Hoe KAPOW vzw samen met jongeren een bruisende community bouwt

In een van de kleine straatjes rond de Gentse binnenstad bloeit een bijzondere plek: KAPOW. Geen klassiek jeugdhuis, geen doorsnee culturele organisatie, maar een broedplaats van talent, subculturen en verbondenheid. Hier zie je community building in actie. Het gebeurt tussen de opnamesessies door, achter de bar, tijdens een tekensessie, een expo of een festival. Alles mag, niks moet; maar wie wil, krijgt kansen. Hier is geen strak draaiboek, wél een levendige plek die jongeren mee vormgeven. We gingen langs voor een interview.

KAPOW: potgrond voor de bezoekers

De werking van KAPOW draait rond jongeren die op zoek zijn naar ruimte. Letterlijk en figuurlijk. Jongeren die elders soms worden weggejaagd, zoals (graffiti)kunstenaars, skaters en muzikanten, vinden hier een plek. KAPOW bereikt jongeren uit verschillende subculturen. “We willen die groepen jongeren een plek geven en tegelijk een brug vormen”, vertelt Jules, jeugdwerker bij KAPOW. De kunst hiervan zit in het vinden van common ground Zo organiseren ze maandelijks community dinners waar iedereen aan tafel schuift en er gemakkelijk nieuwe connecties ontstaan.

KAPOW is een playground. Waar je je safe voelt. Daar speel je, leer je en creëer je

Hun community is intussen verankerd in, maar tegelijk niet beperkt tot, het kleine steegje aan de Sleepstraat in Gent. Een voorbeeld: het jonge Gentse hiphopcollectief ‘Hardere Aanpak’ nam een mixtape op in de studio van KAPOW. Ze nodigden tien rappers uit heel Vlaanderen uit. De meesten daarvan kenden KAPOW nog niet, maar ze waren meteen fan van de plek. “Toen we ze onlangs vroegen om op te treden tijdens ons festival ‘HardZand’ in Koksijde, zeiden ze: voor KAPOW doen we dat sowieso!”, vertelt Jules.

KAPOW noemt zichzelf graag potgrond voor talent: een plek waar makers kunnen wortel schieten, groeien en naar een hoger niveau worden getild. Zo gaf KAPOW de jonge artieste Chloe Catara de vrijheid om een dag te cureren tijdens hun driedaags festival, ‘Chloe invites’. Het resultaat? Chloe bracht haar Brusselse achterban mee, een kleurrijke mix van jonge mensen, wat opnieuw zorgde voor nieuwe ontmoetingen. “Tijdens ‘Chloe invites’ heb ik meteen drie vrouwelijke talenten aangesproken voor onze residenties volgend jaar”, vertelt Matthias, jeugdwerker en bezieler van KAPOW.

We willen gaan voor een community die KAPOW vormgeeft en openhoudt

“Of neem de ‘Drink&Draws’. Die zijn ontstaan vanuit een groep jongeren die op zoek waren naar een plek om te tekenen. KAPOW gaf hen een vaste plek in de werking. Tijdens de Gentse Feesten mochten ze ook een workshop geven in opdracht van het SMAK (stedelijk museum voor actuele kunst). Nu polsen we of ze de werking af en toe willen openhouden. We willen volledig gaan voor een community die KAPOW vormgeeft en openhoudt. Een plek gerund door jongeren”, zegt Jules.

Het loopt natuurlijk niet altijd van een leien dakje. Vaste vrijwilligers vinden die zich langdurig willen engageren, blijft een uitdaging. “Maar wat wel werkt: heel persoonlijke, concrete en afgebakende projecten”, vertelt Jules hierover. “Elke week iets vast is moeilijk. Maar iets ad hoc, met een klik, dat werkt.”

Ook niet alle jongeren zijn klaar voor grote verantwoordelijkheden en dat hoeft ook niet. Vertrouwen en verantwoordelijkheid gaan hand in hand. Net als ruimte om fouten te maken. Community is een levenslijn, maar gaat soms ook gepaard met conflict. Gelukkig is elk conflict een mooie oefening in begrenzen, wederzijds respect en geduld opbrengen. Ook dat mag in de potgrond van KAPOW.

Een veilige plek als basis

Voor KAPOW is werken aan hun safe space een dagelijkse praktijk. Nultolerantie voor haat, geweld of discriminatie is vanzelfsprekend, ook al is er nog niets misgelopen. Waarom? Omdat de vibe bij KAPOW gewoon respect en zorg uitstraalt. Het karakter van KAPOW is warm en uitnodigend. En dat is te danken aan Matthias en Jules: “Spread positive vibes. Altijd!” Dat is het motto bij KAPOW. En dat voel je in het gebouw en in de hartelijkheid van de jeugdwerkers.

We weten zelf hoe het is om te ploeteren en om een plek te zoeken

Authenticiteit is de kern. Matthias en Jules komen zelf uit het veld. Ze kennen de struggles van creatives van binnenuit. “We weten hoe het is om te ploeteren en om een plek te zoeken. Daarom kunnen we hier ook echt een aanspreekpunt en rolmodel zijn”, legt Matthias uit.

Hun aanpak is simpel maar doeltreffend: aandacht en aanmoediging. “Matthias heeft het talent om oprecht alles wat mensen doen supercool te vinden”, aldus Jules. Dat gevoel van gezien en gehoord worden is misschien wel het fundament van die safe space.

Of zoals ze het zelf zeggen: Kapow is een playground. Een speeltuin waar je mag leren, creëren en spelen. Maar dat lukt enkel als je je veilig voelt. Dát is de rol van de jeugdwerkers hier: zorgen voor die stevige basis, de lijm die mensen bij elkaar houdt. Zo kunnen jongeren zonder angst proberen, falen, opnieuw beginnen en groeien.

Die playground is niet alleen een metafoor, maar ook heel concreet. Kapow zorgt voor de juiste infrastructuur: een ruimte waar makers hun werk kunnen tonen en waar smakers, het publiek, er deel van worden. Zo krijgen jonge artiesten zichtbaarheid en feedback, en groeit er kruisbestuiving. “Door onze manier van zijn worden makers smakers en smakers makers. Zo creëren we ons eigen ecosysteem.” legt Matthias uit.

Hun speelruimte, een oude loods, is een tijdelijke invulling aangeboden door de stad Gent. Dat biedt kansen – vrijheid, flexibiliteit en ruimte voor experiment – maar ook veel onzekerheid. Want binnenkort moet Kapow op zoek naar een nieuwe plek. En dat is geen makkelijke zoektocht: ruimte waar jongeren kunnen spelen en experimenteren is in een stedelijke context altijd schaars.

Blinde vlekken, grootse dromen

KAPOW zoekt bewust een breed publiek op. Verschillende disciplines, achtergronden en verhalen: het wordt allemaal omarmd. “Er zit veel hart in dit gebouw”, zegt Matthias. “Ons hart en dat van iedereen die hier iets doet. Het is een bijzondere plek.”

willen meer vrouwelijks energie, daarom kiezen we in 2026 waarschijnlijk voor negen vrouwelijke artists in residence”

KAPOW weet waar het sterk in is, maar ook waar de blinde vlekken zitten. “We zijn nu eenmaal twee witte mannen”, zegt Matthias, “en dat betekent dat we niet elke doelgroep vanzelfsprekend bereiken. We zijn ons bewust van onze uitdagingen en werken daaraan: meer vrouwelijke energie, meer mensen van kleur, meer jongeren uit de buurt betrekken. Dat is onze ambitie. En meer nog: vooral die jongeren naar een volgend niveau tillen in hun creatieve pad. We spelen met het idee om volgend jaar bewust te kiezen voor negen vrouwelijke artists in residence, bij voorkeur vrouwen van kleur. Zo hopen we KAPOW nog meer in beweging te zetten.”