2 Թագավորներ ԳԼՈՒԽ 1 1 Աքաաբի մահից հետո Մովաբը ապստամբեց Իսրայելի դեմ։ 2 Ոքոզիան ընկավ Սամարիայում գտնվող իր վերնատան վանդակապատից ու հիվանդացավ։ Նա պատգամաբերներ ուղարկեց ու ասաց նրանց. «Գնացե՛ք և հարցրե՛ք Ակկարոնի Բահաղ-զեբուղ աստծուն, թե արդյոք ես կբուժվե՞մ այս հիվանդությունից»։ 3 Տիրոջ հրեշտակը Եղիա Թեզբացուն ասաց. «Վե՛ր կաց, գնա՛ Սամարիայի թագավորի պատգամաբերներին դիմավորելու և նրանց ասա՛. «Չէ՞ որ Իսրայելում Աստված չկա, որ դուք գնում եք Ակկարոնի Բահաղ-զեբուղ աստծուն հարցնելու»։ 4 Արդ, այսպէս է ասում Տէրը. «Դու չես իջնի այն մահճից, որի վրայով պառկել ես, այլ անպատճառ կմեռնես»։ Եւ Եղիան գնաց։ 5 Երբ պատգամաբերները վերադարձան նրա մոտ, նա ասաց նրանց. «Ինչո՞ւ եք հիմա հետ դարձել»։ 6 Եվ նրանք ասացին նրան. «Մի մարդ մեզ դիմավորեց ու ասաց. «Գնացե՛ք, վերադարձե՛ք ձեզ ուղարկող թագավորի մոտ և ասացե՛ք նրան. «Այսպես է ասում Տերը. «Չէ՞ որ Իսրայելում Աստված չկա, որ դու մարդ ես ուղարկում Ակկարոնի Բահաղ-զեբուղ աստծուն հարցնելու։ Դրա համար էլ դու չես իջնի այն մահճից, որի վրա պառկել ես, այլ կմեռնես»։ 7 Եվ նա հարցրեց նրանց. «Ինչպիսի՞ն էր այն մարդը, որ ձեզ դիմավորելու ելավ և ձեզ այս խոսքերն ասաց»։ 8 Նրանք պատասխանեցին նրան. «Նա մազոտ մարդ էր և մեջքին կաշվե գոտի էր կապել»։ Նա ասաց. «Դա թեզբացի Եղիան է»։ 9 Այն ժամանակ թագավորը նրա մոտ մի հիսնապետ ուղարկեց իր հիսուն մարդկանցով։ Նա բարձրացավ նրա մոտ, և ահա նա նստած էր բլրի գագաթին։ Նա ասաց նրան. «Աստծո մարդ, թագավորն ասել է՝ իջիր»։ 10 Եղիան պատասխանեց հիսնապետին եւ ասաց. «Եթե ես Աստծո մարդ եմ, թող երկնքից կրակ իջնի եւ լափի քեզ եւ քո հիսունին»։ Եվ երկնքից կրակ իջավ եւ լափեց նրան եւ նրա հիսունին։ 11 Նա նորից նրա մոտ ուղարկեց մեկ այլ հիսնապետ իր հիսունով։ Նա պատասխանեց ու ասաց նրան. «Աստծո մարդ, թագավորն այսպես է ասում. «Շուտով իջիր»։ 12 Եղիան պատասխանեց նրանց եւ ասաց. «Եթե ես Աստծո մարդ եմ, թող երկնքից կրակ իջնի եւ լափի քեզ ու քո հիսունին»։ Եվ Աստծո կրակը իջավ երկնքից եւ լափեց նրան ու նրա հիսունին։ 13 Եվ նա նորից ուղարկեց երրորդ հիսնապետին իր հիսնով։ Երրորդ հիսնապետը վեր գնաց, եկավ, ծնկի իջավ Եղիայի առաջ, աղաչեց նրան և ասաց նրան. «Աստծո մարդ, խնդրում եմ, թող իմ կյանքը և քո այս հիսուն ծառաների կյանքը թանկ լինեն քո աչքում»։ 14 Ահա՛ երկնքից կրակ իջավ ու այրեց առաջին հիսնապետներին՝ իրենց հիսնապետներով հանդերձ։ Ուրեմն թող իմ կեանքը թանկ լինի քո աչքում։ 15 Տիրոջ հրեշտակն ասաց Եղիային. «Իջի՛ր նրա հետ, մի՛ վախեցիր նրանից»։ Նա վեր կացավ ու նրա հետ իջավ թագավորի մոտ։
16 Եվ նա ասաց նրան. «Այսպես է ասում Տերը. «Քանի որ դու դեսպաններ ես ուղարկել Ակկարոնի Բահաղզեբուղ աստծուն հարցնելու, մի՞թե Իսրայելում Աստված չկար, որ նրա խոսքը հարցնեիր, ուստի դու չես իջնի այն մահճից, որի վրա պառկել ես, այլ անպայման կմեռնես»։ 17 Նա մահացավ Տիրոջ խոսքի համաձայն, որը Եղիան ասել էր։ Եվ նրա փոխարեն Հովրամը թագավորեց Հուդայի թագավոր Հովսափատի որդի Հովրամի երկրորդ տարում, քանի որ նա որդի չուներ։ 18 Ոքոզիայի մնացած գործերը, որ նա արեց, չէ՞ որ գրված են Իսրայելի թագավորների ժամանակագրության գրքում։ ԳԼՈՒԽ 2 1 Երբ Տերը Եղիային մրրիկի միջոցով երկինք էր տանում, Եղիան Եղիսեի հետ Գաղգաղայից գնաց։ 2 Եղիան ասաց Եղիսեին. «Խնդրում եմ՝ մնա այստեղ, որովհետև Տերն ինձ Բեթել է ուղարկել»։ Եղիսեն էլ ասաց նրան. «Կենդանի է Տերը, և կենդանի է քո հոգին, ես քեզ չեմ լքի»։ Եվ նրանք իջան Բեթել։ 3 Բեթելում գտնվող մարգարեների որդիները դուրս եկան Եղիսեի մոտ և ասացին նրան. «Գիտե՞ս, որ Տերն այսօր քո տիրոջը կվերցնի քո գլխից»։ Նա ասաց. «Գիտեմ, լռի՛ր»։ 4 Եղիան ասաց նրան. «Եղիսե՛, այստեղ մնա, որովհետև Տերն ինձ Երիքով է ուղարկել»։ Նա ասաց. «Կենդանի է Տերը, և կենդանի է քո հոգին, ես քեզ չեմ լքի»։ Եվ նրանք եկան Երիքով։ 5 Երիքովում գտնվող մարգարեների որդիները մոտեցան Եղիսեին ու ասացին նրան. «Գիտե՞ս, որ Տերն այսօր քո տիրոջը կվերցնի քո գլխից»։ Նա պատասխանեց. «Գիտեմ, լռի՛ր»։ 6 Եղիան ասաց նրան. «Խնդրում եմ, մնա այստեղ, որովհետև Տերն ինձ Հորդանան է ուղարկել»։ Նա ասաց. «Կենդանի է Տերը, և կենդանի է քո հոգին, ես քեզ չեմ լքի»։ Եվ նրանք երկուսով շարունակեցին իրենց ճանապարհը։ 7 Եվ մարգարեների որդիներից հիսուն մարդ գնացին ու կանգնեցին հեռվից նայելու համար, իսկ նրանք երկուսով կանգնեցին Հորդանանի ափին։ 8 Եղիան վերցրեց իր վերարկուն, փաթաթեց այն ու հարվածեց ջրերին, և դրանք բաժանվեցին այս ու այն կողմ, այնպես որ երկուսով անցան չոր գետնի վրայով։ 9 Երբ նրանք անցան, Եղիան ասաց Եղիսեին. «Խնդրում եմ, ի՞նչ անեմ քեզ համար, մինչև որ ինձ քեզանից վերցնեն»։ Եղիսեն ասաց. «Խնդրում եմ, թող քո հոգու կրկնակի բաժինը ինձ վրա լինի»։ 10 Նա ասաց. «Դժվար բան խնդրեցիր, բայց եթե տեսնես ինձ, երբ քեզանից վերցվեմ, այդպես կլինի քեզ համար, իսկ եթե ոչ՝ այդպես չի լինի»։ 11 Եվ երբ նրանք դեռ շարունակում էին խոսել, ահա հայտնվեց մի հրե կառք և հրե ձիեր, որոնք նրանց երկուսին էլ բաժանեցին, և Եղիան մրրիկի մեջ երկինք բարձրացավ։ 12 Եղիսէն տեսաւ դա եւ աղաղակեց. «Հայր իմ, հայր իմ, Իսրայելի կառքը եւ նրա հեծյալները»։ Եւ նա այլեւս չտեսաւ նրան։ Նա բռնեց իր հագուստը եւ պատռեց այն երկու կտորի։ 13 Նա վերցրեց նաև Եղիայի վերարկուն, որը ընկել էր իր վրայից, վերադարձավ ու կանգնեց Հորդանանի ափին։