5 minute read
Koen runt dagbesteding op zijn eigen manier
DEURNE - Koen Teepen uit Deurne heeft in de Derpsestraat in Deurne een niet alledaagse dagbesteding. In Hal53 sleutelen cliënten met (ernstige) gedragsstoornissen, ADHD, ADD, autisme of Niet Aangeboren Hersenletsel aan meubels, fietsen, auto’s en zelfs flipperkasten. “We hebben een stoer imago, maar je hoeft niet stoer te zijn.” door Bram Vannisselroij
Dat Hal53 een bijzondere dagbesteding is merk je direct bij binnenkomst. Op een vensterbank liggen een paar bokshandschoenen en in de loods aangekomen staan enkele flipperkasten gebroederlijk naast elkaar. Een eindje verderop blinkt een volledig gerestaureerde Mercury Cougar uit 1968. De Chevrolet Camaro met bouwjaar 1980 achterin de loods heeft nog een flinke opknapbeurt nodig. De vier cliënten met uiteenlopende gedragsstoornissen komen hier vier tot zes dagdelen per week bij elkaar om op projectbasis te sleutelen, schuren en verven. Bij andere reguliere dagbestedingen konden zij hun ei niet kwijt of botsten met de begeleiding. “Ik heb hier eigenlijk nog nooit excessen gezien. Het komt denk ik omdat ik van nature vrij rustig en niet negatief ben”, legt Teepen uit. Teepen probeert problemen met humor op te lossen en is duidelijk. De Deurnenaar werkte als ver- pleegkundige voorheen met twaalf zwaar gehandicapten die tot 22 uur per dag vastgebonden werden. Het waren de heftigste gevallen in Nederland, maar bij elf van hen heeft Teepen de maatregelen volledig kunnen afbouwen. Na twaalf jaar als hulpverlener begon hij aan een nieuwe fase en startte een dagbesteding. De maatschappij gaat volgens Teepen sneller dan ooit. “Het is voor mensen met bijvoorbeeld ADHD steeds moei- lijker om hierin mee te draaien en zij vallen tussen wal en schip.” De begeleider legt de cliënten geen druk op want dat leidt volgens hem uiteindelijk tot uitval. “Het klinkt misschien simpel om een kastje te bouwen, maar het is veel meer dan dat. Ze komen vrijwillig hiernaartoe en moeten op tijd zijn. Dat is echt al een hele stap. Tijdens het proces zie je eigenlijk alle emoties die zij in het dagelijks leven ook ervaren zoals vreugde, teleurstelling en boosheid. Vaak zie je bij cliënten met autisme dat ze het heel moeilijk vinden om op het eind het kastje echt af te maken.”
Vertrouwen Vertrouwen is een woord dat deze ochtend regelmatig valt. Het kost in het begin enige tijd om een band op te bouwen met de cliënten. “Bij een jongen die nooit zijn kamer uitkwam heb ik drie keer aan een gesloten deur gestaan, maar dat vind ik niet erg. Uiteindelijk deed hij open omdat hij zag dat ik er echt moeite voor deed. Je moet het vertrouwen winnen.” Een andere cliënt kreeg liefst elf diagnoses voordat ze bij Hal53 binnenkwam. “Ik heb haar toen gezegd dat ik haar als mens zie en daarna kijken we wel waar we tegenaan lopen.” Bij de dagbesteding kunnen ook auto’s worden gespoten in de spuiterij. Zo hebben de cliënten niet alleen sociaal contact met elkaar maar ook met mensen van buitenaf. Dat ze iets betekenen voor anderen heeft een positief effect. Vorig jaar knapten ze voor het evenement Xplosion een grote brug op. “Als ik dan later vertel dat er 350 kinderen overheen zijn gelopen dan zie je ze opleven.” Het volgende project staat al op de rol. Enkele metalen tonnen moeten worden opgefleurd. Het was voor een cliënt met autisme lastig want hij wilde alleen rechte lijnen schilderen. “Toen hebben we er een pot verf tegenaan gegooid. Hij zag toen in dat het ook anders kon”, lacht Teepen. Het draait vooral om structuur en die krijgen ze bij de Deurnese dagbesteding. “Meestal zijn ze anderhalf uur tot twee uur bezig met een project, maar daarna is de spanningsboog weg. Dan gaan we op de flipperkasten spelen en als het echt niet gaat dan hebben we nog altijd de boksbal”, grapt Teepen tot slot.
Match Mentors: ‘Ik heb er heel veel baat bij’
DEURNE - Jongeren in Deurne kunnen sinds een aantal jaar deelnemen aan het MatchMentor-project. Het initiatief van de LEVgroep koppelt hen aan een vrijwilliger die met ze aan de slag gaat om het beste in zichzelf naar boven te halen. Fleur (15) komt wekelijks samen met Ineke van der Velden om te werken aan haar sociale vaardigheden en dat werpt zijn vruchten af.
door Bram Vannisselroij
Anderhalf jaar geleden kwam Fleur via school uit bij het MatchMentor-project. Ze vond het moeilijk om contacten te leggen, had weinig zelfvertrouwen en nauwelijks vrienden. Na een kennismakingsgesprek werd Fleur gekoppeld aan Ineke. De Liesselse werd als kind zelf gepest en herkent zich in de problemen waar Fleur tegenaan loopt. Als haar schoolrooster het toelaat komen ze wekelijks op een neutrale locatie bijeen om hier in een ongedwongen sfeer aan te werken. Dit gaat veelal spelenderwijs. “Zelfvertrouwen opbouwen is een proces, en dat gaat niet van de een op de andere dag, maar Fleur heeft echt stappen gezet”, legt Ineke uit.
Communiceren
De 15-jarige is inmiddels goed in staat om contact met anderen te maken en leerde via Whatsapp te communiceren en afspraken te maken. Dit was voor haar voorheen ondenkbaar. Regelmatig spelen Fleur en Ineke een rollenspel om de persoonlijke ontwikkeling te stimuleren, maar vaak is het alleen al fijn om haar gevoelens te uiten en een plekje te geven. Ineke: “Ik noem dat altijd de emoties ontladen. Soms komt ze verdrietig binnen, maar na een simpele oefening of een gesprekje is ze alle negatieve gevoelens kwijt.”
Ineke hielp haar door het gebruik maken van een focusplanner en een dreambord om inzichtelijk te maken wat belangrijk is in het leven. Ook leerde Fleur echte vrienden te herkennen.
“Soms dacht ik dat ik een vriendin had en dan werd er achter mijn rug om geroddeld. Dat was best moeilijk in het begin.” Toch maakt Fleur ook op dit vlak flinke stappen.
Kennismaking
Deelnemers aan het MatchMentor-project komen gemiddeld een jaar samen met de vrijwilliger.
“Dit kan, net zoals bij Fleur, wat langer zijn, maar in sommige gevallen ook korter”, legt jongerenwerker Jade Manders uit.
Het project is bedoeld voor kinderen/jongeren in de leeftijd van
10 tot 23 jaar. Via school, huisartsen, ouders en zelfs verenigingen komen zij in contact met de LEVgroep die na een kennismakingsgesprek een geschikte vrijwilliger zoekt.
Ineke had geen hulpverlenersachtergrond en dat is ook geen vereiste. In drie avonden worden de vrijwilligers klaargestoomd om de jongeren te helpen. Of Fleur en Ineke elkaar nog lang gaan zien weten ze niet. Fleur: “Ik vind het eigenlijk nog veel te leuk om samen te komen. Het leeftijdsverschil is er natuurlijk wel, maar dat voelt niet zo.”
Niet zwaarbeladen Hoewel het project draait om de persoonlijke ontwikkeling van Fleur is het samenzijn echt niet altijd zwaarbeladen. “Het is altijd ontspannen en relaxt als we elkaar zien en doen ook leuke dingen zoals een ijsje eten of winkelen”, vertelt Fleur. In de tijd dat Ineke als kind gepest werd moest ze zelf een weg vinden en ze is blij dat het voor de jeugd van tegenwoordig met MatchMentor op een laagdrempelige manier gemakkelijker wordt om met problemen om te gaan. “En in het geval van Fleur sorteert het effect. Dat is mooi om te zien. Ze doet het ook echt zelf, is enorm leergierig en wil aan zichzelf blijven werken”, besluit Ineke. Jongeren die willen deelnemen of vrijwilligers die hen bij willen staan kunnen contact opnemen met jongerenwerker en coördinator van MatchMentor Jade Manders via 06-41041366.
