ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ για την διακινδύνευση της αυθεντικότητας και της ακεραιότητας των σημαντικών αρχαιοτήτων που βρέθηκαν στον Σταθμό Βενιζέλου
ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ για την διακινδύνευση της αυθεντικότητας και της ακεραιότητας των σημαντικών αρχαιοτήτων που βρέθηκαν στον Σταθμό Βενιζέλου του Μητροπολιτικού Σιδηροδρόμου Θεσσαλονίκης με βάση τα οριζόμενα στις διεθνείς συμβάσεις προστασίας πολιτιστικής κληρονομιάς, τη διεθνή πρακτική και τα κριτήρια της UNESCO Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων και η Κίνηση Πολιτών Θεσσαλονίκης για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς έθεσαν υπόψη μου τα δεδομένα για τον αρχαιολογικό χώρο έκτασης 1.500 τ.μ. που ήρθε στο φως στο σταθμό Βενιζέλου, στο πλαίσιο του έργου του Μητροπολιτικού Σιδηρόδρομου (επιστημονική παρουσίαση, φωτογραφίες, σχέδια), τις αποφάσεις απόσπασης-επανατοποθέτησης και την Αναμορφωμένη Μελέτη Απόσπασης και Επανατοποθέτησης που κατατέθηκε στο ΥΠΠΟΑ από την ΑΚΤΩΡ-Korres Engineering και μου ζήτησαν να γνωμοδοτήσω, με βάση την ιδιότητά μου ως εμπειρογνώμονα της UNESCO, την εμπειρία μου, τις διεθνείς συμβάσεις προστασίας και τα κριτήρια της UNESCO για τη δυνατότητα ή μη απόσπασης του αρχαιολογικού χώρου από το περιβάλλον του και την απώλεια ή μη της αυθεντικότητας και της ακεραιότητάς του από τις εργασίες που προβλέπονται στην Αναμορφωμένη Μελέτη Απόσπασης.
Η ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ Το μνημειακό σύνολο του σταθμού Βενιζέλου διαμορφώνεται με άξονα μια λιθόστρωτη κεντρική Λεωφόρο (DECUMANUS MAXIMUS), με κατεύθυνση από τα ανατολικά προς τα δυτικά και από μια κάθετη οδική αρτηρία με κατεύθυνση από βορρά προς νότο (CARDO). O οδικός αυτός άξονας ένωνε την "Κασσανδριώτικη Πύλη" με τη "Χρυσή Πύλη", και είναι γνωστός ως "Μέση Οδός" στη βυζαντινή περίοδο και ως "Φαρδύς Δρόμος" στους μεταβυζαντινούς και νεότερους χρόνους. Οι οδικοί αυτοί άξονες συνοδεύονται από κατοικίες, εργαστήρια και καταστήματα, που αποτελούν πολύτιμα τεκμήρια της καθημερινής ζωής σε μια διαχρονική πορεία της πόλης.