик

5ЗаштоприискачувањетонаЛухитќесекрева постојанплач,заштоприспуштањетонаХоронаим непријателитечујавикнауништување

6Бегајте,спасетесигиживотитесвоиибидетекако лешниквопустина

7Зашто,бидејќисенадевашенасвоитеделаина своитебогатства,итиќебидешфатен;иХамосќе отидеворопствососвоитесвештенициисвоите кнезовизаедно

8Иќедојдеопустошувачотврзсекојград,иниеден граднемадаизбега;долинатаќепропадне,а рамнинатаќебидеразурната,какошторечеГоспод.

9ДајтемукрилјанаМоав,задаможедаизбегаида избега,заштоградовитенеговиќебидатпусти,без никојдаживеевонив

10Проклетдаеоној,којговршиделотоГосподовосо измама,ипроклетдаеоној,којговоздржувамечот Неговодкрв

11Моавбешеспокоенодмладостасвоја,седешена својотталог,несепразнешеодсадвосад,нитуодеше воропство.Затоавкусотмуостанавонегоимирисот неговнесепромени 12Затоа,ете,доаѓаатденови,велиГоспод,когаќему испратамскитници,коиќеготалкаат,ќегииспразнат садовитенеговииќегискршатмевовитенивни

13ИМоавќесезасрамиодХамос,какоштодомот

14Каковелите:„Ниесмесилниисилнилуѓезавојна?“ 15Моавеопустошениизлеголодсвоитеградови,а неговитеизбранимладичиотидоанаклање,вели Царот,чиеимееГосподСаваот

16БлизуеневолјатанаМоав,инеговатаневолјабрзо сеприближува.

17СитевиештостеоколуНего,оплакувајтесезаНего; иситевиештогознаетеНеговотоиме,кажете:„Како сескршисилниотжезолипрекрасниотжезол?“

18Ќерко,штоживеешвоДивон,слезиодславата својаиседнивожед,заштоопустошувачотнаМоавќе дојдеврзтебеиќегиразурнетвоитетврдини

19О,жителнаАроер,застанипокрајпатотипогледни; прашајгоонојштобегаионааштосеизвлекуваи кажи:„Штосеслучило?“

20Моавепосрамен,заштоеразурнат;ридајтеи викајте,кажетевоАрнондекаМоавеопустошен!

21Исудотдојдеврзрамнината,врзХолон,врзЈазаи врзМефат,

22иврзДивон,врзНевониврзБет-Дивлатаим, 23иврзКиријатаим,врзБетгамуливрзБетмеон, 24иврзКериот,врзВосораиврзситеградовиво земјатаМоавска,далечниилиблиски.

25РоготнаМоавеотсечен,ракатамуескршена,вели Господ

26Напијтего,заштосевозвишипротивГоспода;и Моавќесевалкавосвојатаблујавица,исамиотќебиде предметнапотсмев

27ЗарнетибешепотсмевИзраилот?Зарнесенајде меѓукрадци?Зашто,когазборувашезанего, потскокнувашеодрадост

28О,виештоживеетевоМоав,оставетегиградовите иживејтевокарпата,ибидетекакогулабштоправи гнездововнатрешностанаотворотнајамата 29СлушнавмезагордостанаМоав(тојепремногу горд),занеговатавозвишеност,занеговатаароганција, занеговатагордостизанадменостананеговотосрце 30ЈасгознамНеговиотгнев,велиГоспод,нонемада бидетака;неговителагинемададоведатдотоа

31ЗатоаќеридамзаМоавиќеизвикамзацелиотМоав; срцетомоеќетагувазалуѓетоодКир-Херес.

32ЛозоСивма,ќеплачамзатебесоплачотнаЈазер; твоитерастенијасепротегаатпрекуморето,стигнуваат доморетоЈазер;разорувачотпаднаврзтвоителетни плодовииврзтвојатаберба

33Ирадостаивеселбатасеодземениодплоднотополе иодземјатамоавска,игоснемавинотоодкацата; никојнемадагазисовикање,нивнотовикањенемада бидевикање

34ОдвикотнаЕсевондоЕлеалеидоЈаз,гоиздадоа

37Заштосекојаглаваќебидеќелава,секојабрадаќе бидепотстрижена;наситерацеќеимазасеци,ана слабинитевреќиште

38ЌеимаопштоплачењепоситепокривинаМоави понеговитеулици,заштоЈасгоскршивМоавкакосад штонеепријатен,велиГоспод

39Ќезавиваатиќевелат:„Какоеразурнат!КакоМоав срамногосвртигрбот!“ТакаМоавќебидезапотсмев иужасзаситештогоопкружуваат

40ЗаштовакавелиГоспод:„Ете,тојќелетакакоорел иќегираширикрилјатасвоинадМоав“

41Кериотепреземен,тврдинитесеосвоени,асрцата најунацитевоМоаввоонојденќебидаткакосрцена женавомачнини

42ИМоавќебидеистребен,заштосевозвишипротив Господа.

43Страв,јамаистапицаќебидатврзтебе,жителке Моавски,велиГоспод

44Којбегаодстравот,ќепадневојама;акојизлегува одјамата,ќебидефатенвостапица,заштоќеја доведамврзнего,врзМоав,годинатананивнатаказна, велиГоспод.

45Бегајќи,стоејаподсенкатанаЕсевонодсилата,но оганќеизлезеодЕсевонипламенодсрединатана Сион,иќегопроголтакрајотнаМоавитеметона главитенабунтовниците

46Тешкотебе,Моаве!ЗагинуванародотХемосов, заштосиновитетвоисеодведениворопство,аќерките твоиворопство

47Но,вопоследнитедниќегивратамМоавцитеод ропство,велиГоспод.ДотукаесудотнадМоав.

ПОГЛАВЈЕ49

1ЗаАмонците,вакавелиГоспод:„ЗарИзраилотнема синови?Зарнеманаследник?Зоштотогашнивниотцар гонаследуваГад,анеговиотнародживеевонеговите градови?

2Затоа,ете,доаѓаатденови,велиГоспод,когаќе испратамвоензнаквоРаванаАмонците;тааќестане купурнатини,анејзинитеќеркиќебидатизгоренисо оганТогашИзраилотќебиденаследникнанеговите наследници,велиГоспод.

3Викајте,Есевоне,заштоГајеопустошен!Викајте, ќеркиРави,опашетесесовреќиште,тагувајтеитрчајте покрајоградите,заштонивниотцарќеотидево ропство,аинеговитесвештенициинеговитекнезови заедно.

4Зоштосефалишводолините,вотвојататечнадолина, о,ќеркоотпадничка,којасенадевашенасвоите богатства,велејќи:„Којќедојдепримене?“

5.Ете,Јасќедонесамстравврзтебе,велиГосподБог Саваот,одситештосеоколутебе;иќебидете протеранисекојправонапред,иникојнемадаго собереонојштоскита

6ПотоаќегивратамодпленствоАмоновитесинови, велиГоспод.

7ЗаЕдом,вакавелиГосподСаваот:„Зарнемаповеќе мудроствоТеман?Зарисчезнасоветотодразумните? Зарисчезнанивнатамудрост?

8Бегајте,вратетесеназад,живејтедлабоко,жителина Дедан,заштоќејадонесамврзнегонесреќатанаИсав,

уништатдодеканеимсенасити

10ЈасгооголивИсав,гиоткривнеговитетајниместа,

опустошено,неговитебраќаинеговитесоседи,анего гонема

11Оставигисвоитесирачиња,Јасќегизачувамживи; итвоитевдовицинекасенадеваатнаМене

12ЗаштовакавелиГоспод:„Ете,оние,чиеосудување небешедапијатодчашата,навистинапијат;атилиси онојштоќеостанесосеманеказнет?Немадаостанеш неказнет,тукусигурноќепиешоднеа.“

13ЗаштосезаколнаввоСебе,велиГоспод,дека Восораќестанепустош,срам,пустошипроклетство,и ситенеговиградовиќебидатвечнипустош.

14СлушнавгласодГоспода,ипратеникеиспратенкај незнабошците,велејќи:„Соберетесеидојдетепротив неа,истанетезабитка.“

15Зашто,ете,Јасќетенаправаммалмеѓу незнабошцитеипрезренмеѓулуѓето

16.Теизмамитвојатаужасностигордостанатвоето срце,тиштоживеешвопукнатинитенакарпите,штоја држишвисинатанаридот;дурииданаправишгнездо висококакоорел,оттамуќетесимнам,велиГоспод. 17ИЕдомќебидепустош:секојштоќепоминепокрај негоќесезачудииќесвиризаситенеговиневолји 18КакоштобешепоразурнувањетонаСодоми Гомораисоседнитеградови,велиГоспод,никојнема даживеетаму,нитусинчовечкиќеживеевонего 19Ете,тојќеизлезекаколаводЈорданскатаВодостоја противживеалиштетонасилните,ноодеднашќего натерамдаизбегаоднеаИкојеизбранчовек,даго поставамнаднеа?Заштокојекакомене?Икојќеми гоодредивремето?Икојетојпастирштоќезастане предмене?

20Затоа,чујтејаодлукатаГосподова,штојаодреди противЕдом,инамератаНегова,штојаодредипротив жителитенаТеман:сигурнонајмалиотодстадотоќеги извлече,сигурноќегиопустошинивнитеживеалишта сонив

21Земјатасепотресеодбучаватананивниотпад,од викототнивнисеслушнавоЦрвенотоМоре.

22Ете,тојќесеискачииќелетнекакоорел,иќеги раширикрилјатанадВосора;ивотојденсрцетона силнитеЕдомциќебидекакосрценаженавомачнини 23ЗаДамаск:ЕматиАрпадсепосрамени,зашточуја лошивести;сеобесхрабрија;тагаиманаморето,не

24Дамаскослабе,сесвртезадабега,истравгообзеде; макаимакигообзедоакакоженаштораѓа

25Каконееоставенградотнафалбата,градотна мојатарадост?

26Затоамладитенеговиќепаднатпоулицитенегови,

27ЌезапаламоганвоѕидинитенаДамаск,итојќеги проголтадворцитенаВен-Адад

Еремија

28ЗаКидаризацарстватаАсор,коиНавуходоносор, вавилонскиотцар,ќегипорази,вакавелиГоспод: „Станете,одетевоКидариограбетегилуѓетоод Исток.“

29Ќеимгиодзематшаторитенивниистадатанивни, ќегизематзавеситенивни,ситенивнисадови,и камилитенивни,иќеимвикаат:„Стравеодсите страни!“

30Бегајте,одетедалеку,живејтедлабоко,жителина Асор,велиГоспод,заштоНавуходоносор,царот вавилонски,сесоветувашепротиввасисмислинешто противвас

31Станете,искачетесеконбогатиотнарод,којживее безгрижно,велиГоспод,којнеманипортинирешетки, којживеесам

32.Камилитенивниќебидатплен,амножеството нивнидобитокќебидеплен;ќегираспрснампосите ветровиониештосевокрајнитеагли,иќеимја донесамнесреќатаодситестрани,велиГоспод.

33ААсорќестанеживеалиштеназмии,вечнапустина; никојнемадаживеетаму,нитусинчовечкиќеживее вонего.

34СловоГосподовоштодојдедопророкотЈеремија противЕламвопочетокотнацарувањетонаСедекија, царотјудејски,велејќи:

35ВакавелиГосподСаваот:„Ете,ќегоскршамлакот наЕлам,челонанивнатасила“

36.ИврзЕламќегидоведамчетиритеветраод четиритестранинанеботоиќегираспрснамконсите тиеветрови;инемадаиманародкадештонемада дојдатпротеранитеодЕлам.

37ЗаштоЈасќегиисплашамЕламцитепреднивните непријателиипредониештобараатнивнадуша;иќе испратамврзнивзло,Мојотжестокгнев,велиГоспод; иќеиспратаммечпонивдодеканегиистребам

38ИќегопоставамМојотпрестолвоЕлам,иоттаму ќегиистребамцаротикнезовите,велиГоспод.

39Но,вопоследнитеденовиќегивратамЕламцитеод ропство,велиГоспод

ПОГЛАВЈЕ50

1СловотоштоГосподгоизречепротивВавилони противземјатаХалдејскапрекупророкотЕремија

2Објаветемеѓународите,објаветеиподигнетезнаме; објаветеинекријте:кажете:Вавилонепреземен,Беле посрамен,Меродахескршеннапарчиња,неговите идолисепосрамени,неговителиковисескршенина парчиња

3Заштоодсевердоаѓанародпротивнего,којќеја направиземјатанеговапустина,иникојнемадаживее вонеа;ќесеиселат,ќесиодат,илуѓетоидобитокот. 4Вотиеденовиивотоавреме,велиГоспод,ќедојдат синовитеИзраилеви,тиеисиновитеЈудинизаедно, одејќииплачејќи;ќеодатиќегобараатГоспода, својотБог

5ЌепрашаатзапатотконСион,солицатасвртени таму,велејќи:„Дојдете,дасепридружимеконГоспода вовечензавет,којнемадабидезаборавен“

6Мојотнародбешекакоизгубенаовца;пастирите неговигизаблудуваа,гиоддалечуваапопланините;

7Ситештогинајдоа,гипроголтаа,анивните

противГоспода,живеалиштетонаправдата,против Господа,надежтананивнитетатковци“

8ТргнетесеодсрединатанаВавилониизлезетеод земјатаХалдејска,ибидетекакокозипредстадата.

9Зашто,ете,Јасќеподигнамиќедоведампротив Вавилонтолпаодголеминародиодсевернатаземја; тиеќесенаредатпротивнего;оттамуќебидепреземен; нивнитестрелиќебидаткаконасиленвештчовек; никојнемадасевратизалудно.

10Халдејаќебидеплен:ситештојаограбуваатќе бидатнаситени,велиГоспод

11Заштосерадувавте,заштосерадувавте,о, уништувачинамоетонаследство,заштосезгоивте какојуницанатреваирикатекаковолови; 12Твојатамајкаќебидемногупосрамена;ќесе засрамионааштотеродила;ете,најзаднатаод народитеќебидепустина,суваземјаипустина 13ПорадигневотГосподовнемадабиденаселен,туку

15Викајтепротивнеаодситестрани;таајаподаде ракатасвоја;паднаатемелитенејзини,урнатисе ѕидовитенејзини,заштотоаеодмаздаГосподова; одмаздетесеврзнеа;какоштонаправитаа,праветеѝ. 16ИстребетегосејачотодВавилонионојштодржи српвовременажетва!Одстраводугнетувачкиотмеч, секојќесесвртиконсвојотнародисекојќеизбегаво својатаземја

17Израелерасеанаовца;лавовитегоизгонија;првого изедеасирскиотцар,апоследенгоскрши Навуходоносор,вавилонскиотцар,коскитемуги скрши

18ЗатоавакавелиГосподСаваот,БогИзраилев:„Еве, Јасќегоказнамвавилонскиотцаринеговатаземја, какоштогоказнивасирскиотцар

19ИќеговратамИзраилотвонеговотоживеалиште,и тојќепасенаКармилиВасан,идушатанеговаќесе наситуванагоратаЕфремиГалад 20Вотиеденовиивотоавреме,велиГоспод,ќесе барабеззакониетоИзраилево,инемадагоима,и гревовитеЈудини,инемадасенајдат,заштоќеим простамнаониештогиоставам

21ОдипротивземјатаМератаим,противнеа,ипротив жителитенаПекод;опустошииистребигипонив, велиГоспод,инаправисèштотизаповедав. 22Шумодбиткаевоземјата,иодголеморазорување

26Дојдетепротивнеаоднајоддалеченитепредели, отворетегиризницитенејзини,срушетејакако купиштаурнатинииистребетеја,заданеостане ништооднеа.

27.Заколетегиситенејзиниволови,некаодатна колење!Тешкоименанив,заштодојденивниотден, времетонанивнатаказна

28Гласодониештобегаатисеспасуваатод вавилонскатаземја,задајаобјаватвоСионодмаздата наГоспода,нашиотБог,одмаздатазаНеговиотхрам 29ПовикајтегистрелцитепротивВавилон,ситевие штогооптегнувателакот,распоредетесеоколунего; никојданеизбегаоднего;вратетемуспоредделата негови;праветемусèштонаправила,заштосе гордеешепротивГоспода,противСветецотИзраилев 30Затоамладитенеговиќепаднатпоулиците,исите неговивојнициќебидатистребенивотојден,вели Господ

31Ете,Јассумпротивтебе,о,горделив,велиГоспод БогСаваот,заштодојдеденоттвој,времетокогаќете посетам

32Инајгордитеќесесопнатиќепаднат,иникојнема дагоподигне;иќезапаламоганвонеговитеградови,и тојќепроголтасèоколунего

33ТакавелиГосподСаваот:„ИзраелцитеиЈудините синовибеаугнетуванизаедно;ситештогизаробија,ги држеацврсто;несакаадагипуштат

34НивниотИзбавителесилен;иметоМуеГоспод Саваот;Тојќејабранинивнатапарницатемелно,зада ѝдадемирназемјатаидагивознемирижителитена Вавилон.

35МечеврзХалдејците,велиГоспод,иврзжителите наВавилон,врзнеговитекнезовииврзнеговите мудреци.

36Мечпротивлажливците,итиеќесеплашат;меч противнејзинитесилнилуѓе,итиеќесеужаснат

37Мечврзкоњитенивни,врзколитенивнииврзсиот мешаннародштоевонего;тиеќестанаткакожени; мечврзбогатстватанегови,итиеќебидатограбени

38Сушаеврзнејзинитеводи,итиеќесеисушат, заштотоаеземјанарезбаниликови,итиеселудипо своитеидоли

39Затоатамуќеживеатпустинскитеѕверовисо островскитеѕверови,ибувовитеќеживеатвонего;и немадабиденаселензасекогаш,нитуќебиденаселен одколеновоколено.

40КакоштоБоггиразурнаСодомиГомораи соседнитеградови,велиГоспод,таканикојнемада живеетаму,нитусинчовечкиќеживеевонего

41Ете,народќедојдеодсевер,големнарод,имногу царевиќесеиздигнатодкраиштатаземни

42Ќедржатлакикопје;свиреписеинемадапокажат милост;нивниотгласќерикакакоморе,иќејаваатна коњи,секојподготвенкакочовекзавојнапротивтебе, ќерковавилонска

43Царотвавилонскигочугласотзанив,ирацетему ослабнаа;гообзедемака,макикаконаженаштосе породува

44Ете,тојќеизлезекаколаводЈорданскатапотоккон живеалиштетонасилните,ноќегинатерамодеднашда избегаатоднеаИкојеизбранчовек,дагопоставам

наднеа?Заштокојекакомене?Икојќемигоодреди

ПОГЛАВЈЕ51

1.ТакавелиГоспод:„Еве,Јасќеподигнампротив Вавилонипротивониештоживеатмеѓуониештосе креваатпротивМене,разорувачкиветер; 2ИќеиспратамвоВавилонвештаци,коиќеговеати ќејаиспразнатнеговатаземја,заштоводенотна неволјаќебидатпротивнегоодситестрани 3Противонојштогооптегнувалакот,противонојшто секревавобригадатасвоја;инегиштедетемладите нејзини,истребетејацелатанејзинавојска

4ТакаќепаднатубиенитевоземјатаХалдејска,аоние штоќебидатпротеранипонејзинитеулици 5ЗаштоИзраел,нитуЈуда,небеанапуштениодсвојот Бог,одГосподаСаваот,иаконивнатаземјабешеполна согревовипротивСветецотИзраилев

6БегајтеодсрединатанаВавилониизбаветесекој својадуша;немојтедабидетеистребенивонеговото беззаконие,заштооваевременаодмаздаГосподова; Тојќемувратинаграда

7ВавилонбешезлатначашаворакатаГосподова,што јаопивашецелатаземја;народитепиејаоднејзиното вино,затоанародитеполудеа

8Вавилонпаднаненадејноиразурнат:ридајтезанего, земетебалсамзанеговатаболка,акоможедасе излекува

9СакавмедагоизлекувамеВавилон,нонееизлекуван; оставетегоидаодимесекојвосвојатаземја,зашто неговиотсуддостигнувадонеботоисевоздигнувадо небесата.

10Господјаизведенашатаправда;дојдете,даго објавименаСионделотонаГоспода,нашиотБог 11Засветлетегистрелите,соберетегиштитовите: Господговоздигнадухотнамидискитецареви,зашто НеговиотпланепротивВавилон,задагоуништи; заштотоаеодмаздаГосподова,одмаздазаНеговиот храм

12Подигнетегознаметонаѕидовитевавилонски,

13О,тиштоживеешпокрајмногуводи,богатсо

Еремија

правимолњиоддождиговадиветеротодСвоите ризници.

17Секојчовекебезуменодсвоетознаење;секојлеаре засраменодрезбаниотлик,заштонеговиотизлеанлик елага,ивонегонемаздив.

18Тиесесуета,делоназаблуди;вовреметонанивната посетаќепропаднат

19ДелотнаЈаковнеекаконив,заштоТојесоздател насè,аИзраележезолнанеговотонаследство;името МуеГосподСаваот

20ТисиМојабојнасекираиоружјезавојна,заштосо ТебеќегиразбивамнародитеисоТебеќеги разорувамцарствата;

21Исотебеќегискршамкоњотинеговиотјавач,исо тебеќегискршамколатаинејзиниотјавач;

22Сотебеќекршаммажижена,сотебеќекршам старецимлад,сотебеќекршаммладчовекидевојка 23Сотебеќегискршампастиротинеговотостадо,со тебеќегоскршамземјоделецотинеговиотјарод волови,сотебеќегискршамкнезовитеивладетелите 24ИќеимвратамнаВавилонинаситежителина ХалдејазасетозлоштогонаправијанаСионпред вашитеочи,велиГоспод

25Ете,Јассумпротивтебе,гороразорувачка,вели Господ,којајаразорувацелатаземја;ќејапротегнам ракатаМојаврзтебеиќететркаламодкарпитеиќете направамизгоренагора

26.Инемадазематодтебекамензаагол,нитукамен затемели,тукуќебидешпустошзасекогаш,вели Господ

27Подигнетезнамевоземјата,затрубетесотрубамеѓу народите,подгответегинародитепротивнеа, повикајтегипротивнеацарстватаАрарат,Минии Асхеназ;поставетевојводапротивнеа;направетеги коњитедасекачувааткакогрубигасеници

28Подгответегипротивнеанародитесомидиските цареви,нивнитевојводииситенивнивладетелии целатаземјананеговотовладеење

29Земјатаќесетресеиќетагува,заштоќесеисполни секојанамераГосподовапротивВавилон,задаја направивавилонскатаземјапустошбезжители

30Јакитевавилонскимажисеоткажааодборбата, останаавосвоитетврдини;нивнатасиласенамали; станаакакожени;гиизгореаживеалиштатанејзини, неговитерезињасескршени

31Еднапоштаќетрчакондруга,игласниккондруга, задамујавинававилонскиотцардеканеговиотграде освоенодедниоткрај,

32Идекапреминитесезатворени,атрскитесе изгоренисооган,авојницитесеисплашени

33ЗаштовакавелиГосподСаваот,БогИзраилев: ЌеркатаВавилонскаекакогумно,времеедасеизврши нејзинотовршење;уштемалку,иќедојдевреметоза жетванејзина

34Навуходоносор,царотвавилонски,мепроголта,ме здроби,менаправипразенсад,мепроголтакакозмеј, гонаполниутробатасвојасомоитенежнијадења,ме отфрли

35Насилствотоштомиеизвршеноменеинамоето телонекападневрзВавилон,ќеречежителотнаСион, икрвтаМојаврзжителитенаХалдеја,ќерече Ерусалим

36ЗатоавакавелиГоспод:„Ете,Јасќејабранам твојатапарницаиќесеодмаздамзатебе,ќегоисушам

37ИВавилонќестанекупиштаѓубре,живеалиштена змејови,ужасисвиреж,безжители.

38Ќерикаатзаеднокаколавови,ќевикааткако лавовскимладенчиња

39.Вонивнатажегаќеимнаправамгозбииќеги опијам,задасерадуваатидаспијатсовеченсон,ада несебудат,велиГоспод

40Ќегидоведамкакојагнињанаколење,какоовнисо кози

41КакоеосвоенСесах,икакоезачуденаславатана целатаземја,какоВавилонстанаужасмеѓународите?

42МоретосенадвиснаврзВавилон,гопокрисо мноштвотонеговибранови.

43Градовитенеговисепустина,суваземјаипустина, земјавокојаникојнеживее,нитупакнекојсин човечкипоминуванизнеа.

44ЌегоказнамБелвоВавилониќегоизвлечамод устатанеговаонаштогопроголтал;инародитеповеќе немадасесобираатконнего;иѕидинитевавилонски ќепаднат

45НародеМој,излезетеодсрединатанеговаи избаветесекојодвасдушатасвојаоджестокиотгнев Господов

46Иданевисеобесхрабрисрцетоиданесеплашите одгласотштоќесечуевоземјата;гласќедојдеедна година,апотоаводругагодинаглас,инасилствово земјата,владетелпротиввладетел

47Затоа,ете,доаѓаатденовикогаќеимсудамна вавилонскитекипови;целатанеговаземјаќебиде посрамена,иситенеговиубиениќепаднатсреденего 48Тогашнеботоиземјатаисèштоевонивќепеатза Вавилон,заштоодсеверќедојдатопустошувачите, велиГоспод

49КакоштоВавилонгифрлиназемјапоразените Израилци,такавоВавилонќепаднатпоразенитеод целатаземја

50Вие,коисеспасивтеодмечот,одете,нестојувајте; сеќавајтесенаГосподаоддалеку,инекавидојдево сеќавањеЕрусалим

51Срамнисме,заштослушаменавреди;срамниги покрилицата,заштостранцивлегоавосветињитена домотГосподов

52Затоа,ете,доаѓаатденови,велиГоспод,когаќе извршамсудврзнејзинитерезбаниликови,иниз целатанејзиназемјаќестенкаатранетите.

53ДуриидасеискачиВавилондонеботоидаја утврдисвојатасиланаврвот,одМенеќедојдатпротив негоразорувачи,велиГоспод

54.ГласодвикдоаѓаодВавилон,аголемо уништувањеодземјатаХалдејска

55ЗаштоГосподгоопустошиВавилонигоистребиод

Еремија

силнитенејзинилуѓе;тиеќезаспијатсовеченсони немадасеразбудат,велиЦарот,чиеимееГоспод Саваот

58ВакавелиГосподСаваот:широкитеѕидовина Вавилонќебидатцелосноразурнати,ависокитепорти неговиќебидатизгоренисооган;инародотќесе трудизалудно,анародотвооган,иќебидеизморен

59.ЗборотштопророкотЈеремијамугодаденаСераја, синотНириев,синотМасиев,когаотидесоСедекија, царотјудејски,воВавилон,вочетвртатагодинаод неговотоцарувањеАовојСерајабешемиренкнез

60ИЕремијагизапишавокнигаситезлаштоќего снајдеВавилон,ситеовиезборовиштосенапишани противВавилон

61ИЈеремијамуреченаСераја:„Когаќедојдешво Вавилон,ќегивидишиќегипрочиташситеовие зборови,

62Тогашќеречеш:„Господи,Тиречепротивова место,задагоуништиш,заданеостаненикојвонего, ничовекнидобиток,тукудабидепустошзасекогаш“

63Икогаќезавршишсочитањетонаоваакнига,врзи камензанеаифрлиговосрединатанаЕуфрат.

64Иќеречеш:„ТакаќепотонеВавилонинемадасе издигнеодзлотоштоќегодоведамврзнего;итиеќе бидатизморени.ДотукасезборовитенаЕремија.“

ПОГЛАВЈЕ52

1Седекијаимашедваесетиеднагодинакогапочнада владее,ивладеешеединаесетгодинивоЕрусалим НеговатамајкасевикашеХамутал,ќерканаЕремија одЛивна

2ИтојправешештоезловоочитенаГоспода,восè какоштоправешеЈоаким.

3ЗаштопорадигневотГосподоввоЕрусалимиЈуда, додеканегиотфрлиодСвоетолице,Седекијасе побунипротиввавилонскиотцар.

4Водеветтатагодинаоднеговотовладеење,во десеттиотмесец,надесеттиотденодмесецот,дојде Навуходоносор,царотвавилонски,соцелатасвоја војска,противЕрусалим,поставилогорпротивнегои изградитврдиниоколунего

5Такаградотбешеопколендоединаесеттатагодинаод царотСедекија

6Авочетвртиотмесец,надеветтиотденодмесецот, гладотсезасиливоградот,такаштонемашелебза народотвоземјата

7Тогашградотбешеразбиен,иситевојнициизбегааи излегоаодградотноќепрекупортатамеѓудватаѕида, којабешекајцарскатаградина;(аХалдејцитебеа околуградот)итргнаапопатотконрамнината 8Нохалдејскатавојскагогонешецаротигостигна Седекијавоерихонскитерамнини,ицелатанегова војскасеразбегаоднего

9Потоагозедоацаротигоодведоакајвавилонскиот царвоРивла,воземјатаЕмат,кадештотојмусудеше 10ИвавилонскиотцаргиубисиновитенаСедекија преднеговитеочи,гиубииситејудејскикнезовиво

11ПотоамугиизвадиочитенаСедекија,говрза

куќивоЕрусалимиситекуќинаголемцитегиизгоре сооган.

14Ицелатахалдејскавојска,штобешесо заповедникотнастражата,гисрушиситеѕидинина Ерусалимнаоколу

15ТогашНавузардан,началникотнастражата,ги одведевозаробеништвонекоиодсиромашнитеод народот,иостатокотоднародотштоостанавоградот, иониештосеодметнаа,коимусепредадоана вавилонскиотцар,иостанатотомноштво.

16АНавузардан,началникотнастражата,остави некоиодсиромашнитевоземјатазалозарии земјоделци.

17Халдејцитегискршијаибронзенитестолбовишто беаводомотГосподов,иподножјата,ибронзеното морештобешеводомотГосподов,игооднесоацелиот бронзенматеријалвоВавилон

18Гизедоаикотлите,илопатките,иножиците,и чиниите,илажичките,иситемесинганисадовисокои служеа

19Ичашите,иогништата,ичиниите,икотлите,и свеќниците,илажиците,ичашите,ионаштобешеод златовозлато,ионаштобешеодсребровосребро,ги одведестражарот

20Дватастолба,едномореидванаесетбронзени биковиштобеаподподножјата,штоцаротСоломонги бешенаправилводомотГосподов;бронзатанасите тиесадовинемашетежина.

21Аштосеоднесувадостолбовите,висинатанасекој столббешеосумнаесетлакти;иоколунегоимаше дванаесетлакти;дебелинатамубешечетирипрста; бешешуплив

22Нанегоимашебакареноглавник,високпетлакти, сомрежаикалинкинаоглавницитенаоколу,ситеод бакарИвториотстолбикалинкитебеасличнинанив 23Одеднатастранаимашедеведесетишесткалинки, аситекалинкинамрежатабеастонаоколу.

24Иначалникотнастражатагизедепрвосвештеникот Серај,вториотсвештеникСофонијаитројцатавратари 25Одградотзедеиеденевнух,којгичуваше војниците,иседумминаодониештобеаблизудо царот,коисенајдоавоградот,иглавниотписарна

26ИгизедеНавузардан,началникотнастражата,иги одведекајвавилонскиотцарвоРивла 27ИвавилонскиотцаргипоразиигипогубивоРивла,

28ОваенародотштоНавуходоносоргоодведево

30Водваесетитретатагодинаодцарувањетона Навуходоносор,Навузардан,началникотнателесната стража,одведевозаробеништвоседумстотини четириесетипетдушиодЈудејците;вкупночетири илјадиишестотинидуши.

31Вотриесетиседматагодинаодзаробеништвотона јудејскиотцарЈехонијах,водванаесеттиотмесец,на дваесетипеттиотденодмесецот,вавилонскиотцар Евилмеродах,вопрватагодинаодсвоетовладеење,го кренаглаватанајудејскиотцарЈехонијахигоизведе одзатвор

32имузборувашељубезноигопоставинеговиот престолнадпрестолотнацаревитештобеасонегово Вавилон,

33Имујасменизатворскатаоблека:итојпостојано јадешелебпреднеговоситеденовиодсвојотживот.

34Азанеговатаисхранаимашепостојанахранашто мујадавашевавилонскиотцар,секојденпоедендел доденотнанеговатасмрт,воситеденовиоднеговиот живот