Oferta Dzieł Sztuki

Jerzy Stajuda

Urodzony w 1936 w Falenicy, zmarł 21 marca 1992 w Warszawie - polski rysownik, krytyk sztuki i malarz.

Ukończył wydział Architektury na Warszawskiej Politechnice u prof. Bohdana Lacherta w 1959 roku.

W latach 1957–1968 zajmował się krytyką artystyczną, publikując m.in.: w „Przeglądzie Artystycznym”, „Przeglądzie Kulturalnym”, „Polsce”, „Więzi”, „Ty i Ja”, a w latach 1959–1966 we „Współczesności” (zarówno już za życia jak i po śmierci autora uznaje się jego wybitność i autorytet w tym polu, jego spadkobiercy w 1992 roku ustanowili Nagrodę im. Jerzego Stajudy przeznaczoną dla krytyków sztuki).

W 1968 roku zerwał z działalnością krytyka sztuki na rzecz własnej twórczości. Pod koniec lat osiemdziesiątych prowadził pracownię rysunku na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W 1991 roku otrzymał prestiżową nagrodę Fundacji im. Alfreda Jurzykowskiego w Nowym Jorku.

Tytuł: Bez nazwy

Technika: Olej na płótnie

Wymiary: 93 x 65 cm

Praca sygnowana

Cena: 25000 zł

Tytuł: Lunapar

Technika: Olej na płótnie

Wymiary: 105 x 65 cm

Praca sygnowana

Cena: 25000 zł

Jerzy Stajuda

Fascynował się kaligrafią chińską co wybrzmiewa silne zarówno w rysunku jak i malarstwie artysty. W swoich dziełach podejmował próby ujęcia relacji między kreską i pustką, oba pojmując w roli znaku. To napięcie i misterium plam kreuje wrażenie tajemnicy, jak gdyby malarz z premedytacją ukrywał przed odbiorcą prawdziwą naturę swoich dzieł.

Tworzył abstrakcyjne kompozycje malarskie niekiedy przywodzące na myśl liryczne ujęcia mające w sobie coś z lekkości dymu kadzidła łagodnie tańczącego w powietrzu; z drugiej strony będące czymś w rodzaju biologicznych nieomal form i pejzaży wewnętrznych.

Inspirował się twórczością Artura Nachta-Samborskiego oraz Paula Klee.

Malarstwo Stajudy mimo cechującej je ulotności było przez autora w procesie twórczym dokładnie, geometrycznie wręcz planowane (przy pomocy kalki technicznej wykonywał rysunkowe siatki robocze, które przeradzały się w akwarelowe studia aby potem zostać odpowiednio przeskalowane na docelowe płótno).

Był także miłośnikiem i znawcą muzyki; dobrze grał na fortepianie. We wstępie do katalogu wystawy z 1988 roku napisał:

„Ważna jest dla mnie muzyka. Może ważniejsza niż malarstwo”.

Stanisław Sobczak Gąsienica ( Johym)

1884 - 1942

Polski rzeźbiarz ,ceramik, malarz, społecznik.

W latach 1902-07r. studiował w ASP w Krakowie rzeźbę pod kierunkiem Konstantego Laszczki, malarstwo u Józefa Mehoffera 1906-07r.

W latach 1910 -11r. kontynuował studia w Ecole Nationale des Beaux Arts w Paryżu gdzie jego profesorem był rzeźbiarz M.J.A.Marcie. W czasie pierwszej wojny światowej służył w wojsku austro-węgierskim na frontach bałkańskich oraz włoskim. W roku 1920r. służył jako ochotnik w pułku piechoty w wojnie polsko-sowieckiej.

Po jej zakończeniu osiadł na stałe w Zakopanem.

Jego pracownia ceramiczna przy ul. Kościeliskiej była miejscem spotkań artystów (takich jak: Leon Chwistek, Mieczysław Szczuka, Stanisław Ignacy Witkiewicz).

Stanisław Sobczak wykonywał rzeźby (głowy i popiersia) w drewnie, gipsie patynowym, terrakocie, marmurze, wreszcie rzeźby ze śniegu tzw. „białe ołtarze” Najliczniejsze były jego prace ceramiczne i w tej dziedzinie współpracował od 1928r. z Janem Reczkowskim absolwentem szkoły ceramicznej w

Krakowie i Tadeuszem Szafranem dyrektorem szkoły ceramicznej w Krakowie. Artystyczne wyroby ceramiczne

Sobczaka to reliefy przedstawiające sceny zbójnickie i pasterskie, płaskorzeźby, wazony, statuetki zdobione tradycyjną ornamentyką góralską.

Tytuł: Zbójnik

Technika: Odlew w brązie

Wymiary: 89 x78 x 71 cm waga 67,3 kg

Sygnatura 3/3 rok powstania

1926

Cena: 130500 zł

Stanisław Sobczak Gąsienica ( Johym)

1884 - 1942

Wyroby swoje znaczył tłoczonym napisem „Zakopane” i „krzyżykiem”

Sobczak wystawiał prace w Zakopanem, Krakowie , Katowicach , Warszawie, we Lwowie, Czechosłowacji, Paryżu. W 1935r wykonał urnę jako dar na Kopiec Piłsudzkiego w Krakowie był też autorem kamiennego pomnika-obelisku przy wspólnym grobie Legionistów na cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Sobczak był członkiem wielu stowarzyszeń i ugrupowań artystycznych oraz społeczno-politycznych.

W 1933r. otrzymał medal za pracę w dziale odzyskania niepodległości i nagrodę gminy Zakopane za najlepsze dzieło miejscowego artysty.

W Szkole Zawodowej Przemysłu Drzewnego uczył rzeźby figuralnej i historii góralszczyzny.

Był członkiem Komitetu Organizacyjnego Narciarskich Mistrzostw Świata FIS w Zakopanem 1939r.

Pracownia Sobczaka nie zachowała się, a spuścizna artystyczna została w znacznej mierze rozproszona i częściowo uległa zniszczeniu (m.in. trzy płaskorzeźby- głowy kobiet zdobiące front Sanatorium Nauczycielskiego w Zakopanem zostały zniszczone przez okupanta).

Prace przechowuje Muzeum Tatrzańskie w Zakopanem, Muzeum Jana Kasprowicza na Harendzie, gdzie znajduje się maska pośmiertna zdjęta w dniu śmierci poety przez góralskiego artystę Stanisława

Gąsienicy Sobczaka –Johyma. Większość prac znajduje się w domu rodzinnym Cukrów i Gąsieniców Sobczaków. Niektóre prace znajdują się u kolekcjonerów w Polsce

Właysław Hasior

W latach 1947–1952 uczył się w Państwowym Liceum Technik Plastycznych w Zakopanem pod kierunkiem profesora Antoniego Kenara, a następnie w latach 1952–1958 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, pod kierunkiem profesora Mariana Wnuka. W roku 1959 otrzymał stypendium francuskiego Ministra Kultury; studiował w pracowni rzeźbiarza Ossipa Zadkine’a w Paryżu. Od 1957 roku wystawiał indywidualnie oraz brał udział w wystawach zbiorowych w kraju i za granicą, m.in. w: Paryżu, Rzymie, Sztokholmie, Oslo, Montevideo, São Paulo, Helsinkach, Wiedniu, Wenecji, Kopenhadze, Brukseli, Moskwie. Uczestnik Sympozjum Plastycznego Wrocław ’70[2]. Został pochowany na zakopiańskim Cmentarzu Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku

Tytuł: Nowe życie

Technika: Asamblaż

Wymiary:59,5 x 115 cm

Sygnatura

Cena: 75 000 zł

Zygmunt Tymoszewski

W 1952 uzyskał dyplom u J. Cybisa w ASP w Warszawie. Początkowo malował realistyczne obrazy bliskie koloryzmowi (Pejzaż z Suffczyna (ok. 1948)). W 2. poł. lat 50., zafascynowany sztuką informel, zaczął tworzyć inspirowane naturą kompozycje abstrakcyjne, odznaczające się nasyconą kolorystyką oraz grubo modelowaną fakturą (Pejzaż błękitny, 1961 r.). W ostatnich latach życia malował pełne dramatycznej ekspresji obrazy figuratywne (Koń, 1962 r.), Mięso, 1963 r.). Od roku 1955 był nauczycielem malarstwa i rysunku w Państwowym Liceum Techniki Teatralnej w Warszawie. W 1958 r. w Warszawie, w salach wystawowych dawnego IPS odbyła się jedyna za życia Tymoszewskiego indywidualna wystawa jego prac. W 1959 r. uczestniczył w III Wystawie

Sztuki Nowoczesnej w Warszawie i w Wystawie Malarstwa Nowoczesnego w Jugosławii. W 1963 r. w Galerii Sztuki ZPAP odbyła się pośmiertna wystawa dzieł Tymoszewskiego z lat 1960 1963. W 30-lecie śmierci artysty zorganizowano w warszawskiej Zachęcie retrospektywną wystawę jego twórczości.

Viktor Sheleg

Viktor Sheleg to współczesny artysta łotewski. Jego osobisty punkt widzenia, który bada konformistyczną kulturę napotykanego społeczeństwa, zanim przekształci ją w fascynującą estetykę artystyczną, stanowi podstawę jego twórczego spojrzenia. Jego mroczne, sugestywne portrety kobiet stanowią intrygującą mieszankę konformizmu i wolności zarówno pod względem formy, jak i treści.

Viktor Sheleg urodził się w 1962 roku w Rosji. Mieszka i pracuje na Łotwie. Sheleg wystawiał swoje prace na Łotwie, w Rosji, Finlandii, USA, Czechach, Niemczech, Szwecji, Danii, Hiszpanii, Polsce, Włoszech oraz brał udział w wielu ważnych targach sztuki, m.in.: Art Ireland, Dublin, Art Zurich

International, Art Edynburg, The Affordable Art Fair, Londyn, Art Melbourne, Affordable Art Fair, Paryż, Glasgow Art Fair, Edinburgh Art Fair, Affordable Art Fair Bruksela, AAF NYC, AAF Amsterdam. W latach 1990-2019 Viktor Sheleg stworzył ponad 1900 obrazów, a prawie wszystkie znajdują się w prywatnych kolekcjach.

Technika- malarstwo akrylowe

Praca oryginalna

Wymiary – 120 x 90 cm

Rok powstania – 2015

CENA : 13800 zł

Jerzy Jarnuszkiewicz

Studiował w Krakowie w latach 1936–1938 w Instytucie Sztuk Plastycznych pod kierunkiem prof.

Franciszka Kalfasa i prof. Karola Homolacsa. W roku 1939 uzyskał dyplom w Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych w Warszawie.

Podczas wojny należał do konspiracyjnego Koła

Miłośników Grafiki i Ekslibrisu wraz z m.in. Stefanem Mrożewskim i Anielą Cukier. W latach 1947–1950 studiował na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk

Pięknych w Warszawie u Tadeusza Breyera i Franciszka Strynkiewicza. Od 1950 do lat 80. (przez 35 lat) prowadził w warszawskiej ASP pracownię rzeźby. Profesor m.in.: Grzegorza Kowalskiego, Henryka Morela, Marka Kijewskiego, Krzysztofa M. Bednarskiego, Barbary Falender.

Dziecko bohater

Technika- Odlew w gipsie patynowany

Praca oryginalna

Wysokość - 30 cm

Szerokość - 12 cm

Głębokość - 6,5 cm

Waga - 903

CENA : 40000 zł

Autor nieznany, Polskie malarstwo rzemieślnicze przełom wieku XVIII/ XIX

Technika – olej na płótnie,Wymiary – 63 x 41,5 cm

Cena 18000 zł