თავი1
[1]როდესაცფილოპატორმა დაბრუნებულებისგანშეიტყო, რომმისმიერ
კონტროლირებადი
ტერიტორიებიანტიოქესმიერ
იყოდაკავებული,მან
ბრძანებაგასცამთელთავის ჯარს,როგორცქვეითჯარს, ასევეკავალერიას,თან წაიყვანამისიდა,არსინოე, დარაფიასთანახლოსმდებარე ტერიტორიაზეგაემართა, სადაცანტიოქესმომხრეები იყვნენდაბანაკებულნი [2]მაგრამთეოდოტემ, რომელმაცგადაწყვიტა, განეხორციელებინამისმიერ შემუშავებულიშეთქმულება, თანწაიღოპტოლემეების საუკეთესოიარაღი,რომელიც ადრეჰქონდაგადაცემულიდა ღამითგადავიდა პტოლემეოსისკარავთან, რადგანაპირებდამარტო მოეკლაიგიდაამით დაესრულებინაომი [3]მაგრამდოსითეოსმა, რომელიცდრიმილოსისძედიყო ცნობილი,წარმოშობით
ებრაელი,რომელმაც
მოგვიანებითშეიცვალა
რელიგიადაგანდგომილა წინაპრებისტრადიციებს, წაიყვანამეფედამოაწყო, რომკარავშიერთი
უმნიშვნელოკაცი
დაძინებოდა;ასეაღმოჩნდა, რომამკაცმამეფისთვის განწირულიშურისძიება იკისრა
[4]როდესაცსასტიკიბრძოლა დაიწყოდასაქმეები ანტიოქესსასარგებლოდ წარიმართა,არსინოე
გოდებითადაცრემლებით მივიდაჯარისკაცებთან, რომელსაცთმააჩეჩილი ჰქონდადამოუწოდამათ, მამაცურადდაეცვათთავი, შვილებიდაცოლები, დაჰპირდათითოეულსორ
შიგთავსისსაჩუქრებით აღჭურვით,მანთავისი ქვეშევრდომებისმორალი გააძლიერა
[8]რადგანიუდეველებმა თავიანთისაბჭოსწევრებიდა უხუცესებიგაუგზავნესმას მისასალმებლად,საჩუქრების მოსატანადდამომხდარის მილოცვისთვის,ისკიდევ უფრომეტადმოწადინებული იყო,რაცშეიძლებამალე ეწვიამათ
, [10]ისგაოცებულიიყოტაძრის მოწესრიგებულობითდა სურვილიგაუჩნდა, წმინდათაწმინდაში შესულიყო. [11]როდესაცმათთქვეს,რომეს დაუშვებელიიყო,რადგან მათივეერისწევრებსაცკი არჰქონდათშესვლისუფლება დაარცყველამღვდელს, არამედმხოლოდ მღვდელმთავარს,რომელიც ყველაზეაღმატებულიიყოდა ისიცმხოლოდწელიწადში ერთხელ,მეფეარანაირადარ დაარწმუნა [12]კანონისწაკითხვის შემდეგაცკი,ისარ
შეწყვეტდაიმისმტკიცებას, რომუნდაშესულიყოდა ამბობდა:„მაშინაცკი,თუეს ხალხიამპატივსმოკლებულნი
[16]შემდეგმღვდლები,ყველა სამოსშიგამოწყობილნი, თაყვანსსცემდნენდა უზენაესღმერთს ევედრებოდნენ,დახმარებოდა არსებულვითარებაშიდა თავიდანაეცილებინაამ ბოროტიჩანაფიქრის ძალადობა,რისშედეგადაც
ტაძარიაავსესგოდებითადა ცრემლებით; [17]ქალაქშიდარჩენილებიკი შეძრწუნებულებიიყვნენდა სასწრაფოდგავიდნენ,რადგან
ეგონათ,რომრაღაციდუმალი ხდებოდა.
[18]ქალწულები,რომლებიც თავიანთსაძინებლებში იყვნენგამოკეტილები, დედებთანერთად გამოვარდნენ,თმამტვერით
დაიფარესდაქუჩები
კვნესითადაგოდებითაავსეს [19]იმქალებმა,რომლებიც
ახლახანიყვნენ
გამზადებულნი
ქორწინებისთვის,მიატოვეს
საქორწინოოთახები, რომლებიცმზადიყო
ქორწინებისთვისდა, სათანადომოკრძალების უგულებელყოფით,უწესრიგოდ
შეიკრიბნენქალაქში [20]დედებიდაძიძები
ახალშობილბავშვებსაცკი
ტოვებდნენაქა-იქ,ზოგი
სახლებში,ზოგიკიქუჩებში, დაუკანმოუხედავად,ისინი
ერთადშეიკრიბნენუმაღლეს
ტაძართან. [21]იქშეკრებილნი
სხვადასხვაგვარვედრებას აღავლენდნენიმისგამო, რასაცმეფეუწმინდურად გეგმავდა
[22]გარდაამისა,მოქალაქეთა შორისუფროგაბედულიარ შეეგუებოდამისიგეგმების დასრულებასანდასახული მიზნისშესრულებას [23]მათთანამებრძოლებს შესძახეს,რომიარაღიაეღოთ დამამაცურად მომკვდარიყვნენ
წინაპრებისკანონისთვისდა
ამპარტავანიაზროვნების შეცვლასჩაფიქრებული გეგმიდან
[26]მაგრამმან,თავისი
ამპარტავნებით,ყურადღება არმიაქციადაახლა მოახლოებადაიწყო, გადაწყვეტილიჰქონდა, ზემოხსენებულიგეგმა ბოლომდემიეყვანა. [27]როდესაცმისგარშემო მყოფებმაესშენიშნეს, ისინიჩვენსხალხთანერთად მიმართესმას
[28]ხალხისუწყვეტმა
მხოლოდკაცები,არამედ კედლებიდამთელიმიწაც გამოძახილსისმოდა,რადგან იმდროსყველასიკვდილს ამჯობინებდაამადგილის შეურაცხყოფას
თავი2
[1]მაშინმღვდელმთავარმა სიმონმა,საკურთხევლისკენ მიმართულმა,მუხლები
მოიყარადახელებიმშვიდი ღირსებითგაშალადაასე ილოცა: [2]„უფალო,უფალო,მეფეოცათაო დაყოველიქმნილების მბრძანებელო,წმიდაოწმიდთა შორის,ერთადერთომმართველო, ყოვლისშემძლეო,ყურადღება მოგვაპყარი
მოხელედაუბრძანა, იუდეველებისთვისღვინოდა ყველაფერი,რაცშვიდდღიანი
დღესასწაულისთვისიყო
საჭირო,მიეცა,რადგან
გადაწყვიტა,რომმათ
სიხარულითუნდაეზეიმათ
თავიანთიგადარჩენაიმავე
ადგილას,სადაც
განადგურებასელოდნენ [31]შესაბამისად, შეურაცხყოფილად მოპყრობილებმადა სიკვდილისპირასმყოფებმა, უფროსწორად,მის კარიბჭესთანმდგომებმა, მწარედასავალალო სიკვდილისნაცვლად,ხსნის ნადიმიმოაწყვესდა სიხარულითაღსავსეებმა დღესასწაულისმონაწილეებს მათიგანადგურებისადა დაკრძალვისთვის მომზადებულიადგილი გაუნაწილეს. [32]მათშეწყვიტეს სამგლოვიაროსიმღერების გალობადაგანაგრძესმამაპაპისსიმღერა,ადიდებდნენ
ღმერთს,მათმხსნელსადა სასწაულმოქმედს.
ყოველგვარიგლოვისადა
გოდებისდასრულებისშემდეგ, მშვიდობიანისიხარულის ნიშნად,ისინიგუნდებს
ქმნიდნენ
[33]ასევემეფემაც,ამ მოვლენებისაღსანიშნავად
დიდინადიმიგამართადა განუწყვეტლივდაუხვად
მადლობაშესწირაზეცას მოულოდნელიხსნისთვის, რომელიცგანიცადა. [34]ხოლოისინი,ვინცადრე სჯეროდათ,რომებრაელები განადგურდებოდნენდა ფრინველებისსაკვებად იქცეოდნენდასიხარულით აკვირდებოდნენმათ, კვნესოდნენ,რადგანთავადაც სირცხვილმაშეიპყროდამათი ცეცხლისმფრქვეველი გამბედაობასამარცხვინოდ
,მათ ზემოხსენებულიდღეების აღნიშვნადღესასწაულად დააწესეს,არასმისადა ღორმუცელობის,არამედიმ ხსნისგამო,რომელიცმათ ღვთისგანმოევლინა
[37]შემდეგმათმეფესთხოვნით მიმართეს,რომსახლში გაეშვათ [38]მათიაღწერაფაქონის ოცდამეხუთედღიდანეფეიფის მეოთხედღამდეორმოციდღის განმავლობაში მიმდინარეობდა;მათი განადგურებაკიეფეიფის მეხუთედღიდანმეშვიდე დღამდე,
[39]რომელზედაცყოველთა უფალმადიდებულად
დაყველანიერთადდა უვნებლადიხსნა
[40]შემდეგისინიმეთოთხმეტე დღემდენადიმობდნენ,მეფის მიერყველაფრით
უზრუნველყოფილნი,რის შემდეგაცმათ
გათავისუფლების
შუამდგომლობაცშეიტანეს [41]მეფემმაშინვე დააკმაყოფილამათითხოვნა დაქალაქებშიმყოფი
გენერლებისთვისშემდეგი წერილიდაწერა,რომელშიც დიდსულოვნადგამოთქვა თავისიშეშფოთება:
თავი7
[1]„
მეფეპტოლემეფილოპატორ ეგვიპტეშიმყოფსარდლებსა დამისიმთავრობისყველა ხელისუფლებას
შესაბამისად
განმავლობაშიელოდამათ. [18]იქმათგათავისუფლება აღნიშნეს,რადგანმეფემ გულუხვადუზრუნველყო ყველაფერი,რაცმათგზაში
ესაჭიროებოდათ,თითოეულს თავისისახლისკენ [19]დაროდესაცისინი მშვიდობითდაეშვნენ სათანადომადლიერებით,მათ ასევეგადაწყვიტეს,რომეს დღეებისიხარულის დღესასწაულადაღენიშნათ თავიანთიყოფნისდროს [20]შემდეგ,სვეტზე
წმინდანებადწარწერისადა დღესასწაულისადგილას სალოცავიადგილისმიძღვნის შემდეგ,ისინიუვნებლად, თავისუფლებიდა გახარებულებიწავიდნენ, რადგანმეფისბრძანებით ისინიუსაფრთხოდმიიყვანეს ხმელეთით,ზღვითადა მდინარით,თითოეულითავის
ადგილას
[21]მათასევეუფროდიდი
ავტორიტეტიჰქონდათმტრებს
შორის,პატივსადა
მოწიწებითიყვნენ
განწყობილნი;დაარავის მიერმათიქონების კონფისკაციაარხდებოდა. [22]გარდაამისა,ყველამ
დაიბრუნამთელითავისი
ქონებარეგისტრაციის მიხედვით,ისე,რომმათ,ვისაც ესქონებაჰქონდა,ის უკიდურესიშიშითდაუბრუნეს. ამგვარად,უზენაესმა
ღმერთმასრულყოფილად აღასრულადიდისაქმეები მათიგადასარჩენად [23]კურთხეულიიყოსისრაელის მხსნელიუკუნითი უკუნისამდე!ამინ