1 LEREN ETEN 1.1 Over groeien en groot worden Kinderen die een groeischeut doormaken, dat is geweldig om te zien. Maar opgroeien gaat niet altijd vanzelf. Als je ziet dat je tiener een beetje hapert qua eetgedrag of moeite heeft met dat veranderende lichaam, dan voel je je als ouder snel machteloos. Je houdt er zelfs slapeloze nachten aan over. Iets dat heel natuurlijk lijkt, is plots niet meer zo vanzelfsprekend. Toch is er vaak geen reden tot paniek. Die haperingen zijn een heel normaal onderdeel van opgroeien. Wist je dat kinderen net zoals ze leren slapen, leren spelen en leren studeren ook in verschillende stappen leren eten? Het klinkt misschien grappig, tieners die moeten ‘leren eten’. Veel mensen associëren zoiets spontaan met heel jonge kinderen, met baby’s en peuters. Iedereen kent de grote stappen wel: van melk naar groentepapjes en vast eten, van enkele basissmaken naar steeds meer zoute, zure en bittere accenten. Maar niet iedereen beseft dat het proces nog veel langer doorloopt. Er zijn na die peuterjaren nog een hoop andere overgangsmomenten in het ontwikkelen van ons eetgedrag. Kleuters krijgen tussendoortjes mee naar school, maar vanaf een bepaalde leeftijd gaan kinderen zelf kiezen wanneer ze zin hebben in een snack en trekken ze zelf de (ijs)kast open. Oudere kinderen eten niet meer zomaar wat de pot schaft, maar eten in functie van wie ze willen zijn. Denk maar aan jongens en meisjes die beslissen om vegetariër te worden. Tijdens sommige periodes gebeurt dat ‘leren eten’ heel natuurlijk, in andere periodes is dat minder het geval. Soms kan eten zelfs wat krampachtig worden. Bijna iedereen maakt weleens een periode mee waarin eten wat minder goed gaat. Dan vertellen ouders me: ‘Oona, die lustte alles. Dat was zo’n gemakkelijke eter. Maar plots heeft ze op alles commentaar. Ze is heel kieskeurig geworden aan tafel, en dat weegt echt op de fijne sfeer.’ Of: ‘Matteo komt de hele dag door de keuken binnengelopen om iets
DEEL 1 / PAGINA 16