The Siege of Mariupol
![]()
Het World Press Photo Jaarboek bestaat uit foto’s. Deze goed gemaakte en ontroerende beelden behoren tot de beste fotojournalistiek en documentairefotografie van het afgelopen jaar, waarin de grenzen van het medium vaak worden verlegd. Uiteindelijk zijn deze foto’s echter een middel tot een doel; het zijn vensters. Vensters die
ons een blik schenken op gebeurtenissen die we anders zouden hebben gemist, zodat we ons bewust worden van onrecht en conflicten waar we anders geen weet van zouden hebben. Het feit dat die gebeurtenissen vaak over het hoofd gezien en ontkend worden door mainstream media en de politiek,
bewijst alleen maar dat we beter ons best moeten doen, dat we soms misschien de regels moeten oprekken om een nieuwe invalshoek en een nieuw perspectief te bieden. Dit boek probeert dat op eenvoudige wijze te bewerkstelligen; we hebben niet zozeer de regels opgerekt, we hebben het hele boek op zijn kop gezet.
Niet om anders te zijn, maar om het automatisme uit onze leesgewoonten te halen. Door de lezer de tijd te laten nemen geven we die minder kans om ‘weg te kijken’ en hebben we de verhalen meer op de voorgrond kunnen brengen.
Syberen Kuiper
World Press Photo 2023 is ingedeeld in zes regio’s wereldwijd – Afrika, Azië, Europa, Noord- en Midden-Amerika, Zuid-Amerika, en Zuidoost-Azië en Oceanië. De inzendingen worden beoordeeld en bekroond op basis van de regio’s waar de foto’s en series zijn gemaakt, niet op basis van de herkomst van de fotograaf.
Binnen elke regio wordt een onderscheid gemaakt tussen vier categorieën: Enkel Beeld, Series, Langetermijnprojecten en Open Format. In deze categorieën worden inzendingen opgenomen die nieuwsmomenten, belangrijke gebeurtenissen en hun nasleep, maar ook sociale, politieke en milieukwesties of juist oplossingen documenteren.
Enkel Beeld
Dit zijn opzichzelfstaande foto’s die genomen zijn in 2022. Alle winnende foto’s komen in aanmerking voor de World Press Photo van het Jaar.
Series
Een serie bevat tussen de vier en tien foto’s die genomen zijn in 2021 of 2022, waarvan ten minste vier in 2022 moeten zijn genomen. Alle winnende foto’s uit de categorie Series komen in aanmerking voor de World Press Photo Serie van het Jaar.
Langetermijnprojecten
Projecten die over één thema gaan, bestaande uit 24 tot 30 foto’s die in ten minste drie verschillende jaren genomen zijn, met minimaal zes foto’s uit 2022. Alle winnende projecten komen in aanmerking voor de World Press Photo Langetermijnproject Prijs.
Open Format
Projecten waarbij wordt gebruikgemaakt van een reeks en/of combinatie van verschillende formats, zoals veelluiken, werken waarbij wordt gebruikgemaakt van meervoudige belichting, collages, interactieve documentaires of kortedocumentairevideo’s. Het hoofdaspect van het project moet fotografie
zijn, en het project moet geproduceerd of voor het eerst gepubliceerd zijn in 2022. Alle winnende projecten uit de categorie Open Format komen in aanmerking voor de World Press Photo Open Format Prijs.
Eervolle Vermeldingen
Naast de regionale en internationale winnaars kan de jury ervoor kiezen om de aandacht te vestigen op een inzending die speciale erkenning verdient door die een Eervolle Vermelding te verlenen. Eervolle Vermeldingen zijn bedoeld voor inzendingen die een nieuwsmoment of belangrijke gebeurtenis uit 2022 en/of de nasleep ervan vastleggen en verslaan.
Spannend, een gevoel van verwachting en opwinding zonder dat je van tevoren weet of de uitkomst positief of negatief zal zijn, beschrijft goed het gevoel dat heerst bij de Stichting World Press Photo wanneer er elk jaar in februari duizenden beelden worden beoordeeld.
Elk jaar overwegen we opnieuw de inzendingsregels, houden we campagnes om fotografen van over de hele wereld te bereiken, stellen we jury’s
vervullen. De jury van 2023 was daarop geen uitzondering. Het is een unieke ervaring om mee te maken hoe ieder beeld wordt ontleed en besproken om het in zijn plaatselijke, regionale en wereldwijde context te plaatsen.
In 2023 hebben we met de juryleden besproken hoe belangrijk het is om zich niet alleen te richten op de beelden en series uit de verschillende regio’s van de wereld – de kern van onze nieuwe strategie – maar ook om
ten, de morele principes waaraan ze zichzelf en de fotografen hebben getoetst, en vooral het respect dat ze hebben getoond voor werkelijk elke foto door de tijd te nemen om hem te bespreken, laten zien dat er nog hoop is voor de mensheid; hoop die ik aan het verliezen was nadat ik de afgelopen maanden met die duizenden beelden had geleefd.
Eén uitkomst van al onze discussies was een direct zichtbare verandering.
samen, plannen we het hele proces tot op laatste detail, laten we controles door forensisch experts uitvoeren en nog veel meer. We hebben de leiding over elke stap, tot het aankomt op de selectie van de winnaars. Op dat punt wordt het proces overgedragen aan de jury’s. En het is juist het loslaten van dat essentieelste onderdeel – de selectie van de winnaar – dat het hele proces zo spannend maakt. We hebben niets dan vertrouwen en waardering voor de kennis, expertise en morele principes van de juryleden, maar zíj zijn het die de enorme verantwoordelijkheid op zich moeten nemen om te beslissen wat de belangrijkste beelden van 2022 zijn geweest. De resultaten van hun beslissingen worden niet alleen gedeeld met miljarden mensen over de hele wereld, maar vormen ook de maatstaf voor toekomstige generaties die willen weten hoe 2022 eruitzag.
Het is heel bijzonder om te zien hoeveel tijd de juryleden nemen en met hoeveel toewijding ze hun taak
te laten zien wat de belangrijkste gebeurtenissen waren uit 2022. Alleen al in 2022 kwamen 59 journalisten om bij het uitoefenen van hun vak, het hoogste aantal sinds 2018.1 We waren ons dus zeer bewust van onze verantwoordelijkheid om te zorgen dat de verhalen waarvoor zij zijn gestorven of waarvoor ze hun leven in de waagschaal hebben gelegd, met zo veel mogelijk mensen gedeeld zouden worden via onze communicatiekanalen en tentoonstellingen.
Zoals u zult zien, doen de winnaars van 2023 verslag van een mengeling van zeer uiteenlopende onderwerpen, van voetbal en migratie tot oorlog en alpacateelt. Maar 2022 was een pijnlijk jaar, vol afschuwelijke moorden, offers van mensen die daartoe nooit gedwongen hadden mogen worden, protesten uit werkelijk elke regio, en milieurampen. Als ik de besluitvorming van de jury van 2023 in één woord zou moeten samenvatten, zou dat ‘emotioneel’ zijn. De door de juryleden gelaten tranen, hun nachtmerries, hun debat-
De omslag van het Jaarboek van 2023 is de eerste waarop de World Press Photo van het Jaar niet staat afgedrukt. Dat is een bewuste keuze om ons respect te tonen voor de slachtoffers en onze woede te uiten vanwege het onmenselijke verlies van levens. Met dat in het achterhoofd werd de keuze voor een beeld op de omslag direct duidelijk. Dit beeld vertelt het hele verhaal: het laat een jonge vrouw uit onze tijd zien en dwingt de kijker om niet alleen haar te zien, maar ook het gevaar waarin zij zichzelf brengt om de foto te maken en, nog belangrijker, te begrijpen dat ze voor niets terugdeinst en voor zichzelf opkomt. Deze omslag laat niet alleen het geweld zien dat in 2022 nog steeds tegen vrouwen wordt gebruikt, hij is vooral een toonbeeld van de ongelooflijke moed die in Iran en over heel de wereld werd getoond. Het getuigt van kracht.