Interview “Samen het podium op”

Next Article

Interview “Jeugdvrienden voor het leven”

SAMEN OP HET PODIUM STAAN

“Je maakt deel uit van een groter geheel.”

Karin de Greeve is al jarenlang lid van het Koninklijk Hasselts Operettengezelschap, waar ze elk jaar een of twee toneelproducties mee opvoert. PieterJan Gerrits, muzikant en slagwerker bij de Koninklijke Harmonie St. Cecilia, kent het podiumleven eveneens door en door. Samen schetsen ze een beeld van hun dierbaarste hobby en de magie van het groepsoptreden.

Waarom heb je ooit besloten om je aan te sluiten bij je vereniging?

KARIN “Ik heb altijd een passie gehad voor het Hasselts dialect, en het toneelgezelschap zet zich in voor het behoud daarvan door alle uitvoeringen in het dialect te brengen. Dat sprak me heel erg aan. Toen ik net 30 was, eind jaren ’80, heb ik me aangemeld. Er staan dus al heel wat actieve toneeljaren op mijn teller. We bouwen er aan fantastische vriendschappen én we laten de mensen lachen.” PIETER-JAN “Ik ben pianodocent, dirigent van het Hasseltse koor Aléa en componist van beroep en was op zoek naar een fijne hobby om samen met anderen op regelmatige basis muziek te maken. Een aantal vrienden zaten al bij de harmonie en ik hoorde dat het er fijn was. Daarom heb me vier jaar geleden ook bij de Koninklijke Harmonie aangesloten. Muziek bovenop muziek? Tja, eigenlijk wel. Maar bij de harmonie hoef ik de kar niet te trekken, ik kan gewoon volgen. Dat maakt wel een verschil.”

Wat heb je doorheen al die jaren geleerd?

KARIN “Expressie is in toneelspel heel belangrijk. Je duidelijk en helder uiten, maar ook leren hoe je een emotie of beleving zo goed mogelijk uitdrukt. Ook leer je als toneelspeler om teksten van buiten te kennen en te improviseren als je verdwaald raakt in het kluwen van zinnen. Gelukkig zijn er souffleurs, tekstfluisteraars, die een handje kunnen helpen wanneer het tijdens een uitvoering net níet lukt.” PIETER-JAN “Als muzikant houd ik altijd dit principe aan: in hoe meer werelden je je begeeft, hoe meer je kunt leren. De harmonie is een van die werelden. Ik was bijvoorbeeld voornamelijk actief als pianist, maar bij de harmonie was daar geen ruimte voor en ben ik slagwerk gaan doen. En doordat blaas- en slaginstrumenten relatief nieuw waren voor mij, heb ik geleerd hoe blazers en slagwerkers denken, wat goede combinaties van instrumenten zijn, etc. Die informatie komt goed van pas als ik een muziekstuk componeer.”

Is er een moment waar je jaarlijks naar uitkijkt?

PIETER-JAN “Onze jaarlijkse concerten zijn altijd een hoogtepunt. Het klassieke beeld van de harmonie die de straat op gaat is eigenlijk achterhaald: met St. Cecilia Kuringen treden we vooral op in zalen, eigenlijk meer als een symfonisch orkest, en met hedendaagse muziek of filmmuziek. Zo hebben we bijvoorbeeld al eens in een zaal in Disneyland gespeeld. In Hasselt organiseren we ook regelmatig een mosselfeest of een quizdag. Maar eerlijk gezegd kijk ik ook nog altijd uit naar de wekelijkse repetities.”

“Ik kijk nog altijd uit naar de wekelijkse repetities.”

“Gelukkig zijn er souffleurs, die een handje kunnen helpen wanneer het net níet lukt.”

KARIN “Elk jaar leveren wij minstens één toneelproductie. We beginnen dan in juli met repeteren en houden in november de voorstelling. Heel fijn, maar het is toch ook een opluchting als alles gelukt is en ik weer een paar weken rust heb. En toch begint het na een maand weer te kriebelen om te beginnen. Om de vier jaar doen we ook een revue waarin we dans, muziek, zang en een verhaal verwerken. Allemaal zelf geschreven, met een live orkest én uiteraard in het Hessels. De muziek voor onze meest recente revue werd trouwens geschreven door Pieter-Jan.”

Knap. Is toewijding en inzet dan ook niet een van de grootste vereisten?

PIETER-JAN “Absoluut, je komt één keer per week samen en wilt op elkaar ingespeeld raken. Je maakt deel uit van een groter geheel. Maar dat maakt het ook juist zo leuk: muziek is een taal die je allemaal spreekt en waarmee je op een speciale manier kunt communiceren. We maken muziek, maar versterken vooral de onderlinge band.” KARIN “Bij een toneelgezelschap moet je inderdaad bereid zijn om je in te zetten, ook als dat betekent dat je niet de hoofdrol krijgt. Achter de schermen zijn er immers ook decorbouwers, tekstassistenten en cateringmedewerkers nodig. We vertrekken allemaal vanuit de gedeelde passie om het Hasselts dialect te doen herleven onder jong en oud. Samen zetten we iets moois neer.”