Matej Krajnc Kot lipov bog CD Likvidamber (Celje: KUD Štempihar, 2004), z książki/iz knjige Preteklost (Celje: KUD Štempihar, 2005).
Kot lipov bog stojim na težkih vekah teme in takšen, kakršen sem, sem samemu sebi v breme. Na temenu imam križ, v žepu drobiž in megla vstaja pred menoj. Kot Judež zabingljam na vrvi tridesetih let, v mojem nabiralniku je sneg, pardon – nekaj kep in znan portret z navzgor obrnjenimi očmi kot Marija Sedem žalosti in megla vstaja pred menoj. Vse ceste so zarisane, vsi gobavci naličeni, rad jih imam kot brate, a bojim se njihovih oči. Stare stopinje se ugrezajo, razvajeni spomini drezajo in megla vstaja pred menoj.
Matej Krajnc Jak słup soli Jak słup soli trwam na ciężkich mroku powiekach wciąż jestem taki sam, nic dobrego mnie już nie czeka. Na ciemieniu mam krzyż, w kieszeni prawie nic i wszędzie wokoł tylko mgła. Jak Judasz dyndam wciąż na stryczku mych trzydziestu lat, w skrzynce listow brak, tylko brudny śnieg i portret ktory dobrze znam, Boleściwej Maryi smutna twarz i wszędzie wokoł tylko mgła. Wszystkie drogi zasypane, twarze trędowatych pod makijażem, kocham ich jak braci, lecz ich oczy budzą strach. Stare schody już zbutwiały, leniwe wspomnienia pozasypiały, i wszędzie wokoł tylko mgła. Tłumaczenie/Prevod: Jacek Lenkiewicz