ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙ∆ΕΙΑΣ Γ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ 7 ΙΟΥΝΙΟΥ 2019 Ενδεικτικές απαντήσεις Α. Α1. Περίληψη Ο δοκιµιογράφος απαριθµεί τις αρετές της δηµοκρατίας, αφορµώµενος από το ερώτηµα των νέων σχετικά µε την ύπαρξη του δηµοκρατικού πολίτη που εµφορείται από ιδανικά. Ξεκινά µε την αρετή της ανοχής, ως αποτέλεσµα των διαρκών εξοντωτικών θρησκευτικών πολέµων, την οποία απειλεί σήµερα ο φανατισµός που επιβάλλεται µε τη βία. Επισηµαίνει τη µη χρήση βίας ως δεύτερη αρετή που εξασφαλίζει την εναλλαγή των κυβερνώντων και τη διευθέτηση των κοινωνικών συγκρούσεων. Συνεχίζει µε το ιδεώδες της εξέλιξης της κοινωνίας ως απόρροια της ειρηνικής αντιπαράθεσης ιδεών και διαφοροποίησης της κουλτούρας. Ολοκληρώνει µε το «ιδανικό της αδελφότητας» που, ως ήθος και στάση ζωής, διασφαλίζει την αδιάλειπτη πορεία της δηµοκρατίας και διαµορφώνει µια κοινή µοίρα, η συνειδητοποίηση της οποίας επιτάσσει σήµερα την ενεργή και υπεύθυνη συµµετοχή. (120 λέξεις) Β1 α. β. γ. δ. ε.
Σωστό Λάθος Σωστό Σωστό Λάθος
Β2. α. Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί ως τρόπο πειθούς την επίκληση στην αυθεντία σε δύο περιπτώσεις:1. «Ποτέ µου δεν ξεχνώ τη διδαχή του Πόπερ, σύµφωνα µε την οποία αυτό που ουσιαστικά διακρίνει µια δηµοκρατική εξουσία από µια µη δηµοκρατική είναι πως µονάχα στην πρώτη οι πολίτες µπορούν να ξεφορτωθούν τους κυβερνώντες χωρίς αιµατοχυσίες» (3η παράγραφος). 2. «Στο έργο του Φιλοσοφία της Ιστορίας ο Χέγκελ χαρακτήρισε την Ιστορία ως «απέραντο σφαγείο». β. Στην πρώτη περίπτωση ο συγγραφέας χρησιµοποιεί την επίκληση στην αυθεντία, προκειµένου να προσδώσει αντικειµενικότητα στη θέση ότι στις δηµοκρατικές εξουσίες οι κοινωνικές συγκρούσεις επιλύονται χωρίς τη χρήση βίας, και πως αυτό που διακρίνει µια δηµοκρατική εξουσία από µια µη δηµοκρατική είναι πως µονάχα στην πρώτη οι πολίτες µπορούν να ξεφορτωθούν τους κυβερνώντες χωρίς αιµατοχυσίες . Η άποψη του Καρλ Πόπερ προσδίδει στον λόγο του επισηµότητα και κύρος. Στη δεύτερη περίπτωση ο συγγραφέας ενισχύει τη θέση ότι η ιστορία του ανθρώπου είναι σε µεγάλο βαθμό ιστορία συγκρούσεων αδελφοκτόνων, παραθέτοντας τη φράση «απέραντο σφαγείο» που χρησιµοποίησε ο Χέγκελ στο έργο του «Φιλοσοφία της ιστορίας». Και σε αυτήν την περίπτωση η χρήση της επίκλησης στην αυθεντία κάνει το λόγο του συγγραφέα αντικειµενικό, επίσηµο και ενισχύεται η εγκυρότητά του. Επίσης η άποψη του Χέγκελ περιγράφει την πραγματικότητα των ανθρώπινων κοινωνιών, πραγματικότητα αντίθετη με το ιδανικό της αδελφότητας. 1