26
DIE BONTEBOK
Mooi Sebra geskiet op die jag. Hulle is omtrent vollop in die wêreld rondom Windhoek
NAMIBIË JAG SEBRA-LEK EN DIE ELANDBULLE Deur: Schalk Van Van Der Merwe
O
ns was aan die jag suid van Windhoek, besig om ‘n vriend te help om van die diere van sy veld af te kry. Dis droog in Namibië, so droog dat President Geingob vroëer die jaar ‘n noodtoestand aangekondig het. Die beplanning het ‘n week of twee langer geneem as gewoonlik. Ek moes van ‘n lastige griep-bors herstel en deesdae moet die gewere se uitvoerpermitte mos al die pad Pretoria toe, maar binne ‘n maand se tyd vandat ons gevra is om te kom help, land ons in Windhoek. Ons jaggeselskap het bestaan uit myself, my pa, swaer, en ‘n vriend van ons uit die Kaap.
Ons het goed begin en veral onder die blouwildebeeste en gemsbokke gejag. Laat oggend, die derde dag, het ons by die stoor gedraai om die oggend se bokke by die slagpale af te trek. Ons was weer voorspoedig en het, terwyl die bakkie gewas word, ‘n oomblik gevat om ‘n brötchen met ‘n koppie swart koffie af te sluk. Soos afgespreek sou ek die res van die oggend tot laat middag te voet die rante agter die skuur verken, oorstap tot by Sebra-Lek en die kloof langsaan die anderkant afwerk tot op ‘n punt waar die manne op die bakkie my weer oor die radio sal opspoor. Met die smaak van bitter koffie nog op my tong is ek padlangs agter die stoor uit, my .270 oor die skouer, skietstokke in die hand. Ek is so ver ek kon padlangs, voor ek die eerste trop
blouwildebeeste tussen die vaalbos wat op die kwartsen mikarante groei kon uitmaak. Met goeie skuilplek tussen my en die bokke was ek sonder te veel moeite onder hulle en kon ek een oor die skietstokke plattrek. Ek het herlaai, die skoot se dop in my sak gesteek en bly staan, gehoop vir ‘n skoot op ‘n tweede bok. Hulle het egter met die klap van die skoot koers gekies deur die kloof onder my en in ‘n ruigte anderkant weggeraak. Ek het die blouwildebees se are gesny, hom sover ek kon in ‘n skadukol ingesleep en net daar gelos om later met die bakkie op te tel. Ek is verder die rant uit tot by Sebra-Lek aan die anderkant. Die lek en die kaalte om die blok sout was verlate. Ek het ‘n bietjie spore gekyk rondom die lek en ‘n goeie wildspaadjie gesoek om te volg. Een paadjie was besonders snuif-getrap en ek het my eie spore in hom begin maak soos dit kronkel al met die rivier langs. Ek het hom hoor hardloop voor ek hom gesien het. ‘n Pragtige bergsebra het deur die loop voor my gedraf en aan my kant van die rivier in die rant bo my gaan staan. Ek het my skietstokke staangemaak en aangelê, die slot toegedruk. Die hings het met sy lyf versteek tussen die swarthaak na my staan en kyk. Die kruisie van my Schmidt und Bender op my geweer wou net nie vassuig op my gestreepte teiken nie en ek moes
