KRANT
Ellen Goris sinds kort journaliste voor GvA regio Kempen
Nieuwe pennen schrijven goed… REGIONIEUWS De Gazet van Antwerpen (GvA) verschijnt in drie verschillende edities Stad & Rand, Kempen en Mechelen-Waas. Voor onze regio is sinds half november een nieuwe naam actief: Ellen Goris. Ze is van het geboortejaar 2000 en woont bij haar ouders Paul Goris en Korin Schalk, samen met haar drie jongere broers Remy, Mathijs en Ward. Tijd voor een kennismaking. Wie is het gezicht achter deze nieuwe pen? Zoals elk dagblad heeft GvA oog voor gevarieerd nieuws uit de regio. De krant verscheen voor het eerst in 1891, hoort bij Mediahuis en heeft een oplage van ongeveer 90.000 exemplaren. Ze verschijnt op papier maar is ook digitaal te lezen, dat zorgt natuurlijk voor een nieuwe dimensie en bijkomende tijdsdruk. Leuker DHM: Wie is Ellen Goris en wat heb je gestudeerd? Ellen: Ik ben 23 jaar en ik ben Nederlandse. Na de lagere school in Meer heb ik op het Klein Seminarie in Hoogstraten secretariaat talen gedaan (TSO), daarna ben ik Breda naar de AVANS hogeschool gegaan om communicatie te studeren, maar ik kon toch niet wennen aan het Nederlands schoolsysteem. Ik ben altijd in België naar school geweest, hier heeft het onderwijs meer structuur en een betere ordening. Daarom ben ik teruggekomen naar België. Ik deed een vervolg communicatie in A.P. (Artesis Plantijn) Hogeschool in Antwerpen. Door de studie in Breda had ik al wel een reeks vrijstellingen, het was dus geen verloren jaar geweest. DHM: Maar waarom journalistiek, zo’n studiekeuze is toch niet zo evident? Ik heb altijd al journalistiek willen studeren. Maar dat heb ik niet gedaan want iedereen zei dat dit wel heel specifiek is. Zou je dat wel doen…? - klonk het vaak. Bij A.P. heb ik dan toch een verkort project journalistiek gedaan, dat kon in één jaar omdat ik al communicatie had gevolgd. Daardoor heb ik nu twee bachelor diploma’s: communicatie en journalistiek. Ik had het liever andersom gedaan, want ik vond journalistiek veel leuker. Eigen-
22 MEI 2024 - DE HOOGSTRAATSE MAAND
lijk was dat altijd wel een soort roeping. Bij opendeurdagen na het middelbare vond ik journalistiek altijd wel heel interessant. Maar omdat het met zulke specifieke opleiding moeilijk zou zijn om werk te vinden, koos ik toen voor de iets algemenere opleiding communicatie. DHM: Hoe kwam je bij GvA terecht? Tijdens mijn verkorte traject deed ik acht weken stage op de stadsredactie van GvA, dus nieuws van het stad. Toen hebben ze mij vrij snel een baan aangeboden, maar eerst heb ik, heel bewust, na mijn studies nog van de zomervakantie genoten, reizen met vriendinnen gemaakt naar Thailand en Ibiza en enkele festivals gedaan. En dan ben ik op 13 november vorig jaar bij de Gazet begonnen, niet op de stadsredactie maar op de Regio Kempen.
Onderkant DHM: Werken voor Regio Kempen, wat houdt dat allemaal in? Binnen de Regio Kempen, doe ik rechtbank, fadiva (= fait divers) en reportagewerk als opvolger van mijn voorgangster Britt Peeters. Dus in principe wel een zware content, twee keer per week ga ik naar de correctionele rechtbank Turnhout, afwisselend met een collega. Best confronterend hoor, daar hoor en zie je heel veel, dat is niet normaal... Je ziet soms echt de onderkant van de maatschappij. Gelukkig doe ik ook luchtiger dingen tussendoor. Buurtreportages bijvoorbeeld, zoals onder meer deze van Club Amai, shirtsponsor van voetbalclub Meer. Ik heb het geluk te kunnen werken met een vast contract, tegenwoordig is dat
weliswaar niet zeldzaam maar toch eerder schaars. De meesten zijn freelancers, wat onzekerheid geeft en dat wilde ik niet. Maar deze functie is nu eenmaal een vast contract. DHM: Had je vooraf zicht op wat het werk zou inhouden? Toen ik studeerde voor journalistiek, wist ik uiteraard nog niet dat ik voor een krant of zo zou werken. Ik dacht altijd dat het misschien wel een tijdschrift zou worden. Eindredactie spreekt mij niet echt aan, dan zit je niet op de baan. Het zijn net de interviews en reportages die ik leuk vind. Daar leer ik zoveel van. Je ziet elke dag nieuwe mensen, kan telkens over iets anders schrijven. Deze functie blijft toch wel uitdagend, ik besef dat ik nog veel moet leren, met vallen en opstaan. Mijn collega’s binnen de gazet maken mij gelukkig wel wegwijs. Bij de rechtbank hebben wij eerst dubbel gelopen, maar nu doe ik dit alleen. En met concullega’s probeer ik een goede band te onderhouden.
Alle kanten DHM: Hoe organiseer jij je werk? Ik werk overal een beetje, o.a. veel thuis, maar ik ben ook twee dagen op rechtbank. Als het snel moet gaan bij een belangrijk proces op de rechtbank, dan blijf ik daar in een koffietentje of in de kantine van de rechtbank. Je berichtgeving moet immers snel online, liefst eerder dan de andere kranten dit brengen. Of mijn artikel in de krant zelf nog verschijnt, dat wordt beslist op de redactie. Dat hangt af van het nieuwsaanbod van die dag, en hoe belangrijk je item is.
