museumbulletin > een vooruitblik op kamarama
een vooruitblik op kamarama kamagurka als kunstenaar en curator Van 1 mei tot 1 augustus 2012 is er in het Arentshuis en de Garemijnzaal van de Hallen en op het traject tussen de twee locaties moderne en hedendaagse kunst te zien, gemaakt of gekozen door Kamagurka. Het Arentshuis wordt een levend atelier met wisselende presentaties, in de Garemijnzaal toont Kama een selectie internationale kunst van kunstenaars die hij bewondert. Ook langs het traject is werk te zien en er komen nevenactiviteiten in de rand. Door Filip L. Demeyer
foto Kama
kamagurka aka luc zeebroek
voor het blad tekenen. En het zou niet bij dat
Kama is bij het grote publiek vooral gekend
sche Zeitung, The Spectator, The New Yorker,
als tekenaar. Luc Zeebroek (Nieuwpoort, 5 mei
National Lampoon, RAW, L’Echo des Savanes,
1956) groeide op in Oostende, volgde kunst-
Playboy, Eulenspiegel, Charlie Hebdo, Titanic,
onderwijs in Brugge en ging daarna animatie-
Das Magazin, Vrij Nederland, HpdeTijd, Die
film studeren aan de Academie in Gent. Omdat
Presse, Göteborger Postensen en vele andere
hij meer buiten het klaslokaal leerde dan op
volgden. Kama tekent op dit ogenblik ook da-
school, gaf hij er voor het einde van de studies
gelijks op de voorpagina van NRC Handelsblad.
ene internationale tijdschrift blijven. Süddeut-
de brui aan. Ondertussen was hij beginnen tekenen met o.a. Robert Crumb en Roland Topor
Kamargurka is een bijzonder veelzijdig iemand.
als voorbeeld. Na vroege publicaties in De Zee-
We kennen hem ook van radio en televisie en
wacht, kreeg hij halfweg de jaren 1970 voet aan
van theater. Samen met Herr Seele maakte hij
de grond bij Humo. Hij is er nog steeds vaste
eind de jaren 1980 o.a. het tv-programma Lava,
tekenaar. Van zijn hand zijn figuurtjes als Bert en
met Dokter Guy Vago en Mijnheer Van Patiën-
Bobje en samen met Herr Seele (Peter van Heir-
ten, het typetje Kamiel Kafka en het feuilleton
seele, Torhout, 1959) bedenkt hij Cowboy Henk.
Wally in Space met Captain Eddy Wally in de hoofdrol. Voor het NTG Gent schreef hij Mario,
1
4
Op z’n twintigste bezocht hij Parijs en hij stapte
ga eens opendoen, er wordt gebeld (1992) en
er de redactie van Hara-Kiri binnen. Hij mocht
Tante Euthanasie gaat achteruit (1994). Op
