De parkings aan de Martelarenlaan waren om nog andere redenen bekend: 1. Op het deel tussen het Texacotankstation en de Stijn Streuvelslaan kon men gratis parkeren. Dat was zelfs tot in Nederland bekend. 2. Ieder jaar in september kwamen de foorkramers er met Leuven Kermis hun woonwagens zetten. Ze parkeerden er waar ze maar konden: op het gras, tussen de bomen, tot zelfs op het aarden onverharde voetpad. 3. Ook zigeuners kwamen regelmatig naar deze parkings afzakken om er enkele dagen of weken te kamperen. 4. De parking tussen de Stijn Streuvelslaan en het Texacotankstation werd door de politie regelmatig afgezet met het oog op administratieve of alcoholcontroles. Dat gebeurde minstens twee tot drie maal per jaar. Als bewoner wist je natuurlijk hoe laat het was en was je op voorhand gewaarschuwd wanneer er bordjes “verboden te parkeren” verschenen.
Van drukke verkeersader naar aangename woonwijk Vanaf de jaren 1990 bedachten de beleidsmakers een nieuw en globaal concept van ruimtelijke ordening. Dat hield rekening met: n
de volledige integratie van de Martelarenlaan in de stationsomgeving
n
de uitbreiding van het treinverkeer (in verband met de aanleg van de hogesnelheidslijn)
n
de mobiliteitsproblematiek (met meer aandacht voor fietsers)
n
de vraag van de omwonenden voor een gezonde en leefbare omgeving
n
de integratie van zorgvuldig uitgekozen commerciële activiteiten.
Een eerste plan uit 1990, geschreven door prof. Mortelmans, voorzag in de overkapping van de volledige stationsomgeving, inclusief de spoorgeul tot aan de Tivolibrug. Daardoor zou zowel het spoor- als het auto- en busverkeer ondergronds verlopen, en konden er winkels en kantoren opgericht worden boven op de treintunnel. In dit plan werd er weinig of niets gezegd over de Martelarenlaan zelf. Het voorstel is nooit aanvaard wegens de veiligheidsrisico’s en de hoge kostprijs.
24 Martelarenlaan