Tweede Wereldoorlog: de ‘Nieuwe Haagse School’. Géén dogma’s, niet te veel theorieën, niet vastleggen op figuratief dan wel abstract werk. Er telde maar één ding, en dat was dat je karakter tot uiting kwam in je werk. De één
Saskia Gras
‘Bovenal vrij’ wilden ze zijn, de schilders en beeldhouwers van vlak na de
Saskia Gras
teer en fijnbesnaard, de ander brutaal en luidruchtig. Ook voor radicale
‘Bovenal vrij’ was niet zomaar een uitspraak, maar een gevoel, een levenshouding die tot in alle geledingen van de Haagse kunstwereld en haar bestuurders was doorgedrongen. Van Jan Cremer tot Co Westerik, Willem Hussem tot Herman Berserik, Piet Ouborg en Wim Sinemus, Lotti van der Gaag en Jenny Dalenoord tot Max Velthuijs, Paul Citroen, Gerard Fieret en Jan Snoeck: de kunstenaars kenden elkaar bijna allemaal. Ze kwamen bijeen binnen kunstenaarsgroepen als Verve, Fugare en de Posthoorngroep of zagen elkaar op de twee Haagse academies en in de kroegen. Veel vrouwen, tot nu toe vaak onderbelicht, waren actief als kunstenaar. Quirine Collard, Christa van Santen en Julie van der Veen waren op exposities te zien of manifesteerden zich in het Haags Gemeentemuseum. De verbindende factor was kunstschilder en mega-organisator Jan van Heel, samen met museumdirecteur en bestuurder Victorine Hefting. Auteur Saskia Gras baseert haar bevindingen op gedegen literatuur- en archiefonderzoek. Dit naslagwerk biedt met vele niet eerder gepubliceerde afbeeldingen een uitgebreide, frisse en kleurrijke blik op de diversiteit van de Haagse beeldende kunst in de periode 1945-1975.
Nieuwe Haagse School Bovenal vrij 1945-1975
expressie was ruimte.
Nieuwe Haagse School Bovenal vrij 1945-1975