Ciad Soisgeul Leanabh Iosa Criosd CAIBIDEIL 1 1Na cunntasan a leanas fhuair sinn ann an leabhar Iòseiph an t-àrdshagart, a ghairm cuid de Chaiaphas 2 Tha e ag innseadh, gun do labhair Iosa eadhon nuair a bha e sa chreathail, agus gun tuirt e ri mhàthair: 3 A Mhuire, is mise Iosa Mac Dhè, am focal sin a thug thu mach a rèir dearbh- aidh an aingil Gabriel a d' ionnsuidh, agus chuir m'athair mise chum slainte an t-saoghail. 4 Ann an tri cheud agus naoidheamh bliadhna do reir Alecsander, dh'fhoillsich Augustus ordugh gu'n rachadh na h-uile dhaoine a mheas 'n an dùthaich fèin. 5 Uime sin dh'èirich loseph, agus chaidh e maille r'a chèile Muire gu lerusalem, agus an sin thàinig e gu Betlehem, chum gu'm biodh e fèin agus a theaghlach air a mheas ann am baile 'athar. 6 Agus an uair a thàinig iad seachad air an uaimh, dh' aidich Muire do loseph gu'n d'thàinig àm a breith, agus cha b'urrainn i dol air a haghaidh do'n bhaile, agus thubhairt i, Rachamaid do'n uaimh so. 7 Anns an àm sin bha a' ghrian ro-dhlùth air dol sìos. 8 Ach ghreas loseph air falbh, chum gu'n tugadh e bean-ghlùine dhi ; agus an uair a chunnaic e seana bhoirionnach Eabh- ruidheach a bha o lerusalem, thubhairt e rithe, Thig an so, a bhean mhaith, agus theirig a stigh do'n uaimh sin, agus chi thu 'n sin bean ullamh gu thoirt a mach. 9 Agus an dèigh dol fodha na grèine, thàinig a' chailleach agus loseph maille rithe do'n uaimh, agus chaidh iad le chèile a stigh innte. 10 Agus, feuch, bha e uile air a lionadh le soluis, a bu mhò na solus nan lòchrain, agus nan coinnlean, agus na bu mhò na solus na grèine fèin. 11 Bha 'n leanabh an sin air a phasgadh suas ann an culaidhshleamhuinn, agus a' deoghal cìoch a mhàthar Muire. 12 'Nuair a chunnaic iad araon an solus so, ghabh iad iongantas ; dh' fharraid a' chailleach do Naomh Muire, An tusa mathair an leinibh so ? 13 Fhreagair Naomh Muire, Bha i. 14 Air an d' thubhairt a' chailleach, Is mòr eadar-dhealachadh thu ris na h-uile mhnaoi eile. 15 Fhreagair Naomh Muire, Mar nach 'eil leanabh sam bith cosmhuil ri m' mhac-sa, mar sin cha'n 'eil bean sam bith cosmhuil r'a mhàthair. 16 Fhreagair a' chailleach agus thubhairt i, O mo Mhuire, tha mi air teachd an so, chum gu'm faigh mi duais sìorruidh. 17 An sin thubhairt ar Baintighearna, Naomh Muire, rithe, Cuir do làmhan air an naoidhean ; ni, an uair a rinn i, rinneadh i slàn. 18 Agus an uair a bha i a' dol a mach, thubhairt i, O so a mach, uile laithean mo bheatha, feithidh mi, agus bithidh mi a'm' sheirbhiseach do'n leinibh so. 19 An deigh so, an uair a thàinig na buachaillean, agus a rinn iad teine, agus a bha iad a' deanamh gairdeachais ro-mhòr, dh'fhoillsich an sluagh nèamhaidh e fèin dhoibh, a' moladh agus a' toirt aoradh do'n Ti a's àirde. 20 Agus mar a bha na buachaillean an sàs anns an obair cheudna, bha an uaimh anns an àm sin cos- mhuil ri teampull glòrmhor, do bhrìgh gu'n robh araon teanganna nan aingeal agus dhaoine air aonadh a dheanamh aoradh agus àrdachadh do Dhia, air son breith an Tighearna Criosd. 21 Ach an uair a chunnaic a' chailleach Eabhruidheach na mìorbhuilean so uile, thug i moladh do Dhia, agus thubhairt i, Tha mi toirt buidheachais duit, a Dhè, a Dhè Israeil, air son gu'm faca mo shùilean breith Slànaighear an t-saoghail. CAIBIDEIL 2 1Agus nuair a thàinig àm a thimcheall-ghearraidh, eadhon an ochdamh là, air an d’àithn an lagh don leanabh a thimcheallghearradh, thimcheall-ghearr iad e anns an uaimh.
2 Agus ghabh a' chailleach Eabh- ruidheach an roimh-chroicionn (tha cuid eile ag ràdh, ghabh i an t-sreang-nuadh,) agus ghleidh i ann am bocsa alabastair do sheann oladh spicnaird. 3 Agus bha mac aice, a bha 'na druigh- eadair, ris an dubhairt i, Thoir an aire nach reic thu am bocsa alabastair so a dh' ola spicnaird, ged bheirear dhuit tri cheud peghinn air a shon. 4 A nis is e so am bocsa alabastair sin a cheannaich Muire a' pheacach, agus a dhòirt a mach an oladh-ungaidh as air ceann agus air cosaibh ar Tighearna losa Criosd, agus a thiormaich i le falt a cinn. 5 Agus an dèigh dheich laithean thug iad gu lerusalem e, agus air an dà fhicheadamh là o'n àm a rugadh e, thaisbein iad e san teampull an làthair an Tighearna, a' deanamh tabhartais iomchuidh air a shon, a reir lagha Mhaois : eadhon, gu'm biodh gach uile goirear fireannach a dh’fhosglas a’ bhrù naomh do Dhia. 6 Anns an àm sin chunnaic Simeon sean e a' dealrachadh 'na mheall soluis, an uair a ghiùlain Naomh Muire òigh, a mhàthair e 'na h-uchd, agus a lìonadh leis an taitneas bu mhò san t-sealladh. 7 Agus sheas na h-aingil m'a thimchioll, a' toirt aoradh dha, mar luchd-frithealaidh an righ 'nan seasamh m'a thimchioll. 8 An sin air dol do Shimeon am fagus do Mhuire, agus air sìneadh a mach a làmhan d'a h-ionnsuidh, thubhairt e ris an Tighearn Criosd, A nis, O mo Thighearn, imichidh do sheirbhiseach an sìth, a rèir d'fhocail ; 9 Oir chunnaic mo shùilean do thròcair, a dheasaich thu chum slàint' nan uile chinneach ; solus do'n uile shluagh, agus glòir do shluaigh Israeil. 10 Agus bha Hanah a' bhan-fhàidh an làthair mar an ceudna, agus a' teachd am fagus da, thug i moladh do Dhia, agus rinn i subhachas do Mhuire. CAIBIDEIL 3 1 Agus tharladh, 'nuair a rugadh an Tighearn Iosa ann am Betlehem, baile do Iudea, ri linn Heroid an righ ; thàinig na daoine glice o'n àird an ear gu lerusalem, a rèir fàidheadaireachd Shoradascht, agus thug iad leo tabhartais : eadhon òr, tùis, agus mirr, agus rinn iad aoradh dha, agus thug iad suas an tiodhlacan dha. 2 An sin ghabh a' Bhan-tighearna Muire h-aon d'a h-eudach rìomhach anns an robh an naoidhean air a phasgadh, agus thug i dhoibh an àite beannachaidh e, a fhuair iad uaithe mar thiodhlac rouasal. 3 Agus anns a' cheart àm sin dh'fhoillsicheadh dhoibh aingeal ann an cruth na reulta sin, a bha roimhe so air a stiùireadh air an turus ; an solus a lean iad, gus an do phill iad d'an dùthaich fèin. 4 Agus air pilltinn air an ais thàinig an righrean agus an ceannardan d'an ionnsuidh, a dh'fheòraich dheth, Ciod a chunnaic agus a rinn iad ? Dè an seòrsa turas agus tilleadh a bh’ aca? Dè a’ chompanaidh a bh’ aca air an rathad? 5 Ach thug iad a mach an t-eudach-sgrolaidh a thug an Naomh Muire dhaibh, air son an do ghleidh iad cuirm. 6 Agus air dhoibh, a rèir gnàtha an dùthcha, teine a dheanamh, rinn iad aoradh dha. 7 Agus air tilgeadh a' chlaidh- eimh ann, ghabh an teine e, agus ghleidh se e. 8 Agus an uair a chuir- eadh an teine as, thug iad a mach an spealadh gun goirteadh, a' mheud 's nach beanadh an teine ris. 9 An sin thòisich iad air a phògadh, agus air a cur air an cinn, agus air an sùilibh, ag ràdh, Is fìrinn so gu cinnteach gun amharus, agus is iongantach e nach b'urrainn an teine a losgadh, agus a losgadh. 10 An sin ghabh iad e, agus le mòr-urram thaisg iad e am measg an ionmhais. CAIBIDEIL 4 1A‑nis air do Herod a bhith mothachail gun do rinn na daoine glice moille, agus nach do thill iad da ionnsaigh, ghairm e na sagartan agus na daoine glice an ceann a chèile, agus thubhairt e, Innis dhomh cia an t‑àit anns an robh Crìosd air a bhreith? 2 Agus an uair a fhreagair iad, ann am Betlehem, baile do Iudea, thòisich e air connsachadh 'na inntinn fèin gu bàs an Tighearna losa Criosd. 3 Ach dh'f hoillsicheadh aingeal an Tighearna do loseph 'na chodal, agus thubhairt e, Eirich, agus gabh an leanabh agus a mhàthair, agus