Amharic - The Proverbs of King Solomon by Filipino Tracts and Literature Society Inc.

ምሳሌ

ምዕራፍ1

1የእስራኤልንጉሥየዳዊትልጅየሰሎሞን ምሳሌዎች።

2ጥበብንናተግሣጽንለማወቅ;የማስተዋል ቃላትንለማስተዋል;

3የጥበብንናየፍትሕንፍርድንቅንነትንም ተግሣጽንለመቀበል።

4ተንኰልንለአላዋዮች፥ለወጣቱም እውቀትንናአስተዋይነትንይሰጣል።

5ጠቢብሰውይሰማልትምህርትንምያበዛል። አስተዋይምሰውየጥበብምክርንይቀበላል።

6ምሳሌንናፍቺውንያስተውልዘንድ። የጠቢባንቃልናጨለማንግግራቸው።

7የእውቀትመጀመሪያእግዚአብሔርንመፍራት ነው፤ሰነፎችግንጥበብንናተግሣጽን ይንቃሉ።

8ልጄሆይ፥የአባትህንምክርስማ የእናትህንምሕግአትተው።

9ለራስህየጸጋጌጥየአንገትህምሰንሰለት ይሆናሉና።

10ልጄሆይ፥ኃጢአተኞችቢያባብሉህእሺ አትበል።

11ከእኛጋርና፥ደምንእንሸማቀቅቢሉ፥ በከንቱስለንጹሕበድብቅእንሸሸግ።

12በሕያዋንእንደሲኦልእንውጣቸው።ወደ ጕድጓዱምእንደሚወርዱሁሉ፥

13የከበረውንሀብትሁሉእናገኛለን፥ ቤቶቻችንንምበዘረፋእንሞላለን።

14፤ዕጣህንበእኛመካከልጣል፤ለሁላችንም

አንድቦርሳይኑረን።

15ልጄሆይ፥ከእነርሱጋርበመንገድ አትሂድ።ከመንገዳቸውእግርህንከልክል፤

16እግሮቻቸውወደክፋትይሮጣሉና፥ደምንም ለማፍሰስቸኩለዋል።

17፤በወፍ፡ፊት፡መረበብ፡በከንቱ፡ተዘረጋ

።

18ደማቸውንምያደባሉ;በድብቅለሕይወታቸው ተደብቀዋል።

19ትርፍንየሚወድሰውሁሉመንገድእንዲሁ ነው።የባለቤቶቹንሕይወትየሚወስድ.

20ጥበብበውጭትጮኻለች;በአደባባይድምጿን ትናገራለች።

21በመገናኛውስፍራበበሩመግቢያላይ ትጮኻለችበከተማይቱምውስጥ። 22እናንተአላዋቂዎችእስከመቼስቅንነትን ትወዱታላችሁ?ፌዘኞችምበፌዘባቸውደስ ይላቸዋልሰነፎችስእውቀትንይጠላሉ?

23ወደዘለፋዬተመለሱ፤እነሆመንፈሴን አፈስሳችኋለሁቃሌንምአስታውቃችኋለሁ።

24ጠርቻችኋለሁና፥እንቢአላላችሁምና። እጄንዘርግቻለሁማንምአላሰበም;

25እናንተግንምክሬንሁሉናቃችሁት፥ ዘለፋዬንምአልወደዳችሁም።

26እኔደግሞበመከራችሁእስቃለሁ፤ ፍርሃትህበመጣጊዜእሳለቅበታለሁ;

27ፍርሃትህእንደጥፋትበመጣጊዜ ጥፋታችሁምእንደዐውሎነፋስበመጣጊዜ።

30ምክሬንአልወደዱም፥ዘለፋዬንምሁሉ ናቁ።

31ስለዚህከመንገዳቸውፍሬይበላሉ፥ከገዛ አሳብምይጠግባሉ።

32አላዋቂዎችንመራቅይገድላቸዋልና፥ የሰነፎችምብልጽግናያጠፋቸዋል።

33የሚሰማኝግንተዘልሎይቀመጣል፥ከክፉም ፍርሃትጸጥይላል።

ምዕራፍ2

1ልጄሆይ፥ቃሌንብትቀበልትእዛዜንም ከአንተጋርብትሰውር፥

2፤ጆሮህንወደጥበብአዘንብል፥ልብህንም ወደማስተዋልአድርግ።

3አንተእውቀትንለማግኘትብትጮኽ፥ ለማስተዋልምድምፅህንብታነሣ፥

4እንደብርብትፈልጋት፥እርስዋንምእንደ ተሸሸገመዝገብብትሻት፥

5የዚያንጊዜእግዚአብሔርንመፍራት ታውቃለህየእግዚአብሔርንምእውቀት ታገኛለህ።

6እግዚአብሔርጥበብንይሰጣልና፥ከአፉም እውቀትናማስተዋልይወጣሉ።

7ለጻድቃንጤናማጥበብንያከማቻል፤ በቅንነትለሚሄዱትጋሻነው።

8የፍርድንመንገድይጠብቃልየቅዱሳኑንም መንገድይጠብቃል።

9የዚያንጊዜምጽድቅንናፍርድንቅንነትንም ታስተውላለህ።አዎን፣መልካምመንገድ ሁሉ።

10ጥበብወደልብህበገባችጊዜእውቀትም ለነፍስህደስታሰኘዋለች።

ማስተዋልይጠብቅሃል፥ማስተዋልም ይጠብቅሃል።

ከክፉሰውመንገድያድንህዘንድጠማማ ነገርንከሚናገርሰውያድንህዘንድ።

13የጽድቅንመንገድትተውበጨለማመንገድ ይሄዱዘንድ።

ክፉንበማድረግደስይላቸዋል፥ በኃጥኣንምጠማማነትደስይላቸዋል።

15መንገዳቸውጠማማበመንገዳቸውምጠማማ። 16፤ከእንግዲህ

ጋር፡ከእንግዲህ፡ጋራ፡ያድነኽ፡በንግግር ዋ፡ከሚያታልላ፡ከመጻተኛይቱ።

17የጕብዝናዋንመሪትታየእግዚአብሔርንም ቃልኪዳንየምትረሳ። 18ቤትዋወደሞትያዘነብላልና፥ጎዳናዋም ወደሙታንያዘነብላል።

ምዕራፍ3

1ልጄሆይ፥ሕጌንአትርሳ።ልብህግን ትእዛዜንይጠብቅ።

2ረጅምዕድሜናረጅምዕድሜሰላምንም ይጨምሩልሃልና።

3ምሕረትናእውነትከአንተአይራቁ፤ በአንገትህእሰራቸው።በልብህጠረጴዛላይ ጻፋቸው።

4በእግዚአብሔርናበሰውፊትሞገስንና መልካምማስተዋልንታገኛለህ።

5በፍጹምልብህበእግዚአብሔርታመን።ወደ ራስህማስተዋልአትደገፍ።

6በመንገድህሁሉእርሱንእወቅ፥እርሱም ጎዳናህንያቀናልሃል።

7በራስህዓይንጠቢብአትሁን፤ እግዚአብሔርንፍራከክፋትምራቅ።

8ለእምብርትህጤናይሆናል፥ለአጥንትህም ቅልጥም።

9እግዚአብሔርንከሀብትህአክብር፥ ከፍሬህምሁሉበኩራት።

10፤ጎተራህምብዙይሞላል፥መጥመቂያህም በወይንጠጅይፈነዳል።

11ልጄሆይ፥የእግዚአብሔርንተግሣጽ

አትናቅ።ተግሣጹንምአትታክቱ።

12እግዚአብሔርየወደደውንይገሥጻልና፤ አባትየሚወድደውንልጅእንደሚመስል።

13፤ጥበብንየሚያገኝናማስተዋልንየሚያገኝ ምስጉንነው።

14፤ሸቀጥዋ

ከብር፡ዕቃ፡ዕቃዋም፡ከጥሩ፡ወርቅ፡ይሻላ ል።

15እርስዋከቀይዕንቍትበልጣለች፥ የምትወደውምሁሉከእርስዋጋር

አይመሳሰልም።

16በቀኝእጇረጅምዘመንነው;በግራዋም ሀብትናክብር።

17መንገድዋየደስታመንገድነው፥ጎዳናዋም ሁሉሰላምነው።

18ለያዙአትየሕይወትዛፍናት፥የሚይዛትም ሁሉምስጉንነው።

19እግዚአብሔርበጥበብምድርንመሠረተ። በማስተዋልሰማያትንአጸና።

20በእውቀቱጥልቆችተሰብረዋል፥ደመናትም ጠልያንጠባጥባሉ።

21ልጄሆይ፥እነርሱከዓይኖችህአይራቁ፤ መልካምጥበብንናጥንቃቄንጠብቅ።

22እንዲሁለነፍስህሕይወትይሆናሉ ለአንገትህምሞገስይሆናሉ።

23የዚያንጊዜበመንገድህበደኅና ትሄዳለህ፥እግርህምአትሰናከልም።

24በተኛህጊዜአትፈራም፤ትተኛለህም፥ እንቅልፍህምጣፋጭይሆናል።

25ድንገተኛፍርሃትበመጣምጊዜየኃጥኣንን ጥፋትአትፍራ።

26እግዚአብሔርመታመኛህይሆናልና፥ እግርህንምከመያዝይጠብቅሃል።

27ለሚገባውመልካምንአትከልክላቸው፥ ታደርገውዘንድበእጅህባለህጊዜ። 28ባልንጀራህን፡ሂድ፥ተመልሰህም፥ነገ

አንዳቸውንምአትምረጥ።

32ጠማማበእግዚአብሔርዘንድአስጸያፊ ነውና፥ምሥጢሩግንበጻድቃንዘንድነው።

33የእግዚአብሔርእርግማንበኃጥኣንቤት ነው፤የጻድቃንንግንይባርካል።

34ፌዘኞችንበእውነትይሳለቃል፤ለትሑታን ግንጸጋንይሰጣል።

35ጠቢባንክብርንይወርሳሉ፤ለሰነፎችግን እፍረትይሆናል።

ምዕራፍ4

1ልጆችሆይ፥የአባትንተግሣጽስሙ፥ ማስተዋልንምታውቁዘንድአድምጡ።

2መልካምትምህርትእሰጣችኋለሁና፥ሕጌን አትተዉ።

3እኔየአባቴልጅነበርሁና፤በእናቴፊት ርኅሩኅናርኅሩኅየሆነአንድብቻነበርኩ። 4፤ደግሞምአስተማረኝ፥እንዲህምአለኝ፡

5ጥበብንአግኝማስተዋልንአግኝ:አትርሳ; ከአፌምቃልፈቀቅአትበል።

6አትተዋት፥ትጠብቅህማለች፤ውደዳት ትጠብቅህማለች።

7ጥበብዋናነገርናት;ስለዚህጥበብን አግኝ፤ባገኘኸውምሁሉማስተዋልንአግኝ።

8ከፍከፍከፍታደርግሃለች፤ባቅፍሃትም ጊዜታከብርሃለች።

9ለራስህየጸጋንጌጥትሰጣለችየክብርንም አክሊልትሰጥሃለች።

ልጄሆይ፥ስማቃሌንምተቀበል። የሕይወትህምዓመታትብዙይሆናሉ።

11የጥበብንመንገድአስተማርሁህ፤በቀና መንገድመራሁህ።

12በምትሄድበትጊዜእርምጃህአይጨክንም፤ ስትሮጥአትሰናከልም።

13ተግሣጽንያዝ፤አትሂድ:ጠብቅ;እሷ ሕይወትህናትና።

14በክፉዎችመንገድአትግባ፥በክፉሰዎችም መንገድአትሂድ።

15ከእርሱራቅ፥አትለፍበትም፥ከእርሱም ተመልሰህእለፍ።

16ክፉነገርካላደረጉአይተኙምና። አንዳቸውንም ካላሳደዱ በስተቀር እንቅልፋቸውተወስዷል።

17የኃጢአትንእንጀራይበላሉና፥የግፍንም ወይንጠጅይጠጣሉና።

የጻድቃንመንገድግንእንደብርሃን ብርሃንነው፥ፍጹምቀንምድረስአብዝቶ

22ለሚያገኙአቸውሕይወት፥ለሥጋቸውምሁሉ ጤናናቸውና።

23በጥንቃቄልብህንጠብቅ;የሕይወትጉዳይ ከእርሱነውና።

24ጠማማአፍንከአንተአርቅጠማማ ከንፈሮችንምከአንተአርቅ።

25፤ዐይኖችኽ፡ወደ፡ፊትኽ፡ይመልከቱ፥ዐይ ኖችኽም፡ፊትኽ፡ይመልከቱ።

26፤የእግርህን፡መንገድ፡አስታውስ፥መንገ

ዶችኽም፡ዅሉ፡ይጸኑ።

27ወደቀኝምወደግራአትበል፤እግርህን ከክፉአንቃ።

ምዕራፍ5

1ልጄሆይጥበቤንአድምጥጆሮህንምወደ አእምሮዬአዘንብል።

2አስተዋይነትንትመለከትዘንድ ከንፈሮችህምእውቀትንእንዲጠብቁ።

3የጋለሞታሴትከንፈርእንደማር ይንጠባጠባል፥አፏምከዘይትይልቅ የለሰለሰነውና።

4ፍጻሜዋግንእንደእሬትመራራ፥ሁለትም አፍእንዳለውሰይፍየተሳለነው።

5እግሮቿወደሞትይወርዳሉ;እርምጃዋ በገሃነምላይነው።

6የሕይወትንመንገድእንዳትስብ፥መንገድዋ ተንቀሳቃሾችናቸው፥አታውቃቸውም።

7አሁንም፥ልጆቼሆይ፥ስሙኝ፥ከአፌምቃል ፈቀቅአትበሉ።

8መንገድህንከእርስዋአርቅወደቤትዋም ደጃፍአትቅረብ።

9ክብርህንለሌሎች፥ዓመታትህንምለጨካኞች እንዳትሰጥ።

10እንግዶችከሀብትህእንዳይጠግቡ፥ ድካምህምበእንግዳቤትይሁን;

11አንተምበኋለኛውጊዜታዝናለህ፥ሥጋህና ሥጋህባለቀጊዜ።

12ተግሣጽንጠላሁልቤምዘለፋንእንዴትናቀ?

የመምህሮቼንምቃልአልሰማሁም፥ ጆሮዬንምወደአስተማሩኝአላዘነበልኩም።

14፤በጉባኤውና፡በጉባኤው፡መካከል፡በክፉ ፡ነገር፡ዅሉ፡ነበርኹ።

15ከጕድጓድህ፥ከጕድጓድህምየሚፈስውሃን

ጠጣ።

16፤ምንጮችኽ፡በአደባባይ፡የውኆች፡ወንዞ ች፡በአደባባይ፡ይበተኑ።

17የአንተብቻይሁኑከአንተምጋርእንግዶች አይሁኑ።

18ምንጭህየተባረከይሁን፥ከጕብዝናህም ሚስትጋርደስይበልህ።

19እንደተወደደችዋላናእንደተወደደሚዳቋ ትሁን።ጡቶችዋሁልጊዜያጥኑህ;ሁልጊዜም በፍቅርዋየተደሰትክሁን።

20፤ልጄ፡ሆይ፥ስለ፡ምን፡ከእንግዳ ሴት፡ጋራ፡ትወድዳለህ?

21፤የሰውመንገድበእግዚአብሔርፊት ነውና፥አካሄዱንምሁሉያስባል።

22ኃጢአተኛውንበራሱበደልይወስድበታል፥ በኃጢአቱምገመድይያዛል። 23ያለተግሣጽይሞታል

3አሁንም፥ልጄሆይ፥ይህንአድርግ፥ወደ ወዳጅህእጅበገባህጊዜራስህንአድን፤ ሂድ፣ራስህንአዋርድህ፣ጓደኛህን አረጋግጥ።

ለዓይኖችህእንቅልፍንአትስጡ፥ ለዐይንህምሽፋሽፍቶችእንቅልፍንአትስጡ።

5እንደሚዳቋከአዳኝእጅእንደወፍም ከአዳኝእጅራስህንአድን።

6አንተታካችወደጉንዳንሂድ።መንገዷን አስቡ፥ጠቢባንምሁኑ።

7መሪናተቆጣጣሪወይምገዥየሌለው።

8በበጋመብልዋንትሰጣለች፥መብልዋንም በመከርትሰበስባለች።

9አንተታካች፥እስከመቼትተኛለህ? ከእንቅልፍህመቼትነሣለህ?

እንደታጠቀሰውይመጣል።

12ባለጌ፥ኀጥእሰው፥በጠማማአፍይሄዳል።

በጣቶቹምያስተምራል።

14ጠማማነትበልቡአለሁልጊዜምክፋትን ያስባል።ጠብንይዘራል።

15ስለዚህጥፋቱበድንገትይመጣል፤ያለ መድኃኒትበድንገትይሰበራል።

እግዚአብሔርየሚጠላቸውእነዚህን ስድስትነገሮችሰባቱንምበእርሱዘንድ አስጸያፊናቸው።

17ትዕቢተኛዓይን፣ሐሰተኛምላስ፣ንጹሕ ደምየሚያፈስስእጅ፣

18ክፉአሳብንየሚያበቅልልብ፥ወደክፉ የሚሮጥእግር፥

19በውሸትየሚናገርሐሰተኛምስክር በወንድማማችምመካከልጠብንየሚዘራ።

20ልጄሆይ፥የአባትህንትእዛዝጠብቅ የእናትህንምሕግአትተው።

21ሁልጊዜበልብህእሰራቸውበአንገትህም እሰራቸው።

22በምትሄድበትጊዜይመራሃል;በምትተኛበት ጊዜይጠብቅሃል;በተነሣህምጊዜ ያነጋግርሃል።

23ትእዛዝመብራትናትና።ሕጉምብርሃንነው; ተግሣጽምየሕይወትመንገድነው።

24ከክፉሴትይጠብቅህዘንድ፥ከጋለሞታም ሴትምላስ።

25ውበትዋንበልብህአትመኝ።በዐይን ሽፋሽፍቷምአትውሰድህ።

26፤በጋለሞታ፡ሰው፡ወደ፡ቁራሽ፡ኅብስት፡

30ሌባበራብጊዜነፍሱንሊያጠግብቢሰርቅ ሰዎችአይናቁትም።

31ቢገኝግንሰባትእጥፍይክፈለው።የቤቱን ሀብትሁሉይሰጣል።

32ከሴትጋርየሚያመነዝርግንአእምሮው ጐደለው፤ይህንየሚያደርግነፍሱን ያጠፋል።

33ቍስልንናውርደትንያገኛል፤ስድቡም አይደመሰስም።

34፤ቅንዓትለሰውቍጣነውና፥በበቀልቀንም አይራራም።

35ቤዛውንአይመለከትም፤ብዙስጦታ ብትሰጥምአይረካም።

ምዕራፍ7

1ልጄሆይ፥ቃሌንጠብቅ፥ትእዛዜንም ከአንተጋርያዝ።

2ትእዛዜንጠብቅበሕይወትምኑር;ሕጌም እንደዓይንህብሌንነው።

3በጣቶችህእሰራቸው፥በልብህምጽላት ጻፋቸው።

4ጥበብን።አንቺእህቴነሽበዪ። ማስተዋልንምዘመድህንጥራ።

5፤ከእንግዲህሴት፥በቃልዋምከሚያታልል ከባዕድያርቁህዘንድ።

6በቤቴመስኮትኮረጆዬንአየሁ፤

7በአላዋቂዎችምዘንድአየሁ፥ከወጣቶቹም መካከልማስተዋልየጎደለውንጕልማሳ አየሁ።

8ከማዕዘኗአጠገብበመንገድላይማለፍ;ወደ ቤቷምመንገድሄደ።

9በድቅድቅጨለማ፣በመሸ፣በጥቁርናበጨለማ ሌሊት።

10እነሆም፥የጋለሞታልብስየለበሰችልባም ተንኰለኛሴትአገኘችው።

11ትጮኻለችእልከኛምናትእግሮቿምበቤቷ አይቀመጡም።

12አሁንበውጭአለች፥አሁንበጎዳናላይ ናት፥በማእዘኑምሁሉታደባለች።

13እርስዋምያዘችው፥ሳመችውም፥ፊቱንም ስቶ።

14የደኅንነትመሥዋዕትከእኔጋርአለኝ; ስእለቴንፈጸምሁ።

15፤ስለዚህ፡ፊትኽን፡እፈልግ፡ተግጬ፡ላገ ናኝኽ፡ወጣሁ፥አገኝኽምም።

16መኝታዬንምበጨርቅመሸፈኛ፣በተቀረጸ ሥራ፣በጥሩየግብፅበተልባእግርአጌጥሁ።

17መኝታዬንከርቤ፣እሬትናቀረፋንቀባሁ።

18ኑ፥እስከጥዋትድረስበፍቅርእንርካ፤ በፍቅርራሳችንንእናጽና።

19ጐበዝበቤቱየለምና፥ብዙመንገድ ሄዶአልና።

20የብርከረጢትወስዶበቀጠረውቀንወደቤቱ ይመጣል።

21በብዙውብንግግሯተወው፥በከንፈሯም ሽንገላአስገደደችው።

22በሬለመታረድእንደሚሄድ፥ሰነፍምግንድ ለመገሠጽወዲያውይከተላት።

23ፍላጻጉበቱንእስኪመታድረስ;ወፍወደ ወጥመድእንደሚቸኵል፥ለነፍሱምእንደሆነ

በእርስዋምብዙጽኑዓንሰዎችተገድለዋል።

27ቤትዋወደሲኦልመንገድነውወደሞት እልፍኝምይወርዳል።

ምዕራፍ8

1ጥበብአትጮኽምን?ማስተዋልስድምፅዋን አወጣን?

2በኮረብታመስገጃዎችላይበመንገድዳር በመንገድላይትቆማለች።

3በደጆች፣በከተማይቱመግቢያ፣በደጅ መግቢያላይትጮኻለች።

4እናንተሰዎችሆይወደእናንተእጠራለሁ; ድምፄምለሰውልጆችነው።

5እናንተአላዋቂዎች፥ጥበብንአስተውሉ፥ እናንተምደንቆሮች፥አስተዋይልብሁኑ።

6ስሙ;ስለመልካምነገርእናገራለሁና; የከንፈሬምመክፈቻቅንነገርይሆናል።

7አፌእውነትንይናገራልና;

በከንፈሮቼዘንድአስጸያፊነው።

8የአፌቃልሁሉበጽድቅነው፤በእነርሱ ውስጥጠማማወይምጠማማነገርየለም።

ሁሉምለአስተዋይየተካኑናቸው፥ እውቀትንምለሚያገኙቅንናቸው።

ብሩንሳይሆንተግሣጼንተቀበሉ።እና ከወርቅይልቅእውቀት.

ጥበብከቀይዕንቍትሻላለችና።እና የሚፈለጉትነገሮችሁሉከእሱጋርሊወዳደሩ አይችሉም.

እኔጥበብበብልሃትእኖራለሁ፥ የጥበብንምፍጥረትእውቀትአግኝቻለሁ።

እግዚአብሔርንመፍራትክፋትንመጥላት ነው፤ትዕቢትንናትዕቢትንክፉመንገድንም ጠማማውንአፍእጠላለሁ።

14ምክርናጤናማጥበብየእኔነው፤እኔ ማስተዋልነኝ።ጥንካሬአለኝ።

15ነገሥታትበእኔይነግሳሉ፥አለቆችም ፍትሕንያዛሉ።

16አለቆችበእኔይገዛሉ፥መኳንንትም፥ የምድርምፈራጆችሁሉ።

17የሚወዱኝንእወዳቸዋለሁ;በማለዳ የሚሹኝምያገኙኛል።

18ሀብትናክብርበእኔዘንድናቸው፤አዎን፣ ዘላቂሀብትናጽድቅ።

19ፍሬዬከወርቅናከጥሩወርቅይሻላል። ገቢዬምከምርጥብርይበልጣል።

20በጽድቅመንገድ፥በፍርድመንገድመካከል እመራለሁ።

21፤የሚወዱኝንሀብትአወርስዘንድ። ሀብታቸውንምእሞላለሁ።

25ተራሮችሳይቀመጡ፥ከኮረብቶችምበፊት እኔተወለድሁ።

26ገናምድርንወይምዕርሻንወይምየዓለሙን ትቢያክፍልአልፈጠረም።

27ሰማያትንባዘጋጀጊዜእኔበዚያነበርሁ፤ በጥልቁላይዙሩንባዘጋጀጊዜ።

28ደመናንበላይባጸናጊዜ፥የጥልቁን ምንጮችባጸናጊዜ፥

29፤ውኆች፡ትእዛዙን፡እንዳያተላለፉ፡ለባ ሕር፡በሰጠ፡ጊዜ፡ምድርን፡በመሠረተ፡ጊዜ ።

30እኔምከእርሱጋርእንደተወለድሁከእርሱ ጋርነበርሁ፤ዕለትዕለትምደስይለኝ ነበር፥ሁልጊዜምበፊቱደስይለኛል።

31፤በምድር፡ምድር፡ላይ፡ደስ፡ይላል። ደስታዬምበሰውልጆችላይሆነ።

32፤አሁንም፥ልጆቼሆይ፥ስሙኝ፤መንገዴን የሚጠብቁብፁዓንናቸውና።

33ተግሣጽንስሙ፥ጠቢባንምሁኑ፥

አትክዱም።

34የሚሰማኝሰውምስጉንነውዕለትዕለት በቤቴበደጄየሚተጋየደጄንምመቃን

የሚጠብቅ።

35የሚያገኘኝ ሕይወትን አገኘ

በእግዚአብሔርምዘንድሞገስንያገኛል።

36በእኔላይየሚበድልግንነፍሱን

ይበድላል፤የሚጠሉኝሁሉሞትንይወዳሉ።

ምዕራፍ9

1ጥበብቤትዋንሠራች፥ሰባትምምሰሶችዋን ቈረጠች።

2እንስሶቿንአርዳለች;የወይንጠጅዋን ቀላቅላለች;ገበታዋንምአዘጋጀች።

3ባሪያዎቿንሰደደችበከተማይቱምከፍታዎች ላይትጮኻለች።

4አላዋቂወደዚህይግባ፤ማስተዋል የጎደለውንግንአለችው።

5ኑ፥ከእንጀራዬብላ፥የደባለቅሁትንም ወይንጠጣ።

6ሰነፎችንትተህበሕይወትኑር; በማስተዋልምመንገድሂዱ።

7ፌዘኛንየሚዘልፍእፍረትያገኛል፤ ኀጥኣንንምየሚገሥጽለራሱእድፍያገኛል።

8ፌዘኛንአትገሥጸው፥እንዳይጠላህምጠቢብ ሰውንገሥጸውይወድሃል።

9ጠቢብሰውንተግሣጽይበልጥጠቢብ ይሆናል፤ጻድቅንሰውተማር፥መማርንም ይጨምራል።

10የጥበብመጀመሪያእግዚአብሔርንመፍራት ነው፤ቅዱሱንምማወቅማስተዋልነው።

11፤ዕድሜህበእኔይበዛል፥የሕይወትህም ዘመንይበዛል።

12ጠቢብብትሆንለራስህጠቢብትሆናለህ፤ ብትስቅግንአንተብቻህንትሸከማለህ።

13ሰነፍሴትትጮኻለች፤እርስዋአላዋቂ ናት፥አንዳችምአታውቅም።

14በቤቷደጃፍበከተማይቱምመስገጃዎች ወንበርላይተቀምጣለችና። 15

17የተሰረቀውኃጣፋጭነው፤በስውር የሚበላምእንጀራያማረነው።

18እርሱግንሙታንበዚያእንዳሉአያውቅም። እናእንግዶቿበገሃነምጥልቅውስጥእንዳሉ ምዕራፍ10

1የሰሎሞንምሳሌዎች።ጠቢብልጅአባቱን ደስያሰኛል፤ሰነፍልጅግንለእናቱኀዘን ነው።

2የኃጢአትመዝገብምንምአይጠቅምም፤ጽድቅ ግንከሞትያድናታል።

3እግዚአብሔርየጻድቃንንነፍስእንድትራብ አይፈቅድም፤የኀጥኣንንሀብትግን ይጥላል።

4ታካችእጅየሚሠራድሀይሆናል፤የትጉእጅ ግንባለጠጋታደርጋለች።

5በበጋየሚሰበስብጠቢብልጅነው፤በመከር የሚተኛግንየሚያሳፍርልጅነው።

6በረከትበጻድቅራስላይነው፤የኀጥኣንን አፍግንግፍይከድነዋል።

7የጻድቅመታሰቢያለበረከትነው፤የኀጥኣን ስምግንይጠፋል።

8በልቡጠቢብየሆነትእዛዝንይቀበላል፤ ተላላሰነፍግንይወድቃል።

9በቅንነትየሚሄድበእውነትይሄዳል፤ መንገዱንየሚያጣምምግንይታወቃል።

10በዓይንየሚጠቅስኀዘንንያመጣል፤ተላላ ሰነፍግንይወድቃል።

የጻድቅሰውአፍየሕይወትምንጭነው፤ የኀጥኣንንአፍግንግፍይከድነዋል።

ጥላቻጠብንታስነሣለች፤ፍቅርግን ኃጢአትንሁሉይሸፍናል።

በአስተዋይሰውከንፈርጥበብትገኛለች፤ በትርግንአእምሮለሌለውሰውጀርባነው።

ጠቢባንእውቀትንያከማቻሉ፤የሰነፎች አፍግንለጥፋትቅርብነው።

15የባለጠጋሀብትየጸናችከተማናትየድሆች ጥፋትድህነታቸውነው።

የጻድቃንድካምወደሕይወትይመራል፤ የኀጥኣንፍሬኃጢአትንያደርጋል።

17ተግሣጽንየሚጠብቅበሕይወትመንገድ ነው፤ተግሣጽንየሚቀበልግንይስታል።

18በሐሰተኛከንፈርጥልንየሚሰውር፥ ስድብንምየሚናገርተላላነው።

19ከቃልብዛትኃጢአትአይታጣም፤ከንፈሩን የሚገታግንጠቢብነው።

20የጻድቅምላስእንደተመረቀብርነው፤ የኀጥኣንልብከንቱነው።

21የጻድቃንከንፈርብዙዎችንትመግባለች፤ ሰነፎችግንጥበብከማጣትየተነሣይሞታሉ። 22የእግዚአብሔርበረከትባለጠጋ

25ዐውሎነፋስእንደሚያልፍኀጥእም ከእንግዲህወዲህየለም፤ጻድቅግን የዘላለምመሠረትነው።

26ሆምጣጤለጥርስ፥ጢስምለዓይንእንደ ሆነ፥እንዲሁታካችለላኪነው።

27እግዚአብሔርንመፍራትዕድሜንይረዝማል የኃጥኣንግንዓመታትታጥራለች።

28የጻድቃንተስፋደስታነው፤የኀጥኣን ተስፋግንይጠፋል።

29የእግዚአብሔርመንገድለቅኖችብርታት ነው፤ጥፋትግንዓመፅንለሚያደርጉነው።

30ጻድቅለዘላለምአይናወጥም፤ኀጥኣንግን በምድርላይአይቀመጡም።

31የጻድቅአፍጥበብንያወጣልጠማማምላስ ግንይቈረጣል።

32የጻድቅከንፈሮችደስየሚያሰኙትን ያውቃሉ፤የኀጥኣንአፍግንጠማማነትን ይናገራል።

ምዕራፍ11

1የውሸትሚዛንበእግዚአብሔርፊትአስጸያፊ ነው፤የጽድቅሚዛንግንደስይለዋል።

2ትዕቢትከመጣችእፍረትትመጣለች፤

በትሑታንዘንድግንጥበብትገኛለች።

3የቅኖችቅንነታቸውትመራቸዋለች፤ የዓመፀኞችጠማማነትግንታጠፋቸዋለች።

4በቍጣቀንባለጠግነትአትጠቅምም፤ጽድቅ ግንከሞትታድናለች።

5የፍጹምሰውጽድቅመንገዱንያቀናል፤

ኀጥእግንበኃጢአቱይወድቃል።

6የቅኖችጽድቅያድናቸዋል፤ተላላፊዎችግን በክንፋቸውይጠመዳሉ።

7ክፉሰውሲሞትተስፋውይጠፋል የዓመፀኞችምተስፋይጠፋል።

8ጻድቅከመከራይድናል፥ኃጢአተኛውም በእርሱፋንታይመጣል።

9ግብዝበአፉባልንጀራውንያጠፋል፤ጻድቅ ግንበእውቀትይድናል።

10ለጻድቃንመልካምበሆነጊዜከተማይቱ ሐሤትታደርጋለች፤ኃጥኣንምሲጠፉእልልታ ይሆናል።

11በቅኖችበረከትከተማከፍከፍአለች በኃጥኣንአፍግንትገለበጣለች።

ጥበብየጎደለውባልንጀራውንይንቃል፤ አስተዋይሰውግንዝምይላል።

13ሐሜተኛምሥጢርንይገልጣል፤መንፈሱ ታማኝየሆነግንነገሩንይሰውራል።

14ምክርከሌለሕዝብይወድቃል፤በመካሪዎች ብዛትግንደኅንነትአለ።

15ለእንግዳየሚዋስይዋዋል፤ዋስንየሚጠላ ግንየታመነነው።

16ቸርሴትክብርንታገኛለች፥ብርቱዎችም ባለጠግነትንይይዛሉ።

17መሐሪሰውለነፍሱበጎያደርጋል፤ጨካኝ ግንሥጋውንይጐዳል።

18ኀጥኣንተንኰልንይሠራል፤ጽድቅን የሚዘራግንእውነተኛዋጋአለው።

22የወርቅጌጣጌጥበእሪያአፍንጫውስጥ እንዳለች፣እንዲሁየማታስብቆንጆሴት ናት።

23የጻድቃንምኞትመልካምብቻነው፤ የኀጥኣንተስፋግንቁጣነው።

19ጽድቅወደሕይወትእንደሚመራ፥እንዲሁ ክፋትንየሚከተልእስከሞትድረስ ይከተለዋል። 20

የሚበትናየሚያድግአለ፤ከሚገባውበላይ የሚከለክለውግንወደድህነትየሚሄድአለ።

25የልግስናነፍስትጠግባለች፥የሚያጠጣም እርሱደግሞይጠጣል።

26፤እህልን የሚከለክል ሕዝብ ይረግመዋል፤በረከትግንበሚሸጥበትራስ ላይይሆናል።

27መልካምን የሚፈልግ ሞገስን

28በሀብቱየሚታመንይወድቃል፤ጻድቅግን እንደቅርንጫፍያብባል።

ሰነፍምለልብጠቢብባሪያይሆናል።

30የጻድቃንፍሬየሕይወትዛፍነው፤ ነፍሶችንምየሚገዛጠቢብነው።

31፤እነሆ፥ጻድቅበምድርላይብድራትን ያገኛሉ፤ይልቁንኃጥኣንናኃጢአተኛ ይልቁንስ። ምዕራፍ12

1ተግሣጽንየሚወድድእውቀትንይወድዳል፤ ዘለፋንየሚጠላግንደንቆሮነው።

2ደግሰውከእግዚአብሔርዘንድሞገስን ያገኛል፤ተንኰለኛውንግንይፈረድበታል።

3ሰውበኃጢአትአይጸናም፤የጻድቃንሥር ግንአይናወጥም።

4ልባምሴትለባልዋዘውድናት፤የምታሳፍር ግንበአጥንቱውስጥእንደበሰበሰነው።

5የጻድቃንአሳብቅንነውየኀጥኣንምክር ግንተንኰልነው።

6የኀጥኣንቃልደምለማግኘትያደባሉ፤ የቅኖችአፍግንያድናቸዋል።

7ኃጥኣንይገለበጣሉ፥አይገኙምም፤ የጻድቃንቤትግንይቆማል።

8ሰውእንደጥበቡይመሰገናል፤ጠማማልቡ ግንየተናቀነው።

9፤ራሱንከሚያከብርናእንጀራከማጣውይልቅ የተናቀ፥ባሪያምያለውይሻላል።

10ጻድቅሰውለአውሬውሕይወትይመለከታል፤ የኀጥኣንምሕረትግንጨካኝነው።

15የሰነፍመንገድበዓይኑየቀናችናት፤ ምክርንየሚሰማግንጠቢብነው።

16የሰነፍቍጣወዲያውይታወቃል፤አስተዋይ ሰውግንነውርንይሸፍናል።

17እውነትንየሚናገርጽድቅንይናገራል፤ ሐሰተኛምስክርግንተንኰልንይናገራል።

18ሰይፍእንደሚወጋየሚናገርአለ፤ የጠቢባንምላስግንጤናነው።

19የእውነትከንፈርለዘላለምጸንቶ

ይኖራል፤ሐሰተኛምላስግንለቅጽበትነው።

20ክፉንበሚያስቡልብውስጥተንኰልአለ፤

የሰላምአማካሪዎችግንደስታአላቸው።

21በጻድቅላይክፉነገርአይደርስበትም፤

ኀጥኣንግንበክፉይጠግባሉ።

22ውሸተኛከንፈሮችበእግዚአብሔርፊት አስጸያፊናቸው፤እውነትንየሚያደርጉግን በእርሱዘንድየተወደዱናቸው።

23 አስተዋይ ሰው እውቀትን ይሰውራል።የሰነፎችልብግንስንፍናን ያውጃል።

24የትጉእጅትገዛለች፤ታካችግንበግብር በታችይሆናል።

25በሰውልብውስጥኀዘንያጎነበሰዋል፤ መልካምቃልግንደስያሰኘዋል።

26ጻድቅከባልንጀራውይበልጣል፤የኀጥኣን መንገድግንታታልላቸዋለች።

27ታካችሰውለማደንየወሰደውን አይበስልም፤የትጉሰውሀብትግንየከበረ ነው።

28በጽድቅመንገድሕይወትናት፤በመንገዱም ሞትየለም።

ምዕራፍ13

1ጠቢብልጅየአባቱንተግሣጽይሰማል፤ ፌዘኛግንተግሣጽንአይሰማም።

2ሰውከአፉፍሬመልካምንይበላል፤ የዓመፀኞችነፍስግንግፍንትበላለች።

3አፉንየሚጠብቅነፍሱንይጠብቃል፤

ከንፈሩንየሚከፍትግንጥፋትአለበት።

4የታካችነፍስትመኛለችአንዳችም አታገኝም፤የትጉነፍስግንትጠግባለች።

5ጻድቅሰውውሸትንይጠላል፤ኀጥእግን የተጸየፈነው፤ያፍራል።

6ጽድቅበመንገድላይየሚቆመውን ትጠብቃለች፤ኃጢአትግንኃጢአተኛውን ታጠፋለች።

7ራሱንባለጠጋየሚያደርግነገርግንምንም የለውም፤ራሱንድሀየሚያደርግነገርግን ብዙሀብትያለውአለ።

8የሰውየሕይወትቤዛሀብቱነው፤ድሀግን ተግሣጽንአይሰማም።

9የጻድቃንብርሃንደስይለዋልየኃጥኣን መብራትግንይጠፋል።

10በትዕቢትብቻጠብትገኛለች፤ጥበብግን በተማከሩዘንድትገኛለች።

11በከንቱየተገኘሀብትይቀንሳል፤በድካም የሚከማቸግንበዝቶአል።

12የዘገየተስፋልብንታሞዋለች፤ምኞት በመጣችጊዜግንየሕይወትዛፍናት።

13ቃሉንየናቀይጠፋል፤ትእዛዝንየሚፈራ ግንዋጋውንያገኛል።

የሕይወትምንጭነው።

15መልካምማስተዋልሞገስንይሰጣል፤ የዓመፀኞችመንገድግንከባድነው።

16አስተዋይሁሉእውቀትንያደርጋል፤ሰነፍ ግንስንፍናውንይገልጣል።

17ክፉመልእክተኛበክፋትውስጥይወድቃል፤ የታመነመልእክተኛግንጤናነው።

18ድህነትናእፍረትተግሣጽንቸልለሚል ይሆናል፤ዘለፋንየሚቀበልግንይከብራል።

19የተፈጸመምኞትለነፍስጣፋጭነው፤ ሰነፎችግንከክፉመራቅአስጸያፊነው።

20ከጠቢባንጋርየሚሄድጠቢብይሆናል የሰነፎችባልንጀራግንይጠፋል።

ኃጢአተኞችንክፋትያሳድዳቸዋል፤ ለጻድቃንግንመልካምንብድራትያገኛሉ።

22ደግሰውለልጁልጆችርስትንይተዋል፥ የኃጢአተኛምሀብትለጻድቅተሰጥቷል።

23በድሆችእርሻውስጥብዙመብልአለፍርድ ከማጣትየተነሣግንይጠፋል።

24በትሩንየሚራራሰውልጁንይጠላል፤ የሚወደውግንተግቶይገሥጻል።

25ጻድቅነፍሱንእስክትጠግብድረስ ይበላል፤የኀጥኣንሆድግንይርቃል። ምዕራፍ14

1ጠቢብሴትሁሉቤትዋንትሠራለች፤ሰነፍ ሴትግንበእጅዋታፈርሰዋለች።

2በቅንነቱየሚሄድእግዚአብሔርንይፈራል፤ በመንገዱጠማማግንይንቀዋል።

3በሰነፍአፍየትዕቢትበትርአለ፤ የጠቢባንከንፈርግንትጠብቃቸዋለች።

4በሬበሌለበትጋጣውንጹሕነው፤ብዙጭማሪ ግንበበሬውብርታትነው።

5የታመነምስክርአይዋሽም፤ሐሰተኛምስክር ግንውሸትንይናገራል።

6ፌዘኛጥበብንይፈልጋልአያገኛትም፤ እውቀትግንለአስተዋይቀላልነው።

7ከሰነፍሰውፊትራቅ፥በእርሱዘንድ የእውቀትከንፈርንካላወቅህ።

የአስተዋዮችጥበብመንገዱንያስተውል ዘንድነው፤የሰነፎችስንፍናግንሽንገላ ነው።

9ሰነፎችበኃጢአትይሳለቃሉ፤በጻድቃን ዘንድግንጸጋአለ።

ልብየራሱንምሬትያውቃል;እንግዳም ከደስታውጋርአይገናኝም።

11የኀጥኣንቤትይፈርሳል፤የቅኖችድንኳን ግንትለመልማለች።

12ለሰውቅንየምትመስልመንገድአለች ፍጻሜዋግንየሞትመንገድነው።

13በሳቅውስጥእንኳልብያዝናል;የደስታም መጨረሻትዕቢትነው።

14፤ልቡከዳተኛበራሱመንገድይጠግባል፥ ደግምሰውከራሱይጠግባል።

18አላዋቂዎችስንፍናንይወርሳሉ፤ አስተዋዮችግንየዕውቀትንዘውድ ተጭነዋል።

19ክፉዎችበበጎዎችፊትይሰግዳሉ; ኃጢአተኞችምበጻድቃንደጃፍ።

20ድሀበባልንጀራውዘንድይጠላል፤ባለጠጋ ግንብዙወዳጆችአሉት።

21ባልንጀራውንየሚንቅኀጢአትይሠራል ለድሆችግንምሕረትንየሚያደርግምስጉን ነው።

22ክፉንየሚያስቡአይስቱምን?ምሕረትና

እውነትግንመልካምንለሚያስቡይሆናል።

23፤በድካም፡ዅሉ፡ትርፍ፡አለ፤የከንፈሮች ፡ቃል፡ግን፡ወደ፡ጥፋት፡ብቻ።

24የጠቢባንዘውድባለጠግነታቸውነው፤ የሰነፎችስንፍናግንስንፍናነው።

25እውነተኛምስክርነፍሳትንያድናል፤ ሸንጋይምስክርግንበሐሰትይናገራል።

26እግዚአብሔርንመፍራትጽኑመታመንአለ

ለልጆቹምመሸሸጊያስፍራአላቸው።

27ከሞትወጥመድይርቅዘንድእግዚአብሔርን መፍራትየሕይወትምንጭነው።

28በሕዝብብዛትየንጉሥክብርአለ፤በሕዝብ እጥረትግንአለቃጥፋትአለ።

29ለትዕግሥተኛሰውአስተዋይነው፥በነፍሱ የቸኮለግንስንፍናንከፍያደርጋል።

30ጤናማልብየሥጋሕይወትነው፤ቅንዓትግን የአጥንትመበስበስነው።

31ድሀንየሚያስጨንቅፈጣሪውንይሰድባል፤

የሚያከብረውግንለድሆችይራራል።

32ኀጥእበኃጢአቱተባረረ፤ጻድቅግንበሞቱ ተስፋያደርጋል።

33ጥበብበአስተዋይልብታደርጋለች፤ በሰነፍመካከልግንትገለጣለች።

34ጽድቅሕዝብንከፍከፍታደርጋለችኃጢአት ግንለሕዝብሁሉስድብነው።

35የንጉሥሞገስለጠቢብባሪያነው፤ቍጣው በሚያሳፍርሰውላይነው።

ምዕራፍ15

1ለስለስያለመልስቍጣንይመልሳል፤ክፉ ቃልግንቍጣንያስነሣል።

2የጠቢባንምላስበቅንነትይናገራል፤ የሰነፎችአፍግንስንፍናንያፈሳል።

3የእግዚአብሔርዓይኖችበየስፍራውናቸው ክፉዎችንናደጉንያዩ።

4ጤናማምላስየሕይወትዛፍነው፤በእርሱ ጠማማነትግንመንፈስንመሰበርነው።

5ሰነፍየአባቱንተግሣጽይንቃል፤ዘለፋን የሚቀበልግንአስተዋይነው።

6በጻድቅቤትብዙመዝገብአለ፤በኀጥኣን መዝገብግንመከራአለ።

7የጠቢባንከንፈርእውቀትንይበተናል፤ የሰነፍልብግንእንዲህአያደርግም።

8የኀጥኣንመሥዋዕትበእግዚአብሔርፊት አስጸያፊነው፤የቅኖችጸሎትግንደስ ያሰኘዋል።

9የኃጥኣንመንገድበእግዚአብሔርዘንድ

አስጸያፊናት፤እርሱግንጽድቅን የሚከተልንይወዳል።

12ፌዘኛየሚዘልፈውንአይወድምወደ ጠቢባንምአይሄድም።

13ደስየሚያሰኝልብፊትንያበራል፤በልብ ኀዘንግንይሰበራል።

የአስተዋይልብእውቀትንይፈልጋል፤ የሰነፎችአፍግንስንፍናንይመግባል።

15የችግረኛውዘመንሁሉክፉነው፤ልቡደስ የሚያሰኘውግንሁልጊዜግብዣአለው።

16እግዚአብሔርንከመፍራትጋርያለጥቂት ነገርከብዙመዝገብናመከራይሻላል።

ከዕፅዋትየተቀመመራትፍቅርባለበት ከበሬሥጋናከጥላቻይሻላል።

18ቍጡሰውጠብንያነሣሣል፤ትዕግሥተኛግን ጠብንያበርዳል።

19የታካችሰውመንገድእንደእሾህቅጥር ናት፤የጻድቃንመንገድግንየጠራችናት።

20ጠቢብልጅአባቱንደስያሰኛል፤ሰነፍግን እናቱንይንቃል።

21፤ጥበብለሌለውሰውስንፍናደስታነው፤

23ሰውበአፉመልስደስይለዋል፤በጊዜውም የተባለውቃልምንኛመልካምነው!

24፤ከዚህ፡በታች፡ከሲኦል፡ያመልጥ፡ዘንድ ፡የሕይወት፡መንገድ፡ለጠቢብ፡ላይ፡ነው።

25እግዚአብሔርየትዕቢተኞችንቤት ያፈርሳል፤የመበለቲቱንዳርቻግን ያጸናል።

26የኀጥኣንአሳብበእግዚአብሔርዘንድ አስጸያፊነው፤የንጹሐንቃልግንደስ የሚያሰኝቃልነው።

27ለትርፍየሚጠማሰውቤቱንያስጨንቀዋል። ስጦታንየሚጠላግንበሕይወትይኖራል።

የጻድቅልብመልስለመስጠትያስባል፤ የኀጥኣንአፍግንክፉነገርንያፈሳል።

29እግዚአብሔርከኃጥኣንየራቀነው፤ የጻድቃንንጸሎትግንይሰማል።

የዓይኖችብርሃንልብንደስያሰኛል፥ የመልካምወሬምአጥንትንያበዛል።

የሕይወትንተግሣጽየሚሰማጆሮ በጥበበኞችመካከልይኖራል።

32ተግሣጽንየሚጠላነፍሱንይንቃል፤ ዘለፋንየሚሰማግንማስተዋልንያገኛል።

33እግዚአብሔርንመፍራትየጥበብትምህርት ነው፤ትሕትናምከክብርበፊትነው። ምዕራፍ

5በልቡየሚታበይሁሉበእግዚአብሔርፊት አስጸያፊነው፥በእጅምቢሆንሳይቀጣ አይቀርም።

6በምሕረትናበእውነትኃጢአትይነጻል፥ እግዚአብሔርንምበመፍራትሰዎችከክፋት ይርቃሉ።

7የሰውመንገድእግዚአብሔርንደስባሰኘ ጊዜጠላቶቹንከእርሱጋርያስማማል።

8ከጽድቅጋርያለጥቂትነገርያለአግባብ ከሚገኝታላቅገቢይሻላል።

9የሰውልብመንገዱንያዘጋጃል፤ እግዚአብሔርግንአካሄዱንያቀናል።

10መለኮታዊፍርድበንጉሥከንፈርነው፥ አፉምበፍርድአይተላለፍም።

11ትክክለኛሚዛንናሚዛንለእግዚአብሔር ነው፤የከረጢትሚዛንሁሉሥራውነው።

ኃጢአትንመሥራትበነገሥታትዘንድ አስጸያፊነው፤ዙፋኑበጽድቅይጸናልና።

13የጽድቅከንፈርየነገሥታትደስታነው፤ በትክክልየሚናገረውንምይወዳሉ።

14የንጉሥቍጣእንደሞትመልእክተኛነው፤ ጠቢብግንያረጋጋታል።

15በንጉሥፊትብርሃንሕይወትናት፤ጸጋውም እንደመጨረሻዝናብደመናነው።

16ጥበብንማግኘትከወርቅእንዴትይሻላል! ከብርምመመረጥንማስተዋልንለማግኘት!

17የቅኖችመንገድከክፋትመራቅነው፤ መንገዱንየሚጠብቅነፍሱንይጠብቃል።

18ትዕቢትጥፋትን፥የትዕቢትመንፈስም

ውድቀትንይቀድማል።

19ከትዕቢተኞችጋርምርኮንከመካፈል

ከትሑታንጋርበትሑትመንፈስመሆን ይሻላል።

20ነገርንበጥበብየሚያደርግመልካም

ነገርንያገኛል፤በእግዚአብሔርምየሚታመን እርሱምስጉንነው።

21ልባቸውጠቢብአስተዋይይባላል፥ የከንፈርምጣፋጭትምህርትንይጨምራል።

22ማስተዋልላለውየሕይወትምንጭነው፤

የሰነፎችምክርግንስንፍናነው።

23የጠቢብልብአፉንያስተምራል፥ በከንፈሩምላይትምህርትንይጨምራል።

24፤ያማረቃልእንደማርወለላነው፤ለነፍስ ጣፋጭለአጥንትምጤናነው።

25ለሰውቅንየምትመስልመንገድአለች ፍጻሜዋግንየሞትመንገድነው።

26የሚደክምለራሱይደክማል;አፉ ይናፍቃታልና።

27ኃጢአተኛሰውክፋትንይቆፍራል፥ በከንፈሩምውስጥእንደሚነድድእሳትአለ።

28ጠማማሰውጠብንይዘራል፥ሹክሹክታም የወዳጆችንአለቃይለያል።

29ግፈኛሰውባልንጀራውንያታልላል፥ መልካምምወደማይገባመንገድይመራዋል።

30ጠማማነገርያስብዘንድዓይኖቹን ጨፍነዋል፤ከንፈሩንነቅሎክፋትን ያደርጋል።

31ሽበቱበጽድቅመንገድቢገኝየክብር አክሊልነው።

32ቍጣየዘገየከኃያላንይሻላል።ከተማን

የደረቀቁራሽናጸጥታይሻላል።

2ጠቢብባሪያአሳፋሪልጅንይገዛል፥ በወንድማማችምመካከልርስትይሆናል።

ማሰሮውለብር፥እቶንምበወርቅነው፤ እግዚአብሔርግንልብንይመረምራል።

4ክፉአድራጊሐሰተኛከንፈሮችንይሰማል፤ ሐሰተኛምባለጌምላስንይሰማል።

በድሀላይየሚያፌዝፈጣሪውን ይሰድባል፤በመከራምየሚደሰትሳይቀጣ አይቀርም።

የልጆችልጆችየሽማግሌዎችዘውድናቸው; የልጆችምክብርአባቶቻቸውናቸው።

7መልካምንግግርለሰነፍአይገባውም፤ ይልቁንስውሸተኛከንፈርአለቃአይሆንም።

ጨካኝመልእክተኛይላክበታል።

12ሰነፍበስንፍናውሳይሆንከልጆችዋ የተነጠቀድብሰውንይገናኘው።

13በመልካምፋንታክፉንየሚመልስ፥ክፉ ከቤቱአያልፍም።

14የክርክርመጀመሪያውኃንእንደሚያፈስስ ነው፤ስለዚህምክርክርሳይገባበትተወው።

ኃጢአተኛውንየሚያጸድቅጻድቅንም የሚኮንንሁለቱምበእግዚአብሔርፊት አስጸያፊናቸው።

16በሰነፍእጅጥበብንለማግኘትለምንዋጋ አለው?ልብየለውምና?

ወዳጅሁልጊዜይወዳልወንድምምለመከራ ይወለዳል።

18አእምሮየጎደለውሰውእጁንይመታል፥ በባልንጀራውምፊትይታመማል።

19ጠብንየሚወድመተላለፍንይወድዳል፤ ደጁንምከፍየሚያደርግጥፋትንይፈልጋል።

20ጠማማልብያለውመልካምንአያገኝም፤ ጠማማምላስምያለውበክፉውስጥይወድቃል።

21ሰነፍንየወለደለኀዘኑያደርጋል፤ የሰነፍምአባትደስታየለውም።

ደስተኛልብእንደመድኃኒትመልካም ያደርጋል፤የተሰበረመንፈስግንአጥንትን ያደርቃል።

23ኀጥእሰውየፍርድንመንገድያጣመምዘንድ ከብብትመባይወስዳል።

24ጥበብበአስተዋይፊትናት;የሰነፍዓይን ግንበምድርዳርቻነው። 25ሰነፍልጅለአባቱሀዘንነው፥ ለወለደችውምመራራነው። 26ጻድቅንመቅጣትመልካምአይደለም፥ አለቆችንምበቅንነትመምታትመልካም አይደለም።

27ዐዋቂለቃሉይራራል፤አስተዋይምመንፈስ ያደረነው።

28ሰነፍዝምሲልጠቢብሆኖይቈጠራል፤ ከንፈሩንየሚዘጋምአስተዋይሰውተደርጎ

ይቆጠራል።

ምዕራፍ18

1ሰውየተለየውንበምኞትይሻልናከጥበብ

ሁሉጋርይተባበራል።

2ሰነፍማስተዋልንአይወድም፤ልቡይገለጥ ዘንድእንጂ።

3ኀጥኣንበመጣጊዜንቀትደግሞይመጣል፥ ከውርደትምጋር።

4፤የሰውአፍቃልእንደጥልቅውኃነው፥ የጥበብምምንጭእንደፈሳሽወንዝነው።

5የኀጥኣንንፊትመቀበልመልካምአይደለም ጻድቁንምበፍርድማፍረስ።

6የሰነፍከንፈርወደጠብትገባለች፥አፉም ግርፋትንይጠራል።

7የሰነፍአፍጥፋቱነው፥ከንፈሩምየነፍሱ ወጥመድነው።

8የተሸካሚቃልእንደቍስልነው፥ወደሆድም ውስጥይወርዳል።

9በሥራውምታካችወንድሙነው።

10የእግዚአብሔርስምየጸናግንብነው፤ ጻድቅወደእርሱሮጦበደኅናይኖራል።

11የባለጠጋሀብቱየጸናችከተማናት፥ በራሱምፈቃድእንደረጅምቅጥርናት።

12የሰውልብከመጥፋቱበፊትትዕቢተኛነው፥ ትሕትናምክብርንትቀድማለች።

13ነገሩንሳይሰማየሚመልስስንፍናናነውር ነው።

14የሰውመንፈስድካሙንይደግፈዋል፤

የቆሰለውንመንፈስግንማንሊሸከምይችላል?

15የአስተዋዮችልብእውቀትንያገኛል፤ የጠቢባንምጆሮእውቀትንትሻለች።

16፤የሰው፡መባ፡ታመቻችለት፡ታላላቆችንም ፊትአቀረበው።

17በገዛጉዳዩፊተኛየሆነጻድቅይመስላል። ጎረቤቱግንመጥቶመረመረው።

18ዕጣውክርክርንያስወግዳልበኃያላንም መካከልተለያየ።

19፤የተሰናከለወንድምመሸነፍከጸናች ከተማይልቅከባድነው፥ክርክራቸውምእንደ ግንብመወርወሪያነው።

20ሰውሆዱከአፉፍሬይጠግባል;በከንፈሩም ብዛትይሞላል።

21ሞትናሕይወትበምላስእጅናቸው፥ የሚወዱአትምፍሬዋንይበላሉ።

22ሚስትየሚያገኝመልካምነገርንአግኝቶ በእግዚአብሔርፊትሞገስንያገኛል።

23ድሆችልመናንይለምዳሉ;ባለጠጋግን

በቅንነትመልስይሰጣል።

24ወዳጆችያሉትሰውራሱንይገለጥ፤ ከወንድምይልቅየሚጠጋወዳጅአለ። ምዕራፍ19

1በከንፈሩጠማማናሰነፍከመሆንበቅንነቱ

3የሰውስንፍናመንገዱንያጣምማል፥ልቡም

4ባለጠግነትብዙጓደኞችንያደርጋል;ድሆች ግንከባልንጀራውተለያይተዋል።

5ሐሰተኛምስክርሳይቀጣአይቀርም፥ በሐሰትምየሚናገርአያመልጥም።

6ብዙዎችየአለቃውንሞገስይለምናሉ፤ሰውም ሁሉስጦታለሚሰጥወዳጅነው።

7፤የድሆች፡ወንድሞች፡ዅሉ፡ይጠሉታል፤ወዳ ጆቹስከእርሱእንዴትይራቅ?በቃላት ያሳድዳቸዋልነገርግንቸልተኞችናቸው።

8ጥበብንየሚያገኝነፍሱንይወዳልና ማስተዋልንየሚጠብቅመልካምነገርን ያገኛል።

9ሐሰተኛምስክርሳይቀጣአይቀርም፥ በሐሰትምየሚናገርይጠፋል።

10ለሰነፍደስታአይገባውም፤ባሪያ በመኳንንቱላይይገዛዘንድይልቁንስ።

ሰውጠቢብቍጣውንያዘገያል።ኃጢአትንም ማለፍለእርሱክብርነው።

12የንጉሥቍጣእንደአንበሳግሣትነው፤ ጸጋውግንበሣርላይእንደጠልነው። 13

ጠብየዘላለምጕድፍነው።

14ቤትናባለጠግነትየአባቶችርስትናቸው፥ አስተዋይምሚስትከእግዚአብሔርዘንድ ናት።

15ስንፍናከባድእንቅልፍይጥላል;ታካች ነፍስምትራባለች።

16ትእዛዝንየሚጠብቅነፍሱንይጠብቃል። መንገዱንየሚንቅግንይሞታል።

17ለድሆችየሚራራለእግዚአብሔርያበድራል; የሰጠውንምመልሶይከፍለዋል።

18ተስፋሳለልጅህንገሥጸው፥ነፍስህም ለጩኸቱአትራራ።

19የተቈጣሰውይቀጣዋል፤ታድነዋለህናግን ታደርገውዘንድይገባሃል።

20ምክርንስማተግሣጽንምተቀበልበፍጻሜህ ጠቢብትሆንዘንድ።

21በሰውልብውስጥብዙአሳብአለ;ነገርግን የእግዚአብሔርምክርእርሱይጸናል

22ቸርነቱየሰውምኞትነው፤ከሐሰተኛምድሀ ይሻላል።

እግዚአብሔርንመፍራትወደሕይወት ያዘነብላል፤ያለውምይጠግባል።በክፉ አይጎበኘውም።

24ታካችሰውእጁንበብብቱውስጥይሰውራል፥ ወደአፉምአይመልሰውም።

ፌዘኛንምቱ፥አላዋቂውምይጠነቀቃል፤ አስተዋይያለውንገሥጸው፥እውቀትንም ያስተውልበታል።

26አባቱንየሚያጠፋእናቱንምየሚያባርር፥ የሚያሳፍርናየሚነቅፍልጅነው።

ምዕራፍ20

1የወይንጠጅፌዘኛነው፥የሚያሰክርም መጠጥጠማማነው፥በእርሱምየሚስትሁሉ ጠቢብአይደለም።

2ንጉሥንመፍራትእንደአንበሳግሣትነው፤ የሚያስቈጣውምሰውበነፍሱላይይበድላል።

3ከክርክርቢቀርለሰውክብርነው፤ሰነፍ ሁሉግንጣልቃይገባዋል።

4ታካችከብርድየተነሣአያርስም፤ስለዚህ በመከርይለምናልአንዳችምአይኖረውም።

5ምክርበሰውልብእንደጥልቅውኃነው፤ አስተዋይሰውግንይሳባል።

6ብዙሰዎችእያንዳንዱየራሱንቸርነት

ያውጃል፤ታማኝንግንማንሊያገኝይችላል?

7ጻድቅበቅንነቱይሄዳል፤ልጆቹከእርሱ በኋላየተባረኩናቸው።

8በፍርድዙፋንላይየተቀመጠንጉሥክፋትን ሁሉበዓይኑይበትናል።

9ልቤንአነጻሁከኃጢአቴምንጹሕነኝየሚል ማንነው?

10ልዩልዩሚዛንናልዩልዩመስፈሪያሁለቱም በእግዚአብሔርፊትአስጸያፊናቸው።

11ሕፃንደግሞሥራውንጹሕእንደሆነበሥራው

ይታወቃል።

12የሚሰማጆሮናየሚያይዓይንእግዚአብሔር

ሁለቱንሠራ።

13ድህነትእንዳትሆንእንቅልፍን አትውደድ።ዓይንህንክፈትእንጀራም

ትጠግባለህ።

14ምንምአይደለም፥ከንቱነው፥ይላልገዥ፥ በሄደጊዜግንይመካል።

15ወርቅናየቀይዕንቍብዛትአለ፤የእውቀት ከንፈርግንየከበረዕንቁነው።

16ለእንግዳየተዋሰውንልብሱንውሰድ፥ ለእንግዳምመያዣውሰድ።

17የሽንገላእንጀራለሰውጣፋጭነው፤በኋላ ግንአፉበጠጠርይሞላል።

18አሳብሁሉበምክርይጸናል፥በመልካምም

ምክርተዋጉ።

19እንደተረትየሚመላለስምሥጢርን ይገልጣል፤ስለዚህበከንፈሩከሚያታልልጋር አትጣላ።

20አባቱንወይምእናቱንየሚሰድብመብራቱ በድቅድቅጨለማይጠፋል።

21፤ርስት፡በመጀመሪያ፡በችኮላ፡ይገኛል፤ ፍጻሜውግንአይባረክም።

22ክፉውንእመልሳለሁአትበል። እግዚአብሔርንጠብቅ፥ያድንህማል።

23ልዩልዩሚዛንበእግዚአብሔርፊት አስጸያፊነው፤እናየውሸትሚዛንጥሩ አይደለም.

24የሰውአካሄዱከእግዚአብሔርዘንድነው፤ ሰውመንገዱንእንዴትያስተውላል?

25የተቀደሰውንለሚበላ፥ለመጠየቅም ከተሳልበኋላለሰውወጥመድነው።

26ጠቢብንጉሥኃጢአተኞችንይበትናቸዋል፥ መንኮራኩሩንምበላያቸውያመጣል።

27የሰውመንፈስየሆድዕቃንሁሉየሚመረምር የእግዚአብሔርመብራትነው። 28ምሕረትናእውነትንጉሥንይጠብቁታል፤

ምዕራፍ21

የንጉሥልብእንደውኃፈሳሾች በእግዚአብሔርእጅነውወደወደደው ይለውጠዋል።

2የሰውመንገድሁሉበዓይኑየቀናችናት፤ እግዚአብሔርግንልብንይመረምራል።

3ፍርድንናፍርድንማድረግከመሥዋዕትይልቅ በእግዚአብሔርፊትየተወደደነው።

4ትዕቢተኛእይታናትዕቢተኛልብ የኃጥኣንንምማረስኃጢአትነው።

5የትጉህአሳብወደጥጋብብቻነው፤ነገር ግንለመፈለግየሚቻኮልሁሉእንጂ።

6በሐሰተኛምላስመዝገብማከማቸትሞትን ለሚሹወዲያናወዲህየሚወረወርከንቱነው።

7የኃጥኣንዝርፊያያጠፋቸዋል፤ምክንያቱም ፍርድለማድረግፈቃደኛአይደሉም።

8የሰውመንገድጠማማእንግዳናት፤ንጹሕ የሆነግንሥራውቅንነው።

9በሰፊቤትከጠበኛሴትጋርከመቀመጥ በሰገነትጥግመቀመጥይሻላል።

10የኀጥኣንነፍስክፋትንትመኛለች፥ ባልንጀራምበፊቱሞገስንአያገኝም።

11ፌዘኛበተቀጣጊዜአላዋቂጠቢብይሆናል፤ ጠቢብምበተማረጊዜእውቀትንይቀበላል።

12ጻድቅሰውየኀጥኣንንቤትበጥበብ ያስባል፤እግዚአብሔርግንኀጥኣንንስለ ክፋታቸውይገለብጣቸዋል።

13ከድሆችጩኸትየተነሣጆሮውንየሚደፍን እርሱደግሞይጮኻልእንጂአይሰሙም።

14በስውርመባቍጣንታበርዳለች፥በብብትም ውስጥያለዋጋብርቱቍጣን።

ጻድቅፍርድንያደርግዘንድደስታነው፤ ኃጢአትንለሚያደርጉግንጥፋትነው።

ከማስተዋልመንገድየሚስትሰውበሙታን ማኅበርውስጥይኖራል።

ተድላንየሚወድድድሀይሆናል፤የወይን ጠጅናዘይትንየሚወድባለጠጋአይሆንም።

18ኀጥኣንለጻድቅ፥ዓመፀኛምለቅኖችቤዛ ይሆናል።

19ከጨካኝናከቍጡሴትጋርከመቀመጥበምድረ በዳመቀመጥይሻላል።

20የተወደደሀብትናዘይትበጥበበኞችቤት አለ፤ሰነፍሰውግንያጠፋል።

21ጽድቅንናምሕረትንየሚከተልሕይወትንና ጽድቅንክብርንምያገኛል።

22ጠቢብሰውየኃያላንከተማንይነድዳል፥ የመተማመንዋንምኃይልይጥላል።

23አፉንናምላሱንየሚጠብቅነፍሱንከመከራ ይጠብቃል።

24ትዕቢተኛናትዕቢተኛፌዘኛነው፤

27የኀጥኣንመሥዋዕትአስጸያፊነው፤ ይልቁንስበክፉአእምሮባቀረበውጊዜ?

28ሐሰተኛምስክርይጠፋል፤የሚሰማግን ዘወትርይናገራል።

29ክፉሰውፊቱንያጠነክራል፤ቅኖችግን መንገዱንያቀናሉ።

30ጥበብናማስተዋልወይምምክር በእግዚአብሔርላይየለም።

31ፈረስለጦርነትቀንይዘጋጃል፤ደኅንነት ግንከእግዚአብሔርዘንድነው።

ምዕራፍ22

1መልካምስምከብዙባለጠግነትይሻላል፥ ከብርናከወርቅይልቅሞገስንመውደድ ይመረጣል።

2ባለጠጎችናድሆችበአንድነትተገናኙ፤ እግዚአብሔርሁሉንምፈጣሪነው።

3አስተዋይሰውክፉንአይቶይሰውራል፤ አላዋቂዎችግንያልፋሉይቀጣሉ።

4በትሕትናናእግዚአብሔርንመፍራት ባለጠግነትክብርሕይወትምነው።

5እሾህናወጥመድበጠማማመንገድላይናቸው ነፍሱንየሚጠብቅከእነርሱይርቃል።

6ሕፃንበሚሄድበትመንገድምራውበሸመገለም ጊዜከእርሱፈቀቅአይልም።

7ባለጠጋድሆችንይገዛል፥ተበዳሪም የአበዳሪባሪያነው።

8ኃጢአትንየሚዘራከንቱንያጭዳል፥ የቍጣውምበትርትደርቃለች።

9ዓይንያለውየተባረከነው፤ከእንጀራው ለድሆችይሰጣልና።

10ፌዘኛንአስወጣውጠብምይወጣል።አዎን፣ ጠብናስድብያቆማሉ።

11የልብንጽሕናንየሚወድድስለከንፈሩጸጋ ንጉሥወዳጁይሆናል።

12የእግዚአብሔርዓይኖችእውቀትን ይጠብቃሉ፥የደለኞችንምቃልይጥሳል።

13ታካችሰው፡በውጭአንበሳአለ፥ በአደባባይምእገደላለሁይላል። 14የእንግዶችሴትአፍጥልቅጒድጓድነው፤ በእግዚአብሔርየተጸየፈሰውይወድቃል።

15ስንፍናበሕፃንልብታስሮአል፤የተግሣጽ በትርግንከእርሱያርቃታል።

16ባለጠግነቱንእንዲያበዛድሀን የሚያስጨንቅ፥ለባለጠጋምየሚሰጥፈጽሞ ይጣል።

17ጆሮህንአዘንብል፥የጠቢባንንምቃል ስማ፥ልብህንምወደእውቀቴአድርግ።

18በውስጥህብትጠብቃቸውመልካምነገር ነውና፤በከንፈሮችህውስጥይጣበቃሉ።

19መታመኛህበእግዚአብሔርእንዲሆንእኔ ዛሬለአንተአስታወቅሁህ።

20በምክርናበእውቀትመልካምነገርን

አልጻፍሁልህምን?

21የእውነትንቃልእርግጠኝነትአስታውቅህ ዘንድ።ለሚልኩህየእውነትንቃልትመልስ ዘንድ?

22ድሀነውናድሀንአትዘርፈውችግረኛውንም በደጅአትጨክንበት።

23እግዚአብሔርፍርዳቸውንይሟገታልና፥

26አንተእጃቸውንከሚመቱትወይምበዕዳዋስ ከሚያዙትአትሁን።

27የምትከፍለውከሌለህአልጋህንከበታችህ ለምንይወስዳል?

28አባቶችህያኖሩትንየቀደመውንየድንበር ምልክትአታፍልስ።

29፤በሥራው፡የሚተጋ፡ሰው፡አየህን? በነገሥታትፊትይቆማል;በሰውፊት አይቆምም።

ምዕራፍ23

1ከገዥጋርለመብላትበተቀመጥህጊዜ በፊትህያለውንተግተህአስብ።

2፤አንተሰውእንደሆንህቢላዋበጉሮሮህ ላይአድርግ።

3መብልውንአትመኝ፤መብልአታላይነውና።

5፤ዓይንህንወደያልሆነነገር

ጣፋጭምግቡንምአትመኝ።

7በልቡእንዳሰበእንዲሁነውና፤ብላጠጣ፥ ይላልህ።ልቡግንከአንተጋርአይደለም።

8የበላህውንቁራሽትተፋለህ፥ጣፋጭም ቃልህንታጣለህ።

9በሰነፍጆሮአትናገር፥የቃልህንጥበብ ይንቃልና።

10አሮጌውንምልክትአታስወግድ;ወደድሀ አደጎችእርሻአትግባ።

11፤የሚቤዣቸውብርቱነውና፤ከአንተጋር ይከራከርሃል።

12ልብህንወደተግሣጽጆሮህንምወደእውቀት ቃል።

13ሕፃኑንተግሣጽንአትከልከል፤በበትር ብትደበድበውአይሞትምና።

በበትርትመታዋለህነፍሱንምከሲኦል ታድነዋለህ።

15ልጄሆይ፥ልብህጠቢብቢሆንልቤምየእኔም ሐሴትያደርጋል።

16ከንፈሮችህቅንነገርንሲናገሩኵላሊቶቼ ደስይላቸዋል።

17ልብህበኃጢአተኞችአይቅና፤አንተግን ቀኑንሙሉእግዚአብሔርንበመፍራትኑር።

18በእውነትፍጻሜነውና;ተስፋህም አይጠፋም።

19ልጄሆይ፥ስማ፥ጠቢብምሁን፥ልብህንም በመንገድምራ።

20በወይንጠጪዎችመካከልአትሁን

24የጻድቅአባትእጅግደስይለዋል፥

ጠቢብንምልጅየሚወልድበእርሱደስ ይለዋል።

25አባትህናእናትህደስይላቸዋል፥

የወለደችህምደስይላቸዋል።

26ልጄሆይ፥ልብህንስጠኝ፥ዓይንህም መንገዴንተመልከት።

27ጋለሞታጥልቅጉድጓድናትና፤እናእንግዳ የሆነችሴትጠባብጉድጓድናት

28እርስዋምእንደምርኮታደባለች፥ ተላላፊዎችንምበሰዎችመካከልታበዛለች።

29ወዮለትማንነው?ሀዘንያለውማንነው? ክርክርያለውማንነው?ጩኸትያለውማንነው? ያለምክንያትቁስልያለውማንነው?የዓይን

መቅላትያለውማንነው?

30በወይኑምጊዜብዙየሚዘገዩ;የተደባለቀ ወይንጠጅሊፈልጉየሚሄዱናቸው።

31ወደወይንጠጁበቀላጊዜ፥በጽዋውምውስጥ ቀለሟንበሰጠጊዜ፥በቅንነትምሲንቀሳቀስ ወደወይኑአትመልከት።

32በመጨረሻእንደእባብይነደፋልእንደ እሬትምይነድፋል።

33ዓይኖችህመጻተኞችንሴቶችያያሉ፥ ልብህምጠማማነገርንይናገራል።

34፤አንተበባሕርመካከልእንደሚተኛ፥ ወይምበቋጥኝራስላይእንደሚተኛ ትሆናለህ።

35መቱኝትላለህ፥እኔምአልታመምሁም፤ ደበደቡኝአልተሰማኝምም፤መቼእነቃለሁ?

አሁንምእንደገናእፈልገዋለሁ

ምዕራፍ24

1በክፉሰዎችላይአትቅናከእነርሱምጋር

መሆንንአትሻ።

2ልባቸውጥፋትንያስባልና፥ከንፈራቸውም ክፋትንያወራል።

3በጥበብቤትይሠራል;በመረዳትም ይመሰረታል፤

4ጓዳዎቹምበእውቀትበክቡርናበሚያምር ሀብትሁሉይሞላሉ።

5ጠቢብሰውብርቱነው;አዎን,እውቀትያለው ሰውጥንካሬንይጨምራል.

6በጥበብምክርትዋጋለህና፥በብዙ አማካሪዎችምዘንድደኅንነትአለ።

7ጥበብለሰነፍከፍከፍትላለችበበሩም ውስጥአፉንአልከፈተም።

8ክፉንለማድረግየሚያቅድተንኮለኛ ይባላል።

9የስንፍናአሳብኃጢአትነው፤ፌዘኛም በሰውፊትአስጸያፊነው።

10በመከራቀንብትደክምኃይልህትንሽነው።

11ወደሞትየተቃሉትንሊገደሉም የተዘጋጁትንታድነዋለህ?

12እነሆ፥እኛአላወቅነውምብትልልብን የሚያስበውአያስተውለውምን?ነፍስህንም የሚጠብቅአላወቀምን?ለእያንዳንዱስእንደ ሥራውአይመልስምን?

13ልጄሆይ፥መልካምነውናማርብላ።

ለጣዕምህየሚጣፍጥየማርወለላ። 14

16ጻድቅሰባትጊዜይወድቃልይነሣማል፤ ኀጥኣንግንበክፉይወድቃሉ።

17፤ጠላትህበወደቀጊዜደስአይበልህ፥ በወደቀምጊዜልብህደስአይለው።

18እግዚአብሔርአይቶእንዳያስከፋው፥ ቍጣውንምከእርሱእንዳይመልስ።

19በክፉሰዎችራስህንአትቈጣ፥በክፉዎችም አትቅና።

20ለክፉሰውዋጋየለውምና;የክፉዎችሻማ ይጠፋል።

21ልጄሆይ፥እግዚአብሔርንናንጉሡንፍራ፥ ከተለወጡትምጋርአትግባ።

22ጥፋታቸውበድንገትይነሣልና፥ የሁለቱንምጥፋትማንያውቃል?

23እነዚህምለጥበበኞችናቸው።በፍርድ ለሰውፊትማዳላትመልካምአይደለም።

24ኃጢአተኛውን።አንተጻድቅነህ፥እርሱን አሕዛብይረግማሉአሕዛብምይጸየፉታል።

28በባልንጀራህላይያለምክንያት

29፦እንዳደረገኝእንዲሁአደርገዋለሁ አትበል፤ለሰውምእንደሥራውእከፍላለሁ።

30በታካችዕርሻ፥አእምሮምበጎደለውሰው ወይንአትክልትአጠገብሄድሁ።

31፤እነሆም፥ሁሉ፡በሾህ፡አበቀ፥ፊቱንም፡ እሰር፡ሸፈነው፥የድንጋዩም፡ቅጥር፡ፈርሶ ፡ነበር።

32አየሁምተማርሁትምተመለከትሁትም ተማርሁም።

33ገናጥቂትተኛ፥ጥቂትተኛሁ፥ለመተኛት ጥቂትእጆቹንመታጠፍ።

34ድህነትህምእንደመንገደኛይመጣል፤ ፍላጎትህምእንደታጣቂነው።

ምዕራፍ25

1የይሁዳንጉሥየሕዝቅያስሰዎችየቀዱት የሰሎሞንምሳሌዎችናቸው።

2ነገርንመደበቅየእግዚአብሔርክብርነው፤ የነገሥታትክብርግንነገርንመመርመር ነው።

3ሰማይበቁመትምድርምጠልቃለች የነገሥታትምልብአይመረመርም።

4የብሩንዝገትውሰዱ፥ለቀጣሪውምዕቃ

8፤ባልንጀራህሲያሳፍርህበመጨረሻ የምታደርገውንእንዳታውቅወደክርክር ፈጥነህአትውጣ።

9ፍርድህንከባልንጀራህጋርተከራከር፤

ለሌላውምስጢርአታውቁ።

10፤ይህንም፡የሚሰማ፡እንዳይሸማቀቅ፡ስም ኽም፡እንዳያመልጥ።

11በቅንነትየተነገረቃልበብርሥዕልላይ እንዳለየወርቅፖምነው።

12የወርቅጉትቻናከጥሩወርቅጌጥ፥እንዲሁ ጠቢብተግሣጽበሚታዘዝጆሮላይነው።

13በመከሩጊዜየበረዶቅዝቃዜእንዲሁ የታመነመልእክተኛለላኩትነው፤የጌቶቹን ነፍስያሳርፋልና።

14በውሸትየሚመካሁሉዝናብእንደሌለበት ደመናናነፋስነው።

15አለቃታግሦይታገሣል፥ለስላሳምላስም አጥንትንይሰብራል።

16ማርአግኝተሃልን?ከርሱእንዳትጠግብና እንዳትተፋውየሚበቃህንብላ። 17እግርህንከባልንጀራህቤትአንሳ;በአንተ እንዳይደክምእናእንዳይጠላህ።

18በባልንጀራውላይበሐሰትየሚመሰክርሰው ጎራዴናሰይፍስለታምፍላጻነው።

19ታማኝባልሆነሰውበመከራጊዜመታመኛ እንደተሰበረጥርስናእንደተነጠቀእግር ነው።

20በብርድጊዜልብስንእንደሚያወልቅ፥ ሆምጣጤምበናሬድላይእንደሚገኝ፥እንዲሁ ለታመመልብየሚዘምርነው።

21ጠላትህቢራብእንጀራስጠው።ከተጠማም ውኃአጠጣው።

22በራሱላይየእሳትፍምትከምራለህና፥ እግዚአብሔርምይከፍልሃል።

23የሰሜንንፋስዝናብንያጠፋል፤እንዲሁም ተናዳቢምላስፊትየተቈጣፊትነው።

24ከጠበኛሴትጋርበሰፊቤትከመቀመጥ በሰገነትጥግመቀመጥይሻላል።

25ቀዝቃዛውኃለተጠማነፍስእንዲሁከሩቅ አገርየምሥራችነው።

26ጻድቅሰውበኀጥኣንፊትወድቆእንደ ተቀጠቀጠምንጭናእንደተበላሸምንጭነው።

27ብዙማርመብላትመልካምአይደለም፤ ስለዚህሰዎችየራሳቸውንክብርመፈለግ ክብርአይደለም።

28በመንፈሱላይየማይገዛእንደፈራርሳና ቅጥርየሌላትከተማነው።

ምዕራፍ26

1በረዶበበጋ፥በመከርምዝናብእንደሚሆን፥ እንዲሁክብርለሰነፍአይገባውም።

2ወፍእንደሚንከራተት፥ዋጣምእንደሚበር፥ እንዲሁእርግማንከንቱአይመጣም።

3አለንጋለፈረስ፥ልጓምለአህያ፥በትርም ለሰነፍጀርባ።

4አንተደግሞእንዳትመስለውለሰነፍእንደ ስንፍናውአትመልስለት።

5በራሱአስተሳሰብጠቢብእንዳይሆንለሰነፍ እንደስንፍናውመልስለት።

6በሰነፍእጅመልእክትየሚልክእግሩን ይቆርጣልጉዳቱንምይጠጣል።

7፤የአንካሳ እግሮች

8ድንጋይንበወንጭፍእንደሚያስር፥ለሰነፍ ክብርየሚሰጥእንዲሁነው።

9እሾህበሰካራምእጅእንደሚገባ፥እንዲሁ ምሳሌበሰነፍአፍነው።

10ሁሉንየሠራታላቁአምላክለሰነፎች ዋጋቸውንይሰጣል፥ዓመፀኞችንምዋጋ ይሰጣል።

ውሻወደትፋቱእንደሚመለስ፣እንዲሁ ሰነፍወደስንፍናውይመለሳል።

ለራሱጠቢብየሆነንሰውታያለህን? ከእርሱይልቅየሰነፍተስፋአለ።

13ታካችሰው።በመንገድላይአንበሳአለ፤ አንበሳበጎዳናላይነው።

በሩበማጠፊያውላይእንደሚዞር፥እንዲሁ ታካችበአልጋውላይነው።

15ታካችሰውእጁንበብብቱውስጥይሰውራል። ወደአፉይመልሰውዘንድያሳዝነዋል።

16ታካችሰውማመዛዘንከሚችሉከሰባትሰዎች ይልቅጠቢብነው።

የሚገባውሻንጆሮየያዘውንይመስላል። 18

21ፍምለከሰልእንጨትምለእሳትነው፤ጠበኛ ሰውእንዲሁጠብያበራል።

22የተሸካሚቃልእንደቍስልነው፥ወደሆድም ውስጥይወርዳል።

23የሚቃጠሉከንፈሮችናክፉልብበብርዝገት እንደተከደነማድጋናቸው።

24፤የሚጠላበከንፈሩይዋሻል፥በእርሱም ተንኰልንያኖራል።

25መልካምሲናገርአትመኑትበልቡሰባት አስጸያፊነገርአለና።

26ጥላቸውበተንኰልየተከደነ፥ኃጢአቱ በማኅበሩሁሉፊትይገለጣል።

27ጕድጓድየሚቈፍርበውስጡይወድቃል፥ ድንጋይንምየሚንከባለልበእርሱላይ ይመለሳል።

28ሐሰተኛምላስየተጨነቁትንይጠላል፤ የሚያሸንፍምአፍጥፋትንይሠራል። ምዕራፍ27

1ነገበራስህአትመካ።ቀንየሚያመጣውን አታውቅምና።

2አፍህሳይሆንሌላሰውያመስግንህ። እንግዳነውእንጂየራስህከንፈር አይደለም።

3ድንጋይከብዶአሸዋውክብደትአለው

7የጠገበነፍስየማርወለላትጸየፋለች፤ ለተራበችነፍስግንመራራነገርሁሉጣፋጭ ነው።

8ከጎጆዋእንደሚንከራተትወፍ፥እንዲሁሰው

ከስፍራውየሚቅበዘበዝነው።

9ሽቱናሽቱልብንደስያሰኛሉ፤እንዲሁ የወዳጁጣፋጭበቅንምክርነው።

10ወዳጅህንናየአባትህንወዳጅአትተው፤ በመከራህምቀንወደወንድምህቤትአትግባ፤ ከሩቅወንድምይልቅየቅርብጎረቤት ይሻላልና።

11ልጄሆይ፥ጠቢብሁን፥ልቤንምደስ አሰኘው፥ለሚሰድበኝምመልስእሰጥዘንድ።

12አስተዋይሰውክፉውንአይቶይሸሽጋል። ተራሰዎችግንያልፋሉእናይቀጣሉ።

13ለእንግዳየተዋሰውንልብሱንውሰድ፥ ለእንግዳምመያዣውሰድ።

14፤በማለዳምሲነሣወዳጁንበታላቅድምፅ የሚባርክእንደእርግማንይቆጠርለታል።

15በዝናብቀንየማያቋርጥነጠብጣብናጠበኛ ሴትአንድናቸው።

16የሚሰወርአትሁሉነፋሱንይሰውራል፥ የቀኝእጁንምቅባትይሰውራል።

17ብረትብረትንይስላል;እንዲሁሰው የወዳጁንፊትይስላል።

18በለስንየሚጠብቅፍሬዋንይበላል፤ ጌታውንየሚጠብቅምይከብራል።

19፤ፊትለፊትበውኃፊትለፊትእንደሚታይ፥ እንዲሁየሰውልብለሰው።

20ሲኦልናጥፋትከቶአይሞላም፤ስለዚህ የሰውዓይንአይጠግብም።

21ድስትበብር፥እቶንምበወርቅ፥ሰውም ምስጋናውንያከብራል።

22ሰነፍንበሙቀጫውስጥበስንዴመካከል በትርፍብትጮህበትምስንፍናውከእርሱ አይራቀቅም።

23የመንጎችህንሁኔታለማወቅትጋ፥ ላሞችህንምመልካምተመልከት።

24ባለጠግነትለዘላለምአይደለምና፥

አክሊልምለልጅልጅይኖራልን?

25ገለባታየ፥የለመለመሣርምገልጦአል፥ የተራሮችምዕፅዋትተከማችተዋል።

26ጠቦቶቹለልብስህናቸው፥ፍየሎችምየሜዳ ዋጋናቸው።

27፤ለአንተም፡የፍየል፡ወተት፡ለአንተ፡ለ ቤትኽም፡መብል፡ለቈነጃጅትኽም፡እንጀራ፡ ይበቃሃል።

ምዕራፍ28

1ኀጥኣንማንምሳያሳድደውይሸሻሉ፤ጻድቃን ግንእንደአንበሳይደፍራሉ።

2ስለምድርኃጢአትአለቆችዋብዙናቸው፤ በአስተዋይናበአዋቂሰውግንሁኔታዋ ይረዝማል።

3ድሀንየሚያስጨንቅድሀሰውምግብን እንደማይተውእንደጠራራዝናብነው።

4ሕግንየሚተዉኀጥኣንንያመሰግናሉ፤ሕግን የሚጠብቁግንይሟገታሉ።

5ክፉሰዎችፍርድንአያስተውሉም፤ እግዚአብሔርንየሚሹግንሁሉን

8በአራጣናበግፍሀብቱንየሚያበዛ፥ለድሆች ለሚራራያከማቻል።

9ሕግንከመስማትጆሮውንየሚመልስጸሎቱ አስጸያፊነው።

10ጻድቅንበክፉመንገድየሚያስታቸውእርሱ ራሱወደጕድጓዱይወድቃል፤ቅኖችግንበጎ ነገርንይወርሳሉ።

11ባለጠጋለራሱጠቢብነው፤አስተዋይድሀ ግንይመረምረዋል።

ጻድቃንደስሲላቸውታላቅክብር አለ፤ኀጥኣንሲነሡግንሰውተሰውሯል።

13ኃጢአቱንየሚሰውርአይለማም፤ የሚናዘዝባትናየሚተዋትግንምሕረትን ያገኛል።

14ሁልጊዜየሚፈራሰውምስጉንነው፤ልቡን የሚያጸናግንበክፉውስጥይወድቃል። 15እንደሚያገሣአንበሳናእንደሚርመሰመም

ጕድጓድይሸሻል።ማንምአያስቀረው።

በቅንነትየሚሄድይድናል፤በመንገዱ ጠማማግንወዲያውይወድቃል።

19ምድሩንየሚያርስእንጀራንይጠግባል፤ ምናምንቴዎችንየሚከተልግንድህነት ይበቃዋል።

20የታመነሰውበረከትንይበዛል፤ባለጠጋ ለመሆንየሚቸኵልግንንጹሕአይሆንም።

21ለሰውፊትማዳላትመልካምአይደለም፤ሰው ስለቍራሽእንጀራይበላልና።

22፤ባለጠጋለመሆንየሚቸኵልዓይንአዩ፥ ድህነትምእንዲመጣበትአያስብም።

23በአንደበትከሚያታልልይልቅሰውን የሚገሥጽበኋላሞገስንያገኛል።

አባቱንወይምእናቱንየሚሰርቅ፥ ኃጢአትምአይደለምየሚል።የአጥፊጓደኛም ያውነው።

25ትዕቢተኛሰውጠብንያነሣሣል፤ በእግዚአብሔርየሚታመንግንወፍራም ይሆናል።

26በልቡየሚታመንሰነፍነው፤በጥበብ የሚሄድግንእርሱይድናል።

27ለድሆችየሚሰጥአያጣምዓይኑንየሚሰውር ግንብዙእርግማንአለበት።

28ኃጥኣንሲነሱሰዎችይሸሸጋሉ፤ሲጠፉግን

3ጥበብንየሚወድአባቱንደስ ያሰኛል፤ከጋለሞቶችጋርየሚተባበርግን ገንዘቡንያጠፋል።

4ንጉሥበፍርድምድርንያጸናል፤መማለጃ የሚቀበልግንያፈርሳታል።

5ባልንጀራውንየሚያታልልሰውለእግሩ መረብንይዘረጋል።

6በክፉሰውኃጢአትወጥመድአለ፤ጻድቅግን ይዘምራልደስምይላል።

7ጻድቅየድሆችንፍርድያስተውላል፤ኀጥኣን ግንአያውቅም።

8ፌዘኞችከተማንወደወጥመድያመጣሉ፤ ጠቢባንግንቍጣንይመልሳሉ።

9ጠቢብሰውከሰነፍሰውጋርቢጣላ፥ቢቈጣም ቢስቅም፥ዕረፍትየለውም።

10ደምየተጠሙቅንሰዎችንይጠላሉ፤ጻድቅ ግንነፍሱንይፈልጋል።

11ሰነፍአእምሮውንሁሉይናገራል፤ጠቢብ ግንእስከበኋላይጠብቀዋል።

12አለቃውሸትንቢሰማአገልጋዮቹሁሉ ክፉዎችናቸው።

13ችግረኛናተንኰለኛውበአንድነት ተገናኙ፤ እግዚአብሔር ሁለቱንም ዓይኖቻቸውንያበራል።

14ለድሆችበቅንነትየሚፈርድንጉሥዙፋኑ ለዘላለምይጸናል።

15በትርናተግሣጽጥበብንይሰጣሉለራሱ የተተወልጅግንእናቱንያሳፍራል።

16ኃጥኣንሲበዙኃጢአትይበዛልጻድቃንግን

ውድቀታቸውንያያሉ።

17፤ልጅሽንቅጣው፥ያሳርፍሽማል። ለነፍስህምደስታንይሰጣል።

18ራእይከሌለሕዝብይጠፋል፤ሕግን የሚጠብቅግንምስጉንነው።

19ባሪያበቃላትአይገሠጽም፤ቢያስተውል አይመልስም።

20በቃሉየሚቸኵልሰውአየህን?ከእርሱ

ይልቅየሰነፍተስፋአለ።

21ባሪያውንከሕፃንነቱጀምሮየሚያሳድግ ለዘላለምልጁይሆናል።

22የተቈጣሰውጠብንያነሣሣል፥ቍጡምሰው ኃጢአትንበዛ።

23፤የሰው፡ትዕቢት፡ያዋርደዋል፡ክብር፡በ መንፈስ፡ትሑታንን፡ይረዳዋል።

24ከሌባጋርየሚተባበርነፍሱንይጠላል፤ መርገምንሰምቶአይገለጽም።

25ሰውንመፍራትወጥመድያመጣል፤ በእግዚአብሔርየሚታመንግንእርሱ ይሆናል።

26ብዙዎችየገዢውንሞገስይፈልጋሉ;የሰው ሁሉፍርድግንከእግዚአብሔርዘንድነው።

27ዓመፀኛበጻድቅዘንድአስጸያፊነው፥ በመንገድምየሚቀናበኃጥኣንዘንድ አስጸያፊነው።

ምዕራፍ30

1የያቄልጅየአጉርቃል፥ትንቢቱምነው፤ ሰውዮውለኢቲኤል፥ለኢቲኤልናለኡካል።

4ወደሰማይየወጣወይስየወረደማንነው? ነፋሱንበእጁየሰበሰበውማንነው?ውኃን በልብስያሰረማንነው?የምድርንዳርቻሁሉ ያጸናውማንነው?ታውቃለህስስሙማንነው? የልጁስስምማንነው?

የእግዚአብሔርቃልሁሉንጹሕነው፤ በእርሱለሚታመኑትጋሻነው።

6እንዳይነቅፍህውሸተኛምእንዳትሆንበቃሉ ላይአትጨምር።

7ሁለትነገርከአንተፈለግሁ፤ሳልሞት አትክዱኝ፤

8ከንቱነትንናሐሰትንከእኔአርቅ፤ ድህነትንናባለጠግነትንአትስጠኝ፤ለኔ የሚመችምግብአብላኝ፡-

9እንዳልጠግብእንዳልክድህ፥እግዚአብሔር ማንነው?

ወይምድሀእንዳልሆንእንዳልሰርቅ የአምላኬንምስምበከንቱእንዳልወስድ።

10እንዳይረግምህጥፋተኛምእንዳትሆን ባሪያንበጌታውላይአትከሰስ።

11አባቱንየሚሳደብእናቱንምየማይባርክ ትውልድአለ። 12በዓይናቸውንጹሕየሆነከርኩሰቱም ያልታጠበትውልድአለ።

14ድሆችንከምድርላይችግረኞችንምከሰዎች መካከልይበላዘንድጥርሱእንደሰይፍ መንጋጋውምእንደቢላየሆነትውልድአለ።

15ፈረሰኛዋ፡ስጡ፡ስጡ፡እያለችሁለት ሴቶችልጆችአሏት።ከቶየማይጠግቡሦስት ነገሮችአሉ፥አዎ፥አራትየማይባሉት፥ ይበቃልአይሉም።

16መቃብር;መካንምማኅፀን;በውሃያልተሞላ ምድር;ይበቃልየማይለውእሳት።

17በአባቱላይየምትቀልድለእናቱም መታዘዝንየምትንቅዓይንየሸለቆውቁራዎች ይነቅሉአታልአሞራምይበላታል።

18ለእኔየሚያስገርሙኝሦስትነገሮችአሉ፥ እኔምየማላውቃቸውአራቱናቸው።

19የንስርመንገድበአየርውስጥ;በዓለትላይ የእባብመንገድ;በባሕርመካከልየመርከብ መንገድ;እናየሰውመንገድከገረድጋር

20የአመንዝራሴትመንገድእንዲህነው፤ብላ አፏንታበሰችና፡-እኔክፉነገር አላደረግሁምብላለች።

21ምድርስለሦስትነገርትናወጣለች፥ስለ አራቱምአትሸከምም።

22ባሪያሲነግሥ;ሞኝምበስጋሲጠግብ;

23ለጸያፍሴትስታገባ።እናእመቤቷን የምትወርስሴትባሪያ

28ሸረሪትበእጅዋትይዛለች፥በነገሥታትም ቤትትገኛለች።

29መልካምየሚሄድሦስትነገርአለ፥አራቱም በመሄድያማሩናቸው።

30አንበሳከአራዊትመካከልየሚበረታ፥ ለማንምየማይመለስአንበሳ።

31ግራጫቀለም;አንድፍየልደግሞ; የሚነሣበትምየሌለበትንጉሥ።

32በትዕቢትህስንፍናሠርተህእንደሆነ፥ ክፉምአስብእንደሆነ፥እጅህንበአፍህላይ ጫን።

33፤ወተትመጮህቅቤንያወጣል፥አፍንጫም መጨማደድደምንያደርጋል፤እንዲሁቍጣን መሳብጠብንያወጣል።

ምዕራፍ31

1የንጉሥልሙኤልቃል፣እናቱያስተማረችው ትንቢት።

2ምንልጄ?የማኅፀኔምልጅምንድርነው? የስእለቴልጅስምንድርነው?

3ኃይልህንለሴቶችአትስጥ፥መንገድህንም ነገሥታትንለሚጠፉአትስጣቸው።

4ልሙኤልሆይ፥ለነገሥታትአይደለም፥

ነገሥታትምየወይንጠጅይጠጡዘንድ አይገባም።ለመኳንንትምብርቱመጠጥ።

5እንዳይጠጡ፥ሕግንምእንዳይረሱ፥ የችግረኛውንምፍርድእንዳያጣምሙ።

6ሊጠፋለተዘጋጀውሰውየሚያሰክርመጠጥን ስጡ፥ልባቸውለደነዘዘምየወይንጠጅስጡ።

7ይጠጣድህነቱንምይረሳ፥መከራውንም ከእንግዲህወዲህአያስብ።

8አፍህንስለዲዳዎችክፈትለጥፋትም ለተፈረደባቸውሁሉፍርድ።

9አፍህንክፈት፥በቅንነትምፍረድ፥ ለድሆችናለምስኪኖችምተከራከር።

10ልባምሴትንማንሊያገኛትይችላል?ዋጋዋ ከቀይዕንቍእጅግይበልጣልና።

11፤የባልዋ፡ልብ፡በእርስዋ፡ታምናለች፥እ

ርሱም፡ምርኮ፡አይሻለውም።

12በሕይወቷዘመንሁሉመልካም ታደርግለታለችእንጂክፉአታደርግም።

13፤የበግጠጕርንናየተልባእግርን ትሻለች፥በፈቃዷምበእጅዋትሠራለች።

14እርስዋእንደነጋዴዎችመርከቦችናት; ምግብዋንከሩቅታመጣለች።

15፤ገናሌሊትምሳለተነሥታለች፥ ለቤተሰቧምመብልንለገረዶችዋምእድል ፈንታትሰጣለች።

16እርሻንአይታገዛችው፤በእጅዋፍሬወይን ትተክላለች።

17ወገቧንበኃይልታጠቅ፥ክንዶችዋንም ታጸናለች።

18ንግድዋመልካምእንደሆነታውቃለች፤ ሻማዋበሌሊትአይጠፋም።

19እጆቿንወደእንዝርትትዘረጋለች፥ እጆቿምዘንግይይዛሉ።

20እጇንወደድሆችትዘረጋለች;አዎን፣ እጆቿንለችግረኞችትዘረጋለች።

21ለቤትዋበረዶንአትፈራም፤ቤተሰቦችዋ

24ጥሩየተልባእግርሠርታትሸጣለች፤ መታጠቂያውንምለነጋዴውይሰጣል።

25ብርታትናክብርልብስዋነው፤ወደፊትም ደስይላታል።

26አፍዋንበጥበብትከፍታለች;በአንደበቷም የደግነትሕግአለ።

27፤የቤተሰቦችን፡መንገድ፡አጥብቃለች፥የ ከንቱም፡እንጀራ፡አትበላም።

ልጆችዋተነሥተውብፅዕትብለው ይጠሯታል።ባልዋደግሞያመሰግናታል።

29ብዙሴቶችልጆችመልካምአድርገዋል፥ አንተግንከሁሉትበልጫለሽ።

30ሞገስተንኰለኛነውውበትምከንቱነው፤ እግዚአብሔርንየምትፈራሴትግንእርስዋ ትመሰገናለች።

31ከእጅዋፍሬስጧት;ሥራዋምበደጅ ያመስግናት።