Amharic - The Book of Job the Perfect and Upright Man by Filipino Tracts and Literature Society Inc.

መጽሐፈኢዮብ

ምዕራፍ1

በዖጽምድርኢዮብየሚባልአንድሰውነበረ። ያሰውፍጹምናቅን፥እግዚአብሔርንም የሚፈራከክፋትምየራቀነበረ።

2ሰባትወንዶችናሦስትሴቶችልጆች

ተወለዱለት።

3፤ሀብቱምሰባትሺህበጎች፥ሦስትሺህም ግመሎች፥አምስትመቶጥማድበሬዎች፥ አምስትመቶምእንስትአህዮች፥እጅግም ታላቅቤትነበረ።ስለዚህምይህሰው ከምሥራቅሰዎችሁሉታላቅነበረ።

4ልጆቹምሄደውእያንዳንዱበየእለቱ በቤታቸውግብዣአደረጉ።ልከውምሦስቱን እህቶቻቸውንከእነርሱጋርእንዲበሉና እንዲጠጡጠራቸው።

5የግብዣቸውምወራትካለፉበኋላኢዮብልኮ ቀደሳቸው፥ማልደውምተነሣ፥እንደ ቍጥራቸውምሁሉየሚቃጠልመሥዋዕት አቀረበ፤ኢዮብ፡ምናልባትልጆቼ

ኃጢአትንሠርተዋል፥እግዚአብሔርንም በልባቸውሰድበውይሆናልብሎአልና። ኢዮብምእንዲሁአደረገ።

6አንድቀንምሆነየእግዚአብሔርልጆች በእግዚአብሔርፊትለመቆምመጡሰይጣንም ደግሞበመካከላቸውመጣ።

7እግዚአብሔርምሰይጣንን፦ከወዴትመጣህ? ሰይጣንምለእግዚአብሔርእንዲህሲል መለሰ፡-በምድርላይከመዞርበእርስዋም

ተመላለስሁ።

8እግዚአብሔርምሰይጣንን፦ባሪያዬን ኢዮብንተመለከትኸውን?በምድርላይእንደ እርሱያለፍጹምናቅን፥እግዚአብሔርንም የሚፈራከክፋትምየራቀሰውእንደሌለ 9ሰይጣንምለእግዚአብሔርመልሶ።ኢዮብ እግዚአብሔርንየሚፈራውበከንቱነውን?

10በእርሱናበቤቱበዙሪያውምያለውንሁሉ አጥርአላደረግህለትምን?የእጁንሥራ ባርከሃል፥ሀብቱምበምድርላይበዛ።

11አሁንግንእጅህንዘርግተህያለውንሁሉ

ንካበፊትህምይሰድብሃል።

12እግዚአብሔርምሰይጣንን፦እነሆ፥ያለው ሁሉበእጅህነው፤ብቻእጅህንአትዘርጋ። ሰይጣንምከእግዚአብሔርፊትወጣ።

13፤አንድቀንምእንዲህሆነ፤ወንዶችና ሴቶችልጆቹበታላቅወንድማቸውቤትሲበሉና ወይንሲጠጡ።

14መልእክተኛምወደኢዮብመጥቶ፡በሬዎች እያረሱበአጠገባቸውምአህዮችይሰማራሉ፡ አለው።

15ሳባውያንምወድቀውወሰዷቸው።አዎን፣ አገልጋዮችንበሰይፍስለትገድለዋል፤ እኔምእነግርህዘንድብቻዬንአመለጥሁ።

16እርሱምገናሲናገርሌላመጥቶ። የእግዚአብሔርእሳትከሰማይወደቀች፥ በጎቹንምባሪያዎቹንምበላች፥በጎችንም

17እርሱምገናሲናገርሌላመጥቶ፡ ከለዳውያንሦስትጭፍሮችአደረጉ፥ በግመሎቹምላይወድቀውወሰዱአቸው፥ ሎሌዎቹንምበሰይፍስለትገደሉ፡አለ። እኔምእነግርህዘንድብቻዬንአመለጥሁ።

18እርሱምገናሲናገርሌላመጥቶ።ወንዶችና ሴቶችልጆችሽበታላቅወንድማቸውቤት ይበሉናየወይንጠጅይጠጡነበር።

እነሆም፥ታላቅነፋስከምድረበዳመጣ፥ የቤቱንምአራትማዕዘኖችመታው፥ በብላቴኖቹምላይወደቀ፥ሞቱም።እኔም እነግርህዘንድብቻዬንአመለጥሁ።

20ኢዮብምተነሥቶመጎናጸፊያውንቀደደ፥ ራሱንምተላጨ፥በምድርምላይወድቆሰገደ።

21ራቁቴንከእናቴማኅፀንወጣሁ፥ራቁቴንም ወደዚያእመለሳለሁ፤እግዚአብሔርሰጠ፥ እግዚአብሔርምነሣ።የእግዚአብሔርስም የተባረከይሁን።

በዚህሁሉኢዮብኃጢአትአልሠራም፥ እግዚአብሔርንምስንፍናአልሰነዘረበትም። ምዕራፍ2

1፤አንድቀንደግሞእንዲህሆነ፤ የእግዚአብሔርልጆችበእግዚአብሔርፊት ለመቆምመጡ፤ሰይጣንምደግሞ በእግዚአብሔርፊትይቆምዘንድ በመካከላቸውመጣ።

2እግዚአብሔርምሰይጣንን፦ከወዴትመጣህ? ሰይጣንምለእግዚአብሔርእንዲህብሎ መለሰለት፡-በምድርላይከመዞርበእርስዋም ተመላለስሁ።

3እግዚአብሔርምሰይጣንን፦ባሪያዬን ኢዮብንተመለከትኸውን?በምድርላይእንደ እርሱያለፍጹምናቅን፥እግዚአብሔርንም የሚፈራከክፋትምየራቀሰውየለም?በከንቱ አጠፋውዘንድአስገድደኸኝቢሆንምእርሱ ቅንነቱንአጽንቷል።

4ሰይጣንምለእግዚአብሔርእንዲህሲል መለሰ፡ቁርበትበቁርበትላይ፥ለሰው ያለውንሁሉስለነፍሱይሰጣል።

5አሁንግንእጅህንዘርግተህአጥንቱንና ሥጋውንዳብስ፥በፊትህምይሰድብሃል።

6እግዚአብሔርምሰይጣንንአለው።ነፍሱን ግንአድኑ።

7ሰይጣንምከእግዚአብሔርፊትወጣ፥ ኢዮብንምከእግሩጫማእስከአክሊሉድረስ በክፉቍስልመታው።

8ራሱንምይቧጭርበትዘንድማድጋወሰደ። በአመድምመካከልተቀመጠ።

9ሚስቱም።እግዚአብሔርንስድብሙትም።

10እርሱግን፡አንቺከሰነፎችሴቶች አንዲቱእንደምትናገርትናገራለህ፡አላት። ምን?በእግዚአብሔርእጅመልካሙን እንቀበላለንክፉውንምአንቀበልምን?በዚህ ሁሉኢዮብበከንፈሩአልበደለም። 11ሦስቱምየኢዮብወዳጆችይህንክፉነገር ሁሉበእርሱላይእንደደረሰበሰሙጊዜ እያንዳንዱከስፍራውመጡ።ቴማናዊው ኤልፋዝ፥ሹሃዊውበልዳድ፥ናዕማታዊው ሶፋር፥ከእርሱምጋርሊያዝኑናሊያጽናኑት በአንድነትተስማምተውነበርና።

12በሩቅምዓይኖቻቸውንባነሱጊዜ

አላወቁትም፥ድምፃቸውንምከፍአድርገው አለቀሱ።እያንዳንዱምመጎናጸፊያውን ቀደደ፥ወደሰማይምበራሳቸውላይትቢያ

ረጨ።

13ሰባትቀንናሰባትሌሊትምከእርሱጋር በምድርላይተቀመጡ፥አንዳችምየተናገረው አልነበረም፤ኀዘኑምእጅግእንደበዛ አይተዋልና።

ምዕራፍ3

1ከዚህምበኋላኢዮብአፉንከፈተቀኑንም ሰደበ።

2ኢዮብምተናገረ።

3፤የተወለድሁባትቀን፥እርስዋም፡ወንድ ልጅተጸነሰ፡የተባለባት፡ሌሊት፡ይጥፋ።

4ያቀንጨለማይሁን;እግዚአብሔርከላይ አይመልከት፥ብርሃንምአይብራበት።

5ጨለማናየሞትጥላይውጠው፤ደመና ይኑርበት;የቀኑጥቁረትያስደነግጠው።

6በዚያችሌሊትጨለማይውጣባት።ከዓመቱ

ቀኖችጋርአይጣመርየወራትቍጥርአይግባ።

7እነሆ፥ያሌሊትብቸኝነትይሁን፥ደስ

የሚልድምፅምአይግባባት።

8ቀንንየሚረግሙልቅሶአቸውንለማንሳት የተዘጋጁይረግሙ።

9የድንጋዩከዋክብትይጨልሙ።ብርሃንን

ይፈልግነገርግንአይኑር;የቀኑንምንጋት

እንዳያይ።

10፤የእናቴንማኅፀንደጆችንአልዘጋውም፥

ኀዘንንምከዓይኔአልሰወረም።

11እኔከማኅፀንሳልሞትስለምንአልሞትኩም? ከሆድበወጣሁጊዜመንፈሴንለምን

አልተውኩም?

12ጉልበቶችለምንከለከሉኝ?ወይስእኔ የምጠባውጡቶችለምን?

13አሁንዝምብየዝምብየተኝቼምተኝቼ ባረፍሁነበር፤

14፤ለራሳቸውባድማስፍራከሠሩከምድር ነገሥታትናአማካሪዎችጋር።

15ወይምወርቅካላቸውአለቆችጋር ቤቶቻቸውንበብርከሞሉት።

16ወይምእንደተሸሸገመወለድባልሆንሁም ነበር፤ብርሃንአይተውየማያውቁጨቅላ ሕፃናት።

17፤በዚያ፡ኀጥኣን፡መጨነቅን፡ይተውላቸዋ ል።ደካሞችምበዚያያርፋሉ። 18በዚያእስረኞችአብረውዐርፈዋል። የጨቋኙንድምፅአይሰሙም።

19ታናናሾችናታላላቆችበዚያአሉ;ባሪያውም ከጌታውነፃነው።

20፤ስለ፡ምን፡ብርሃን፡ለጭንቀት፡ሕይወት ም፡ነፍሱ፡ለመረረ፡ዘንድ፡ለሚሰቃይ፡ተሰ ጠው።

21ሞትንይናፍቃሉ፥ግንአይመጣም። ከተደበቀሀብትይልቅቆፍሩት;

22መቃብርንባገኙጊዜእጅግደስየሚላቸው ደስምአላቸው?

23መንገዱለተሰወረበትአምላክምላጠረው ሰውለምንብርሃንተሰጠው?

24ከመብላቴበፊትልቅሶዬይመጣልና፥ ጩኸቴምእንደውኃፈሰሰ።

25እጅግየፈራሁትነገርመጥቶብኛልና፥ የፈራሁትምወደእኔመጥቶአልና።

26እኔበደኅንነትአልነበርኩም፥ አላረፍሁም፥ዝምምአልነበርኩም።ገና ችግርመጣ።

ምዕራፍ4

1ቴማናዊውኤልፋዝምመልሶ።

2ከአንተጋርእንነጋገርብንልታዝናለህን? ነገርግንከመናገርየሚከለክለውማንነው?

3እነሆ፥አንተብዙዎችንአስተምረሃል፥ የደከሙትንምእጆችአጸናሃቸው።

4ቃልህየወደቀውንደግፎታል፥አንተም የሰለሉትንጉልበቶችአጸናሃቸው።

5አሁንግንበአንተላይደርሶአልአንተም ደክመሃል;ይነካሃልአንተምደነገጥክ።

6ይህመፍራትህናመታመንህተስፋህም የመንገድህምቅንነትአይደለምን?

7እባክህአስብንጹሕሆኖየጠፋማንነው? ወይስጻድቃንየትጠፉ?

8እንዳየሁትምኃጢአትንየሚያርሱክፋትንም የሚዘሩያጭዳሉ።

9በእግዚአብሔርእስትንፋስይጠፋሉ፥ በአፍንጫውምእስትንፋስያልቃሉ።

10የአንበሳውጩኸት፣የጨካኙአንበሳ ድምፅ፣የአንበሳደቦልጥርሶችተሰበረ።

11አሮጌውአንበሳከአዳኙየተነሣይጠፋል፥ የአንበሳግልገሎችምተበተኑ።

12አሁንአንድነገርበድብቅወደእኔቀረበ፣ እናጆሮዬከእሱትንሽተቀበለች።

13በሌሊትራእይአሳብ፥ከባድእንቅልፍ በሰውላይበወደቀጊዜ።

14ድንጋጤናመንቀጥቀጥበላዬመጣ፥ አጥንቶቼንሁሉተንቀጠቀጡ።

15መንፈስምበፊቴአለፈ;የሥጋዬፀጉርቆመ።

16ቆመ፥ቅርጹንምአላስተውልም፥ምስል በዓይኔፊትነበረ፥ዝምታምሆነ፥ድምፅንም ሰማሁ።

17ሰውከእግዚአብሔርይልቅጻድቅይሆናልን? ሰውከሰሪውይልቅንጹሕይሆናልን?

18እነሆ፥በባሪያዎቹአልታመንም፤ መላእክቱንምስንፍናንከሰሳቸው።

19፤ይልቁንስበሸክላቤቶችየሚኖሩ፥ መሠረታቸውምበአፈርውስጥየሆነ፥በብልም ፊትየሚደቅቁእንዴትነው?

20ከጥዋትእስከማታድረስይጠፋሉ፤ማንም ሳያስበውለዘላለምይጠፋሉ።

21በእነርሱዘንድያለውግርማቸው አይጠፋምን?ያለጥበብምይሞታሉ። ምዕራፍ5

1የሚመልስህካለአሁንጥራ፤ከቅዱሳንስ ወደማንትመለሳለህ?

2ሰነፍንሰውቍጣይገድለዋልና፥ሰነፉንም ቅንዓትይገድለዋል።

3ሰነፍሥርሲሰድአይቻለሁ፤ነገርግን በድንገትማደሪያውንረግሜአለሁ።

4ልጆቹከደኅንነትርቀዋል፥በበሩም ተሰባብረዋል፥የሚያድናቸውምየለም።

5፤አዝመራውንየተራበይበላል፥ከእሾህም ወሰደው፥ወንበዴምሀብታቸውንይውጣል።

6መከራከአፈርባይወጣ፥መከራምከመሬት ባይወጣ፥

7ነገርግንሰውለመከራይወለዳል፥

ነበልባሎችወደላይእንደሚበሩ።

8እግዚአብሔርንበፈለግሁ፥ክርክሬንምወደ

እግዚአብሔርአቀርባለሁ።

9የማይመረመሩትንታላላቅሥራዎችን ያደርጋል።ቁጥርየሌላቸውድንቅነገሮች

10በምድርላይዝናብንየሚሰጥ፥በእርሻም

ላይውኃንየሚያወርድ።

11ዝቅያሉትንከፍከፍያደርግዘንድ፤ የሚያዝኑሰዎችለደኅንነትከፍከፍእንዲሉ.

12፤የተንኮለኞችንአሳብ

ያሳፍራል፥እጃቸውምሥራቸውንማከናወን አይችሉም።

13ጥበበኞችንበተንኰላቸውይይዛቸዋል፤ የጠማሞችምምክርበትጋትታደርጋለች።

14፤በቀን፡ጨለማ፡ያገኛቸዋል፥በቀትርም፡ በሌሊት፡እንደ፡ኾነ፡ይቅበዘበዛሉ።

15ድሆችንግንከሰይፍከአፋቸውም

ከኃያላንምእጅያድናቸዋል።

16፤ድሆችምተስፋአደርጋለች፥ኃጢአትም አፍዋንዘጋች።

17እነሆ፥እግዚአብሔርየሚገሥጸውሰው

ምስጉንነው፤ስለዚህሁሉንምየሚገዛ አምላክንተግሣጽአትንቅ።

18እርሱያማልያጠግናልም፤ያቆስላል እጆቹምይድናሉ።

19በስድስትመከራያድንሃል፥በሰባትምጊዜ ክፉነገርአይነካህም።

20በራብጊዜከሞት፥በሰልፍምከሰይፍኃይል ይቤዣችኋል።

21ከምላስጅራፍትሰወራለህጥፋትሲመጣም

አትፈራም።

22በጥፋትናበራብትሥቃለህ፥የምድርንም

አራዊትአትፈራም።

23ከምድርድንጋዮችጋርቃልኪዳን

ትሆናለህና፥የምድርአራዊትምከአንተጋር ሰላምይሆናሉ።

24ድንኳንህምበሰላምእንድትሆን

ታውቃለህ።ማደሪያህንምትጎበኛለህ ኃጢአትንምአትሠራም።

25ዘርህታላቅእንዲሆን፥ዘርህምእንደ ምድርሣርእንዲሆንታውቃለህ።

26በእርጅናጊዜወደመቃብርህትገባለህ፤ እሸትበጊዜውእንደሚመጣ።

27እነሆ፥ይህንመረመርነው፥እንዲሁነው፤ ሰምተህለጥቅምህእወቅ።

ምዕራፍ6

1ኢዮብግንመልሶ።

2ምነውኀዘኔፈጽሞበተመዘነ፥ጥፋቴም በአንድነትበሚዛንባደረገ!

3፤አሁንከባሕርአሸዋይልቅበከበደ ነበር፤ስለዚህቃሌተዋጠች።

4ሁሉንየሚችልአምላክፍላጻዎችበእኔ

5የሜዳአህያሣርእያለውይጮኻል?ወይስ በሬውከመኖውበላይያወርዳል?

6ጣፋጭያለጨውይበላዘንድይቻላልን?ወይስ የእንቁላልነጭጣዕምአለ?

7ነፍሴልትዳስሰውያልፈቀደችውነገርእንደ ያዘነሥጋዬነው።

8ምነውልመናዬንባገኝ፤እናእግዚአብሔር የምመኘውንነገርእንዲሰጠኝ!

9እግዚአብሔርያጠፋኝዘንድፈቅዶአልና፤ እጁንእንዲፈታናእንዲያጠፋኝ!

የዚያንጊዜመጽናኛባገኝነበር፤አዎን፥ በኀዘንራሴንባደነድንነበር፤አይራራ፤ የቅዱሱንቃልአልሸሽግምና።

11ተስፋአደርግዘንድኃይሌምንድርነው? ዕድሜዬንምእረዝምዘንድመጨረሻዬምንድር ነው?

12ኃይሌየድንጋዩብርታትነውን?ወይስ ሥጋዬከናስነው?

13ረዳቴበእኔውስጥአይደለምን?ጥበብስ ከእኔየተባረረችናትን?

14፤ለሚጨንቀውከወዳጁይራራለት፤ነገር ግንሁሉንቻይየሆነውንአምላክመፍራት

15ወንድሞቼእንደወንዝተንኰላቸውእንደ ጅረትወንዝያልፋሉ።

16ከበረዶየተነሣጥቁሮችናቸው፥በረዶውም

17ሲሞቁይጠፋሉ፤በጋለምጊዜከስፍራቸው ይጠፋሉ።

18፤የመንገዳቸው፡መንገዶች፡ጠፍተዋል፤ ወደከንቱይሄዳሉይጠፋሉ።

19የቴማንጭፍራተመለከቱየሳባምጭፍራዎች ተጠባበቁአቸው።

20ተስፋአድርገውነበርናአፈሩ;ወደዚያ መጡናአፈሩ።

21አሁንእናንተከንቱናችሁ;መጣሉን አይታችሁፈሩ።

22ወደእኔአምጡአልሁ?ወይስከሀብትህዋጋ ስጠኝ?

23ወይስከጠላትእጅአድነኝ?ወይስ ከኃያላንእጅአድነኝ?

24አስተምረኝምላሴንእይዛለሁ፤ የተሳሳትሁበትንምአስረዳኝ።

25ትክክለኛቃልምንኛአስገድዶነው!ነገር ግንክርክርህምንይገሥጻል?

26ቃልንትነቅፉዘንድታስባላችሁን?

27ድሀአደጎችንታጥባላችሁለወዳጃችሁም ጉድጓድትቆፍራላችሁ።

28አሁንምይበቃኛልእዩኝ፤ብዋሽለእናንተ ግልጥነውና።

29እባካችሁተመለሱ፥ኃጢአትምአይሁን። አዎን፣እንደገናተመለሱ፣ጽድቄምበውስጡ

2ባሪያጥላንእንደሚፈልግ፥ሞያተኛም የሥራውንብድራትእንደሚጠባበቅ፥

3እንዲሁየከንቱወራትንእወርሳለሁ፥ የሚያሰሉምምሽቶችተሾሙብኝ።

4በተኛሁጊዜ፡መቼእነሣለሁሌሊቱም ያልፋል?እኔምቀኑእስኪጠባድረስወዲያና ወዲህመወዛወዝሞልቻለሁ።

5ሥጋዬትልምንናአፈርንለብሶአል;ቆዳዬ ተሰበረአስጸያፊምሆነብኝ።

6ዘመኔከሸማኔመወርወሪያይልቅፈጣን ነው፥ያለተስፋምአልቋል።

7ሕይወቴነፋስእንደሆነችአስብ፥ዓይኔም ወደፊትመልካምንአያይም።

8የሚያየኝሰውዓይንከእንግዲህአያየኝም፤

ዓይኖችህበእኔላይናቸው፥እኔም አይደለሁም።

9ደመናእንደሚጠፋናእንደሚጠፋ፥ወደ ሲኦልምየሚወርድከእንግዲህወዲህ አይወጣም።

10ዳግመኛወደቤቱአይመለስምስፍራውም ከእንግዲህወዲህአያውቀውም።

11ስለዚህአፌንአልከለከልም;በመንፈሴ ጭንቀትውስጥእናገራለሁ;በነፍሴምሬት እማርራለሁ።

12ጠባቂእንድትሰጠኝእኔባሕርወይምዓሣ ነባሪነኝን?

13፤አልጋዬያጽናናኛል፥አልጋዬም ቅሬታዬንያቃልልኛልባልሁጊዜ።

14፤በሕልምታስፈራራኛለህ፥በራእይም

ታስፈራሪኛለህ።

15ስለዚህነፍሴታንቆንከሕይወቴምይልቅ ሞትንመረጠች።

16ጠላሁት;ሁልጊዜበሕይወትአልኖርም:ተወኝ; ዘመኔከንቱነውና።

17ታከብረውዘንድሰውምንድርነው?ልብህን

በእርሱላይታደርግዘንድ?

18በየማለዳውትጎበኘውዘንድ፥ሁልጊዜም ትፈትነውዘንድ?

19፤ከእኔ፡አትተወኝ፡ትፋቴን፡እስስውስጥ ፡እስከ፡መቼ፡አትተወኝ?

20በድያለሁ;አንተየሰውጠባቂሆይ፥ምን ላድርግህ?ለራሴሸክምእንድሆንለምን ምልክትአደረግህብኝ?

21፤መተላለፌንስይቅርየማትለው፥

በደሌንስለምንአትወስድልኝም?አሁን በአፈርውስጥአንቀላፋለሁ;በማለዳም ትፈልጉኛላችሁ፥እኔግንአልሆንም።

ምዕራፍ8

1ሹሃዊውበልዳዶስመለሰእንዲህምአለ።

2ይህንእስከመቼነውየምትናገረው?የአፍህ ቃልእንደኃይለኛነፋስእስከመቼይሆናል?

3እግዚአብሔርፍርድንያጣምማልን?ወይስ

ሁሉንየሚችልአምላክፍትሕንያጣምማል?

4ልጆችህኃጢአትሠርተውእንደሆነ፥ስለ መተላለፋቸውምጥሏቸዋል።

5እግዚአብሔርንደጋግመህብትጸልይ፥ሁሉን በሚችልአምላክዘንድብትለምን፥

6ንጹሕናቅንብትሆን;በእውነትአሁንስለ

7ጅማሬህታናሽቢሆንምፍጻሜህግንእጅግ ይበዛል።

8የቀደመውንዓለምጠይቅ፥አባቶቻቸውንም ለመፈለግራስህንተዘጋጅ።

9እኛየትናንትነንናምንምአናውቅም፥ ዘመናችንበምድርላይጥላነውና።

10፤ያስተምሩህማል፥አይነግሩህምን፥ ከልባቸውስቃልአይናገሩምን?

11ጥድፊያያለጭቃሊያድግይችላልን? ባንዲራያለውሃማደግይችላል?

12ገናበለመለመውሳለሳይቈረጥም፥ከማንም ቡቃያበፊትይደርቃል።

13እግዚአብሔርንየሚረሱሁሉመንገድ እንዲሁነው፤የግብዞችምተስፋይጠፋል።

14ተስፋቸውይጠፋል፥መታመኛቸውም የሸረሪትድርይሆናል።

በቤቱይደገፋል፥ነገርግንአይቆምም፤ አጥብቆይይዘዋል፥ነገርግንአይጸናም።

16በፀሐይፊትአረንጓዴነው፥ቅርንጫፉም በአትክልቱውስጥይበቅላል።

17ሥሩበክምርላይተጠመጠመ፥የድንጋዩንም ስፍራያያል።

18ከስፍራውምቢያጠፋው፡አላየሁህም እያለይክደዋታል።

19እነሆ፣የመንገዱደስታይህነው፣እና ሌሎችከምድርይበቅላሉ።

20እነሆ፥እግዚአብሔርፍጹምየሆነውንሰው አይጥልም፥ክፉአድራጊዎችንም አይረዳቸውም።

21አፍህንበሳቅ፥ከንፈሮችህንምበደስታ እስኪሞላድረስ።

22፤የሚጠሉህእፍረትንይለብሳሉ፤ የኃጥኣንማደሪያምይጠፋል።

ምዕራፍ9

1ኢዮብምመልሶ።

2በእውነትእንደሆነአውቃለሁ፤ነገርግን ሰውበእግዚአብሔርፊትእንዴትጻድቅ ይሆናል?

3ከእርሱጋርቢከራከርከሺህአንዱን አይመልስለትም።

4ልቡጠቢብኃይሉምኃያልነው፤ ያደነደነበትየተሳካለትማንነው?

5ተራሮችንያፈልቃልአያውቁምም፥በቍጣውም ይገለብጣቸዋል።

6ምድርንከስፍራዋያናውጣል፥ምሰሶቿም ይንቀጠቀጣሉ።

7ፀሐይንያዘዛአትወጣም;ከዋክብትንም ያትማል።

8እርሱብቻሰማያትንየዘረጋየባሕርንም ማዕበልይረግጣል።

9፤አርክጡሮስን፣ኦሪዮንን፣ፕላያዴድን፣ የደቡብንምክፍልሠራ።

10የማይመረመርታላቅነገርንያደርጋል። አዎን፣እናቁጥራቸውየሌላቸውድንቅ

13፤እግዚአብሔር፡ቍጣውን፡ካልከለከለ፡ት ዕቢተኞች፡ረዳቶች፡ከበታቹ፡ይደፋሉ።

14፤እርሱንስ፡እመልስለት፥እመክርበትስ፡ ቃሌን፡የምመርጥ፡እንዴት፡ያንስ?

15ጻድቅብሆንምአልመልስለትም፥ወደ ፈራጄምእለምናለሁ።

16በጠራሁኖሮእርሱምመለሰልኝ፤ነገርግን ቃሌንእንደሰማአላምንምነበር።

17በዐውሎነፋስሰብሮኛልና፥ቁስሌንምያለ ምክንያትያበዛል።

18እስትንፋሴንእንድወስድአይፈቅድልኝም፥ መራራነትንግንሞላኝ።

19ስለብርታትብናገርእነሆእርሱብርቱ ነው፤ፍርድንስብናገርለመናገሬጊዜ የሚሰጠኝማንነው?

20ራሴንባጸድቅአፌይወቅሰኛል፤ፍጹምነኝ ብልጠማማምያደርገኛል።

21ፍጹማንብሆንነፍሴንባላወቅሁምነበር፤ ሕይወቴንምናቅሁነበር።

22ይህአንድነገርነው፤ስለዚህ፡ ፍጹማንንናኃጢአተኞችንያጠፋል፡አልሁ።

23መቅሰፍቱበድንገትቢገድል፣በንጹሐን ፈተናይስቃል።

24ምድርበኃጥኣንእጅተሰጥታለች፤

የፈራጆችዋንፊትይከድነዋል።ካልሆነየት እናማንነው?

25አሁንምዘመኔከፖስታይልቅፈጣንነው፥ ይሸሻሉ፥መልካምንምአያዩም።

26እንደፈጣኖችመርከብአለፉ፥ንስርም

ለመንጠቅቸኰለ።

27ንስኻትኩምግና፡ንስኻትኩምምዃንኩም፡ ንስኻትኩምኣይትፈልጡንኢኹም።

28ኀዘኔንሁሉፈራሁ፥ንጹሕም እንደማትቆጥረኝአውቃለሁ።

29ክፉከሆንሁ፥ስለምንበከንቱእደክማለሁ?

30በበረዶውሃራሴንካጠብሁ፥እጆቼንም ፈጽሞካነጻሁ፥

31በጕድጓድውስጥታስገባኛለህ፥ልብሴም ተጸየፈኝ።

32እመልስለትዘንድእንደእኔሰው አይደለምናወደፍርድምእንሰበሰብዘንድ።

33በሁለታችንምእጁንየሚጭንበትሰው በመካከላችንየለም።

34በትሩንከእኔይውሰድ፥ፍርሃቱም

አያስደነግጠኝ።

35በዚያንጊዜእናገራለሁባልፈራውም ነበር፤በእኔዘንድግንእንደዚያ አይደለም።

ምዕራፍ10

1ነፍሴበሕይወቴደከመች;ቅሬታዬንበራሴ

ላይእተወዋለሁ;በነፍሴምሬትእናገራለሁ

2እግዚአብሔርን፡አትፍረድብኝ፡

እላለሁ።ስለዚህከእኔጋርትከራከራለህ።

3ብታስጨንቁህመልካምነውን?

4የሥጋዓይንአለህን?ወይስሰውእንደሚያይ ታያለህን?

5፤ዘመንህእንደሰውዘመንነውን?ዓመታትህ

እንደሰውዘመንናቸው

6ኃጢአቴንትጠይቅዘንድ፥ኃጢአቴንስ

7እኔኃጢአተኛእንዳልሆንሁታውቃለህ; ከእጅህምየሚያድንየለም።

8እጆችህሠሩኝበዙሪያምሠራኝ፤አንተግን ታጠፋኛለህ።

9እንደጭቃእንደሠራኸኝእባክህአስብ። ወደአፈርምትመልሰኛለህን?

10እንደወተትአላፈሰስኸኝምን?

ቁርበትናሥጋአለበስኸኝ፥አጥንትንና ጅማትንምአጠርኸኝ።

12ሕይወትንናሞገስንሰጠኸኝ፥ጉብኝትህም መንፈሴንጠበቀች።

13ይህንምነገርበልብህሰወርሃቸው፤ይህ በአንተዘንድእንዳለአውቃለሁ።

14ኀጢአትብሠራ፥አንተትመለከተኛለህ፥ ከኃጢአቴምንጹሕአታደርገኝም።

15ክፉብሆንወዮልኝ፤ጻድቅብሆንምራሴን አላነሣም።ግራመጋባትተሞልቻለሁ;ስለዚህ መከራዬንተመልከት;

16ይጨምራልና።እንደኃይለኛአንበሳ አሳደድኸኝ፤ደግሞምድንቅሆነህታየኝ። 17ምስክሮችህንታደስኛለህ፥ቍጣህንም በላዬአበዛህ።ለውጦችእናጦርነትበእኔ ላይናቸው።

18፤ስለምንከማኅፀንአወጣኸኝ?ምነው መንፈስንበተውሁ፥ዓይንምባላየኝ!

19እንዳልሆንሁበሆንሁነበር፤ከማህፀን ወደመቃብርመሸከምነበረብኝ።

20ዘመኖቼጥቂትአይደሉምን?እንግዲህ ተወኝናተወኝ፥ጥቂትእጽናናዘንድ።

21ወደጨለማምድርናወደሞትጥላምድር ከመሄድወደአልመለስምና።

22የጨለማምድር፥እንደጨለማምያለጨለማ ምድር።እናየሞትጥላ,ያለሥርዓት,እና ብርሃንእንደጨለማባለበት. ምዕራፍ11

1ነዕማታዊውሶፋርምመለሰእንዲህምአለ። 2የቃላትብዛትመልስማግኘትየለብንም?ወሬ የሞላበትሰውይጸድቅዘንድይገባልን?

3በውሸትህሰዎችንዝምያደርጋቸዋልን? ስትቀልድሰውአያሳፍርህምን?

4ትምህርቴንጹህነውበዓይንህምፊትንጹሕ ነኝብለሃልና።

5፤ነገር፡ግን፥እግዚአብሔር፡በተናገረህ፡ ምነው፡በአንተ፡ላይ፡ከንፈሮቹን፡በከፈተ ።

የጥበብንምሥጢርያሳያችሁዘንድ፥ ለእርሱምእጥፍይሆናሉ።እንግዲህ እግዚአብሔርከኃጢአትህበታች እንዲወስድብህእወቅ።

7በውኑእግዚአብሔርንፈልገህማወቅ ትችላለህን?ሁሉንቻይየሆነውንአምላክ ፍጹምበሆነመንገድማወቅትችላለህን?

8እንደሰማይከፍያለነው;ምንማድረግ ትችላለህ?ከገሃነምጥልቅ;ምንማወቅ ትችላለህ?

10ቢቈርጥምቢዘጋምወይምቢሰበስብማን ይከለክለዋል?

11ምናምንቴዎችንያውቃልና፤ክፋትንደግሞ ያያል።እርሱአያስብምን?

12ሰውእንደየሜዳአህያውርንጫቢወለድ ከንቱሰውጠቢብይሆናልና።

13ልብህንብታዘጋጅ፥እጆችህንምወደእርሱ ብትዘረጋ።

14ኃጢአትበእጅህቢሆንአርቀው፥ በድንኳንህምኃጢአትአይኑር።

15፤የዚያንጊዜምፊትህንያለእድፍ

ታነሣለህ።አዎንትጸናለህአትፈራም።

16መከራህንትረሳዋለህና፥እንደሚያልፍም ውኃታስበዋለህ።

17ዕድሜህምከቀትርይልቅብሩህይሆናል; ታበራለህ፥እንደማለዳምትሆናለህ።

18ተስፋምአለናተዘልለህትቀመጣለህ። አዎን፥በዙሪያህትቆፍራለህ፥በሰላምም ታርፋለህ።

19፤ትተኛለህም፥የሚያስፈራህምየለም፤ አዎን፣ብዙዎችለአንተይስማማሉ።

20የኃጥኣንዓይኖችግንወድቀዋል፥ አያመልጡምም፤ተስፋቸውምእንደመንፈስ መተውይሆናል።

ምዕራፍ12

1ኢዮብምመልሶ።

2እናንተሰዎችናችሁ፥ጥበብምከእናንተ ጋርትሞታለች።

3እኔግንእንደእናንተማስተዋልአለኝ። እኔከአንተአላንስም፤አዎን፣እንደነዚህ ያሉትንየማያውቅማንነው?

4እኔበባልንጀራውእንደሚሳለቅ፥ እግዚአብሔርንምእንደሚጠራእርሱም መለሰልኝ፤ጻድቅሰውበንቀትይስቃል።

5፤በእግሩሊሰናከልየተዘጋጀ፥ረጋባለ ሰውአሳብየተናቀእንደመብራትነው።

6፤የወንበዴዎች፡ድንኳን፡ይከናወንላቸዋል ፥እግዚአብሔርንም፡የሚያስቈጡ፡ተጸኑ። እግዚአብሔርበእጃቸውአብዝቶ

ያመጣላቸዋል።

7አሁንግንአራዊትንጠይቅያስተምሩህማል። የሰማይወፎችምይነግሩሃል።

8ወይምለምድርተናገር ታስተምርሃለች፤የባሕርምዓሣዎች

ይነግሩሃል።

9የእግዚአብሔርእጅይህንእንደሠራ በእነዚህሁሉየማያውቅማንነው?

10የሕያዋንሁሉነፍስየሰውምሁሉ እስትንፋስበእጁነው።

11ጆሮቃልንአይፈትንምን?አፉምሥጋውን አይቀምስም?

12በጥንታዊዘንድጥበብአለች;እናበቀናት ርዝመትውስጥማስተዋል

13በእርሱዘንድጥበብናኃይልአለምክርና ማስተዋልምአለው።

14እነሆ፥ያፈርሳል፥ደግሞምአይሠራም፤ ሰውንይዘጋዋል፥መክፈቻምየለም።

15፤እነሆ፥ውኆቹንከለከለይደርቃሉም፤ ደግሞምይሰድዳቸዋል፥ምድርንም

ይገለብጣሉ።

16ኃይልናጥበብበእርሱዘንድአለ፤

17መካሪዎችንእንደተበላሹንይወስዳል፥ ፈራጆችንምሰነፎችያደርጋል።

18የነገሥታትንእስራትይፈታል፥ ወገባቸውንምበመታጠቂያአስታጠቀ።

19አለቆችንእንደምርኮይወስዳል፥ ኃያላንንምይገለብጣል።

20የታመነውንቃልያስወግዳል፥

የሽማግሌዎችንምማስተዋልይወስዳል።

21በአለቆችላይንቀትንያፈስባል፥ የኃያላንንምኃይልያዳክማል።

22ከጨለማጥልቅነገርንይገልጣል፥ የሞትንምጥላወደብርሃንያወጣል።

23አሕዛብንያበዛልያጠፋቸዋልም፤ አሕዛብንምያስፋቸዋልእንደገናም ያስጨንቃቸዋል።

24የምድርንሕዝብአለቆችልብይወስዳል፥ መንገድምበሌለበትምድረበዳያስባባሉ።

25፤በጨለማያለብርሃንይርገበገባሉ፥እንደ ሰከረምሰውይንገዳገዳሉ።

ምዕራፍ13

1እነሆ፥ይህንሁሉዓይኔአየች፥ጆሮዬም ሰምታአስተውላለች።

2እናንተየምታውቁትንእኔደግሞአውቃለሁ፤ እኔከእናንተየማንስአይደለሁም።

3በእውነትሁሉንከሚችልአምላክጋር እናገራለሁ፤ከእግዚአብሔርምጋርመነጋገር እወዳለሁ።

4እናንተግንውሸታሞችናችሁ፥ሁላችሁም ከንቱባለመድኃኒትናችሁ። ፭ምነውዝምብትሉ!እናጥበብህሊሆን ይገባል

6አሁንምአሳቤንስሙ፥የከንፈሬንምመማጸን አድምጡ።

7ስለእግዚአብሔርክፉትናገራላችሁን?እና ስለእርሱበማታለልይናገሩ?

8ሰውነቱንትቀበላላችሁን?ስለ እግዚአብሔርትከራከራላችሁን?

9ቢፈልግህመልካምነውን?ወይስአንዱ በሌላውእንደሚያፌዝእናንተደግሞበእርሱ ትሳለቁበታላችሁን?

10በስውርለሰውፊትብታደርጉእርሱ ይገሥጻችኋል።

11ግርማውአያስፈራህምን?ፍርሃቱምበአንተ ላይወደቀ?

መታሰቢያዎቻችሁእንደአመድ፥ ሰውነታችሁምእንደሸክላዕቃነው።

13ዝምበይ፥እናገርዘንድተወኝ፥ የሚወደውምይምጣብኝ።

14፤ሥጋዬንበጥርሴውስጥስለምንወስጄ ሕይወቴንበእጄአኖራለሁ?

15ቢገድለኝምበእርሱእታመናለሁ፤ነገር ግንመንገዴንበፊቱአጸናለሁ።

16እርሱመድኃኒቴይሆናል፤ግብዝበፊቱ አይመጣምናና።

17ንግግሬንበጥሞናስሙ፥ቃሌንም

20ብቻሁለትነገርአታድርግብኝ፤የዚያን ጊዜራሴንከአንተአልሰውርም።

21እጅህንከእኔአርቅ፥ድንጋጤህም አያስፈራኝ።

22የዚያንጊዜአንተጥራ፥እኔም እመልስልሃለሁ፤ወይምልናገርአንተም መልስልኝ።

23ኃጢአቴናኃጢአቴስንትነው?መተላለፌን

እናኃጢአቴንአሳውቀኝ።

24ለምንፊትህንደበቅከኝ?

25ወዲያናወዲህየሚነዳውንቅጠል ትሰብራለህን?የደረቀውንእብቅ ታሳድዳለህን?

26መራራነገርንጽፈህብኛልና፥

የሕፃንነቴንምኃጢአትአወረስኸኝና። 27እግሮቼንበግንድውስጥአደረግህ፥ መንገዴንምሁሉተመለከተህ።በእግሬ

ተረከዝላይምልክትአደረግህ።

28፤እርሱም፡እንደ፡በሰበሰ፡ነገር፡በላ፡

እንደ፡በሰበሰ፡ነገር፡ብል፡እንደበላ፡መ ጐናጸፊያ፡ይበላል።

ምዕራፍ14

1ከሴትየተወለደሰውጥቂትቀንነውመከራም የሞላበት።

2እንደአበባይወጣልይቈረጣልም፤እንደ ጥላይሸሻል፥አይጸናም።

3ዓይንህንምእንደዚህባለውላይ

ትከፍታለህን?ከአንተምጋርወደፍርድ ታመጣኛለህን?

4ከርኩስንጹሕነገርማንሊያወጣይችላል?

አንድአይደለም

5ዘመኑምየተወሰነነውናየወሩምቍጥር

በአንተዘንድነውና፥የማይያልፍበትንም ወሰንአደረግህለት።

6እንደሞያተኛቀኑንእስኪፈጽምድረስ ያርፍዘንድከእርሱተመለሱ።

7የዛፍተስፋአለና፥ቢቆረጥምእንደገና

እንዲበቅል፥የዛፉምቅርንጫፍ እንደማይቋረጥ።

8ሥሩበምድርላይቢያረጅ፥ግንዱበምድር ውስጥቢሞት፥

9በውኃሽታግንያበቅላልእንደተክልም ቅርንጫፎችያበቅላል።

10ነገርግንሰውይሞታልያልፋልም፤ሰው ነፍሱንይሰጣል፥እርሱስወዴትአለ?

11ውኆችከባሕርእንደሚጠፉ፥ጎርፍም እንደሚደርቅናእንደሚደርቅ፥

12፤ሰውምተኝቶአይነሣም፥ሰማያትም እስከማይሆኑድረስአይነሡም፥ ከእንቅልፋቸውምአይነሡም።

13በመቃብርውስጥሰውረህምነውቍጣህ እስኪያልፍድረስበተሰወርኸኝ፥ጊዜም ቈርጠህአስበኝ!

14ሰውቢሞትእንደገናሕያውይሆናልን?

ለውጬእስኪመጣድረስ፥የተወሰነውን ጊዜዬንሁሉእጠብቃለሁ።

15ትጠራኛለህእመልስልሃለሁየእጅህንም

ሥራትሻለህ።

16አንተአካሄዴንአሁንቈጠርህ፤ኃጢአቴን አትጠብቅምን?

17መተላለፌበከረጢትታትሟል፥በደሌንም ሰፍነህ።

18የወደቀውተራራበእውነትይጠፋል፥ ዓለቱምከስፍራውተወግዷል።

19ውኆችድንጋዮቹንይለብሳሉ፤ከምድር አፈርየሚወጣውንታጥባለህ።አንተም የሰውንተስፋታጠፋለህ።

20አንተለዘላለምታሸንፈዋለህእርሱም ያልፋል፤ፊቱንለውጠህአሰናብተሃል።

21ልጆቹያከብራሉአላወቀምም።ይዋረዱማል ግንከነሱአያስተውልም።

22ነገርግንሥጋውበእርሱላይታምማለች፥ ነፍሱምበእርሱውስጥታዝናለች።

ምዕራፍ15

1ቴማናዊውኤልፋዝምመለሰእንዲህምአለ።

2ጠቢብሰውከንቱዕውቀትንይናገርዘንድ፥ ሆዱንስየምሥራቅንነፋስይሞላልን?

3በማይጠቅምንግግርያስባልን?ወይስ መልካምሊሠራበማይችልንግግሮች?

4አዎንፍርሃትንጣልክጸሎትንም በእግዚአብሔርፊትከለከልክ።

5፤አፍህኃጢአትህንይናገራልና፥አንተም የተንኮለኛውንምላስትመርጣለህ።

6አፍህይፈርድብሃልእንጂእኔአይደለሁም፤ ከንፈሮችህምይመሰክሩብሃል።

7የተወለድከውየመጀመሪያውሰውአንተነህን? ወይስበኮረብቶችፊትተፈጠርህ?

8የእግዚአብሔርንምሥጢርሰምተሃልን? ጥበብንበራስህላይከለከልክን?

9እኛየማናውቅምንታውቃለህ?በእኛዘንድ የሌለምንአስተዋልክ?

10ከአባትህእጅግየሚበልጡሽበቶችና ሽማግሌዎችከእኛጋርአሉ።

11የእግዚአብሔርማጽናኛበአንተዘንድ ጥቂትነውን?ከአንተጋርየሚስጥርነገር አለን?

12ልብህለምንወሰደህ?እናዓይኖችህምን ያፈሳሉ?

13መንፈስህንበእግዚአብሔርላይ እንድትመልስ፥እንደዚህምያለቃልከአፍህ እንዲወጣትፈቅዳለህን?

14ንጹሕይሆንዘንድሰውምንድርነው?ጻድቅ ይሆንዘንድከሴትየተወለደስ?

15እነሆ፥በቅዱሳኑአይታመንም፤ሰማያትም በፊቱንጹህአይደሉም።

16ኃጢአትንእንደውኃየሚጠጣሰውእንዴት ይልቅአስጸያፊናርኩስነው?

17አሳይሃለሁስማኝ፤ያየሁትንም እናገራለሁ;

18ጠቢባንከአባቶቻቸውየተናገሩትን አልሸሸጉም።

19ምድርለእርሱብቻተሰጥቷታል፥ በመካከላቸውምሌላአላለፈም።

20ክፉሰውዕድሜውንሁሉበሥቃይይንቃል፤

23ወዴትአለ?እያለእንጀራፍለጋወደሌላ

አገርይሄዳል?የጨለማውቀንበእጁእንደ

ቀረበያውቃል።

24መከራናጭንቀትያስፈራዋል;ለሰልፍ

እንደተዘጋጀንጉሥያሸንፉበታል።

25እጁንበእግዚአብሔርላይዘርግቷልና፥ ሁሉንምበሚችልአምላክላይበረታ።

26፤በእርሱ፡ላይ፡በአንገቱ፡ላይ፡ሮጠ፡በ ጋሻዎቹ፡አለቃዎች፡ላይ፡ሮጠ።

27ፊቱንበስብሸፍኖአልና፥በጎኑምላይ ስብንስለሠራ።

28ባድማበሆኑከተሞች፥ሰውም በማይቀመጥባቸው፥ክምርምሊሆኑበተዘጋጁ ቤቶችተቀመጠ።

29ባለጠጋአይሆንም፥ሀብቱምአይጸናም፥ ፍጻሜዋንምበምድርላይአያረዝምም።

30ከጨለማአይወጣም፤ነበልባሉም ቅርንጫፎቹንያደርቃል፥በአፉምእስትንፋስ ያልፋል።

31የተታለበከንቱአይታመን፤ከንቱፍዳው ነውና።

32ጊዜውሳይደርስይፈጸማል፥ቅርንጫፉም አይለመልምም።

33እንደወይንያልበሰለውንወይኑን

ያራግፋል፥አበባውንምእንደወይራ ይጥላል።

34የግብዞችማኅበርባድማይሆናልና፥

እሳትምየጉቦንድንኳንትበላለች።

35ክፉንነገርፀንሰዋል፥ከንቱነትንም ወልደዋል፥ሆዳቸውምሽንገላንአዘጋጀ።

ምዕራፍ16

1ኢዮብምመልሶ።

2እንደዚህያለብዙነገርሰምቻለሁ፤ ሁላችሁምስኪኖችአጽናኞችናችሁ።

3ከንቱቃልፍጻሜአለውን?ወይስ እንድትመልስየሚያበረታታህምንድርነው?

4እኔደግሞእንደእናንተእናገራለሁ፤ ነፍሳችሁበነፍሴፋንታብትሆን፥ቃላቶችን እሰበስብባችኋለሁ፥ራሴንም ነቅፌባችኋለሁ።

5፤ነገር፡ግን፡በአፌ፡አበረታችዃለኹ፥የከ ንፈሬም፡መንቀሳቀስ፡ኀዘንህን፡ ባዘጋጀው፡ነበር።

6ብናገርሐዘኔአይታለልም፥ታግጬምብሆን ምንተቃለለ?

7አሁንግንአደከመኝ፤ጉባኤዬንምሁሉ አጠፋህ።

8ሽበትሞላኸኝእርሱምምስክርነውበእኔም ላይየተነሣውድነትበፊቴይመሰክራል።

9በቍጣውቀደደኝ፥የሚጠላኝም፥ጥርሱን ያፋጨኝ፥ጥርሱንምያፋጫልኛል፤ጠላቴ በእኔላይዓይኖቹንተሳለ።

10በአፋቸውከፈቱኝ፤በስድብጉንጬን መታኝ፤በእኔላይተሰበሰቡ።

11እግዚአብሔርለኃጢአተኞችአሳልፎ ሰጠኝ፥በኃጢአተኞችምእጅአሳልፎሰጠኝ።

12ተዘልዬነበር፥እርሱግንሰበረኝ፤ አንገቴንምያዘ፥ቀጠቀጠኝም፥ምልክትም

13ቀስተኞችከበቡኝ፥ኵላሊቴንምሰደደ፥ አይራራምም።ሐሞቴንበምድርላይ ያፈስሳል።

14በመሰበርላይበመሰበርሰበረኝ፥እንደ ኃያልምበእኔላይሮጠ።

15በቁርበቴላይማቅሰፍቻለሁ፥ቀንዴንም በአፈርውስጥአረከስሁ።

16ፊቴከልቅሶየተነሣረከሰ፥በዓይኖቼ ሽፋሽፍትላይየሞትጥላአለ።

17በእጄስለግፍሁሉአይደለምጸሎቴምንጹሕ ነው።

18ምድርሆይ፥ደሜንአትከድኚ፥ጩኸቴም ስፍራአይኑር።

19አሁንም፥እነሆ፥ምስክሬበሰማይነው፥ ምስክሬምከፍያለነው።

20ወዳጆቼንቀውኛልዓይኖቼግንወደ እግዚአብሔርእንባንታፈስሳለች።

21ሰውስለባልንጀራውእንደሚማልድ ከእግዚአብሔርጋርስለሰውየሚሟገትምነው!

22ጥቂትዓመታትሲደርሱየማልመለስበትን መንገድእሄዳለሁ።

ምዕራፍ17

1እስትንፋሴተበላሽቷልዘመኔምአልፏል መቃብሮችምተዘጋጅተውልኛል።

2በእኔዘንድዘባቾችየሉምን?ዓይኔስ በቍጣአቸውየጸናአይደለምን?

3አሁንምተኛ፥ከአንተምጋርዋስ አስገባኝ፤እጁንየሚመታኝማንነው?

4ልባቸውንከማስተዋልሰውረሃልናስለዚህ ከፍአታደርጋቸውም።

፭ለወዳጆቹሽንገላንየሚናገርየልጆቹም ዓይኖችይርቃሉ።

6ለሕዝብምምሳሌአድርጎኛል፤በፊትምእንደ ታቢትነበርኩ።

7ዓይኔምከኀዘንየተነሣፈዘዘች፥ብልቶቼም ሁሉእንደጥላናቸው።

8ቅኖችበዚህይደነቃሉንጹሕምበግብዝላይ ይነሣሣል።

9ጻድቅደግሞመንገዱንያጸናል፥እጁም ንጹሕየሆነእርሱእየበረታይሄዳል።

10ነገርግንሁላችሁተመለሱ፥አሁንምኑ፤ ከእናንተአንድጥበበኛሰውአላገኘሁምና።

11ዘመኖቼአልፈዋል፥አሳቤምየልቤምአሳብ ተሰበረ።

12ሌሊቱንበቀንይለውጣሉ፤ከጨለማየተነሣ ብርሃንአጭርነው።

13ብታገሥሲኦልቤቴነው፥መኝታዬንም በጨለማአደረግሁ።

14፤መበስበስን፡አንተአባቴነህ፡ ለትልም፡አንቺእናቴእኅቴምነሽ፡ አልሁ።

15አሁንምተስፋዬወዴትነው?ተስፋዬስማን ያያል?

16በአንድነትበአፈርውስጥሳለንወደ ጕድጓዱመወርወሪያይወርዳሉ። ምዕራፍ18

1ሹሃዊውበልዳዶስመለሰእንዲህምአለ።

2ቃላችሁንየማትጨርሱትእስከመቼነው? ምልክትያድርጉእናከዚያበኋላ እንነጋገራለን

3፤ስለምንእንደአውሬተቈጠርን?

4በቍጣውራሱንቀደደ፤ምድርስለአንተ የተተወችናትን?ዓለቱስከስፍራው ይወገዳልን?

5የኃጥኣንብርሃንይጠፋል፥የእሳቱም ነበልባልአይበራም።

6ብርሃንበድንኳኑውስጥይጨልማል፥

መቅረዙምከእርሱጋርይጠፋል።

7የኃይሉእርምጃትጨነቃለች፥ምክሩም ታዋርዳለች።

8በእግሩወደመረብተጥሎአልና፥በወጥመድም

ላይይሄዳል።

9ጅምላበሰኮኑይይዘውታል፥ወንበዴውም ያሸንፈውበታል።

10ወጥመድበምድርላይተቀምጦለታል፥ በመንገድምላይወጥመድተቀምጦለታል።

11ድንጋጤከየአቅጣጫውያስፈራዋልወደ እግሩምያነድደዋል።

12ኃይሉይራባል፥ጥፋትምከጎኑይዘጋጃል።

13፤የቁርበቱን፡ኀይል፡ይበላል፥የሞትም፡ በኵር፡ኀይሉን፡ይበላል።

14መተማመኑከማደሪያውይነቀላል፥ወደ ድንጋጤምንጉሥያደርሰዋል።

15በድንኳኑውስጥይኖራል፥ለእርሱ አይደለምና፤በማደሪያውምላይዲን ይበትናል።

16ሥሩከበታቹይደርቃል፥ቅርንጫፉምበላይ ይቈረጣል።

17መታሰቢያውከምድርላይይጠፋል፥ በጎዳናምላይስምአይኖረውም።

18ከብርሃንወደጨለማይነድዳልከዓለምም

ያሳድዳል።

19፤በሕዝቡ፡መካከል፡ወንድ፡ልጅ፡ወይም፡ የወንድ፡ልጅ፡አይኖረውም፥በማደሪያውም የሚተርፍ፡ሰው፡አይኖረውም።

20ከእርሱምበኋላየሚመጡትበዘመኑ

ይደነቃሉ፤የቀደሙትምይፈሩነበር።

21የኅጥኣንመኖሪያእንደዚህነው፥

እግዚአብሔርንምየማያውቅሰውስፍራይህ

ነው።

ምዕራፍ19

1ኢዮብምመልሶ።

2እስከመቼነፍሴንታስጨንቁኛላችሁ?

3ይህንአሥርጊዜነቀፋችሁብኝ፤ራሳችሁን በእኔላይስላደረጋችሁትአታፍሩም። ፬እናምበእርግጥተሳስቻለሁ፣ስህተቴ በራሴላይይቀራል።

5በእኔላይራሳችሁንብታከብሩ፥በእኔም ላይብትከራከሩብኝ።

6እግዚአብሔርእንደገልብጦኝበመረቡም እንደከበበኝአሁንእወቁ።

7እነሆ፥ስለበደልእጮኻለሁ፥ አልተሰማኝምም፤በታላቅድምፅእጮኻለሁ፥ ፍርድግንየለም።

8፤ማለፍየማልችለውንመንገዴንከለከለ፥ በመንገዴምላይጨለማአደረገ።

10በዙሪያውሁሉአጠፋኝእኔምሄጄአለሁ፤ ተስፋዬንምእንደዛፍአራቀ።

11ቍጣውንነድዶብኛል፥በእርሱምዘንድ እንደጠላቶቹቈጠረኝ።

12ጭፍሮቹተሰብስበውበእኔላይ መንገዳቸውንአንሡበማደሪያዬምዙሪያ ሰፈሩ።

13ወንድሞቼንከእኔአርቆአቸዋልና፥ የሚያውቁኝምከእኔዘንድተለይተው በእውነትተረፉ።

ዘመዶቼወድቀውኛል፥ወዳጆቼምረሱኝ።

15በቤቴየሚኖሩገረዶቼምእንደእንግዳ ቈጠሩኝበፊታቸውምእንግዳነኝ።

16ባሪያዬንጠራሁት፥እርሱም አልመለሰልኝም፤በአፌለመንኩት።

17እስትንፋሴለሚስቴእንግዳነው፤ስለ ሥጋዬስልስለልጆችብለምንእንኳ።

18ሕፃናትምናቁኝ፤ተነሣሁ፥በእኔምላይ ተናገሩ።

19ወዳጆቼሁሉተጸየፉኝ፥የምወዳቸውም በእኔላይተመለሱ።

20አጥንቴከቁርበቴናከሥጋዬጋርተጣበቀ፥ በጥርሴምቁርበትአመለጥሁ።

21ማረኝ፥ማረኝ፥ወዳጆቼሆይ፥ማሩኝ። የእግዚአብሔርእጅነካችኝና

22ስለምንእንደአምላክታሳድዱኛላችሁ ሥጋዬምያልጠገበችሁት?

23ቃሌአሁንቢጻፍ!ምነውበመጽሐፍቢታተሙ!

24፤በዓለትውስጥለዘላለምበብረት እስክሪብቶናበእርሳስተቀርጸዋል።

25ታዳጊዬሕያውእንደሆነ፥በኋለኛውምቀን በምድርላይእንዲቆምአውቃለሁና።

26የቁርበቴምትሎችይህንሥጋቢያጠፉ በሥጋዬእግዚአብሔርንአያለሁ።

27እኔለራሴአየዋለሁ፥ዓይኖቼምያዩታል፥ ሌላውምአይደለም፤አእምሮዬበውስጤ ቢጠፋም።

28እናንተግን።የነገሩሥርበእኔዘንድስለ ተገኘስለምንእናሳድደዋለን?

29ሰይፍንፍሩ፤ቍጣየሰይፍንቅጣት ያመጣልናፍርድእንዳለታውቁዘንድ።

ምዕራፍ20

1ነዕማታዊውሶፋርምመለሰእንዲህምአለ።

2፤ስለዚህ፡አሳቤ፡መልስ፡ሰጠኝ፥ለዚህም፡ ችኰለኹ።

3የስድቤንፍርድሰምቻለሁ፥የማስተዋልም መንፈስመልስሰጠኝ።

4ሰውበምድርላይከተቀመጠበኋላይህን ከጥንትአታውቁምን?

5የኃጥኣንመሸነፍአጭርነው፥የግብዞችም ደስታለቅጽበትነውን?

6፤ግርማውወደሰማይቢወጣ፥ራሱምእስከ ደመናትቢደርስ፥

7እርሱግንእንደፋንድያለዘላለም ይጠፋል፤ያዩትም፡እርሱወዴትነው?

8እንደሕልምይሄዳል፥አይገኝምምም፤እንደ ሌሊትራእይምይሰደዳል።

9ያየችውዓይንደግሞከእንግዲህወዲህ አያየውም;ስፍራውምከእንግዲህወዲህ

አያየውም።

10ልጆቹድሆችንደስያሰኛሉእጆቹም

ሀብታቸውንይመልሳሉ።

11፤አጥንቱበወጣትነቱኃጢአት

ተሞልቶአል፥ከእርሱምጋርበአፈርውስጥ

ይተኛል።

12ኃጢአትበአፉቢጣፍጥ፥ከምላሱምበታች

ቢሰውረው፥

13ቢራራለትባይተወውም፥ነገርግንበአፉ ውስጥአስቀምጠው;

14፤ምግቡምበአንጀቱውስጥተለውጦአል፥ በውስጡምየእባብሐሞትነው።

15ሀብትንዋጠ፥እንደገናምይተፋዋል፤ እግዚአብሔርምከሆዱይጥለዋል።

16የእባብንመርዝይጠባል፤የእባብምላስ ይገድለዋል።

17ወንዞችን፣ወንዞችን፣የማርናየቅቤ ፈሳሾችንአያይም።

18የደከመበትንይመልሳል፥አይውጠውምም፤ ብድራትእንደሀብቱይሆናል፥በእርሱምደስ

አይለውም።

19ድሆችንአስጨንቆአልና፥ትቶአልና፤

ያልሠራውንቤትበኃይልወስዶአልና;

20፤በሆዱ፡ጸጥታ፡አይሰማውም፥ከወደደውም

አያድንም።

21ከመብልውምምንምአይቀር;ስለዚህማንም

ንብረቱንአይፈልግም።

22በጥበቡምብዛትይጨነቃል፤የኀጥኣንእጅ ሁሉትመጣባለች።

23ሆዱንሊሞላባሰበጊዜእግዚአብሔር የቍጣውንመዓትያወርዳል፥እየበላም ያዘነብበታል።

24ከብረትመሣሪያይሸሻል፥የብረቱምቀስት ይመታዋል።

25ይሳባልከሥጋምይወጣል;፤ የሚያብለጨልጭምሰይፍከሐሞቱይወጣል፥ ድንጋጤምበእርሱላይነው።

26ጨለማሁሉበስውርስፍራውተሰውሯል፤ ያልተነፋእሳትትበላዋለች።በድንኳኑ ውስጥየተረፈውይጎዳል።

27ሰማይኃጢአቱንይገልጣል;ምድርምበእርሱ ላይትነሣለች።

28፤የቤቱ፡ፍሬ፡ይደርቃል፥በቍጣውም ቀን፡ሀብቱ፡ይፈልቃል።

29ይህከእግዚአብሔርዘንድየኀጥኣንሰው እድልፈንታነው፥ከእግዚአብሔርምዘንድ የተሰጠውርስቱነው።

ምዕራፍ21

1ኢዮብግንመልሶ።

2ንግግሬንበብርቱስሙ፣እናምይህ

መጽናኛችሁይሁን።

3እናገርዘንድፍቀኝ;እኔምከተናገርሁ በኋላተሳለቁበት።

4እኔስቅሬታዬለሰውነውን?ከሆነስመንፈሴ ለምንአይታወክም?

5እኔንአስተውለህተገረመ፥እጅህንም

9ቤታቸውከፍርሃትየተጠበቁናቸው የእግዚአብሔርምበትርበላያቸውላይ የለም።

10ወይፈናቸውይወልዳል፥አይወድቅምም፤ ላማቸውትወልዳለችጥጃዋንምአትጥልም።

11ሕፃናቶቻቸውንእንደመንጋይሰደዳሉ፥ ልጆቻቸውምይዘፍናሉ።

12ከበሮናመሰንቆይይዛሉ፥ከከበሮውም ድምፅየተነሣደስይላቸዋል።

13ዘመናቸውንበባለጠግነትያልፋሉ፥ በቅጽበትምወደሲኦልይወርዳሉ።

14ስለዚህእግዚአብሔርን።መንገድህን ማወቅአንወድምና።

15እንገዛለትዘንድሁሉንየሚችልአምላክ ማንነው?

ወደእርሱብንጸልይምንይረባናል?

16፤እነሆ፥መልካምነታቸውበእጃቸው አይደለም፤የኀጥኣንምክርከእኔየራቀች ናት።

17የኃጥኣንሻማስንትጊዜይጠፋል! ጥፋታቸውምስንትጊዜይመጣባቸዋል! እግዚአብሔርበቍጣውኀዘንንያካፍላል።

18በነፋስፊትእንደእብቅ፥ዐውሎነፋስም እንደሚወስድእብቅናቸው።

19እግዚአብሔርኃጢአቱንስለልጆቹ ያከማቻል፤ይከፍለዋል፥እርሱምያውቀዋል።

20ዓይኖቹጥፋቱንያያሉ፤ሁሉንየሚችለውን አምላክቍጣይጠጣል።

21የወሩቍጥርበመካከልሲጠፋከእርሱበኋላ በቤቱምንደስይለዋል?

22እግዚአብሔርንእውቀትየሚያስተምረው አለን?ከፍባሉላይይፈርዳልና።

23አንድሰውበእርጋታናበጸጥታይሞታል፤

24ጡቶቹወተትሞልተዋል፥አጥንቱምበቅኔ ረጥቧል።

25፤ሌላውምበነፍሱምሬትይሞታል፥ በደስታምአይበላም።

26እንዲሁበአፈርውስጥይተኛሉ፥ትሎችም ይከድኗቸዋል።

27እነሆ፥አሳባችሁንበእኔምላይ የምታስቡትንአሳባችሁንአውቃለሁ።

28እናንተ።የልዑሉቤትወዴትነው? የኃጥኣንስመኖሪያወዴትነው?

29በመንገድየሚሄዱትንአልጠየቃችሁምን? ተዓምራቶቻቸውንምአታውቁምን?

30ክፉዎችለጥፋትቀንተጠብቀዋልን?ወደ ቍጣቀንይወጣሉ።

31መንገዱንበፊቱማንያስታውቃል? የሠራውንስማንይመልስለታል?

32ወደመቃብርምይወሰዳልበመቃብርም ይኖራል።

33፤የሸለቆው፡ደን፡ይጣፍጠዋል፥በፊቱም፡ ቍጥር የሌላቸው፡እንደ፡ነበሩ፡ሰው፡ዅሉ፡ይሳባ ል።

34እንግዲህበከንቱየምታጽናኑኝእንዴት ነው?

1ቴማናዊውኤልፋዝምመልሶ።

2ጠቢብሰውለራሱእንደሚጠቅምሰው ለእግዚአብሔርይጠቅማልን?

3አንተጻድቅመሆንህሁሉንበሚችልአምላክ ዘንድደስይለዋልን?ወይስመንገድህን ታስተካክልዘንድለእርሱትርፋነውን?

4፤አንተንበመፍራትይገሥጽሃልን?ከአንተ

ጋርለፍርድይገባልን?

5ኃጢአትህታላቅአይደለምን?ኃጢአትህስ ወሰንየለውምን?

6ከወንድምህመያዣንበከንቱወስደሃልና፥ የተራቆቱንምልብሳቸውንገፈህ።

7ለደከመውውኃአልሰጠሃቸውም፥ለተራቡም እንጀራንከለከልህ።

8ለኃያልሰውግንምድርንያዘ። የተከበረውምሰውበውስጡአደረ።

9ባልቴቶችንባዶአቸውንሰደድሃቸው፥የድሀ አደጎችንምክንድተሰበረ።

10፤ስለዚህወጥመድበዙሪያሽአሉ፥ ድንጋጤምድንጋጤአስጨነቅሽ።

11ወይምጨለማውየማታየውነው፤ብዙውኃም ይሸፍናል

12እግዚአብሔርበሰማያትከፍያለ አይደለምን?የከዋክብትንምከፍታተመልከት!

13አንተም።እግዚአብሔርእንዴትያውቃል?

በጨለማደመናሊፈርድይችላልን?

14የማያይደመናይጋርዱታል።በሰማይም

ዙርያይሄዳል።

15ክፉሰዎችየረገጡትንየቀደመችውመንገድ ተመልክተሃልን?

16፤ከዘመናትበፊትየቈረጡ፥መሠረታቸውም በጎርፍያጥለቀለቀነበር።

17እግዚአብሔርን።

18ነገርግንቤታቸውንበመልካምነገርሞላ፤

የኀጥኣንምክርግንከእኔየራቀችናት።

19ጻድቃንአይተውደስይላቸዋል፤ንጹሐን

በንቀትይስቁባቸዋል።

20ሀብታችንአልተቆረጠም፥የቀሩትንም እሳትትበላለች።

21አሁንምከእርሱጋርተስማማ፥ሰላምም ሁን፤በዚያምበጎነትታገኛለህ።

22፤እባክህ፥ከአፉሕግንተቀበል፥ቃሉንም በልብህአኑር።

23ወደሁሉንቻይአምላክብትመለስ ታንጻለህ፥ኃጢአትንምከድንኳኖችህ አርቃለህ።

24፤ወርቁን፡እንደ፡ዐፈር፥የኦፊርን፡ወር

ቅ፡እንደ፡ፈሳሾች፡ድንጋዮች፡አከማች።

25፤ሁሉንየሚችልአምላክመጠጊያ ይሆንልሃል፥ብዙብርምታገኛለህ።

26በዚያንጊዜሁሉንበሚችልአምላክደስ ይልሃል፥ፊትህንምወደእግዚአብሔር ታነሣለህ።

27ወደእርሱትጸልያለህ፥እርሱም ይሰማሃል፥ስእለትህንምትፈጽማለህ።

28ነገርንትወስናለህይጸናልህም፥ ብርሃንምበመንገድህላይይበራል።

29ሰዎችበተጣሉጊዜ።ከፍከፍአለትላለህ። ትሑታንንምሰውያድናል።

30የንጹሐንንደሴትያድናታል፥በእጅህም ንጽሕናታድናለች።

ምዕራፍ23

1ኢዮብምመልሶ።

2ዛሬምቅሬታዬመራራነው፤ቁስሌከጩኸቴ ይልቅከብዶአል።

3ወዴትእንደማገኘውባውቅ!ወደመቀመጫውም እንድመጣ!

4ክርክሬንበፊቱአዝዣለሁ፥አፌንም በክርክርእሞላነበር።

5የሚመልስልኝንቃልባውቅ፥የሚለኝንም ባውቅነበር።

6በታላቅኃይሉበእኔላይይሟገታልን?አይ፤ እርሱግንኃይልንበውስጤያኖረነበር።

7ጻድቅበዚያከእርሱጋርይከራከራሉ; ከፈራጄምለዘላለምእድንዘንድይገባኛል።

8እነሆ፥ወደፊትእሄዳለሁ፥እርሱግን በዚያየለም።እናወደኋላ፣ነገርግንእሱን ላስተውልአልችልም።

9በሚሠራበትበግራው፥እኔግንአላየውም፥ አላየውምዘንድበቀኝራሱንይሰውራል።

10የምሄድበትንመንገድእርሱያውቃል፤ ሲፈትነኝእንደወርቅእወጣለሁ።

11እግሬርምጃውንያዘችመንገዱንም ጠብቄአለሁአላፈገፍግምም።

12ከከንፈሩምትእዛዝአልተመለስሁም፤ ከሚያስፈልገውምግብይልቅየአፉንቃል ከፍሬአለሁ።

13እርሱግንአንድአሳብአለው፥ማንስ ሊመልሰውይችላል?ነፍሱምየወደደችውንያን ያደርጋል።

14የታዘዘልኝንይፈጽማልና፥በእርሱም ዘንድብዙነገርአለ።

15ስለዚህበፊቱደነገጥሁ፤ባሰብሁጊዜ ፈራሁት።

16እግዚአብሔርልቤንአሰልችቶታልና፥ ሁሉንየሚችልአምላክአስጨነቀኝ።

17ከጨለማውፊትአልተጠፋሁምና፥ ጨለማውንምከፊቴአልሸፈነም።

ምዕራፍ24

1ጊዜዎችሁሉንከሚችልአምላክየማይሰወሩ ስለምንድርነውየሚያውቁትምዘመኑን አያዩምን?

2አንዳንዶቹምልክቶችንያስወግዳሉ;በጎችን በግፍይወስዳሉከእርሱምይሰማራሉ።

3የድሀአደጎችንአህያይነዳሉ፥ የመበለቲቱንምበሬበመያዣወሰዱ።

4ችግረኞችንከመንገድመለሱ፥የምድርም ድሆችበአንድነትተሸሸጉ።

5፤እነሆ፥በምድረበዳእንዳለየሜዳ አህዮችወደሥራቸውይወጣሉ።ለዝርፊያ ተነሥተዋል፤ምድረበዳለእነርሱና ለልጆቻቸውመብልንይሰጣል።

6እያንዳንዱበእርሻላይእህሉንያጭዳሉ፥ የኃጥኣንንምወይንይቃማሉ።

7ያለልብስየተራቆቱንያድሩበታልበብርድም ጊዜመሸፈኛየላቸውም።

8በተራሮችዝናምረከሱ፥መጠጊያምበማጣት ድንጋዩንተቃቀፉ።

9ድሀአደጎችንከጡትይነቃሉ፥ከድሆችም መያዣይወስዳሉ።

10ያለልብስራቁቱንአስወጡት፥ነዶውንም ከረሃብወሰዱ።

11በቅጥርውስጥዘይትየሚሠሩ፥የወይን

መጥመቂያቸውንምየሚረግጡ፥የተጠሙም።

12ሰዎችከከተማወጥተውይጮኻሉ፥

የተቈሰሉትምነፍስትጮኻለች፤እግዚአብሔር ግንስንፍናንአያደርግባቸውም። 13እነርሱበብርሃንላይከሚያምፁናቸው; መንገዱንአያውቁም፥በጎዳናዋምአይጸኑም። 14ነፍሰገዳይበብርሃንሲነሣድሆችንና ችግረኞችንይገድላል፥በሌሊትምእንደሌባ ነው።

15የአመንዝራዓይንድንግዝግዝታን ትጠብቃለች፥ዓይንአያየኝምእያለፊቱን ይለውጣል።

16፤በቀን፡ያመለከቷቸውን፡ቤት፡በጨለማ፡ ይቆፍራሉ፥ብርሃንንምአያውቁም።

17ንጋትለእነርሱእንደሞትጥላነውና፤ ማንምየሚያውቅባቸውበሞትጥላሥርናቸው። 18እርሱእንደውኃፈጣንነው;ዕድል

ፈንታቸውበምድርላይየተረገመነው፥ የወይኑንምአትክልትመንገድአያይም። 19ድርቅናትኵሳትየበረዶውንውኃይበላል፤ እንዲሁምሲኦልኃጢአትንየሠሩ።

20ማኅፀንይረሳል;ትልበእርሱላይይጣፍጣል;

ከእንግዲህወዲህአይታወስም;ክፋትምእንደ ዛፍይሰበራል።

21፤የማትወልድንመካንይጎዳል፥ ለመበለቲቱምመልካምአያደርግም።

22ኃያላንንምበኃይሉይስባል፥ይነሣማል፥ ስለሕይወትምየሚያምንየለም።

23ተማምኖበትቢሰጠውም፥ያርፍበትማል። ዓይኖቹምበመንገዳቸውላይናቸው።

24ለጥቂትጊዜከፍከፍይላሉ፥ነገርግን ሄደውተዋረዱ።እንደሌሎችሁሉከመንገድ ይወሰዳሉ፥እንደእሸትምእሸትይቈረጣሉ።

25አሁንስእንዲህካልሆነማንይዋሸኛል ንግግሬንምከንቱየሚያደርግማንነው?

ምዕራፍ25

1ሹሃዊውበልዳዶስመለሰእንዲህምአለ።

2ግዛትናፍርሃትበእርሱዘንድናቸው፥ በኮረብቶቹምላይሰላምንያደርጋል።

3ለሠራዊቱስቍጥርየለምን?ብርሃኑስበማን

ላይየማይወጣ?

4እንግዲህሰውበእግዚአብሔርፊትእንዴት ይጸድቃል?ወይስከሴትየተወለደንጹሕሊሆን እንዴትይችላል?

5እነሆእስከጨረቃድረስአይበራም;አዎን፥

ከዋክብትምበፊቱንጹሐንአይደሉም።

6እንዴትያንስሰውትልነው?የሰውልጅስ

ማንነው?

ምዕራፍ26

1ኢዮብግንመልሶ።

2ኃይልየሌለውንእንዴትረዳኸው?ኃይል የሌለውክንድእንዴትታድናለህ?

3ጥበብየሌለውንእንዴትመከርኸው?ነገሩን እንዴትእንደሆነእንዴትተናገርህ?

4ቃልለማንተናገርህ?ከአንተስየማን መንፈስመጣ?

5የሞቱነገሮችከውኆችበታችተፈጥረዋል በእርሱምየሚኖሩ።

6ሲኦልበፊቱራቁቱንነው፥ለጥፋትም መሸፈኛየለውም።

7ሰሜንንበባዶስፍራላይይዘረጋል፥ ምድርንምበከንቱይሰቅላል።

8ውኆችንበደመናውውስጥይጠግናል; ደመናውምከሥሮቻቸውአልተቀደደም።

9የዙፋኑንፊትዘግቶደመናውንዘረጋበት። 10ቀንናሌሊትእስኪያልፍድረስውኆችን በድንበርከበበ።

11የሰማይምሰሶችይንቀጠቀጣሉበተግሣጽም ተደነቁ።

12በኃይሉባሕርን ከፍሎአል፤በአስተዋይነቱምትዕቢተኞችን መታ።

13በመንፈሱሰማያትንአስጌጥ;እጁጠማማውን

14፤እነሆ፡እነዚህ፡የመንገዱ፡ ክፍሎች፡ናቸው፤ነገር፡ግን፥ስለ፡ርሱ፡

ያህል፡የሚሰማ፡ጥቂት፡ነው?የኃይሉን ነጎድጓድግንማንያስተውለዋል?

ምዕራፍ27

ኢዮብምምሳሌውንቀጠለእንዲህምአለ። 2ሕያውእግዚአብሔርን!ፍርዴንየወሰደብኝ። እናነፍሴንያስጨነቀውሁሉንየሚችል አምላክ;

3እስትንፋሴበእኔውስጥባለበትጊዜ የእግዚአብሔርምመንፈስበአፍንጫዬእያለ።

4ከንፈሮቼክፋትንአይናገሩምምላሴም ሽንገላንአይናገርም።

5እግዚኣብሄርይጸድቅዎ፡እስክሞትምድረስ ቅንነቴንከእኔአላርቅም።

6ጽድቄንአጥብቄያዝሁአልለቅቀውምም፤ በሕይወትእስካለሁድረስልቤ አይነቅፈኝም።

7ጠላቴእንደኃጢአተኛ፥በእኔምላይ የሚነሣእንደዓመፀኛይሁን።

8እግዚአብሔርነፍሱንሲወስድየዝንጉሰው ተስፋምንድርነው?

9መከራበመጣበትጊዜእግዚአብሔርጩኸቱን ይሰማልን?

10በውኑሁሉንበሚችልአምላክደስይለዋልን? ሁልጊዜእግዚአብሔርንይጠራልን?

11በእግዚአብሔርእጅአስተምራችኋለሁ፤ ሁሉንበሚችልአምላክዘንድያለውን አልሰውርም። 12

14ልጆቹቢበዙለሰይፍነው፥ዘሩምእንጀራ አይጠግብም።

15ከእርሱምየተረፈውበሞትይቀበራል መበለቶቹምአያለቅሱም።

16ብርንእንደአፈርያከማቻል፥ልብስንም እንደሸክላያዘጋጃል።

17ያዘጋጃል፤ጻድቃንግንይለብሳሉ፤ ንጹሐንደግሞብሩንይካፈላሉ።

18ቤቱንእንደብል፣ጠባቂምእንደሚሠራዳስ

ይሠራል።

19ባለጠጋይተኛልነገርግንአይሰበሰብም፤ አይኑንይከፍታልእንጂየለም።

20ድንጋጤእንደውኃያዘው፥አውሎነፋስም በሌሊትወሰደው።

21የምሥራቅነፋስወሰደውሄደውምእንደ ዐውሎነፋስከስፍራውይጥለዋል።

22እግዚአብሔርይጥልበታልናአይራራለትም

ከእጁምይሸሻል።

23ሰዎችያጨበጭቡበታልከስፍራውም

ያፍጩታል።

ምዕራፍ28

1፤ለብር፡ደም፡ደም፡የወርቅ፡መቀመጫ፡አለ

ው።

2ብረትከምድርይወሰድበታልናስምከድንጋይ ይቀልጣል።

3ጨለማንያበቃል፥ፍጽምናንምሁሉ

የጨለማውንድንጋይየሞትንምጥላ

ይመረምራል።

4ጎርፍከሚኖሩትዘንድይወጣል;ውኆችም እግርተረሱ፤ደርቀዋልከሰውምርቀዋል።

5ምድርከእርስዋእንጀራይወጣል፥ከእርስዋ በታችምእንደእሳትትገለበጣለች።

6ድንጋዮችዋየሰንፔርስፍራናቸው፥

የወርቅምትቢያአለው።

7ወፍየማያውቀው፥የአሞራምዓይንያላየችው መንገድአለ፤

8የአንበሳግልገሎችአልረገጡትምጨካኝ

አንበሳምአላለፈበትም።

9እጁንበዓለትላይይዘረጋል;ተራሮችን ከሥሩይገለብጣቸዋል።

10በዓለትመካከልወንዞችንይቈርጣል; ዓይኑምየከበረውንነገርሁሉያያል።

11ወንዞችንከመጥለቅለቅያዘ; የተሰወረውንምወደብርሃንያወጣል።

12ነገርግንጥበብየትታገኛለች?

የማስተዋልስቦታየትነው?

13ሰውዋጋውንአያውቅም;በሕያዋንምድርም

አይገኝም።

14ጥልቀቱ፡በእኔውስጥየለም፡ይላል ባሕር፡በእኔዘንድየለምይላል።

15በወርቅአይገኝምብርምበዋጋው

አይመዘንም።

16በኦፊርወርቅ፣በከበረውኦኒክስና በሰንፔርአይገመትም።

17ወርቅናብርሌአይተካከሉትም፥ መገበያያውምበጥሩወርቅዕቃአይሁን።

18የጥበብዋጋከቀይዕንቍይበልጣልናስለ ኮራልወይምስለዕንቍአይነገርም። 19የኢትዮጵያቶጳዝዮንአይስተካከለውም፤

20እንግዲህጥበብከወዴትትመጣለች? የማስተዋልስቦታየትነው?

21፤ከሕያዋንሁሉዓይንተሰውራለች፥ ከሰማይምወፎችየተከበበችናትና።

22ጥፋትናሞት።ዝናውንበጆሮአችን ሰምተናልይላሉ።

23እግዚአብሔርመንገዱንያውቃል፥ ስፍራዋንምያውቃል።

24ወደምድርዳርቻይመለከታልና፥ከሰማይም በታችሁሉንአይቶአልና።

25ለነፋስክብደትለመሥራት;ውኃውንም በመስፈርይመዝናል።

26ለዝናብም፥ለነጐድጓዱምመብረቅ መንገድንባዘዘጊዜ።

27፤አይቶ፡ተናገረው።አዘጋጀውምአዎን መረመረም።

28ለሰውምእንዲህአለ፡እነሆ፥

እግዚአብሔርንመፍራትጥበብነው፤ከክፉ መራቅደግሞማስተዋልነው።

ምዕራፍ29

1ኢዮብምምሳሌውንቀጠለእንዲህምአለ።

2እግዚአብሔርባዳነኝወራትእንደቀደሙት ወራትበሆንሁ!

3መብራቱበራሴላይበበራጊዜ፥በብርሃኑም በጨለማበሄድሁጊዜ፥

4በጉብዝናዬወራትእንደነበርሁ፥ የእግዚአብሔርምሥጢርበድንኳኔላይ ነበረ።

5ሁሉንየሚችልአምላክከእኔጋርሳለ ልጆቼምበዙሪያዬነበሩ።

6እግሬንበቅቤባጠብሁጊዜ፥ድንጋዩም የዘይትንወንዝባፈሰሰብኝጊዜ።

7በከተማይቱወደበርበወጣሁጊዜ፣በመንገድ ላይመቀመጫዬንባዘጋጀሁጊዜ!

8ጐበዞችአይተውኝተሸሸጉሽማግሌዎችም ተነሥተውቆሙ።

9አለቆቹምመናገርተዉ፥እጃቸውንም በአፋቸውላይጫኑ።

10መኳንንትዝምአሉ፥ምላሳቸውምከአፋቸው ጣሪያጋርተጣበቀ።

11ጆሮምበሰማችኝጊዜባረከችኝ፤ዓይንም ባየኝጊዜመሰከረኝ።

12፤የሚጮኽውንድሀ፥ድሀአደጉን፥ የሚረዳውምየሌለውንአድንነበርና።

ሊጠፋየተዘጋጀውበረከትበላዬመጣች፤ የመበለቲቱንምልብበደስታእዘምራለሁ።

ጽድቅንለበስሁእርስዋምአለበሰችኝ፤ ፍርዴምእንደመጎናጸፊያናዘውድነበረ።

ለዕውሮችዓይንሆንሁ፥ለአንካሶችም እግሮችሆንሁ።

16ለድሆችአባትሆንሁ፥ያላወቅሁትንም ነገርፈለግሁ።

17የኃጥኣንንመንጋጋሰበርሁ፥ከጥርሱም የዘረፈውንነጠቅሁ።

21ሰዎችወደእኔሰምተውተጠበቁ፥ምክሬንም ዝምአሉ።

22ከቃሌበኋላደግመውአልተናገሩም፤ ንግግሬምበላያቸውላይወረደ።

23እንደዝናብምጠበቁኝ።ስለመጨረሻው ዝናብምአፋቸውንከፈቱ።

24ብሳቅሁባቸውአላመኑም፤የፊቴንም ብርሃንአልጣሉም።

25መንገዳቸውንመረጥሁ፥አለቃም

ተቀመጥሁ፥እንደንጉሥምበሠራዊትውስጥ፥ ኀዘንተኞችንእንደሚያጽናናተቀመጥሁ።

ምዕራፍ30

1አሁንግንከእኔታናናሾችከእኔጋር ተሳለቁብኝ፥አባቶቻቸውንከመንጋዬውሾች ጋርእንዳኖርበናቅሁባቸው።

2፤እርጅናምየጠፋባቸውየእጃቸውኀይልምን ይጠቅመኛል?

3ከችግርናከራብየተነሣብቸኝነትነበራቸው; ቀድሞባድማናባድማወደምድረበዳመሸሽ።

4፤በቍጥቋጦውአጠገብያለውንእሾህ የቈረጡ፥የጥድሥሩንምለሥጋቸው።

5ከሰዎችመካከልተባረሩ፥እንደሌባም

በኋላቸው።

6በሸለቆዎችቋጥኞች፣በምድርጕድጓዶችና በዓለትውስጥይቀመጡዘንድ።

7ከቁጥቋጦዎችመካከልጮኹ;በተጣራመረብ

ስርተሰበሰቡ።

8የሰነፎችልጆች፥የወንዶችምልጆችነበሩ፤ ከምድርምይልቅወራዶችነበሩ።

9እናአሁንእኔዘፈናቸውነኝ፣አዎን፣እኔ ቃላቸውነኝ።

10ተጸየፉኝ፥ከእኔምዘንድሸሹ፥በፊቴም

ሊተፉአልፈሩም።

11ገመዴንፈትቶአስጨንቆኛልናበፊቴም ልጓምንፈቱ።

12በቀኝእጄወጣቶቹተነሡ;እግሮቼን

ገፋፉኝ፥የጥፋታቸውንምመንገድበእኔላይ

አነሡብኝ።

13መንገዴንአበላሹብኝ፥መከራዬንም አዘጋጁ፥ረዳትምየላቸውም።

14እንደሰፊውኃመጡብኝ፥በጥፋትምበላዬ ተንከባለሉ።

15ድንጋጤበላዬተመለሰ፥ነፍሴንምእንደ ነፋስአሳደዱአት፥ደኅንነቴምእንደደመና አልፋለች።

16አሁንምነፍሴበእኔላይፈሰሰች፤ የመከራውዘመንያዘኝ።

17አጥንቶቼበሌሊትተወጉ፥ጅማቴም አያርፍም።

18ከደዌዬብዛትየተነሣልብሴተለወጠ፥ እንደእጀጠባብምከለበሰኝ።

19ወደጭቃጣለኝ፥እኔምእንደአፈርናአመድ ሆንሁ።

20ወደአንተእጮኻለሁአንተምአትሰማኝም፤ ተነሥቻለሁአንተምአልተመለከትኸኝም።

21ጨክነኸኛልበጽኑእጅህምተቃወመኝ።

22ወደነፋስከፍከፍአደረግኸኝ;በእርሱ

ላይአስቀመጥኸኝ፥ንብረቴንምታቀልጣለህ። 23፤ለሞት፡እንደምታደርሰኝ፡አውቃለሁና፥

24ነገርግንበመጥፋቱጊዜእጁንወደሲኦል

25፤ለተጨነቀውአላለቀስሁምን?ነፍሴስለ ድሆችአላዘነችምን?

26መልካሙንስጠብቅክፉነገርመጣብኝ፤ ብርሃንንምበጠባበቅሁጊዜጨለማመጣ።

27አንጀቴፈላአላረፈምም፤የመከራምወራት ደረሰብኝ።

28ከፀሐይውጭበኀዘንወጣሁ፤ተነሥቼም በማኅበሩመካከልጮኽሁ።

29እኔለቀበሮወንድምነኝ፥የጉጉትም ባልንጀራነኝ።

30ቁርበቴበላዬጠቆረ፥አጥንቶቼምበሙቀት ተቃጥለዋል።

31መሰንቆዬወደኀዘን፥ብልቴምወደልቅሶ ድምፅተለወጠ።

ምዕራፍ31

1ከዓይኖቼጋርቃልኪዳንገባሁ;ስለምንሴት ባሪያንአስባለሁ?

2ከላይከእግዚአብሔርዘንድምንዕድል አለው?ከአርያምስየልዑልአምላክርስት ምንድርነው?

3ጥፋትለኃጥኣንአይደለምን?ለዓመፀኞችስ እንግዳቅጣት?

4መንገዴንአይቶአይደለምን?

5በከንቱየሄድሁእንደሆነ፥እግሬም ለማታለልየቸኰለእንደሆነ።

6እግዚአብሔርቅንነቴንያውቅ ዘንድ፣በሚዛንልመዘንፍቀድልኝ።

7አካሄዴከመንገድቢርቅ፥ልቤምዓይኖቼን ቢከተል፥እድፍምበእጄላይቢጣበቅ፥

8እኔምልዝራሌላምይብላ።አዎን፣ዘሬ ይነቀል።

9ልቤበሴትተታልሎእንደሆነ፥ወይም በባልንጀራዬደጅሸምቄእንደሆነ፥

10የዚያንጊዜሚስቴለሌላትፍጭ፥ሌሎችም ይሰግዱባት።

11ይህታላቅበደልነውና;አዎን፣በዳኞች መቀጣትኃጢአትነው።

12፤እሳት፡እስከ፡ጥፋት፡ድረስ፡የሚበላ፥ የእኔም፡ፍሬ፡ዅሉ፡ይነቅላል።

13የባሪያዬንወይምየባሪያዬንነገርንቄ ከእኔጋርበተጣሉጊዜ፥

14እንግዲህእግዚአብሔርበተነሣጊዜምን ላድርግ?ሲጐበኝስምንልመልስለት?

15እኔንበማኅፀንየፈጠረውእርሱን አይደለምን?በማኅፀንስአንድ አላደረገንምን?

16፤ድሆችንከምኞታቸውከለከልሁ፥ የመበለቲቱንምዓይንካጠፋሁ።

17ወይቍራሴንእኔራሴበላሁ፥ድሀአደጎችም ከእርሱአልበላም።

18ከታናሽነቴጀምሮከአባትጋርሆኖከእኔ ጋርያደገነውና፥ከእናቴምማኅፀንጀምሮ

21በበሩረድኤቴንባየሁጊዜበድሀአደጎች ላይእጄንአንሥቼእንደሆነ።

22የዚያንጊዜክንዴከትከሻዬይውደቅ፥ ክንዴምከአጥንትይሰበር።

23ከእግዚአብሔርዘንድጥፋትአስፈራኝና፥ ከክብሩምየተነሣመታገስአልቻልኩም።

24ወርቅንተስፋአድርጌ፥ወይምጥሩውን

ወርቅ።

25ሀብቴስለበዛ፥እጄምብዙስላገኘችደስ

ብሎኝእንደሆነ።

26ብጸሓይንጸሓይ፡ወይጨረቃበብርሃን ሲመላለስ፡ብዘየገድስ፡ንእሽቶኸተማ ኽትከውንትኽእልኢኻ።

27ልቤበስውርተታለ፥አፌምእጄንሳመ።

28ይህደግሞበመፍረድየሚቀጣውበደል ነበር፤በላይያለውንእግዚአብሔርን በካድሁነበር።

29በሚጠላኝጥፋትደስብሰኝ፥ክፉነገር ባገኘበትጊዜራሴንከፍከፍአድርጌ፥

30ለነፍሱምእርግማንበመሻትአፌንኃጢአት እንዲሠራአልተውሁትም።

31የማደሪያዬሰዎች።ልንረካአንችልም።

32መጻተኛውበመንገድላይአላደረም፤ ለመንገደኛደጄንከፈትሁ።

33እንደአዳምመተላለፌንከሸፈንሁ፥ በደሌንበብብቴበመደበቅ።

34ዝምብዬከበርያልወጣሁትንብዙሕዝብ ፈራሁወይስየቤተሰብንቀትአስደነገጠኝ?

35ምነውየሚሰማኝ!እነሆምኞቴሁሉንየሚችል

አምላክይመልስልኝዘንድጠላቴምመጽሐፍ ጽፎነበር።

36በእውነትበጫንቃዬላይእወስደዋለሁ፥ እንደአክሊልምበዐሰርሁትነበር።

37የእርምጃዬንቍጥርእነግረውነበር፤

እንደአለቃወደእርሱእቀርባለሁ።

38ምድሬበእኔላይብትጮኽ፥ወይምቍጣዋ እንዲሁቢያማርር፥

39ፍሬዋንያለገንዘብበልቼእንደሆነ፥ ባለቤቶቹንምነፍሴንካጠፋሁ፥

40በስንዴፋንታአሜከላ፥በገብስምፋንታ እሾህይበቅል።የኢዮብቃልአልቋል።

ምዕራፍ32

1እነዚህምሦስቱሰዎችለኢዮብይመልሱለት ዘንድተዉ፥እርሱበዓይኑጻድቅነበረና።

2ከራምወገንየሆነውየቡዛዊውየባርክኤል ልጅኤሊሁተቈጣ፤ከእግዚአብሔርይልቅ ራሱንስላጸደቀበኢዮብላይተቈጣ።

3መልሱንስላላገኙበሦስቱወዳጆቹምላይ ተቈጣ፥ኢዮብንምስለፈረዱበት።

4ኤሊሁምኢዮብእስኪናገርድረስጠብቆ ነበር፥ከእርሱምታላላቅነበሩና።

5ኤሊሁምለሦስቱሰዎችአፍመልስእንደሌለ ባየጊዜቍጣውነደደ።

6የቡዛዊውምየባርክኤልልጅኤሊሁመለሰ እንዲህምአለ።ስለዚህፈራሁሀሳቤንም ለእናንተላሳያችሁአልደፍርም።

7እኔ፡ዘመናትይናገሩዘንድ፥የብዙ ዓመታትምብዛትጥበብንያስተምርአልሁ።

9ታላላቅሰዎችሁልጊዜጥበበኞችአይደሉም፥ ሽማግሌዎችምፍርድንአያስተውሉም።

10ስለዚህ።ስሙኝ፤እኔምሃሳቤን አሳይሻለሁ።

11እነሆ፥ቃልህንጠበቅሁ።የምትናገሩትን ስትመረምሩምክንያቶቻችሁንሰማሁ።

12እኔምወደእናንተተመለከትሁ፥እነሆም፥ ከእናንተኢዮብንየሚያሳምን፥ለቃሉም የመለሰማንምአልነበረም።

13ጥበብንአግኝተናልእንዳትሉ፤ሰው ሳይሆንእግዚአብሔርያዋርደዋል።

14አሁንምቃሉንበእኔላይአልተናገረም፤ እኔምበንግግራችሁአልመልስለትም።

15ተገረሙም፥ወደፊትምአልመለሱም፥ መናገርንምተዉ።

16በጠበቅሁትጊዜ፥አልተናገሩምና፥ነገር ግንቆሙ፥ወደፊትምአልመለሱምና።

17እኔም፡ድርሻዬንእመልሳለሁ፥ አሳቤንምእናገራለሁ፡አልሁ።

18እኔበቁስተሞልቻለሁና፥በውስጤያለው መንፈስግድይለኛል።

19እነሆ፥ሆዴቀዳዳእንደሌለውወይንነው; እንደአዲስጠርሙሶችሊፈነዳተዘጋጅቷል

20እናገራለሁእደሰትዘንድከንፈሮቼን ከፍቼእመልሳለሁ።

21፤የማንንምፊትእንዳላደርግ

እለምንሃለሁ፥ለሰውምየሚያታልልየማዕረግ ስሞችንአልስጥ።

22ለይስሙላየማዕረግስሞችንመስጠት አላውቅምና;እንዲህበማድረግፈጣሪዬ በቅርቡይወስደኛል. ምዕራፍ33

1ስለዚ፡ኢዮብ፡እባክህ፡ንግግሬን፡ስማ፡ ቃሎቼንምሁሉአድምጥ።

2እነሆ፥አፌንከፍቻለሁ፥ምላሴምበአፌ ተናገረ።

3ቃሌከልቤቅንነትነው፥ከንፈሮቼም እውቀትንበግልጽይናገራሉ።

4የእግዚአብሔርመንፈስሠራኝ፥ሁሉንም የሚችልየአምላክእስትንፋስሕይወት ሰጠኝ።

5ብትመልስልኝ፥ቃልህንበፊቴአቅርብ፥ ተነሥም።

6እነሆ፥እኔበእግዚአብሔርፋንታእንደ ፈቃድህነኝ፤እኔደግሞከጭቃተፈጠርሁ።

7እነሆ፥ድንጋጤአያስፈራህም፥እጄም በአንተላይአትከብድም።

8በእውነትበጆሮዬተናገርህየቃልህንም ድምፅሰምቻለሁ።

9እኔያለመተላለፍንጹሕነኝ፥ንጹሕም ነኝ።በእኔምበደልየለም።

10እነሆ፥ምክንያትአግኝቶብኛል፥እንደ ጠላቱምቈጠረኝ።

11እግሮቼንበግንድውስጥከተተ፤ መንገዴንምሁሉአስተዋለ።

12እነሆ፥አንተበዚህጻድቅአይደለህም፤ እኔእመልስልሃለሁ፥እግዚአብሔርከሰው ይበልጣል።

13በእርሱላይለምንትከራከራለህ?ስለ

ነገሩሁሉመልስአይሰጥምና።

14እግዚአብሔርአንድጊዜአዎንሁለትጊዜ

ይናገራልናሰውግንአያስተውለውም።

15፤በሕልም፥በሌሊትራእይ፥ከባድ

እንቅልፍበሰውላይበወደቀጊዜ፥በአልጋም

መተኛት።

16የሰውንጆሮይከፍት፥ተግሣጻቸውንም ያትማል።

17ሰውንከዓላማውእንዲመልስ፥ትዕቢትንም ከሰውእንዲሰውር።

18ነፍሱንከጕድጓድነፍሱንምበሰይፍ እንዳትጠፋ።

19በአልጋውላይበሥቃይተቀጣ፥ የአጥንቶቹምብዛትበጽኑሥቃይ።

20ነፍሱምእንጀራን፥ነፍሱምጣፋጭመብልን ተጸየፈች።

21ሥጋውእስከማይታይድረስአልቋል። ያልታዩትአጥንቶቹምተጣበቁ።

22ነፍሱወደሲኦልነፍሱምወደአጥፊዎች

ቀረበ።

23ከእርሱምጋርመልእክተኛቢገኝ፥ ተርጓሚ፥ከሺህአንዱ፥ለሰውቅንነቱን ይገልጽዘንድ።

24፤በዚያን

ጊዜም፡ይምረነዋል፥ወደ፡ጕድጓድም፡ከመው

ረድ፡አድነው፡ቤዛ፡አግኛለኹ፡ይላል።

25ሥጋውከሕፃንሥጋይልቅትኩስይሆናል፤

ወደጕብዝናውዕድሜይመለሳል።

26ወደእግዚአብሔርይጸልያል፥ሞገስም ይሰጠዋል፤ፊቱንምበደስታያያል፤ለሰውም ጽድቁንይሰጣልና።

27ወደሰውያያል፥ማንም።

28ነፍሱንወደጒድጓድከመሄድያድናል ነፍሱምብርሃንንታያለች።

29እነሆ፥ይህንሁሉእግዚአብሔርከሰውጋር

ብዙጊዜይሠራል።

30ነፍሱንከጕድጓድይመልስዘንድበሕያዋን ብርሃንይበራዘንድ።

31ኢዮብሆይ፥አድምጠኝ፤ዝምበል፥እኔም እናገራለሁ።

32የምትለውነገርቢኖርህ፥መልስልኝ፥ ተናገር፥ላጸድቅህእወዳለሁና።

33ባይሆንስአድምጠኝ፤ዝምበል፥እኔም ጥበብንአስተምርሃለሁ።

ምዕራፍ34

1ኤሊሁምመለሰእንዲህምአለ።

2እናንተጥበበኞችሆይ፥ቃሌንስሙ፤ እናንተታውቃላችሁ፥ስሙኝም።

3አፍመብልንእንደሚቀምስጆሮቃልን ይመረምራልና።

4ፍርድንእንምረጥ፥መልካሙንም በመካከላችንእንወቅ።

5ኢዮብ፡እኔጻድቅነኝ፡ብሎአልና፥ እግዚአብሔርምፍርዴንወሰደ።

6በመብቴላይመዋሸትን

8ከዓመፅሠራተኞችጋርአብሮይሄዳል፥ ከክፉዎችምጋርየሚሄድ።

9በእግዚአብሔርደስይለውዘንድለሰው ምንምአይጠቅምምብሎአልና።

10ስለዚህእናንተአስተዋዮችሆይ፥ስሙኝ፤ ክፉንያደርግዘንድከእግዚአብሔርዘንድ ይራቅ።ኃጢአትንምይሠራዘንድሁሉን ከሚችልአምላክ።

11የሰውንሥራይከፍለዋል፥ለእያንዳንዱም እንደመንገዱያገኝበታል።

12፤በእውነትእግዚአብሔርክፋትን አያደርግም፥ሁሉንምየሚችልአምላክም ፍርድንአያጣምም።

13በምድርላይየሾመውማንነው?ወይስ ዓለምንሁሉየገዛማንነው?

14ልቡንበሰውላይቢያደርግ፥መንፈሱንና እስትንፋሱንወደራሱቢሰበስብ፥

15ሥጋለባሽሁሉበአንድነትይጠፋልሰውም ወደአፈርይመለሳል።

16አሁንምማስተዋልካለህይህንስማ የቃሌንምቃልአድምጥ።

17ጽድቅንየሚጠላያስተዳድራልን?አንተስ ጻድቅበሆነውላይትፈርድበታለህን?

18ንጉሥን።አንተክፉነህ?ለመኳንንቱም። ኃጢአተኞችናችሁ?

19፤መሳፍንትንየማያከብር፥ባለጠጋውንም ከድሆችይልቅየማያይእንዴትይሆን?

የእጁሥራናቸውና።

20በቅጽበትይሞታሉ፥ሕዝቡምበመንፈቀ ሌሊትደነገጡያልፋሉ፥ኃያላንምያለእጅ ይወሰዳሉ።

21ዓይኖቹበሰውመንገድላይናቸውና፥ አካሄዱንምሁሉያያል።

22ዓመፀኞችየሚሸሸጉበትጨለማወይምየሞት ጥላየለም።

23በሰውላይከጽድቅይልቅአይጨምርምና። ከእግዚአብሔርጋርወደፍርድእንዲገባ።

24ኃያላንንያለቍጥርይሰብራቸዋል፥ በእነርሱምፋንታሌሎችንያቆማል።

25ስለዚህሥራቸውንያውቃል፥እስኪጠፉም ድረስበሌሊትይገለብጣቸዋል።

26በሌሎችፊትእንደክፉሰዎችይመታቸዋል፤

27ከእርሱተመለሱና፥መንገዱንምሁሉ አላሰቡምና፥

28የድሆችንምጩኸትወደእርሱያመጡዘንድ፥ የድሆችንምጩኸትይሰማል።

29ዝምብሎበሰጠጊዜየሚያስጨንቅማንነው? ፊቱንምሲሰውርማንያየዋል?በሕዝብላይ ወይምበሰውላይብቻየተደረገቢሆን።

30፤ሕዝቡእንዳይጠመድግብዝ እንዳይነግሥ።

31ለእግዚአብሔር።ተግሣጽንተሸክሜአለሁ፥ ከእንግዲህምወዲህአልበደልምመባል

34፤አስተዋዮችይንገሩኝ፥ጠቢብም ይስሙኝ።

35ኢዮብያለእውቀትተናግሯል፥ቃሉምያለ ጥበብአልነበረም።

36ለክፉሰዎችከመለሰየተነሣኢዮብእስከ ፍጻሜይፈተንዘንድምኞቴነው።

37በኃጢአቱላይዓመፅንጨምሯልና፥በእኛም መካከልእጁንያጨበጭባል፥ቃሉንም በእግዚአብሔርላይያበዛል።

ምዕራፍ35

1ኤሊሁደግሞተናገረእንዲህምአለ።

2ጽድቄከእግዚአብሔርይልቅይበልጣልያልህ ይህትክክልይመስልሃልን?

3ምንይጠቅመሃል?ከኃጢአቴምብነጻምን ይጠቅመኛል?

4ለአንተከአንተምጋርባልንጀሮችህን እመልስልሃለሁ።

5ወደሰማያትተመልከትናእይ;ከአንተም በላይያሉትንደመናዎችተመልከት።

6ኃጢአትብትሠራምንታደርጋለህ?ወይስ መተላለፍህቢበዛምንታደርጋለህ?

7ጻድቅከሆንህምንትሰጠዋለህ?ወይስ

ከእጅህምንይቀበላል?

8ክፋትህእንደአንተሰውንይጎዳል። ጽድቅህምለሰውልጅይጠቅማል።

9ከግፍብዛትየተነሣየተገፉትን ያስለቅሳሉ፤ከኃያላንክንድየተነሣ ይጮኻሉ።

10ነገርግን።ፈጣሪዬበሌሊትዝማሬየሚሰጥ እግዚአብሔርወዴትነው?

11ከምድርአራዊትይልቅየሚያስተምረን ከሰማይምወፎችይልቅአስተዋይያደረገን

ማንነው?

12ከክፉሰዎችትዕቢትየተነሣበዚያይጮኻሉ ነገርግንየሚመልስየለም።

13በእውነትእግዚአብሔርከንቱነትን አይሰማምሁሉንየሚችልአምላክም

አይመለከተውም።

14አታይምብትልምፍርድበፊቱነው፤ስለዚህ በእርሱታመኑ።

15አሁንግንእንዲህስላልሆነበቍጣው ጎበኘ፤እርሱግንበታላቅጽንፍአያውቅም።

16፤ስለዚህኢዮብአፉንበከንቱይከፍታል፤ ያለእውቀትቃልንያበዛል።

ምዕራፍ36

1ኤሊሁምደግሞቀጠለእንዲህምአለ።

2ጥቂትተወኝ፥አሁንምስለእግዚአብሔር እናገራለሁብዬእነግርሃለሁ።

3ዕውቀቴንከሩቅአመጣለሁ፥ለፈጣሪዬም ጽድቅንአደርጋለሁ።

4ቃሌበእውነትሐሰትአይሆንም፤በእውቀትም ፍጹምየሆነከአንተጋርነው።

5እነሆ፥እግዚአብሔርኃያልነውማንንም አይንቅም፤በብርታትናበጥበብኃያልነው።

6የኀጥኣንንሕይወትአይጠብቅም፤ለድሆች ግንጽድቅንይሰጣል።

7ዓይኖቹንከጻድቃንላይአያነሣም፤

አዎን፣ለዘላለምያቆማቸዋል፣እናምከፍ ከፍአሉ።

8በሰንሰለትቢታሰሩ፥በመከራምገመድ ቢያዙ።

9፤ሥራቸውን፥የሠሩትንምመተላለፋቸውን አሳያቸው።

10ለተግሣጽጆሮአቸውንይከፍትላቸዋል፥ ከኃጢአትምይመለሱዘንድያዝዛል።

11ቢታዘዙትቢገዙትምዘመናቸውን በብልጽግናዕድሜአቸውንምበተድላ ያሳልፋሉ።

12ባይታዘዙግንበሰይፍይጠፋሉ፥ሳያውቁም ይሞታሉ።

13ዝንጉዎችግንቍጣንያከማቻሉእርሱ ባሰረቸውጊዜአይጮኹም።

14በጕብዝናይሞታሉ፥ሕይወታቸውምርኩስ በሆኑሰዎችመካከልነው።

15ድሆችንበመከራውጊዜያድናቸዋል፥ በግፍምጆሮአቸውንይከፍታል።

16እንዲሁከጠባብውስጥጭንቀትወደሌለበት ወደሰፊስፍራበወሰደህነበር።በገበታህም ላይየሚቀመጠውስብይሞላል።

17አንተግንየኃጥኣንንፍርድፈጸምህ፤ ፍርድናጽድቅያዙህ።

18ቍጣአለናበመገረፉእንዳይወስድህ ተጠንቀቅ፤የዚያንጊዜታላቅቤዛያድንህ

19፤ባለጠግነትሽንስይቆጥረዋልን? አይደለም

20ሰዎችበስፍራቸውየሚጠፉበትንሌሊት አትመኝ።

21ከመከራይልቅይህንመርጠሃልና ተጠንቀቅ፥ኃጢአትንምአታስብ።

22እነሆ፥እግዚአብሔርበኃይሉከፍከፍ ያደርጋልእንደእርሱየሚያስተምርማንነው?

23መንገዱንያዘዘውማንነው?ኃጢአትን ሠርተሃልየሚልማንነው?

24ሰዎችየሚያዩትንሥራውንከፍአድርገህ አስብ።

25ሰውሁሉያየውይሆናል;ሰውከሩቅያየው ይሆናል።

26እነሆ፥እግዚአብሔርታላቅነው፥እኛም አናውቀውም፥የዘመኑምቍጥርአይመረመርም።

27የውኃውንጠብታዎችትንሽያደርጋልና፥ እንደትነትውምዝናብያዘንባሉ።

28ደመናትያንጠባጥባሉበሰውምላይበብዛት ያርፋሉ።

29፤የዳመናውንመስፋፋትወይም የማደሪያውንድምፅየሚያስተውልማንነው?

30፤እነሆ፡ብርሃኑን ይዘረጋል፥የባሕሩንም፡ግርጌ፡ከደነ።

31በእነርሱበሕዝቡላይይፈርዳልና;ሥጋን በብዛትይሰጣል።

32ብርሃንንበደመናይሸፍናል;በመካከል ባለውደመናምእንዲያበራአላዘዘም። 33ጩኸቱስለእርሱ፥እንስሶችምስለ እንፋሎትይናገራሉ።

1በዚህደግሞልቤደነገጠከስፍራውም ተንቀሳቀሰ።

2የድምፁንጩኸትከአፉምየሚወጣውንድምፅ አድምጡ።

3ከሰማይሁሉበታችመብረቁንምእስከምድር ዳርቻመራው።

4ከእርሱበኋላድምፅይጮኻል፥በግርማውም

ድምፅነጐድጓድ፥ድምፁምበተሰማጊዜ አይቀርባቸውም።

5እግዚአብሔርበድምፁድንቅነጐድጓድነው; እኛልንገነዘበውየማንችለውንታላቅነገር ያደርጋል።

6በረዶውን።አንተበምድርላይሁን፥ ይላልና።እንዲሁምለትንሽዝናብ፥ ለኃይሉምታላቅዝናብ።

7የሰውንሁሉእጅያትማል;ሰዎችሁሉሥራውን ያውቁዘንድ።

8፤አራዊቱምወደጕድጓድገቡ፥በስፍራቸውም ይቀራሉ።

9ከደቡብዐውሎነፋስይመጣል፥ብርድም ከሰሜን።

10በእግዚአብሔርእስትንፋስውርጭ

ተሰጥቷልየውኃውምስፋትጠበበ።

11ውኃበማጠጣትጥቅጥቅያለደመናን

ያደክማል፤ብሩህደመናውንምይበትናቸዋል።

12በምድርምፊትበዓለምፊትያዘዛቸውንሁሉ ያደርጉዘንድበምክሩዘወርአለ።

13ለመቅጣትወይምለምድሩወይምለምህረት

ያመጣዋል።

14ኢዮብሆይ፥ይህንስማ፤ቆመህ የእግዚአብሔርንተአምራትተመልከት።

15እግዚአብሔርባደረጋቸውጊዜ

የደመናውንምብርሃንእንዳበራታውቃለህን?

16፤የደመናውንሚዛን፥በእውቀትምፍጹም የሆነውንተአምራትታውቃለህን?

17በደቡብነፋስምድርንባረጋጋጊዜልብስህ እንዴትይሞቃል?

18ከእርሱጋርየጸናውንሰማይንእንደ ቀልጦምመስታወትዘረጋኸውን?

19ለእርሱየምንናገረውንአስተምረን; ንግግራችንንበጨለማምክንያትማዘዝ አንችልምና።

20እንደተናገርሁይነግሩታልን?ሰውቢናገር በእርግጥይውጣል።

21አሁንምሰዎችበደመናውስጥያለውንብሩህ ብርሃንአያዩም፤ነገርግንነፋሱያልፋል ያነጻቸዋል።

22መልካምየአየርሁኔታከሰሜንይመጣል፤ በእግዚአብሔርዘንድየሚያስፈራግርማ አለ።

23ሁሉንበሚችልአምላክላይልናገኘው አንችልም፤እርሱበኃይልናበፍርድ በፍርድምብዛትምታላቅነው፤ አያስጨንቅም።

24፤ስለዚህ፡ሰዎች፡ይፈሩታል፥ልባቸው፡ጥ በበኛየሆኑትን፡አይመለከትም።

ምዕራፍ38

1እግዚአብሔርምበዐውሎነፋስውስጥሆኖ ለኢዮብመለሰእንዲህምአለ።

2ያለእውቀትቃልምክርንየሚያጨልምይህ ማንነው?

3አሁንምእንደሰውወገብህንታጠቅ; እጠይቅሃለሁናአንተምመልስልኝ።

4ምድርንመሠረትባደረግሁጊዜአንተወዴት ነበርህ?ማስተዋልካለህተናገር።

5ብታውቁስመስፈሪያውንያኖረማንነው? ወይስበላዩላይገመዱንየዘረጋውማንነው?

6መሠረቶቹስበምንተቸነከሩ?ወይም የማዕዘንድንጋዩንማንያኖረ;

7የንጋትከዋክብትበአንድነትበዘመሩጊዜ የእግዚአብሔርምልጆችሁሉበደስታእልል ሲሉ?

8ወይስባሕሩንከማኅፀንእንደወጣበደጅ የዘጋውማንነው?

9ደመናውንመጐናጸፊያውን፥ጨለማውንም መጠቅለያባደረግሁበትጊዜ።

10የወሰንኩትንምስፍራሰብረውለት መወርወሪያዎቹንናደጆችንምአደረጉለት።

11እስከአሁንትመጣለህ፥ነገርግን ከእንግዲህወዲህአይሆንም፤የትዕቢተኛው ማዕበልህበዚህይቀራልን?

12ከዘመናትህጀምሮንጋትንአዝዘሃልን? የቀኑንምፀደይቦታውንአወቀ።

13የምድርንዳርቻይይዝዘንድኃጢአተኞች ከእርስዋይናወጡዘንድ?

14እንደሸክላወደማኅተምይለወጣል;እንደ ልብስምይቆማሉ።

15ከክፉዎችምብርሃናቸውተከልክሏል፥ የረዘመውምክንድይሰበራል።

16ወደባሕርምንጭገብተሃልን?ወይስ ጥልቁንፍለጋሄድክ?

17የሞትደጆችተከፈቱልህ?ወይስየሞትን ጥላደጆችአይተሃልን?

18አንተየምድርንስፋትአይተሃልን?ሁሉንም የምታውቀውከሆነአስታውቅ።

19ብርሃንየሚቀመጥበትመንገድወዴትነው? ጨለማምቦታውየትአለ?

20ወደዳርቻውትወስደውዘንድ፥የቤቱንም መንገድታውቅዘንድነውን?

21ያንጊዜስለተወለድህታውቃለህን?ወይስ የዘመንህቍጥርታላቅነውን?

22ወደበረዶውመዝገብገብተሃልን?ወይስ የበረዶውንሀብትአይተሃል?

23ለመከራጊዜ፥ለጦርነትናለጦርነትቀን የጠበቅሁት?

24የምሥራቅንነፋስበምድርላይየሚበትነው ብርሃንበምንመንገድይከፈላል?

25፤ለውኆችልቅሶቦይን፥ወይምለነጐድጓድ መብረቅመንገድንየከፈለ፥

26ሰውበሌለበትበምድርላይዝናብያዘንብ ዘንድ።ሰውበሌለበትምድረበዳ;

27ባድማናባድማየሆነውንመሬትለማርካት; የለመለመውንቡቃያያበቅልዘንድ?

28ዝናቡአባትአለውን?ወይስየጠልንጠብታ የወለደማንነው?

29በረዶውከማንማኅፀንወጣ?የሰማይም ሽመታማንወለደው?

30ውኆችእንደድንጋይተሸሸጉ፥የጥልቁም ፊትቀዘቀዘ።

31በውኑየጵልያዴስንጣፋጮችማሰር ትችላለህን?

32በውኑማዛሮትንበጊዜውልታወጣ ትችላለህን?ወይስአርክቱረስንከልጆቹጋር ትመራለህን?

33የሰማይንሥርዓትታውቃለህን?ግዛቷን በምድርላይማድረግትችላለህን?

34የውኃብዛትይጋርድህዘንድድምፅህንወደ ደመናታነሣዘንድትችላለህን?

35፤እነርሱምሄደው፡እነሆንይሉህዘንድ መብረቅንትልክዘንድትችላለህን?

36በውስጥዋጥበብንያደረገማንነው?ወይስ

ልብንማስተዋልንየሰጠማንነው?

37ደመናትንበጥበብየሚቈጥርማንነው?

ወይምየሰማይጠርሙሶችንማንሊቀርይችላል?

38አፈሩወደእልከኛነትሲያድግ፥ ድንጋዮቹምሲጣበቁ?

39ስለአንበሳአደንታድናለህን?ወይም የወጣቶችአንበሶችንየምግብፍላጎትሙላ።

40በጉድጓዳቸውሲተኙ፥በድብቅምሲደበቁ?

41ለቁራምግቡንየሚሰጥማንነው?ልጆቹወደ እግዚአብሔርሲጮኹ፥ከመብልምየተነሣ ይርቃሉ።

ምዕራፍ39

1የአለትፍየሎችየሚወለዱበትንጊዜ

ታውቃለህ?ወይስዋላዎችሲወልዱታያለህን?

2፤የሚሞሉበትንወራትትቆጥራለህን?ወይስ የሚወለዱበትንጊዜታውቃለህ?

3አጎንብሰውልጆቻቸውንይወልዳሉ፥ ሐዘናቸውንምይጥላሉ።

4ልጆቻቸውደስይላቸዋል፥በእህልምያድጋሉ; ወጥተውወደእነርሱአይመለሱም።

5የሜዳውንአህያነጻያወጣማንነው?ወይስ የአህያውንእስራትየፈታማንነው?

6ቤቱንምድረበዳያደረግሁትማደሪያውም ምድረበዳአደረግሁ።

7የከተማውንሕዝብይንቃል፥የነጂውንም ጩኸትአያስብም።

8የተራሮችሰንሰለታማማሰማርያው ነው፥ለመለመንምነገርሁሉይፈልጋል።

9ወይኑሊያገለግልህይወድዳልን?

10በውኑፍሬውንበማሰሪያውማሰር ትችላለህን?ወይስከአንተበኋላሸለቆዎችን ያበላሻልን?

11ኃይሉታላቅነውናበእርሱታምነዋለህን?

ወይስድካምህንለእርሱትተዋለህን?

12፤ዘርህንወደቤትእንዲያመጣበጎተራህም እንዲከምረውታምናለህን?

13መልካሞቹንክንፎችለቆሮዎችሰጠሃቸው?

ወይስክንፍናላባወደሰጎን?

14እንቁላሎቿንበምድርላይትቶበአፈር ውስጥታሞቃለች።

15እግሩምእንዲደቅቃቸውአውሬውም

እንዲሰብራቸውይረሳል።

16ከልጆችዋጋርደነደነች፥ለእርስዋ

እንዳልሆኑብላቴኖችዋደነደነች። 17እግዚአብሔርጥበብንነፍጓታልና፥ ማስተዋልንምአልሰጣትም።

18ወደላይከፍባለችጊዜፈረሱንና ፈረሰኛውንንቀችባታል።

19ለፈረስኃይልንሰጥተሃልን?አንገቱን ነጐድጓድአለብሸው?

20አንተእንደአንበጣልታስፈራው ትችላለህን?የአፍንጫውቀዳዳክብርእጅግ አስፈሪነው።

21በሸለቆውውስጥይዳከማል፥በኃይሉም ሐሤትያደርጋል፤የታጠቁትንምሊገናኝ ወጣ።

22፤በፍርሃት፡ይሳለቃል፥አይፈራም። ከሰይፍምወደኋላአይመለስም።

23ጦሩናጋሻውበእርሱላይያንዣበባሉ።

24በቍጣናበቍጣምድርንይውጣል፤

የመለከትምድምፅመሆኑንአያምንም።

25በቀንደመለከቶችመካከል።ሰልፉንም በሩቅይሸታል፥የሻለቆችንምነጐድጓድ ጩኸቱንም።

26ጭልፊትበጥበብህበረረክንፍዋንምወደ ደቡብትዘረጋለችን?

27ንስርበትእዛዝህትወጣለችን?

28እርስዋበዐለትላይ፣በዐለትዐለት በጽኑምላይተቀምጣለች።

29፤ከዚያምምርኮውንትፈልጋለች፥ዓይኖቿም

30ጫጩቶችዋደግሞደምይጠጣሉ፤ የተገደሉትምባሉበትበዚያእርስዋአለ።

ምዕራፍ40

1እግዚአብሔርምለኢዮብመለሰእንዲህም አለ።

2፤ሁሉንከሚችልአምላክጋርየሚከራከር ያስተምረዋልን?እግዚአብሔርንየሚወቅስ ይመልስለት።

3ኢዮብምለእግዚአብሔርእንዲህብሎመለሰ።

4እነሆ፥እኔወራዳነኝ;ምንልመልስልህ? እጄንበአፌላይእዘረጋለሁ።

5አንድጊዜተናግሬአለሁ;እኔግን

አልመልስም:አዎ,ሁለትጊዜ;እኔግንከዚህ በላይአልቀጥልም።

6እግዚአብሔርምበዐውሎነፋስውስጥሆኖ ለኢዮብመለሰእንዲህምአለው።

7አሁንምእንደሰውወገብህንታጠቅ፤ እጠይቅሃለሁአንተምንገረኝ።

8ፍርዴንምታፈርሳለህን?ጻድቅትሆንዘንድ ትፈርድኛለህን?

9እንደእግዚአብሔርያለክንድአለህን? ወይስእንደእርሱድምፅነጐድጓድትችላለህ?

10አሁንበግርማናበታላቅነትራስህን አስጌጥ።በክብርናበውበትእራስህን አስልበስ።

11የቍጣህንመዓትአውጣ፤የትዕቢተኞችንም ሁሉተመልከትአዋርዱም።

12ትዕቢተኛውንሁሉተመልከት፥ዝቅም

15አሁንምከአንተጋርየፈጠርሁትን ቤሔሞትንተመልከት።እንደበሬሣር ይበላል።

16እነሆ፥ኃይሉበወገቡውስጥነው፥

ጕልበቱምበሆዱእምብርትነው።

17ጅራቱንእንደአርዘሊባኖስያወጋጋል፥

የድንጋዮቹምጅማቶችበአንድነት

ይጠቀለላሉ።

18አጥንቶቹምእንደብርቱናስቁርጥራጮች

ናቸው፤አጥንቱምእንደብረትመወርወሪያ ነው።

19እርሱየእግዚአብሔርመንገድአለቃነው፥ የፈጠረውምሰይፉንወደእርሱእንዲቀርብ ያደርጋል።

20፤የበረሃአራዊትሁሉየሚጫወቱበት ተራሮችመብልንያወጡለታል።

21፤ከጥላዛፎችበታች፥በሸምበቆው መሸሸጊያናበአጥርውስጥተኝቷል።

22ጥላዛፎችበጥላውይሸፍኑታል;የወንዙ

ዊሎውይከብበውታል።

23፤እነሆ፥ወንዝይጠጣል፥አይቸኩልምም፤ ዮርዳኖስንወደአፉይጎትታልብሎታምኗል።

24በዓይኑይይዘዋል፥አፍንጫውምበወጥመድ ተወጋ።

ምዕራፍ41

1ሌዋታንንበመቃመሳብትችላለህን?ወይስ

ምላሱንባወረድከውገመድ?

2በአፍንጫውመንጠቆልታገባትችላለህን? ወይስመንጋጋውንበእሾህወጋው?

3ወደአንተብዙይለምናልን?ለስለስያለቃል ይናገርሃልን?

4ከአንተጋርቃልኪዳንያደርጋልን?

ለዘላለምባሪያትወስደዋለህን?

5፤ከወፍጋርእንደምትጫወትከእርሱጋር ትጫወታለህን?ወይስለገረዶችህ ታስረውለታለህን?

6፤ባልንጀሮችስግብዣአድርገውለታልን?

ከነጋዴዎችጋርይከፋፍሉት?

7በውኑቆዳውንበብረትብረትትሞላለህን? ወይስጭንቅላቱንበአሳጦር?

8፤እጅህንበእርሱላይጫን፥ሰልፉንም አስብ፥ደግሞምአታድርግ።

9እነሆ፥እርሱተስፋውከንቱነው፤አንድ ሰውሲያየውእንኳአይወድቅምን?

10ያነሣሣውዘንድየሚደፍርየለም፤ እንግዲህበፊቴሊቆምየሚችልማንነው?

11እመልስለትዘንድማንከለከለኝ?ከሰማይ በታችያለውሁሉየእኔነው።

12፤ብልቱንናኃይሉን፥የተዋበውንምመጠን አልሰውርም።

13የልብሱንፊትማንሊገልጥይችላል?ወይስ በሁለትልጓሙወደእርሱሊመጣየሚችልማን ነው?

14የፊቱንደጆችየሚከፍትማንነው?ጥርሶቹ በዙሪያውበጣምአስፈሪናቸው.

15፤ሚዛኑምትዕቢቱናቸው፥እንደማኅተምም ተዘግተዋል።

16፤አንዱለሌላውቅርብነው፥ በመካከላቸውምአየርእንዳይገባ።

18በጠባቡብርሃንይበራል፥ዓይኖቹምእንደ ማለዳሽፋሽፍትናቸው።

19የሚቃጠሉመብራቶችከአፉ ይወጣሉ፤የእሳትምፍንጣቂዎችይወጣሉ።

20ጢስከአፍንጫውቀዳዳይወጣል፤ከሚነድ ድስትወይምድስ።

21እስትንፋሱፍምይነድዳል፥ነበልባልም ከአፉይወጣል።

22በአንገቱላይብርታትአለ፥ኀዘንምበፊቱ ደስታይሆናል።

23የሥጋውቅንጣትተያይዟል፥በራሳቸውም ጸንተዋል።ሊንቀሳቀሱአይችሉም

24ልቡእንደድንጋይየጸናነው;አዎን፥ እንደወፍጮድንጋይቁራጭየጠነከረ።

25ራሱንባስነሣጊዜኃያላኑይፈራሉ፤ስለ ስብራትምያነጻሉ።

26በእርሱላይየሚጭንበትሰይፍ፥ጦርናዳር ዳርምአይይዝም።

27ብረትንእንደጭድ፥ናሱንምእንደበሰበሰ እንጨትይቆጥራል።

28ፍላጻአያመልጠውም፤የወንጭፍድንጋይም በእርሱዘንድገለባሆኑ።

29ዳርዳርእንደገለባተቆጥሯል፤በጦር መንቀጥቀጥይስቃል።

30ከበታቹየተሳለድንጋይአለ፤የተሳለ ነገርበጭቃላይይዘረጋል።

31ጥልቁንእንደድስትያፈላል፤ባሕሩንም እንደሽቱማሰሮያደርጋል።

32በኋላውብርሃንመንገድንያደርጋል;አንድ ሰውጥልቀቱሸካራእንደሆነያስባል

33ያለፍርሃትየተፈጠረውበምድርላይእንደ እርሱየለም።

34የትዕቢትንነገርሁሉያያል፤ በትዕቢተኞችምልጆችላይንጉሥነው።

ምዕራፍ42

ኢዮብምለእግዚአብሔርእንዲህብሎመለሰ። 2ሁሉንታደርግዘንድቻይእንደሆንህ አሳብምከቶሊከለከልእንደማይችል አውቃለሁ።

3ያለእውቀትምክርንየሚሰውርማንነው? ስለዚህያልተረዳሁትንተናገርሁ;እኔ የማላውቀውነገርለእኔበጣምአስደናቂ ነው።

4፤እለምንሃለሁ፥ስማኝእናገራለሁ፤ እጠይቅሃለሁአንተምንገረኝ።

5፤ስለአንተበጆሮበመስማትሰምቻለሁ፤ አሁንግንዓይኔአየችህ።

6ስለዚህራሴንእጸየፋለሁ፥በአፈርና በአመድምሆኜንስሐእገባለሁ።

7እግዚአብሔርምይህንቃልለኢዮብከተናገረ በኋላእግዚአብሔርቴማናዊውንኤልፋዝን፡ ቍጣዬበአንተናበሁለቱወዳጆችህላይ ነድዶአል፤እንደባሪያዬእንደኢዮብቅን የሆነውንነገርስለእኔ

እንደባሪያዬእንደኢዮብቅንየሆነውን ነገርስለእኔአልተናገራችሁምናእንደ ስንፍናችሁእንዳላደርግባችሁ፥ባሪያዬም ኢዮብስለእናንተይጸልያል፤እርሱን

እቀበላለሁ።

9ቴማናዊውኤልፋዝ፣ሹሃዊውበልዳድ፣ ናዕማታዊውሶፋርምሄዱ፥እግዚአብሔርም እንዳዘዛቸውአደረጉ፤እግዚአብሔርምደግሞ ኢዮብንተቀበለው።

10ኢዮብምስለወዳጆቹበጸለየጊዜ

እግዚአብሔርምርኮውንመለሰለት፤ እግዚአብሔርምለኢዮብቀድሞየነበረውን እጥፍአድርጎሰጠው። 11፤ወንድሞቹምሁሉ፥እኅቶቹምሁሉ

አስቀድሞምየሚያውቁትሁሉወደእርሱመጡ፥ ከእርሱምጋርበቤቱእንጀራበሉ፥

እግዚአብሔርምባመጣውክፉነገርሁሉ

አለቀሱለት፥አጽናኑበትም፤እያንዳንዱም አንድቁራጭብርለእያንዳንዳቸውምየወርቅ ጕትቻሰጡት።

12፤እግዚአብሔርምከፊተኛውይልቅ የኋለኛውንየኢዮብንባረከ፤አሥራአራት ሺህበጎች፥ስድስትሺህምግመሎች፥አንድ ሺህምጥማድበሬዎች፥አንድሺህምሴት አህዮችነበሩትና።

13ሰባትወንዶችናሦስትሴቶችልጆችም ነበሩት።

14የፊተኛይቱንምስምጄሚማብሎጠራው። የሁለተኛይቱምስምኬዝያ;የሦስተኛውምስም

ከረንሃፑች

15በምድርምሁሉእንደኢዮብሴቶችልጆች

ያማረችሴትአልተገኙም፤አባታቸውም

ከወንድሞቻቸውጋርርስትሰጣቸው።

16፤ከዚህም፡በዃላ፡ኢዮብ፡መቶ፡አርባ፡ዓ

መት፡ኖረ፥ልጆቹንና፡የልጆቹን፡ልጆች፡እ ስከ፡አራት፡ትውልድ፡አየ።

17ኢዮብምሸምግሎዕድሜምጠግቦሞተ።