Atölye kentlerin ve kentsel mekânın erozyona uğraması sonrası yeniden örgütlenmesinde izlenecek yöntem ve repertuvarı tartışmaya açmayı amaçlamaktadır. Yüzyıllardır palimpsest bir şekilde birbirinin izleri üzerinde gelişen kentlerin en baştan güncel kentsel veya insani ihtiyaçlar ekseninde dünya yüzeyini bir ‘‘Supersurface’’ kabul ederek bir bu yüzeyin farklı senaryolarla tekrardan ele alınışını çeşitli görsel temsil araçlarıyla irdelemektedir.