Evangelio de Tomaso pri la Infanaĝo de Jesuo
Kristo
ĈAPITRO 1
1 Mi Tomaso, Izraelido, juĝis necese konigi al niaj fratoj inter la nacianoj la agojn kaj miraklojn de Kristo en sia infanaĝo, kiujn faris nia Sinjoro kaj Dio Jesuo Kristo post sia naskiĝo en Bet-Leĥem en nia lando, en kiu mi mi mem miris; kies komenco estis kiel sekvas.
2 Kiam la infano Jesuo havis la aĝon de kvin jaroj, kaj estis pluvego, kiu jam finiĝis, Jesuo ludis kun aliaj Hebreaj knaboj ĉe fluanta rivereto; kaj la akvo fluanta super la bordoj, staris en lagetoj;
3 Sed la akvo tuj fariĝis klara kaj utila denove; li batis ilin nur per sia vorto, ili volonte obeis al li.
4 Kaj li prenis el la bordo de la torento iom da molan argilon, kaj faris el ĝi dek du paserojn; kaj estis aliaj knaboj ludantaj kun li.
5 Sed unu Judo, vidante tion, kion li faras, nome lian argilon, kiun li faris en la sabato, en figurojn de paseroj, tuj foriris, kaj rakontis al sia patro Jozef, kaj diris:
6 Jen via knabo ludas apud la Rivero, kaj prenis argilon kaj faris el gxi dek du paserojn kaj malsanktigas la sabaton.
7 Tiam Jozef venis al la loko, kie li estis, kaj vidinte lin, vokis al li, kaj diris: Kial vi faras tion, kion ne estas permesate fari en sabato?
8 Tiam Jesuo kunfrapante la manplatojn, vokis la paserojn, kaj diris al ili: Iru, forflugu; kaj dum vi vivos memoru min.
9 Kaj la paseroj forkuris, bruante.
10 Kaj la Judoj, vidinte tion, miregis, kaj foriris, kaj rakontis al siaj ĉefoj, kian strangan miraklon ili vidis faritan de Jesuo.
ĈAPITRO 2
1 Krom tio, la filo de Anna, la skribisto, staris tie kun Jozef, kaj prenis branĉon de saliko, kaj disĵetis la akvon, kiun Jesuo kolektis, en lagojn.
2 Sed la knabo Jesuo, vidante tion, kion li faris, ekkoleris, kaj diris al li: Vi malsagxulo, kian malbonon faris al vi la lago, ke vi disjxetu la akvon?
3 Jen nun vi velkos kiel arbo, kaj vi ne donos nek foliojn, nek branĉojn, nek fruktojn.
4 Kaj tuj li tute velkis.
5 Tiam Jesuo foriris hejmen. Sed la gepatroj de la velkinta knabo, plorante la malfeliĉon de lia juneco, prenis kaj portis lin al Jozef, akuzante lin, kaj diris:Kial vi tenas filon, kiu estas kulpa de tiaj agoj?
6 Tiam Jesuo, laŭ la peto de ĉiuj ĉeestantoj, sanigis lin, lasante nur ian membron velkinta, por ke ili ricevu averton.
7 Alian fojon Jesuo eliris sur la straton, kaj alkuris knabo sur lian ŝultron;
8 Pro tio Jesuo, kolerigita, diris al li:Vi ne iros plu.
9 Kaj li tuj falis senvive:
10 Kaj kiam iuj homoj vidis, ili diris: Kie naskigxis cxi tiu knabo, ke cxio, kion li diras, baldaux farigxos?
11 Tiam la gepatroj de la mortinto, irantaj al Jozef, plendis, dirante: Vi ne taŭgas por loĝi ĉe ni en nia urbo, havante tian knabon;
12 Aŭ instruu lin, ke li benu kaj ne malbenu, aŭ alie foriru kun li de ĉi tie, ĉar niajn infanojn li mortigas.
13 Tiam Jozef, vokante la knabon Jesuo aparte, instruis lin, dirante:Kial vi faras tiajn aferojn, por vundi la popolon, ke ili malamas nin kaj procesas nin?
14 Sed Jesuo respondis: Mi scias, ke tio, kion vi diras, ne estas pri vi mem, sed pro vi mi diros nenion;
15 Sed tiuj, kiuj diris al vi tion, suferos eternan punon.
16 Kaj tuj tiuj, kiuj lin akuzis, fariĝis blindaj.
17 Kaj ĉiuj, kiuj vidis tion, tre ektimis kaj konsternitaj, kaj diris pri li: Ĉio, kion li diras, ĉu bona aŭ malbona, tuj okazas; kaj ili miris.
18 Kaj kiam ili vidis ĉi tiun agon de Kristo, Jozef leviĝis kaj deŝiris lin la orelon, pro kio la knabo koleris, kaj diris al li:Estu trankvila;
19 Ĉar se oni serĉas nin, ili ne trovos nin; vi faris tre malprudente.
20 Çu vi ne scias, ke mi estas via? Ne plu ĝenu min.
ĈAPITRO 3
1 Unu lernejestro, nomata Zaĥeo, starante sur iu loko, aŭdis Jesuon paroli tion al sia patro.
2 Kaj li multe miris, ke estante infano, li parolos tiajn; kaj post kelkaj tagoj li venis al Jozef, kaj diris:
3 Vi havas infanon saĝan kaj prudentan; sendu lin al mi, ke li lernu legi.
4 Kiam li sidiĝis, por instrui la leterojn al Jesuo, li komencis per la unua litero Alef;
5 Sed Jesuo elparolis la duan leteron Mpeth (Beth) Cghimel (Gimel), kaj diris al li ĉiujn leterojn ĝis la fino.
6 Tiam li malfermis libron, kaj instruis sian sinjoron la profetojn; sed hontu, kaj ne povis gravedi, kiel li ekkonis la leterojn.
7 Kaj li levigxis kaj iris hejmen, mirinde surprizita de tiel stranga afero.
ĈAPITRO 4
1 Kaj kiam Jesuo pasis preter iu butiko, li vidis junulon trempanta (aŭ tinkturanta) kelkajn tukojn kaj ŝtrumpojn en forno malgajan koloron, farante ilin laŭ la propra ordo de ĉiu homo;
2 Kaj la knabo Jesuo iris al la junulo, kiu faris tion, kaj prenis ankaŭ kelkajn el la tukoj.