ΒιβλίοτουΙώβ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ1
1ΥπήρχεέναςάνθρωποςστηγητουΟυζ,τουοποίουτο όνομαήτανΙώβκαιοάνθρωποςαυτόςήτανάμεμπτοςκαι ευθύς,καιφοβόταντονΘεό,καιαπέφευγετοκακό
2Καιεγεννήθησανειςαυτόνεπτάυιοίκαιτρειςθυγατέρες. 3Ηπεριουσίατουήτανεπίσηςεπτάχιλιάδεςπρόβατα,και τρειςχιλιάδεςκαμήλες,καιπεντακόσιαζευγάριαβόδια, καιπεντακόσιαθηλυκάγαϊδούρια,καιέναπολύμεγάλο οίκοώστεαυτόςοάνθρωποςήτανομεγαλύτεροςαπό όλουςτουςάνδρεςτηςανατολής
4Καιοιγιοιτουπήγαινανκαιγεύοντανστασπίτιατους,ο καθέναςτηνημέρατουκαιέστειλανκαικάλεσαντιςτρεις αδελφέςτουςγιαναφάνεκαιναπιουνμαζίτους 5Καιότανπέρασανοιημέρεςτουσυμποσίουτους,οΙώβ έστειλεκαιτουςαγίασεκαισηκώθηκεενωρίςτοπρωί,και πρόσφερεολοκαυτώματακατάτοναριθμόόλων αυτώνεπειδή,οΙώβέλεγε:Ίσωςοιγιοιμουαμάρτησαν, καικαταράστηκαντονΘεόστηνκαρδιάτουςΈτσιέκανε οΙώβσυνεχώς
6ΚαιέγινεμιαημέραπουοιγιοιτουΘεούήρθαννα παρουσιαστούνενώπιοντουΚυρίου,καιοΣατανάςήρθε ανάμεσάτους
7ΚαιοΚύριοςείπεστονΣατανά:Απόπούέρχεσαι;Τότε οΣατανάςαπάντησεστονΚύριοκαιείπε:Από
περιπλανώμενοςστηγη,καιαπόπεριπατούμενοςπάνωκαι κάτωσεαυτήν.
8ΚαιοΚύριοςείπεστονΣατανά:Πρόσεξεςτονδούλο μουΙώβ;Δενυπάρχειόμοιόςτουστηγη,άνθρωπος άμεμπτοςκαιευθύς,φοβούμενοςτονΘεόκαι αποφεύγονταςτοκακό;
9ΤότεοΣατανάςαπάντησεστονΚύριοκαιείπε:Μήπωςο ΙώβφοβάταιτονΘεόμάταια;
10Δενέφτιαξεςπερίφραξηγύρωτου,καιγύρωαπότο σπίτιτου,καιγύρωαπόόλαόσαέχειαπόπαντού;
Ευλόγησεςτοέργοτωνχεριώντου,καιηπεριουσίατου αυξήθηκεστηγη
11Αλλάτώραάπλωσετοχέρισουκαιάγγιξεόλαόσαέχει, καιθασεκαταραστείκατάπρόσωπο 12ΚαιοΚύριοςείπεστονΣατανά:Δες,όλαόσαέχειείναι στηνεξουσίασου·μόνονμηναπλώσειςτοχέρισουπάνω τουΚαιοΣατανάςέφυγεαπότηνπαρουσίατουΚυρίου 13Καιυπήρξεμιαημέρα,ενώοιγιοιτουκαιοιθυγατέρες τουέτρωγανκαιέπινανκρασίστοσπίτιτουμεγαλύτερου αδελφούτους
14ΚαιήρθεέναςαγγελιοφόροςστονΙώβκαιείπε:Τα βόδιαόργωναν,καιταγαϊδούριαέβοσκανκοντάτους· 15ΚαιοιΣαβαίοιέπεσανεναντίοντους,καιτουςπήραν μακριάμάλιστα,σκότωσαντουςδούλουςμεμάχαιρακαι μόνοεγώδιασώστηκαγιανασουτοαναγγείλω.
16Ενώαυτόςακόμαμιλούσε,ήρθεκαιέναςάλλοςκαι είπε:«ΠυραπότονΘεόέπεσεαπότονουρανόκαι κατέκαψεταπρόβατακαιτουςδούλουςκαιτους κατέφαγεκαιμόνοεγώδιασώθηκαγιανασουτο
17Ενώαυτόςακόμαμιλούσε,ήρθεκαιέναςάλλοςκαι
στουςνέους,καιπέθαναν·καιμόνοεγώδιασώστηκαγια νασουτοαναγγείλω.
20ΤότεοΙώβσηκώθηκε,καιέσχισετοιμάτιότου,και ξύρισετοκεφάλιτου,καιέπεσεστηγη,καιπροσκύνησε, 21καιείπε:Γυμνόςβγήκααπότηνκοιλιάτηςμητέραςμου, καιγυμνόςθαεπιστρέψωεκείοΚύριοςέδωσε,καιο Κύριοςαφαίρεσε·ευλογημένοτοόνοματουΚυρίου 22ΣεόλααυτάοΙώβδεναμάρτησεούτεκατηγόρησετον Θεόγιαανοησία
1ΚαιπάλινημέρανήλθονοιυιοίτουΘεούνα
ανκαιμεκίνησεςεναντίοντουγιανατονκαταστρέψω χωρίςαιτία.
4ΚαιοΣατανάςαπάντησεστονΚύριοκαιείπε:Δέρμα αντίδέρματοςναι,όλαόσαέχειοάνθρωποςθαταδώσει γιατηζωήτου.
5Αλλάτώραάπλωσετοχέρισουκαιάγγιξετακόκαλά τουκαιτησάρκατου,καιθασεκαταραστείκατάπρόσωπο 6ΚαιοΚύριοςείπεστονΣατανά:Ιδού,είναιστοχέρι σουαλλάσώσετηζωήτου
7ΚαιοΣατανάςβγήκεέξωαπότοπρόσωποτουΚυρίου, καιπάταξετονΙώβμεάσχημασπυράκιααπόταπέλματα τωνποδιώντουμέχριτηνκορυφήτουκεφαλιούτου 8Καιπήρεγιατονεαυτότουέναθραύσμακεραμικήςγια ναξυθείμεαυτό·καικάθισεανάμεσαστιςστάχτες. 9Τότεηγυναίκατουτούείπε:«Έχειςακόματην ακεραιότητάσου;ΚαταραστείτετονΘεόκαιπεθάνετε» 10Αλλ'αυτόςτηςείπε:Μιλάςσανμιααπότιςάφρονες γυναίκεςΤι;ΘαδεχθούμετοκαλόαπότοχέριτουΘεού, καιτοκακόδενθαδεχθούμε;ΣεόλααυτάοΙώβδεν αμάρτησεμεταχείλητου.
11ΚαιότανοιτρειςφίλοιτουΙώβάκουσανόλααυτάτα κακάπουτονβρήκαν,ήρθανοκαθέναςαπότοντόπο
ΚΕΦΑΛΑΙΟ3
1Ύστερααπόαυτά,οΙώβάνοιξετοστόματουκαι καταράστηκετηνημέρατου.
2ΚαιοΙώβμίλησεκαιείπε:
3Αςχαθείηημέρακατάτηνοποίαγεννήθηκα,καιηνύχτα κατάτηνοποίαειπώθηκε:Συνέλαβεαρσενικόπαιδί 4Αςείναισκοτάδιηημέραεκείνηαςμηντηνεπιβλέπειο Θεόςαπόψηλά,ούτεαςλάμψειπάνωτηςφως
5Αςτολερώσεισκοτάδικαισκιάθανάτου·αςκατοικήσει επάνωτουσύννεφοαςτοτρομοκρατήσειτοσκοτάδιτης ημέρας
6Όσογιατηνύχταεκείνη,αςτηνκαταλάβεισκοτάδι·ας μηνπροσκολληθείστιςημέρεςτουέτους,αςμηνφτάσει στοναριθμότωνμηνών
7Δέστε,αςείναιηνύχταεκείνηερημική,αςμηνεισέλθει μέσασεαυτήνχαρούμενηφωνή
8Αςτηνκαταραστούνόσοικαταράζονταιτηνημέρα,όσοι είναιέτοιμοινασηκώσουντοπένθοςτους.
9Αςσκοτεινιάσουντααστέριατουλυκόφωτόςτηςας περιμένειφως,αλλάδενθαέχειούτεαςβλέπειτηναυγή τηςημέρας
10Επειδή,δενέκλεισετιςπόρτεςτηςκοιλιάςτηςμητέρας μου,ούτεέκρυψετηλύπηαπόταμάτιαμου
11Γιατίδενπέθανααπότηνκοιλιά;Γιατίδενέφυγααπό τηνκοιλιά;
12Γιατίμεεμπόδισανταγόνατα;Ήγιατίταστήθηπου έπρεπεναθηλάσω;
13Διότιτώραθαήμουνξαπλωμένοςκαιήσυχος,θαείχα κοιμηθείτότεθαήμουνσεηρεμία,
14μεβασιλιάδεςκαισυμβούλουςτηςγης,πουέχτισανγια τονεαυτότουςέρημουςτόπους
15Ήμεάρχοντεςπουείχανχρυσάφι,πουγέμισαντα σπίτιατουςμεασήμι
16Ήσανκρυφήπρόωρηγέννησηδενυπήρξασανβρέφη πουποτέδενείδανφως
17Εκείοιασεβείςπαύουνναταλαιπωρούνταικαιεκείοι κουρασμένοιαναπαύονται
18Εκείοιαιχμάλωτοιαναπαύονταιμαζί·δενακούντη φωνήτουκαταπιεστή.
19Μικροίκαιμεγάλοιείναιεκεί,καιοδούλοςείναι ελεύθεροςαπότονκύριότου
20Διότιφωςδίδεταισεαυτόνπουβρίσκεταισεδυστυχία, καιζωήσεαυτόνπουέχειπικραθείστηνψυχή
21πουλαχταρούντονθάνατο,αλλάδενέρχεται·και σκάβουνγι'αυτόνπερισσότεροπαράγιακρυμμένους θησαυρούς
22πουχαίρονταιυπερβολικάκαιαγαλλιάζουν,όταν βρίσκουντοντάφο;
23Γιατίδίνεταιφωςσεάνθρωποτουοποίουηοδόςείναι κρυμμένη,καιτονοποίοοΘεόςέχειπεριφράξει;
24Διότιοστεναγμόςμουέρχεταιπρινφάω,καιοι βρυχηθμοίμουξεχύνονταισαννερά
25Διότιαυτόπουφοβόμουνπολύήρθεεπάνωμου,και αυτόπουφοβόμουνήρθεεπάνωμου 26Δενήμουνασφαλής,ούτεείχαανάπαυση,ούτεήμουν ησυχασμένος·κιόμωςήρθεησυμφορά. ΚΕΦΑΛΑΙΟ4
1ΤότεοΕλιφάςοΘεμανίτηςαπάντησεκαιείπε:
2Ανπροσπαθήσουμεναεπικοινωνήσουμεμαζίσου,θα
3Δες,πολλούςδίδαξες,καιχέριαπουχάθηκανενίσχυσες. 4Ταλόγιασουστήριξαναυτόνπουέπεφτε,καιστήριξες τααδύναμαγόνατα
5Αλλάτώραήρθεπάνωσου,καιλιποθυμάς·σεάγγιξε, καιταράχτηκες.
6Δενείναιαυτόςοφόβοςσου,ηπεποίθησήσου,ηελπίδα σουκαιηευθύτητατωνοδώνσου;
7Θυμήσου,παρακαλώ,ποιοςχάθηκεποτέ,όνταςαθώος; Ήπούεξολοθρεύτηκανοιδίκαιοι;
8Όπωςέχωδει,αυτοίπουοργώνουντηνανομίακαι σπέρνουντηνανομία,θερίζουντηνίδια
9ΜετηνπνοήτουΘεούαφανίζονται,καιμετηνπνοήτων ρουθουνιώντουαφανίζονται.
10Οβρυχηθμόςτουλιονταριού,καιηφωνήτουάγριου λιονταριού,καιταδόντιατωννεαρώνλιονταριών, συντρίβονται.
11Τογέρικολιοντάριαφανίζεταιαπόέλλειψηθηράματος, καιταγεροδεμέναμικράτουλιονταριούδιασκορπίζονται 12Καικάτιμουφέρθηκεκρυφά,καιτοαυτίμουέλαβε λίγοαπ'αυτό
13Σεσκέψειςαπόταοράματατηςνύχτας,ότανβαθύς ύπνοςπέφτειπάνωστουςανθρώπους,
14Φόβοςμεκατέλαβε,καιτρόμος,πουέκανεόλατα κόκαλάμουνατρέμουν
15Τότεέναπνεύμαπέρασεμπροστάαπότοπρόσωπό μουοιτρίχεςτηςσάρκαςμουσηκώθηκαν
16Στάθηκεακίνητο,αλλάδενμπορούσαναδιακρίνωτη μορφήτουμιαεικόναήτανμπροστάσταμάτιαμου, υπήρχεσιωπή,καιάκουσαμιαφωνή,πουέλεγε:
17Μήπωςοθνητόςάνθρωποςείναιπιοδίκαιοςαπότον Θεό;Μήπωςοάνθρωποςείναιπιοαγνόςαπότον δημιουργότου;
18Δέστε,δενεμπιστεύτηκετουςδούλουςτου·καιτους αγγέλουςτουκατηγόρησεγιαανοησία
19Πόσομάλλονσεεκείνουςπουκατοικούνσεπήλινα σπίτια,τωνοποίωνταθεμέλιαείναιστοχώμα,που συνθλίβονταιμπροστάστοσκόρο;
20Αφανίζονταιαπόπρωίμέχριεσπέρααφανίζονταιγια πάνταχωρίςνατοκαταλαβαίνεικανείς
21Δενεξαφανίζεταιηαρετήτους,πουείναιμέσατους; Αποθνήσκουν,χωρίςσοφία
ΚΕΦΑΛΑΙΟ5
1Φώναξετώρα,ανυπάρχεικάποιοςπουθασου απαντήσεικαισεποιοναπότουςαγίουςθαστραφείς; 2Διότιηοργήθανατώνειτονάφροναάνθρωπο,καιο φθόνοςθανατώνειτονάφρονα
3Είδατονάφροναναριζώνειξαφνικάόμωςκαταράστηκε τηνκατοικίατου
4Ταπαιδιάτουείναιμακριάαπότηνασφάλεια,καιείναι
7Κιόμως,οάνθρωποςγεννιέταιγιαναβασανίζεται,όπως οισπίθεςπετούνπροςταπάνω.
8ΘαζητούσατονΘεό,καιστονΘεόθαεμπιστευόμουν τηνυπόθεσήμου·
9οποιώνμεγαλείακαιανεξιχνίασταθαυμαστάέργα αναρίθμητα
10Αυτόςπουδίνειβροχήστηγη,καιστέλνεινεράστους αγρούς
11γιαναανυψώσειτουςταπεινούςγιαναυψωθούνσε ασφάλειαοιπενθούντες
12Καταστρέφειτιςμηχανορραφίεςτωνπανούργων,ώστε ταχέριατουςναμηνμπορούνναεκτελέσουντοέργοτους 13Πιάνειτουςσοφούςστηνπανουργίατους·καιηβουλή τωνασεβώνεξαπατάται
14Τηνημέρασυναντούνσκοτάδι,καιψηλαφούντο μεσημέρισαντηνύχτα.
15Αλλάσώζειτουςφτωχούςαπόμάχαιρα,απότοστόμα τους,καιαπότοχέριτωνδυνατών
16Έτσι,οφτωχόςέχειελπίδα,καιηανομίακλείνειτο στόματου
17Δέστε,μακάριοςοάνθρωποςπουοΘεόςτον διορθώνειγι'αυτό,μηκαταφρονείςτηνπαιδείατου Παντοδύναμου
18Διότιαυτόςπληγώνεικαιεπιδένει·πληγώνει,καιτα χέριατουγιατρεύουν.
19Ενέξηθλίψειςθέλεισεελευθερώσεικαιενεβδόμη κακίαδενθέλεισεαγγίξει
20Ενπείναθέλεισελυτρώσειαπόθανάτου·καιεν πολέμουαπόδυνάμεωςμάχαιρας
21Θακρυφτείςαπότημάστιγατηςγλώσσαςούτεθα φοβηθείςτηνκαταστροφήότανέρθει.
22Μετηνκαταστροφήκαιτηνπείναθαγελάσειςούτεθα φοβηθείςαπόταθηρίατήςγης
23Διότιθαείσαισεσυμμαχίαμετιςπέτρεςτουαγρούκαι ταθηρίατουαγρούθαείναισεειρήνημαζίσου
24Καιθαγνωρίσειςότιησκηνήσουθαείναιεν ειρήνηκαιθαεπισκεφθείςτηνκατοικίασου,καιδενθα αμαρτήσεις
25καὶἐννοεῖςὅτιτὸσπέρμασουθὰεἶναιμεγάλο,καὶτὸ σπέρμασουσὰντὸχόρτοτῆςγῆς.
26Θαέρθειςστοντάφοσουσεπλήρηηλικία,όπωςένα κοπάδισιτηρώνμπαίνειστηνεποχήτου
27Να,αυτότοερευνήσαμε,έτσιείναιάκουσέτο,και γνώρισέτογιατοκαλόσου
ΚΕΦΑΛΑΙΟ6
1ΟΙώβόμωςαπάντησεκαιείπε:
2Ω,μακάριναήτανζυγισμένηηθλίψημου,καιη συμφοράμουναήτανζυγισμένη!
3Διότιτώραθαήτανβαρύτερηαπότηνάμμοτης θάλασσαςγι'αυτόταλόγιαμουκαταπίνονται.
4ΔιότιταβέλητουΠαντοδύναμουείναιμέσαμου,το δηλητήριοτουοποίουπίνειτοπνεύμαμου·οιτρόμοιτου Θεούπαρατάσσονταιεναντίονμου
5Μήπωςγουργουρίζειτοάγριογαϊδούριότανέχειχορτάρι;
9ΑκόμακαιανοΘεόςθαήθελεναμεκαταστρέψει,να
10Τότεθαείχαακόμαπαρηγοριάμάλιστα,θα σκληρυνόμουνστηλύπηαςμηνλυπάταιεπειδή,δεν έκρυψαταλόγιατουΑγίου
11Ποιαείναιηδύναμήμου,γιαναελπίζω;Καιποιοείναι τοτέλοςμου,γιαναμακροημερεύσω;
12Είναιηδύναμήμουδύναμηλίθων;Ήμήπωςησάρκα μουαπόχαλκό;
13Δενείναιάραγεσεμέναηβοήθειάμου;Καιμήπωςη σοφίααπομακρύνεταιεντελώςαπόμένα;
14Στονταλαιπωρημένοπρέπειναδείχνειοίκτοοφίλος τουαυτός,όμως,εγκαταλείπειτονφόβοτου Παντοδύναμου.
15Οιαδελφοίμουφέρθηκανδόλιασανρυάκι,καισαν ρυάκιρυακιώνπερνούν 16πουείναιμαυρισμέναεξαιτίαςτουπάγου,καισταοποία κρύβεταιτοχιόνι
17Ότανθερμαίνονται,εξαφανίζονταιότανθερμαίνεται, εξαφανίζονταιαπότοντόποτους.
18Ταμονοπάτιατουδρόμουτουςεκτράπηκανδενπήγαν στοτίποτα,καιαφανίστηκαν
19ΤαστρατεύματατηςΘεμάκοίταξαν,ταλόχατηςΣεβά τουςπερίμεναν
20Ντροπιάστηκαν,επειδήείχανελπίσει·ήρθανεκεί,και ντράπηκαν.
21Διότιτώραδενείστετίποταβλέπετετηνκατάντιάμου καιφοβάστε
22Μήπωςείπα:Φέρτεμου;Ή,δώστεμουανταπόδοση απόταυπάρχοντάσας;
23Ή,λύτρωσέμεαπότοχέριτουεχθρού;Ή,λύτρωσέμε απότοχέριτωνδυνατών;
24Δίδαξέμε,καιθασιωπήσωκαικάνεμενακαταλάβω πούπλανήθηκα
25Πόσοδυνατάείναιτασωστάλόγια!Αλλάτιελέγχειη διαμάχησας;
26Μήπωςσκέφτεστεναελέγξετελόγια,καιταλόγια εκείνουπουαπελπίζεται,πουείναισανάνεμος; 27Ναι,κατακλύζετετονορφανό,καισκάβετελάκκογια τονφίλοσας
28Τώραλοιπόν,αρκείναμεκοιτάξετεεπειδή,είναι φανερόσεεσάςανλέωψέματα
29Επιστρέψτε,παρακαλώ,αςμηνείναιανομία·ναι, επιστρέψτε,ηδικαιοσύνημουείναισεαυτό.
30Μήπωςυπάρχειανομίαστηγλώσσαμου;Δενμπορείη γεύσημουναδιακρίνειταδιεστραμμέναπράγματα; ΚΕΦΑΛΑΙΟ7
1Δενυπάρχειάραγεπροσδιορισμένοςκαιρόςγιατον
5Ησάρκαμουείναιντυμένημεσκουλήκιακαισβόλους σκόνηςτοδέρμαμουείναιπληγωμένο,καιέχειγίνει αηδιαστικό
6Οιμέρεςμουείναιπιογρήγορεςαπότησαΐταενός υφαντή,καιπερνούνχωρίςελπίδα.
7Θυμήσουότιηζωήμουείναιάνεμοςτομάτιμουδενθα δειπλέονκαλό
8Τομάτιεκείνουπουμεείδεδενθαμεδειπλέοντα μάτιασουείναιεπάνωμου,καιδενυπάρχω
9Καθώςηνεφέληκαταστρέφεταικαιχάνεται,έτσικαι αυτόςπουκατεβαίνειστονάδηδενθααναβείπλέον
10Δενθαεπιστρέψειπλέονστοσπίτιτου,ούτεοτόπος τουθατονγνωρίσειπλέον.
11Γι'αυτό,δενθασυγκρατήσωτοστόμαμουθαμιλήσω μέσαστηναγωνίατουπνεύματόςμουθαπαραπονεθώ μέσαστηνπικρίατηςψυχήςμου.
12Είμαιθάλασσαήφάλαινα,ώστεναμουβάλειςφύλακα; 13Ότανλέω:Τοκρεβάτιμουθαμεπαρηγορήσει,το ανάκλιντρόμουθααπαλύνειτοπαράπονόμου·
14Τότεμετρομάζειςμεόνειρα,καιμετρομάζειςμε οράματα
15Ἔτσιἡψυχήμουπρολέγειτὸνστραγγαλισμόνκαὶτὸν θάνατονπαράτὴνζωήνμου
16Τοαπεχθάνομαι·δενθέλωναζήσωγιαπάντα·άφησέ μεήσυχοεπειδή,οιημέρεςμουείναιματαιότητα.
17Τιείναιοάνθρωπος,ώστενατονμεγαλύνεις;Καινα προσηλώσειςτηνκαρδιάσουσεαυτόν;
18καινατονεπισκέπτεσαικάθεπρωίκαινατον δοκιμάζειςκάθεστιγμή;
19Μέχριπότεδενθααπομακρυνθείςαπόμένα,ούτεθαμε αφήσειςήσυχομέχρινακαταπιώτοσάλιομου;
20Αμάρτησατινασουκάνω,εσύπουπροστατεύειςτους ανθρώπους;Γιατίμεέβαλεςωςσημάδιεναντίονσου,ώστε ναγίνωβάροςστονεαυτόμου;
21Καιγιατίδενσυγχωρείςτηνπαράβασήμου,καιδεν αφαιρείςτηνανομίαμου;Διότιτώραθακοιμάμαιστο χώμακαιθαμεζητάςτοπρωί,αλλάδενθαυπάρχω.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ8
1ΤότεαπάντησεοΒιλδάδοΣουχίτηςκαιείπε:
2Μέχριπότεθαλαλείςαυτάταπράγματα;Καιμέχριπότε ταλόγιατουστόματόςσουθαείναισανδυνατόςάνεμος; 3ΜήπωςοΘεόςδιαστρεβλώνειτηνκρίση;Ήμήπωςο Παντοδύναμοςδιαστρεβλώνειτηνκρίση; 4Ανταπαιδιάσουαμάρτησανεναντίοντου,καιτους απέρριψεγιατηνπαράβασήτους, 5ΑνζητήσειςτονΘεόνωρίςκαικάνειςτηνικεσίασου στονΠαντοδύναμο,
6Ανήσουνκαθαρόςκαιευθύς,τώρασίγουραθαξυπνούσε γιασένα,καιθαευημερούσετηνκατοικίατηςδικαιοσύνης σου.
7Ανκαιηαρχήσουήτανμικρή,τοτέλοςσουόμωςθα
8Διότιερώτησον,παρακαλώ,τουςπροηγούμενουςαιώνες καιετοιμάσουγιατηναναζήτησητωνπατέρωντους
9(Διότιημείςείμεθατουχθεςκαιδενγνωρίζομενουδέν,
10Δενθασεδιδάξουν,καιδενθασουπουν,καιδενθα προφέρουνλόγιααπότηνκαρδιάτους;
12Ενώείναιακόμασεβλάστηση,καιδενέχεικοπεί,
13ΈτσιείναιοιδρόμοιόλωνόσωνξεχνούντονΘεόκαιη ελπίδατουυποκριτήθαχαθεί.
14τουοποίουηελπίδαθακοπεί,καιτουοποίουη εμπιστοσύνηθαείναιιστόςαράχνης
15Θαστηριχτείστοσπίτιτου,αλλάδενθασταθεί·θατο κρατήσειγερά,αλλάδενθασταθεί.
16Είναιπράσινοςμπροστάστονήλιο,καιτοκλαδίτου βλασταίνειστονκήποτου
17Οιρίζεςτουτυλίγονταιγύρωαπότονσωρό,και βράζουντοντόποαπόπέτρες
18Αντονεξολοθρεύσειαπότοντόποτου,τότεαυτόςθα τοναρνηθεί,λέγοντας:Δενσεείδα
19Ιδού,αυτήείναιηχαράτηςοδούτου,καιαπότηγηθα φυτρώσουνάλλοι.
20Ιδού,οΘεόςδενθααπορρίψειτοντέλειοάνθρωποούτε θαβοηθήσειτουςκακοποιούς
21μέχριςότουγεμίσειτοστόμασουμεγέλιο,καιταχείλη σουμεαγαλλίαση
22Αυτοίπουσεμισούνθαντυθούνμεντροπήκαιη κατοικίατωνασεβώνθαεκμηδενιστεί.
1ΤότεοΙώβαπάντησεκαιείπε:
2Ξέρωότιείναιαλήθεια·αλλάπώςθαείναιδίκαιοςο άνθρωποςενώπιοντουΘεού;
3Ανθέλεινατοναντιμετωπίσει,δενμπορείνατου απαντήσειούτεέναςστουςχίλιους
4Αυτόςείναισοφόςστηνκαρδιά,καιδυνατόςστη δύναμηποιοςσκληρύνθηκεεναντίοντου,καιευοδώθηκε; 5Αυτόςπουμετακινείταβουνά,καιδεντοξέρουν·αυτός πουτουςανατρέπειστηνοργήτου.
6Πουσείειτηγηαπότοντόποτης,καιοιστύλοιτης τρέμουν
7Αυτόςπουπροστάζειτονήλιο,καιδενανατέλλεικαι σφραγίζειτααστέρια
8Αυτόςπουαπλώνειμόνοςτουτουςουρανούςκαιπατάει πάνωστακύματατηςθάλασσας.
9ΠουέφτιαξετονΑρκτούρο,τονΩρίωνακαιτιςΠλειάδες, καιταθαλάμουςτουνότου
10αυτόςπουκάνειμεγάλαπράγματα ανεξερεύνηταμάλιστα,καιθαύματααναρίθμητα
11Δες,περνάειαπόδίπλαμου,καιδεντονβλέπω·περνάει, αλλάδεντονβλέπω.
12Δέστε,αυτόςαφαιρείποιοςμπορείνατονεμποδίσει; Ποιοςθατουπει:Τικάνεις;
13ΑνοΘεόςδεναποσύρειτηνοργήτου,οιυπερήφανοι βοηθοίτουυποκλίνονται
14Πόσομάλλοννατουαπαντήσω,καιναδιαλέξωτα λόγιαμουγιανασυνεννοηθώμαζίτου; 15στονοποίο,ανκαιήμουνδίκαιος,δενθααπαντούσα, αλλάθαέκαναικεσίαστονκριτήμου
16Ανείχακαλέσει,καιμουείχεαπαντήσει,δενθα
19Ανμιλήσωγιαδύναμη,ιδού,είναιδυνατός·καιαν μιλήσωγιακρίση,ποιοςθαμουορίσεικαιρόγιανα δικάσω;
20Ανδικαιώσωτονεαυτόμου,τοίδιομουτοστόμαθαμε καταδικάσειανπω,είμαιτέλειος,θαμεαποδείξεικαι διεστραμμένο
21Ανκαιήμουντέλειος,δενθαγνώριζαόμωςτηνψυχή μουθακαταφρονούσατηζωήμου.
22Έναπράγμαείναιαυτό,γι'αυτότοείπα:Αυτός καταστρέφειτουςάμεμπουςκαιτουςασεβείς
23Ανημάστιγασκοτώσειξαφνικά,θαγελάσειμετη δοκιμασίατωναθώων
24Ηγηδόθηκεστοχέριτωνασεβών·σκεπάζειτα πρόσωπατωνκριτώντηςανόχι,πού,καιποιοςείναι;
25Τώρα,οιημέρεςμουείναιταχύτερεςαπό σημαιοφόρο·φεύγουν,δενβλέπουνκανένακαλό.
26Περνούνσανταχύπλοαπλοία,σαναετόςπουσπεύδει στοθήραμα
27Ανπω,θαξεχάσωτοπαράπονόμου,θααφήσωτη θλίψημου,καιθαπαρηγορηθώ
28Φοβάμαιαπόόλεςτιςθλίψειςμου,ξέρωότιδενθαμε αθώώσεις.
29Ανείμαιασεβής,γιατίλοιπόνκοπιάζωμάταια;
30Ανπλυθώμενερόχιονιούκαικαθαρίσωταχέριαμου,
31Αλλάθαμερίξειςστοχαντάκι,καιταίδιαμουτα ρούχαθαμεαποστρέφονται
32Διότιδενείναιάνθρωποςόπωςεγώ,γιανατου απαντήσω,καινασυνέλθουμεσεκρίση.
33Ούτευπάρχειανάμεσάμαςημεροφύλακας,πουνα βάλειτοχέριτουπάνωκαιστουςδύομας
34Αςαφαιρέσειαπόμένατηράβδοτου,καιαςμηνμε τρομάζειοφόβοςτου
35Τότεθαμιλούσα,καιδενθατονφοβόμουν·αλλάσε μέναδενείναιέτσι.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ10
1Ηψυχήμουέχειβαρεθείτηζωήμουθααφήσωτο παράπονόμουστονεαυτόμου·θαμιλήσωμέσαστην πικρίατηςψυχήςμου.
2ΘαπωστονΘεό:Μημεκαταδικάσειςδείξεμουγιατί μαλώνειςμαζίμου
3Είναικαλόσεσένανακαταδυναστεύεις,νακαταφρονείς τοέργοτωνχεριώνσου,καιναεπιδοκιμάζειςτηβουλή τωνασεβών;
4Έχειςμάτιααπόσάρκινο;Ήβλέπειςόπωςβλέπειο άνθρωπος;
5Είναιοιημέρεςσουσαντιςημέρεςτουανθρώπου;Είναι ταχρόνιασουσαντιςημέρεςτουανθρώπου;
6ότιεσύερευνάςτηνανομίαμου,καιερευνάςτην αμαρτίαμου;
7Εσύξέρειςότιδενείμαιασεβήςκαιδενυπάρχεικανείς πουναμπορείναμεελευθερώσειαπότοχέρισου
8Ταχέριασουμεέπλασανκαιμεέπλασανολόγυρα·κι όμωςμεκαταστρέφεις
9Θυμήσου,σεπαρακαλώ,ότιμεέπλασεςσαντον πηλό·καιθαμεξαναφέρειςσεχώμα;
14Αναμαρτήσω,τότεμεσημαδεύεις,καιδενθαμε
15Ανείμαιασεβής,αλίμονόμουκαιανείμαιδίκαιος,δεν θασηκώσωόμωςτοκεφάλιμουΕίμαιγεμάτος σύγχυση·γι'αυτό,δεςτηνταλαιπωρίαμου
16Διότιαυξάνεταιμεκυνηγάςσανάγριολιοντάρικαι πάλιφανερώνεσαιθαυμαστάεναντίονμου
17Ανανεώνειςτουςμάρτυράςσουεναντίονμου,και αυξάνειςτηνοργήσουεναντίονμουαλλαγέςκαιπόλεμος είναιεναντίονμου
18Γιατί,λοιπόν,μεέβγαλεςαπότηνκοιλιά;Μακάρινα είχααφήσειτοπνεύμα,καικανέναμάτιναμηνμεείχεδει!
19Θαήμουνσανναμηνυπήρξαθαμεείχανμεταφέρει απότηνκοιλιάστοντάφο.
20Δενείναιλοιπόνλίγεςοιημέρεςμου;Σταμάταλοιπόν, καιάφησέμεήσυχο,γιαναπαρηγορηθώλίγο, 21Πρινπάωεκείπουδενθαεπιστρέψω,στηγητου σκότουςκαιτηςσκιάςτουθανάτου
22Γησκότους,σανσκοτάδι,καισκιάςθανάτου,χωρίς τάξη,καιόπουτοφωςείναισανσκοτάδι.
1ΤότεοΣωφάροΝααμαθίτηςαπάντησεκαιείπε:
2Δενπρέπεινααπαντηθείηπληθώρατωνλόγων;Και πρέπειναδικαιωθείοάνθρωποςπουφλυαρεί;
3Ταψέματάσουπρέπεινακάνουντουςανθρώπουςνα σωπαίνουν;Καιότανεμπαίζεις,κανείςδενθασε ντροπιάσει;
4Διότιεἶπαςἡδιδασκαλίαμουεἶναικαθαρή,καὶἐγὼ εἶμαικαθαρόςἐνώπιόνσου
5Αλλά,μακάριναμιλούσεοΘεόςκαιναάνοιγεταχείλη τουεναντίονσου
6Καινασουδείξειταμυστικάτηςσοφίας,ότιείναι διπλάσιααπόαυτόπουυπάρχει.Γνώρισε,λοιπόν,ότιο Θεόςαπαιτείαπόσέναλιγότεροαπόόσοαξίζειηανομία σου
7ΜπορείςερευνώνταςναβρειςτονΘεό;Μπορείςναβρεις τονΠαντοδύναμοσετελειότητα;
8Είναιτόσοψηλάόσοοουρανός·τιμπορείςνακάνεις; πιοβαθιάαπότονάδητιμπορείςναγνωρίσεις; 9Τομέγεθόςτουείναιμακρύτεροαπότηγηκαι πλατύτεροαπότηθάλασσα
10Αναποκόψεικαικλείσειήσυγκεντρώσει,τότεποιος μπορείνατονεμποδίσει;
11Διότιγνωρίζειτουςμάταιουςανθρώπους·βλέπεικαι τηνανομίαδενθατησκεφτείτότε;
12Διότιομάταιοςάνθρωποςθαήτανσοφός,ακόμακιαν γεννηθείσανπουλάριάγριουγαϊδουριού
13Ανετοιμάσειςτηνκαρδιάσουκαιαπλώσειςταχέρια σουπροςαυτόν, 14Ανείναιανομίαστοχέρισου,απόβαλέτηνμακριάτης, καιαςμηνκατοικείανομίαστιςσκηνέςσου
18Καιθαείσαιασφαλής,επειδήυπάρχειελπίδα·ναι,θα σκάψειςγύρωσου,καιθααναπαυθείςμεασφάλεια.
19Καιθαξαπλώσεις,καικανείςδενθασε τρομάζει·μάλιστα,πολλοίθασεπροσκυνήσουν.
20Αλλάταμάτιατωνασεβώνθασβήσουν,καιδενθα ξεφύγουν,καιηελπίδατουςθαείναισαντηνεγκατάλειψη τουπνεύματος
ΚΕΦΑΛΑΙΟ12
1ΚαιοΙώβαπάντησεκαιείπε:
2Χωρίςαμφιβολία,εσείςείστεολαός,καιησοφίαθα πεθάνειμαζίσας.
3Αλλάεγώέχωκατανόησηόπωςεσείςδενείμαι κατώτεροςαπόεσάςναι,ποιοςδενγνωρίζειτέτοια πράγματα;
4Είμαισανκάποιονπουεμπαίζεταιτονπλησίοντου,που επικαλείταιτονΘεό,καιαυτόςτουαπαντάειοδίκαιος άνθρωποςπεριγελιέται.
5Αυτόςπουείναιέτοιμοςναγλιστρήσειμεταπόδιατου είναισανλυχνάριπουκαταφρονείταιστησκέψηαυτού πουνιώθειάνετα.
6Οισκηνέςτωνληστώνευημερούν,καιαυτοίπου παροξύνουντονΘεόείναιασφαλείς·σταχέριατωνοποίων οΘεόςφέρνειάφθονα.
7Ρώτησεόμωςτώραταθηρία,καιθασεδιδάξουνκαιτα πετεινάτουουρανού,καιθασουπουν·
8Ήμίλησεστηγη,καιθασεδιδάξει·καιταψάριατης θάλασσαςθασουαναγγείλουν
9Ποιοςδενγνωρίζει,σεόλααυτά,ότιτοχέριτουΚυρίου τοέκανεαυτό;
10ἐντῷχειρὶαὐτοῦἡψυχὴπαντόςζῶντοςὑπάρξεωςκαὶ ἡπνοὴὅληςτῆςἀνθρωπότητας
11Δενδοκιμάζειτοαυτίταλόγια;Καιτοστόμαδεν
γεύεταιτηντροφήτου;
12Μετουςπρεσβύτερουςείναιησοφία·καιστη μακρότηταησύνεση.
13Σ’αυτόνείναισοφίακαιδύναμησεαυτόνείναιη βουλήκαιησύνεση
14Δέστε,αυτόςγκρεμίζει,καιδενμπορείνα ξαναχτιστείκλείνειτονάνθρωπο,καιδενυπάρχειάνοιγμα 15Δέστε,αυτόςσυγκρατείτανερά,καιαυτά ξεραίνουνκαιταστέλνειέξω,καιανατρέπουντηγη.
16Μαζίτουείναιηδύναμηκαιησοφίαδικόςτουείναιο πλανώμενοςκαιοαπατεώνας
17Λάθοςφέρεταιστουςσυμβούλους,καιάφρωνετους κριτές
18Λύνειταδεσμάτωνβασιλιάδων,καιπεριζώνειτην οσφύτουςμεζώνη
19Λυτρώνειτουςάρχοντες,καικατατροπώνειτους δυνατούς
20Απομακρύνειτονλόγοτωνπιστών,καιαφαιρείτη σύνεσητωνηλικιωμένων
21Χύνεικαταφρόνησηεπάνωστουςάρχοντες,και εξασθενείτηδύναμητωνδυνατών
22Αποκαλύπτειβάθηαπότοσκοτάδι,καιφέρνειστοφως
23Αυξάνειταέθνη,καιτακαταστρέφειπλαταίνειτα
1Δέστε,τομάτιμουταείδεόλααυτά,τοαυτίμουτα άκουσεκαιτακατάλαβε
2Ό,τιξέρετεεσείς,τοίδιοξέρωκιεγώ:δενείμαι κατώτεροςαπόεσάς
3ΣίγουραθαμιλούσαστονΠαντοδύναμο,καιεπιθυμώνα συνεννοηθώμετονΘεό
4Εσείςόμωςείστεπλαστογράφοιψεμάτων,όλοιεσείς είστεγιατροίχωρίςαξία.
5Ω,μακάρινασιωπούσατεεντελώς!Καιαυτήθαήτανη σοφίασας
6Ακούστετώρατουςσυλλογισμούςμου,καιδώστε προσοχήστιςικεσίεςτωνχειλιώνμου
7ΘαμιλήσετεπονηράγιατονΘεό;Καιθαμιλήσετεδόλια γιααυτόν;
8Θαδεχτείτετοπρόσωπότου;Θαυπερασπιστείτετον Θεό;
9Είναικαλόνασαςερευνήσει;Ή,όπωςοέναςεμπαίζει τονάλλον,έτσιεμπαίζετεκιεσείς;
10Θασαςεπιπλήξεισίγουρα,ανκρυφάδεχτείτε μεροληψία.
11Δενθασαςτρομάξειημεγαλοπρέπειάτου;Καιο τρόμοςτουδενθαπέσειπάνωσας;
12Οιαναμνήσειςσαςείναισανστάχτες,τασώματάσας σανσώματααπόπηλό
13Σιωπήστε,αφήστεμεναμιλήσω,καιαςέρθειπάνωμου ό,τιθέλει.
14Γιατίβάζωτησάρκαμουσταδόντιαμου,καιβάζωτην ψυχήμουστοχέριμου;
15Ανκαιμεθανατώσει,θαελπίζωσεαυτόναλλάθα φυλάξωτουςδρόμουςμουμπροστάτου
16Αυτόςθαείναικαιησωτηρίαμου·επειδή,υποκριτής δενθαπλησιάσειμπροστάτου.
17Ακούστεπροσεκτικάταλόγιαμου,καιταλεγόμενά μουμετααυτιάσας
18Δες,τώρα,έκανατηνυπόθεσήμουξέρωότιθα δικαιωθώ
19Ποιοςείναιαυτόςπουθαμεκρίνει;Διότιτώρα,αν κρατήσωτηγλώσσαμου,θαπαραδώσωτοπνεύμα. 20Μόνονδύοπράγματαμημουκάνειςτότεδενθα κρυφτώαπόσένα
21Απομάκρυνετηνχείρασουαπόμένακαιαςμηνμε τρομάζειοφόβοςσου
22τότεφώναξε,καιθααπαντήσω·ήαςμιλήσωεγώ,και εσύαπάντησεςσεμένα
23Πόσεςείναιοιανομίεςμουκαιοιαμαρτίεςμου;Κάνε μεναγνωρίσωτηνπαράβασήμουκαιτηναμαρτίαμου
ΚΕΦΑΛΑΙΟ14
1Ὁἄνθρωποςὁγεννημένοςἀπόγυναῖκαεἶναιὀλίγων ἡμερῶνκαὶγεμάτοςἀτυχίαν.
2Βγαίνεισανλουλούδι,καικόβεταιφεύγεισανσκιά,και δενμένει
3Καιανοίγειςταμάτιασουσεέναντέτοιο,καιμεφέρνεις σεκρίσημαζίσου;
4Ποιοςμπορείναβγάλεικάτικαθαρόαπόκάτιακάθαρτο; Ούτεένας
5Επειδή,οιημέρεςτουείναικαθορισμένες,οαριθμόςτων μηνώντουείναιμαζίσου,εσύόρισεςταόριάτου,ταοποία δενμπορείναυπερβεί·
6Απομακρυνθείτεαπόαυτόν,γιανααναπαυθεί,μέχρινα ολοκληρώσει,ωςμισθωτός,τηνημέρατου
7Διότιυπάρχειελπίδαγιαέναδέντρο,ανκοπεί,ότιθα βλαστήσειξανά,καιότιτοτρυφερότουκλαδίδενθα εκλείψει
8Ανκαιηρίζατουγεράσειστηγη,καιοκορμόςτου πεθάνειστηγη,
9Κιόμως,μετηνευωδιάτουνερούθαβλαστήσεικαιθα βγάλεικλαδιάσανφυτό.
10Οάνθρωποςόμωςπεθαίνεικαιφθείρεταικαιο άνθρωποςαφήνειτοπνεύμα,καιπούείναι;
11Καθώςτανεράλιγοστεύουναπότηθάλασσα,καιτο κύμαφθίνεικαιξεραίνεται,
12Έτσιοάνθρωποςξαπλώνεικαιδενσηκώνεται·μέχρις ότουναμηνυπάρξουνουρανοί,δενθαξυπνήσειούτεθα σηκωθείαπότονύπνοτου
13Ω,μακάριναμεέκρυβεςστοντάφο,ναμεφυλούσες κρυφό,μέχριναπεράσειηοργήσου,ναμουόριζεςκαιρό, καιναμεθυμόσουν!
14Ανοάνθρωποςπεθάνει,θαξαναζήσει;Όλεςτιςημέρες τουχρόνουμουθαπεριμένω,μέχριναέρθειη μεταμόρφωσήμου
15Θαφωνάξεις,καιθασουαπαντήσω·θαέχειςεπιθυμία γιατοέργοτωνχεριώνσου.
16Διότιτώραμετράςταβήματάμουδενπαρατηρείςτην αμαρτίαμου;
17Ηανομίαμουείναισφραγισμένησεσακούλι,καιεσύ ράβειςτηνανομίαμου
18Καιβέβαιατοβουνόπουπέφτεικαταρρέει,καιο βράχοςμετακινείταιαπότοντόποτου.
19Τανεράφθείρουντιςπέτρεςξεπλένειςόσαφυτρώνουν απότοχώματηςγης·καικαταστρέφειςτηνελπίδατου ανθρώπου.
20Υπερισχύειςαιώνιαεναντίοντου,και παρέρχεται·αλλοιώνειςτοπρόσωπότου,καιτον αποβάλλεις
21Οιγιοιτουδοξάζονται,καιαυτόςδεντοξέρεικαι ταπεινώνονται,καιαυτόςδεντοκαταλαβαίνει 22Αλλάησάρκατουθαέχειπόνοεπάνωτου,καιηψυχή
4Ναι,εσύαποβάλλειςτονφόβο,καισυγκρατείςτην
5Διότιτοστόμασουπροφέρειτηνανομίασου,και
6Τοστόμασουσεκαταδικάζει,καιόχιεγώμάλιστα,τα χείλησουμαρτυρούνεναντίονσου
7Εσύείσαιοπρώτοςάνθρωποςπουγεννήθηκε;Ή,πριν απότουςλόφους,δημιουργήθηκες;
8ΆκουσεςτομυστήριοτουΘεού;Καικρατάςτησοφία γιατονεαυτόσου;
9Τιξέρειςεσύ,πουεμείςδενξέρουμε;Τικαταλαβαίνεις, πουδενυπάρχειμέσαμας;
10Μαζίμαςείναικαιοιγκρίζοικαιοιπολύηλικιωμένοι άνδρες,πολύμεγαλύτεροιαπότονπατέρασου
11ΜήπωςείναιμικρέςσεσέναοιπαρηγοριέςτουΘεού; Υπάρχεικάτικρυφόσεσένα;
12Γιατίσεπαρασύρειηκαρδιάσου;Καιτιβλέπουντα μάτιασου;
13ότιστρέφειςτοπνεύμασουενάντιαστονΘεό,και αφήνειςτέτοιαλόγιαναβγαίνουναπότοστόμασου; 14Τιείναιοάνθρωποςγιαναείναικαθαρός;Καιο γεννημένοςαπόγυναίκαγιαναείναιδίκαιος;
15Δέστε,δενεμπιστεύεταιτουςαγίουςτουναι,οι ουρανοίδενείναικαθαροίμπροστάτου
16Πόσοπιοβδελυρόςκαιβρώμικοςείναιοάνθρωπος, πουπίνειτηνανομίασαννερό;
17Θασουδείξω,άκουσέμε·καιθαδιηγηθώόσαείδα· 18ταοποίαοισοφοίανήγγειλαναπότουςπατέρεςτους, καιδενταέκρυψαν
19στουςοποίουςμόνοδόθηκεηγη,καιξένοςδενπέρασε ανάμεσάτους.
20Οασεβήςάνθρωποςυποφέρειμεπόνουςόλεςτις ημέρεςτου,καιοαριθμόςτωνετώνείναικρυμμένοςστον καταπιεστή.
21Φρικτόςήχοςείναιστααυτιάτουσεευημερίαθαέρθει εναντίοντουοκαταστροφέας
22Δενπιστεύειότιθαεπιστρέψειαπότοσκοτάδι,και περιμένειαπότημάχαιρα
23Περιπλανιέταιγιαψωμί,λέγοντας:Πούείναι;Γνωρίζει ότιηημέρατουσκότουςείναιέτοιμηαπότοχέριτου. 24Θλίψηκαιστενοχώριαθατοντρομάζουνθα υπερισχύσουνεναντίοντου,σανβασιλιάςέτοιμοςγιαμάχη 25ΔιότιάπλωσετοχέριτουενάντιαστονΘεό,και ενίσχυσετονεαυτότουενάντιαστονΠαντοδύναμο
26Τρέχειεπάνωτου,στονλαιμότου,επάνωστιςπυκνές προεξοχέςτωνθωράκισήςτου
27Επειδή,σκεπάζειτοπρόσωπότουμετοπάχοςτου,και κάνεισυσσωρεύσειςαπόλίποςσταπλευράτου.
28Καικατοικείσεέρημεςπόλεις,καισεσπίτιαπουδεν κατοικείκανείς,πουείναιέτοιμαναγίνουνσωροί 29Δενθαπλουτίσει,ούτεηπεριουσίατουθαδιαρκέσει,
1ΤότεαπάντησεοΕλιφάςοΘαιμανίτηςκαιείπε: 2Πρέπειοσοφόςναλέειμάταιηγνώση,καιναγεμίζειτην
34Διότιησύναξητωνυποκριτώνθαερημωθεί,καιφωτιά θακαταφάειτιςσκηνέςτηςδωροδοκίας.
35Κυοφορούνκακία,καιγεννούνματαιότητα,καιη κοιλιάτουςετοιμάζειδόλο.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ16
1ΤότεοΙώβαπάντησεκαιείπε:
2Έχωακούσειπολλάτέτοιαπράγματα:άθλιοι παρηγορητέςείστεόλοισας
3Θαέχουντέλοςταμάταιαλόγια;Ήτισεενθαρρύνει ώστενααπαντάς;
4Κιεγώθαμπορούσαναμιλήσωόπωςεσείς·ανηψυχή σαςήτανστηθέσητηςψυχήςμου,θαμπορούσανα συλλογιστώλόγιαεναντίονσας,καινακουνάωτοκεφάλι μουεναντίονσας.
5Αλλάθασεενίσχυαμετοστόμαμου,καιηκίνησητων χειλιώνμουθααπάλυνετηθλίψησου
6Ανκαιμιλάω,ηλύπημουδενκαταπραΰνεται·καιαν υπομένω,τιμεανακουφίζει;
7Τώραόμωςμεκούρασεερημώσαςόλητηνομάδαμου
8Καιμεγέμισεςρυτίδες,πουείναιμαρτυρίαεναντίον μουκαιηαδυναμίαμουπουανεβαίνειμέσαμουμαρτυρεί στοπρόσωπόμου
9Μεξεσχίζειστηνοργήτου,αυτόςπουμεμισείτρίζειτα δόντιατουεναντίονμουοεχθρόςμουακονίζειταμάτια τουεναντίονμου
10Μεάνοιξαντοστόματουςεναντίονμου·μεχτύπησαν στομάγουλομεονειδισμόσυγκεντρώθηκανεναντίονμου 11ΟΘεόςμεπαρέδωσεστουςασεβείς,καιμεπαρέδωσε σεχέριαασεβών.
12Ήμουνήρεμος,αλλάμεσυνέτριψεκαιμεέπιασεαπό τοντράχηλόμου,καιμεσυνέτριψε,καιμεέστησεγια σημάδιτου.
13Οιτοξότεςτουμεπερικυκλώνουνολόγυραδιασχίζει ταηνίαμου,καιδενλυπάται·ξεχύνειτηχολήμουστηγη 14Μεσυντρίβειμερήγμαπάνωσερήγμα,ορμάει καταπάνωμουσανγίγαντας
15Έραψασάκοστοδέρμαμου,καιμόλυνατοκέρατόμου στοχώμα.
16Τοπρόσωπόμουείναιάθλιοαπόκλάμα,καιστα βλέφαράμουσκιάθανάτου
17Όχιγιακαμίααδικίασταχέριαμουκαιηπροσευχή μουείναιαγνή
18Γη,μηκαλύψειςτοαίμαμου,καιηκραυγήμουαςμην έχειτόπο.
19Καιτώρα,ιδού,ομάρτυράςμουείναιστονουρανό,και τομαρτυρικόμουείναισταύψη.
20Οιφίλοιμουμεπεριφρονούναλλάτομάτιμουχύνει δάκρυαστονΘεό
21Ω,μακάριναμπορούσεκανείςνασυνηγορήσειυπέρ ενόςανθρώπουενώπιοντουΘεού,όπωςσυνηγορείο άνθρωποςυπέρτουπλησίοντου!
22Ότανπεράσουνλίγαχρόνια,τότεθαπάωσεδρόμοαπό τονοποίοδενθαεπιστρέψω ΚΕΦΑΛΑΙΟ17
1Ηπνοήμουδιαφθάρηκε,οιημέρεςμουχάθηκαν,οι τάφοιείναιέτοιμοιγιαμένα. 2Δενυπάρχουνχλευαστέςμαζίμου;Καιτομάτιμουδεν
3Ξάπλωσετώρα,βάλεμεσεεγγύησημαζίσου·ποιος
5Όποιοςκολακεύειτουςφίλουςτου,ταμάτιατωνπαιδιών τουθασβήσουν
6Μεέκανεκαιπαρωδίατουλαού·καιπρινήμουνσαν πλάκα.
7Καιοοφθαλμόςμουμελαγχολείαπόθλίψης,καιόλατα μέλημουείναισανσκιά
8Οιδίκαιοιάνθρωποιθαεκπλαγούναπόαυτό,καιο αθώοςθαξεσηκωθείενάντιαστονυποκριτή
9Καιοδίκαιοςθακρατήσειτονδρόμοτου,καιαυτόςπου έχεικαθαράχέριαθαείναιόλοκαιπιοδυνατός
10Ὅσοιδὲπάντεςὑμεῖς,ἐπιστρέψτεκαὶἐλάτετώραδιότι οὐκἔχωεὑρῖνἕνανσοφόνἀνάμεσαὑμῖν.
11Οιημέρεςμουπέρασαν,οιπροθέσειςμουδιακόπηκαν, ακόμηκαιοισκέψειςτηςκαρδιάςμου
12Μετατρέπουντηνύχτασεημέρα·τοφωςλιγοστεύει εξαιτίαςτουσκότους
13Ανπεριμένω,οτάφοςείναιτοσπίτιμουέχωστρώσει τοκρεβάτιμουστοσκοτάδι.
14Είπαστηδιαφθορά:Εσύείσαιοπατέραςμουστο σκουλήκι:Εσύείσαιημητέραμουκαιηαδελφήμου
15Καιπούείναιτώραηελπίδαμου;Όσογιατηνελπίδα μου,ποιοςθατηδει;
16Θακατέβουνστακάγκελατουλάκκου,ότανη ανάπαυσήμαςμαζίείναιστοχώμα.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ18
1ΤότεαπάντησεοΒιλδάδοΣουχίτηςκαιείπε:
2Πόσοκαιρόθαπεράσειμέχρινατελειώσετεταλόγια σας;Σημειώστε,καιμετάθαμιλήσουμε.
3Γιατίθεωρούμαστεσανθηρία,καιθεωρούμαστεάθλιοι ενώπιόνσας;
4Σχίζεταιστονθυμότουθαεγκαταλειφθείηγηγιαχάρη σου;Καιθαμετακινηθείοβράχοςαπότοντόποτου; 5Ναι,τοφωςτουασεβούςθασβήσει,καιησπίθατης φωτιάςτουδενθαλάμψει.
6Τοφωςθασκοτεινιάσειστησκηνήτου,καιτολυχνάρι τουθασβήσειμαζίτου
7Ταβήματατηςδύναμήςτουθαστενέψουν,καιηίδιατου ηβουλήθατονκαταρρίψει
8Διότιρίχτηκεσεδίχτυαπόταίδιατουταπόδια,και περπατάεισεπαγίδα.
9Οληστήςθατονπιάσειαπότηφτέρνα,καιοληστήςθα υπερισχύσειεναντίοντου.
10Παγίδαέχειστηθείγι'αυτόνστηγη,καιπαγίδαγι' αυτόνστονδρόμο
11Φόβοιθατοντρομάζουναπόπαντού,καιθατον κάνουννασηκωθεί.
12Ηδύναμήτουθαλιμοκτονήσει,καιηκαταστροφήθα
13Θακαταβροχθίσειτηδύναμητουδέρματόςτουακόμη
16Οιρίζεςτουαπόκάτωθαξεραθούν,καιαπόπάνωθα κοπείτοκλαδίτου.
17Ημνήμητουθαχαθείαπότηγη,καιτοόνομάτουδεν θαέχειόνομαστηνπλατεία.
18Θαεκδιωχθείαπότοφωςστοσκοτάδικαιθαεκδιωχθεί απότονκόσμο
19Δενθαέχειούτεγιοούτεανιψιόανάμεσαστονλαότου, ούτεκανένανπουθααπομείνειστιςκατοικίεςτου.
20Όσοιέρχονταιμετάαπόαυτόνθαεκπλαγούναπότην ημέρατου,όπωςτρομοκρατήθηκανόσοιπροηγήθηκαν
21Αὐτὲςἔστινοἱκατοικίεςτῶνἀσεβῶν,καὶαὐτὸςὁτόπος τοῦοὐγνῶντοςΘεοῦ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ19
1ΤότεοΙώβαπάντησεκαιείπε:
2Μέχριπότεθαταλαιπωρείτετηνψυχήμου,καιθαμε συντρίβετεμελόγια;
3Δέκαφορέςμεονείδισες·δενντρέπεσαιπουμου ξενίζεσαι
4Καιαςείναιπράγματιότιέχωσφάλει,τοσφάλμαμου μένεισεμένα.
5Ανπράγματιμεγαλυνθείτεεναντίονμου,και επικαλεστείτεεναντίονμουτοόνειδόςμου,
6ΓνωρίστετώραότιοΘεόςμεκατέστρεψε,καιμε περικύκλωσεμετοδίχτυτου
7Δέστε,κραυγάζωγιααδικία,αλλάδεν εισακούομαι·κραυγάζωδυνατά,αλλάδενυπάρχεικρίση.
8Έκλεισετονδρόμομου,ώστεναμηνμπορώναδιαβώ, καιέβαλεσκοτάδισταμονοπάτιαμου
9Μεαπογύμνωσεαπότηδόξαμου,καιαφαίρεσετο στέμμααπότηνκεφαλήμου
10Μεκατέστρεψεαπόπαντού,καιέφυγα·καιτηνελπίδα μουτηναφαίρεσεσανδέντρο.
11καὶἐξάπτυσετὴνὀργὴναὐτοῦἐναντίονμου,καὶμὲ θεωρεῖσὲαὐτὸνὡςἐναντίοντῶνἐχθρῶναὐτοῦ
12Ταστρατεύματάτουέρχονταιμαζί,καιυψώνουντον δρόμοτουςεναντίονμου,καιστρατοπεδεύουνγύρωαπό τησκηνήμου
13Απομάκρυνετουςαδελφούςμουαπόμένα,καιοι γνωστοίμουαποξενώθηκαναπόμένα
14Οισυγγενείςμουμεεγκατέλειψαν,καιοιγνωστοίμου φίλοιμεξέχασαν.
15Αυτοίπουκατοικούνστοσπίτιμου,καιοιδούλεςμου, μεθεωρούνξένο·είμαιξένοςμπροστάτους 16Κάλεσατονδούλομου,καιδενμουαπάντησετον παρακάλεσαμετοστόμαμου 17Ηπνοήμουείναιξένηστηγυναίκαμου,ανκαι παρακάλεσαγιαταπαιδιάχάρητουσώματόςμου 18Μάλιστα,ταμικράπαιδιάμε καταφρόνησαν·σηκώθηκα,καιμίλησανεναντίονμου 19Πάντεςοιεσωτερικοίμουφίλοιμεαπεχθάνοντανκαι όσοιαγαπούσαστράφηκανεναντίονμου
20Τοοστόμουκολλήθηκεστοδέρμαμουκαιστησάρκα μου,καιγλίτωσαμετοδέρματωνδοντιώνμου 21Λυπηθείτεμε,λυπηθείτεμε,φίλοιμουεπειδή,χέρι Θεούμεάγγιξε.
22ΓιατίμεκαταδιώκετεσανΘεό,καιδενχορταίνετεμετη σάρκαμου;
23Ω,μακάριναήταντώραγραμμέναταλόγιαμου!Ω,
24Ότιήτανχαραγμένοιμεσιδερένιαπένακαιμόλυβδο
25ΔιότιξέρωότιοΛυτρωτήςμουζει,καιότιθασταθεί
26Καιανκαιαφούτασκουλήκιατουδέρματόςμου
δωτονΘεό·
27τονοποίοθαδωμόνοςμου,καιταμάτιαμουθατα βλέπουν,καιόχιάλλοςανκαιτανεφράμουθα καταναλωθούνμέσαμου 28ὍμωςλέγετεΓιατίδιώκομεναὐτὸν,ἡρίζατοῦ θέματοςἐνἐμοὶἐστιν;
29Φοβηθείτετημάχαιρα·επειδή,ηοργήφέρνειτις τιμωρίεςτηςμάχαιρας,γιαναξέρετεότιυπάρχεικρίση ΚΕΦΑΛΑΙΟ20
1ΤότεαπάντησεοΣωφάροΝααμαθίτηςκαιείπε:
2Γι'αυτόοισκέψειςμουμεκάνουννααπαντήσω,καιγι' αυτόσπεύδω
3Άκουσατηνκριτικήτουονειδισμούμου,καιτοπνεύμα τηςσύνεσήςμουμεκάνεινααπαντήσω.
4Δεντοξέρειςαυτόαπόπαλιά,αφότουοάνθρωπος τοποθετήθηκεστηγη,
5Ότιοθρίαμβοςτωνασεβώνείναισύντομος,καιηχαρά τουυποκριτήμόνογιαμιαστιγμή;
6Ανκαιημεγαλειότητάτουανέβειμέχριτουςουρανούς, καιτοκεφάλιτουφτάσειστασύννεφα, 7Κιόμως,θαχαθείγιαπάντασαντηνκοπριάτουόσοι τονείδανθαπουν:Πούείναι;
8Θαπετάξειμακριάσανόνειρο,καιδενθα βρεθείμάλιστα,θαεκδιωχθείμακριάσανόραμανύχτας 9Καιτομάτιπουτονέβλεπεδενθατονδειπλέον·ούτεο τόποςτουθατονδειπλέον.
10Ταπαιδιάτουθαεπιδιώξουνναευχαριστήσουντους φτωχούς,καιταχέριατουθαεπιστρέψουνταυπάρχοντά τους.
11Τακόκαλάτουείναιγεμάτααπότηναμαρτίατης νεότητάςτου,ηοποίαθαξαπλώσειμαζίτουστοχώμα
12Ανκαιηανομίαείναιγλυκιάστοστόματου,ανκαιτην κρύβεικάτωαπότηγλώσσατου
13Ανκαιτολυπάταικαιδεντοεγκαταλείπει,αλλάτο κρατάειακόμαστοστόματου
14Κιόμως,ητροφήτουσταέντεράτουμετατράπηκε, είναιηχολήαπόοχιέςμέσατου
15Κατάπιεπλούτη,καιθαταεξεμέσειπάλιοΘεόςθατα εκβάλειαπότηνκοιλιάτου
16Θαρουφήξειδηλητήριοοχιάς·ηγλώσσατηςοχιάςθα τονθανατώσει
17Δενθαδειταποτάμια,ταρυάκια,ταρυάκιαμεμέλικαι βούτυρο
18Εκείνογιατοοποίομόχθησεθατοαποδώσει,καιδεν
23Ότανπρόκειταιναχορτάσειτηνκοιλιάτου,οΘεόςθα ρίξειπάνωτουτηνοργήτηςοργήςτου,καιθατην καταβρέξειπάνωτουενώτρώει
24Θαφύγειαπότοσιδερένιοόπλο,καιτοατσάλινοτόξο θατονδιαπεράσει.
25Τραβιέται,καιβγαίνειαπότοσώμαναι,ηαστραφτερή ρομφαίαβγαίνειαπότηνχολήτου·τρόμοιείναιπάνωτου 26Κάθεσκοτάδιθακρυφτείστουςκρυφούςτόπους τουφωτιάπουδενθααναφλεγείθατονκαταφάειθα πάθεικακόεκείνοςπουέχειαπομείνειστησκηνήτου
27Οουρανόςθααποκαλύψειτηνανομίατουκαιηγηθα σηκωθείεναντίοντου
28Τααγαθάτουσπιτιούτουθαφύγουν,καιτααγαθάτου θαχαθούντηνημέρατηςοργήςτου
29ΑὐτὴἐστινἡμερίδατοῦἀσεβοῦἀνθρώπουπαράΘεοῦ, καὶἡκληρονομίαἡὁρισμένηὑπὸΘεοῦ.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ21
1ΟΙώβόμωςαπάντησεκαιείπε:
2Ακούστεπροσεκτικάταλόγιαμου,καιαυτάαςείναιη παρηγοριάσας.
3Άφησέμεναμιλήσωκαιαφούμιλήσω,χλευάσου 4Όσογιαμένα,είναιτοπαράπονόμουπροςτονάνθρωπο;
Καιανήτανέτσι,γιατίναμηνταραχθείτοπνεύμαμου;
5Παρατήρησέμε,καιθαύμασε,καιβάλετοχέρισουστο στόμασου
6Ακόμακαιότανθυμάμαι,φοβάμαι,καιτρόμοςκυριεύει τησάρκαμου
7Γιατίζουνοιασεβείς,γερνούν,καιμάλισταδυναμώνουν σεδύναμη;
8Τοσπέρματουςεδραιώνεταιμπροστάτουςμαζίτους, καιοιαπόγονοίτουςμπροστάσταμάτιατους
9Τασπίτιατουςείναιασφαλήαπόφόβο,ούτεηράβδος τουΘεούείναιεπάνωτους
10Οταύροςτουςγεννάει,καιδεναποτυγχάνει·ηαγελάδα τουςγεννάει,καιδεναποβάλλειτομοσχάριτης.
11Στέλνουνταμικράτουςσανκοπάδι,καιταπαιδιάτους χορεύουν
12Παίρνουντοτύμπανοκαιτηνάρπα,καιαγαλλιάζουν στονήχοτουοργάνου
13Περνούντιςημέρεςτουςμέσασεπλούτο,καισεμια στιγμήκατεβαίνουνστοντάφο.
14Γι'αυτόλένεστονΘεό:Φύγεαπόεμάςεπειδή,δεν επιθυμούμετηγνώσητωνοδώνσου
15ΤιείναιοΠαντοδύναμος,ώστενατονλατρεύουμε;Και ποιοθαείναιτοόφελοςμας,ανπροσευχόμαστεσεαυτόν; 16Δες,τοκαλότουςδενείναιστοχέριτους·ηβουλήτων ασεβώνείναιμακριάαπόμένα
17Πόσεςφορέςσβήνειτολυχνάριτωνασεβών,καιπόσες φορέςέρχεταιηκαταστροφήτουςεπάνωτους;ΟΘεός μοιράζειθλίψειςστηνοργήτου.
18Είναισανάχυρομπροστάστονάνεμο,καισανάχυρο πουτοπαρασύρειηθύελλα
19ΟΘεόςφυλάειτηνανομίατουγιαταπαιδιάτουτον
23Κάποιοςπεθαίνειμεόλητουτηδύναμη,όνταςεντελώς ήρεμοςκαισιωπηλός.
24Ταστήθητουείναιγεμάταγάλα,καιτακόκαλάτου υγραίνονταιαπόμυελό
25Καιάλλοςπεθαίνειστηνπίκρατηςψυχήςτου,καιδεν τρώειποτέμεευχαρίστηση.
26Θαξαπλώνουνσανναείναιμέσαστοχώμα,καιτα σκουλήκιαθατουςσκεπάσουν
27Ιδού,γνωρίζωτιςσκέψειςσας,καιτασχέδιαπου σκέφτεστεεναντίονμου
28Διότιλέγετε,Πούείναιτοσπίτιτουάρχοντα;Καιπού είναιοικατοικίεςτωνασεβών;
29Δενρωτήσατεαυτούςπουδιασχίζουντονδρόμο;Και δενγνωρίζετετασημάδιατους;
30ότιοασεβήςφυλάσσεταιγιατηνημέρατης καταστροφής;Θαφερθούνέξωγιατηνημέρατηςοργής 31Ποιοςθαφανερώσειτηνοδότουμπροστάτου;Και ποιοςθατουανταποδώσειό,τιέπραξε;
32Κιόμως,θατονφέρουνστοντάφο,καιθαμείνειμέσα στοντάφο.
33Οισβόλοιτηςκοιλάδαςθαείναιγλυκοίσεαυτόν,και κάθεάνθρωποςθασυρθείπίσωτου,καθώςυπάρχουν αναρίθμητοιμπροστάτου.
34Πώςλοιπόνμεπαρηγορείτεμάταια,αφούστις απαντήσειςσαςαπομένειψεύδος;
1ΤότεοΕλιφάςοΘεμανίτηςαπάντησεκαιείπε: 2ΜπορείέναςάνθρωποςναείναιωφέλιμοςστονΘεό, όπωςοσοφόςμπορείναείναιωφέλιμοςστονεαυτότου; 3ΕίναιάραγεκάποιαευχαρίστησηστονΠαντοδύναμοτο ότιείσαιδίκαιος;Ήμήπωςείναικέρδοςγιααυτόντοότι κάνειςτουςδρόμουςσουτέλειους;
4Μήπωςθασεελέγξειαπόφόβοσου;Θαμπειμαζίσου σεκρίση;
5Δενείναιμεγάληηανομίασου;Καιοιανομίεςσου άπειρες;
6Διότιέλαβεςενέχυροαπότοναδελφόσουδωρεάν,και έβγαλεςγυμνούςαπόταρούχατους
7Δενέδινεςνερόστονκουρασμένοναπιει,καιάρτοναπό τονπεινασμένοστερήσες
8Όσογιατονδυνατόάνδρα,αυτόςείχετηγη·καιο έντιμοςκατοίκησεσεαυτήν.
9Έστειλεςτιςχήρεςάδειες,καιοιβραχίονεςτωνορφανών συντρίφτηκαν.
10Γι'αυτό,παγίδεςείναιολόγυράσου,καιξαφνικός φόβοςσεταράσσει
11ήσκοτάδι,πουδενμπορείςναδεις,καιάφθονανεράσε σκεπάζουν.
12ΔενείναιοΘεόςστούψοςτουουρανού;Καιδεςτο ύψοςτωναστέρων,πόσοψηλάείναι!
13Καιεσύλες:ΠώςγνωρίζειοΘεός;Μπορείνακρίνει
17οιοποίοιείπανστονΘεό:Φύγεαπόεμάς·καιτιμπορεί νακάνειγι'αυτούςοΠαντοδύναμος;
18Κιόμως,γέμισετασπίτιατουςμεαγαθάαλλά,η βουλήτωνασεβώνείναιμακριάαπόμένα.
19Οιδίκαιοιτοβλέπουνκαιχαίρονταικαιοιαθώοιτους περιγελούν
20επειδή,ηπεριουσίαμαςδενκόβεται,αλλάτουπόλοιπο αυτώνκατακαίειφωτιά.
21Γνώρισετώραμαζίτου,καιηρέμησεμέσωαυτούθα έρθεισεσένακαλό
22Δέξου,παρακαλώ,τοννόμοαπότοστόματου,καιβάλε ταλόγιατουστηνκαρδιάσου
23ΑνεπιστρέψειςστονΠαντοδύναμο,θα οικοδομηθείςθααπομακρύνειςτηνανομίααπότιςσκηνές σου
24τότεθαβάλειςχρυσάφισανσκόνη,καιτοχρυσάφιτου Οφείρσανπέτρεςτωνρυακιών
25Ναι,οΠαντοδύναμοςθαείναιηυπεράσπισήσου,και θαέχειςάφθονοασήμι.
26ΔιότιτότεθέλειςευαρεστηθείειςτονΠαντοδύναμον, καιθέλειςυψώσειτοπρόσωπόσουπροςτονΘεόν
27Θακάνειςτηνπροσευχήσουπροςαυτόν,καιθασε εισακούσει,καιθαεκπληρώσειςτιςευχέςσου
28καὶἐπιβάλειςἕναπράγμα,καὶἐγκρίνεταιἐνσοι·καὶ φῶςἐπὶτὰςὁδούςσουλάμψει.
29Ότανοιάνθρωποικαταφρονούνται,τότεθαπεις:
Υπάρχειύψωση·καιθασώσειτονταπεινό
30Αυτόςθαελευθερώσειτονησίτωναθώων·και ελευθερώνεταιμετηναγνότητατωνχεριώνσου
ΚΕΦΑΛΑΙΟ23
1ΤότεοΙώβαπάντησεκαιείπε:
2Ακόμακαισήμεραείναιπικρότοπαράπονόμουτο πλήγμάμουείναιβαρύτεροαπότονστεναγμόμου
3Ω,μακάριναήξεραπούθατονέβρισκα!Μακάρινα μπορούσαναφτάσωμέχριτηνέδρατου!
4Θαέθετατηνυπόθεσήμουενώπιόντου,καιθαγέμιζατο στόμαμουμεεπιχειρήματα
5Θαγνώριζαταλόγιαπουθαμουαπαντούσε,καιθα καταλάβαινατιθαμουέλεγε
6Μήπωςθαεναντιωθείσεμέναμετημεγάλητουδύναμη; Όχι,αλλάθαμουδώσειδύναμη.
7Εκείοιδίκαιοιθαμπορούσανναλογομαχήσουνμαζί του·έτσιθαελευθερωνόμουνγιαπάντααπότονκριτήμου 8Δες,προχωρώμπροστά,αλλάδενείναιεκείκαιπίσω, αλλάδενμπορώνατοναντιληφθώ 9Απόαριστερά,όπουεργάζεται,αλλάδενμπορώνατον δωκρύβεταιαπόδεξιά,ώστεναμηνμπορώνατονδω
10Αλλάαυτόςξέρειτονδρόμοπουακολουθώότανμε δοκιμάσει,θαβγωσανχρυσάφι
11Τοπόδιμουστάθηκεσταβήματάτου,φύλαξατηνοδό του,καιδενπαρέκκλινα
12Ούτεπαρέκκλινααπότηνεντολήτωνχειλιών τουεκτιμούσαταλόγιατουστόματόςτουπερισσότερο
13Αλλάαυτόςείναισεέναφρόνημα,καιποιοςμπορείνα
ΚΕΦΑΛΑΙΟ24
1Γιατί,ενώοικαιροίδενείναικρυμμένοιαπότον
ημέρεςτου;
2Μερικοίμετακινούνταορόσημααρπάζουνβίαιατα κοπάδιακαιταβόσκουν
3Διώχνουντογαϊδούριτουορφανού,παίρνουντοβόδιτης χήραςγιαενέχυρο
4Απομακρύνουντουςφτωχούςαπότονδρόμοοιφτωχοί τηςγηςκρύβονταιμαζί.
5Δέστε,σανάγριαγαϊδούριαστηνέρημο,βγαίνουνστην εργασίατουςσηκώνονταινωρίςγιαθήραμαηέρημος δίνειτροφήγι'αυτούςκαιγιαταπαιδιάτους.
6Θερίζουνκάθεέναςτοσιτάριτουστοχωράφικαι τρυγούντοντρύγοτωνασεβών
7Κάνουντουςγυμνούςναδιαμένουνχωρίςρούχα,ώστε ναμηνέχουνσκέπασμαστοκρύο
8Είναιβρεγμένοιαπότιςβροχέςτωνβουνών,και αγκαλιάζουντονβράχοαπόέλλειψηστέγης.
9Αρπάζουντουςορφανούςαπότοστήθος,καιπαίρνουν ενέχυροαπότουςφτωχούς
10Τονκάνουνναπηγαίνειγυμνόςχωρίςρούχα,και παίρνουντοδεμάτιαπότονπεινασμένο
11Πουφτιάχνουνλάδιμέσαστατείχητους,καιπατούντα πατητήριατους,καιδιψούν.
12Άνδρεςστενάζουναπότηνπόλη,καιηψυχήτων τραυματισμένωνκραυγάζει·όμως,οΘεόςδεντους αποδίδειανοησία.
13Είναιαπόεκείνουςπουεπαναστατούνενάντιαστο φως·δενγνωρίζουντουςδρόμουςτουούτεμένουνστα μονοπάτιατου.
14Οφονιάςπουσηκώνεταιμετοφωςσκοτώνειφτωχούς καιπένητες,καιτηνύχταείναισανκλέφτης
15Καιτομάτιτουμοιχούπεριμένειτολυκόφως,λέγοντας: Κανέναμάτιδενθαμεδεικαικρύβειτοπρόσωπότου 16Στοσκοτάδισκάβουνμέσααπόσπίτια,πουείχαν σημειώσειγιατονεαυτότουςτηνημέραδενγνωρίζουντο φως
17Διότιηαυγήείναιγι'αυτούςσανσκιάθανάτου·αν κάποιοςτουςγνωρίσει,βρίσκονταιμέσαστοντρόμοτης σκιάςτουθανάτου
18Είναιορμητικόςσαντανερά·ημερίδατουςείναι
24Υψώθηκανγιαλίγο,αλλάπαρήλθανκαι ταπεινώθηκαναπομακρύνθηκαναπότηνοδόόπωςόλοιοι άλλοι,καισυντρίφτηκανσαντιςκορυφέςτωνστάχυων
25Καιανδενείναιέτσιτώρα,ποιοςθαμεκάνειψεύτη, καιθαακυρώσειταλόγιαμου;
ΚΕΦΑΛΑΙΟ25
1ΤότεαπάντησεοΒιλδάδοΣουχίτηςκαιείπε:
2Κυριαρχίακαιφόβοςείναιμαζίτου·κάνειειρήνηστους υψηλούςτόπουςτου
3Υπάρχειάραγεαριθμόςτωνστρατευμάτωντου;Και πάνωσεποιονδενανατέλλειτοφωςτου;
4Πώςλοιπόνμπορείναδικαιωθείοάνθρωποςενώπιον τουΘεού;Ήπώςμπορείναείναικαθαρόςαυτόςπου γεννήθηκεαπόγυναίκα;
5Κοίταξετησελήνη,καιδενλάμπειναι,τααστέριαδεν είναικαθαράμπροστάτου
6πόσομάλλονοάνθρωπος,πουείναισκουλήκι;καιογιος τουανθρώπου,πουείναισκουλήκι;
ΚΕΦΑΛΑΙΟ26
1ΟΙώβόμωςαπάντησεκαιείπε:
2Πώςβοήθησεςτονάδυναμο;Πώςσώζειςτονβραχίονα πουδενέχειδύναμη;
3Πώςσυμβούλευσεςαυτόνπουδενέχεισοφία;Καιπώς διηγήσεςταπράγματαόπωςείναι;
4Σεποιονμίλησεςλόγια;Καιτίνοςτοπνεύμαβγήκεαπό σένα;
5Νεκράπράγματασχηματίζονταιαπόκάτωαπότανερά, καιοικάτοικοίτους
6Γυμνόςείναιοάδηςμπροστάτου,καιηκαταστροφήδεν έχεικάλυμμα.
7Εκτείνειτονβορράπάνωαπότοκενό,καικρεμάειτηγη πάνωστοτίποτα
8Δένειτανεράσταπυκνάσύννεφάτου,καιτοσύννεφο δενσχίζεταιαπόκάτωτους
9Κρατάειπίσωτοπρόσωποτουθρόνουτου,καιαπλώνει τοσύννεφότουεπάνωτου.
10Περικύκλωσετανεράμεόρια,μέχρινατελειώσειη ημέρακαιηνύχτα
11Οιστύλοιτουουρανούτρέμουνκαιεκπλήσσονταιαπό τηνεπίπληξήτου
12Διχάζειτηθάλασσαμετηδύναμήτου,καιμετη σύνεσήτουσυντρίβειτουςυπερήφανους.
13Μετοπνεύματουστόλισετουςουρανούςτοχέριτου έπλασετοστραβόφίδι.
14Δέστε,αυτάείναιμέρητωνοδώντουαλλάπόσολίγο μέροςακούγεταιγι'αυτόν;Καιτηβροντήτηςδύναμήςτου, ποιοςμπορείνακαταλάβει;
ΚΕΦΑΛΑΙΟ27
1ΚαιοΙώβσυνέχισετηνπαραβολήτουκαιείπε: 2ΖειοΘεός,πουαφαίρεσετηνκρίσημουκαιο Παντοδύναμος,πουταλαιπώρησετηνψυχήμου· 3Όλοτοδιάστημαπουηπνοήμουείναιμέσαμου,καιτο
6Κρατώτηδικαιοσύνημου,καιδενθατηναφήσωη καρδιάμουδενθαμεονειδίαζεόσοζω.
7Αςείναιοεχθρόςμουσαντονασεβή,καιαυτόςπου επαναστατείεναντίονμουσαντονάδικο
8Διότιποιαείναιηελπίδατουυποκριτή,ανκαιέχει κερδίσει,ότανοΘεόςαφαιρείτηνψυχήτου;
9ΘαεισακούσειοΘεόςτηνκραυγήτουότανέρθειπάνω τουθλίψη;
10ΘαευφραίνεταιάραγεστονΠαντοδύναμο;Θα επικαλείταιπάντατονΘεό;
11ΘασαςδιδάξωδιαχειρόςΘεού·δενθακρύψωό,τι είναιπαράτουΠαντοδύναμου
12Ιδού,όλοιεσείςοιίδιοιτοέχετεδειγιατίλοιπόνείστε τόσοεντελώςματαιόδοξοι;
13Αὐτὴεἶναιἡμερίδατοῦἀσεβοῦἀνθρώπουπαράτοῦ Θεοῦ,καὶἡκληρονομίατῶνκαταπιεστῶν,ἣνθὰλάβουν παράτοῦΠαντοδύναμου.
14Ανταπαιδιάτουπληθυνθούν,είναιγιαμάχαιρακαιτα παιδιάτουδενθαχορτάσουνψωμί
15Όσοιαπομείνουναπ'αυτόνθαταφούνστονθάνατοκαι οιχήρεςτουδενθακλάψουν
16Ανκαισυσσωρεύειασήμισανσκόνη,καιετοιμάζει ιμάτιασανπηλό,
17Αυτόςμπορείνατοετοιμάσει,αλλάοδίκαιοςθατο φορέσει,καιοαθώοςθαμοιράσειτοασήμι
18Χτίζειτοσπίτιτουσανσκόρος,καισανκαλύβαπου φτιάχνειοφύλακας
19Οπλούσιοςθαξαπλώσει,αλλάδενθατον μαζέψουνανοίγειταμάτιατου,καιδενυπάρχει. 20Φόβοιτονκαταλαμβάνουνσαννερά,θύελλατονκλέβει μέσαστηνύχτα
21Οανατολικόςάνεμοςτονπαρασύρει,καιφεύγεικαι σανανεμοστρόβιλοςτονεκσφενδονίζειαπότοντόποτου 22ΔιότιοΘεόςθαεπιβάλειεπάνωτου,καιδενθα λυπηθείθαήθελεναξεφύγειαπότοχέριτου.
23Οιάνθρωποιθαχειροκροτήσουνεναντίοντου,καιθα τονσυρίσουνέξωαπότηθέσητου
ΚΕΦΑΛΑΙΟ28
1Σίγουραυπάρχειφλέβαγιατοασήμι,καιτόποςγιατο χρυσάφιόπουτοκαθαρίζουν
2Σίδεροβγαίνειαπότηγη,καιχαλκόςτήκεταιαπότην πέτρα.
3Αυτόςβάζειτέλοςστοσκοτάδι,καιερευνάκάθε τελειότητα,τιςπέτρεςτουσκότους,καιτησκιάτου θανάτου
4Ξεσπάειπλημμύρααπότονκάτοικονεράξεχασμένα
10Κοβείποτάμιαανάμεσαστουςβράχους·καιτομάτιτου βλέπεικάθετιπολύτιμο.
11Δένειταρυάκιααπότοναξεχειλίζουνκαιφέρνειστο φωςτοκρυμμένο.
12Πούόμωςθαβρεθείησοφία;Καιπούείναιοτόποςτης σύνεσης;
13Οάνθρωποςδενγνωρίζειτηντιμήτου·ούτεβρίσκεται στηγητωνζωντανών.
14Ηάβυσσοςλέει:Δενείναιμέσαμουκαιηθάλασσα λέει:Δενείναιμαζίμου
15Δενμπορείνααποκτηθείμεχρυσάφι,ούτεθαζυγιστεί ασήμιγιατηντιμήτου
16ΔενμπορείναεκτιμηθείμετοχρυσάφιτουΟφείρ,με τονπολύτιμοόνυχαήτοζαφείρι
17Χρυσόςκαικρύσταλλοςδενμπορούννατο ισιώσουν·καιδενθαγίνειανταλλαγήμεχρυσάφι.
18Δενθαγίνεικαμίααναφοράσεκοράλλιαή μαργαριτάριαεπειδή,ητιμήτηςσοφίαςείναιμεγαλύτερη απόταρουμπίνια.
19ΟτοπάζιοςτηςΑιθιοπίαςδενθαείναιισάξιοςμεαυτό ούτεθαεκτιμηθείμεκαθαρόχρυσάφι
20Απόπούλοιπόνπροέρχεταιησοφία;Καιπούείναιο τόποςτηςσύνεσης;
21βλέπονταςότιείναικρυμμένοαπόταμάτιαόλωντων ζωντανών,καιφυλαγμένοαπόταπετεινάτουουρανού.
22Ηκαταστροφήκαιοθάνατοςλένε:Ακούσαμετηφήμη τηςμετααυτιάμας
23ΟΘεόςγνωρίζειτηνοδόναυτής,καιγνωρίζειτον τόποναυτής
24Διότιαυτόςβλέπειμέχριταπέρατατηςγης,καιβλέπει κάτωαπόολόκληροτονουρανό
25γιανακάνειτοβάροςγιατουςανέμουςκαιζυγίζειτα νεράμεμέτρο
26Ότανέδωσεδιάταγμαγιατηβροχή,καιδρόμογιατην αστραπήτηςβροντής,
27Τότετοείδε,καιτοδιήγησε·τοετοίμασε,μάλιστα,και τοεξερεύνησε.
28Καιπροςτονάνθρωποείπε:Ιδού,οφόβοςτουΚυρίου, αυτόςείναιησοφία·καιηαπομάκρυνσηαπότοκακόείναι ησύνεση.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ29
1ΚαιοΙώβσυνέχισετηνπαραβολήτουκαιείπε:
2Μακάριναήμουνόπωςστουςπερασμένουςμήνες,όπως στιςημέρεςπουοΘεόςμεφύλαγε
3Όταντοκερίτουέλαμπεπάνωστοκεφάλιμου,καιόταν μετοφωςτουπερπάτησαμέσαστοσκοτάδι·
4Όπωςήμουνστιςημέρεςτηςνεότητάςμου,όταντο μυστήριοτουΘεούήτανπάνωστησκηνήμου 5ΌτανοΠαντοδύναμοςήτανακόμαμαζίμου,όταντα παιδιάμουήτανγύρωμου
6Ότανέπλυναταβήματάμουμεβούτυρο,καιοβράχος έριχνεσεμέναποτάμιαλαδιού·
7Ότανβγήκαστηνπύλημέσααπότηνπόλη,όταν
13Ηευλογίαεκείνουπουήτανέτοιμοςναχαθείήρθε
απόχαρά
14Ντύθηκαδικαιοσύνη,καιμεέντυσεηκρίσημουήταν σανιμάτιοκαιδιάδημα
15Ήμουνμάτιαστουςτυφλούς,καιπόδιαστουςκουτσούς 16Ήμουνπατέραςτωνφτωχώνκαιτηνάδικηυπόθεση πουδενγνώριζατηνεξερεύνησα
17Καισυνέτριψατασαγόνιατουασεβούς,καιάρπαξατα λάφυρααπόταδόντιατου
18Τότεείπα:Θαπεθάνωστηφωλιάμου,καιθα πολλαπλασιάσωτιςημέρεςμουσαντηνάμμο.
19Ηρίζαμουαπλωνότανκοντάστανερά,καιηδροσιά έμεινεόλητηνύχταπάνωστοκλαδίμου
20Ηδόξαμουήτανφρέσκιαμέσαμου,καιτοτόξομου ανανεώθηκεστοχέριμου
21Μεάκουσανκαιπερίμεναν,καισιώπησανστη συμβουλήμου.
22Μετάταλόγιαμουδενμίλησανξανάκαιολόγοςμου έπεφτεπάνωτους
23Καιμεπερίμενανσανβροχήκαιάνοιξανδιάπλατατο στόματουςσανόψιμηβροχή
24Ανγέλασαμαζίτους,δεντοπίστεψαν·καιτοφωςτου προσώπουμουδεντοκατέβασαν.
25Διάλεξατονδρόμοτους,καικάθισααρχηγός,και κατοίκησαωςβασιλιάςστοστρατόπεδο,ωςπαρηγορητής τωνπενθόντων.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ30
1Τώραόμωςμεπεριγελούνοινεότεροιαπόεμένα,των οποίωντουςπατέρεςθααπεχθανόμουννατουςβάλωμετα σκυλιάτουποιμνίουμου.
2Καισετιθαμεωφελήσειηδύναμητωνχεριώντους, ότανμέσατουςχάθηκεηγήρανση;
3Εξαιτίαςτηςστέρησηςκαιτηςπείναςήτανμόνοι, φεύγονταςστηνέρημοσεπαλαιότερεςεποχέςέρημεςκαι έρημες
4Πουέκοβανμολόχεςκοντάστουςθάμνους,καιρίζες αρκεύθουγιατοκρέαςτους
5Διώχθηκαναπότουςανθρώπους,(φώναζανπίσωτους σαννατουςκυνηγούσανκλέφτη)
6Νακατοικούνστουςγκρεμούςτωνκοιλάδων,σεσπηλιές τηςγηςκαιστουςβράχους.
7Ανάμεσαστουςθάμνουςγκαρίζανεκάτωαπότις τσουκνίδεςσυγκεντρώνονταν
8Ήτανπαιδιάαφρόνων,μάλιστα,παιδιάταπεινών ανθρώπωνήτανπιοάθλιοιαπότηγη.
9Καιτώραείμαιτοτραγούδιτους,ναι,είμαιτο
10Μεαπεχθάνονται,φεύγουνμακριάμου,καιδεν
13Διαφθείρουντοδρόμομου,επισπεύδουντησυμφορά μου,δενέχουνβοηθό.
14Ήρθανεπάνωμουσανμιαμεγάληρήξηνερώνμέσα στηνερήμωσηκυλίστηκανεναντίονμου.
15Φόβοιστράφηκανεναντίονμουκαταδίωξαντηνψυχή μουσανάνεμοςκαιηευημερίαμουπαρήλθεσανσύννεφο 16Καιτώραηψυχήμουξεχύνεταιπάνωμου·οιημέρες τηςθλίψηςμεκατέλαβαν.
17Τακόκαλάμουτρυπιούνταιμέσαμουτηνύχτακαιοι τένοντέςμουδενησυχάζουν
18Απότημεγάληδύναμητηςασθένειάςμουαλλοιώνεται τοένδυμάμουμεδένεισαντογιακάτουπανωφοριούμου 19Μεέριξεστονβούρκο,καιέγινασανσκόνηκαιστάχτη.
20Κραυγάζωπροςεσένα,καιδενμεεισακούςσηκώνομαι, καιδενμεπροσέχεις
21Έγινεςσκληρόςμαζίμου·μετοδυνατόσουχέρι αντιστέκεσαιεναντίονμου
22Μευψώνειςστονάνεμομεκάνειςνακαβαλάωπάνω του,καιδιαλύειςτηνυπόστασήμου.
23Διότιξέρωότιθαμεφέρειςστονθάνατο,καιστονοίκο πουείναιπροορισμένοςγιαόλουςτουςζωντανούς
24Ωστόσο,δενθααπλώσειτοχέριτουστονάδη,κιαν κράζουνμέσαστηνκαταστροφήτου
25Δενέκλαψαγιατονταλαιπωρημένο;Δενλυπήθηκεη ψυχήμουγιατονφτωχό;
26Ότανπερίμενατοκαλό,ήρθεσεμένατοκακόκαιόταν περίμενατοφως,ήρθετοσκοτάδι
27Ταέντεράμουέβραζαν,καιδεναναπαύονταν·οι ημέρεςτηςθλίψηςμεπρόλαβαν
28Πήγαπενθώνταςχωρίςήλιοσηκώθηκακαιέκλαψα μέσαστησυναγωγή.
29Είμαιαδελφόςτωνδράκωνκαισύντροφοςτων κουκουβάγιων
30Τοδέρμαμουείναιμαύροπάνωμου,καιτακόκαλά μουείναικαμένααπότηζέστη
31Καιηάρπαμουμετατράπηκεσεπένθος,καιτοόργανό μουσεφωνήκλαόντων.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ31
1Έκαναδιαθήκημεταμάτιαμουγιατίλοιπόννασκεφτώ μιακόρη;
2ΔιότιποιαμερίδαΘεούυπάρχειαπόψηλά;Καιποια κληρονομιάτουΠαντοδύναμουαπόψηλά;
3Δενείναικαταστροφήγιατουςασεβείς;Καιπαράξενη τιμωρίαγιατουςεργάτεςτηςανομίας;
4Δενβλέπειαυτόςτουςδρόμουςμου,καιδενμετράειόλα ταβήματάμου;
5Ανπερπάτησαμεματαιότητα,ήαντοπόδιμουέσπευσε σεδόλο,
6Αςζυγιστώσεζυγαριά,γιαναγνωρίσειοΘεόςτην ακεραιότητάμου.
7Αντοβήμαμουπαρέκκλινεαπότονδρόμο,καιηκαρδιά μουπερπάτησεπίσωαπόταμάτιαμου,καιανκάποια κηλίδακολλήθηκεσταχέριαμου, 8Τότεαςσπείρωεγώ,καιαςφάειάλλοςναι,αςξεριζωθεί τοσπέρμαμου.
9Ανηκαρδιάμουεξαπατήθηκεαπόγυναίκαήαν
11Διότιτούτοείναιένααποτρόπαιοέγκλημα·μάλιστα,
12Διότιφωτιάείναιπουκατακαίειμέχρικαταστροφής, καιθαξεριζώσειόλαταπροϊόνταμου.
13Ανκαταφρονούσατηνκρίσητουδούλουμουήτης δούληςμου,όταναυτοίμάλωνανμαζίμου, 14ΤιλοιπόνθακάνωότανοΘεόςεγερθεί;Καιότανμε επισκεφθεί,τιθατουαπαντήσω;
15Δενέπλασενεμέεντηκοιλία,ούτοςέπλασεναυτόν; Καιδενέπλασενημάςεντηκοιλία;
16Ανστέρησαστουςφτωχούςτηνεπιθυμίατουςήέκανα ταμάτιατηςχήραςναμαραίνονται,
17Ήέφαγαμόνοςμουτοκομμάτιμου,καιοορφανόςδεν τοέφαγε
18(Διότιεκνεότητόςμουανέθρεψεναυτόνενεμοίως πατέρα,καιεγώτηνοδήγησαεκκοιλίαςμητρόςμου·) 19Ανείδακάποιονναχάνεταιαπόέλλειψηρούχωνή κάποιονφτωχόχωρίςσκέπασμα,
20Ανηοσφύςτουδενμεευλόγησε,καιανδενζεστάθηκε μετομαλλίτωνπροβάτωνμου, 21Ανσήκωσατοχέριμουενάντιαστονορφανό,ότανείδα τηβοήθειάμουστηνπύλη,
22Τότεαςπέσειτοχέριμουαπότηνωμοπλάτημου,και αςσπάσειτοχέριμουαπότοκόκκαλο
23ΔιότιηκαταστροφήαπότονΘεόήτανγιαμέναφόβος, καιεξαιτίαςτηςμεγαλειότητάςτουδενμπορούσανατην υπομείνω
24Ανέκανατοχρυσάφιελπίδαμουήείπαστονκαθαρό χρυσάφι:Εσύείσαιηελπίδαμου
25Ανχάρηκαεπειδήοπλούτοςμουήτανμεγάλος,και επειδήτοχέριμουείχεαποκτήσειπολλά,
26Ανέβλεπατονήλιοότανέλαμπε,ήτησελήνηνα περπατάειμελάμψη,
27Καιηκαρδιάμουκρυφάδελεάστηκε,ήτοστόμαμου φίλησετοχέριμου
28Κιαυτήήτανανομίαπουέπρεπενατιμωρηθείαπότον κριτήεπειδή,θαείχααρνηθείτονΘεόπουείναιπάνω. 29Ανχάρηκαγιατηνκαταστροφήεκείνουπουμεμισούσε ήυπερηφανεύτηκαόταντονβρήκεκακό,
30Ούτεάφησατοστόμαμουνααμαρτήσει,ζητώντας κατάραστηνψυχήτου
31Ανοιάνθρωποιτηςσκηνήςμουδενέλεγαν:Μακάρινα είχαμεαπότησάρκατου,δενθαχορτάσουμε.
32Οξένοςδενέμενεστονδρόμοεγώόμωςάνοιξατις πόρτεςμουστονταξιδιώτη
33ΑνκάλυψατιςπαραβάσειςμουόπωςοΑδάμ, κρύβονταςτηνανομίαμουστονκόρφομου, 34Μήπωςφοβήθηκαέναμεγάλοπλήθος,ήμήπωςη περιφρόνησητωνοικογενειώνμετρόμαξε,ώστεσιώπησα καιδενβγήκααπότηνπόρτα;
36Σίγουραθατοέπαιρναστονώμομου,καιθατοέδενα πάνωμουσανστέμμα
37Θατουανήγγειλατοναριθμότωνβημάτωνμουσαν άρχονταςθαπλησίαζακοντάτου.
38Ανηγημουβοήσειεναντίονμουήτααυλάκιατης παραπονεθούν,
39Ανέφαγατουςκαρπούςτηςχωρίςχρήματαήέκανα τουςιδιοκτήτεςτηςναχάσουντηζωήτους,
40Αςφυτρώσουναγκαθωτάαντίγιασιτάρι,καικυδώνια αντίγιακριθάρι.ΤελείωσανταλόγιατουΙώβ.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ32
1Έτσι,αυτοίοιτρειςάντρεςέπαψαννααπαντούνστον Ιώβ,επειδήήτανδίκαιοςσταμάτιατου 2ΤότεάναψεηοργήτουΕλιού,γιουτουΒαραχήλτου Βουζίτη,απότησυγγένειατουΡαμενάντιαστονΙώβ άναψεηοργήτου,επειδήδικαίωσετονεαυτότουπαρά τονΘεό
3Καιεναντίοντωντριώνφίλωντουάναψεηοργήτου, επειδήδενβρήκαναπάντηση,κιόμωςκαταδίκασαντον Ιώβ
4ΚαιοΕλιούπερίμενεμέχριναμιλήσειοΙώβ,επειδή ήτανμεγαλύτεροιαπόαυτόν.
5ΌτανοΕλιούείδεότιδενυπήρχεαπάντησηστοστόμα αυτώντωντριώνανδρών,τότεάναψεηοργήτου 6ΚαιοΕλιού,ογιοςτουΒαραχήλτουΒουζίτη,απάντησε καιείπε:Εγώείμαινέος,ενώεσείςείστεπολύγέροιγι' αυτόφοβήθηκα,καιδεντόλμησανασαςφανερώσωτη γνώμημου.
7Είπα:Οιημέρεςθαμιλήσουν,καιτοπλήθοςτωνετώνθα διδάξειτησοφία
8Πνεύμαόμωςυπάρχειστονάνθρωποκαιηέμπνευση τουΠαντοδύναμουτονσυνετίζει
9Οιμεγάλοιδενείναιπάντασοφοί·ούτεοιγέροντες καταλαβαίνουνκρίση.
10Γι'αυτόείπα:Ακούστεμεκιεγώθασαςπωτηγνώμη μου
11Δέστε,περίμεναταλόγιασαςάκουσατουςλόγουςσας, ενώεσείςερευνούσατετιναπείτε
12Ναι,σαςπρόσεξα,καιιδού,δενυπήρξεκανέναςαπό εσάςπουναέπεισετονΙώβήπουνααπάντησεσταλόγια του
13μήπωςπείτε:Βρήκαμεσοφία·οΘεόςτονκαταρρίπτει, όχιοάνθρωπος.
14Δενέστρεψε,λοιπόν,ταλόγιατουεναντίονμουούτε θατουαπαντήσωμεταλόγιασας
15Έμεινανέκπληκτοι,δεναπάντησανπιαέπαψαννα μιλάνε
16Αφούπερίμενα,(γιατίδενμίλησαν,αλλάστάθηκαν,και δεναπάντησανπια)
17Είπα,θααπαντήσωκιεγώστομέροςμου,θαδείξωκι εγώτηγνώμημου
18Διότιείμαιγεμάτοςύλη,τοπνεύμαμέσαμουμε καταπιέζει
19Δες,ηκοιλιάμουείναισανκρασίπουδενέχει διέξοδοείναιέτοιμηνασκάσεισανκαινούριαασκιά
20Θαμιλήσω,γιανααναζωογονηθώθαανοίξωταχείλη μουκαιθααπαντήσω
21Αςμηνεπιλέγω,παρακαλώ,κανένανωςπρόσωπο,ούτε αςκολακεύωκανέναν
22Διότιξέρωναμηνδίνωκολακευτικά ονόματακάνοντάςτοαυτό,οδημιουργόςμουθαμεπάρει
2Δες,τώραάνοιξατοστόμαμου,ηγλώσσαμουμίλησε
3Ταλόγιαμουθαείναιαπότηνευθύτητατηςκαρδιάς
4ΠνεύμαΘεούμεέκτισε,καιπνοήΠαντοδύναμουέδωσε ζωήσεμένα
5Ανμπορείςναμουαπαντήσεις,βάλεταλόγιασουσε τάξημπροστάμου,στάσου.
6Δες,εγώείμαισύμφωναμετοθέλημάσουαντίγιατον Θεό·κιεγώείμαιπλασμένοςαπόπηλό
7Δες,οτρόμοςμουδενθασετρομάξει,ούτετοχέριμου θαείναιβαρύπάνωσου
8Βεβαίως,εσύμίλησεςστααυτιάμου,καιάκουσατη φωνήτωνλόγωνσου,λέγοντας:
9Είμαικαθαρός,χωρίςαμαρτία,είμαιαθώοςκαιδεν υπάρχειανομίασεμένα.
10Δες,βρίσκειαφορμέςεναντίονμου,μεθεωρείεχθρό του
11Βάζειταπόδιαμουσεξύλιναδοκάρια,φυλάειόλατα μονοπάτιαμου
12Δες,σετούτοδενείσαιδίκαιοςθασουαπαντήσωότιο Θεόςείναιμεγαλύτεροςαπότονάνθρωπο.
13Γιατίτονμαλώνεις;Δενδίνειλόγογιακανένααπότα έργατου
14ΔιότιοΘεόςμιλάειμίαφορά,ναιδύοφορές,καιο άνθρωποςδεντοκαταλαβαίνει
15Σεόνειρο,σεόραμανύχτας,ότανβαθύςύπνοςπέφτει πάνωστουςανθρώπους,σελήθαργοστοκρεβάτι·
16Τότεανοίγειτααυτιάτωνανθρώπων,καισφραγίζειτην διδασκαλίατους,
17Γιανααποσπάσειτονάνθρωποαπότοσκοπότου,και νακρύψειτηνυπερηφάνειααπότονάνθρωπο
18Φυλάσσειτηνψυχήτουαπότονλάκκο,καιτηζωήτου απότοναχαθείαπόμάχαιρα.
19Καιτιμωρείταιμεπόνοεπάνωστοκρεβάτιτου,καιτο πλήθοςτωνοστώντουμεδυνατόπόνο·
20Ώστεηζωήτουβδελύσσεταιτοψωμί,καιηψυχήτου τονόστιμοφαγητό
21Ησάρκατουκαταναλώθηκε,ώστεδενφαίνεται·καιτα κόκαλάτου,πουδενήτανορατά,προεξέχουν.
22Ναι,ηψυχήτουπλησιάζειστοντάφο,καιηζωήτου στουςεξολοθρευτές
23Ανυπάρχειμαζίτουαγγελιοφόρος,διερμηνέας,ένας ανάμεσασεχίλιους,γιαναδείξειστονάνθρωποτην ευθύτητάτου,
24Τότε,τονελέησε,καιείπε:Λύτρωσέτοναπότονα κατέβειστονλάκκοβρήκαλύτρα
25Ησάρκατουθαείναιπιοφρέσκιααπότουπαιδιού·θα επιστρέψειστιςημέρεςτηςνεότητάςτου
26ΘαπροσευχηθείστονΘεό,καιθατονευνοήσεικαιθα δειτοπρόσωπότουμεχαρά·επειδή,θααποδώσειστον άνθρωποτηδικαιοσύνητου.
27Αυτόςκοιτάζειτουςανθρώπους,καιανκάποιοςπει:
1Γι'αυτό,Ιώβ,άκουσε,παρακαλώ,ταλόγιαμουκαι
32Ανέχειςκάτιναπεις,απάντησεμου·μίλησε,επειδή θέλωνασεδικαιώσω.
33εἰὄχι,ἄκουσέμεσιώπα,καὶἐγὼδίδαξωσοφίαν
ΚΕΦΑΛΑΙΟ34
1ΚαιοΕλιούαπάντησεκαιείπε:
2Ακούστεταλόγιαμου,σοφοίκαιδώστεμουακρόαση, εσείςπουέχετεγνώση
3Διότιτοαυτίδοκιμάζειταλόγια,όπωςτοστόμαγεύεται τοφαγητό
4Αςεκλέξουμεγιαεμάςκρίσηαςγνωρίσουμεμεταξύμας τιείναικαλό.
5ΔιότιοΙώβείπε:ΕίμαιδίκαιοςκαιοΘεόςαφαίρεσετην κρίσημου
6Ναπωψέματαενάντιαστοδίκιομου;Ηπληγήμουείναι ανίατηχωρίςπαράβαση
7ΠοιοςάνθρωποςείναισαντονΙώβ,πουπίνειχλευασμό σαννερό;
8Αυτόςπουσυναναστρέφεταιμετουςεργάτεςτης ανομίας,καιπερπατάειμεασεβείςανθρώπους
9Διότιείπε:Δενωφελείσετίποτατονάνθρωπονα ευαρεστείταιμετονΘεό
10Γι'αυτό,ακούστεμε,εσείςοισυνετοί·μακριάαςείναι απότονΘεόνακάνειανομία,καιαπότονΠαντοδύναμο νακάνειανομία
11Διότιτοέργοτουανθρώπουθατουτοανταποδώσει, καιθακάνεικάθεάνθρωποναβρεισύμφωναμετους δρόμουςτου
12Ναι,βέβαια,οΘεόςδενθακάνειασέβεια,ούτεο Παντοδύναμοςθαδιαστρέψειτηνκρίση.
13Ποιοςτουανέθεσενακυβερνάτηγη;Ήποιοςδιέταξε ολόκληρητηνοικουμένη;
14Ανέβαλετηνκαρδιάτουστονάνθρωπο,ανσυνέλεγε στονεαυτότουτοπνεύματουκαιτηνπνοήτου, 15Πάσασάρκαθαχαθείμαζί,καιοάνθρωποςθα επιστρέψειστοχώμα.
16Αντώραέχειςσύνεση,άκουσετούτοάκουσετηφωνή τωνλόγωνμου
17Μήπωςθακυβερνήσεικιαυτόςπουμισείτοδίκαιο; Καιθακαταδικάσειςτονπιοδίκαιο;
18Είναισωστόναλέμεσεβασιλιά:Είσαιασεβής;Και στουςάρχοντες:Είστεασεβείς; 19Πόσομάλλονεκείνονπουδενπροσωπολατρεύειτους άρχοντες,ούτεθεωρείτουςπλούσιουςπερισσότεροαπό τουςφτωχούς;Γιατίόλοιείναιέργατωνχεριώντου.
20Ενμίαστιγμήθαπεθάνουν,καιολαόςθαταραχθείτα μεσάνυχτα,καιθαπεθάνει·καιοιδυνατοίθααρπαχτούν χωρίςχέρι
21Διότιταμάτιατουείναιεπίτουςδρόμουςτου ανθρώπου,καιβλέπειόλαταβήματάτου 22Δενυπάρχεισκοτάδιούτεσκιάθανάτου,όπουμπορούν νακρυφτούνοιεργαζόμενοιτηςανομίας
23Διότιδενθέλειεπιβάλειστονάνθρωποπερισσότερο
29Ότανδίνειησυχία,ποιοςτότεμπορείναπροκαλέσει αναστάτωση;Καιότανκρύβειτοπρόσωπότου,ποιοςτότε μπορείνατονδει;Είτεγίνεταιεναντίονενόςέθνουςείτε εναντίονενόςανθρώπουμόνο;
30Γιαναμηνβασιλεύειουποκριτής,γιαναμην παγιδευτείολαός
31Βεβαίως,είναισωστόναειπωθείστονΘεό:Υπέφερα τιμωρία,δενθααμαρτήσωπλέον
32Ό,τιδενβλέπω,δίδαξέμε·ανέπραξαανομία,δενθατο κάνωπλέον
33Πρέπειναείναισύμφωναμετηγνώμησου;Αυτόςθα τοανταποδώσει,είτεαρνηθείςείτεεπιλέξεις·καιόχι εγώγι'αυτό,μίλησεό,τιξέρεις
34Αςμουπουνοισυνετοί,καιαςμεακούσειοσοφός
35ΟΙώβμίλησεχωρίςγνώση,καιταλόγιατουήτανχωρίς σοφία
36ΗεπιθυμίαμουείναιναδοκιμαστείοΙώβμέχριτέλους εξαιτίαςτωναπαντήσεώντουγιαασεβείςανθρώπους.
37Διότιπροσθέτειανυπακοήστηναμαρτίατου,χτυπάει ταχέριατουανάμεσάμας,καιπολλαπλασιάζειταλόγια τουεναντίοντουΘεού.
1ΟΕλιούμίλησεακόμηκαιείπε:
2Νομίζειςότιείναισωστόαυτό,ότιείπες:Ηδικαιοσύνη μουείναιμεγαλύτερηαπότουΘεού;
3Διότιείπες:Τιωφέλειαθασουφέρει;Καιτιωφέλειαθα έχωανκαθαριστώαπότηναμαρτίαμου;
4Θασουαπαντήσω,καιστουςσυντρόφουςσουμαζίσου.
5Κοίταξεστουςουρανούς,καιδεςκαιδεςτασύννεφα πουείναιψηλότερααπόσένα
6Αναμαρτήσεις,τικάνειςεναντίοντου;Ήαν πολλαπλασιαστούνοιπαραβάσειςσου,τικάνειςσεαυτόν; 7Εἰἢἦνδίκαιος,τίδίδειςαὐτῷ;ἢτίλαβεῖἐκτῆςχειρός σου;
8Ηανομίασουμπορείναβλάψειένανάνθρωποσαν εσένα·καιηδικαιοσύνησουμπορείναωφελήσειτονγιο τουανθρώπου.
9Εξαιτίαςτουπλήθουςτωνκαταπιέσεων,κάνουντους καταπιεσμένουςνακλαίνε·κραυγάζουνεξαιτίαςτου βραχίονατωνδυνατών.
10Αλλάκανείςδενλέει:ΠούείναιοΘεός,οδημιουργός μου,πουδίνειτραγούδιατηνύχτα; 11Ποιοςμαςδιδάσκειπερισσότερααπόταθηρίατηςγης, καιμαςκάνεισοφότερουςαπόταπετεινάτουουρανού; 12Εκείφωνάζουν,αλλάκανείςδεναπαντάει,εξαιτίαςτης υπερηφάνειαςτωνπονηρώνανθρώπων.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ36
1ΚαιοΕλιούπροχώρησεκαιείπε:
2Υπομονήμελίγο,καιθασουδείξωότιδενέχωμιλήσει ακόμαεκμέρουςτουΘεού.
3Θαφέρωτηγνώσημουαπόμακριά,καιθααποδώσω δικαιοσύνηστονΔημιουργόμου
4Διότιαληθινάταλόγιαμουδενθαείναιψευδήαυτός πουέχειτέλειαγνώσηείναιμαζίσου
5Ιδού,οΘεόςείναιδυνατός,καιδενκαταφρονεί κανένανείναιδυνατόςσεδύναμηκαισοφία
6Δενσώζειτηζωήτωνασεβώναλλάδίνειδικαιοσύνη στουςφτωχούς.
7Δεναποσύρειταμάτιατουαπότουςδίκαιουςαλλά, μαζίμεβασιλιάδεςείναιστονθρόνομάλιστα,τους στερεώνειγιαπάντα,καιυψώνονται.
8Καιανείναιδεμένοιμεδεσμάκαικρατιούνταιμε σχοινιάθλίψης,
9Τότετουςδείχνειτοέργοτους,καιτιςπαραβάσειςτους, τιςοποίεςξεπέρασαν
10Ανοίγειεπίσηςτοαυτίτουςγιαπαιδεία,καιτους προστάζειναεπιστρέψουναπότηνανομία.
11Αντονυπακούσουνκαιτονυπηρετήσουν,θαπεράσουν τιςημέρεςτουςσεευημερίακαιταχρόνιατουςσε απολαύσεις.
12Ανόμωςδενυπακούσουν,θαχαθούναπόσπαθίκαιθα πεθάνουνχωρίςνατοκαταλάβουν
13Οιυποκριτέςόμωςστηνκαρδιάσυσσωρεύουν οργήδενκραυγάζουνόταντουςδένει
14Πεθαίνουνσενεότητα,καιηζωήτουςείναιανάμεσασε ακάθαρτους.
15Λυτρώειτονπτωχόστηθλίψητου,καιανοίγειτααυτιά τουστηνκαταπίεση
16Έτσικιαλλιώςθασεείχεβγάλειαπότοστενόσεέναν πλατύτόπο,όπουδενυπάρχειστενότητακαιαυτόπουθα στρωνότανστοτραπέζισουθαήτανγεμάτομεπάχος
17Αλλάεσύεκπλήρωσεςτηνκρίσητωνασεβώνκρίση καιδικαιοσύνησεκαταλαμβάνουν
18Επειδή,υπάρχειοργή,πρόσεχεμήπωςσεαρπάξειμετο πλήγμάτουτότε,μεγάλολύτροδενμπορείνασε ελευθερώσει
19Θαεκτιμήσειταπλούτησου;Όχι,ούτετοχρυσάφι, ούτεόλεςτιςδυνάμειςτηςδύναμης.
20Μηεπιθυμήσειςτηνύχτα,ότανοιάνθρωποιείναι αποκομμένοιστοντόποτους
21Πρόσεχε,μηεπιβλέπειςτηνανομίανδιότιτούτο εξέλεξεςπαράτηνθλίψιν
22Ιδού,οΘεόςυψώνειμετηδύναμήτου·ποιοςδιδάσκει σαναυτόν;
23Ποιοςτουόρισετονδρόμοτου;Ήποιοςμπορείναπει: Έπραξεςανομία;
24Θυμήσουότιμεγαλύνειςτοέργοτου,τοοποίοβλέπουν οιάνθρωποι
25Κάθεάνθρωποςμπορείνατοδει·άνθρωποςμπορείνα τοπαρατηρήσειαπόμακριά
26Δες,οΘεόςείναιμέγας,καιδεντονγνωρίζουμε,ούτεο
31Διότιδι'αυτώνκρίνειτονλαόδίνειτροφήσεαφθονία.
γιατουςατμούς
ΚΕΦΑΛΑΙΟ37
1Καισετούτοτρέμειηκαρδιάμου,καιμετακινείταιαπό τοντόποτης
2Ακούστεπροσεκτικάτονήχοτηςφωνήςτου,καιτονήχο πουβγαίνειαπότοστόματου.
3Αυτόςτοκατευθύνεικάτωαπόολόκληροτονουρανό, καιτηναστραπήτουμέχριταπέρατατηςγης
4Πίσωτουβρυχάταιμιαφωνή·βροντάειμετηφωνήτης μεγαλειότητάςτουκαιδενθατουςσταματήσειόταν ακουστείηφωνήτου
5ΟΘεόςβροντάειθαυμαστάμετηφωνήτουκάνει μεγάλαπράγματα,πουδενμπορούμενακατανοήσουμε 6Διότιλέγειπροςτοχιόνι:Γίνεεπίτηςγης·ούτωςκαι
δύναμήςτου
7Σφραγίζειτηνχείραπαντόςανθρώπου,γιαναγνωρίσουν όλοιοιάνθρωποιτοέργοτου.
8Τότεταζώαμπαίνουνσεφωλιέςκαιμένουνστιςθέσεις τους
9Απότοννότοέρχεταιανεμοστρόβιλος,καιαπότον βορράκρύο
10ΜετηνπνοήτουΘεούδίνεταιπάγος·καιτοπλάτος τωννερώνσυστέλλεται.
11Καιποτίζονταςκουράζειτοπυκνό σύννεφο·διασκορπίζειτοφωτεινόσύννεφότου·
12Καιμετατρέπεταιαπότιςβουλέςτουγιανακάνουν όλαόσατουςπροστάζειεπάνωστοπρόσωποτης οικουμένηςστηγη
13Αυτόςτοκάνειναέρθει,είτεγιαδιόρθωση,είτεγιατη γητου,είτεγιαέλεος
14Άκουσετούτο,Ιώβ·στάσουκαισυλλογίσουτα θαυμαστάέργατουΘεού.
15ΞέρειςπότεοΘεόςτουςαπέβαλεκαιέκανεναλάμψει τοφωςτηςνεφέληςτου;
16Γνωρίζειςτιςισορροπίεςτωννεφών,ταθαυμαστάέργα αυτούπουείναιτέλειοςστηγνώση;
17Πώςείναιζεστάταιμάτιάσου,ότανγαληνεύειτηγημε τοννότιοάνεμο;
18Μήπωςμαζίτουάπλωσεςτονουρανό,πουείναι δυνατόςκαισανχυτόκαθρέφτη;
19Δίδαξέμαςτινατουπούμεεπειδή,δενμπορούμενα τακτοποιήσουμεταλόγιαμαςεξαιτίαςτουσκότους
23ἈγγίζονταςτὸνΠαντοδύναμο,δὲνμποροῦμενὰτὸν βροῦμεεἶναιἄριστοςἐνδυνάμεῳκαὶἐνκρίσινκαὶἐν ἀφθονίαδικαιοσύνηςοὐκἔσταιὑποβαθμῶς
24Γι'αυτό,οιάνθρωποιτονφοβούνται·δενσέβεται κανένανπουέχεισοφήκαρδιά.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ38
1ΤότεοΚύριοςαπάντησεστονΙώβμέσααπότον ανεμοστρόβιλοκαιείπε:
2Ποιοςείναιαυτόςπουσκοτίζειτηβουλήμελόγιαχωρίς γνώση;
3Ζώσετώρατηνοσφύσουσανάνδρας·επειδή,θασε ρωτήσω,καιεσύθαμουαπαντήσεις
4Πούήσουνότανέβαζαταθεμέλιατηςγης;Ανέχεις σύνεση,ανάφερε.
5Ποιοςέβαλεταμέτρατου,ανξέρεις;Ήποιοςτέντωσετο σχοινίπάνωτου;
6Πάνωσετιείναιστερεωμέναταθεμέλιάτης;Ήποιος έβαλετονακρογωνιαίολίθοτης;
7Όταντααστέριατηςαυγήςέψαλλανμαζί,καιόλοιοι γιοιτουΘεούαλάλαζαναπόχαρά;
8Ήποιοςέκλεισετηθάλασσαμεπόρτες,όταναυτή άνοιξε,σανναείχεβγειαπότημήτρα;
9Ότανέκανατοσύννεφοένδυμάτου,καιτοπυκνό σκοτάδισπαργανώμαγι'αυτό,
10Καιέχτισαγι'αυτότονκαθορισμένοτόπομου,και έβαλαμοχλούςκαιπόρτες,
11καιείπε:Μέχριεδώθαέρθεις,αλλάόχιπιοπέρακαι εδώθασταματήσουνταυπερήφανακύματάσου;
12Εσύπρόσταξεςτοπρωίαπότιςημέρεςσου,καιέκανες τηναυγήναγνωρίσειτοντόποτης;
13Γιανααγγίξειταπέρατατηςγης,γιανασειστούνοι ασεβείςαπόαυτήν;
14Μετατρέπεταισανπηλόςσεσφραγίδακαιστέκονται σανένδυμα
15Καιαπότουςασεβείςτοφωςτουςθαστερηθεί,καιο ψηλόςβραχίοναςθασυντριβεί
16Μπήκεςστιςπηγέςτηςθάλασσας;Ήπερπάτησες αναζητώνταςταβάθη;
17Σουανοίχτηκανοιπύλεςτουθανάτου;Ήείδεςτις πόρτεςτηςσκιάςτουθανάτου;
18Εἶδεςτὸπλάτοςτῆςγῆς;ἀναγνώρισετὸπᾶνἀπὸτῶν ἐπιγνώμων
19Πούείναιηοδόςόπουκατοικείτοφως;Καιπούείναιο τόποςτουσκότους;
20ώστενατοοδηγήσειςμέχριταόριάτου,καινα γνωρίζειςτουςδρόμουςπουοδηγούνστοσπίτιτου; 21Ξέρειςότιεπειδήτότεγεννήθηκες;Ήεπειδήοαριθμός τωνημερώνσουείναιμεγάλος;
22Έχειςεισέλθειστουςθησαυρούςτουχιονιού;Ήέχεις δειτουςθησαυρούςτουχαλαζιού; 23ταοποίαέχωφυλάξειγιατονκαιρότηςθλίψης,γιατην ημέρατηςμάχηςκαιτουπολέμου;
24Απόποιαοδόδιαχέεταιτοφως,πουσκορπίζειτον ανατολικόάνεμοεπάνωστηγη;
25Ποιοςάνοιξερυάκιγιαναξεχειλίζουννερά,ήδρόμο
30Τανεράκρύφτηκανσανπέτρα,καιτοπρόσωποτης αβύσσουπάγωσε
31ΜπορείςναδέσειςτιςγλυκέςεπιρροέςτωνΠλειάδωνή ναλύσειςταδεσμάτουΩρίωνα;
32ΜπορείςναφέρειςτονΜαζαρώθστηνεποχήτου;Ή μπορείςναοδηγήσειςτονΑρκτούρομετουςγιουςτου; 33Γνωρίζειςταδιατάγματατουουρανού;Μπορείςνα βάλειςτηνκυριαρχίατουστηγη;
34Μπορείςναυψώσειςτηφωνήσουστασύννεφα,ώστε νασεσκεπάσειηπληθώρατωννερών;
35Μπορείςναστείλειςαστραπές,ώστεναπάνε,καινα σουπουν:Ιδού;
36Ποιοςέβαλεσοφίασταενδόμυχα;Ήποιοςέδωσε σύνεσηστηνκαρδιά;
37Ποιοςμπορείναμετρήσειτασύννεφαμεσοφία;Ή ποιοςμπορείνακρατήσειταμπουκάλιατουουρανού, 38Ότανησκόνησκληραίνει,καιοισβόλοικολλάνε μεταξύτους;
39Θακυνηγήσειςτοθήραμαγιατολιοντάρι;Ήθα χορτάσειςτηνόρεξητωννεαρώνλιονταριών,
40Ότανξαπλώνουνστιςφωλιέςτους,καιστέκονται κρυμμένοισεενέδρες;
41Ποιοςπρομηθεύειστονκόρακατηντροφήτου;Όταντα
ΚΕΦΑΛΑΙΟ39
1Ξέρειςτονκαιρόπουγεννούνοιαγριόγιδεςτουβράχου; Ήμπορείςνακαταλάβειςπότεγεννούνοιελαφίνες;
2Μπορείςναμετρήσειςτουςμήνεςπουσυμπληρώνονται; Ήξέρειςτονκαιρόπουγεννούν;
3Σκύβουν,γεννούνταπαιδιάτους,αποβάλλουντιςλύπες τους
4Ταμικράτουςείναιεύγευστα,μεγαλώνουνμε σιτάριβγαίνουνέξω,καιδενεπιστρέφουνσεαυτά.
5Ποιοςάφησεελεύθεροτοάγριογαϊδούρι;Ήποιοςέλυσε ταδεσμάτουάγριουγαϊδουριού;
6τουοποίουέκανασπίτιτηνέρημο,καιτηνάγονηγη κατοικητήριατου
7Περιφρονείτοπλήθοςτηςπόλης,ούτεδίνεισημασία στηνκραυγήτουοδηγού.
8Ηοροσειράτωνβουνώνείναιτοβοσκότοπότου,και ψάχνειγιακάθεχλωρόπράγμα.
9Θαείναιπρόθυμοςομονόκεροςνασευπηρετήσειήνα μείνεικοντάστηνφάτνησου;
10Μπορείςναδέσειςτονμονόκερομετολουρίτουστην αυλάκωση;Ήμήπωςθασβάρνειτιςκοιλάδεςπίσωσου; 11Θατονεμπιστευτείς,επειδήηδύναμήτουείναιμεγάλη;
16Σκληρύνθηκεενάντιασταπαιδιάτης,σανναμηνήταν δικάτηςοκόποςτηςείναιμάταιοςχωρίςφόβο 17Επειδή,οΘεόςτηνστέρησεαπόσοφία,ούτετηςέδωσε σύνεση.
18Ότανυψώνεταιψηλά,περιφρονείτοάλογοκαιτον αναβάτητου
19Εσύέδωσεςδύναμηστοάλογο;Ένδυσεςτονλαιμότου μεβροντή;
20Μπορείςνατονκάνειςνατρομάξεισανακρίδα;Ηδόξα
τωνρουθουνιώντουείναιτρομερή
21Ψηλαφείστηνκοιλάδα,καιαγαλλιάζειστηδύναμή τουπροχωράσεσυνάντησημετουςοπλισμένους
22Περιγελάειτονφόβο,καιδεντρομάζει·ούτε οπισθοχωρείαπότημάχαιρα
23Ηφαρέτρακροταλίζειεναντίοντου,τολαμπερόδόρυ καιηασπίδα.
24Καταπίνειτηγημεαγριότητακαιοργήούτεπιστεύει ότιείναιοήχοςτηςσάλπιγγας
25Λέγειανάμεσαστιςσάλπιγγες:Χα,χα·καιμυρίζειτη μάχηαπόμακριά,τηβροντήτωναρχηγών,καιτιςκραυγές 26Μήπωςτογεράκιπετάειμετησοφίασου,καιαπλώνει ταφτεράτουπροςτοννότο;
27Μήπωςοαετόςανεβαίνειμετηνπροσταγήσου,και φτιάχνειτηφωλιάτουψηλά;
28Κατοικείκαικατοικείεπάνωστονβράχο,επάνωστον απόκρημνοβράχο,καιστοοχυρό
29Απόεκείθενζητείθήραμα,καιταμάτιατηςβλέπουν απόμακριά.
30Καιταμικράτηςρουφούναίμακαιόπουείναιοι σκοτωμένοι,εκείείναικιαυτή
ΚΕΦΑΛΑΙΟ40
1ΚαιοΚύριοςαπάντησεστονΙώβκαιείπε:
2ΜήπωςαυτόςπουλογομαχείμετονΠαντοδύναμοθατον διδάξει;ΑυτόςπουελέγχειτονΘεό,αςαπαντήσει
3ΤότεοΙώβαπάντησεστονΚύριοκαιείπε:
4Δες,είμαιάθλιοςτιθασουαπαντήσω;Θαβάλωτοχέρι μουστοστόμαμου
5Μίαφοράμίλησα,αλλάδενθααπαντήσωμάλισταδύο φορές,αλλάδενθαπροχωρήσωάλλο
6ΤότεοΚύριοςαπάντησεστονΙώβαπότον ανεμοστρόβιλοκαιείπε:
7Ζώσετώρατηνοσφύσουσανάνδραςθασερωτήσω, καιεσύθαμουτοαποκαλύψεις 8Θέλειςναακυρώσειςκαιτηνκρίσημου;Θέλειςναμε καταδικάσεις,γιαναείσαιδίκαιος;
9ΈχειςβραχίονασαντονΘεό;Ήμπορείςναβροντήσεις μεφωνήσαναυτόν;
10Στολίσσουτώραμεμεγαλοπρέπειακαιεξοχότητακαι στολίσουμεδόξακαιωραιότητα
11Εξάπλωσετηνοργήτηςοργήςσουκαιδεςκάθε υπερήφανο,καιταπείνωσέτον
12Κοίταξεκάθευπερήφανο,καιταπείνωσέτον·και
16Δες,τώρα,ηδύναμήτουείναιστηνοσφύτου,καιη
17Κουνάειτηνουράτουσανκέδροςοιτένοντεςτων λίθωντουείναιτυλιγμένοιμεταξύτους.
18Τακόκαλάτουείναισανγεράκομμάτιαχαλκούτα κόκαλάτουσανράβδοισιδήρου
19ΑυτόςείναιοκύριοςτωνοδώντουΘεού·αυτόςπου τονδημιούργησε,μπορείναπλησιάσεισεαυτόντη μάχαιράτου
20Σίγουραταβουνάτούφέρνουντροφή,όπουπαίζουν όλαταθηρίατουαγρού
21Ξαπλώνεικάτωαπότασκιεράδέντρα,στακρυμμένα καλάμιακαιστουςβάλτους.
22Τασκιεράδέντρατονσκεπάζουνμετησκιάτουςοι ιτιέςτουρυακιούτονπερικυκλώνουν
23Ιδού,πίνειποτάμι,καιδενβιάζεται·ελπίζειότιθα τραβήξειτονΙορδάνηστοστόματου
24Τοπιάνειμεταμάτιατουημύτητουτρυπάειπαγίδες ΚΕΦΑΛΑΙΟ41
1ΜπορείςνατραβήξειςέξωτονΛεβιάθανμεαγκίστρι;Ή τηγλώσσατουμεσχοινί,πουθαδέσεις;
2Μπορείςναβάλειςγάντζοστημύτητου;Ήνατρυπήσεις τοσαγόνιτουμεαγκάθι;
3Θακάνειπολλέςδεήσειςσεσένα;Θασουμιλήσειγλυκά λόγια;
4Θακάνειδιαθήκημαζίσου;Θατονπάρειςγιαδούλογια πάντα;
5Θαπαίξειςμαζίτουσανμεπουλί;Ήθατονδέσειςγια τιςκοπέλεςσου;
6Θακάνουνοισύντροφοισυμπόσιογι'αυτόν;Θατον μοιράσουνανάμεσαστουςεμπόρους;
7Μπορείςναγεμίσειςτοδέρματουμεαγκαθωτάσίδεραή τοκεφάλιτουμεψαρόβαρκες;
8Βάλετοχέρισουπάνωτου,θυμήσουτημάχη,μην κάνειςάλλο.
9Δες,μάταιηηελπίδατουδενθαταπεινωθείκανείςκαι μόνοστηθέατου;
10Κανείςδενείναιτόσοάγριοςπουνατολμάνατον ξεσηκώσειποιοςλοιπόνμπορείνασταθείμπροστάμου; 11Ποιοςμεεμπόδισενατουανταποδώσω;Ό,τιυπάρχει κάτωαπόολόκληροτονουρανόείναιδικόμου;
12Δενθακρύψωταμέλητου,ούτετηδύναμήτου,ούτε τηνωραίατουδιάπλαση
13Ποιοςμπορείναανακαλύψειτοπρόσωποτουιματίου του;Ήποιοςμπορείναέρθεισεαυτόνμετοδιπλότου χαλινάρι;
14Ποιοςμπορείναανοίξειτιςπόρτεςτουπροσώπουτου; Ταδόντιατουείναιτρομεράολόγυρα
15Ταλέπιατουείναιτοκαύχημάτου,κλειστάμαζίσανμε σφράγιση.
16Τοέναείναιτόσοκοντάστοάλλο,πουδενμπορείνα περάσειαέραςανάμεσάτους
17Είναιενωμένοιοέναςμετονάλλον,κολλημένοιμεταξύ
21Ηπνοήτουανάβεικάρβουνα,καιφλόγαβγαίνειαπότο στόματου.
22Στοντράχηλότουμένειδύναμη,καιηλύπη μετατρέπεταισεχαράμπροστάτου.
23Οινιφάδεςτηςσάρκαςτουείναιενωμένεςμεταξύ τουςείναιστερεέςαπόμόνεςτουςδενκινούνται
24Ηκαρδιάτουείναισταθερήσανπέτρα·μάλιστα, σκληρήσανκομμάτιαπότηνκάτωμυλόπετρα.
25Ότανυψώνεται,οιδυνατοίφοβούνταιεξαιτίαςτων συντριμμώνκαθαρίζονται
26Ηρομφαίαεκείνουπουτονκαταδιώκειδενμπορείνα κρατήσειούτεδόρυούτεβέλοςούτεοπλίτης
27Θεωρείτοσίδεροσανάχυρο,καιτονχαλκόσανσάπιο ξύλο
28Τοβέλοςδενμπορείνατονκάνειναφύγειοιπέτρες γιατησφεντόναμετατρέπονταιμαζίτουσεάχυρο.
29Ταβέληθεωρούνταισανάχυρογελάειμετοτρέμουλο τηςλόγχης
30Κοφτερέςπέτρεςείναιαπόκάτωτου·απλώνειαιχμηρά πράγματαπάνωστονλάσπη
31Βράζειτηνάβυσσοσανκαζάνικάνειτηθάλασσασαν καζάνιμεμύρο.
32Κάνειέναμονοπάτιγιαναλάμψειπίσωτουθανόμιζε κανείςότιηάβυσσοςείναιξανθιά
33Δενυπάρχειεπάνωστηγηόμοιόςτου,πουναείναι πλασμένοςχωρίςφόβο
34Αυτόςβλέπειόλαταυψηλάπράγματα·είναιβασιλιάς επάνωσεόλαταπαιδιάτηςυπερηφάνειας.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ42
1ΤότεοΙώβαπάντησεστονΚύριοκαιείπε:
2Ξέρωότιταπάνταμπορείςνακάνεις,καικαμίασκέψη δενμπορείνασουαποτραπεί.
3Ποιοςείναιαυτόςπουκρύβειτηβουλήτουχωρίςγνώση; Γι'αυτό,μίλησαπράγματαπουδενείχα καταλάβειπράγματαπολύθαυμαστάγιαμένα,πουδεντα γνώριζα
4Άκουσέμε,παρακαλώ,καιθαμιλήσω·θασερωτήσω, καιεσύθαμουεξηγήσεις.
5Άκουσαγιασέναμετηνακοήτουαυτιούτώραόμωςσε βλέπειτομάτιμου
6Γι'αυτόβδελύσσομαιτονεαυτόμουκαιμετανοώσε χώμακαιστάχτη
7ΚαιαφούοΚύριοςμίλησεαυτάταλόγιαστονΙώβ,ο ΚύριοςείπεστονΕλιφάςτονΘαιμανίτη:«Ηοργήμου άναψεεναντίονσου,καιεναντίοντωνδύοφίλων σου·επειδή,δενμιλήσατεγιαμένατοσωστό,όπωςο δούλοςμουΙώβ»
8Γι'αυτό,πάρτετώραεπτάμοσχάριακαιεπτάκριάρια, καιπηγαίνετεστονδούλομουΙώβ,καιπροσφέρετεγιατον εαυτόσαςολοκαύτωμακαιοδούλοςμουΙώβθα προσευχηθείγιαεσάςγι'αυτόνθαδεχτώγιαναμηνσας
περισσότερονπαράταπρώτατουδιότιείχεδεκατέσσερις χιλιάδεςπρόβατα,καιέξιχιλιάδεςκαμήλες,καιχίλια ζευγάριαβόδια,καιχίλιαθηλυκάγαϊδούρια 13Είχεεπίσηςεπτάγιουςκαιτρειςκόρες
14ΚαιονόμασετοόνοματηςπρώτηςΙεμίμακαιτοόνομα τηςδεύτερηςΚεζία·καιτοόνοματηςτρίτηςΚερεναπούχ. 15Καισεόλητηγηδενβρέθηκανγυναίκεςτόσοωραίες όσοοιθυγατέρεςτουΙώβκαιοπατέραςτουςέδωσεσε
17Έτσιλοιπόν,οΙώβπέθανε,γέροςκαιχορτάτοςημερών