Varkens
De varkenshouderij is vanuit economisch oogpunt een heel belangrijke sector binnen de Vlaamse land- en tuinbouw. Ze kan opgedeeld worden in twee deelsectoren: vermeerdering en vetmesting. Actuele thema’s in de varkenshouderij hebben te maken met milieu (ammoniak emissie en mestproblematiek) en dierenwelzijn (groepshuisvesting zeugen en de discussie rond castratie bij biggen). Tevens blijft de sanitaire toestand een aandachtspunt (Salmonella Actieplan, Aujeszky, enz.). Ten slotte vormen ook de toegenomen kosten (veevoeder) en de prijsvorming (transparantie) een actueel thema. De introductie van MAP III vanaf 2007 zorgt voor nieuwe expansiemogelijkheden (groei bij bewezen mestverwerking). Daarnaast is groei op individuele bedrijven mogelijk via de verhandeling van nutriëntenemissierechten (NER’s). Deze NER’s vormen een productierecht (een soort mestquotum) dat onder voorwaarden verhandeld kan worden tussen bedrijven tegen een bepaalde marktprijs. Bij nieuwbouw of verbouwen van stallen moet dat ammoniakemissiearm gebeuren. De mestproblematiek en ammoniakemissiereductie leiden tot aanzienlijke investeringen in nieuwe stallen en installaties. Inzake dierenwelzijn noodzaakt de verplichte groepshuisvesting bij zeugen vanaf 2013 eveneens tot belangrijke investeringen. Verder is er op het gebied van dierenwelzijn momenteel een discussie over castratie bij biggen (chirurgische castratie met lokale verdoving, verdoving van de biggen met CO2, immunocastratie, genetische selectie en managementtechnieken, enz.). In 2007 is een Salmonella Actieplan in de varkenshouderij van kracht gegaan. Het Salmonella bestrijdingsprogramma (vleesvarkens) is verplicht voor alle varkensbedrijven met een capaciteit van 31 of meer vleesvarkens. Sinds een aantal jaar is er Aujeszky-bestrijding bij varkens inclusief vaccinatieplicht waarbij langzamerhand de fase van de vaccinatiestop bereikt wordt. 122