Concerttoelichting

Yuja Wang speelt Ligeti
do 30 oktober 2025 • 20.15 uur vr 31 oktober 2025 • 20.15 uur
![]()

do 30 oktober 2025 • 20.15 uur vr 31 oktober 2025 • 20.15 uur
dirigent Robin Ticciati
piano Yuja Wang
Joseph Haydn (1732-1809)
Die Vorstellung des Chaos. Voorspel tot Die Schöpfung (1796–98)
György Ligeti (1923-2006) Pianoconcert (1980–88)
• Vivace molto ritmico e preciso
• Lento e deserto
• Vivace cantabile
• Allegro risoluto
• Presto luminoso pauze
Gustav Mahler (1860-1911) Symfonie nr. 5 (1901–02) I. Abteilung
• Trauermarsch. Im gemessenem Schritt. Streng. Wie ein Kondukt.
• Stürmisch bewegt, mit größter Vehemenz II. Abteilung
• Scherzo. Kräftig, nicht zu schnell III. Abteilung
• Adagietto. Sehr langsam
• Rondo-Finale. Allegro – Allegro giocoso. Frisch
Einde concert ca. 22.45 uur
Vorige uitvoeringen door ons orkest:
Haydn Chaos: dec 2022, dirigent Jan Willem de Vriend Ligeti Pianoconcert: eerste uitvoering door ons orkest Mahler Symfonie nr. 5: feb 2020, dirigent Yannick Nézet-Séguin
Een uur voor aanvang van het concert geeft Alexander Klapwijk een inleiding op het programma, toegang € 7,50. Kaartjes zijn aan de zaal te verkrijgen tegen pinbetaling. Voor Vrienden is de inleiding gratis.
Cover: Foto Stepan Kulyk (Unsplash)
Deel III – Vivace cantabile (maat 64 t/m 66): fragment uit Ligeti’s manuscript van het Pianoconcert.
Lithografische facsimile-uitgave door B. Schott’s Söhne, Mainz 1991



Een componist die de muziek volledig meester is kan chaos scheppen. Haydn deed het door de regels te breken. Ligeti schiep een illusie van chaos door ritmes in verschillende snelheden te combineren. Mahler beheerste de taal van muziek zo goed dat hij zonder woorden zijn Alma de liefde kon verklaren.
Na de dood van zijn werkgever, Prins Nicolaus Esterházy, was de 58-jarige Haydn eindelijk vrij om een jaar naar Londen te gaan. Hij werd er als een beroemdheid onthaald en verkeerde al snel in koninklijke kringen. Maar het meeste indruk maakte een Handelherdenking in Westminster Abbey. Een duizendkoppig koor en orkest voerde Handels Messiah uit. Haydn was zo geroerd dat hij besloot zelf een oratorium te componeren. Weer terug in Wenen ontving hij uit Londen een libretto dat naar zeggen ooit voor Handel zelf geschreven was: De schepping van de wereld. Een perfect onderwerp voor een groots oratorium. Ruim anderhalf jaar nadat Haydn zijn eerste ideeën aan het papier had toevertrouwd vond de première plaats in Wenen. Tot die dag had de componist één pagina uit zijn manuscript zorgvuldig geheim gehouden. Het verrassende majeurakkoord op de tekst ‘en er was licht’ had het gewenste effect: het publiek was zo met stomheid geslagen dat de musici pas na enkele minuten verder konden gaan. In de vijf minuten die daaraan voorafgingen had Haydn doelbewust chaos gecreëerd. Honderdveertig jaar voordat een Belgische natuurkundige de theorie van de oerknal formuleerde liet de componist zijn universum ontstaan uit een
‘big bang’. Ingrediënten in Haydns muzikale oersoep zijn vervolgens muzikale zinnen van ongelijke lengte, schurende samenklanken en afgebroken melodieën in de houtblazers, als sliertjes vermicelli.
Haydns chaotische duisternis is de opmaat voor Ligeti’s wervelende Pianoconcert. De schijnbare ritmische chaos van snelle nootjes met daartegenover de onverstoorbare lijnen van de houtblazers blijkt – als je onder de motorkap kijkt – een zorgvuldig geconstrueerd geheel van over elkaar schurende ritmes en verschuivende accenten. Hoewel in het eerste deel alle musici vier tellen in de maat hebben, is voor sommigen de tel onderverdeeld in drieën, voor anderen in tweeën. De luisteraar ervaart daardoor twee parallelle ritmische lijnen die elk hun eigen snelheid hebben. Bijna niemand kan het lang volhouden om de individuele ritmische patroontjes in die twee lijnen te volgen en de meeste oren zullen zich richten naar het grotere verband. Dat is precies het handelsmerk van de muziek van de Hongaarse componist: kleine details die opgaan in een groter geheel, zoals de vogels van de graficus Escher die samen een patroon vormen.
Waar het eerste deel overvol klinkt, benadrukt het tweede deel, met als speelinstructie ‘langzaam en verlaten’, juist de leegte. Ligeti zaait verwarring door de piccolo in een laag register te laten spelen, terwijl de fagot de hoogste noten op het instrument zoekt, alsof ze zich in elkaars vaarwater bevinden. Er klinken verschillende onalledaagse instrumenten zoals de lotusfluit, een ocarina, een sirene en een politiefluit. In het derde deel wordt het ritmische karakter geaccentueerd door bongo’s, Cubaanse trommels. De piano vervult in het vierde deel de traditionele rol van gesprekspartner van het orkest; verschillende instrumenten antwoorden op de zinnetjes van de piano. Ligeti vergelijkt deze elementen met de kralen in een caleidoscoop, die een steeds veranderend beeld geven als je eraan draait. Tot slot buitelen in het laatste deel alle ritmische fragmenten weer over elkaar heen. ‘Eerst lijkt het chaotisch, maar als je er een paar keer naar luistert wordt het eenvoudig om te begrijpen: veel zelfstandige, maar op elkaar lijkende figuren kruisen elkaar voortdurend’, aldus Ligeti. Begrijpen is echter geen noodzaak, je kunt deze spectaculaire wervelwind ook gewoon ervaren.
Toen hij in de zomer van 1901 in zijn componeerhuisje in het bos aan zijn Vijfde symfonie begon te werken, had Mahler eindelijk het gevoel dat hij geen woorden meer nodig had om zijn ideeën over te brengen. Met behulp van bijvoorbeeld verwijzingen naar een militaire fanfare of het geluid van koebellen sprak de muziek voor zichzelf.
Zijn Vijfde symfonie begint donker met een begrafenismars, een van Mahlers geliefde muzikale vormen. Emotionele, bijna hysterische uitbarstingen onderbreken de mars. In het tweede deel razen de emoties
stormachtig door, met nog af en toe een kleine herinnering aan de begrafenismars, totdat na zo’n tien minuten kortstondig in het koper een statige melodie zich ontvouwt. De doorbraak is echter van korte duur en getergde onrust neemt het weer over. Het paradijs blijft vooralsnog onbereikbaar.
Daarvoor moet de luisteraar wachten tot het laatste deel, dat Mahler de volgende zomer componeerde. Wat was er in de tussenliggende winter gebeurd?
Het paradijs blijft vooralsnog onbereikbaar; daarvoor moet de luisteraar wachten tot het laatste deel
In november 1901 ontmoette Mahler de muzikaal begaafde Alma Schindler en raakte verliefd tot over zijn oren. Tot zijn grote geluk was de liefde wederzijds; het paar trouwde al snel. En er was geen betere manier om haar de liefde te verklaren dan met muziek. Het Adagietto, het vierde deel van de symfonie is precies die liefdesbrief, zoals Gustav en Alma later zelf bevestigden aan dirigent Willem Mengelberg. Om de bedoeling zonder woorden duidelijk te maken aan zijn geliefde, had hij er voor de zekerheid een verwijzing in verwerkt naar het motief waarmee Wagner Tristan en Isolde verliefd naar elkaar liet kijken. Alma, die haar echtgenoot bijstond door het manuscript van de symfonie in netschrift over te schrijven, moet het motief herkend hebben. In het laatste deel van de symfonie spat het geluk van het pasgetrouwde stel van de noten af. Het optimisme dat in het tweede deel nog het onderspit dolf is in dit laatste deel niet meer te stoppen.
Carine Alders

Robin Ticciati • dirigent
Geboren: Londen, Engeland
Huidige positie: Music Director Glyndebourne Festival Opera, Honorary Member Chamber Orchestra of Europe
Studie: viool-, piano- en slagwerklessen, studie orkestdirectie vanaf zijn vijftiende, onder mentorschap van Sir Colin Davis en Sir Simon Rattle
Prijzen: Arthur Belgin Medal 2002, BorlettiBuitoni beurs 2005
Doorbraak: 2005, als invaller voor Riccardo Muti in het Teatro alla Scala, Milaan
Daarna: gastdirigent bij Wiener Philharmoniker, Berliner Philharmoniker, London Symphony Orchestra, London Philharmonic Orchestra, Gewandhausorchester Leipzig, Symphonieorchester des Bayerischen Rundfunks, Budapest Festival Orchestra, Koninklijk Concertgebouworkest; chef-dirigent van het Scottish Chamber Orchestra (2009–18) en het Deutsches Symphonie-Orchester Berlin (2017–24)
Debuut Rotterdams Philharmonisch: 2008

Geboren: Beijing, China
Studie: Conservatorium van Beijing; Curtis Institute of Music in Philadelphia bij Gary Graffman
Prijzen: Musical America’s Artist of the Year 2017
Doorbraak: 2007 met Tsjaikovski’s Eerste pianoconcert als invaller voor Martha Argerich bij het Boston Symphony Orchestra onder leiding van Charles Dutoit
Gesoleerd bij: de grote orkesten van Los Angeles, San Francisco, Philadelphia, Washington, New York, Staatskapelle Dresden, Berliner Philharmoniker, Münchner Philharmoniker, Koninklijk Concertgebouworkest
Artist in Residence: onder meer Carnegie Hall
New York, Wiener Konzerthaus, Philharmonie Luxemburg; Rotterdams Philharmonisch Orkest in seizoen 2021/22
Kamermuziek: met cellist Gautier Capuçon en klarinettist Andreas Ottensamer
Debuut Rotterdams Philharmonisch: 2018
Harry Potter in Concert, deel 1
wo 12 november 2025 • 19.30 uur
do 13 november 2025 • 19.30 uur
vr 14 november 2025 • 19.30 uur
za 15 november 2025 • 19.30 uur
zo 16 november 2025 • 13.30 uur
dirigent Justin Freer
Williams Harry Potter and the Philosopher’s Stone
Sint Sing Along (3+)
wo 19 november 2025 • 13.30 en 16.00 uur - de Doelen
dirigent & arrangeur Ronald Ent
Sinterklaas Sinterklaas
Stip en Stippel Rik van der Loos en Maaike Wijntje
koor Kanariepieten koor van Jeugdtheater Hofplein script en regie Peter Speijer
vr 21 november 2025 • 20.15 uur
zo 23 november 2025 • 14.15 uur
dirigent Bas Wiegers
piano Kirill Gerstein
Ivičević Black Moon Lilith
Adès Pianoconcert Stravinsky Petroesjka
do 27 november 2025 • 20.15 uur
dirigent Lahav Shani
piano Martha Argerich
Wagenaar Ouverture Cyrano de Bergerac
Schumann Pianoconcert Brahms Tweede symfonie
vr 28 november 2025 • 20.15 uur
dirigent Lahav Shani
viool Patricia Kopatchinskaja
Sjostakovitsj Eerste vioolconcert
Brahms Tweede symfonie
Chef-dirigent
Lahav Shani
Eredirigent
Yannick Nézet-Séguin
Vaste gastdirigent
Tarmo Peltokoski
Eerste viool
Marieke Blankestijn, concertmeester
Vlad Stanculeasa, concertmeester
Quirine Scheffers
Hed Yaron Meyerson
Saskia Otto
Arno Bons
Rachel Browne
Maria Dingjan
Marie-José Schrijner
Noëmi Bodden
Petra Visser
Sophia Torrenga
Hadewijch Hofland
Annerien Stuker
Alexandra van Beveren
Marie Duquesnoy
Tweede viool
Charlotte Potgieter
Frank de Groot
Laurens van Vliet
Elina Staphorsius
Jun Yi Dou
Bob Bruyn
Eefje Habraken
Maija Reinikainen
Babette van den Berg
Melanie Broers
Tobias Staub
Sarah Decamps
Altviool
Anne Huser
Roman Spitzer
Galahad Samson
José Moura Nunes
Kerstin Bonk
Janine Baller
Francis Saunders
Veronika Lénártová
Rosalinde Kluck
León van den Berg
Olfje van der Klein
Jan Navarro
Cello
Emanuele Silvestri
Gustaw Bafeltowski
Joanna Pachucka
Daniel Petrovitsch
Mario Rio
Eelco Beinema
Carla Schrijner
Pepijn Meeuws
Yi-Ting Fang
Killian White
Paul Stavridis
Contrabas
Matthew Midgley
Ying Lai Green
Jonathan Focquaert
Arjen Leendertz
Ricardo Neto
Javier Clemen Martínez
Fluit
Juliette Hurel
Joséphine Olech
Manon Gayet
Fluit/piccolo
Beatriz Baião
Hobo
Karel Schoofs
Anja van der Maten
Hobo/althobo
Ron Tijhuis
Klarinet
Julien Hervé
Bruno Bonansea
Alberto Sánchez García
Klarinet/ basklarinet
Romke-Jan Wijmenga
Fagot
Pieter Nuytten
Lola Descours
Marianne Prommel
Fagot/ contrafagot
Hans Wisse
Hoorn
David Fernández Alonso
Felipe Freitas
Wendy Leliveld
Richard Speetjens
Laurens Otto
Pierre Buizer
Trompet
Alex Elia
Adrián Martínez
Simon Wierenga
Jos Verspagen
Trombone
Pierre Volders
Alexander Verbeek
Remko de Jager
Bastrombone
Rommert Groenhof
Tuba
Martijn van Rijswijk
Pauken/slagwerk
Danny van de Wal
Ronald Ent
Martijn Boom
Harp
Albane Baron