De man had een tas op zijn rug...
...en een flesje water in zijn hand.
Het allerbeste gewenst tekst mevrouw G.E. Vogelaar - van Mourik, beeld Archief RD en GettyImages
H
et was mooi weer. Fijn om even te lopen voor ze in de kerk waren, dacht Rebecca. Net een mooi stuk: een kwartier. Hoewel, vroeger liep bijna iedereen, al was het een uur. Het was immers Gods dag, die moest geheiligd worden. In de verte stond een man met zijn fiets aan de hand op het trottoir. Hij had een tas op zijn rug en een flesje water in zijn hand. Er zouden wel weer veel toeristen komen. Dat was altijd zo, als het mooi weer was. Dan was het gedaan met de zondagsrust. Het was een mooie omgeving en de toeristen keken hun ogen uit als zij kerkvolk zagen lopen. „Even een foldertje geven”, zei Mara naast haar. Dat kind durfde. Ze had altijd folders bij zich. Mooie, gekleurde folders met een duidelijke, Bijbelse boodschap. In het Hollands en in het Engels. „Goedemorgen”, groette ze de man, toen ze bij hem waren. Zelf liepen Ralph en zij, langzaam door. Mara zou zo wel komen. „U mag ook wel meegaan”, hoorde ze Mara zeggen. Rebecca keek even achterom. Mara kwam met de
man achter hen aan lopen. Hij ging echt mee. Hij zou opvallen met zijn sportvest met capuchon, zijn rugtas en waterflesje. Maar wat maakte het uit? Het was ook een mens voor de eeuwigheid geschapen. Het was goed van Mara dat ze hem meenam. Rebecca ging voor Ralph de bank in. Even later kwam Mara er met de man aan. Ze zag hoofden draaien om te kijken wie er nu weer in hun bank zat. Het was niet de eerste keer dat Mara iemand meebracht die wat uit de toon viel. Jack, zijn oor vol met piercings, had er eerst gezeten. De piercings waren verdwenen en Jack was een trouwe kerkganger geworden. Ook straatmannen bezocht Mara. Ze kocht wat eten voor hen, maar wees hen vooral op het ene nodige. De man, die ze nu bij zich had, bleef even in de bank staan, deed rustig zijn rugzak af en zette het flesje naast zich op de bank. Daarna keek hij de kerk eens rond en ging toen zitten. De organist speelde gevoelvol een psalm. Dat kon hij, dat was zo mooi. Dat kon je ziel raken. ”HEER’, ai, maak mij Uwe wegen. Door Uw Woord en Geest
11
