Tekst Lus Van den Bossche / foto's Demis Centi & Greet De Wolf
SICILIË:
van klimmen tot werelderfgoed Er zijn weinig bestemmingen die kunnen concurreren met Sicilië, het grootste eiland in de Middellandse zee: culturele rijkdom (architectuur, kunst, muziek, religie, keuken, landschappen) en een rijke geschiedenis van zowel glorierijke periodes als jaren van slecht bestuur. Door zijn ligging is Sicilië lange tijd gescheiden geweest van de rest van Europa. Sinds 1860, slechts 150 jaar geleden, behoort het bij het eengemaakte Italië. Dit merkt men nog steeds: buiten de toeristische sites is het leven eenvoudig en traditioneel, de bevolking zeer gastvrij en nieuwsgierig.
D e jaren van onderdrukking en corrupt bestuur zorgden ervoor dat de maffia voet aan wal kreeg. Als toerist merkt men niets van de maffia, ook al is die nog aanwezig. Vandaag de dag vooral bij de illegale immigratieproblematiek. Sicilië ligt op het kruispunt tussen Afrika en Europa, op het eiland Lampedusa (250 km ten zuiden) komen jaarlijks vijftienduizend vluchtelingen toe. Tot de regio Sicilië behoren ook de Eolische eilanden (een vulkanische archipel met o.a. Stromboli), Ustica, de Egadische eilanden, Pantelleria (op het Afrikaanse continent, zonder massatoerisme) en de Pelagische eilanden. De eilandstaat Malta ligt ten zuiden van Sicilië. Natuur(parken) en wandelen Het landschap van de noordoostkust wordt gevormd door een bergketen bedekt met grote groene bossen: de Monti Peloritani, het natuurpark van de Monti Nebrodi en van de Madonie, met de hoogste top de Carbonara, 1979m. Deze is slechts een dwerg in vergelijking met de Etna, de hoogste Europese vulkaan, die met zijn 3350m de vlakte van Catania domineert. In het oosten vindt men de Monti Iblei, ook van vulkanische oorsprong en in het noordwesten de Monti di Gibibellina. De wandelpaden zijn meestal niet of slecht aangegeven, een kaart is dus noodzakelijk. Er zijn ook heel wat organisaties die begeleide wandelingen aanbieden, in de meeste plaatsen vindt men bij de toeristische dienst beperkte informatie. In 1981 werd het natuurreservaat Zingaro, in het noordwesten tussen Scopello en San Vito, beschermd gebied. Een prachtige locatie voor het eerste natuurreservaat, de steile kliffen lopen uit in het felblauwe water van de golf van Castellammare. Avontuurlijke paden leiden over de kliffen naar beneden, het ruikt er naar wilde bloemen en zoute zeelucht. Zingaro is ook een van de oudste nederzettingen in Sicilië, de grot Uzzo werd ruim tienduizend jaar geleden bewoond door neanderthalers. Het natuurgebied is alleen te voet toegankelijk, men moet op de aangeduide wandelpaden blijven. Zo geniet men nog van de ongerepte natuur in dit prachtig stukje kustlandschap.
38
