5 minute read
Jonge dierenbeschermer
De volgende generatie staat klaar om voor dieren, de natuur en onze aarde te zorgen. Op deze plek maakt u kennis met jonge dierenbeschermers die zich sterk maken voor een betere wereld.
‘Een leven zonder dieren lijkt me heel saai’
Emily Kraak (7) houdt van alle dieren. Honden, konijnen, hamsters en katten in het bijzonder. Ze woont in Alblasserdam met haar ouders en dertien dieren in en om het huis. Haar hobby’s zijn turnen, dansen en kleuren.
Heb je altijd dieren gehad?
“Toen ik geboren werd, was onze hond Dex er al. Hij is nu tien jaar. Ik speel vaak met hem en met de hamsters en muizen. In de tuin hebben we ook kippen en konijnen. Een leven zonder dieren kan ik me niet voorstellen, het lijkt me heel saai.”
Mama werkt met dieren hè?
Ja, al heel lang. Bij de opvang voor konijnen en knaagdieren in Ridderkerk. Ze brengt soms dieren mee naar huis die bij ons mogen opgroeien en uitrusten van een operatie. We hebben een keer een heel klein konijntje gehad, dat met een flesje eten kreeg, zo schattig. Ik vind het leuk dat wij thuis dieren opvangen, maar het maakt me soms ook wel verdrietig als ze weer beter zijn en ik afscheid van ze moet nemen.”
Help je mama ook?
“Ik geef de dieren eten en mag ze aaien. Soms ga ik mee naar haar werk, dat is gezellig. Ik help dan ook met voeren, was opvouwen en ik speel met de dieren, zodat ze gewend raken aan mensen.”
Wat zou jij met 1.000 euro voor dieren doen?
“Dan zou ik genoeg eten, bakjes en speeltjes voor alle dieren kopen.”
Heb je nog tips voor mensen?
“Goed uitkijken bij het oversteken, want er worden vaak dieren aangereden, terwijl dat helemaal niet nodig is. Ook hoop ik dat mensen die niet meer voor hun dieren kunnen of willen zorgen ze naar het asiel brengen en niet zomaar op straat zetten. Dan kan er tenminste een nieuw thuis voor ze worden gezocht.”
GEZOCHT: JONGE DIERENBESCHERMERS
Hebt u of kent u een jonge dierenbeschermer in de leeftijd tussen 4 en 16 jaar die het leuk vindt om daar op deze plek over te vertellen? Laat het ons weten op redactie@dierenbescherming.nl.
Dierenambulance op school
De Dierenbescherming wil kinderen handvatten bieden om op een respectvolle manier met dieren om te gaan. Als wij ze kunnen laten zien hoe belangrijk dat is, zullen ze daar later zelf ook naar gaan handelen. Daarom komen we graag langs op scholen.
Onze scholenvoorlichters verzorgen op diverse plekken in het land leuke, leerzame lessen. We laten educatieve filmpjes zien, spelen met de hogere klassen het Dierenbeschermersspel en parkeren onze demonstratie-dierenambulance op het schoolplein om te laten zien wat er zoal komt kijken bij het werken op de dierenambulance. De wagen is uitgerust met demonstratiedieren en de kinderen mogen zelf ook meedoen. Deze les is geschikt voor alle leeftijden (meer op pagina 18 en 19).
Gastles aanvragen? Bent u zelf leerkracht of wilt u voor uw (klein)kinderen een gastles op school aanvragen? Vul dan op onze website dierenbescherming.nl/ op-school het formulier in. U vindt hier ook onder meer spreekbeurten over dieren, anti-verveeltips en lesbrieven voor in de klas.
Word lid met het hele gezin Kinderen houden van dieren. Maak ze dierenbeschermers van de toekomst met een gezinslidmaatschap. U ontvangt dan onder meer het Samen op Stap-boekje boordevol korting voor leuke gezinsuitjes naar pretparken en musea en een activiteitenkalender met nieuwe uitjes per mail. Meer informatie op: dierenbescherming.nl/ wordlidmetgezin. Hier leest u ook hoe een bestaand lidmaatschap kan worden omgezet voor het hele gezin.
De Dierenbescherming vangt jaarlijks tienduizenden honden, katten, konijnen en knaagdieren op. Ze krijgen liefdevolle zorg in het asiel of bij een gastgezin en als ze er klaar voor zijn, zoeken we een thuis voor ze.
Doorzetter Flora
Begin december kwamen er meerdere meldingen binnen bij Dierenambulance Brabant Zuidoost van een jong varkentje dat door de bossen bij Hooge Mierde zou zwerven. Haar oormerken waren uitgescheurd, staartje kortgeknipt, ze was vermagerd, had wonden op haar rug en hoofd en een enorme navelbreuk, omdat de navelstreng waarschijnlijk na de geboorte te ruw was losgetrokken. Het had er alle schijn van dat ze was gefokt voor de vleesconsumptie, maar vanwege haar verwondingen niet geschikt werd bevonden voor de slacht en door de veehouder was gedumpt. In het asiel werd ze liefdevol opgevangen en geopereerd, waarna ze onder toeziend oog van de dierenarts goed herstelde. Een maand later vond het varkentje haar droomplek bij Jan-Pieter en Ilona, die haar de naam Flora gaven. “Binnen drie dagen had ze het hele weiland omgeploegd,” vertellen ze lachend.
Vrijwilligers van de dierenambulance brachten Flora op een zaterdagochtend in een grote bench naar haar nieuwe onderkomen. Een riant weiland in het Gelderse Stokkum. “We kijken met veel plezier terug op de dag dat Flora hier kwam,” aldus Ilona. “Alle vrijwilligers van de Dierenbescherming waren zo lief, ze vertelden dat ze haar met een gerust hart bij ons achterlieten, en de dierenarts die Flora heeft geopereerd, is ook nu nog enorm betrokken.” De eerste dagen op haar nieuwe plek liet Flora haar aanwezigheid nadrukkelijk blijken. “Ze is dol op aandacht en had feilloos door dat er iemand kwam zodra zij begon te gillen,” lacht Jan-Pieter. Na een week leek ze gewend en werd ze rustiger. “Ze doet inmiddels niets liever dan wroeten, fantastisch vindt ze dat,” aldus Ilona. “Flora kwam hier als een roze varkentje, maar vanaf het moment dat ze de wei in wandelde, is haar snuit non-stop zwart van het zand geweest.” Omdat varkens groepsdieren zijn, was het voor Jan-Pieter en Ilona direct duidelijk dat er eentje bij zou komen. Dat werd Puck. Zij is – nu nog – een stuk groter dan Flora en heeft een dominant karakter, dus die twee hadden qua hiërarchie wel wat uit te vechten. “Sinds een week mag Flora in het grote hok liggen, waar ze eerder resoluut door Puck uit was verjaagd, en slapen ze samen.” Flora is sowieso een doorzetter en erg eigenwijs. “Ze weet wat ze wil en hoe ze dat kan krijgen,” beaamt Jan-Pieter. Maar volgens Ilona is Flora bovenal loyaal: “Ze heeft in haar jonge leven al veel narigheid meegemaakt en toch blijft ze geven. Ze is aanhankelijk, knuffelig en superlief. Ze heeft onze harten in alle opzichten veroverd.”
Jan-Pieter en Ilona over Flora
Met speciale dank aan de Hobbyvarkenvereniging (facebook.com/hobbyvarkenvereniging)
Haar oormerken waren uitgescheurd. Het leek erop dat ze was gefokt voor de vleesconsumptie, maar niet geschikt werd bevonden en was gedumpt.
