IK BEN DIERENBESCHERMER
‘Het werk is dank baar, maar intensief. Pasgeboren kittens hebben elke twee uur een flesje melk nodig, ook ’s nachts.’
BEELD ROBIN UTRECHT
De kittenopvang van Kathinka van Dijk Kathinka van Dijk vangt met haar man al negen jaar kittens op voor de Dierenbescherming. Ze bracht in die tijd 94 katjes groot. Drie opvangkatten adopteerden ze zelf. “Mijn zusje ving kittens op voor het asiel. Ik maakte het van dichtbij mee en ja, dat was natuurlijk vertederend. Na goed overleg besloten mijn man en ik het ook te gaan doen. Al heb je op dat moment nog geen idee wat erbij komt kijken. Het werk is dankbaar, maar intensief. Je moet er altijd zijn voor ze. Die hele kleintjes hebben elke twee uur een flesje melk nodig, ook ’s nachts. Alles wat de moederpoes normaal doet, neem ik van haar over. De katjes schoonhouden en over hun buikjes wrijven om de ontlasting op gang te brengen. Die eerste periode kan je de deur bijna niet uit, maar na een paar weken wordt het makkelijker. Als kittens gezond zijn is het volop genieten. Maar naarmate je het langer doet komen er ook kleintjes met gezondheidsproblemen. En dat is zwaar. Een katje dat overlijdt heeft meer impact dan de tien die je redt, zo ervaar ik dat tenminste. Dit jaar was heftig; vijf kittens hebben het niet gehaald.
Waarschijnlijk waren ze al ziek vanaf hun geboorte en daarom achtergelaten, maar dat maakte het verlies er niet minder om. Vanaf negen weken krijgen de kittens hun inentingen bij het asiel en worden ze gechipt. Rond die periode zijn ze zó ondeugend dat ze rennend en rollebollend de kamer door gaan en is het moment aangebroken om een thuis voor ze te zoeken. We maken foto’s van ze en schrijven een stukje voor de site waarop alle plaatsbare dieren worden gezet. Mensen met interesse nodigen we uit om kennis te maken. Onze kat Moortje is daarbij ons geheime wapen. Als zij tijdens het bezoek niet tevoorschijn komt, kunnen we ervan uitgaan dat er geen match is. Gek genoeg klopt dat eigenlijk altijd. Afscheid nemen van de kittens waar je weken, soms maanden, voor zorgt, zal nooit wennen. De dag dat ze worden opgehaald, komen de tranen meestal vanzelf; daar schaam ik me niet voor. Maar als ik weet dat ze goed terechtkomen kan ik het daarna vrij snel loslaten. Tijd om er lang bij stil te staan is er ook niet. Het volgende nestje is dan meestal alweer onderweg, en daarmee begint alles weer van voren af aan.” WINTER 2020 DIER | 29
